پزشکی بالینی

مهندسان امریکایی گوشی طبی جدیدی را ابداع کرده‌اند که قادر به شنود صدای ضربان قلب فضانودان در فضاست. یک سفینه فضایی مملو از نویزهای رایانه‌ها، ابزار الکترونیکی و فن‌هاست و با وجود این همه سر و صدا، گوش‌دادن به صداهای نسبتا ضعیف تنفس یا ضربان قلب یک فضانورد دشوار است. به منظور تشخیص ضربان قلب فضانوردان در ایستگاه بین‌المللی فضایی، تیمی از مهندسان دانشگاه جان هاپکینز گوشی طبی‌ای را طراحی کرده‌اند که نویز پس‌زمینه را برای شکار صداهای درون بدن، فیلتر می‌کند. این ابزار حتی اگر به درستی بر روی بدن قرار نگیرد، باز هم از عملکرد مطلوبی برخوردار است و در صورت نبودن یک پزشک حرفه‌ای، یک فرد آماتور نیز می‌تواند از آن استفاده کند. فناوری ابداعی از استراتژی‌های مکانیکی، الکترونیکی و باتری‌های قابل شارژ بهره می‌برد و مجهز به ابزاری است که آن را بر روی قفسه سینه فضانورد قرار می‌دهد. مبتکران امیدوارند بتوان از فناوری جدید در زمین و در مراکز پزشکی غیرپیشرفته برای شناسایی صداهای مرتبط با بیماری‌های شایع نوزادان نیز استفاده کرد.

محققان انگلیسی دستگاه کوچکی شبیه گیره کاغذ طراحی کرده اند که داخل ران بیمار کاشته شده و به کاهش فشار خون کمک می کند. باریک شدن سرخرگ ها باعث افزایش فشار خون و در نتیجه بالا رفتن فشار خون می شود؛ در کنار کاهش مصرف نمک و افزایش فعالیت بدنی، داروهای مختلفی برای کنترل فشار خون تجویز می شوند. اما برخی بیماران به فشار خون بالای مقاوم (به درمان های دارویی) مبتلا بوده و دست کم سه نوع داروی مختلف برای آنها بی تأثیر است.
در روش درمانی جدید که در کلینیک Barts Hypertension مورد آزمایش قرار گرفته است، بیماران می توانند از طریق یک ایمپلنت، فشار خون خود را کنترل کنند؛ در این روش نسبتا غیر تهاجمی که 40 دقیقه بطول می انجامد، ایمپلنتی شبیه گیره کاغذ در کشاله ران بیمار کاشته می شود. به گفته دکتر «مل لوبو» مدیر این کلینیک، بیماران دچار فشار خون بالای مقاوم (به درمان دارویی) همواره نگران بروز حملات قلبی یا سکته مغزی هستند و این مهم است که یک درمان جایگزین برای آنها تجویز شود.
در روش درمانی جدید با استفاده از بی حسی موضعی، لوله های نازک انعطاف پذیری درون شریان و ورید فمورال کشاله ران بیمار وارد می شوند. از طریق کاتتر، دستگاه فلزی کوچکی شبیه گیره کاغذ به نام ROX Coupler از دیواره ورید عبور کرده و دیواره عروق مجاور، مسیری بین دو رگ خونی ایجاد می کنند؛ این کار اجازه می دهد که خون از شریان بداخل ورید جریان پیدا کرده و فشار خون در عروق کاهش پیدا کند. این روش درمانی باعث کاهش 10 تا 20 درصدی فشار خون بیماران می شود.

یک سیستم خنک‌کننده جمجمه سر در بخش‌هایی از لندن مورد استفاده قرار گرفته که به بیماران شیمی‌درمانی برای جلوگیری از ریزش مو در جریان این درمان کمک می‌کند. سیستم DigniCap توسط بنیاد مراقبت بهداشتی امپریال کالج لندن برای استفاده در واحدهای شیمی‌درمای روزانه در بیمارستان‌های چرینگ کراس و همراسمیت استفاده شده است. در این درمان، بیماران یک کلاه خاص را بر روی سر می‌گذارند که جمجمه آنها را خنک کرده و از ریزش موها جلوگیری می‌کند. این سیستم بطور مکرر دما را بررسی می‌کند تا از کاربرد مداوم درمان خنک‌کننده اطمینان حاصل کند. این کلاهها به شکلی طراحی شده‌اند که گوشها در کل این فرآیند بدون پوشش باقی می‌مانند. به گفته سخنگوی این شرکت، در کارآزمایی‌های بالینی هشت تن از 10 بیمار در اروپا و آسیا که از این سیستم در طول شیمی درمانی استفاده کرده‌اند، موهای خود را از دست ندادند. به گفته این سخنگو، کارآزمایی‌های بیشتر در مراکز پزشکی پیشتاز جهان ثابت کرده که این سیستم یک جایگزین ماندگار برای زنان و مردان از قومیتهای مختلف است.

شرکت تجهيزات پزشکي Mobisante در آمريکا سيستم اولتراسوند MobiUS TC1 خود را که در واقع مدل تبلت سيستم MobiUS است، ارائه کرد. اين سيستم سابق بر اين تنها روي تلفن‌هاي هوشمند قابل استفاده بود. سيستم جديد داراي صفحه‌اي با رزولوشن بالاست که امکان انجام همه نوع بررسي را فراهم مي‌سازد. علاوه بر پروب‌هاي مبدل استانداردي که اين دستگاه جديد دارد، TC1 مجهز به پروب‌هاي اندوکويتي (به منظور انجام آزمايش‌هاي گاينوکولوژي و بررسي پروستات) نيز هست. از ديگر مزاياي اين دستگاه مي‌توان به موارد زير اشاره کرد: راحت و قابل دسترس بودن، به راحتي زير بازو قرار مي‌گيرد و صفحه آن مي‌تواند روبروي بيمار گرفته شود. به راحتي قابل استفاده است و کار با آن آسان. تصاوير آن به راحتي و ايمن ذخيره مي‌شوند و از طريق شبکه WiFi نيز قابل فرستادن به فرد ديگري است و يا مستقيما به محل ذخيره‌سازي شبکه صادر مي‌شود. سابقه پزشکي بيمار با آن به راحتي در دسترس قرار مي‌گيرد. در هر جايي قابل استفاده است. اين وسيله بدون برق به مدت يک ساعت کار مي‌کند. به اين ترتيب مزاياي ذکر شده از آن وسيله‌اي ايده‌آل براي سازمان‌هاي امدادرساني و پزشکاني که در يک محل خاص مستقر نيستند، ساخته است.

نمونه واقعی ماسک مرد آهنین می تواند به بهبود بینایی و شنوایی در افراد ناتوان یا سالمند کمک کند. محققان کالج سلطنتی هنر نمونه واقعی از ماسک مرد آهنین را طراحی کرده اند که در برگیرنده حسگرهایی برای تقویت عملکردهای حسی بینایی و شنوایی است. تیم طراحی دو ماسک طراحی کرده اند؛ ماسک روی چشم Eidos Vision‌ باعث بهبود دید شده و امکان مشاهده الگوهای حرکتی که توسط چشم غیر مسلح قابل رویت نیستند را فراهم می کند و ماسک چهره Eidos Audio نیز با خنثی کردن صداهای پس زمینه و ایزوله کردن صداهای اطراف، به بهبود شنوایی کمک می کند.
فناوری بکار رفته در طراحی این دو ماسک می تواند طراحی سمعک های بهتر یا برای درمان کودکان مبتلا به اختلال بیش فعالی - کم توجهی (ADHD) بدون نیاز به مصرف داروهایی مانند ریتالین منجر شود. ماسک های Eidos دارای مزیتهای بهداشتی نیز بوده و می توانند سیگنال های تضعیف شده حسی در افراد دچار ناتوانی های مختلف یا مرتبط با افزایش سن را تقویت کنند. محققان امیدوارند تولید این ماسک به بهبود عملکرد ورزشکاران در میادین مسابقه کمک کند؛ بطور مثال از طریق ماسک روی چشم امکان دنبال کردن حرکات توپ و بررسی عملکرد برای بازیکنان گلف در حین مسابقه فراهم می شود.

گروه مهندسی دانشگاه بریگهام یانگ یک ابزار توزیع داروی قابل قفل‌شدن را ارائه داده‌ که Med Vault نام گرفته و از مصرف‌ بیش از اندازه قرص‌های آرامبخش جلوگیری می‌کند. کمپانی بلک‌استون که اسپانسور مالی تیم طراح بود، خواستار ارائه شیوه‌ای برای کاهش تعداد مرگ‌های ناشی از مصرف بیش‌از اندازه آرام‌بخش‌های تجویزی شده بود. ایده موجود در پس سیستم جدید این است که بیمار آن را به یک داروخانه می‌برد و در آن‌جا داروساز این ابزار را با داروی مطلوب پر می‌کند. Med Vault می‌تواند اندازه‌ها و اشکال مختلف قرص را در خود جای دهد.
فناوری معرفی‌شده سپس با استفاده از کابل USB به رایانه متصل می‌شود. این امر به پزشک بیمار اجازه می‌دهد که از راه دور اطلاعات مصرف دارو را وارد کند. از این نقطه به بعد، ابزار خود را قفل می‌کند و قرص‌ها را فقط بر اساس برنامه‌ریزی زمانی مصرف ،در دسترس قرار می‌دهد. همچنین بیماران باید کد عددی را برای دریافت هر قرص وارد کنند. سیستم مزبور در مقابل مداخله و شکستن مقاوم است و در صورتی که بیمار بخواهد آن را بازکند ، علائم آسیب را نشان می‌دهد. زمانی که داروی تجویزشده به طور کامل تمام می‌شود، سیستم به طور خودکار قفل خود را بازمی‌کند. گفته می‌شود کمپانی حامی در نظر دارد تولید انبوه این ابزار را آغاز کند.

با استفاده از برنامه نرم‌افزاری «آشکارساز ضربان قلب» امکان اندازه گیری ضربان قلب با کمک وب کم رایانه فراهم شده است. با توسعه برنامه‌های کاربردی تلفن همراه هوشمند، اندازه گیری ضربان قلب با استفاده از دوربین تلفن همراه امکانپذیر شده بود. محققان لابراتوار هوش مصنوعی و علوم رایانه موسسه فناوری ماساچوست (MIT)‌ سیستم مشابهی طراحی کرده اند که با کمک وب کم رایانه، ضربان قلب را از روی پیشانی اندازه گیری می کند. برنامه نرم افزاری « وب کم آشکارساز ضربان» با بهره مندی از سیستم بزرگنمایی ویدئویی Eulerian‌، امکان مشاهده حرکات ظریف روی پیشانی را فراهم می کند. وب کم رایانه با استفاده از این برنامه نرم افزاری بمدت 15 ثانیه قسمت پیشانی فرد را مورد بررسی قرار داده و ضربان قلب اندازه گیری می شود که داده ها از جمله نمودار فشار خون بصورت لحظه ای بر روی مانیتور قابل مشاهده است.

دانشمندان دانشگاه هاروارد در حال طراحی ابزاری به نام «طحال بر روی تراشه» هستند که به طحال در انجام وظیفه‌اش به هنگام بروز بیماری شدید در بدن کمک می‌کند. وظیفه طحال، فیلترکردن جریان خون است و زمانی که اشخاص به طور شدیدی بیمار هستند و یا از آسیب‌های تروماتیک رنج می‌برند، گاهی اوقات این عضو به تنهایی قادر به برطرف کردن کامل پاتوژن‌ها نیست که این امر منجر به بروز مسمومیت عفونی مرگبار می‌شود. به منظور کمک به اجتناب از چنین امری، دانشمندان موسسه وایس در دانشگاه هاروارد در حال طراحی «طحال بر روی یک تراشه» هستند.
جریان خون بیمار از خلال این ابزار عبور می‌کند و این فرایند با ترکیب شدن نانومهره‌های مغناطیسی با خون آغاز می‌شود. این مهره‌ها با نسخه‌ای از پروتئین opsonin خون انسان که از لحاظ ژنتیکی مهندسی شده، پوشیده شده‌اند. این پروتئین به پاتوژن‌هایی از قبیل باکتری‌ها، ویروس‌ها، انگل‌ها، قارچ‌ها و سموم متصل می‌شود. ترکیب خون/مهره از خلال مجموعه‌ای از میکروکانال‌ها عبور می‌کند که برای بیرون کشاندن دوباره مهره‌ها به کار می‌روند. مهره‌ها پاتوژن‌ها را با خود حمل می‌کنند و اجازه می‌دهند که تمامی اجزای معمول جریان خون تمیزشده (از قبیل سلول‌ها و پروتئین‌ها) به بدن بیمار بازگردانده شوند. لازم نیست که پادبندها مانع از لخته‌شدن خون در درون میکروکانال‌ها شوند، زیرا سطوح درونی آن‌ها با ماده فوق آبگریز موسوم به SLIPS طراحی شده در دانشگاه هاروارد، پوشیده شده‌اند.
موسسه وایس، طراح این سیستم، به تازگی قراردادی 9.25 میلیون دلاری را از DARPA با هدف طراحی بیشتر ابزار جدید دریافت کرده است. دارپا به چنین فناوری علاقه‌مند است زیرا می‌تواند برای درمان سربازانی که در کارزارهای جنگ آسیب می‌بینند، از آن بهره برد. دانشمندان در حال طراحی آزمایش این فناوری بر روی حیوانات هستند و در صورت موفقیت، کاربردهای بالینی آن بر روی بدن انسان نیز آغاز می‌شود.

با توجه به برنامه‌هاي غذايي و مشاغل دنياي جديد و افزايش تعداد افراد چاق روزبه روز راه‌هاي جالب و حتي ديوانه‌واري براي کاهش وزن ابداع مي‌شوند. يکي از آخرين آنها را مي‌توان پمپي دانست که به معده‌تان متصل شده و غذاهاي درون آن را قبل از هضم شدن مي‌ربايد. Dean Kamen پمپي را ابداع کرده که با لوله‌اي مستقيما به معده بيمار متصل شده و غذاهاي درون معده را بيرون مي‌کشد. آنگاه به همان ميزان حجم غذاي خروجي، آب را وارد معده مي‌کند تا کمتر احساس گرسنگي کند. برخي شرکت کنندگان در مطالعات آزمايشي اين طرح توانستند با استفاده از پمپ، نزديک به نيمي از وزن اضافه‌شان را به راحتي از دست دهند و البته برخي هم با تعدادي از غذاها دچار مشکل شدند. البته در سايت اين محصول گفته شده: «فرآيند تخليه تقريبا ۲۰ دقيقه بعد از هر وعده غذايي بايد انجام شود و معمولا ۵ تا ۱۰ دقيقه طول مي‌کشد. از آنجايي که اين کار تنها يک سوم غذاي درون معده را خارج مي‌کند، بدن همچنان کالري و مواد غذايي لازم را دريافت خواهد کرد. براي کاهش وزن بهينه، بيماران بايد پس از هر وعده غذايي کامل، يک دور کار مکش مواد را انجام دهند و البته در گذر زمان با تغيير عادت برنامه غذايي بيماران به سمت مواد غذايي سالم، نياز به اين کار کمتر خواهد شد.»

تکامل توموگرافي هم‌خوان نوري (Optical Coherence Tomagraphy) يا OCT به دستيابي به روش تصويربرداري جديدي براي تشخيص عفونت‌هاي گوش مياني منجر شده است. اين روش غيرتهاجمي از نواري از نور استفاده مي‌کند تا تصويري با تفکيک‌پذيري بالا و سه بعدي از بافت‌ها حاصل کند. در اين روش که توسط پژوهشگران مهندسي الکترونيک و کامپيوتر دانشگاه ايلينويز ابداع شده، بيوفيلم‌هاي باکتريايي که درپشت پرده صماخ تشکيل مي‌گردند، شناسايي شده و به عنوان نشانه‌اي از عفونت گوش مياني در نظر گرفته مي‌شود. اين تصويربرداري در کمتر از يک ثانيه به انجام مي‌رسد، فاقد خطر ناشي از تابش اشعه‌هاي يونيزه‌کننده است و بسيار مقرون به صرفه نيز خواهد بود. در اين مطالعه که روي بزرگسالان به انجام رسيده، در مجموع 18537 مورد اسکن و 742 تصوير از 13 بيمار مبتلا به اوتيت ‌مديا و 7 فرد سالم به عنوان گروه شاهد گرفته شد و يافته‌هاي باليني به عنوان استاندارد طلايي محسوب گرديد. اين پژوهشگران در انتها نتيجه‌گيري کردند که دقت تشخيص روش تصويربرداري فوق بسيار قابل قبول بوده و علاوه بر اين، اين مزيت را نيز در بردارد که امکان پايش سرعت و ميزان پيشرفت يا بهبود بيماري و وسعت گسترش بيوفيلم در محيط گوش مياني را نيز فراهم مي‌کند. به هرحال براي ورود اين روش به مرحله استفاده باليني نياز به مطالعات گسترده‌تري است.

محققان آمریکایی نمونه آزمایشی دستگاه Watchman‌ را مورد آزمایش قرار داده‌اند که قادر به برطرف کردن لخته خون و پیشگیری از بروز سکته قلبی - مغزی در مبتلایان به بیماری فیبریلاسیون دهلیزی است. بیش از 15 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به بیماری فیبریلاسیون دهلیزی (atrial fibrillation) هستند که باعث ایجاد ضربان نامنظم قلب و تشکیل استخرهای خونی کیسه ای می شود؛ حرکت این لخته های خون بسمت مغز منجر به بروز سکته مغزی در فرد می شود.
در مورد حدود نیمی از بیماران می توان با کمک شوک الکتریکی، ریتم ضربان قلب را به حالت عادی بازگرداند و علائم گروه دیگر با مصرف مستمر دارو قابل کنترل است؛ اما داروهای رقیق کننده خون مانند «وارفارین» نسبتا گرانقیمت بوده و برخی بیمارن نیز نمی توانند در درازمدت آنها را مصرف کنند. محققان موسسه Boston Scientific‌ جایگزین غیر دارویی برای این دسته از بیماران طراحی کرده اند که طی چهار سال اخیر مورد آزمایش قرار گرفته است. دستگاه قابل انبساط Watchman‌ ظاهری شبیه چتر دارد که بدون نیاز به عمل جراحی از طریق یک لوله داخل ورید شده و به برطرف شدن لخته خون کمک می کند.
در نتایج مرحله نخست آزمایش این دستگاه، بروز سکته قلبی در چند بیمار گزارش شد و سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)‌ برای تأیید ایمنی و اثربخشی این روش درمانی، آزمایش جدیدی را خواستار شد.مرحله دوم آزمایش با مشارکت 407 بیمار انجام شد و 269 بیمار از دستگاه Watchman‌ و 138 نفر از داروی وارفارین استفاده کردند.
نتایج این مطالعه که در کنفرانس قلب و عروق آمریکا در سانفرانسیکو ارائه شده است، حاکی از افزایش ضریب ایمنی دستگاه است، اما در بخش پیشگیری از مرگ ناشی از سکته قلبی- مغزی و برطرف شدن لخته خون تنها برای 88 درصد از بیماران دارای اثربخشی بوده است که کمتر از میزان گزارش شده در خصوص داروی وارفارین است. با این حال دستگاه قلبی Watchman‌ توانست مجوز ادامه تحقیقات را از FDA‌ دریافت کند. دکتر «گوردن توماسی» متخصص قلب و عروق دانشگاه جان هاپکینز ابراز امیدواری می کند که در آینده بتوان از این دستگاه برای بیمارانی که قادر به مصرف طولانی مدت داروهای رقیق کننده خون نیستند،‌ استفاده کرد.

دانشمندان موفق به توسعه تست تنفسی با قابلیت تشخیص 90 درصدی نشانه‌های شیمیایی سرطان معده شدند. این تست شامل استفاده از چندین حسگر برای تشخیص ذرات کوچک شیمیایی در بازدم افراد است که می‌تواند ابتلای فرد به سرطان را در مراحل اولیه تشخیص دهد. پروفسور «حسام هایک» محقق ارشد این تحقیق از موسسه Technion‌ خاطرنشان می‌کند: تست تنفس می‌تواند جایگزین مناسبی برای روش تهاجمی و هزینه بر اندوسکوپی باشد که شامل فرستادن یک لوله طولانی انعطاف پذیر وارد دستگاه گوارش و بررسی وضعیت معده است.
روش تست تنفس جدید، شامل استفاده از حسگرهایی برای تشخیص ذرات بسیار کوچک مواد شیمیایی در بازدم افراد است که از تومورهای سرطانی نشأت می‌گیرند. مرحله نخست آزمایش بالینی روش تست تنفس نانومواد با حضور 130بیمار با موفقیت انجام شده است و می‌توان در آینده از این روش ب عنوان روش غربالگری برای تشخیص زودهنگام سرطان معده استفاده کرد. پیش از این نیز نتایج تحقیقاتی در خصوص استفاده از سگ‌های ابربویاب با قابلیت شناسایی نشانه‌های خاص انواع مختلف سرطان مثانه، پوست، ریه و تخمدان ارائه شده بود؛ محققان امیدوارند که ترکیبات خاص سرطان بتواند به توسعه حسگر جدید با قابلیت تشخیص از روی نمونه تنفس و مدفوع منجر شود. نتایج این تحقیق در مجله سرطان انگلیس منتشر شده است.

دانشمندان دانشگاه ویسکونسین-مادیسون ابزاری موسوم به PoNS را ابداع کرده‌اند که نویدی برای درمان آسیب‌های مغزی تروماتیک، سکته مغزی یا اثرات بیماری‌هایی همچون پارکینسون و اسکلروز چندگانه است. محققان «فرماندهی ماده و تحقیقات پزشکی ارتش امریکا» هم‌اکنون در حال مطالعه بر روی این ابزار هستند که با تحریک‌ زبان بیمار عمل می‌کند.
سیستم جدید که با باتری کار می‌کند، شامل یک جعبه نیرو/کنترل و یک بخش زبانی پوشیده از الکترود مسطح است که بیماران در دهان و بر روی زبانشان قرار می‌دهند. در یک جلسه 20 تا 30 دقیقه‌ای، بیمار مجموعه‌ای از تمرین‌های شناختی، فیزیکی، و شغلی را انجام می‌دهد. هر یک از این تمرینات با الگوهای ویژه‌ای از الکترودهای فعال شده بر روی PoNS جفت شده‌اند. این الکترودها به نوبه خود پایانه‌های عصبی منفرد بر روی زبان را تحریک می‌کنند. فرایند تحریک «نورونوسان غیرتهاجمی عصب جمجمه» یا CN-NiNM نامیده می‌شود. با یادگیری مرتبط کردن تکان‌های خاص عصب از ناحیه زبان با فعالیت‌های خاص، زبان گذرگاه‌های نورونی جدیدی را برای کارکردهایی همچون تعادل شکل می‌دهد. گفته می‌شود با گذر زمان این موضوع توانایی سازماندهی زبان را افزایش می‌دهد و به بیمار امکان بازیابی کنترل فعالیت‌های روانی یا فیزیکی را می‌دهد.
در مطالعه‌ای که در دانشگاه نبراسکا انجام شد، گروهی از سوژه‌های آزمایش مبتلا به اسکلروز چندگانه درمان منظمی را با ابزار مزبوردریافت کردند. پس از گذشت هشت هفته، این بیماران بهبود 50 درصدی را در تعادل حرکتی، ارتقا 55 درصدی در توانایی راه‌رفتن، پیشرفت 48 درصدی را در کاهش نمرات تاثیر ام اس و همچنین کاهش 30 درصدی را در خستگی از خود بروز دادند. در آخرین مطالعه، ارتش امریکا به نیروهای دانشگاه ویسکونسین مادیسون و شرکت «نوروتوانبخشی» پیوسته است. این شرکت فناوری ارائه‌شده را تجاری‌سازی می‌کند. ارزیابی یک ساله ابزار جدید ماه فوریه آغاز می‌شود و بر روی درمان سربازانی متمرکز می‌شود که مغزشان آسیب دیده است.

محققان دانشگاه الینوی در شیکاگو مجموعه‌ای ویژه از ماژول‌های بدن انسان را طراحی کرده‌اند که به کاربران امکان درک حسی افزوده را می‌دهد. این طرح می‌تواند به نابینایان در تردد ایمن یا حتی ارائه ایمنی بیشتر به دوچرخه‌سواران یا رانندگان در ترافیک کمک کند. فناوری ارائه شده همچنین به کاربر امکان می‌دهد که با چشمان بسته رفت و آمد کند. سیستم جدید که SpiderSense نام دارد، یک نمایشگر پوشیدنی است که انعکاس‌های مافوق صوت را از اشیا دریافت می‌کند.
مبتکران این تکنولوژی مدعی‌اند ابزار جدید قادر به فرافکنی محیط نزدیک بر روی پوست است و بنابراین این ماده پوشیدنی به کاربر امکان هوشیاری مسیری اضافی از اشیا پیرامون را می‌دهد. دانشمندان این پروژه سناریویی را طراحی کرده‌اند که در آن جاهای مختلف بدن و نه فقط دستان با مبدل‌هایی مجهز شده‌اند. این مبدل‌ها اطلاعات در خصوص محیط شخص را به حس‌های لمسی بازپخش می‌کند. به گفته محققان، گیرنده‌های حسی که سطح پوست را می‌پوشانند، فرصت‌هایی را برای انتقال هشدارها و پیغام‌ها ارائه می‌دهند.
هنگامی که سیستم مافوق صوت کشف می‌کند که فردی در حال نزدیک شدن به میکروفون است، بازوها فشار افزایش‌یافته‌ای را بر روی بدن اعمال می‌کنند. ماژول‌های این تکنولوژی در سراسر لباس توزیع شده‌اند تا پوشش مافوق صوتی 360 درجه‌ای را تا آن‌جا که ممکن است، ارائه دهند. ماژول‌های سیستم مزبور می‌توانند محیط را اسکن کنند و از طریق «جعبه کنترلر» کنترل می‌شوند. این باکس حامل منبع برق، ابزار الکترونیکی و منطق سیستم است. این ماژول‌ها توسط ده کابل‌ پین روبان (pin ribbon cable) به هم متصل شده‌اند. دانشمندان مدعی‌اند که در آینده ارتباط بلوتوثی بی‌سیم جایگزین این کابل‌ها خواهد شد. آزمایشات از موفقیت این فناوری در محیط بیرون حکایت دارند اما نتایج آزمایشات درون ساختمان رضایت‌بخش نبوده است زیرا ماژول‌های حسگر کاربر را با بازخورد لمسی بمباران می‌کنند. تیم طراح در نظر دارد که حسگرهای بیشتری را به سیستم بیافزاید.

محققان سوئیسی از نخستین پیوند دست مصنوعی با قابلیت بازگرداندن حس لامسه به افراد معلول در آینده نزدیک خبر می‌دهند. اندام های مصنوعی توانایی خود را برای دریافت و ترجمه سیگنال‌های مغزی به حرکت نشان داده‌اند؛ اما هیچکدام قادر به بازگرداندن حس لامسه به افراد معلول نیستند. بررسی‌ها نشان می‌دهد که نیمی از افراد فاقد دست، تمایلی به استفاده از دست مصنوعی بدلیل عملکرد پایین و آزاردهندگی این پروتز ندارند. اما برای نخستین بار دست مصنوعی از طریق الکترودها به سیستم عصبی مرکزی دست متصل شده و می تواند حس لامسه تقریبا واقعی را در افراد معلول احیا کند؛ الکترودها برای کنترل حرکات دست بیونیک از قدرت ذهن کاربر استفاده کرده و حتی قادر به ارسال مجدد سیگنال به مغز هستند.
دکتر «سیلوسترو میسرا» از محققان و طراحان دست بیونیک در موسسه پلی تکنیک لوزان تأکید می کند: این نخستین پروتز با قابلیت ایجاد حس لامسه واقعی در فرد معلول است؛ ایجاد حس بیشتر نیز باعث می شود که فرد معلول یک عضو مصنوعی را راحت‌تر بپذیرد. در سال 2009 میلادی مدل اولیه دست بیونیک از طریق الکترودها به سیستم عصبی یک معلول متصل شد که وی را قادر به تکان دادن دست، انگشتان و حتی سوزن زدن به انگشتان را حس کرد. در مدل جدید که بطور کامل به بازو پیوند زده خواهد شد، حس لامسه نسبتا کاملی به انگشتان، کف و مچ دست معلول باز گردانده می شود. این دست بیونیک تا اواخر سال جاری میلادی در شهر رم به یک جوان که در تصادف رانندگی دست خود را از دست داده است، پیوند زده خواهد شد. دانشمندان امیدوارند که دستاورد طراحی دست بیونیک بتواند به تولید نسل جدید اندام های مصنوعی با قابلیت هایی مشابه اندام واقعی بدن از جمله حس و عملکرد مناسب منجر شود.  

محققان موسسه فرانهوفر آلمان، دسته سنجش فشار ابزار جراحی مجهز به لامپ LED طراحی کرده اند که میزان فشار وارده در حین عمل جراحی را مشخص می کند. عصر جراحی رباتیک هر روز شاهد یک ابتکار خلاقانه است و دسته هوشمند جراحی نیز می‌تواند به عنوان یک ابزار بصری به پزشکان جوان و کم تجربه در حین اعمال جراحی کمک کند.
دسته سنجش فشار توسط محققان موسسه فرانهوفر با همکاری موسسه وبر طراحی شده و میزان فشار وارده بر روی ابزار مختلف جراحی را با روشن شدن یک لامپ LED مشخص می کند. طول این دسته هوشمند تنها 9 سانتی متر است که بر روی تمامی ابزارهای جراحی استاندارد از جمله «اسپریدر» قابل استفاده است و علاوه بر محافظت از قطعات الکترونیک، فاقد هرگونه شکاف یا درز برای ورود و تجمع باکتری می باشد. حسگرهای تعبیه شده درون دسته، میزان نیروی وارده به ابزار جراحی را محاسبه می کنند و با رسیدن به محدوده از پیش تعیین شده، لامپ LED‌ قرمز رنگ دستگاه روشن می شود که هشدار لازم را برای اعمال فشار بیشتر یا کمتر به جراح می دهد. شارژ دسته سنجش فشار بصورت بی سیم انجام می شود و یک پوشش سیلیکون شفاف، امکان مشاهده نور قرمز رنگ و استرلیزه شدن تا دمای 134 درجه سانتیگراد را بدون آسیب به قطعات الکترونیکی فراهم می کند. نمونه اولیه دستگاه ابداعی محققان موسسه فرانهوفر در نمایشگاه Medtec از 26 تا 28 فوریه 2013 میلادی (هشتم تا دهم اسفند) در شهر اشتوتگارت آلمان معرفی می شود.

محققین علوم پزشکی در دانشگاه لیژ بلژیک می گویند موفق به ساخت سربندی شده اند که می توان با بستن آن به پیشانی به مدت ۲۰ دقیقه در روز از بروز سردردهای میگرنی پیشگیری کرد. این ابزار که Cefaly نام دارد تکانه های الکتریکی را به عصب بالای کاسه چشمی منتقل می کند که حس را در درون و اطراف چشم در کنترل خود دارد. محققان دریافتند افرادی که از این سربند استفاده کرده اند، پس از دو ماه سر دردهای ناتوان کننده شان حدود یک سوم کمتر شد. با این سربند تعداد افرادی که دردهای میگرنی شان به نصف کاهش یافت نیز سه برابر شد. پروفسور جین شونن از دانشگاه لیژ بلژیک می گوید: این سربند در سراسر پیشانی قرار می گیرد و بیمار باید روزانه به مدت ۲۰ دقیقه آن را به سر بزند. به گفته وی، این درمان هیچ گونه عوارض جانبی ندارد. این پژوهشگر افزود: نتایج این شیوه جدید درمان بسیار شبیه داروهایی است که برای پیشگیری از بروز سردردهای میگرنی تجویز می شود. اما این داروها اغلب عوارض جانبی بسیاری دارند و موجب می شوند بیمار مصرف آنها را متوقف کند.
در این مطالعه ۶۷ نفر که به طور متوسط در ماه چهار حمله میگرنی داشتند، به مدت چهار هفته بدون درمان بررسی شدند. داوطلبان به دو گروه تقسیم شدند یک گروه به مدت سه ماه روزانه ۲۰ دقیقه تحت تحریک پالس های الکتریکی قرار می گرفتند و گروه دوم همین مدت با دستگاه نما ( دستگاهی که پالس های الکتریکی با تاثیر بسیار کم و یا بدون تاثیر داشت) درمان شدند. محققان دریافتند آنهایی که تحت تحریک واقعی قرار داشتند روزهای بروز دردهای میگرنی شان در ماه سوم کمتر شد یعنی از هفت روز به پنج روز رسید این در حالی است که هیچ تغییری در گروه دستگاه نما دیده نشد. ۳۸ درصد از افرادی که تحت درمان با پالس های الکتریکی قرار داشتند شاهد کاهش نشانه های میگرن بودند این در حالی است که این کاهش در گروه کنترل فقط ۱۲ درصد بود. نتایج این تحقیق در نشریه نورولوژی منتشر شده است.

از هريک هزار کودک، سه تا چهار نفر به اسکوليوز مبتلا هستند که يکي از مهمترين درمان‌هاي موجود براي آنها، استفاده از کمربندهاي طبي است به تازگي کمربند طبي جديدي طراحي شده که مدت زمان استفاده کودک از کمربند را ثبت مي‌کند و نتايج مطالعات باليني نشان داده است که اين کمربندها مي‌توانند در موفقيت درمان موثر باشند. اين کمربندها به يک حساسه گرمايي مجهز شده‌اند که از طريق احساس گرماي بدن، مدت زمان پوشيدن کمربند توسط بيمار را ثبت مي‌کنند و ميزان تبعيت بيمار از دستور درماني مشخص مي‌شود. اين کمربندهاي طبي جديد ترموبريس (Thermobrace) نام گذاري شده‌اند. در اين مطالعه که بر روي 68 بيمار به مدت 4 ماه انجام شد، مشخص گرديد که ميزان پذيرش بيماران از الگوي درمان حدود 60 است. حدود 29 از بيماران در برخي روزها از کمربند به طور کلي استفاده نکرده بودند. پژوهشگران نتيجه‌گيري کردند ترموبريس‌ها نه تنها مي‌توانند براي پزشک مشخص کنند که نحوه پذيرش درمان از سوي بيمار چقدر است، بلکه از طريق ارائه يک بازخورد به بيمار، تبعيت وي از درمان را افزايش مي‌دهد.

محققان آمریکایی دستگاه اسکنر دستی غیرتهاجمی طراحی کرده‌اند که عملکردی مشابه دستگاه سی تی اسکن داشته و می‌تواند خونریزی مغزی را به سرعت تشخیص دهد. پیشرفت‌های فراوانی در حوزه فناوری کلاه ایمنی برای سربازان و دوچرخه و موتورسواران صورت گرفته است، با این حال ورزشکاران به ویژه فوتبالیست ها با خطر آسیب‌های مغزی و خونریزی در حین مسابقات مواجه هستند. کلید اصلی پیشگیری از صدمات جدی مغزی یا حتی مرگ مصدوم، تشخیص زودهنگام خونریزی و آسیب مغزی است.
دستگاه اسکنر دستی Infrascanner 2000 از فناوری مادون قرمز نزدیک برای تشخیص هماتوم (خونریزی) در مغز استفاده می کند. نور جذب شده توسط دو نیمه مغز با کمک اسکنر دستی اندازه گیری می شوند؛ مغز سالم دارای جذب متقارن نور است و هرگونه تفاوت جذب نور در دو ناحیه مغز می تواند نشانه ای از وجود هماتوم باشد. دستگاه اسکنر دستی Infrascanner 2000 با دو باتری سایز AA‌ کار می کند و فروش آن به زودی در آمریکا آغاز می شود که می تواند برای تشخیص زودهنگام خونریزی مغزی ورزشکاران در میادین ورزشی یا سربازان در میدان جنگ مورد استفاده قرار بگیرد.

محققان آمریکایی دستگاه قابل کنترل از راه دوری طراحی کرده اند که زیر گونه بیمار کاشته شده و با ایجاد بار الکتریکی ضعیف به توقف سردردهای شدید بویژه در بیماران میگرنی کمک می کند. بیشتر مبتلایان به میگرن و سردردهای خوشه‌یی موسوم به سردرد خودکشی (suicide headache) با نشانه های آغاز این حملات آشنایی دارند، اما تاکنون روش موثری برای پیشگیری از حملات سردرد ابداع نشده است. فرضیه های مختلفی در خصوص علت بروز سردرد مطرح شده اند، اما دلیل اصلی بروز آن تاکنون مشخص نشده است. مغز قادر به درک درد است، اما هیچ گیرنده دردی درون آن وجود ندارد و هنگام سردرد، افراد دچار مغز درد نمی شوند بلکه تنها درد ناشی از اعصاب دربرگیرنده مغز را احساس می کنند.
محققان شرکت Autonomic Technologies دستگاه جدیدی برای توقف سردردهای شدید توسعه داده اند که نتایج آزمایش بالینی آن بر روی بیماران اروپایی مبتلا به سردرد موفقیت آمیز گزارش شده و آزمایش بر روی مبتلایان به سردرد میگرنی نیز در حال انجام است. آزمایش بالینی این دستگاه حاکی از توقف سردرد خوشه‌یی در 67 درصد بیماران ظرف مدت 15 دقیقه است. دکتر «فرانک پاپی» از محققان کلنیک کلیولند و مبتکر تکنیک جراحی برای کاشت دستگاه، تغییرات سطح درد در بیماران را قابل توجه توصیف می کند.
این دستگاه شامل یک بخش در اندازه بادام است که زیر گونه کاشته شده و با دستگاه کنترل از راه دور، تولید بار الکتریکی می کند؛ فناوری تحریک الکتریکی این دستگاه مشابه تحریک عمیق مغزی برای درمان بیماران مبتلا به پارکینسون است. کاشت دستگاه در زیر گونه به سادگی کشیدن دندان عقل است؛ دستگاه درون گروهی از اعصاب خارج از مغز موسوم به «گانگلیون اسفنوپالاتین» در پشت بینی و کاسه چشم وارد می شود.
همزمان با شروع درد، بیمار با فشار دادن دکمه دستگاه کوچک کنترل از راه دور، سیگنال های رادیویی را به دستگاه زیر گونه ارسال می کند؛ دم باریک دستگاه که روی اعصاب قرار دارد با تولید بار الکتریکی باعث تحریک سلول های عصبی و توقف سردرد می شود. بیمار در این زمان درد بسیار خفیفی در ناحیه گونه احساس می کند که به سرعت بر طرف می شود. محققان در حال مذاکره و دریافت مجوز از سازمان غذا و دارو آمریکا (FDA) برای عرضه این دستگاه طی سال جاری میلادی هستند.

محققان دستگاهی طراحی کرده‌اند که در یک روش درمانی نوین، با اعمال فشار ملایم و گرما بر روی پلک، می تواند به تسکین و درمان عارضه خشکی چشم کمک کند. مایع اشک باعث مرطوب و تمیز نگه داشتن بخش جلویی چشم در هنگام پلک زدن می شود و عارضه خشکی چشم بدلیل کاهش این مایع روی می دهد که در اینحالت چشم دچار سوزش، خارش و التهاب می شود. عارضه خشکی چشم با افزایش سن و کاهش سطح فعالیت غدد چربی بدن، بیشتر می شود. در 65 درصد موارد، خشکی چشم ناشی از کاهش روند تولید چربی توسط غدد میبومین است؛ این چربی شفاف میبوم (meibum)‌ نام دارد که از تبخیر فیلم آبکی روی چشم جلوگیری می کند، اما در بیماران دچار عارضه خشکی چشم این غدد بدلیل تشکیل چربی دچار گرفتگی می شوند. برای رفع گرفتگی غدد و حذف چربی ها از کمپرس گرم استفاده می شود؛ شستن پلک با شامپو بچه، پاک کردن پلک با گوش پاک کن و رژیم غذایی حاوی امگا-3 نیز بسیار مفید هستند.
محققان آمریکایی دستگاه LipiFlow را طراحی کرده اند که با گرم کردن و ایجاد فشار ملایم، به پاک کردن غدد میبومین کمک می کند. این دستگاه شامل یک پوشش پلاستیکی دو تکه ای است که پشت پلک قرار داده می شود و با کمک صفحه گرمایی، به حذف چربی در اطراف غدد میبومین کمک می کند؛ دو بخش خارجی نیز هر دو دقیقه یکبار فشار ملایمی را بر روی چشم وارد می کنند که به تنظیم ضخامت غدد کمک می کند. این روش درمانی در مدت 12 دقیقه توسط چشم پزشک انجام شده و با ذوب شدن چربی ها، فعالیت طبیعی غدد میبومین از سر گرفته می شود؛ هزینه این روش درمانی برای هر چشم 943 دلار اعلام شده است. دستگاه LipiFlow همچنین برای افرادی که از لنز تماسی استفاده می کنند نیز بسیار مفید است؛ استفاده از لنزهای تماسی باعث کاهش حجم اکسیژن در سطح چشم می شود. این دستگاه شش ماه پیش در آمریکا معرفی شد و نتایج استفاده از آن بر روی 139 بیمار بمدت چهار هفته نشان می دهد، کارآیی و اثربخشی سیستم LipiFlow در مقایسه با کمپرس گرم بیشتر است. نتایج این مطالعه در مجله Cornea منتشر شده است.

محققان دانشگاه چالمرز سوئد ایمپلنت جدیدی طراحی کرده اند که از طریق ارسال ارتعاش بداخل استخوان جمجمه، می‌تواند شنوایی را به بیماران مبتلا به مشکلات گوش میانی باز گرداند. ایمپلنت انتقال استخوانی (BCI)‌ برای مبتلایان به عفونت مزمن گوش خارجی یا میانی، بیماران دچار مشکلات استخوانی گوش، ناهنجاری مادرزادی گوش خارجی، کانال شنوایی یا گوش میانی کاربرد دارد. اندازه ایمپلنت BCI‌ کمتر از شش سانتی متر است که در پشت گوش در زیر پوست سطح جمجمه قرار داده می شود. این دستگاه مجهز به پردازنده صدای خارجی است که صدا را از محیط اطراف دریافت می کند؛ یک سیم پیچ (کویل) القایی درون ایمپلنت امکان دریافت صدای منتقل شده از طریق پوست (از داخل پردازنده) را فراهم می کند. با استفاده از یک بلندگوی مینیاتوری، ارتعاشات صدا داخل استخوان جمجمه بازپخش شده و به گوش داخلی می رسد. آزمایش بالینی ایمپلنت BCI‌ بر روی بیماران دچار مشکلات گوش میانی بزودی آغاز می شود و انتظار می رود که این محصول ظرف یک تا دو سال آینده در اختیار بیماران قرار گیرد.

محققان بیمارستان عمومی ماساچوست، نوعی دوربین قرصی بلعیدنی را ساخته‌اند که می‌تواند به پزشکان در تشخیص نشانه‌های اولیه سرطان مری کمک کند. این دستگاه شفاف فناوری پیشرفته، به اندازه یک قرص مولتی ویتامین بزرگ بوده و حاوی لیزری با سرعت چرخش بالاست که یک پرتو نور نزدیک مادون قرمز را به دیواره مری می‌تاباند. سپس حسگرها بازتاب نور را ثبت کرده و تصاویر دقیق میکروسکوپی را تولید می‌کنند که می‌تواند تغییرات سلولی مرتبط با سندروم «بارت» را که شرایط پیش سرطانی مرتبط با سوزش سردل و رفلکس اسید است، آشکار سازد.
یک نوار نخ مانند به دستگاه اجازه می‌دهد تا به عقب کشیده شده و تصاویر را به یک مانیتور منتقل کند. این دستگاه بر روی 13 داوطلب بدون بیهوشی آزمایش شد که شش مورد از آنها به سندروم بارت مبتلا بودند. این کپسول توانست کل مری را در کمتر از یک دقیقه تصویربرداری کند. یک فرآیند کامل که شامل چهار مسیر بالا و پائین مری بوده، تنها شش دقیقه طول کشید. ارزیابی‌های کنونی برای این بیماری بیش از یک ساعت به طول انجامیده و شامل استفاده از آندوسکوپی در گلوی بیمار است. این دستگاه جدید به نمایش ساختارهای زیرسطحی غیرقابل مشاهده با آندوسکوپی پرداخته و بطور واضح می‌تواند نشانه‌های سندروم بارت را شناسایی کند.
اگرچه در ابتدا نگرانی‌هایی در مورد امکان مفقود شدن اطلاعات به دلیل کوچک بودن مقیاس دستگاه وجود داشت، اما آزمایشات نشان داده که این نگرانیها بی‌مورد است. با بلع این قرص، مری آنرا به شکل محکم گرفته و تصویربرداری کامل از دیواره این اندام را ممکن می‌سازد. سندروم بارت در اثر مواجهه مزمن مری با اسید بالا آمده از معده ایجاد شده که منجر به تحریک و سوزش سر دل می‌شود. یکی از هر 10 بیمار دچار رفلکس اسید معده به این سندروم دچار خواهند شد که سهم مردان در این میان بیشتر است. این پژوهش در مجله Nature Medicine منتشر شده است.

گروهی از پزشکان متخصص قلب یک مرکز پزشکی در شهر فرایبورگ آلمان موفق به ساخت دستگاهی شدند که با قرار گرفتن در بدن،قادر خواهد بود بیماران قلبی را از ایست قلبی (سکته) آگاه کند. این دستگاه که برای اولین بار در اروپا بدست متخصصان آلمانی ساخته و مورد آزمایش قرار گرفته است قادر خواهد بود به میزان قابل ملاحظه ای خطرات ناشی از سکته های ناگهانی در بیماران قلبی را کاهش دهد. براساس این گزارش،دستگاه هشدار دهنده سکته به اندازه یک باتری کوچک است که با قرار گرفتن زیر پوست در سمت چپ قفسه سینه و درقسمت بالایی قلب،هرگونه تغییر وضعیت و نوسان در عملکرد قلب را کنترل کرده و با ارسال علائم هشدار دهنده به بیمار اطلاع می دهد.
برای دریافت پیام های ارسال شده از سوی دستگاه هشدار دهنده،گیرنده ای طراحی شده که در اختیار فرد مبتلا به بیماری قلبی گذاشته می شود تا هشدارها را دریافت و ثبت کند. با روشن شدن هرکدام از دو لامپ ریز هشدار دهنده دستگاه گیرنده، بیمار از وضعیت قلبی خود آگاهی یافته و هر لامپ روشن مشخص کننده میزان حاد بودن شرایط خواهد بود،اینکه بیمار به پزشک مراجعه کند یا با سرعت به بیمارستان منتقل شود. نام این دستگاه ˈ محافظ ˈ گذاشته شده و قرار است درمورد بیمارانی که از خطر پذیری بالایی برای قرار گرفتن در معرض سکته قلبی برخوردارند و همچنین بیماران با قندخون بالا و یا کسانی که به گرفتگی عروق مبتلا هستند استفاده شود.
به گفته دکتر ˈماکسیمیلیان هارتمنˈ از مرکز قلب فرایبوگ،درحال حاضر تنها تعدادی از بیماران به صورت گزینش شده دراین مرکز تحقیقاتی از این دستگاه استفاده می کنند و نمونه های ساخته شده عملکرد خوبی از خود نشان داده و قرار است بعد از انجام آزمایش های نهایی و تولید انبوه به صورت عمومی مورد استفاده قرار گیرد.

یک شرکت آمریکایی به معرفی اختراعی پرداخته که می‌تواند برای درمان چاقی مرضی، بدون نیاز به جراحی تهاجمی و معایب بای‌پس معده، امیدبخش باشد. سیستم جدید شرکت Aspire Bariatrics به بیماران اجازه می‌دهد تا هر چقدر میل دارند غذا بخورند، سپس شکم آنها را حدود 20 دقیقه پس از صرف غذا با اتصال یک پمپ به سوپاپی که طی یک عمل جراحی در دیواره شکم آنها نصب شده، زه‌کشی می‌کند. اگرچه این سیستم هنوز توسط سازمان غذا و داروی آمریکا تائید نشده، اما در کارآزمایی‌های بالینی اولیه آن، برخی بیماران از کاهش وزن تا 20 کیلوگرم در یک سال و برخی دیگر حتی به میزان دو برابر گزارش کرده‌اند. بخشی از این اختراع ، محصول ایده «دین کامن» است که در حوزه ساخت دستگاه‌های پزشکی فعال است.
این شیوه از بسیاری از جراحی‌های مختلف بای پس معده کمتر تهاجمی بوده و می‌تواند به بیماران در جلوگیری از برخی از تاثیرات عجیب هورمونی و روانی که برخی از بیماران پس از عمل جراحی تجربه می‌کنند، کمک کند. البته این دستگاه نیاز به تغییرات بیشتر برای کاربردی‌تر شدن دارد. برای مثال از جمله اشکالات این دستگاه این است که بیمار باید لوله پمپ را برای افزایش نیروی محرکه و تجزیه غذاهای بزرگتر فشار دهد. همچنین رژیم غذایی فرد نیز باید کنترل شده باشد.

تیم محققان بیمارستانهای گای و سنت توماس لندن برای اولین بار در درمانی که به ادعای آنها کمر درد شدید را متحول خواهد کرد، یک دستگاه جدید محرک را در بدن 100 بیمار کاشته‌اند که پالس الکتریکی فرکانس بالا را از میان ستون فقرات ارسال کرده و نیاز به عمل جراحی را از بین می‌برد. دستگاه محرک نخاع «Nevro» نسبت به جراحی ارزانتر و کمتر تهاجمی بوده و قدرت آن 200 برابر محرکهای کنونی نخاع است که از یک پالس الکتریکی برای مبارزه با درد استفاده می‌کنند. به گفته دکتر عدنان القیسی، رهبر این پژوهش، این نسخه جدید فرکانس بالا از کارکرد بهتری در کاهش درد نسبت به دستگاههای قبلی برخوردار است. همچنین در سایر شیوه‌ها، پزشک مجبور بود از بیمار در میانه جراحی در مورد احساس سوزن سوزن شدن سوال بپرسد اما با این دستگاه جدید، بیمار براحتی می تواند بخواب برود.
در این شیوه به بیماران یک سیم وصل شده که به بسته باتری در فضای اپیدورال آنها مرتبط است. اگر جریان الکتریکی تابیده شده، درد آنها را از بین ببرد، این سیم برداشته شده و با کاشت کامل Nevro جایگزین می‌شود. این کاشت 15 هزار پوندی با استفاده از یک کنترل از راه دور قابل تغییر حالت بوده و بیماران می‌توانند از آن برای تا دو ساعت استفاده کنند. این در حالیست که این شیوه برای همه کارساز نیست. یکی از هر سه بیمار به دلیل جراحی‌های قبلی که منجر به پیچیده‌تر شدن شرایط یا گسترده بودن درد آنها شده، برای این درمان مناسب نیستند. از میان افراد دارای این کاشت نیز تنها نیمی از نتیجه دلخواه برخوردار می‌شوند. بیماران پذیرش شده برای یک دوره کارآزمایی بالینی این دستگاه همچنین باید تحت یک دوره رزیدنتی در بیمارستان گای و سنت توماس قرار بگیرند که شامل درمان شناختی رفتاری، آرامش و یادگیری کاهش داروهای مسکن است.

با استفاده از تراشه سبک و قابل حمل V-Chip‌ امکان انجام طیف وسیعی از آزمایش‌های خون در کمتر از یک دقیقه و در هر مکانی فراهم می‌شود. انجام آزمایش خون در آزمایشگاه، روشی هزینه بر محسوب می‌شود، اما تراشه نوار نمودار حجمی (V-Chip) تنها با استفاده از یک قطره خون، انجام 50 آزمایش مختلف را امکان پذیر می‌کند. یک قطره خون بر روی کانال زیگ زاگی بین دو صفحه شیشه‌ای کوچک ریخته می‌شود؛ در بالای کانال 50 حفره قرار دارد که هرکدام حاوی پراکسید هیدروژن، رنگ، آنزیم و انواع مختلف آنتی بادی، پروتئین،‌DNA‌ یا RNA‌ موردنظر است. بطور مثال برای تبدیل یکی از حفره‌ها بعنوان آشکارساز انسولین، این حفره با آنتی بادی انسولین پیش بارگذاری می شود.
زمانیکه یک نمونه حاوی انسولین بر روی تراشه قرار می گیرد، این آنتی بادی‌ها باعث فعال شدن آنزیمی می شوند که اکسیژن را از پر اکسید هیدروژن جدا می کند و اکسیژن با تغییر سطح رنگ، سطح انسولین در نمونه را مشخص می کند. کاربر می تواند نتیجه آزمایش را مانند یک نمودار میله ای با استفاده از یک مقیاس دستی در کنار تراشه مشاهده کند. اگرچه این روش از لحاظ سطح صحت و حساسیت مانند تست های آزمایشگاهی نیست، اما می توان در شرایط اضطراری مانند مسمومیت با مواد مخدر (اوردوز) از این تراشه استفاده کرد. این تراشه سبک و با کاربری ساده با قیمت 10 دلار به بازار عرضه شده است.

دانشمندان ابزار پوشیدنی جدیدی طراحی کرده‌اند که به پزشکان امکان نظارت از راه دور بر وضعیت بیماران را از طریق گوشی هوشمند فراهم می‌کند. این وسیله سیار توسط شرکت Sotera Wireless طراحی شده و در واقع یک ناظر کوچک مجهز به نمایشگر صفحه لمسی رنگی است. مونیتور ضدآب طراحی شده ViSi Mobile Monitor نام گرفته، و می‌توان با هدف نظارت بر علائم حیاتی در زمان واقعی آن را بر روی بازوی بیمار تعبیه کرد. ابزار ارائه شده بر فشار خون، سرعت پالس و ضربان قلب، میزان دم و همچنین دمای پوست نظارت می‌کند.
وسیله ابداعی شامل نام بیمار بر روی نمایشگر خود و یک گرافیگ پویای نمایش‌دهنده وضعیت کنونی سلامت وی است. عملکرد بی‌سیم و اندازه کوچک ViSi بدین معناست که استفاده از آن به بیمارستان یا آمبولانس محدود نمی‌شود بلکه بیمار می‌تواند به طور مستقل حرکت کند در حالی که روند گردآوری داده‌های سلامت وی ادامه می‌یابد. به ادعای طراحان، با استفاده از این وسیله پزشکان قادر به بررسی علائم حیاتی بیمار از راه دور از طریق PC استاندارد، تبلت یا گوشی هوشمند خواهند بود. گفته می‌شود با درخواست سازمان غذا و داروی امریکا برای خرید فناوری مزبور، ViSi به زودی عرضه خواهد شد.

تیمی از دانشگاه ساوتامپتون به رهبری پروفسور «تیم لایتون» گوشی طبی هوشمندی طراحی کرده‌اند که قادر به پیش‌بینی موفقیت شیوه سنگ‌شکنی در بیماران مبتلا به سنگ کلیه است. به این دلیل که سنگ کلیه با استفاده از تجویز دارو از بین نمی‌رود، گام بعدی همواره فرایندی تحت عنوان سنگ‌شکنی با استفاده از امواج شوک است. این شیوه شامل متمرکز کردن مجموعه‌یی از پالس‌های صوتی با شدت بالاست تا زمانی که قطعات سنگ طوری متلاشی شوند که ‌بتوانند از طریق ادرار از بدن دفع شده و یا توسط دارو از بین بروند. با این حال در تکنیک‌های نظارتی کنونی زمان رسیدن به این نقطه قابل پیش‌بینی نیست.
گوشی طبی «هوشمند» (Smart) امکان پیش‌بینی این امر را به پزشکان از طریق گوش دادن مهیا می‌کند. این ابداع با قرار گرفتن بر روی پوست بیمار و از طریق انعکاس صدای سنگ کلیه بر پالس‌های امواج شوک سنگ‌شکنی نظارت می‌کند. تا زمانی که این سنگ‌ها بدون تماس باشند، انعکاس‌ گوشی مزبور دارای نوعی صدای "تیک" مانند است، اما به محض شکسته شدن این صدا بیشتر به سمت "تاک" حرکت می‌کند.
استفاده از یک سیستم نظارتی مانند گوشی طبی هوشمند نه تنها موجب می‌شود که بیماران شوک‌های دردآور بیشتر از حد لازم را دریافت نکنند، بلکه همچنین به مفهوم آن است که این فرایند به طور ناآگاهانه زودتر از موعد مورد نظر به اتمام نمی‌رسد. در حال حاضر بالغ بر نیمی از بیماران پیش از این که سنگ‌هایشان به اندازه کافی متلاشی شوند، از بیمارستان مرخص می‌شوند. افزون بر این، ابداع جدید می‌تواند در ارزیابی پاسخگویی یا عدم پاسخگویی بیمار به فرایند سنگ‌شکنی به کار رود و بنابراین نیازی به از سر گذراندن این مرحله در صورت لزوم استفاده از یک روش جایگزین نخواهد بود.
هم‌اکنون سنگ‌شکنی با استفاده از یک سیستم اشعه ایکس فلوروسکوپیک یا مافوق صوت صورت می‌گیرد؛ اما علی‌رغم اشعه ایکس، گوشی طراحی شده هیچ‌گونه تشعشع زیانباری را موجب نمی‌شود. این شیوه همچنین ارزان بوده و بنابر گزارشات رسیده بسیار دقیق است. در آزمایشات بالینی انجام شده بر روی بیش از 200 بیمار، ابزار ارائه شده به میزان دقت 94.7 درصد رسید؛ این در حالی است که استفاده از روش سنتی دارای دقت 36.8 است. گوشی هوشمند هم‌اکنون با همکاری شرکت «Precision Acoustics Ltd» در حال تولید تجاری است. جزئیات این تحقیق در مجله «Proceedings of the Royal Society A» انتشار یافت.

محققان انگلیسی چسب هوشمندی ابداع کرده‌اند که با چسباندن به پشت زانو می‌تواند خطر ایجاد لخته خون در پا را کاهش دهد. در هنگام راه رفتن، فشار وارده بر روی عضلات ساق و کف پا به پمپاژ مجدد خون به قلب کمک می‌کند. تجمع خون در پاها باعث بروز لخته های خونی خطرناک و حتی می تواند منجر به مرگ فرد شود؛ ترومبوز ورید عمقی (DVT)‌ نیز یک لخته در ورید پا محسوب می‌شود که در حالت بی‌تحرکی بویژه پس از عمل جراحی یا پروازهای طولانی روی می‌دهد. خطر ترومبوز ورید عمقی یا ایجاد لخته خون در بیمارانی که تحت عمل جراحی مهم قرار گرفته اند، نسبتا شایع است و این بیماران برای پیشگیری از این مسأله از داروهای رقیق کننده خون استفاده می کنند، اما استفاده از این داروهای رقیق‌کننده می‌تواند خطر خونریزی و سکته را افزایش دهد.
محققان شرکت Sky Medical Technology با همکاری پزشکان و محققان بیمارستان سنت بارتولومف و دانشگاه کوئین مری لندن، دستگاه هوشمندی در ابعاد یک مچ بند برای برطرف کردن خطر ایجاد لخته های خون در پا ابداع کرده اند. دستگاه Geko ظاهری شبیه ساعت و چسب زخم های معمولی دارد؛ در قسمت بزرگتر کلید روشن - خاموش و باتری تعبیه شده است و دو الکترود نیز در طول نوار چسب تعبیه شده است. پزشک پس از برداشتن لایه محافظ پشت چسب هوشمند، آن را از طریق ژل چسبنده به پشت زانو بر روی عصب پرونئال (مسؤول عضلات ساق پا) متصل می کند.
الکترودها با تولید پالس های الکتریکی هر چند ثانیه یکبار، باعث تحریک عصب پرونئال شده و عصب نیز با ارسال سیگنال به عضلات عمق پا، باعث منقبض شدن آنها می شود. انقباضات ظریف ایجاد شده توسط چسب هوشمند به گردش منظم خون در تمام بدن کمک کرده و مانع از تجمع خون در پاها و ایجاد لخته خونی می شود.

دانشمندان ابزار جدیدی ابداع کرده اند که برای پزشک در حین آزمایش روده همانند آیینه عقب ماشین عمل می کند و به وی در تشخیص توده ها کمک می کند. سرطان روده سومین سرطان شایع و دومین عامل عمده مرگ و میر ناشی از سرطان است. با وجود این که این بیماری در صورت تشخیص در مراحل اولیه ابتلا قابل درمان است اما در 90 درصد موارد بیماری زمانی تشخیص داده می شود که سرطان پیشرفت کرده باشد. درد شکم، اسهال، وجود خون در مدفوع و کاهش غیر منتظره وزن از علایم ابتلا به سرطان روده هستند. پزشکان برای بررسی علایم هشدار دهنده ابتلا به سرطان روده از روش کولونوسکوپی استفاده می کنند.
محققان اوایل امسال در مجله England Journal of Medicine نوشتند که برداشت آدنوم ها (توده های خوش خیم) در روده ، خطر مرگ ناشی از سرطان روده را 53 درصد کاهش می دهد. با این وجود نتایج مطالعات که در 15 سال گذشته انجام شده است، نشان می دهد که کولونوسکوپی های سنتی 21 تا 24 درصد از توده های خوش خیم را نشان نمی دهد. 12 درصد از توده های خوش خیم یک سانتی متری و بزرگتر در معرض خطر شدید سرطانی شدن قرار دارند. دلیل این که با استفاده از روش کولونوسکوپی نمی توان توده ها را تشخیص داد این است که آنها در چین و چروک های دیوار شکم مخفی هستند.
در موارد دیگر آدنوم ها (توده های خوش خیم) به دلیل این که شکم قبل از انجام این رویه کاملا خالی نشده است، دیده نمی شوند.
اکنون دانشمندان آمریکایی ابزار جدیدی به نام ˈرتروسکوپ چشم سومˈ ( Third Eye Retroscope) ابداع کرده اند که به همراه یک کولونوسکوپ استاندارد استفاده می شود و موجب تقویت تشخیص می شود. این چشم سوم به یک دوربین ویدیویی اضافی مجهز است و مناطق پشت چین و چروک ها را که از دید مستقیم کولونوسکوپ مخفی می ماند، آشکار می کند. این دوربین شامل یک ضمیمه جی ( J ) شکل است که به نوک یک کولونوسکوپ چسبیده است. نتایج مطالعات نشان می دهد که این دید اضافی میزان تشخیص را به ویژه در میان بیمارانی که با خطر زیاد ابتلا به سرطان روده روبرو هستند، به طور چشمگیری افزایش می دهد .
نتایج یک مطالعه بین المللی بر روی 395 بیمار که اوایل امسال در مجله World Journal Of Gastroenterology منتشر شده است ، نشان می دهد که کولونوسکوپی چشم سوم در افرادی که در معرض خطر شدید ابتلا به سرطان روده قرار دارند و در مردم عادی به ترتیب 30 و 23 درصد توده های خوش خیم بیشتری را آشکار می کند. با استفاده از این ابزار هیچ توده خوش خیم بزرگی از دید مخفی نمی ماند. برای بیماران استفاده از این روش دقیقا مشابه انجام کولونوسکوپی است. استفاده از این ابزار موجب افزایش زمان انجام این رویه نمی شود و آماده سازی برای انجام این رویه دقیقا مشابه کولونوسکوپی است. این در حالی است که پزشکان باید برای استفاده از این ابزار و چگونگی نگاه کردن به دو تصویر هم زمان آموزش ببینند. استفاده از این ابزار در سال 2009 مورد تایید سازمان نظارت بر غذا و داروی آمریکا قرار گرفت .این ابزار در حال حاضر تنها در آمریکا در دسترس است اما سازندگان آن قصد دارند تا در چند سال آینده این ابزار را به انگلیس نیز وارد کنند.

محققان آژانس پروژه‌های تحقیقات دفاعی پیشرفته (DARPA) در حال کار بر روی فومی هستند که با تزریق بداخل محل زخم می‌تواند از خونریزی داخل شکمی جلوگیری کند. فوم پلیمری پلی اورتان توسط محققان شرکت «آرسنال مدیکال» وابسته به آژانس پروژه‌های تحقیقات دفاعی پیشرفته آمریکا (DARPA) و با هدف کنترل خونریزی داخلی بمدت یک ساعت طراحی شده است. با استفاده از فوم ضد خونریزی، تیم درمانی فرصت کافی برای انتقال مجروح به مراکز درمانی را خواهند داشت که این دستاورد بویژه برای نجات جان مجروحان در میدان جنگ بسیار موثر است. ساعت طلایی به 60 دقیقه نخست پس از خونریزی شکمی گفته می‌شود که عدم رساندن بموقع مجروح به مراکز درمانی می‌تواند منجر به مرگ فرد شود.
امکان توقف خونریزی داخل شکمی با پدهای فشرده‌سازی یا تورنیکت (شریان بند) وجود ندارد؛ اما فوم پلیمری جدید در دو فاز مایع شامل فاز پلی یول و فاز ایزوسیانات بداخل حفره شکمی تزریق می‌شود. با ترکیب مایعات، اندازه فوم به 30 برابر حجم اولیه افزایش پیدا می‌کند که از اندام داخلی محافظت کرده و باعث توقف خونریزی می‌شود و پس از رساندن بیمار به اتاق عمل در مدت کمتر از یک دقیقه براحتی از بافت‌ها جدا می‌شود. نتایج آزمایش فوم ضد خونریزی بر روی خوک‌ها در نشست سالانه انجمن جراحان تروما 2012 ارائه شده است که نشان می دهد، میزان نجات صدمات خونریزی کبدی با استفاده از این فوم از هشت به 72 درصد افزایش پیدا کرده است.
فاز دوم طراحی فوم ضد خونریزی با بودجه 15.5 میلیون دلاری آغاز شده و محققان امیدوارند که آزمایش بالینی این محصول را نیز بزودی شروع کنند. «برایان هالووی» مدیر برنامه DARPA خاطرنشان می‌کند: در صورت کاربردی شدن فناوری فوم ضد خونریزی، این روش می‌تواند به توقف 50 درصد از خونریزی‌ها و نجات جان سربازان در میدان جنگ منجر شود.

يك تيم از محققان دانشگاه «مريلند» رباتي را طراحي كرده‌اند كه در زمينه جراحي مغز و اعصاب و خارج‌سازي تومورهاي درون جمجمه‌اي دستيار قابلي به شمار مي‌رود. اين ربات به اختصار MINIR ناميده مي‌شود. اين ربات مي‌تواند به كمك يك اسكنر MRI ميدان ديدي سه بعدي از موضع دقيق تومور فراهم آورد تا امكان ادامه جراحي با درجه اطمينان بسيار بالاتري به وجود آيد. با همکاري اين ربات خارج كردن تومورها بسيار دقيق‌تر و مطمئن‌تر انجام خواهد شد و از سوي ديگر ريسك بروز خطرهاي ناشي از جراحي به حداقل ممكن خود مي‌رسد. با پشت‌سر گذاشته شدن فاز اوليه، اميد مي‌رود كه اين ربات به اتاق‌هاي جراحي نزديك‌تر شود. انجمن بين‌المللي سلامت با اهداي 2 ميليون دلار به عمليات توسعه و طراحي، اين ربات کمک كرده تا هر چه سريع‌تر بتواند به جمع ربات‌هاي پزشكي قابل‌اعتماد در اتاق‌هاي عمل بپيوندد. طراحان اين ربات معتقدند، MINIR توانايي ايجاد يك انقلاب را در زمينه تشخيص و درمان تومورهاي مغزي و درون جمجمه‌اي دارد و مي‌تواند با بالابردن دقت جراحي، كيفيت زندگي بيماران مبتلا به تومورهاي مغزي را بهبود بخشد.

دانشمندان آمریکایی در دستاوردی جدید موفق به ساخت دستگاه دستی جدیدی شده‌اند که یک توپ کوچک یخ را در زیر پوست تزریق کرده و از انتقال علائم درد در بیماران دچار آرتروز زانو جلوگیری می‌کند. این درمان سرپایی که کمتر از 10 دقیقه طول می‌کشد، از یک تاثیر مشابه با بی‌حس کننده موضعی برخوردار بوده اما تاثیر آن طولانی‌تر است. اکنون دانشمندان یک کارآزمایی بالینی بزرگتر را با استفاده از این شیوه آغاز کرده و آن را بر روی بیماران دچار آرتروز زانو آزمایش کرده‌اند. هنگامی که غضروفها در انتهای استخوانها در اثر سایش از بین می‌روند، استخوانها بهم کشیده شده و باعث بروز درد می‌شوند. حدود یکی از هر بزرگسال بالای 45 سال از درد آرتروز زانو رنج می‌برد. درمانهای این درد دامنه‌ای از مسکنها و تزریقات استروئید تا جراحی و تعویض مفصل را در بر می‌گیرند.
این دستگاه موسوم به «Cryo-Touch» یک رویکرد غیر جراحی بوده که نیاز به دارو را از بین می‌برد. این درمان یخی یک گونه از سرما درمانی است که در آن پزشکان از دماهای بسیار سرد برای درمان انواع بیماری استفاده می‌کنند. از این درمان برای بیماری‌های گوناگون پوستی از جمله برای منجمد کردن سرطانهای کوچک پوست و همچنین غده‌های خوش‌خیم مانند زگیل استفاده می‌شود. از سرمادرمانی همچنین برای درمان سرطان پروستات نیز استفاده می‌شود که در آن پزشکان به انجماد سلولهای سرطانی می‌پردازند.
اخیرا محققان از این شیوه برای درد مفاصل بویژه در آرنج، زانو و شانه استفاده کرده‌اند. این دستگاه جدید که برای استفاده در انگلیس مورد تائید قرار گرفته، از سه سوزن فولاد ضد زنگ تشکیل شده که به یک استوانه اکسید نیتروژن مایع متصل هستند. این سوزنها برای جلوگیری از انتقال این ماده بسیار سرد به بافت طراحی شده‌اند که در صورت برخورد می‌تواند منجر به آسیبهای جدی شود. در عوض هنگامی که مایع از سوزن خارج می‌شود، به دلیل فشار بسیار شدید به گاز تبدیل خواهد شد. این امر باعث سردتر شدن سوزن و شکل‌گیری یک توپ یخی در سر آن می‌شود. در این دستگاه از سه سوزن برای افزایش حجم این توپ یخی استفاده شده است. این سوزنها در چند میلی‌متری زیر پوست در کنار مفصل فرو رفته، سپس دستگاه روشن شده و یک توپ یخی کوچک در زیر پوست شکل می‌گیرد. این توپ یخی به رگهای خونی انتقال دهنده خون به عصبهای محیطی اطراف مفصل آسیب می‌رساند. این اعصاب بدون منبع خون نمی‌تواند علائم درد را ارسال کنند. هر درمان حدود پنج دقیقه طول می‌کشد. پزشک برای چند دقیقه اجازه می‌دهد که توپ یخی گرم شده و سپس سوزنها را بیرون می‌کشد.
یک پژوهش انسانی پیشین که توسط دانشگاه واشنگتن با یک فناوری مشابه انجام شده بود، نشان داد که این درمان در 80 درصد بیماران جواب داده و اثر آن برای هشت تا 24 ماه باقی می‌ماند. درد با رشد رگهای خونی جدید و فعال شدن مجدد اعصاب بازگشته و یک دوره تزریق دیگر می‌تواند کارساز باشد.

هزاران‌ بیمار دیالیزی کلیوی می‌توانند در آینده با یک کاشت جدید که در بیمارستان سنت جورج لندن و بیمارستان دانشگاه مرکزی منچستر در حال کارآزمایی است، از درمان سریع‌تر و ایمن‌تر برخوردار شوند. هزاران بیمار دچار مرحله پایانی نارسایی کلیوی نیازمند دستگاه‌های دیالیز برای فیلتر کردن ضایعات و آب مازاد از خون خود هستند. تاکنون این کار نیازمند عملهای جراحی منظم توسط یک جراح متخصص برای اتصال یک رگ به نزدیکترین شریان اصلی و فراهم ساختن جریان خون کافی در رگها به منظور اجرایی کردن دستگاه دیالیز بوده است. در نهایت اثر زخم در بافت بیشتر شده و پزشکان مجبور می‌شوند طی یک عمل جراحی بسیار خطرناک یک کاتتر را بطور مستقیم در رگ بزرگ سیاهرگ اصلی در قلب قرار می‌دهند.
اکنون محققان با ساخت یک لوله جدید موسوم به «Optiflow» یک راه‌حل جدید برای این شرایط فراهم کرده‌اند. ابتدا جریان خون بطور موقت در یک رگ یا شاهرگ خاص قطع شده تا این لوله سیلیکونی در آن قرار گیرد. سپس رگ انتخاب شده بریده می‌شود و لوله از انتهای باریکتر آن درون رگ جاسازی می‌شود. این انتها از گیره‌های کوچک در خارج از آن برای اطمینان از تثبیت لوله در جای خود برخوردار است. در گام بعدی یک سوراخ کوچک در نزدیکترین شاهرگ ایجاد می‌شود که انتهای بزرگتر لوله وارد‌ آن می‌شود. این انتها از دو برجستگی کوچک برای جلوگیری از جدا شدن آن برخوردار است. در نهایت جریان خون دوباره برقرار شده تا رگ مجددا بطور مستقیم به دستگاه دیالیز وصل شود. لوله Optiflow بطور دائم یا تا زمان یک پیوند کلیه موفق در محل خود باقی خواهد ماند.

تاکنون افراد برای درمان سکسکه از روش‌های سنتی گوناگون از آب خوردن به صورت وارونه گرفته تا حبس نفس و شوکه شدن استفاده می‌کردند اما اکنون یک مخترع آمریکایی توانسته با شیوه جدید و ساده به درمان این مکانیسم کمک کند. چاک ری از شرکت hicural در کالیفرنیا مدعی شده که این دستگاه می‌تواند همیشه سکسکه را متوقف کند. این دستگاه در حقیقت یک قطعه پلاستیکی است که در وسط آن یک سوراخ قرار گرفته است. کاربر با دندان این پلاستیک را نگهداشته و از میان سوراخ آب می‌خورد. به نظر می‌رسد که سکسکه با ترکیبی از خوردن آب و گاز زدن این پلاستیک که منجر به کشیده شدن عضله گلو می‌شود، درمان می‌شود. این ایده در پی ابتلا به سکسکه خود چاد ری ایجاد شد که طی آن تصمیم گرفت با یک خودکار در دهان خود آب بنوشد که منجر به درمان این شرایط شد.
درمانهای دیگر سکسکه شامل خوردن یک قاشق پر کره بادام‌زمینی، نگه داشتن ننفش، تنفس در یک پاکت کاغذی، آب خوردن بطور وارونه، خوردن آب از سوی مخالف فنجان، ترساندن فرد، خوردن یک قاشق سرکه، قورت دادن پی‌درپی آب دهان، فشار دادن انگشتان در گوش، بیرون آرودن زبان، بو کردن نمک و ایجاد حالت تهوع است.
این فناوری جدید 13 پوند هزینه داشته و به گفته ری تا کنون بیش از 10 هزار محصول به فروش رفته است. سکسکه در نتیجه انقباض ناگهانی و غیر ارادی لایه عضلانی زیر قفسه سینه موسوم به دیافراگم به وجود می‌آید. این ابداع جدید هنوز توسط تمام پزشکان تائید نشده چرا که باورها بر این است که در هر صورت این شرایط به مرور از بین می‌روند.

ارائه فناوری جدید مبتنی بر قرار دادن زنجیره‌یی از بالن در درون روده کوچک می‌تواند به کاهش وزن افراد کمک کند. دانشمندان وسیله‌یی طراحی کرده‌اند که در روده کوچک تعبیه می‌شود و مغز را به گونه‌یی فریب می‌دهد که تصور کند بدن کالری‌های بیشتری را از حد واقعی مصرف کرده است. گفته می‌شود این ابزار موسوم به SatiSphere می‌تواند فقط پنج دقیقه و بدون نیاز به جراحی در درون بدن کار گذاشته شود. اگرچه پیش از این بالن‌ها در عمل جراحی کاهش وزن و برای تقویت حس سیری کامل مورد استفاده قرار گرفته بودند، ابداع جدید در سرکوب اشتها بسیار کارآمدتر عمل می‌کند. دلیل این امر آن است که روده کوچک مسؤول اندازه‌گیری مقدار غذای مصرف شده توسط بدن و همچنین این که چه مقدار دیگر به غذا نیاز دارد، است.
ایمپلنت سیمی شکل و قابل انعطاف جدید، که در طول خود مجهز به تعدادی بالن است، از طریق دهان و با کمک تیوب یا اندسکوپ ویژه وارد بدن شده و سپس از طریق معده در درون روده کوچک قرار داده می‌شود. این سیم پس از ورود به شکل روده کوچک (C) تغییر شکل پیدا کرده و به طور قابل توجهی قطر آن را کاهش می‌دهد. بخش اعظم غذا در روده کوچک تجزیه می‌شود، بنابراین از آن به عنوان مرکز کالری مغز یاد می‌شود زیرا در این جاست که بدن مصرف غذا و نیاز بیشتر به آن را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. ابزار جدید جریان غذا در سراسر این عضو را محدود می‌کند و آن را به مدت طولانی‌تری در این مکان نگه می‌دارد. این فناوری همچنین با ارسال سیگنال‌هایی به مغز مبنی بر این که کالری کافی مصرف شده، آن را فریب می‌دهد.
این وسیله نه تنها حس سیری کامل در بدن را ایجاد می‌کند، بلکه میزان انسولین آزاد شده به درون جریان خون را کاهش می‌دهد و بدین ترتیب از خطر ابتلا به دیابت نوع 2 نیز می‌کاهد. روش مزبور تهاجم حداقل را در مبارزه با چاقی مفرط و دیابت می‌طلبد و نسبت به رویکردهای جراحی کاهش وزن دارای مزایای قابل توجهی است. در مطالعات انجام شده در دانشگاه هامبورگ که شامل 60 بیمار نمونه موردی بودند، در بدن نیمی از این افراد وسیله ابداعی کاشته شد، در حالی که بقیه یک رژیم غذایی سالم و فعالیت‌های بدنی را پیش گرفتند. پس از سه ماه نتایج دریافتی نشان داد که گروهی که از ابزار جدید استفاده کرده بودند، 12 درصد کاهش وزن را تجربه کردند.

گروهي از محققان دانشگاه «Connecticut» به رهبري «جيمز روسلينگ» با استفاده از يک حسگر ساخته شده از نانولوله‌هاي کربني فشرده که با نانوذرات طلا روکش‌دهي شده بودند، ابزار ميکروسيالي ارزان براي تشخيص سرطان دهان توليد کرده‌اند. بنابر گفته محققان اين ابزار را مي‌توان تغيير داد و از آن براي شناسايي سرطان‌هاي ديگر استفاده کرد. بررسي‌هايي که بر روي 78 بيمار مبتلا به سرطان دهان و 49 نمونه کنترل انجام شد، نشان داد که ميزان اختصاصي بودن اين روش در تشخيص سرطان دهان 98 درصد و حساسيت باليني آن 89 درصد است. با وجودي که گروه‌هاي تحقيقاتي ديگري نيز روش‌هايي براي تشخيص سرطان دهان با استفاده از نشانگرهاي زيستي خون ابداع کرده‌اند، اما تمام اين روش‌ها بر فناوري‌هاي گران و زمان‌بر مبتني هستند.
اين ابزار ميکروسيالي جديد مي‌تواند به‌ طور هم‌زمان مقادير بسيار پايين چهار پروتئين را که به‌ همراه يکديگر نشان‌دهنده وجود سرطان دهان هستند، تشخيص دهد. در اين کار دانه‌هاي مغناطيسي که هر يک با 120 هزار مولکول پادتن پوشيده شده‌اند، براي گرفتن مقادير بسيار پايين پروتئين‌هاي نشانگر و بيرون کشيدن آنها از نمونه خون مورد استفاده قرار مي‌گيرند. سپس اين دانه‌ها به‌ درون يک ابزار ميکروسيالي تزريق شده و از روي عناصر حسگري عبور داده مي‌شوند. خروجي الکتريکي هر حسگر نشان‌دهنده سطح يک پروتئين خاص در نمونه خون است.
بنابر گفته اين محققان، کل فرايند تشخيصي حدود 50 دقيقه طول مي‌کشد. قيمت هر يک از اين تراشه‌هاي حسگري يک‌بار مصرف که از نانولوله‌هاي کربني ساخته شده‌اند، حدود 9 دلار است. در ساخت دستگاه الکترونيکي که سيگنال‌هاي حسگري را مي‌خواند، از قطعات و پمپ‌هاي الکترونيکي موجود استفاده شده است و هزينه اين دستگاه در مجموع زير 26 هزار دلار است. اين هزينه پايين امکان خريد آن را تقريباً براي تمام آزمايشگاه‌هاي زيست‌پزشکي فراهم مي‌آورد. محققان موسسه ملي تحقيقات دندان و سر، دانشگاه «Salve Regina»، بنياد نوآوري تحقيقاتي سرطان مالزي و دانشگاه مالايا در اين مطالعه مشارکت داشته‌اند. جزئيات اين تحقيق در مقاله‌اي با عنوان «Ultrasensitive detection of Cancer biomarkers in the clinic using a nanostructured microfluidic assay» در مجله «Analytical Chemistry» منتشر شده است.

مهندسان آمریکایی نسل جدید حسگر کنترل علائم حیاتی بدن را در ابعاد و ضخامت یک تمبر طراحی کرده‌اند که با وزن بسیار سبک و اندازه کوچک، براحتی به پانسمان بدن بیمار متصل می‌شود. گروهی از مهندسان برق دانشگاه ایالتی اورگان نسل جدید حسگر «سیستم بر روی تراشه» را طراحی کرده‌اند که در حجم بالا قابل تولید است. این حسگر الکترونیکی یک بار مصرف و ارزان قیمت، از عملکرد بسیار دقیقی برای کنترل علائم حیاتی بیمار برخوردار است. پروفسور «پاتریک چیانگ» از محققان دانشگاه اورگان تأکید می‌کند: فناوری‌های کنونی امکان اندازه‌گیری سیگنال‌های بدن را با استفاده از ابزار و دستگاه‌های بزرگ، سنگین و پر هزینه فراهم کرده‌اند، اما حسگر جدید یک وسیله سبک و کوچک است که با هزینه‌ای بسیار کم تولید می‌شود.
حسگر جدید در اندازه و ضخامت یک تمبر طراحی شده است که براحتی بر روی سینه یا دیگر نواحی بدن قرار می‌گیرد و می‌تواند علائم حیاتی بیمار از جمله ضربان قلب یا دمای بدن را اندازه گیری کند. «چیانگ» خاطرنشان می‌کند: با ادغام این قطعات بزرگ بر روی یک ریز تراشه، علاوه بر صرفه جویی در مصرف انرژی می‌توان دستگاه‌های اندازه گیری پزشکی قابل حمل و ارزان تولید کرد. حوزه طراحی حسگرهای نظارتی پوشیدنی بسرعت در حال توسعه است و هر روز دستگاه‌های مختلفی طراحی می‌شوند که علاوه بر کاهش هزینه ها،‌ از کارآیی و حمل آسان برخوردار بوده و بخش درمان و مراقبت های پزشکی را با تحول چشمگیر مواجه خواهند ساخت.

محققان آمریکایی نسل جدیدی از لنز مصنوعی را طراحی کرده‌اند که شباهت زیادی به لنز طبیعی چشم داشته و می‌تواند در آینده جایگزین لنز طبیعی صدمه دیده شود. فناوری طراحی لنز جدید GRIN یا «اپتیک شاخص شیب انکسار» نام دارد؛ این لنز از هزاران لایه پلیمری در مقیاس نانو ساخته شده که قادر به منحرف کردن یا شکست نور با درجات مختلف در زمان عبور از درون لنز است. «مایکل پونتینگ» از محققان پلیمر و سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: چشم انسان یک لنز GRIN است؛ نور از لنز جلوی چشم عبور کرده و به عقب چشم می‌رسد و در درجات مختلف شکسته می‌شود که در این حالت مسیر نور بدون تکیه بر اپتیک پیچیده براحتی کنترل می شود.
محققان در ساخت لنز مصنوعی جدید از همین روش تقلید کرده اند؛ الگوبرداری از لنزهای طبیعی چشم انسان نخستین گام برای نشان دادن قابلیت‌ها، زیست سازگاری و سیستم‌های مواد دگردیس پذیر مورد نیاز برای ارتقاء فناوری فعلی ساخت ایمپلنت‌های نوری محسوب می‌شود. فناوری لنز مصنوعی GRIN می‌تواند در آینده کارآیی طبیعی‌تری نسبت به لنزهای قابل کاشت برای جایگزین شدن با لنزهای طبیعی چشم انسان ببخشد. این لنز همچنین علاوه بر کارآیی در حوزه فناوری هوایی، در دستگاه‌های تصویربرداری پزشکی کوچک شده یا لنزهای قابل کاشت نیز استفاده خواهد شد. این طرح با همکاری محققان دانشگاه کیس وسترن رزرو، موسسه فناوری «روز- هالمان»، لابراتوار نیروی دریایی آمریکا و تیم تحقیقاتی PolymerPlus انجام شده و نتایج آن در مجله Optical Express‌ منتشر شده است.

محققان مؤسسه مهندسی زیست‌پزشکی فرانهوفر آلمان، حسگر ضد رطوبت جدیدی را برای ارزیابی فشار مغزی ابداع کرده‌اند که می‌تواند به تشخیص زودهنگام زوال عقل و جنون منجر شود. این حسگر که مشابه حسگرهای فشار مورد استفاده در صنعت خودروسازی بوده، نشانگر یک تحول از کاشتهای پیشین است که به رطوبت اجازه ورود و تخریب دستگاه را می‌دادند. این دستگاه از ارتفاع و عرض یک در دو سانتی‌متر برخوردار بوده و انتظار می‌رود تا در نسخه‌های آینده کوچکتر شود. محققان آلمانی قاب خارجی آن را که پیش از این از مواد مصنوعی ساخته می‌شد با فلز درجه بالای قابل انعطاف تعویض کردند. تغییرات فشار درون مغز باعث خم شدن این قاب شده و این اطلاعات سپس به حسگر فشار درون آن منتقل می‌شود. مقادیر اندازه‌گیری شده در نهایت از طریق پالس‌های رادیویی به یک دستگاه خوانش در خارج از بدن بیمار انتقال یافته که نیروی مورد نیاز حسگر را تامین می‌کند و از این رو دیگر نیازی به پیل بر روی این دستگاه نیست.
این حسگر جدید می‌تواند نشانگر یک جهش چشمگیر به جلو برای بیماران و متخصصان بهداشت باشد که تاکنون بر کاوشگرهای بی‌سیم فشار درون جمجمه متکی‌اند که از طریق انتقال امواج رادیویی قابل خوانش بودند. یکی از مشکلات این کاوشگرها، مقاومت کم آنها در برابر رطوبت بوده و نفوذپذیری پوشش مصنوعی آنها به معنی خراب شدن حسگرها در طول چند روز یا حتی چند ساعت است. این حسگر با غلبه بر این مشکل می‌تواند برای ماهها یا حتی سالها به کار خود بدون نیاز به تکرار عمل جراحی ادامه دهد.
در حال حاضر تشخیص این بیماری چالشی است که به مراقبت پزشکی پیچیده و سخت برای افرادی که مستعد افزایش فشار درون جمجمه‌ای هستند، نیاز دارد. این کار به یک عمل جراحی برای الحاق یک کاوشگر از بالای سر نیاز دارد. به دلیل نوسانات در فشار درون جمجمه‌ای، سنجش‌های گسترده برای خوانش یک تشخیص نهایی بیماری مورد احتیاج است که همین امر باعث بستری شدن بیمار در بیمارستان برای روزها یا حتی هفته‌ها می‌شود. درحالی که با این حسگر جدید، ‌بیمار تنها برای خوانش سنجش‌ها به کلینیک مراجعه خواهد کرد. دانشمندان هنوز از دلیل افزایش ناگهانی فشار درون جمجمه‌ای در افراد باخبر نبوده اما این را می‌دانند که این شرایط منجر به اختلال در گردش خون و مرگ بخشهایی از مغز مشابه سکته مغزی می‌شود. این شرایط اکنون به عنوان عامل 10 درصد از پرونده‌های جنون در اروپا شناخته شده است.

محققان دانمارکی عینک جدیدی طراحی کرده‌اند که با کمک چند لامپ ال ای دی، نور طبیعی روز را شبیه‌سازی کرده و از بروز افسردگی فصلی جلوگیری می‌کند. اختلال خلقی فصلی (SAD) یا افسردگی فصلی در در اثر گرمای هوا در تابستان یا در روزهای ابری و تاریک زمستان روی می دهد. افسردگی فصلی زمستان اواخر ماه سپتامبر (شهریور) آغاز شده و تا ماه مارس (فروردین) بطول می انجامد؛ نور درمانی یکی از روش‌های متداول درمان این اختلال محسوب شده و بیمار در طول روز مقابل نور خاصی قرار می‌گیرد. گروهی از مهندسان مکانیک با الگوبرداری از این روش درمانی، عینک «آفتابی» جدیدی مجهز به شش لامپ LED‌ طراحی کرده‌اند که نور کافی را از طریق یک بازتابنده منحنی در چشمان کاربر می‌تاباند. به گفته طراحان، 30 دقیقه استفاده روزانه از این عینک به معنای داشتن انرژی بیشتر برای کار کردن در روزهای ابری و تاریک پاییز و زمستان و پیشگیری از بروز افسردگی فصلی است. دو باتری سایز AAA‌ انرژی مورد نیاز عینک را تأمین می‌کنند. این محصول با قیمت 85 دلار به بازار عرضه شده‌اند.

دانشمندان موفق به ابداع سامانه دستيار جراح رباتيك با هدف مصون ماندن جراحان از تشعشعات ايكس حين عمل شدند. تعدادي از تكنيك‌هاي نوين جراحي از تشعشع استفاده مي‌كنند كه اين امر هم براي بيمار و هم جراح مي‌تواند بسيار خطرناك باشد. براي رفع اين خطر، شركت Corindus Vascular Robotics of Natick واقع در ماساچوست سيستمي موسوم به CorPath 200 را طراحي كرده است. اين سامانه نخستين دستيار جراح رباتيك است كه جهت باز كردن شريان‌ها به كار مي‌رود و به جراحان قلب امكان مي‌دهد از يك كابين حفاظتي سرب‌اندود واقع در همان اتاق بيمار عمل اجراي استنت قلب و فرايندهاي بالن زدن در عمل را صورت دهند. بدين ترتيب آن‌‌ها از تشعشعات مصون مي‌مانند. در آزمايشات باليني اين ابتكار تا 95 درصد از ميزان قرار گرفتن جراح در معرض اشعه ايكس كاست و همچنين نيازي به استفاده از پيشبندهاي معمول نبود.
در اين فناوري جراح از دو جوي‌استيك استفاده مي‌كند كه كاتتر و ساير ابزار را كنترل كند. همچنين وجود مجموعه‌يي از صفحه‌نمايش‌ها وي را قادر به نظارت بر عمل جراحي با هدف كنترل بي‌نهايت دقيق حركات مي‌كند. با اين حال جراح اين ربات را فقط مانند يك بازي ويديويي هدايت نمي‌كند بلكه سيستم مجهز به يك مولفه بازخورد قوي است كه موجب مي‌شود وي كاتتر را به هنگام فرو رفتن و حركت در خلال شريان‌ها "حس ‌كند". شركت Corindus هم‌اكنون در حال بسط فناوري ارائه شده با هدف كاربرد آن در ديگر شرايط عروقي از جمله مشكلات به وجود آمده در دست و پاها، وضعيت‌هاي عصبي و كاربردهاي ساختاري قلب است.
عمل مداخله عروقي زيرپوستي (PCI) يك فرايند جراحي معمول قلب بوده كه جهت ترميم يا پيش‌گيري از آسيب رسيدن به اين عضو (به دليل شريان‌هاي مسدود شده يا آسيب‌ديده) مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين سامانه عمل را توسط يك استنت يا بالن صورت مي‌دهد كه در انتهاي كاتتر قرار داده مي‌شود و به سمت درون يك شريان اصلي حركت مي‌كند. اين شريان اغلب در پا قرار دارد و به قلب هدايت مي‌شود. فرايند PCIs در مقياس وسيع مورد استفاده قرار مي‌گيرند اما از تصويربردارهاي پرتو ايكس جهت كنترل و نظارت بر حركت كاتتر و ديگر مراحل عمل استفاده مي‌كند. در اين روش به دليل اين كه جراح در كنار بيمار است، در معرض تشعشعات فراوان قرار دارد.

دانشمندان مؤسسه علمی وایزمن در تلاش برای کمک به نابینایان در مسیریابی ایمن‌تر و موثرتر از یک منبع غیرمنتظره یعنی سبیل‌های موش الهام گرفته‌اند. این محققان از داوطلبان خواسته بودند تا چشم‌بند بسته و از یک سبیل پلاستیکی منعطف 30 سانتی‌متری بر روی انگشت اشاره که در پایه آن حسگرهای نیرو و موقعیت قرار گرفته بود، برای مسیریابی استفاده کنند. در دنیای موشها، حرکت سبیل‌ها شامل عقب و جلو بردن آنها در حدود هشت بار در یک ثانیه برای موقعیت یابی اجسام در محیط اطرافشان است. این نتایج که در مجله Neuroscience منتشر شده، می‌تواند به درک بهتر از فرآیند حس و ساخت دستگاه‌های کوچک قابل پوشش بر روی دست منجر شود که ورودی‌های ویدیویی را به تحریک مکانیکی تبدیل کرده و به نابینایان یک کمک حسی شهودی ارائه می‌کنند.
در آزمایشات انجام شده، این حسگرها برای نظارت بر حرکات در زمان حرکت سبیل‌ها توسط داوطلبان در اطراف برای شناسایی اجسام استفاده شدند. سپس دو قطب در فاصله یک دست از هر طرف داوطلبان نشسته قرار داده شد که یکی از آنها کمی عقب‌تر و دیگری کمی جلوتر بود. از این داوطلبان خواسته شد تا تنها با استفاده از سبیل‌ها جایگاه قطب عقب‌تر را مشخص کنند. در ادامه این جایجایی بین قطب‌های عقب و جلو کاهش یافته تا جایی که دیگر افراد قادر به تشخیص قطب جلو از قطب عقب نبودند.
در اولین روز آزمایش، افراد توانستند با این حس جدید بخوبی سازگار شده و قطب عقب‌تر را در فاصله هشت سانتی‌متری شناسایی کنند. بررسی داده‌ها نشان داده که داوطلبان این کار را با تشخیص اطلاعات مکانی از زمان‌بندی حسی کرده بودند. در این حالت، آنها دستان خود را با هم و به صورت باز در اطراف حرکت داده و قطب عقب‌تر را به دلیل این که سبیل روی دست آنها، آن را سریع‌تر شناسایی کرده بود، پیدا کنند. با تکرار آزمایش در روز بعد محققان دریافتند که این مهارت در داوطلبان پیشرفت چشمگیری داشته و میانگین آستانه حسی تا سه سانتی‌متر کاهش یافت و برخی می‌توانستند جابجایی در حد یک سانتیمتر را نیز احساس کنند. این پژوهش نشان داده که تنها تغییر حرکات فیزیکی بدون تغییر مرتبط در حساسیت حسهای انسان می‌تواند برای بهتر شدن ادراک کافی باشد.

دانشمندان موفق به طراحي مچ‌بندي شده‌اند كه به فرد در خصوص آفتاب‌سوختگي و احتمال ابتلا به سرطان پوست، هشدار بصري مي‌دهد. تاكنون 200 هزار مورد ملانوم بدخيم در سراسر جهان گزارش شده است. در اين بين محدود كردن قرارگيري در معرض نور خورشيد از اهميت شاياني برخوردار است. فناوري ارائه شده در دانشگاه استراتكلايد اسكاتلند با ارائه هشدار بصري در مورد يافتن سايه يا استفاده از كرم ضد آفتاب بيشتر از ميزان اين معضل كاسته است. اكنون دانشمندان اين دانشگاه مچ‌بندي جديد طراحي كرده‌اند كه مجهز به يك عامل انتشار اسيد حساس به نور فرابنفش و يك رنگ است. اين رنگ به سطوح pH در نشانگر واكنش نشان مي‌دهد.
هنگام افزايش خطر آفتاب‌سوختگي، رنگ مچ‌بند از زرد به صورتي تغيير مي‌كند زيرا زماني كه عامل انتشار اسيد توسط نور آفتاب تجزيه مي‌شود مچ‌بند قادر به تغيير سريع رنگ است. گفته مي‌شود شركت سوئيسي بازارياب براي تكنولوژي جديد، اين مچ‌بندهاي دوزيمتري فرابنفش را در تابستان سال 2013 عرضه مي‌كند.

پژوهشگران آمريكايي به تازگي سينه‌بندي را ابداع كرده‌اند كه به عنوان اولين سينه‌بند با سيستم هشداردهنده با يك سري از سنسورهاي تعبيه شده در كاپ‌‌هاي آن مجهز شده است. اين حسگرها تغييرات دما را در بافت پستان جمع‌آوري كرده و با ارائه اثر حرارتي مي‌تواند به پزشكان هشدار دهد كه سلول‌هاي بدخيم وجود دارند. براساس توضيحات وب‌سايت شركت سازنده داده‌هاي جمع شده به وسيله اين سينه‌بند، مي‌توانند حضور سرطان پستان را با حساسيت و اختصاصيتي معادل 90 درصد نشان دهد. زنان با پوشيدن اين سينه‌بند به مدت 12 ساعت، به اندازه كافي زمان براي خواندن ‌دماي بافت پستان در اختيار خواهند داشت. سپس با فرستادن داده‌ها به الگوريتم شركت سازنده نتايج آماده خواهد شد و گزارش به صورت نرمال، خوش‌خيم، مشكوك به داشتن ناهنجاري در بافت پستان يا احتمال وجود ناهنجاري‌هاي بافت پستان آماده خواهد شد. هر چند فرضيه استفاده از حرارت براي تشخيص بيماري، ايده جديدي نيست، در سينه‌بندي جديد اين‌طور فرض مي‌شود كه فرآيندهاي بدخيم در مقايسه با بافت‌هاي غيربدخيم داراي يك شيب حرارتي هستند. البته اين شيب ممكن است خيلي بزرگ نباشد.

محققان انگلیسی موفق به طراحی دستگاهی با توانایی تشخیص انواع مختلف سرطان شده اند که می تواند مناسب ترین دارو را آغاز سریع درمان را نیز تجویز کند. تشخیص زودهنگام بیماری سرطان می تواند به پزشکان برای اتخاذ روش های درمانی موثر کمک کند، اما آزمایش پاتولوژی روی نمونه های بافت معمولا چندین هفته به طول می‌انجامد. محققان دانشگاه های نیوکاسل و شفیلد در پروژه مشترک با شرکت خصوصی QuantuMDx دستگاه پیشگامانه ای طراحی کرده‌اند که می تواند انواع مختلف سرطان را در زمان کمتر از 20 دقیقه تشخیص داده و داروی متناسب با نوع سرطان تجویز کند.
دستگاه پروفایلر تومور Q-Cancer از عملکرد بسیار دقیق و سریعی در تشخیص انواع مختلف سرطان برخوردار بوده و می‌تواند زندگی بیش از 12 میلیون نفر در سراسر جهان را که به تازگی سرطان مبتلا شده اند نجات دهد. در ساخت این دستگاه از فناوری نانو استفاده شده است که با آنالیز مقادیر میکروسکوپی بافت، نوع سرطان و نوع ساختار ژنتیکی آن را تشخیص داده و میزان پیشرفت بیماری را مشخص می کند.
پزشکان و پرستاران بدون نیاز به تخصصی خاصی می توانند با کمک دستگاهQ-Cancer به سرعت انواع مختلف سرطان را شناسایی و مناسب ترین دارو را برای شروع هرچه سریعتر دوره درمان تجویز کنند. همچنین جراحان با استفاده از این دستگاه قادر خواهند بود بخش های باقی مانده تومور را از بدن بیمار خارج کنند و متخصصان طب سرطان نیز می توانند بهترین رژیم درمانی متناسب با نوع سرطان را برای بیمار انتخاب کنند. پروفسور جان برن از محققان دانشگاه نیوکاسل تأکید می کند: بر خلاف روش های متداول نمونه برداری از بافت با کمک این دستگاه ارزان قیمت قادر به استخراج و آنالیز DNA تومور در کمترین زمان ممکن هستیم. محققان امیدوارند که این دستگاه از سه سال آینده در انگلیس برای تشخیص انواع مختلف سرطان مورد استفاده قرار بگیرد.

یک جعبه بسیار کوچک که در نشیمنگاه بدن کاشته می‌شود، می‌تواند بعنوان روش جدید درمان نارسایی قلبی مورد استفاده قرار گیرد. حدود 30 درصد از نارسایی های قلبی در اثر آسیب عضله قلب در زمان بروز حمله قلبی ایجاد می‌شود که باعث تضعیف عملکرد عضلات بطن چپ شده و فشار زیادی برای پمپاژ خون به قلب وارد کرده و در نتیجه قلب بزرگ تر و ضعیف تر می‌شود. تحقیقات نشان می‌دهد، تحریکات متناوب و 24 ساعته ستون فقرات و نخاع می‌تواند عملکرد بطن چپ به عنوان مسؤول اصلی پمپاژ خون در قلب را بطور چشمگیری بهبود داده و از بروز نارسایی قلبی پیشگیری کند.
دستگاه کاشتنی نشیمنگاه بخشی از نخاع را که سیستم عصبی متصل به قلب را تحت کنترل دارد، تحریک می کند. جعبه در زیر پوست بخش بالایی نشیمنگاه کاشته شده و به بخشی از اعصاب در بخش بالایی نخاع در پشت قلب و ریه متصل می شود. دستگاه هر چند ساعت یکبار پالس های الکتریکی را ایجاد می کند که با عبور از اعصاب، باعث تقویت عملکرد ماهیچه‌های کنترل کننده پمپاژ خون در قلب می‌شود. در این روش، با تحریک اعصاب و تقویت عملکرد ماهیچه های پمپاژ خون، کیفیت زندگی بیمار بهبود یافته و نیاز به انجام عمل جراحی مرتفع می‌شود.
روش تحریک سیستم عصبی نخاع طی چند دهه اخیر برای درمان دردهای مزمن که به دارو پاسخ نمی‌دهند، مورد استفاده قرار گرفته است؛ اخیرا نیز از این روش برای کمک به مبتلایان به آنژین صدری با دردهای شدید قفسه سینه استفاده می شود. نتایج مطالعه صورت گرفته توسط محققان دانشگاه هنگ کنگ برای بررسی کارایی روش تحریک نخاع با سطوح ضعیف امواج الکتریکی در کنگره جامعه قلب و عروق اروپا در مونیخ ارائه شده است.

به ياري وسيله جديدي که توسط Cambell ابداع شده، مي‌توان اميدوار بود افراد کمتري در اثر سکته مغزي جان خود را از دست دهند. اين وسيله که ReCover thrombectomy نام دارد، اکنون اجازه استفاده را در اتحاديه اروپا به دست آورده و اميد مي‌رود در 3 ماهه اول سال 2013 وارد بازار شود. اين وسيله که يک بازياب لخته بر پايه Stent است و به صورت يکپارچه از مش نيتينول پوشيده شده، به منظور پيشگيري از قطعه‌قطعه شدن لخته يا امبوليسم آن طراحي شده و به اين ترتيب خطر سکته مغزي دوم را طي پروسيجر ترومبکتومي کاهش مي‌دهد. طراحي اين وسيله به گونه‌اي است که با محافظتي که مستقيما در طراحي استنت بازيابي ايجاد کرده، مي‌تواند تعداد وسايلي را که حين انجام ترومبکتومي لازم است، کاهش دهد. قرار است اين هفته ReCover در جلسه ساليانه جراحي مداخله‌اي مغز و اعصاب در سن‌ديگوي آمريکا معرفي شود. شرکت کمبل روي نمونه محصولاتي کار مي‌کند که براي درمان استروک ايسکميک استفاده مي‌شوند.

انجام جراحي براي خارج کردن تومور مغزي نياز به آن دارد که جراح در خط بسيار ظريفي حرکت کند. اگر تومور کاملا خارج نشود، امکان رشد دوباره آن وجود دارد و اگر هم همراه آن قسمت‌هايي از بافت سالم درآورده شود، مي‌تواند باعث ايجاد صدمات پايدار مغزي در بيمار شود. تومورهاي اوليه مغز شبيه بافت مغز به نظر مي‌رسند، اما اگر آنها را زير نوع‌ خاصي از نور ببينيم، تفاوت بسياري دارند. روش‌هاي کنوني تفريق بافت سالم از سرطاني نيز اين قابليت را ندارند که بافت‌ها را به طور کامل از هم مجزا کنند، به همين دليل محققان به اين فکر افتادند از پروبي استفاده کنند که نور بنفش-آبي و سفيد را به طور همزمان ترکيب کرده تا غلظت PplX و 4 بيومارکر توموري ديگر را آناليز کند؛ يعني محصولات شکست PplX، اشباع اکسيژن، غلظت هموگلوبين و نامنظمي سايز و شکل سلول. پروب ميزان نور برگشتي را پس از برخورد به تومور مي‌خواند، داده‌ها را به کامپيوتر مي‌فرستد، آن را از يک الگوريتم مي‌گذراند و پاسخ روشني به اين سوال مي‌دهد که آيا بافت سرطاني است يا نه. نکته مهم اينکه اين پروب تومورهاي با درجه پايين را هم مي‌خواند و به اين ترتيب کمک بزرگي به جراح حين عمل جراحي مي‌کند. محققان اين مطالعه در حال بررسي اين پروتکل براي تومورهاي ريه هم هستند، زيرا به نظر مي‌رسد پروب مذکور اين قابليت را دارد که براي ديگر انواع تومور هم استفاده شود.