پزشکی بالینی

پژوهشگران دانشگاه واشنگتن موفق به كشف وسيله‌اي براي برقراري تعادل در بيماران مبتلا به منير شدند. هنگام بروز حملات منير، بيماران مجبورند گاهي ساعت‌ها دراز بكشند تا بتوانند تعادل خود را به دست آورند. در ضمن اين بيماران براي كاهش حملات از داروهاي متعدد استفاده مي‌كنند و در صورت شكست در درمان دارويي به جراحي روي مي‌آورند. در جراحي بيماران مجبورند به قيمت از دست دادن برخي از عملكردهاي طبيعي، تعادل خود را به دست آورند.
پژوهشگران وسيله‌اي را اختراع كردند كه يك قسمت از آن زير استخوان تمپورال كارگذاري مي‌شود و قسمت ديگر آن توسط بيمار هنگام لزوم پشت گوش قرار مي‌گيرد. هنگام بروز حملات، بيماران قسمتي كه پشت گوش قرار دارد را روشن مي‌كنند. اين وسيله با ارسال سيگنال به وسيله‌اي كه زير استخوان تمپورال است، باعث فعال شدن آن مي‌شود. اين وسيله امواج الكتريكي را از طريق سه الكترود به كانال گوش داخلي مخابره مي‌كند. اين روش تاكنون در 10 بيمار با موفقيت عمل كرده و باعث برقراري تعادل بيماران هنگام حمله بيماري شده است.

نتايج حاصل از اولين مطالعه طولاني‌مدت روي بيماران مبتلا به سرطان پروستات که توسط روبوت‌ها جراحي شده بودند، نشان داد که اين بيماران در يک پيگيري 5 ساله حدود 87 درصد موارد عود نداشته‌اند. نتايج حاصل از اين مطالعه که توسط ماني‌منون و همکاران‌اش در بيمارستان هنري‌فورد انجام شده در نشريه اورولوژي اروپا به چاپ رسيده است.
دکتر منون و همکارانش جزو اولين گروه‌هايي بودند که از اين روش براي درمان سرطان پروستات استفاده کردند و بنابراين قادر بودند که بيماران خود را براي مدت طولاني پيگيري کنند. انجام پروستاتکتومي راديکال در اين روش با کمک روبوت‌ها و به صورت اندک-تهاجمي صورت مي‌گيرد. مطالعات نشان دادند که در روش‌هاي سنتي پروستاتکتومي راديکال 35 درصد از مردان طي 10 سال دچار عود سرطان مي‌شوند. از سال 2000 ميلادي به بعد استفاده از روبوت‌ها براي جراحي پروستاتکتومي بسيار شايع شده اما تاکنون هيچ مطالعه‌اي براي تعيين نتايج بلندمدت حاصل از اين جراحي انجام نشده بود. دکتر منون و همکاران‌اش، 1384 بيمار را که از سال 2001 تا 2005 ميلادي توسط روبوت‌ها تحت عمل جراحي پروستاتکتومي قرار گرفته بودند، وارد مطالعه کردند. سن متوسط اين بيماران 60 سال بوده و هر 3 ماه در سال اول جراحي و هر 6 ماه در سال دوم جراحي ‌شده و سپس سالي يک بار براي کنترل عود سرطان مراجعه کرده بودند.
دکتر منون دراين‌باره مي‌گويد: «با توجه به مرگ‌ومير يک در هزار بيماران درمان شده با اين روش طي اين پيگيري طولاني‌مدت، مي‌توان ادعا کرد که اين روش براي درمان سرطان‌هاي پروستات لوکاليزه موفقيت‌آميز بوده است.» وي در ادامه عنوان کرد: «اگرچه مطالعه ما داراي محدوديت‌هايي بود اما پيگيري 5 ساله بيماران نشان داد که در 6/86 درصد بيماران شواهدي به نفع عود بيماري مشاهده نشده است.» در اين مطالعه تمام بيماران با يک نوع روبوت به نام داوينچي تحت عمل جراحي قرار گرفتند. در تمام اين بيماران يک برش بسيار کوچک در سطح شکم بيمار ايجاد شده و با انجام تصويربرداري سه بعدي و کنترل مراحل جراحي، پروستاتکتومي توسط تيم جراحي صورت گرفته است. اين پژوهشگران همچنين ادعا کردند که علاوه بر اينکه عود در اين بيماران کمتر بوده، طول مدت بستري بيماران هم پس از جراحي کمتر بوده و ميزان هزينه‌هاي بيمارستاني به شدت کاهش يافته است. همچنين با توجه به عود كم در بيماراني كه با اين روش درمان شده‌اند به طور كلي هزينه‌هاي ناشي از اين بيماري در سيستم بهداشتي-‌درماني كاهش مي‌يابد.

سازمان غذا و داروي آمريکا موارد جديدي از کاربرد پروليا (دنوزوماب) را در درمان ازدست‌رفتن ماده استخواني در مبتلايان به بدخيمي پروستات يا پستان که تحت درمان قطع هورمون هستند، مورد تاييد قرار داده است. افزايش ماده استخواني در زنان در معرض خطر شکستگي که درمان مهارکننده آروماتاز براي بدخيمي پستان دريافت مي‌کنند و افزايش توده استخواني در مردان در معرض خطر شکستگي که تحت درمان محروميت از آندروژن براي بدخيمي پروستات غيرمتاستاتيک هستند، دو مورد جديدا تاييد شده هستند. در مبتلايان به بدخيمي پروستات، پروليا شيوع شکستگي مهره‌ها را نيز کاهش مي‌دهد. پروليا خط اول و تنها داروي موردتاييد سازمان غذا و داروي آمريکا براي درمان کاهش توده استخواني ناشي از درمان قطع هورمون در بدخيمي‌هاست. مهارکننده‌هاي آروماتاز اغلب در بيماران مبتلا به بدخيمي پستان براي پيشگيري از عود بيماري تجويز مي‌شوند. درمان محروميت از آندروژن نيز در مبتلايان به بدخيمي پروستات براي پيشگيري و کنترل عود به‌کار مي‌رود. اين دو درمان سطوح هورموني را کاهش مي‌دهند، در نتيجه باعث ازدست‌رفتن توده استخواني و افزايش خطر شکستگي مي‌شوند.

شرکت توليدکننده استورا اعلام کرد نتايج مربوط به ايمني و اثربخشي مطالعه فاز 3 روي استورا (Ostora)-کلسيتونين خوراکي نوترکيب-در درمان پوکي استخوان زنان يائسه رضايت بخش بوده‌اند. اين يافته‌ها در نشست ساليانه مرکز تحقيقات استخوان آمريکا منتشر شد. مطالعه فاز 3 مذکور، اوراکال (Oracal) نام دارد. اين مطالعه تصادفي دوسوکور در چند کشور و در مقايسه دارو با دارونما انجام شد. در اين مطالعه 565 زن يائسه با تشخيص پوکي استخوان از 6 کشور شرکت داشتند. چنين نتيجه گرفته شد که استورا حين اثربخشي، از لحاظ ايمني با دارونما يا اسپري بيني کلسيتونين تفاوتي ندارد. اغلب عوارض ناخواسته اين دارو خفيف يا متوسط بودند؛ همچنين استورا حساسيت‌زايي کمتري در مقايسه با اسپري بيني کلسيتونين داشت. برخي از مبتلايان به پوکي استخوان دوران يائسگي نسبت به استفاده از درمان‌هاي موجود بي‌ميل هستند يا به دليل عدم تحمل دارويي از مصرف آنها ناتوانند. شکل خوراکي با قابليت مصرف يکبار در روز کلسيتونين مي‌تواند گزينه درماني جديدي براي مبتلايان به پوکي استخوان باشد. آمارهاي موجود نشان مي‌دهند که نزديک به 2 ميليون نفر از زنان آمريکايي به دلايل مختلف درمان پوکي استخوان خود را متوقف کرده‌اند؛ در نتيجه در معرض خطر بالاي شکستگي‌هاي استخواني هستند. برخي از اين بيماران نيز به دليل عدم اطمينان از ايمني دارو به درمان‌هاي موجود تمايلي ندارند.

داروي جديد در دست تحقيق ممکن است اميد تازه‌اي براي مبتلايان به بيماري کشنده فيبروز ريوي با علت ناشناخته باشد. ترکيب تازه که با عنوان BIBF 1120 شناخته مي‌شود، روند بيماري را کند مي‌كند، از شدت آن مي‌كاهد و کيفيت زندگي بيمار را ارتقا مي‌دهد. يافته‌هاي جديد مربوط به اين ترکيب در شماره 22 سپتامبر نشريه پزشکي نيوانگلند به چاپ رسيده است.
هرچند نويسنده اين مقاله ادعا نکرده است که BIBF 1120 بيماري را به‌طور کامل درمان مي‌کند، اما چنين نتيجه‌گيري کرده است که روند آن را کند مي‌کند. در فيبروز ريوي با علت ناشناخته، به دليل توليد بيش از حد کلاژن، بافت ريه به شدت سخت مي‌شود. مبتلايان به فيبروز ريوي با علت ناشناخته معمولا 2 تا 3 سال پس از تشخيص بيماري جان خود را از دست مي‌دهند. البته اين عارضه يک بيماري نادر است. BIBF 1120، گيرنده‌هاي تيروزين کيناز را که در شکل‌گيري فيبروز يا جوشگاه‌هاي ريوي مقصر شناخته شده‌اند، مهار مي‌کند. ترکيب مذکور اين کار را در موش‌هاي آزمايشگاهي به خوبي انجام داده است.
به گفته ادلمن، سرپرست تحقيق در دانشگاه استوني برووک نيويورک، اين مطالعه رهاکردن تيري در تاريکي نبوده است. بيولوژي مولکول BIBF 1120 توانايي آن را در درمان فيبروز ريوي توجيه مي‌کند. در يک مطالعه باليني تصادفي فاز دو، محققان 4 دوز مختلف BIBF 1120 (روزانه 50 ميلي‌گرم، روزانه100 ميلي‌گرم، روزانه 200 ميلي‌گرم، روزانه300 ميلي‌گرم) را با يک دارونما در 432 بيمار مقايسه کردند. در پايان يک سال، در بيش از دوسوم بيماران دريافت‌کننده بالاترين دوز BIBF 1120، بهبود عملکرد ريه مشاهده شد. همچنين از شدت بيماري آنها به ميزان قابل‌توجهي کاسته شد. نکته ديگر آنکه در دريافت‌کنندگان دوز 200 ميلي‌گرمي اين دارو نيز بهبود مشاهده شد. متاسفانه برخي از دريافت‌کنندگان بالاترين دوز دارو، به دليل عوارض گوارشي يا مشکلات کبدي ناچار به قطع داروي خود شدند.
به گفته سرپرست اين تحقيق، هرچند هدف از طراحي اين مطالعه بررسي ميزان مرگ‌ومير بيماران نبوده است اما در هر دو گروه دريافت‌کننده دوز روزانه 200 ميلي‌گرم و 300 ميلي‌گرم، در مقايسه با دارونما مرگ‌ومير مرتبط با مشکلات تنفسي کمتر بود. هم‌اکنون دو مطالعه باليني فاز 3 روي BIBF 1120 در دست انجام هستند و انتظار مي‌رود نتايج آنها در نيمه اول 2014 منتشر شود. 
اثربخشي ترکيب مذکور در درمان فيبروز ريوي با علت ناشناخته، بيش از يک دهه است که در دست بررسي است. بيش از 12 سال طول کشيده است تا مطالعات باليني روي اين دارو وارد فاز 3 شوند. در پايان مقاله سرپرست تحقيق تاکيد کرده است که اين دارو درمان قطعي بيماري نيست.

پژوهشگران دانشگاه اوتا در ايالات متحده ادعا كردند كه موفق به يافتن روشي شدند كه توسط ام.آر.آي مي‌توانند بيماران مبتلا به اوتيسم را در مراحل اوليه تشخيص دهند. اين پژوهشگران نشان دادند كه در ام.آر.آي افرادي كه اوتيسم دارند ارتباط بين دو نيمكره مغزي مختل شده است. اين اختلالات‌ بيشتر مربوط به قسمت‌هاي عملكرد مهارتي و تمركز است. پژوهشگران نشان دادند كه مغز افراد مبتلا به اوتيسم تغييرات ساختاري بزرگي نسبت به افراد معمول ندارد بنابراين درصدد يافتن اختلالات ميكروساختاري بودند و توانستند از طريق ام.آر.آي به روش تنسور ديفيوژن اين اختلالات را شناسايي كنند. اين روش مي‌تواند به عنوان يك روش مناسب براي تشخيص زودرس بيماران مبتلا به اوتيسم به كار رود.

پژوهشگران دانشگاه نيويورك موفق به كشف يك روش غيرتهاجمي براي تشخيص سرطان‌هاي ريه شدند. در اين روش با كشيدن سواب در مخاط گونه بيماران مشكوك مي‌توان سلول‌هاي سرطاني را تشخيص داد. اين روش قادر است حتي بيماراني را كه مدت‌هاي طولاني سيگار مصرف مي‌كرده‌اند يا مبتلا به بيماري‌هاي انسدادي تنفسي بودند را نيز شناسايي كند. اين روش كه PWS يا ميكروسكوپي با روش اسپكتروسكوپ با امواج نسبي نام دارد از طريق تاباندن امواج نوري به سلول‌هاي تهيه شده توسط سواب مي‌تواند سلول‌هاي سرطاني را تشخيص دهد. پژوهشگران معتقدند از اين روش مي‌توان براي تشخيص انواع سرطان‌هاي اپي‌تليالي استفاده كرد.

يك كارآزمايي باليني نشان داد كه اولتراسونوگرافي مي‌تواند باعث سرعت بخشيدن به روند ترميم شكستگي شود. اين مطالعه كه حاصل كار مشترك دو دانشگاه الم و ماربرگ در آلمان است در نشريه BMC به چاپ رسيده است. اين پژوهشگران نشان دادند كه استفاده از سونوگرافي با پالس‌هاي تراكم اندك (LIPUS) مي‌تواند روند ترميم در شكستگي‌هاي استخوان تيبيا را تا 34 درصد افزايش دهد.
دكتر جان‌بلك و همكارانش اين مطالعه را روي 51 بيمار مبتلا به شكستگي تيبيا انجام دادند. در اين مطالعه 50 نفر هم به عنوان گروه كنترل در نظر گرفته شده بود. بودجه انجام اين مطالعه توسط يك شركت تجهيزات پزشكي به نام Smith & Nephew صورت گرفته است. دكتر جان‌بلك در اين‌باره مي‌گويد: «اين مطالعه نشان داد كه سونوگرافي با پالس‌هاي تراكم اندك مي‌تواند نقش موثري در روند ترميم استخوان‌هاي تيبياي ديرجوش داشته باشد. به نظر مي‌رسد اين وسيله بتواند به عنوان يك روش درماني موثر براي شكستگي‌هاي جوش‌نخورده يا ديرجوش به كار رود.»
سونوگرافي با پالس‌هاي تراكم اندك وسيله‌اي است كه داراي يك منبع ساطع‌كننده امواج صوتي است كه اين مولد امواج از طريق يك سيم به يك پروب متصل مي‌شود. براي درمان استخوان‌هاي شكسته، اين پروب به مدت 20 دقيقه روزانه روي ناحيه آسيب‌ديده قرار مي‌گيرد. در اين مطالعه بيماراني انتخاب شده بودند كه شكستگي آنها در دسته شكستگي‌هاي ديرجوش يا جوش‌نخورده قرار گرفته بود و درمان‌هاي معمول توانايي ترميم شكستگي را نداشتند. نتايج حاصل از اين مطالعه نشان داد كه طي 16 هفته ميزان تراكم استخوان در اين گروه از بيماران نسبت به گروه كنترل 34 درصد افزايش داشته است.

شرکت تجهيزات پزشکي ديفيوژن ‌تکنولوژيست اعلام کرد که محصول جديد اين شرکت به نام زيفوس (Xiphos) توسط سازمان نظارت بر غذا و دارو تاييد شده است. اين وسيله براي فيوژن ستون فقرات L2 تا S1 طراحي شده است. اين وسيله براي درمان ديسک‌هاي دژنراتيو يا براي کارگذاري به دنبال ورتبرکتومي کاربرد دارد. از خواص نسل جديد زيفوس نسبت به نسل‌هاي قديمي‌تر اين است که اين وسيله در اندازه‌هاي مختلف ساخته شده و بنابراين مي‌توان آن را براي بيماراني که داراي جثه و آناتومي‌هاي متفاوت هستند به راحتي کارگذاري کرد. تنها در سال 2009 بيش از 500 هزار فيوژن مهره‌ها براي درمان بيماري‌هاي مختلف ستون فقرات انجام شده که ميزان هزينه‌هاي برآوردشده براي به کارگيري وسايل کارگذاري‌شده يك‌ميليارد دلار تخمين زده شده است.

شركت تجهيزات پزشكي پروژنيك اعلام كرد سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالت متحده فروش محصول جديد اين شركت به نام RELISTOR را تاييد كرده است. اين محصول در واقع سرنگ‌هاي از پيش پرشده داروي متيل‌نالتروكسون برومايد است و براي درمان يبوست ناشي از اپيوييد در بيماران بدحال به كار مي‌رود. اين سرنگ‌ها امكان استفاده سريع و راحت را براي افراد ناوارد به تزريق فراهم كرده است. يبماران مراحل آخر و بدحالي كه تحت درمان‌هاي نگهدارنده هستند به علت مصرف داروهاي اپيوييد، به كرات دچار يبوست مي‌شوند و بنابراين اين وسيله انتقال دارو و رفع اين مشكل را تسهيل كرده است.

شركت تجهيزات پزشك كوئيدل اعلام كرد كه سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده مجوز فروش محصول جديد اين شركت را صادر كرده است. QuickVue كيت جديدي است كه براي شناسايي ويروس RSV به روش ايمونواسي طراحي شده است. RSV شايع‌ترين علت پنوموني در كودكان زير يك سال در ايالات متحده است. توسط اين تست مي‌توان ويروس RSV را به صورت مستقيم از طريق سواب ناحيه نازوفارنكس شناسايي كرد. اين تست در واقع كاملا مشابه روشي است كه توسط آن ويروس آنفلوآنزا را شناسايي مي‌كنند. توسط اين تست پزشكان قادر خواهند بود ظرف مدت 10 دقيقه ويروس را شناسايي كرده و اقدام‌هاي درماني را آغاز كنند.

سازمان غذا و داروي آمريکا در مورد افزايش خطر تشکيل لخته‌هاي خوني در زنان مصرف‌کننده قرص‌هاي ضدبارداري جديد هشدار داد. البته در خبر اخير سازمان، واژه «نگراني‌هاي باقيمانده» براي اين هشدار ذکر شده است. نسل چهارم قرص‌هاي ضدبارداري، حاوي دروزپيرنون-نوع جديد پروژستين صناعي- در مقايسه با قرص‌هاي ضدبارداري قديمي‌تر با خطر بيشتر تشکيل لخته‌هاي خوني (ترومبوآمبولي‌هاي وريدي) در مصرف‌کنندگان همراه هستند. ‌ترومبوآمبولي‌هاي وريدي، لخته‌هاي خوني هستند که اغلب در پاها شکل مي‌گيرند و مي‌توانند ‌به ريه‌ها برسند. ‌براي اين لخته‌ها واژه «نشانگان کلاس تجاري» استفاده مي‌شود؛ زيرا اغلب موارد ابتلا به دنبال پروازهاي طولاني رخ مي‌دهد. البته متخصصان معتقدند که ترومبوآمبولي‌هاي وريدي ممکن است در هر زماني اتفاق بيفتند. علايم ترومبوآمبولي وريدي عبارتند از دردپا، درد قفسه سينه يا تنگي نفس ناگهاني. نتايج اوليه مطالعات سازمان غذا و دارو روي اين دسته داروها نشان داده‌اند که در زنان دريافت‌کننده قرص‌هاي حاوي دروزپيرنون در مقايسه با مصرف‌کنندگان ساير قرص‌هاي ضدبارداري، افزايش 50 درصدي در خطر وقوع ترومبوآمبولي‌هاي وريدي مشاهده مي‌شود. البته در کل خطر وقوع چنين عوارضي در مصرف‌کنندگان قرص‌هاي ضدبارداري اندک است. اين احتمال در زنان مصرف‌کننده قرص‌هاي ضدبارداري قديمي 6 نفر در هر 10 هزار زن و در دريافت‌کنندگان نسل جديد اين قرص‌ها 10 نفر به ازاي هر 10 هزار نفر محاسبه شده است. ‌
سازمان غذا و دارو در کنار اين مطالعه 6تحقيق ديگر در اين زمينه را مجدد تحت بررسي قرار داده است که البته نتايج به‌دست آمده ضد و نقيض بوده است. در 2 مطالعه، اول هيچ تفاوتي در ميزان خطر مشاهده نشد؛ در حالي که در 2 مطالعه ديگر افزايش خطر 5/1 تا 2 برابري گزارش شد. 2 مطالعه جديد که در نشريه پزشکي «نيوانگلند» به چاپ رسيدند نيز افزايش 2 تا 3 برابري خطر را مطرح کردند.
محققان توصيه مي‌کنند که زنان مصرف‌کننده نسل جديد قرص‌هاي ضدبارداري نبايد بدون‌نظر و مشاوره پزشک درمانگر خود دارويشان را قطع کنند زيرا در بسياري از زنان هيچ گونه نگراني‌اي در اين زمينه وجود ندارد بنابراين در مورد قطع دارو در بيماراني که مدت زمان طولاني بدون بروز مشکلي از نسل جديد قرص‌هاي ضدبارداري استفاده کرده‌اند، اختلاف نظر وجود دارد، اما در مورد زناني که قصد شروع مصرف اين داروها را دارند، شايد قرص‌هاي ضدبارداري قديمي‌تر گزينه ايمن تري باشند. ‌مسلما در زنان مستعد تشکيل لخته‌هاي خوني نبايد قرص‌هاي حاوي دروزپيرنون شروع شود. ‌عوامل خطرساز در تشکيل لخته‌هاي خوني عبارتند از استعمال دخانيات، چاقي و سابقه خانوادگي تشکيل لخته‌هاي خوني در بيمار.

مطالعه هاي باليني فاز 3 روي اثربخشي الزوکسيم در درمان آميوتروپيک لترال اسکلروزيس (ALS) در مراحل پاياني است. بيش از 500 بيمار در اين مطالعه شرکت داشتند و آخرين بيمار پروتکل درماني را در 15 سپتامبر به پايان رساند. هم اکنون تحليل نهايي اطلاعات به‌دست آمده از اين مطالعه در حال انجام است. انتظار مي‌رود که نتايج مرتبط با اثربخشي و ايمني اين دارو در 3 ماهه آخر 2011 منتشر شود. ALS يک بيماري شديد و کشنده است. ‌جالب آنکه آمار سالانه مرگ‌ومير ناشي از آميوتروپيک لترال اسکلروزيس بيشتر از مرگ‌ومير مرتبط با مولتيپل اسکلروزيس است، بنابراين اين بيماران به داروهايي نياز دارند که بتواند طول عمر آنها را افزايش داده و عملکرد تنفسي و عضلاني آنها را بهبود بخشد. به گفته سرپرست اين مطالعه، الزوکسيم گزينه درماني ارزشمندي در مبتلايان به ALS خواهد بود.

مطالعات باليني فاز 3 روي اثربخشي اوروليموس در درمان تومورهاي غيربدخيم کليوي مرتبط با توبروزاسکلروزکمپلکس موفقيت‌آميز بوده است. يک مطالعه فاز 3، روي قرص‌هاي اوروليموس (با نام تجاري افينيتور) در مبتلايان به تومورهاي غيربدخيم کليوي يا آنژيوميوليپوماهاي مرتبط با توبروز اسکلروزکمپلکس نشان داده است که ميزان پاسخ‌دهي آنژيوميوليپوماها مطلوب بوده است؛ که به معناي کاهش در اندازه تومور کليه و عدم ايجاد تومورهاي جديد است. يافته‌هاي اين مطالعه که EXIST-2 ناميده مي‌شود، در کنفرانس بين‌المللي تحقيقاتي توبروز اسکلروزکمپلکس به چاپ رسيده است. ‌توبروز اسکلروزکمپلکس يک اختلال ژنتيکي است که منجر به تشکيل تومورهاي غيربدخيم در ارگان‌هاي حياتي نظير مغز و کليه مي‌شود. اين تومورهاي کليوي در 80 درصد از مبتلايان بروز مي‌کنند. سن بروز آنها معمولا بين 15 تا 30 سالگي است و ميزان شيوع آنها با افزايش سن بيشتر مي‌شود. آنژيوميوليپوماها علت اصلي مرگ ومير در بزرگسالان مبتلا به توبروز اسکلروزکمپلکس هستند. تومورهاي بزرگ‌تر ممکن است خونريزي کنند و به مداخلات جراحي نياز داشته باشند. گاه اين عارضه به نارسايي کليوي مي‌انجامد.

يک شرکت فعال در زمينه بيوتکنولوژي با نام «پولماتريکس»، گروه جديدي از داروهاي موثر در پيشگيري، درمان و کنترل بيماري‌هاي تنفسي را توليد کرده است. مولکول PUR118، در درمان مشکلات ريوي حاد و شديد مرتبط با بيماري‌هاي مزمن انسدادي ريوي، آسم، فيبروز کيستيک و عفونت‌هاي جدي تنفسي موثر شناخته شده است. داروي مذکور هم‌اکنون در فاز يک-ب (1b) مطالعات باليني در انسان‌ها براي درمان بيماري‌هاي انسدادي ريوي است.

ترکيب جديدي که براي درمان شکل شديد آرتريت جوانان در مطالعات باليني با دارونما مقايسه شده بود، در بهبود علايم موفق بوده است. ترکيب مذکور که ACZ885 نام دارد، در 84 درصد از بيماران دريافت‌کننده باعث حداقل 30 درصد بهبود علايم را باعث شد. ميزان بهبود علايم در گروه دريافت‌کننده دارونما کمتر از 10 درصد بود. ‌تمرکز اين مطالعه بر آرتريت جوانان با علت ناشناخته بود که بيماري نادري است که با حملات مکرر آرتريت شناخته مي‌شود و بيمار از ضايعات پوستي، تب، درد و تورم مفصل رنج مي‌برد. ترکيب ACZ885، فاصله بين حملات درد و التهاب مفاصل را افزايش داده و نياز به تجويز کورتيکواستروييد را حذف يا کاهش مي‌دهد. ترکيب مذکور که با نام ژنريک کاناکينوماب شناخته شده است، توسط اتحاديه اروپا و در آمريکا براي درمان نشانگان‌هاي پريوديک مرتبط با کرايوپيرين (بيماري که با درد مفصل، ضايعات پوستي، تب و ضعف تظاهر مي‌کند) مورد تاييد قرار گرفته است.

پژوهشگران نشان دادند كه استفاده از ام.آر.آي سه بعدي مي‌تواند در تشخيص زودرس آنومالي‌هاي جنين بسيار كمك‌كننده باشد. در حال حاضر براي خانم‌هاي باردار كم‌خطر بيشتر از سونوگرافي‌هاي سه‌بعدي و دو بعدي براي بررسي وضعيت جنين استفاده مي‌شود. اين پژوهشگران پيشنهاد كردند كه در صورتي كه پزشك مشكوك به آنومالي خاصي باشد درخواست ام.آر.آي سه‌بعدي مي‌تواند كمك بسيار بزرگي در تشخيص آنومالي كند. علاوه بر آن مدت زمان انجام ام.آر.آي نسبت به ساير روش‌ها كوتاه‌‌تر است و مادر باردار آن را راحت‌تر تحمل مي‌كند.

پژوهشگران موفق به توليد يك تست جديد شدند كه مي‌تواند مقادير اندك افزايش آنتي‌ژن اختصاصي پروستات (PSA) را در خون افرادي كه براي درمان سرطان پروستات جراحي شده‌اند، تشخيص دهد. اين تست كمك مي‌كند كه موارد عود سرطان پروستات سريعا شناسايي شود. اين تست جديد كه ACCUPSA نام دارد يك آزمايش خون ساده است و حساسيت آن در شناسايي افزايش PSA نسبت به تست‌هاي استاندارد بالاتر است. دكتر ويلسون، سرپرست اين گروه تحقيقاتي مي‌گويد: «ACCUPSA» باعث مي‌شود پزشكان اطلاعات دقيق‌تري از بروز عود به دنبال پروستاتكتومي راديكال داشته باشند و بتوانند در صورت بروز عود سريع‌تر يك راه درماني را براي بيمار در نظر بگيرند.»

پژوهشگران دانشگاه كاروليناي شمالي ادعا كردند كه به كاربردن گاز يا شان‌هاي اتاق عمل كه مجهز به برچسب راديوفركوئنسي هستند مانع از جا گذاشتن اين وسايل در شكم يا ناحيه عمل در بيماران مي‌شود. اين پژوهشگران نشان دادند كه اين روش از شمردن يا چسباندن برچسب‌هاي ساطع‌كننده اشعه ايكس هم بهتر است. در اين روش پس از اتمام عمل جراحي، پرستار دستگاهي را از روي بدن بيمار عبور مي‌دهد كه قادر به شناسايي برچسب‌هاي ساطع‌كننده امواج راديوفركوئنسي است. در مدل‌هاي جديدتر تختي كه بيمار روي آن جراحي مي‌شود حاوي سنسورهاي شناسايي‌كننده اين امواج است.

پژوهشگران آلماني موفق به ساخت يك نانوـ‌سي‌تي‌اسكن شده‌اند كه مي‌تواند ساختمان استخوان‌هاي مبتلا به استئوپروز را در ابعاد نانومتر به صورت سه‌بعدي به تصوير بكشد. پژوهشگران اين طرح عنوان كردند كه شناسايي اختلال‌هاي ساختاري استخوان در حد نانومتر توسط اين دستگاه به آنها امكان بررسي روي داروهاي موثرتر براي درمان و پيشگيري از استئوپروز را مي‌دهد.

نتايج حاصل از يك مطالعه روي توليد يك روش جديد به منظور تشخيص زودرس سرطان‌هاي كولوركتال مطرح شد. پژوهشگران اين طرح تحقيقاتي موفق به توليد يك تست آزمايشگاهي جديد شدند كه با مكانيسم رديابي ميكرو آر.ان.اي و (miRNA) مي‌تواند سرطان‌هاي كولوركتال را در مراحل بسيار زودرس تشخيص دهد. اين تست ايمن و ارزان‌ قيمت بوده و از دقت بالايي برخوردار است. همچنين با توجه به اينكه تنها نياز به يك نمونه خون دارد غيرتهاجمي محسوب مي‌شود. پژوهشگران اين طرح پيشنهاد كردند كه از اين روش مي‌توان به عنوان يك تست غربالگري ساليانه براي بررسي ابتلا به سرطان‌هاي كولوركتال استفاده كرد.

سازمان غذا و داروي آمريکا درخواست ثبت داروي در دست تحقيق مهارکننده mTOR را پذيرفته است. ريدافوروليموس، يک مهارکننده خوراکي mTOR در دست تحقيق است که براي درمان سارکوماي استخوان يا بافت نرم متاستاتيک در بيماراني که به شيمي درماني به خوبي پاسخ داده‌اند تجويز خواهد شد. سارکوماها گروهي از بدخيمي‌هاي بافت همبند هستند که در حال حاضر گزينه‌هاي درماني محدودي برايشان وجود دارد. سارکوماها ممکن است در هر بخشي از بدن اتفاق بيفتند و به دو گروه بزرگ طبقه‌بندي مي‌شوند؛ تومورهاي استخواني و سارکوم‌هاي بافت همبند. ريدافوروليموس يک مولکول کوچک مهارکننده پروتئين mTOR است. پروتئين mTOR در تنظيم ساخت پروتئين، تکثير سلولي، پيشرفت چرخه سلولي و بقاي سلول نقش دارد.

يک مطالعه جديد نشان داده که هرچند داروهاي آنتي‌سايکوتيک آتيپيک به‌طور معمول براي درمان علايم رفتاري دمانس، اضطراب و اختلال وسواسي-جبري تجويز مي‌شوند اما اين گروه داروها فقط در درمان برخي از اين موارد موثر هستند. داروهاي آنتي‌سايکوتيک آتيپيک از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا براي درمان اسکيزوفرني، اختلال خلقي دوقطبي و افسردگي تحت شرايط درماني خاص مورد تاييد قرار گرفته است. امروزه تجويز داروهاي آنتي‌سايکوتيک آتيپيک به سرعت رو‌به گسترش است.
در يک مطالعه مشخص شد که اين رقم در فاصله سال‌هاي 1995 تا 2008، از 6/2ميليون به 14/3 ميليون ويزيت درماني افزايش داشته است. آليشا ماهر از مرکز سلامت سانتامونيکا، کاليفرنيا و همکارانش يک مطالعه متاآناليز براي بررسي اثربخشي و عوارض ناخواسته مرتبط با تجويز داروهاي آنتي‌سايکوتيک آتيپيک در موارد تاييد نشده از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا براي درمان علايم رفتاري دمانس، اضطراب، اختلال وسواسي-جبري، اختلالات خوردن، اختلال اضطرابي پس از وقوع حادثه، بي‌خوابي، اختلالات شخصيتي، افسردگي و سوء مصرف مواد ترتيب دادند.
مولف اين مقاله، مطالعه هاي مقايسه‌اي موجود روي دارونما با داروهاي آنتي‌سايکوتيک آتيپيک نظير ريسپريدون، الانزاپين، کواتياپين، آريپيپرازول، زيپرازيدون، آسناپين، ايلوپريدون، پاليپريدون را گردآوري کرد. محققان 162 مطالعه باليني انجام شده روي اثربخشي و 231 مطالعه باليني روي عوارض ناخواسته دارو را منبع قرار دادند. يافته‌ها نشان دادند که آريپيپرازول، الانزاپين و ريسپريدون با فوايد اندک اما قابل?توجهي در درمان بيماران سالمند با علايم رفتاري دمانس نظير سايکوز، تغييرات خلق و پرخاشگري همراه هستند. در اختلال اضطرابي ژنراليزه، 3 مطالعه باليني نشان دادند که کواتياپين در مقايسه با دارونما با افزايش 26درصدي در شانس پاسخ‌دهي درماني مطلوب همراه است. در اختلال وسواسي-جبري، 3 مطالعه باليني روي ريسپريدون نشان دادند که تجويز اين دارو در مقايسه با دارونما به 4 برابر افزايش در شانس پاسخ‌دهي درماني خواهد انجاميد اما مشاهدات موجود از تجويز داروهاي آنتي‌سايکوتيک در درمان سوء مصرف مواد يا اختلالات خوردن حمايت نکرده‌اند.
در سالمندان عوارض ناخواسته مرتبط با مصرف دارو عبارت بودند از افزايش خطر مرگ، سکته مغزي، علايم اکستراپيراميدال و علايم ادراري. در بالغان غيرسالمند عوارض جانبي عبارت بودند از افزايش وزن، (به‌خصوص در افراد تحت درمان با الانزاپين)، ضعف و بي‌حالي، خواب آلودگي و علايم اکستراپيراميدال. به گفته نويسنده اين مقاله، فوايد و مضرات تجويز داروهاي آنتي‌سايکوتيک آتيپيک در مواردي که هنوز مورد تاييد FDA نيستند، بسيار متفاوت است.

بيماران مبتلا به تنگي شديد دريچه آئورت كه كانديد مناسبي براي جراحي نيستند، مي‌توانند از كارگذاري دريچه از طريق كاتتر سود ببرند. در حال حاضر بيش از 5/1 ميليون آمريكايي، مبتلا به تنگي دريچه آئورت هستند كه اكثر اين افراد كانديد مناسبي براي جراحي باز به منظور تعويض دريچه نيستند. شركت تجهيزات پزشكي لايف‌ساينس موفق به ساخت كاتتري شده كه Edward SAPIEN نام دارد و مي‌توان دريچه را توسط اين كاتتر به ناحيه موردنظر فرستاد و دريچه جديد را جايگزين دريچه آسيب‌ديده كرد.
با توجه به اينكه اين كار نياز به انجام جراحي باز ندارد و اقدامي اندك – تهاجمي محسوب مي‌شود براي افرادي كه شرايط مطلوبي براي جراحي نياز ندارند، بسيار مناسب است. به تازگي پژوهشگران اين روش را روي تعدادي بيمار مبتلا به تنگي شديد آئورت كه شرايط مناسبي براي جراحي باز نداشتند آزمايش كردند.
358 بيمار با متوسط سني 83 سال وارد مطالعه شدند. براي نيمي از اين بيماران، تعويض دريچه از طريق كاتتر ادوارد انجام شد و نيمي ديگر از اين بيماران به روش‌هاي ديگر مانند والووپلاستي با بالون (اما نه تعويض دريچه) تحت درمان قرار گرفتند. 
در پايان نشان داده شد كه بعد از يك سال پيگيري، ميزان مرگ‌و‌مير در گروه اول 7/30 درصد و در گروه دوم 7/50 درصد بوده است. همچنين بعد از يك سال هيچ‌گونه اختلال عملكردي در دريچه كارگذاري شده از طريق كاتتر ادوارد مشاهده نشد.
در اين مطالعه پژوهشگران نشان دادند تنها عارضه‌اي كه نسبت به روش‌هاي ديگر در استفاده از كاتتر ادوارد بيشتر است، خطر بروز سكته مغزي 30 روز پس از انجام اين جراحي است. پژوهشگران اين مطالعه نتيجه‌ گرفتند كه استفاده از كاتتر ادوارد براي تعويض دريچه در بيماران مبتلا به تنگي شديد آئورت كه كانديد مناسبي براي جراحي باز نيستند بسيار مناسب است زيرا در پيگيري‌هاي انجام شده عملكرد دريچه حفظ مي‌شود، ميزان مرگ و مير كاهش مي‌يابد و طول مدت بستري شدن در بيمارستان هم نسبت به ساير روش‌ها كمتر است به شرطي كه در مورد بروز خطر سكته مغزي تا 30 روز اول پس از انجام اين اقدام مراقبت‌هاي لازم صورت گيرد. با توجه به مزاياي اين روش نسبت به ساير روش‌ها و قابل پيشگيري بودن حملات سکته مغزي به طور کلي اين روش نسبت به ساير روش‌ها در درمان بيماران بسيار کارآمد بوده است نتايج حاصل از اين مطالعه در نشريه اخير نيوانگلند به چاپ رسيده است.

پژوهشگران به تازگي نشان دادند كه بيماران زير 45 سالي كه مبتلا به آريتمي‌هاي قلبي مانند فيبريلاسيون دهليزي (AF) هستند بيش از سالمندان از ريشه‌كني با كاتتر سود مي‌برند. مطالعه‌ها نشان دادند كه افراد جوان مبتلا به AF نسبت به سالمندان بيشتر علامتدار مي‌شوند اما تمايلي به درمان طولاني‌مدت دارويي ندارند، از طرف ديگر ميزان بروز عوارضي مانند سكته مغزي در بيماران زير 45 سال نسبت به سالمندان پس از انجام ريشه‌كني با كاتتر به ندرت اتفاق مي‌افتد. اين پژوهشگران پيشنهاد كردند كه بهتر است در افراد زير 45 سال به جاي درمان دارويي به طور مستقيم كانون مولد آريتمي با كاتتر ريشه‌كن شود.

شركت تجهيزات پزشكي اولتراسونيكس در مورد توليد نرم‌افزار جديدي به نام سونيكس وي‌سي‌آر (Sonix-VCR) خبر داد. اين نرم‌افزار روي تمام دستگاه‌هاي سونوگرافي توليدشده توسط اين شركت نصب مي‌شود و مي‌توان توسط آن و با فشردن يك دكمه 60 دقيقه تصويربرداري را به طور كامل ضبط كند بدون اينكه نياز به نصب سخت‌افزار خاصي روي دستگاه‌ها باشد. اين نرم‌افزار امكان بررسي دقيق‌تر براي پزشكان را فراهم مي‌كند.

پژوهشگران به تازگي نشان دادند كه انجام ام.آر.آي مي‌تواند براي بررسي سلامت استنت‌هاي كارگذاري‌شده در عروق بزرگ مانند آئورت و وناكاوا كافي باشد. در حال حاضر براي بررسي اين استنت‌ها از سي‌تي‌اسكن استفاده مي‌شود اما انجام سي‌تي‌اسكن باعث افزايش ميزان اشعه ساطع‌شده به بيمار در طولاني مدت مي‌شود. همچنين انجام آنژيوگرافي براي بررسي طولاني‌مدت اين استنت‌ها نامناسب است زيرا اقدامي تهاجمي محسوب مي‌شود. اين مطالعه نشان داد كه استفاده از ام‌.آر.آي براي تشخيص تنگي استنت‌هاي كارگذاري شده در عروق بزرگ با سي‌تي‌اسكن و آنژيوگرافي برابري مي‌كند و با توجه به اينكه اقدامي غيرتهاجمي است و به بيمار اشعه ساطع نمي‌كند، روش مناسبي براي پيگيري استنت‌هاي كارگذاري شده است.

شركت تجهيزات پزشكي بوستون ساينيتيفيك اعلام كرد كه محصول اين شركت به نام استنت پروموس (PROMUS) براي كارگذاري در عروق كرونر بيماران مبتلا به ديابت و انفاركتوس‌ حاد ميوكارد از سازمان نظارت بر غذا و دارو مجوز دريافت كرد. اين استنت‌ از آلياژ تركيبي پلاتينوم – كروميوم ساخته شده و مقاومت و انعطاف‌پذيري آن نسبت به نسل‌هاي قبلي بيشتر است. اين وسيله براي كارگذاري در افراد پرخطر مانند بيماران مبتلا به ديابت يا انفاركتوس‌ حاد ميوكارد بي‌خطر است زيرا سيستم‌ حمل آن به عروق كرونر تنگ به راحتي از طريق يك كاتتر مخصوص صورت مي‌گيرد. همچنين اين وسيله كل ناحيه داراي ضايعه را پوشش مي‌دهد.

شركت تجهيزات پزشكي زول به تازگي اعلام كرد كه سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده فروش توزيع محصول جديد اين شركت به نام پروپك – ام (Proaq-M) را تاييد كرده است. اين وسيله يك دستگاه پروتابل مجهز به دفيبريلاتور، سيستم ضبط مخابره اطلاعات پزشكي مانند ثبت نوار قلب و تصويربرداري‌هاي محدود است كه براي استفاده در اردوگاه‌هاي نظامي يا نيروي هوايي كاربرد دارد. كار كردن با اين سيستم بسيار راحت است و نظاميان مي‌توانند اطلاعات لازم را توسط اين دستگاه تهيه كرده و به يك مركز پزشكي مخابره كنند. اين دستگاه توسط باتري‌هاي قابل شارژ كار مي‌كند و مانيتور و صفحه كليد آن مجهز به وسيله‌اي است كه در تاريكي قابل رويت است.

يك كمپاني انگليسي اقدام به توليد يك وسيله تشخيص كرده است كه والدين مي‌توانند ظرف 5 دقيقه از روي ترشح‌هاي بزاق فرزندان خود متوجه شوند كه آنها سوءمصرف مواد مخدر داشته‌اند يا خير. اين وسيله كه بيوسنسور ونتيكس (Vantix) نام گرفته مي‌تواند توسط نيروهاي پليس براي شناسايي افرادي كه از مواد توهم‌زا حين رانندگي استفاده كرده‌اند نيز به كار رود. اين وسيله به اندازه يك تلفن همراه است كه داراي نواري است كه به بزاق فرد مشكوك آغشته مي‌شود و در شكافي كه در اين وسيله تعبيه شده كارگذاري شده و آلودگي با مواد مخدر را شناسايي مي‌‌کند. قيمت اين وسيله بسيار ارزان‌ بوده و 30/2 دلار در نظر گرفته شده است. قرار است اين وسيله تا دو سال آينده در اختيار عموم قرار گيرد.

اخيرا سازمان غذا و داروي آمريکا اطلاعات مربوط به ثبت داروي جديد ويزمودژيب(Vismodegib) را براي درمان بزرگسالان مبتلا به کارسينوم سلول بازال پيشرفته که جراحي برايشان نامناسب تشخيص داده شده پذيرفته است. ويزمودژيب يک داروي تحقيقاتي خوراکي است که براي مهار انتخابي انتقال پيام‌ها در مسيري که در بيش از 90 درصد از موارد کارسينوم‌هاي سلول بازال درگير است، طراحي شده است. کارسينوم سلول بازال شايع‌ترين نوع بدخيمي پوست است که مبتلايان معمولا با روش جراحي تحت‌درمان قرار مي‌گيرند اما زماني که اين نوع بدخيمي پيشرفت کند، مشکلات ناتوان‌کننده و درنهايت مرگ‌آفرين را باعث خواهد شد. هم اکنون گزينه‌هاي درماني موثري براي غلبه بر کارسينوم سلول بازال وجود ندارند. هال بارون،کارشناس دارويي و سرپرست بخش جهاني توسعه محصول شرکت توليد‌کننده ويزمودژيب اميدوار است که هر چه سريع‌تر اولين داروي مورد تاييد FDA براي درمان کارسينوم سلول بازال در اختيار بيماران قرار گيرد. اطلاعات مربوط به ويزمودژيب از دو مطالعه باليني به‌دست آمده است. اين دو مطالعه نشان دادند که ويزمودژيب به ميزان قابل توجهي تومورها را کوچک مي‌كند و ضايعات قابل‌مشاهده را بهبود مي‌بخشد. در 43 درصد از بيماران با کارسينوم سلول بازال پيشرفته ولي محدود به موضع و در 30درصد از بيماران با کارسينوم سلول بازال متاستاتيک، چنين وضعيتي مشاهده شد.
شايع‌ترين عوارض جانبي مرتبط با مصرف اين دارو عبارت بودند از اسپاسم‌هاي عضلاني،ريزش مو،تغيير در حس چشايي، کاهش وزن، ضعف، تهوع، کاهش اشتها و اسهال. عوارض شديدتر در 26 بيمار(25درصد)مشاهده شد.
طبق آمار انجمن سرطان آمريکا، کارسينوم سلول بازال 80 درصد از تمام موارد تشخيص داده شده بدخيمي‌هاي پوست را شامل مي‌شود. در صورتي که در زمان تشخيص ضايعه محدود به بخش کوچکي از پوست باشد. بدخيمي قابل?درمان است اما در گروه کوچکي از بيماران اگر بدخيمي درمان نشده رها شود يا پس از جراحي مجدد عود کند ؛ در محل پيشرفت مي‌كند و حتي ممکن است بافت‌هاي اطراف (مانند گوش، چشم و بيني)، استخوان يا ساير بافت‌ها را گرفتار کند. در بخش بسيار کوچک‌تر بيماران (حدود يک درصد و حتي کمتر از يک درصد) کارسينوم سلول بازال به ساير اندام‌ها و قسمت‌هاي بدن متاستاز مي‌دهد و گسترش مي‌يابد.
در مطالعه باليني انجام شده روي ويزمودژيب 104 بيمار شرکت داشتند. جراحي براي درمان ضايعات اين بيماران مناسب تشخيص داده نشده بود و راديوتراپي هم در مورد آنان ممنوع يا ناموفق بود. بيماران شرکت‌کننده در مطالعه مذکور روزانه يک عدد ويزمودژيب 150 ميلي‌گر‌مي دريافت کردند.

داروي ريواروکسابان (Rivaroxaban) در ترکيب با درمان استاندارد، مرگ قلبي-عروقي را تا 30درصد کاهش مي‌دهد. اين نتايج حاصل مطالعه باليني فاز III با نام اطلس هستند و اخيرا در نشريه پزشکي نيوانگلند به چاپ رسيده?اند. از ديگر نتايج اين مطالعه آن بود که ريواروکسابان به ميزان قابل توجهي خطر وقوع خونريزي‌هاي وسيع را افزايش مي‌دهد. سندرم کرونري حاد ، بيماري عروق کرونر قلبي است که شايع ترين علت مرگ‌ومير در آمريکا و يکي از اصلي?ترين علل مرگ در سراسر دنيا محسوب مي‌شود. سندرم کرونري حاد زماني اتفاق مي‌افتد که يک لخته خوني يک شريان کرونري را مسدود و در تامين خون مورد نياز قلب اختلال ايجاد مي‌کند. اين قطع جريان خون ممکن است مستقيما باعث حمله قلبي يا آنژين ناپايدار شود. سالانه حدود 2/1 ميليون بيمار در آمريکا با تشخيص اوليه يا ثانويه سندرم کرونري حاد از بيمارستان ترخيص مي‌شوند. مطالعه اطلس نشان داد که هر دو دوز 5/2 و 5 ميلي‌گر‌مي ريواروکسابان با الگوي مصرف دوبار در روز همراه با درمان استاندارد يعني دوز پايين آسپيرين با يا بدون يک تيئنوپيريدين مانند کلوپيدوگرل نسبت به تجويز درمان استاندارد به تنهايي در پيشگيري از حوادث قلبي ثانويه (نظير مرگ قلبي-عروقي،انفارکشن ميوکارد يا سکته مغزي )موثرتر است.

در اغلب دريافت‌کنندگان داروي رقيق‌کننده خون وارفارين براي اطمينان از صحت دوز داروي مصرفي به انجام آزمايش خون با فواصل 4 هفته‌اي نياز است اما مطالعات جديد نشان داده‌اند که در برخي از بيماران مي‌توان با خاطري مطمئن بررسي‌هاي خوني را هر 12 هفته يکبار انجام داد اما فواصل طولاني‌تر توصيه نمي‌شود. همان‌طور که مي‌دانيد وارفارين رقيق‌کننده خون است و براي پيشگيري از لخته شدن خون تجويز مي‌شود. اگر دوز وارفارين مصرفي ناکافي باشد، خون به ميزان کافي رقيق نخواهد شد و لخته‌هاي خوني شکل خواهند گرفت. از سويي ديگر، مصرف دوز بالاي وارفارين نيز خون را بيش از ميزان موردنياز رقيق مي‌كند و خطر خونريزي داخلي را در بيمار افزايش مي‌دهد. براي پيشگيري از هر دو وضعيت تشريح‌شده، آزمون INR هر 4 هفته يکبار براي بيماران تحت درمان با وارفارين درخواست مي‌شود. در مطالعه اخير 150 بيمار دوز ثابت وارفارين را براي مدت حداقل 6ماه دريافت کردند. اين بيماران به طور تصادفي در دو گروه بررسي شدند. آزمون INR براي گروه اول هر 4 هفته يکبار و براي گروه دوم هر 12 هفته يکبار انجام شد. محققان دريافتند در گروه اول که INR هر 4 هفته يکبار کنترل مي‌شد، ميزان دوز وارفارين 74 درصد از موارد در سطح مطلوب بود. اين رقم در گروه با فواصل 12 هفته‌اي کنترل INR،71 درصد بود بنابراين چنين به نظر مي‌رسد که ارزيابي وارفارين در فواصل 12 هفته‌اي به همان اندازه کنترل هر 4 هفته يکبار آن ايمن است.

نتايج مثبت حاصل از يک مطالعه طولاني‌مدت روي ويويترول (Vivitrol) که همان سوسپانسيون قابل تزريق و آهسته رهش نالترکسون است در بيست و چهارمين کنگره ساليانه روان‌پزشکي و سلامت روان در لاس‌وگاس ارائه شد. اين يافته‌ها اثربخشي مستمر ويويترول را (که با تعداد آزمون ادرار عاري از اپيوييد سنجيده شده است) در بيماران دريافت‌کننده ويويترول در ترکيب با درمان‌هاي روان‌پزشکي براي مدت 18 ماه درمان نشان مي‌دهند. ويويترول اولين و تنها داروي با الگوي مصرف يکبار در ماه است که گزينه درماني غيرنارکوتيکي براي درمان اعتياد به الکل و سوءمصرف موادمخدر محسوب مي‌شود. طي اين مطالعه درمان با ويويترول با ميزان اندک عوارض جانبي همراه بوده است. هيچ بيماري طي 18 ماه درمان به دليل بروز عوارض جانبي ناچار به قطع داروي خود نشد. شايع‌ترين عوارض جانبي گزارش شده از مصرف اين دارو عبارت بودند از درددندان و آنفلوآنزا.

پژوهشگران دانشگاه كاروليناي شمالي، موفق به ساخت كاتتر جديدي شدند كه مي‌تواند فيبريلاسيون دهليزي را با سرعت بسيار بالاتر و قيمت ارزان‌تر درمان كند. در ضمن در استفاده از اين كاتتر، ميزان اشعه دريافت‌شده توسط پزشكان به شدت كاهش مي‌يابد. در حال حاضر بيش از 2 ميليون از شهروندان آمريكايي مبتلا به فيبريلاسيون دهليزي هستند و براي درمان قطعي اين بيمار تلاش مي‌كنند. بهترين درمان براي فيبريلاسيون دهليزي، ريشه‌كن كردن كانون ايجاد اين ريتم در ديواره دهليز است. براي پيدا كردن اين كانون پزشكان مجبورند ماده حاجب را از طريق كاتتر به طور مرتب تزريق كنند و اين كار باعث ساطع شدن اشعه بسيار زيادي به پزشكان مي‌شود. كاتترهاي معمول به صورت دستي توسط پزشك كنترل مي‌شوند. اين كاتترها تنها در دو جهت حركت مي‌كنند و بنابراين كنترل و هدايت آن به نقطه موردنظر به سختي صورت مي‌گيرد.
كاتتري كه به تازگي طراحي شده توسط روبوت كنترل شده و طبق برنامه‌ريزي كامپيوتري كه روي آن انجام شده به سرعت به ناحيه موردنظر مي‌رسد و مدت زمان جراحي را كوتاه مي‌كند. اين كاتتر طوري طراحي شده كه جاري شدن جريان الكتريكي در آن مانند عضلات باعث ايجاد انقباض در كاتتر شده و مي‌تواند در 4 جهت بالا، پايين، چپ و راست و حتي تركيبي از اين جهات حركت كند. همچنين اين برنامه كامپيوتري قادر است كاتتر را تا دهليز و ناحيه موردنظر رديابي كند. با استفاده از اين مكانيسم كنترل اين كاتتر براي پزشكان به سهولت صورت مي‌گيرد.
از طرف ديگر نيازي نيست پزشكان به صورت دستي آن را كنترل كنند بلكه مي‌توانند از راه دور از طريق يك دسته اين كاتتر را به دهليز هدايت كنند. پژوهشگران اين طرح براي طراحي اين دستگاه كه به مدت 2 سال طول كشيد يك گرانت 1/1 ميليون دلاري از موسسه‌ ملي سلامت دريافت كردند.
پژوهشگران اين طرح تحقيقاتي همچنين ادعا كردند اين وسيله علاوه بر خواص ذكر شده باعث كاهش هزينه‌هاي تحميل شده بر بيماران و سيستم‌هاي بهداشتي‌درماني مي‌شود زيرا بيماران با سرعت بيشتر و عارضه كمتر درمان شده و مدت زمان بستري در بيمارستان در اين بيماران كاهش مي‌يابد. قرار است نيمي از گرنت دريافت‌شده در اختيار يك كارخانه سازنده قرار گيرد تا اين محصول را به مرحله فروش برساند. البته هنوز اين دستگاه بايد مراحل تحقيقاتي را پشت سر بگذارد.

بر اساس گزارشي كه از گروه تحقيقاتي شركت تجهيزات پزشكي ميلينيوم ارايه شده است فروش دستگاه Optical Coherence Tomography در ماه‌هاي اخير افزايش يافته و به 60 درصد رسيده است. اين دستگاه رقيب سرسخت دستگاه‌هاي سونوگرافي اينتراواسكولار است و براي تشخيص بيماري‌هاي عروق كرونر كاربرد دارد. در حال حاضر بيشتر پزشكان تمايل به استفاده از سونوگرافي دارند، اما با آموزش صحيح توموگرافي اپتيمال و كيفيت بالاي تصاوير اين دستگاه و همچنين تفسير آسان تصاوير حاصل‌شده، شركت توليد‌كننده آن اميدوار است كه اين دستگاه بتواند در آينده‌اي نزديك جايگزين سونوگرافي اينتراواسكولار شود. تنها عيب اين دستگاه نسبت به سونوگرافي هزينه آن است كه نسبت به سونوگرافي اندكي بالاتر است.

پژوهشگران دانشگاه كلمبيا به تازگي از طريق تصويربرداري مولكولي نشان دادند كه افزايش توليد پروتئين‌هاي پلي‌آمين باعث توليد مواد توكسيكي خواهد شد كه به پيشرفت بيماري پاركينسون منجرمي‌شود. اين تصويربرداري نشان داد كه به كارگيري داروهايي كه مانع از توليد پلي‌آمين‌ها مي‌شوند باعث پيشگيري از پيشرفت بيماري خواهد شد. همچنين اين پژوهشگران عنوان كردند به محض مشاهده پلي‌آمين‌ها در خون يا مايع مغزي نخاعي مي‌توان بروز مراحل اوليه از ابتلا به بيماري پاركينسون را انتظار داشت.

شركت تجهيزات پزشكي سولتا (Solta) اعلام كرد كه سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده محصول جديد اين شركت با نام فركسل (Ferxel) را تاييد كرده است. اين دستگاه ليزري داراي امواجي با طول موج 1927 نانومتر است و به طور موفقيت‌آميزي باعث درمان كراتوزآكتينيك مي‌شود. مطالعه‌ها نشان داده‌اند كه درمان با اين طول موج از امواج ليزري بهتر است و باعث درمان در 5/83 درصد از بيماران مي‌شود. هيچ عارضه جانبي براي بيماران درمان‌شده ايجاد نشد.

براي نخستين بار، سلول‌هاي قرمز خون که در آزمايشگاه توليد شدند، به‌طور موفقيت‌آميزي درون رگ‌هاي يک فرد داوطلب تزريق شدند. اين يک قدم حياتي به سوي آينده‌اي است که در آن تمام خون مورد نياز براي انتقال در آزمايشگاه توليد خواهد شد و ديگر نيازي به اهداکننده‌هاي خون وجود نخواهد داشت. محققان فرانسوي در اين تحقيق آنچه را گسترش داده‌اند که توليد سلول‌هاي بنيادي هماتوپويتيک از يک مغز استخوان داوطلب ناميده مي‌شود. اين سلول‌ها تشويق مي‌شوند که درون سلول‌هاي قرمز خون کشت داده شده رشد کنند و پس از برچسب‌گذاري رديابي شوند. محققان سپس 10 ميليارد از اين سلول‌ها را که معادل 2 ميلي‌ليتر خون است به اهداکننده اصلي برگرداندند تا ببينند سلول‌ها چقدر زنده مي‌مانند. پس از 5 روز، 94 تا صددرصد سلول‌ها در جريان خون باقي ماندند، در حالي که پس از 26 روز، 41 تا 63 درصد آنها باقي ماندند؛ ميزان بقايي که با سلول‌هاي قرمز طبيعي قابل مقايسه است. سلول‌هاي خون کشت داده شده هرنوع شاخصي را براي اطمينان از ايمني آنها دارند،‌ مثلا به انواع سلول‌هاي بدخيم تبديل نمي‌شوند. از سوي ديگر، آنها مانند سلول‌هاي طبيعي قرمز عمل مي‌کنند، يعني مي‌توانند به اکسيژن وصل شوند و آن را آزاد کنند. محققان اين طرح معتقدند اين ابداع يک قدم بزرگ به جلو است. درواقع با اين آزمون نشان داده شده که اين سلول‌ها دم يا شاخ ندارند که از آنها بترسيم و مي‌توانند به‌طور طبيعي در بدن زنده بمانند. به اين ترتيب شواهد حاکي از آن هستند که از اين پس ذخاير خون در دسترس به‌طور نامحدود باقي خواهند ماند، زيرا هميشه به ذخيره خون نياز فوري است و گاهي اهداکننده‌ها کمتر يافت مي‌شوند يا نياز ما افزايش مي‌يابد. از سوي ديگر منبع خون بدون ويروس HIV نيز از ضروريات ديگري است که بايد به آن توجه کرد.
سابق بر اين توليد جايگزين‌هاي خون با نااميدي همراه بوده است. محصولات متعددي از دور خارج شدند، زيرا نگراني‌هايي از بابت ايمني آنها وجود داشته يا به‌طور ساده، آنها خوب کار نمي‌کردند. از مزاياي تکنولوژي سلول‌هاي بنيادي براي توليد سلول‌هاي قرمز آن است که محصولات توليدي شباهت زيادي به خون واقعي خواهند داشت و نگراني‌هاي مربوط به ايمني محصول را کاهش خواهد داد.
يکي از دانشمندان دانشگاه مک‌گيل کانادا در واکنش به اين ابداع مي‌گويد: «موفقيت مذکور به اين معنا نيست که ديگر تحقيقات در زمينه توليد جايگزين‌هاي مصنوعي خون ارزشمند نيستند يا بايد متوقف شوند. اين خون توليد شده بايد سرد شود، مانند خون تازه، درحالي که خون مصنوعي بر پايه هموگلوبين (از ديگر جايگزين‌هاي خون طبيعي که قبلا توليد شده بود) نيازي به فريز شدن ندارد که از مزاياي آن محسوب مي‌شود. اين پايداري آن را در مناطق دوردست يا در شرايط بلاياي طبيعي بيشتر مفيد نشان مي‌دهد، بنابراين تحقيقات در اين زمينه نبايد متوقف شود تا بتوان يک جايگزين واقعي و بدون دردسر براي خون طبيعي پيدا کرد.»
چالش بعدي اين گروه تحقيقاتي، مقياس کردن توليد است، يعني چگونه سلول‌هاي قرمز کشت داده شده مي‌توانند سريع‌تر و ارزان‌تر و در مقادير کافي براي انتقال آماده شوند. 10 ميليارد سلول ساخته‌شده، مقدار زيادي نيست، زيرا يک انتقال خون معمولي به 200 برابر اين مقدار نياز دارد. با اين تکنولوژي موجود، محققان تخمين مي‌زنند که در يک بار انتقال به 400 ليتر مايع کشت داده شده نياز هست که واضحا غيرعملي است، بنابراين سال‌ها لازم است تا اين تکنولوژي به مقياس واقعي خود برسد.

در فيلم «سفر خيالي»، زيردريايي مينياتوري وجود داشت که به داخل جريان خون فرستاده شده بود تا لخته‌هاي خطرناک و تهديدکننده زندگي را از بين ببرد. اکنون يک پروب جديد نقش اصلي اين فيلم را بازي مي‌کند. اين پروب مي‌تواند درون شريان‌ها به حرکت درآيد تا لخته‌ها را به ما نشان دهد. اين پروب‌ها به دوربين‌هايي مجهز هستند که درون شريان‌ها به جلو مي‌روند. پزشکان بايد لخته‌ها را مشخص کنند و تصميم بگيرند که آيا آنها مي‌توانند شريان را ببندند يا خير. اين پروب جديد همچنين مولکول‌هايي را تشخيص مي‌دهد که اغلب لخته‌هاي خطرناک و پلاک‌هاي چربي را علامت‌گذاري مي‌کند. هر چند اين تکنيک هنوز بايد توسعه يابد، اين اميد وجود دارد که درمان‌هاي موجود با اين پروب هماهنگ شده تا عليه پلاک‌هاي خطرناک بجنگند.

گروه علم کما در دانشگاه ULg بلژيک با همکاري دانشمندان انگليسي و کانادايي، تست قابل حملي را ابداع کرده‌اند که به تشخيص ساده‌تر و کم‌هزينه‌تر بيماران با زندگي نباتي که هنوز هوشيار هستند، کمک مي‌کند؛ باوجود اين واقعيت که آنها وسيله‌اي براي بيان هوشياري خود ندارند. اين تست در بالين بيمار استفاده مي‌شود. محققان اين طرح معتقدند 40 درصد بيماران که در حالت نباتي به سر مي‌برند، به غلط تشخيص داده شده‌اند و هنوز درجاتي از هوشياري را دارند. اين گروه در سال 2010، موفق شدند نشان دهند که ارتباط برقرار کردن با بيماران نباتي از راه اسکنرها امکان‌پذير است؛ اسکنرهايي که بر پايه MRI عملکردي بنا شده‌اند، زيرا اين بيماران مي‌توانند از نظر ذهني و با يک روش مناسب به ارزيابي‌هاي صورت گرفته پاسخ دهند. پژوهشگران که نتايج طرح خود را در نشريه معتبر «لنست» به چاپ رسانده‌اند، معتقدند با اين تست جديد، ما از بيماران باز هم خواهيم خواست که دست يا پاي خود را تکان دهند، اما زياد به پاسخ عضلاني آنها اعتماد نمي‌کنيم، بلکه مستقيما فعاليت موتور کورتکس مغزشان را مي‌سنجيم.

 محققان ايتاليايي و هلندي يک «بيني الکترونيکي» ابداع کرده‌اند که به نظر مي‌رسد مي‌تواند تنها از يک نمونه تنفسي به شما بگويد چه کسي مبتلا به مزوتليوماي بدخيم پلورال است. اين محققان اميدوارند بتوانند نشان دهند اين بيني الکترونيکي (که Cyranase 320 ناميده مي‌شود) يک وسيله تشخيصي براي اين بيماري مهلک باشد. اين وسيله، مواد آلي فراري را که در نمونه تنفس افراد مشکوک وجود دارد، مورد آناليز قرار مي‌دهد. محققان در اين آزمايش دريافتند که اين وسيله مي‌تواند در حداقل 80 درصد از موارد، افراد بيمار را از سالم تشخيص دهد. همچنين افرادي را که مواجهه طولاني‌مدت با آزبستوز داشته‌اند، اما هنوز به مزوتليوما مبتلا نشده‌اند، قابل تشيخص مي‌کند. در اين مطالعه، پژوهشگران 13 بيمار تاييد شده مبتلا به مزوتليوما را با 13 فرد سالم بدون سابقه تماس با آزبستوز مورد بررسي قرار دادند، همچنين 13 بيمار با سابقه مواجهه با آزبستوز که علايمي از مزوتليوما نداشتند. دقت تشخيصي اين وسيله براي فرق گذاشتن ميان افراد بيمار و سالم، حدود 85 درصد برآورد شد، همچنين در افتراق‌گذاري ميان افراد سالم و آنها که مواجهه با آزبستوز داشته‌اند تا 80 درصد موفق عمل کرد. به نظر مي‌رسد محققان موفق به ابداع روشي غيرتهاجمي و ايمن براي تشخيص مزوتليوما شده‌اند.

محققان آمريکايي يک پروتز قابل‌انعطاف و فوق‌نازک مغزي ابداع کرده‌اند که مي‌تواند روزي براي درمان تشنج‌هاي اپي‌لپسي استفاده شود. در مطالعات حيواني محققان از وسيله‌اي استفاده مي‌کنند که نوعي الکترود قابل?مطابقت با سطح مغز است و با آن مي‌توان فعاليت مغز را به صورت بي‌سابقه‌اي تحت‌نظر قرار داد. در آينده، اين‌ آرايه‌هاي قابل‌انعطاف مي‌توانند با دقت کامل به نقطه‌اي اشاره کنند که تشنج‌ها در مغز شروع مي‌شود و شايد آنها را خاموش هم کنند. اين آرايه‌هاي الکترود قابل‌انعطاف به‌طور قابل‌توجهي انتخاب گزينه‌هاي جراحي را براي بيماران مبتلا به اپي‌لپسي که مقاوم به درمان هستند، بيشتر مي‌کند. در مدل حيواني‌، محققان امواج اسپيرالي را در فعاليت مغز مشاهده کردند که قبلا در طول تشنج ديده نشده بود. امواج مشابه آن تنها حين فيبريلاسيون بطني در عضله قلب وجود دارد. اگر اين يافته‌ها در مطالعات انساني نيز تاييد شوند، درمان تشنج‌ها با درمان، مانند آنچه براي آريتمي‌هاي قلبي استفاده مي‌شود، امکان‌پذير خواهد شد و درمان جراحي اپي‌لپسي بيش از بيش رايج مي‌شود.

شايد معجون عجيبي به نظر برسد ‌اما ترکيب چاي سبز و نور قرمز مي‌تواند درمان جديدي براي بيماري آلزايمر باشد. اين دو با هم پلاک‌هاي سرکش را که در مغز بيماران مبتلا به آلزايمر به حرکت درمي‌آيند، تخريب مي‌کند. درواقع نورقرمز کار را براي چاي سبز راحت مي‌کند تا بتواند روي پلاک‌ها کار کرده و آنها را از بين ببرد. محققان آلماني اين طرح قبلا نيز با استفاده از طول موج 670 نانومتر ليزر قرمز، داروهاي ضدسرطان را به سلول‌ها انتقال داده‌اند. اين نور ليزر آب را از سلول‌ها بيرون مي‌کشد و وقتي خاموش مي‌شود، سلول‌ها دوباره آب و هر مولکول ديگري را که اطرافش باشد، درون خود مي‌کشند، مانند داروها. اکنون همين محققان اين روش را براي تخريب پلاک‌هاي بتاآميلوييد در بيماري آلزايمر به کار برده‌اند. اين پلاک‌ها حاوي پپتيدهاي غيرطبيعي هستند که به نظر مي‌رسد ارتباط ميان سلول‌هاي عصبي را از بين مي‌برند. در اين روش، در همان زماني که سلول‌ها با نور قرمز تحريک مي‌شوند به‌وسيله ماده EGCG (عصاره چاي سبز که داراي خواص مهار بتاآميلوييد است) احاطه مي‌شوند، به اين ترتيب بتا‌آميلوييدها تا حدود 60 درصد کاهش مي‌يابند. در صورت استفاده تنها از نور قرمز، بتاآميلوييدها حدود 20 درصد کمتر خواهد شد.

شرکت تجهيزات پزشکي مدترونيک به تازگي يک دستگاه جديد با نام آکواترک (AccuTrak) را توليد کرده است. اين دستگاه براي حمل سيستم کوروالو (CoreValve) طراحي شده است. کوروالو در واقع وسيله‌ايست که براي ترميم تنگي‌هاي شديد آئورت با روشي اندک‌تهاجمي و بدون خارج کردن دريچه آسيب‌ديده اصلي در قلب کارگذاري مي‌شود. تا کنون بيش از 100 هزار بيمار براي درمان تنگي دريچه آئورت اين وسيله را دريافت کرده‌اند. تنها مشکل کارگذاري اين وسيله هدايت آن تا ناحيه مورد نظر بود که به سختي صورت مي‌گرفت. آکوا ترک اين امکان را براي جراحان قلب و عروق فراهم کرده که بتوانند کوروالو را به راحتي و با دقت بالا به ناحيه مورد نظر هدايت کنند.

بر اساس نتايج حاصل از مطالعه‌اي که در نشريه نيوانگلند به چاپ رسيده، استفاده از روش جديدي که به تازگي توسط پژوهشگران کشف شده است مي‌تواند مبتلايان به سل را با حساسيت بالاتري نسبت به روش‌هاي موجود شناسايي کند. علاوه بر اين،‌آزمايش جديد در تشخيص موارد مقاوم به دارو نيز از کارايي بالاتري نسبت به آزمايش‌هاي در دسترس برخوردار است. در مطالعه انجام شده 1730 بيمار مبتلا به سل توسط اين آزمايش که به نام MTB/RIF معروف است مورد آزمايش قرار گرفتند. 98 درصد از بيماران توسط اين تست به درستي تشخيص داده شدند. همچنين 98 درصد از موارد مقاوم به درمان ريفامپين نيز شناسايي شدند. مزيت اين تست نسبت به روش‌هاي قبلي اين‌است که بسيار ارزان‌قيمت است وعفونت سل را در مدت زمان بسيار کوتاه (ظرف 2 ساعت) شناسايي مي‌کند.

پژوهشگران دانشگاه اوتا در ايالات متحده آمريکا موفق به ساخت دستگاهي شدند که قادر است سيگنال‌هاي مغزي را به راحتي شناسايي کند. براي آزمايش اين دستگاه ليستي از لغات را به بيمار دادند و بيمار به دلخواه خود از اين ليست لغات را بدون اينکه آنها را بر زبان بياورد خواند. اين دستگاه از طريق الکترودهاي خارجي نصب‌شده بر روي سر به راحتي تشخيص داد که بيمار کدام لغت را انتخاب کرده و خوانده است. پژوهشگران اين طرح عنوان کردند هدف از اختراع اين وسيله کمک به بيماراني مانند ALS و يا دچار آسيب‌ديدگي بصل‌النخاع است که قادر به خواندن هستند اما قدرت صحبت کردن ندارند. اين وسيله به اين بيماران کمک خواهد کرد که با محيط خارج به راحتي ارتباط برقرار کنند. پژوهشگران اين طرح معتقدند هنوز راه زيادي تا تکميل اين دستگاه و استفاده باليني از آن وجود دارد. نتايج حاصل از مطالعات اوليه برروي اين دستگاه به تازگي در نشريه Neural Engineering به چاپ رسيده است.

شرکت تجهيزات پزشکي کونوا اعلام کرد آکواسل (Aquacel) را با اندازه‌هاي کوچک‌تر توليد کرده و آماده عرضه در داروخانه‌ها کرده است. آکواسل در واقع نوعي پانسمان است که براي زخم‌هاي حاد و مزمن مثل آبسه‌ها که به شدت اگزودا توليد مي‌کنند مصرف مي‌شود. در توليد آکواسل از تکنولوژي هيدروفايبر استفاده مي‌شود که جاذب ترشحات است. آکواسل با توجه به پوششي که از نقره دارد، داراي اثرات ضدباکتريايي قابل توجهي است.

شرکت تجهيزات پزشکي البيت اعلام کرد اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات‌متحده تاييد کرده است مي‌توان از اکس‌ابليت (ExAblate) در درمان سرطان‌هاي پروستات بهره جست. پيش از اين از اکس‌ابليت تنها براي درمان فيبروييدهاي رحمي استفاده مي‌شد. تاکنون 7 بيمار با موفقيت تحت درمان سرطان‌هاي پروستات موضعي خود با دستگاه اکس‌ابليت قرار گرفته‌اند. اين درمان در دو مرکز (يکي در روسيه و ديگري در سنگاپور) آزموده شده است. در اين روش، تصاوير ام.‌آر.‌آي به عنوان راهنما به دقت محل ضايعه توموري را به پزشک نشان مي‌دهند و سپس امواج پرقدرت اولتراسوند براي تخريب بافت توموري به سمت تومور ارسال مي‌شود. اين درمان به صورت سرپايي و به عنوان يک جراحي با کمک روبوت انجام مي‌شود.

امروزه علم پلاسما به عنوان علم گداخت هسته‌اي، راه‌حل بعدي پژوهشگران براي مشکل توليد انرژي شمرده مي‌شود. خواص منحصربه‌فرد پلاسما محققان را بر آن داشته که از آن در کاربردهاي روزانه بشر نيز استفاده کنند. به عنوان نمونه کاربرد پلاسما در صنايع نساجي، جوشکاري، برشکاري و... از جمله اين کاربردهاست. اما امروزه پلاسما به عنوان يک علم جديد در حوزه پزشکي نيز وارد شده است. به تازگي پژوهشگران موفق به ساخت وسيله‌اي جديد شدند که به کارگيري آن در رشته پزشکي براي استريليزه کردن وسايل و تجهيزات پزشکي بسيار حايز اهميت است. روش‌هاي موجود کنوني براي استريليزه و گندزدايي سطوح (مانند روش شيميايي اتيلن اکسايد) مشکلات فراواني دارند که از جمله مي‌توان به خطرناک بودن اين روش‌ها براي اپراتور، مرطوب بودن (به علت تماس با مايعات) و مضر بودن اين روش براي محيط زيست اشاره کرد. لامپ UV هم روش ديگري براي استريليزه کردن است که مهم‌ترين مشکل اين روش خطر ساطع شدن اشعه و مدت زمان طولاني مورد نياز براي استريليزه کردن است. همچنين در بقيه روش‌هاي فيزيکي مانند اتوکلاو يا فور به دليل گرماي زياد ممکن است به وسايلي که استريليزه مي‌شوند، آسيب برسد. به دنبال مشکلات مطرح‌شده، پژوهشگران با استفاده از منابع معتبر درصدد يافتن راه‌حل مناسبي بودند. اين پژوهشگران با استفاده از منابع موجود از طراحي دستگاه‌هاي اتوکلاو پلاسما، پلاسماجت و ميکروپلاسما الهام گرفته و دستگاه سوزن پلاسما را اختراع کردند. اين دستگاه به تازگي براي ثبت به مراجع ذي‌ربط ارجاع شده است. دستگاه سوزن پلاسما به طور کلي از سه قسمت تشکيل شده است:الف) بخش تجهيزات الکترونيکي، ب) بخش گاز، ج) دستگاه مولد پلاسما (سوزن پلاسما)
در پلاسما به طور عمومي وجود 3 عامل مهم باعث به وجودآمدن خاصيت آنتي‌باکتريال و ضدعفوني‌کننده مي‌شود: الف) ايجاد راديکال‌هاي آزاد و يون‌هاي واکنش‌پذير ب) تابش امواج ماوراي بنفش ج) برخورد ذرات پرانرژي به سطح. ويژگي مهم دستگاه سوزن پلاسما، غيرحرارتي بودن آن است و مهم‌ترين عامل ضدعفوني‌کننده در مقابل عوامل بيماري‌زا ايجاد راديکال‌هاي آزاد است. راديکال‌هاي آزاد به خاطر واکنش‌پذيري بسيار بالا باعث نابودي عوامل ايجادکننده آلودگي مي‌شوند بدون اينکه نياز به افزايش دما باشد. دماي ايجاد شده در اين روش تنها 32 درجه سانتي‌گراد است.
دستگاه سوزن پلاسما به جز استريليزاسيون، کاربردهاي ديگري نيز در رشته پزشکي و ميکروبيولوژي دارد. اخيرا در دندان‌پزشکي مانند عصب‌کشي بدون درد و همچنين براي انعقاد خون و ترميم زخم‌هاي عميق و عفوني نيز مورد استفاده قرار گرفته است. از ديگر کاربردهاي آن مي‌توان به روشن کردن يا Activation سطوح بيولوژيکي براي استريل‌کردن مواد مايع اشاره کرد. پژوهشگران ايراني در مرکز تحقيقات فيزيک پلاسما با سرپرستي دکتر قرآن‌نويس با استفاده از دستگاه طراحي شده خود باکتري استافيلوکوک اورئوس را با موفقيت و در زمان بسيار کوتاهي نابود کردند. پژوهشگران اين طرح معتقدند که دستگاه سوزن پلاسماي ساخت آنها داراي خواص منحصر به فردي است که هيچ نمونه مشابهي که داراي خاصيت‌هاي آن باشد ساخته نشده است.