پزشکی بالینی

پژوهش های اخیر محققان دانشگاه ناوارای اسپانیا نشان می دهد که احتمال مرگ زودرس در افرادی که در روز سه ساعت یا بیشتر برای تماشای تلویزیون یا رایانه وقت صرف کنند؛ دو برابر بیشتر است. تماشای تلویزیون مهمترین عامل در شیوه زندگی بی تحرک است. 
این تحقیقات روی 13 هزار فارغ التحصیل جوان و سالم با میانگین سنی 37 سال انجام شده است که 60 درصد از آنان خانم بوده اند. از این افراد خواسته شد که ساعاتی را که به عناوین مختلف از جمله تماشای تلویزیون، کار با کامپیوتر یا رانندگی، روی صندلی می گذرانند گزارش کنند. در مدت زمان این آزمایش که هشت سال به طول انجامید، 97 مورد مرگ و میر گزارش شد که 19 مورد به دلیل بیماری های قلبی عروقی، 46 مورد سرطان و 32 مورد موارد دیگر بود. تحقیقات نشان می دهد که مرگ و میر و بیماری های قلبی عروقی در داوطلبانی که در روز 3 ساعت یا بیشتر جلوی تلویزیون می نشینند، دو برابر بیشتر است. نشستن طولانی مدت مهمترین عامل اضافه وزن و دیابت است. 
بر اساس گزارش انجمن قلب آمریکا، نیمی از جمعیت آمریکا به سمت زندگی کم تحرک سوق پیدا کرده اند. این انجمن به افراد توصیه می کند که حداقل 150 دقیقه در هفته فعالیت های هوازی داشته باشند و دو روز در هفته تمرینات قدرتی با شدت بالا انجام دهند. بیماری های قلبی عروقی مهمترین عامل مررگ و میر در دنیا محسوب می شود. به طور متوسط در هر 33 ثانیه، یک نفر بر اثر عملکرد نادرست قلب جان خود را در آمریکا از دست می دهد. نتایج کامل این تحقیقات در شماره اخیر نشریه American Heart Association منتشر شده است.

سن آخرین زایمان، نرخ شاخص پیری در زنان است. محققان دانشگاه کارولینای جنوبی اظهارکردند: زنانی که به طور طبیعی می‌توانند بعد از سن 33 سالگی باردار شوند نسبت به آنهایی که آخرین فرزند خود را تا قبل از 30 سالگی به دنیا می‌آورند، شانس بیشتری برای طولانی‌تر شدن عمر دارند. البته این مطلب به این معنی نیست که زنان باید صبرکنند تا در سنین بالاتر اقدام به فرزند آوری کنند. توماس، محقق این مطالعه گفت: توانایی طبیعی در فرزند آوری در سن بالا به احتمال زیاد نشان دهنده دیرتر پیرشدن سیستم تولید مثل در زنان است. محققان، 462 زن که فرزند آخرشان را در سن بالا به دنیا آورده بودند مورد مطالعه قرار دادند. این تحقیق نشان داد زنانی که آخرین فرزند خود را پس از سن 33 سالگی به دنیا آورده‌اند، دو برابر شانس افزایش سن تا 95 سالگی را دارند. این تحقیق دقیقا برخلاف نتایج قبلی دانشمندان بوده است.

محققان دانشگاه پنسیلوانیا طی پژوهشی دریافته‌اند که پس از انجام یک برنامه شش ماهه کاهش وزن برای بیماران افسرده نه تنها هشت درصد از وزن آنها کاهش یافت بلکه آنها به طور مشخصی از کاهش علایم افسردگی خود نیز خبر دادند. به علاوه میزان تری‌گلیسرید آنها نیز رو به کاهش گذاشت که با کاهش میزان خطر بروز بیماری‌های قلبی و سکته مغزی همراه است. محققان تاکید دارند که باید پژوهش‌های مفصل‌تری در باره اثرات کاهش وزن بر درمان علایم افسردگی انجام شود. به گفته پژوهشگران این تحقیق کاملا جدید است چرا که اغلب بیماران افسرده را در برنامه کاهش وزن شرکت نمی‌دهند و این نگرانی وجود دارد که کاهش وزن علایم آنها را بدتر کند. 
در این بررسی 51 فرد افسرده و غیرافسرده در یک برنامه کاهش وزن که شامل تغییر سبک زندگی و رژیم غذایی بود شرکت کردند. بیماران افسرده هشت درصد وزن بدن‌شان را از دست دادند و این میزان برای افراد سالم 11 درصد بود. پس از شش ماه علایم بیماران افسرده توسط یک پرسش‌ نامه بررسی شد و‌ آنها از بهبودی قابل توجهی خبر دادند. بهبودی‌های مشخص در سطوح گلوکز، انسولین و HDL در هر دو گروه مشاهده شد. پژوهشگران می گویند: در بیماران افسرده سطوح تری‌گلیسرید نیز کاهش یافت که همه اینها خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و سکته مغزی را نیز کاهش می‌دهد. گفتنی است، افسردگی و چاقی به طور مستقل از عوامل خطرساز ابتلا به بیماری‌های قلبی هستند.

دانشمندان دریافتند تغییر دائم سلول‌ها به سلول‌های جدید در مغز افراد جوان موجب فراموشی حافظه دوران کودکی می‌شود. محققان همواره در مورد شکل حافظه در دوران کودکی و سپس به خاطر نیاوردن آن دوران و پدیده‌ای به نام ضعف حافظه دوران کودکی سردرگم بودند. 
در تحقیقات اخیر بر روی موش‌ها جواب این سوال مشخص شد. همیشه سلول‌های مغزی پستانداران در حال تولید سلول جدید است، اما در مراحل نوزادی سرعت این نوروژنز در بالاترین حد خود است. به دلیل تجربه موارد جدید در نوزادی فعالیت‌های زیادی در هیپوکامپ( ناحیه‌ای از مغز که با آموزش و حافظه مرتبط است) انجام می‌شود. معمولا این نوع فعالیت هیپوکامپ با پیشرفت حافظه مرتبط است. تحقیق انجام شده توسط دانشمندان دانشگاه تورنتو در کانادا مشخص کرد در کودکان این میزان تولید نوروژنز تاثیر عکس دارد و موجب افزایش فراموشی می‌شود. تحقیقات آنها نشان داد تمام سلول‌های عصبی جدید می‌توانند حافظه‌های دوره‌ای ایجاد کنند. 
این گروه مراحل ایجاد حافظه در جوندگان مختلف را بررسی کردند. در این تحقیق جوندگان را در جریان شوک الکتریکی خفیف قرار دادند. سپس سرعت تولید نوروژنز در موش‌ها را با دادن مواد مخدر به آنها و یا دویدن چرخشی، افزایش و در دیگر موش‌ها این سرعت تولید را کاهش دادند. موش‌ها با سرعت پایین تولید نوروژنز نسبت به موش‌های دیگر با سرعت بالای تولید نوروژنز قادر به یادآوری بهتر موارد هستند. محققان این آزمایش را بر روی دیگر جوندگان از جمله خوکچه‌های هندی انجام دادند و نتایج مشابهی دریافت کردند. 
به دلیل شباهت زیاد مغز جوندگان و انسان محققان معتقدند مراحل مشابه موجب فراموشی دوران کودکی در انسان‌ها می‌شود. در تحقیقات پیشین مشخص شد ضعف حافظه دوران کودکی به دلیل کمبود مهارت‌های زبانی واحساسی است. مازن خیربیک عصب شناس دانشگاه کلمبیا در ایالات متحده اظهار کرد: تحقیقات بیشتری در مورد تولید نورون‌ها و علت فراموشی لازم است. احتمالا فراموشی این دوران در واقع به دلیل افزایش توانایی برای آموزش موارد جدید است.

دانشمندان دریافته‌اند که مغز انسان در طول 20 هزار سال گذشته کوچکتر شده و ما احتمالا در اثر اهلی شدن، حجمی از نورون‌های مغزمان به اندازه یک توپ تنیس را از دست داده‌ایم. بر اساس سوابق فسیلی، در پایان آخرین عصر یخی در 20 هزار سال قبل، مغز یک مرد متوسط 1500 سانتیمتر مکعب بوده است. اکنون این حجم 1350 سانتیمتر مکعب است، به این معنی که تقریبا به اندازه یک توپ تنیس از حجم نورونهای مغز از بین رفته است. 
روانشناسان دانشگاه بریستول به مقایسه کاهش اندازه مغز انسان با اختلافات بین مغز حیوانات وحشی و همتایان بومی آنها پرداختند. کاهش 10 درصدی اندازه مغز ممکن است با تغییر شیوه زندگی انسانها از شکارچی-جمع‌آوری کننده به جوامع کشاورزی مرتبط بوده که در آن، مهارتهای اجتماعی احتمالا به لحاظ تناسب اندام تکاملی اغلب از پرخاشگری پیشی گرفته است. به گفته دانشمندان اگر پرخاشگری در اینجا انتخاب می‌شد، ممکن بود به کاهش تستوسترون و دیگر هورمونهای تنظیم‌کننده رشد منجر شود. فرآیند مشابهی در پرورش حیوانات وحشی به شکل حیوانات اهلی صورت می‌گیرد. به گفته محققان، همه حیواناتی که اهلی شده‌اند، مغز آنها کوچکتر شده است.

سازمان غذا و داروي آمريکا، انديکاسيون‌هاي تجويز قرص رازاگيلين (Rasagiline) با نام تجاري آزيلکت (Azilect) را وسعت داده. انديکاسيون قبلي آزيلکت، مونوتراپي يا درمان ترکيبي آن با لوودوپا بود. انديکاسيون جديد آن، درمان ترکيبي با آگونيست‌هاي دوپامين است. تاييد انديکاسيون جديد به اين معناست که آزيلکت مي‌تواند به تنهايي يا در ترکيب با ساير داروهاي مورد استفاده در درمان پارکينسون، تجويز شود. تاييديه جديد، تاکيدي بر به‌دست آمدن شواهد بيشتر به نفع تجويز آزيلکت در درمان تمام مراحل بيماري پارکينسون است. آزيلکت توسط شرکت تووآ ـ که در زمينه داروهاي مورد استفاده در درمان بيماري‌هاي نورودژنراتيو فعاليت دارد- وارد بازار شده است. به گفته پروفسور رابرت هوسر، استاد نورولوژي، فارماکولوژي مولکولي و فيزيولوژي در دانشگاه فلوريداي جنوبي، مطالعات نشان داده‌اند آزيلکت در مونوتراپي مراحل اوليه بيماري پارکينسون اثربخش و بي‌خطر است. همچنين، تجويز آن در کنار لوودوپا در پارکينسون با شدت متوسط و شديد به نفع بيماران است. مطالعه اخير با نام آندانته (ANDANTE) نشان داده آزيلکت مي‌تواند به عنوان درمان همراه با آگونيست‌هاي دوپامين به مبتلايان به پارکينسون کمک کند. زماني که نياز به افزودن دارويي به رژيم درماني اين گروه از بيماران اجتناب‌ناپذير است يا چاره‌اي به‌جز بالا بردن دوز مونوتراپي نيست، آزيلکت در بهبود علايم پارکينسون سودمند خواهد بود. تمام مبتلايان به پارکينسون که درمان با آزيلکت براي آنها شروع مي‌شود، بايد از نظر تغييرات فشارخون، حرکات کنترل‌نشده (ديسکينزي)، توهمات،گيجي، منگي و ملانوما تحت بررسي قرار گيرند. افزايش دماي بدن ممکن است در اثر قطع ناگهاني آزيلکت مشاهده شود. شايع‌ترين عوارض ناخواسته مصرف مونوتراپي آزيلکت عبارتند از سندروم فلو، درد مفاصل، افسردگي، سوءهاضمه و در ترکيب درماني آزيلکت با يک آگونيست دوپامين عبارتند از ورم پاها، درد مفاصل، سرفه، ناتواني در به‌خواب رفتن. در مواردي که آزيلکت همراه با لوودوپا تجويز مي‌شود، عوارضي مانند ديس‌کينزي، کاهش وزن، افت فشارخون وضعيتي، استفراغ، آنورکسي، درد مفاصل، درد شکمي، تهوع، يبوست، خشکي دهان، راش پوستي، کابوس‌هاي شبانه و ورم تاندون‌ها ممکن است مشاهده شوند.

سازمان غذا و داروي آمريکا، الوکتات (Eloctate)، فاکتورضدهموفيلي نوترکيب را براي تجويز در بزرگسالان و کودکان مبتلا به هموفيليA تاييد كرد. الوکتات، اولين درمان براي هموفيليA است که با هدف کمتر کردن دفعات تزريق براي پيشگيري و کاستن از احتمال خونريزي در اين بيماران استفاده مي‌شود. الوکتات از مولکول فاکتور 8 انعقادي (با عنوان فاکتور آنتي‌هموفيليک شناخته مي‌شود) متصل به يک قطعه پروتئيني (که در آنتي‌بادي‌ها يافت مي‌شود) تشکيل شده است. چنين ويژگي باعث طول عمر بيشتر دارو در خون بيمار مي‌شود. هموفيليA يک اختلال انعقادي وابسته به جنس ارثي است که در نتيجه نقصان در ژن فاکتور 8 ايجاد مي‌شود. مبتلايان به هموفيليA ممکن است اپيزودهاي تکرارشونده خونريزي شديد، به‌خصوص در مفاصل را تجربه کنند. اثربخشي و ايمني الوکتات در يک مطالعه باليني با شرکت 164 بيمار ارزيابي شد و بر اساس نتايج آن، الوکتات در درمان اپيزودهاي خونريزي، پيشگيري و کاهش خونريزي و کنترل خونريزي در حين و پس از جراحي اثربخش است.

درخواست مجدد ثبت داروي جديد پيرفنيدون (Pirfenidone)، به سازمان غذا و داروي آمريکا داده شده است. پاسخ کامل به درخواست اوليه ثبت اين دارو، در ماه مه 2010 ميلادي به شرکت سازنده داده شده بود. پيرفنيدون، براي درمان فيبروز ريوي ايديوپاتيک در بزرگسالان تجويز خواهدشد.«دان ولچ»، مدير اجرايي اينترميون (InterMune)، قول داده است در صورت قبول درخواست ثبت مجدد اين دارو از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا (FDI)، پيرفنيدون در 3 ماهه اول 2015 ميلادي براي ورود به بازار آماده باشد.طبق قانون FDA، اين سازمان پس از دريافت درخواست ثبت داروي جديد، 74 روز فرصت دارد اعلام کند اطلاعات و يافته‌هاي علمي موجود در پرونده داروي جديد براي بررسي نهايي آن کافي است يا نه. 
در سال 2010 ميلادي، FDA انجام يک مطالعه فاز 3 تکميلي براي حمايت از اثربخشي پيرفنيدون را به اينترميون توصيه کرد. متعاقب آن، اينترميون مطالعه فاز3 با نام ASCEND را روي اثربخشي پيرفنيدون در درمان فيبروز ريوي ايديوپاتيک انجام داد. نتايج اين مطالعه در جلسه اخير انجمن توراسيک آمريکا مطرح و در 18 مه 2014 در نشريه پزشکي نيوانگلند منتشر شد. به علاوه، در پرونده جديد اين دارو يافته‌هاي به‌دست آمده در مورد ايمني پيرفنيدون در بيش از 15 هزار بيمار شرکت‌کننده در مطالعات مربوط به اين دارو از سال 2008 تاکنون نيز گنجانده شده است. مطالعه ASCEND، يک مطالعه باليني فاز 3 چندمرکزي، تصادفي، دوسوکور و با استفاده از دارونماست که براي بررسي اثربخشي و ايمني پيرفنيدون در مبتلايان به فيبروز ريوي ايديوپاتيک انجام شد. 555 بيمار به‌طور کاملا تصادفي به نسبت 1 به 1 پيرفنيدون يا دارونما دريافت کردند (نيمي پيرفنيدون و نيمي دارونما). 
پيرفنيدون، يک آنتي‌فيبروتيک خوراکي است که ساخت TGF-beta را مهار مي‌کند. TGF-beta يک واسطه شيميايي است که بسياري از عملکردهاي سلولي نظير تکثير و تمايز را کنترل مي‌کند و نقش کليدي در فيبروز دارد. همچنين، پيرفنيدون ساخت فاکتور نکروز تومور-آلفا را مهار مي‌کند. نقش اين سايتوکين، در روندهاي التهابي به اثبات رسيده است. در فوريه 2011 ميلادي، اتحاديه اروپا اجازه ورود پيرفنيدون، با نام تجاري اسبريت (Esbriet) را براي درمان بزرگسالان مبتلا به فيبروز ريوي ايديوپاتيک خفيف تا متوسط، به بازار صادر و تاييديه اروپا، فروش اسبريت در 28 کشور عضو اين اتحاديه را مجاز کرد.

مطالعه فاز3 براي ارزيابي آثار لوزماپيمود (Losmapimod) در مبتلايان به نشانگان حاد کرونري آغاز شده است. مطالعه فاز3 نشان خواهد داد که آيا لوزماپيمود خوراکي با الگوي مصرف 2 بار در روز پس از گذشت 3 ماه از وقوع نشانگان حاد کرونري، مي‌تواند خطر ابتلا به مشکلات قلبي بعدي را کاهش دهد يا نه.نشانگان کرونري حاد، وضعيتي است که براي تشريح مشکلات و حوادث قلبي نظير حمله قلبي که در نتيجه کاهش قابل‌توجه جريان خونرساني به قلب از طريق عروق کرونري رخ مي‌دهد، به کار مي‌رود. تظاهرات يک بيمار مبتلا به نشانگان حاد کرونري، مشابه هر بيمار مبتلا به بيماري عروق کرونر قلبي است. لوزماپيمود، يک مهارکننده پروتئين فعال‌شده p38 ميتوژن کيناز است. آنزيم مذکور نقش محوري در التهاب حادي که طي حمله قلبي تجربه مي‌شود، دارد. 
امروزه تعديل عادت‌هاي زندگي و رژيم غذايي در کنار درمان‌هاي تازه، باعث بهبود وضعيت مبتلايان به بيماري عروق کرونر شده است. بيماراني که يک بار حمله قلبي را تجربه کرده‌اند، به مراتب بيش از سايرين در معرض خطر وقوع حمله مجدد و ديگر مشکلات قلبي-عروقي طي هفته‌ها و ماه‌هاي بعد هستند. در مطالعه باليني فاز3 با نام LATITUDE-TIMI60 که يک مطالعه باليني تصادفي دوسوکور و چندمرکزي با استفاده از دارونماست، 25 هزار و 500 بيمار شرکت خواهندداشت. بيماران داوطلب با تظاهرات نشانگان کرونري حاد (به‌خصوص حمله قلبي) به‌طور کاملا تصادفي براي مدت 3 ماه 2 بار در روز درمان خوراکي 5/7 ميلي‌گرم لوزماپيمود يا دارونما را در کنار رژيم‌ درماني استاندارد دريافت خواهندکرد. داروهاي هم‌خانواده لوزماپيمود به بهبود عملکرد عروقي کمک کرده و از ترومبوزهاي احتمالي پيشگيري مي‌کنند.

 نتايج مطالعه فاز3 به تازگي منتشر شده‌اي نشان مي‌دهد که در مبتلايان به مولتيپل ميلوماي راجعه يا عودکننده، ترکيب درماني مولکول تحقيقاتي پانوبينوستات (Panobinostat) در کنار رژيم بورتزوماب (Bortezomib) و دگزامتازون در مقايسه با درمان با همين رژيم همراه دارونما، با بهبود قابل توجهي در بقاي بدون پيشرفت بيماري همراه بوده است.نتايج مطالعه پانوراماي 1(مخفف انگليسي جمله پانوبينوستات خوراکي در درمان مولتيپل ميلوما) طي يک سخنراني در پنجاهمين نشست سالانه انجمن انکولوژي باليني آمريکا مطرح شد. تقريبا در تمام مبتلايان به مولتيبل ميلوما، عود و مقاومت به درمان رخ مي‌دهد بنابراين دستيابي به درمان‌هاي تازه براي کنترل اين بيماري ضروري است. نتايج اخير، اولين يافته‌هاي به دست آمده از يک مطالعه فاز3 است که از اضافه کردن پانوبينوستات به رژيم با پايه بورتزوماب در مبتلايان به مولتيپل ميلوماي راجعه حمايت مي‌کند و به نفع تجويز مهارکننده‌هاي هيستون داستيلاز به‌عنوان بخشي از اين درمان است. 
در مطالعات مذکور، در گروه دريافت‌کننده پانوبينوستات به طور متوسط 4 ماه مدت بقاي بدون پيشرفت بيماري بيماران تحت‌مطالعه افزايش يافت. (12 ماه در برابر 8 ماه). همچنين يافته‌ها حاکي از آن هستند که اضافه کردن پانوبينوستات-يک مهارکننده پن داستيلاز-به بورتزوماب و دگزامتازون باعث پاسخ‌دهي بهتر درماني در مقايسه با گروه تحت‌درمان استاندارد خواهدشد (28 درصد در گروه دريافت‌کننده پانوبينوستات همراه با درمان استاندارد و 16درصد در گروه دريافت‌کننده درمان استاندارد و دارونما). عوارض جانبي گزارش شده در هر 2گروه تقريبا يکسان بود. شايع‌ترين عوارض در گروه تحت‌درمان با ترکيب درماني پانوبينوستات و درمان استاندارد، عبارت بودند از ترومبوسايتوپني (67 درصد در برابر 31 درصد)، لنفوپني (53درصد در برابر 40درصد)، نوتروپني (35درصد در برابر 11درصد) و اسهال (26 درصد در برابر 8درصد). تمام عوارض گزارش‌شده، با کاهش دوز دارو و درمان‌هاي حمايتي کنترل شدند.
مولتيپل ميلوما، بدخيمي گلبول‌هاي سفيد است و مغزاستخوان را درگير مي‌کند. اين بيماري سالانه 1 تا 5نفر از هر 100 هزار نفر را گرفتار مي‌کند. شانس بقاي 5 ساله اين بيماران، 44 درصد است.پانوبينوستات با بلوک يک گروه کليدي از آنزيم‌هاي سلول سرطاني، باعث مرگ آنها مي‌شود. يافته‌هاي به دست آمده بيشتري از مطالعه پانوراماي1، طي نوزدهمين کنگره انجمن هماتولوژي اروپا منتشر خواهدشد. مطالعه فاز3 پانوراماي1، روي 768 بيمار در 215 مرکز در سراسر جهان انجام شده است.

iHealth قسمت چيني شرکت Andon Health، اعلام کرد اداره کل غذا و داروي آمريکا دستگاه iHealth Align اين شرکت را مورد تاييد خود قرار داده و هم‌اکنون در بازار در دسترس بيماران قرار دارد. iHealth Align که کوچکترين گلوکومتر تاييد شده به وسيله FDA است، براي کار نياز به دستگاه با برنامه اندروييد يا iOS دارد تا بتواند سطح قند خون را نشان دهد. اين وسيله به جک 5/3ميلي‌متري هدفون تلفن يا تبلت متصل مي‌شود و از طريق صفحه لمسي تلفن يا تبلت کار مي‌کند. قيمت اين دستگاه 17 دلار برآورد شده و در 4 رنگ مختلف عرضه مي‌شود. يک بسته 50 تايي نوارهاي تست آن نيز 50/12 دلار به فروش مي‌رسد. اپليکيشن iHealth’s Gluco-Smart اطلاعات قرائت‌هاي سطح گلوکز خون و تزريق‌هاي انسولين را در خود ذخيره مي‌کند و به اين ترتيب داده‌هاي خوبي از وضعيت بيمار در طول زمان جمع‌آوري خواهد شد تا مشخص شود که بيمار چقدر توانايي نگاه داشتن سطح قند خون خود را در حالت طبيعي داشته است. اين اپليکيشن مي‌تواند تمامي داده‌ها را در «icloud» بارگذاري کند تا پزشک يا هر فرد ديگري که مراقبت از بيمار را برعهده دارد، نيز به آنها دسترسي داشته باشد. قيمت اين دستگاه يک‌چهارم قيمت ديگر دستگاه‌هاي مشابه در بازار است.

 ترک سيگار کار آساني نيست. براي غلبه کردن بر اشتياق به سيگار کشيدن تلاش زيادي لازم است. به همين دليل است که سيگاري‌ها نياز به چيزي بيش از قدرت اراده براي ترک اين عادت دارند. اکنون، وسيله جديد الکترونيکي قابل ‌پوشيدن‌ به نام SmartStop به بازار آمده است که ممکن است براي ترک اعتياد به سيگار کمک کند. اين وسيله «درمان جايگزيني نيکوتين» (NRT) را به سطحي جديد مي‌رساند و حمايت رفتاري را به آن مي‌افزايد. اين وسيله حاوي دو جزء است: يک پايه چندبارمصرف که مي‌توان آن را روي مچ، بازو يا پشت قرار داد و کارتريج‌هاي قابل‌جايگزيني نيکوتين.
نوآوري اصلي اين وسيله اين است که مي‌توان آن را طوري برنامه‌ريزي کرد که هنگام اوج‌گيري اشتياق به سيگارکشيدن در طول روز با وارد کردن نيکوتين از راه پوست ميل فرد را مهار کند. اين وسيله همچنين به تکنولوژي بلوتوث مجهز است و به‌وسيله آن مي‌تواند به يک اپليکيشن تلفن هوشمند متصل شود که راهنمايي همزمان را براي فرد فراهم مي‌کند. به‌طور معمول قوي‌ترين ميل براي سيگار کشيدن در بامداد، پس از چند ساعت خواب که نيکوتيني به فرد نرسيده، بروز مي‌کند. موقع ناهار، زمان ديگر اوج‌گيري ميل به سيگار کشيدن است، زيرا خوردن غذا متابوليسم نيکوتين را تشديد مي‌کند. و بالاخره يک اوج‌گيري نهايي در 5 تا 6 ساعت بعد رخ مي‌دهد که با موقع شام همزمان مي‌شود.
يکي از مشکلات روش‌هايNRT کنوني که ميانگين ميزان موفقيت آنها فقط ۱۰ درصد است، اين است که با اين چرخه‌هاي اوج‌گيري اشتياق با نيکوتين تطبيق نمي‌کند. يک فرد سيگاري به‌طور ميانگين 8 تا ۱۰ بار در طول عمرشان براي ترک سيگار تلاش مي‌کنند، اما بررسي‌هاي باليني نشان مي‌دهند که اين رويکرد زمان‌بندي‌شده مي‌تواند ميزان موفقيت را در مقايسه با روش‌هاي ديگر حدود ۵۰ درصد بالا ببرد.SmartStop فرستادن نيکوتين به درون بدن را با زمان‌هاي اوج‌گيري ميل به نيکوتين همزمان مي‌کند تا مانع از سيگار کشيدن فرد شود. اين وسيله همچنين يادآوري و پيام‌هاي تشويقي را براي فرد مي‌فرستد و با ايجاد امکان برقراري ارتباط با شبکه‌هاي حمايتي و دادن پاداش‌ها و امتيازات باعث تقويت رواني فرد در حال ترک کردن مي‌شود.

پژوهشگران در تحقیقات اخیر خود دریافتند اندوه و ناراحتی مادر در دوران بارداری در چاق شدن نوزادشان تأثیرگذار است. مطالعات جدید انجام شده در دانمارک حاکی از آن است که استرس شدید مادر، قبل از تولد نوزاد در وزن نوزاد تاثیرگذار است. کارستن ابل استادیار بهداشت عمومی دانشگاه آرهوس در آرهوس دانمارک اظهار کرد: این مشکلات، تاثیرات طولانی مدت بر کودک دارد. محققان، این بررسی را بر روی 120 هزار مرد دانمارکی متولد بین سالهای 1976 تا 1993 انجام دادند. آنها دریافتند مادران کسانی‌که استرس شدید دوران بارداری را تجربه کرده‌ا‌ند با احتمال چاق شدن دوبرابری کودک مواجه هستند و اگر این استرس اندکی کمتر باشد با چاق شدن 13 درصدی کودک همراه است. نتایج این پژوهش در مجله PLoS ONE منتشر شده است.

تحقیقات ژنتیکی جدید شواهد قانع کننده ای را فراهم آورده که نشان می دهد میزان پایین ویتامین D نقش سببی را در ابتلا فشار خون بالا بر جای می گذارد. محققان دانشگاه استرالیای جنوبی می‌گویند: اگر از نقطه نظر هزینه و اثرات جانبی مرتبط با داروهای ضد فشار خون به قضیه بنگریم، این ویتامین D است که می تواند با این رده از داروها رقابت کند. 
طی این پژوهش داده‌های مربوط به 146 هزار و پانصد فرد مورد مطالعه قرار گرفت. محققان در این مطالعه، از دو تنوع ژنتیکی رایج که در به گردش در آورن غلظتهای 25- هیدروکسی ویتامین D یا 25 (OH-D) موثر هستند، استفاده کردند و تاثیر سببی بین ویتامین D و خطر فشار خون را اندازه گیری کردند. پژوهشگران دریافتند که به ازای هر 10 درصد افزایش در غلظت 25 (OH-D)، افت "0.29- میلی متر جیوه" برای فشار خون دیاستول و "0.37- میلی متر جیوه" برای سیستول و درنهایت نیز کاهش 8.1 درصدی برای ابتلا به فشار خون مشاهده شد. 
محققان دانشگاه کوپنهاگ دانمارک نیز درباره نتایج این تحقیق می گویند: هرچند یافته این مطالعه گامی رو به جلو در توضیح نقش کمبود ویتامین D در بروز فشار خون به شمار می‌رود، اما هنوز بسیاری از جنبه‌های آن ناشناخته باقی مانده است که به منظور تکمیل و اثبات قطعی و بی چون و چرای آن‌ها نیازمند تحقیقات بیشتری هستیم. این پژوهش در مجله "The Lancet Diabetes & Endocrinology" منتشر شده است.

محققان دانشگاه وارویک انگلستان دریافتند که مشکلات خواب با بروز اختلالات حافظه و عملکرد اجرایی در پیری مرتبط است. طی این پژوهش سه هزار و 968 مرد و چهار هزار و 821 زن حضور داشتند که از نظر کیفیت و کمیت خواب در طول یک ماه مورد بررسی قرار گرفتند. در بزرگسالان با سن 50 تا 64 سال، خواب کم (کمتر از شش ساعت) و خواب زیاد (بیشتر از هشت ساعت) با کاهش عملکرد مغز مرتبط بود. در مقابل برای سالمندان 65 تا 89 سال، عملکرد پایین مغز تنها در افرادی مشاهده شد که خواب زیادی داشتند. 
پژوهش‌ها پیش از این نشان داده که 6 تا 8 ساعت خواب در روز برای عملکرد بهینه مغز ضروری است و نهایتا نیز بدن را در برابر چاقی، فشار خون بالا، دیابت، بیماری‌های قلبی و عروقی و سکته مغزی نیز یاری می‌رساند. جالب اینجاست که کیفیت خواب در بزرگسالان، سنین قبل از بازنشستگی، تاثیر چشمگیری بر عملکرد مغز ندارد و این در حالی است که در بزرگسالان بالای 65 سال این رابطه بسیار چشمگیر گزارش شده است. به گفته محققان بهینه سازی زمان اختصاصی خواب برای همه و بویژه برای سالمندان مهم است چرا که می تواند زوال عملکردهای مغزی مرتب با این سنین را به تاخیر انداخته و حتی از آن جلوگیری کند. نتایج این پژوهش در مجله "PLOS ONE" منتشر شده است.

‌پژوهشگران فنلاندی بتازگی دریافته اند که سطوح پایین استرادیول یا سطوح بالای گلوبولین اتصال دهنده هورمون جنسی (SHBG) با افزایش خطر شکستگی‌های استخوان حاصل از پوکی استخوان در مردان مسن مرتبط است. دانشمندان دریافته‌اند مردانی که سطح هورمون تستوسترون (SHBG) در خون آنها بالاست، در معرض خطر شکستگی استخوان قرار دارند. 
در این پژوهش یکهزار و 436 مرد 65 ساله یا بالاتر به مدت تقریبا پنج سال تحت بررسی قرار گرفتند. محققان میزان استروئید جنسی را در خون این مردان اندازه گرفتند. نتایج نشان داد سطوح استرادیول و هورمون جنسی در خون، می‌تواند احتمال بروز شکستگی استخوان را در مردان پیش‌بینی کند. مردانی که سطوح استرادیول و تستوسترون در خون آنها پایین و میزان هورمون جنسی آنها بالاست، سه برابر بیش از آنهایی که سطوح این هورمون‌ها در خون آنها طبیعی است، در معرض خطر بروز شکستگی استخوان قرار دارند. 
به گفته محققان در حال حاضر برای ‌پیش بینی میزان خطر بروز شکستگی استخوان در مردان سطوح این هورمون‌ها اندازه گیری نمی‌شود ولی بنابر این پژوهش سطوح هورمون‌های جنسی، استرادیول و SHBG می‌تواند میزان این ریسک را پیش گویی کند. تستوسترون هورمون جنسی اصلی در مردان است و استرادیول یک هورمون جنسی است که باعث بروز اثرات آندروژن در بدن مردان و زنان می‌شود. نتایج این تحقیق در ژورنال بیماری‌های غدد درون ریز و متابولیسم به چاپ رسیده است.

دانشمندان به تازگی دریافته‌اند نه تنها واژگان بلکه حروف نیز می‌توانند در روابط اجتماعی اثری قدرتمند روی افراد داشته باشند. بر اساس تحقیقات جدید محققان آلمانی، بیان حروف صدادار بطور خاص می‌تواند بر احساس اشخاص اثرگذار باشد. حین آزمایشات انجام‌شده، محققان عواطف شرکت‌کنندگان را با ارزیابی تغییرات موجود در عضلات صورت مرتبط با لبخندزدن و اخم‌کردن رهگیری کردند و مثبت‌ترین حرف را «ای» و منفی‌ترین حرف را «او» یافتند. تیم علمی به رهبری پروفسور «رالف رومر» و پروفسور «مارتین گرایس» نشان داد بیان حروف صدادار به صورت نظام‌مند بر احساسات افراد اثرگذار است. 
در این پروژه، محققان به دنبال آن بودند که معانی واژگان تا چه حد با صدای آن‌ها مرتبط بود. تیم علمی به ویژه به دنبال این موضوع بود که آیا این حروف‌ صدادار در واژگانی وجود دارند که از لحاظ اثر عاطفی مثبت یا منفی هستند. در نخستین آزمایش، از سوژه‌ها خواسته شد کلیپ‌هایی کارتونی را نگاه کنند تا در حال و هوای منفی یا مثبت قرار گیرند. سپس به آن‌ها گفته شد خودشان 10 واژه مصنوعی را خلق کرده و آن‌ها را با صدای بلند ادا کنند. محققان دریافتند این واژه‌های مصنوعی زمانی که فرد در حالت مثبت است، بیشتر حاوی «ای» بودند تا «او». 
آزمایش دوم برای تعیین این موضوع طراحی شد که آیا کیفیت عاطفی مختلف این دو حرف صدادار را می‌توان به حرکات عضله صورت مرتبط با بیان آن‌ها رهگیری کرد یا خیر. از شرکت‌کنندگان خواسته شد حرف «ای» (که عضله zygomaticus مرتبط با لبخندزدن را منقبض می‌کند) و حرف «او» (عضله اخم‌کننده orbicularis oris ) را در هر ثانیه که کارتون‌ها را نگاه می‌کردند، ادا کنند. در پایان مشخص شد سوژه‌های آزمایشگاهی که حروف «ای» را تولید کردند، در مقایسه با افرادی که حرف «او» را ادا کردند، کارتون‌ها برایشان سرگرم‌کننده‌تر بود. محققان نتیجه گرفتند تمایل برای ادای حرف «ای» که در واژگان دارای بار مثبت رخ می‌دهد و همچنین برای ادای حرف «او» که در واژگان دارای بار منفی رخ می‌دهد، در بسیاری از زبان‌ها به استفاده از عضلات صورت مرتبط است. جزئیات این مطالعه در مجله انجمن روانشناسی آمریکا به نام Emotion منتشر شد.

سازمان غذا و داروي آمريکا اخيرا قرص‌هاي ووراپاکسار (Vorapaxar) با نام تجاري زونتيويتي (Zontivity) را براي کاهش خطر حمله قلبي، حمله مغزي، مرگ قلبي-عروقي و نياز به پروسه‌هاي بهبود خونرساني به قلب در بيماران با سابقه قبلي حمله قلبي يا انسداد در شريان‌هاي پا مورد تاييد قرار داده است.زونتيويتي، اولين دارو از گروه دارويي جديد با نام آنتاگونيست گيرنده فعال‌شده پروتئاز 1 است. زونتيويتي يک داروي ضدپلاکتي و براي کاهش گرايش پلاکت‌ها به چسبيدن به يکديگر و تشکيل لخته‌هاي خوني است. زونتيويتي با کاهش تشکيل لخته‌هاي خوني، خطر حملات قلبي و مغزي را کاهش مي‌دهد. 
زونتيويتي مانند ساير داروهاي مهارکننده تشکيل لخته‌هاي خوني، خطر خونريزي (خونريزي‌هاي کشنده و تهديدکننده حيات) را افزايش مي‌دهد بنابراين، خونريزي شايع‌ترين عارضه گزارش‌شده در دريافت‌کنندگان زونتيويتي است و در برگه اطلاعات دارويي آن نيز هشدار داده شده. اين خطر در مورد داروهاي ضد لخته با پتانسيل بالاتر نظير پراسوگرل (Prasugrel) و تيکاگرلور (Ticagrelor) به مراتب بيشتر است. زونتيويتي را نبايد در افرادي که حملات ايسکمي گذرا يا خونريزي در سر دارند تجويز کرد زيرا خطر خونريزي در سر را به مراتب افزايش مي‌دهد. 
در مطالعات باليني که با شرکت بيش از 25 هزار بيمار انجام شد، زونتيويتي به ساير داروهاي ضدپلاکت (آسپيرين و کلوپيدوگرل) اضافه شد و اين ترکيب درماني در مقايسه با دارونما توانست خطر وقوع حمله قلبي، حمله مغزي، مرگ‌هاي قلبي-عروقي و نياز به جراحي‌هاي اورژانس براي بهبود خونرساني را کاهش دهد. زونتيويتي در مطالعه‌اي که در نهايت به تاييد آن از سويFDA انجاميد، در يک دوره درماني 3 ساله توانست خطر حملات قلبي و مغزي را از 9 درصد، به 7 درصد برساند.

اخيرا سازمان غذا و داروي آمريکا دالباوانسين (Dalbavancin) با نام تجاري دالوانس (Dalvance) را براي درمان عفونت‌هاي حاد پوستي در بزرگسالان مورد تاييد قرار داده است. دالوانس براي درمان عفونت‌هاي حاد باکتريال پوست ناشي از استافيلوکوک‌اورئوس و استرپتوکوک پيوژنز تجويز مي‌شود. اين دارو، به شکل داخل وريدي مورد استفاده قرار مي‌گيرد. دالوانس اولين داروي طراحي‌شده به‌عنوان ترکيب اختصاصي براي درمان بيماري‌هاي عفوني پوست است که مورد تاييد FDA قرار مي‌گيرد. اثربخشي و ايمني دالوانس در 2 مطالعه باليني با شرکت 1289 بزرگسال مبتلا به عفونت حاد باکتريال پوست مورد بررسي قرار گرفت. شرکت‌کنندگان به‌طور کاملا تصادفي دالوانس يا ونکومايسين دريافت کردند. نتايج نشان دادند دالوانس در درمان عفونت‌هاي حاد باکتريال پوست و ساختارهاي آن به اندازه ونکومايسين موثر است. شايع‌ترين عوارض ناخواسته گزارش‌شده در مطالعات روي اين دارو عبارت بودند از تهوع، سردرد و اسهال.

براساس تحقيقات پژوهشگران مايوکلينيک در فلوريدا، يک حسگر اکسيژن خون چشمي که به سر آندوسکوپ متصل مي‌شود، مي‌تواند با انجام يک آندوسکوپي ساده سرطان پانکراس را در بيماران مبتلا تشخيص دهد. نتيجه اين تحقيق که در نشريه Gastrointestinal Endoscopy به چاپ رسيده، نشان مي‌دهد که اين وسيله که شبيه کليپ انگشتي clothespin است و براي اندازه‌گيري اکسيژن خون در بيماران مورد استفاده قرار مي‌گيرد، حساسيتي برابر با 92 درصد و اختصاصيتي برابر با 86 درصد براي تشخيص سرطان پانکراس دارد. 
اين دستگاه در واقع تغييرات جريان خون را در بافت‌هاي نزديک پانکراس اندازه‌گيري مي‌کند، براساس اين ايده که تومورها باعث تغيير در جريان خون بافت‌هاي اطراف مي‌شوند، زيرا تومورها براي رشد به اکسيژن بيشتري نياز دارند. آندوسکوپ به درون معده و دئودنوم رانده شده و در آنجا تغييرات را مورد ارزيابي قرار مي‌دهد. محقق ارشد اين مطالعه معتقد است: «اگرچه اين مطالعه کوچکي است، پيامدهاي آن بسيار اميدوار کننده هستند. چون در حال حاضر روشي وجود ندارد که بتواند سرطان پانکراس را به‌طور دقيق در مراحل اوليه تشخيص دهد. اما اين روش، کارآمد، ساده و تا حد امکان سرطان را در مراحل اوليه تشخيص مي‌دهد.» 
در حال حاضر بيش از 90 درصد موارد سرطان پانکراس در مراحل پيشرفته و با متاستاز تشخيص داده مي‌شود و درمان موثري نيز براي آن وجود ندارد. اين پروژه تحقيقاتي در مقياس وسيع‌تر در حال انجام در اروپا و آمريکاست تا نتايج باليني آن بيشتر مشخص شود. تکنيکي که در اين روش به کار مي‌رود، کاملا متفاوت از روش‌هاي کنوني تشخيص سرطان است زيرا در اين روش جديد، تنها تغييرات خود بافت تومورال مورد بررسي قرار نمي‌گيرد، بلکه تغييرات بافت اطراف نيز مدنظر قرار دارد، بافت‌هايي که به نظر مي‌رسد طبيعي هستند. ايده اصلي اين روش از آنجا مي‌آيد که سرطان‌‌ها باعث مي‌شوند جريان اکسيژن در بافت‌هاي اطراف تومور نيز دستخوش تغيير شوند که اين موضوع قابل رديابي است. البته نه به صورت چشمي و يا زير ميکروسکوپ، بلکه بوسيله نوعي حسگر.

امروزه پايش علامت‌هاي حياتي و ديگر پارامترهاي فيزيولوژيکي يک بيمار جزئي از مراقبت‌هاي پزشکي است، اما به‌طور روزافزوني متخصصان به دنبال روش‌هايي هستند که آسان و راحت بتوانند اين مقادير را پايش و ضبط کند. بر همين اساس، محققان دو وسيله قابل پوشيدن را ابداع کرده‌اند که با پخش نور به مانيتور بيومتريک‌ها مي‌پردازند: يکي از آنها سطح غلظت قند خون و دهيدراتاسيون را چک مي‌کند و ديگري ضربان قلب را. حسگر گلوکز، اولين وسيله پوشيدني است که مي‌تواند به‌طور مستقيم و غيرتهاجمي غلظت قند را اندازه‌گيري کند. البته محققان اذعان مي‌کنند که حساسيت اين وسيله در حين حرکت و يا ورزش کم خواهد شد. اين دو وسيله که مانند ساعت به مچ دست بسته مي‌شوند، از اثر «speckle» بهره مي‌برند، روشي که در آن نور ليزر از روي سطحي ناهموار تابانده شده يا از يک ماده غيرشفاف پخش مي‌شود. 
وقتي ماده‌اي که نور را پخش مي‌کند، به حرکت در مي‌آيد، مانند جريان خون در گردش، تغييرات الگوي speckle با تغييرات جريان ديده مي‌شود. اختلافاتي که در نور ديده مي‌شود، منابع ارزشمند اطلاعاتي هستند. در واقع، اين وسيله ساعت مانند، از يک ليزر براي ايجاد يک جبهه نور مواج استفاده مي‌کند که قسمتي از پوست مچ دست را که در نزديکي شريان قرار گرفته، روشن مي‌کند. دوربيني نيز تغييرات را در طول زمان با استفاده از نوري که از روي پوست بازمي‌گردد، اندازه مي‌گيرد. برخلاف مواد زيستي ديگري که در خون وجود دارد، گلوکز از اثر Faraday برخوردار است. بدين معنا که وقتي گلوکز در ميدان مغناطيسي خارجي (که درون اين دستگاه تعبيه شده است) قرار مي‌گيرد، ملکول گلوکز پلاريزاسيون جبهه موج را تغيير مي‌دهد و روي الگوي speckle تاثير مي‌گذارد. 
با آناليز اين تغييرات الگو، مي‌توان غلظت گلوکز را اندازه‌گيري کرد. از آنجا که يکي از علايم اصلي دهيدراتاسيون خفيف تا متوسط ضعف عضلاني است و همين امر قدرت سيگنال‌ها را تغيير مي‌دهد، همان وسيله مي‌تواند براي نشان دادن سطح کم‌آبي فرد استفاده کننده نيز مفيد باشد. اين اولين قدم براي اندازه‌گيري غيرتهاجمي و مداوم قند خون است. محققان اميدوارند طي 2 تا 3 سال آينده، نوع تجاري اين دستگاه وارد بازار شود. وسيله دوم نيز به‌طور غيرتهاجمي پالس فرد را با استفاده از يک حسگر که با حرکت فرد نيز از کار نمي‌افتد، اندازه‌گيري مي‌کند. اين دستگاه نيز به روش اثر speckle کار مي‌کند.

امروزه کپسول اندوسکوپ‌ها که در سر آنها دوربين براي عکس گرفتن از دستگاه گوارش تعبيه شده، مورد استفاده قرار مي‌گيرد، خصوصا براي ارزيابي قسمت‌هايي که دسترسي به آنها با اندوسکوپ سخت و ناممکن است. به اين ترتيب با روشي کمتر تهاجمي و با دقت بيشتر مي‌توان به بررسي روده پرداخت. البته اين روش نياز به تميز بودن کامل روده‌ها دارد و محدود به طيف بصري دوربين مي‌شود. اما اکنون محققان Check-cap منبعي از X-ray دارند که مي‌تواند تصاوير 3 بعدي از دستگاه گوارش تهيه کند. هرچند اين دستگاه هنوز در مراحل ابتدايي است، به تازگي در «هفته بيماري‌هاي گوارشي» آمريکا مطرح و ايمني و امکان‌پذير بودن استفاده از آن براي تصويربرداري از کولون، بدون آنکه نياز به تميز بودن روده داشته باشد مورد بحث قرار گرفت. اين کپسول 30 ميلي‌متر طول و 11 ميلي‌متر و دوز اشعه‌اي که مي‌دهد، مانند X-ray دندان است. همچنين برخلاف سي‌تي کولونوسکوپي مجازي، اشعه تابيده شده از آن، به ديگر قسمت‌هاي بدن نفوذ نمي‌کند و شايد روزي برسد که نياز به آندوسکوپي را مرتفع سازد.

مصرف بیش از حد نوشیدنی‌های شیرین باعث ناباروری در مردان می‌شود. تحقیقات جدید محققان کارولینای جنوبی حاکی از آن است که مصرف بیش از حد نوشیدنی‌های شیرین مانند نوشابه باعث ناباروری در مردان می‌شود. این تحقیق بر روی 189 مرد بین سنین 18 تا 22 ساله در نیویورک انجام شده است.در این پژوهش از هر شرکت کننده سوالاتی درباره عادات سلامت و رژیم غذایی پرسیده شد که در انتها نتایجی را به دنبال داشت. محققان با اشاره به یافته‌های حاصل از این تحقیق اظهار کردند: مصرف نوشیدنی‌های شیرین بیشتر با سطح پایین‌تر هورمونی به نام هورمون تحریک کننده فولیکول یا FSH همراه است. هورمون محرک فولیکول (FSH) که توسط غده هیپوفیز در مغز ساخته می‌شود، در مردان بیضه‌ها را برای تولید اسپرم بالغ تحریک می‌کند. یافته‌های این تحقیق در مجله Human Reproduction منتشر شده است.

پژوهش جدید دانشمندان دانشگاه بث نشان داد نواحی بزرگ‌تر مغز شاید به گونه‌ای تکامل یافته‌اند که درک بیشتر و دقیق‌تری داشته باشند. افزایش اندازه نواحی مغز مانند غشای بصری بخش اساسی تکامل به شمار می‌آید. به عنوان بخشی از این مطالعه، محققان دریافتند افزایش اندازه بخش بصری مغز در گونه‌های پستاندار مختلف شامل انسان‌ها، بوزینه‌ها و میمون‌ها با پردازش بصری افزایش‌یافته مرتبط است. افزون بر این، اندازه نواحی متخصص در درون مغز با تغییرات خاص در رفتار مانند کاهش آسیب‌پذیری در مقابل توهمات بصری و افزایش دقت بصری یا دیدن جزئیات ریز مرتبط است. 
«دکتر الکساندر دو سوسا»، رهبر این مطالعه، گفت: پستانداران با غشای بصری بزرگ‌تر دارای تفکیک‌پذیری بصری و دقت بینایی بهتری هستند و قدرت توهم بصری آن‌ها کاهش می‌یابد. در واقع هر چه این ناحیه از مغز بزرگ‌تر باشد، قابلیت پردازش بصری آن بالاتر می‌رود. وی ادامه داد: اندازه نواحی مغز نه تنها وجود عصب‌های بیشتر (سلول‌های مغزی) را در آن ناحیه، بلکه احتمال اتصال بین عصب‌ها را نشان می‌دهد. این اتصالات امکان انجام محاسبات پیچیده را فراهم کرده و انجام این محاسبات نیز امکان درک بصری دقیق‌تر را فراهم می‌کند.

میگرن در دوران یائسگی شدیدتر می‌شود. دکتر وینسنت مارتین از دانشگاه سینسیناتی اظهار کرد: سردردهای میگرنی در این دوران 50 تا 60 درصد افزایش می‌یابد. در این تحقیق مارتین و همکارانش بیش از 3600 زن 35 تا 65 ساله را مورد بررسی قرار دادند. آنها این افراد را در سه گروه قبل از یائسگی، یائسگی و پس از یائسگی تقسیم کردند. کارشناسان معتقدند کاهش سطح استروژن در این سردردها نقش دارد. بر اساس آمار موسسه ملی ایالات متحده این اختلال در زنان در دهه 41 تا 51 سالگی رخ می‌دهد و اغلب با گرگرفتگی و اختلال خواب همراه است. محققان بر این باورند استفاده از داروهای منظم برای این دوران بسیار موثر است. یافته‌های این تحقیق در نشست سالانه انجمن سردرد آمریکا در لس آنجلس ارائه شده است.

محققان موفق به کشف ارتباط کاهش شنوایی در افراد با نوعی ژن شدند. کارشناسان هندی و آمریکایی نقش یک نوع ژن خاص را در ابتلا به ناشنوایی در افراد مبتلا به زوال شناختی دریافتند. محققان بیمارستان رام گانگا سر و دانشگاه لوئیزویل پزشکی اظهار کردند: ژن MMP-9 نقش مهمی در بروز زوال شناختی و کاهش شنوایی این بیماران دارد. محققان با انجام این آزمایش بر روی موش به نتایجی در این باره دست یافتند و امیدوارند این آزمایش بر روی انسان به نتیجه برسد. در حال حاضر، 45 درصد از بزرگسالان بین سنین 45تا 92 سال در هند، از مشکل شنوایی رنج می برند. کمبود ویتامین B-12 و سطوح بالای هموسیستئیننیز با اختلال شنوایی در زنان همراه است. این مطالعه در مجله Molecular Biology Reports منتشر شده است.

محققان نانوحامل جدیدی با ساختار هسته‌یی پوسته‌یی طراحی کرده‌اند که توانسته رشد تومورهای سرطان ریه و پستان را در موش متوقف کرده و موجب چروکیدگی این تومورها شود. یک گروه تحقیقاتی از مؤسسه‌ فناوری ماساچوست، روش جدیدی برای از بین بردن تومورهای سرطانی ارائه کرده است. این گروه از نانوذرات به‌عنوان حامل دارو استفاده کردند به‌ طوری که دو داروی متفاوت درون این نانوذرات قرار داده می‌شوند. این دو دارو در دو زمان مختلف رهاسازی می‌شوند. 
پژوهشگران این نانوحامل جدید را روی موش‌های مبتلا به سرطان ریه و پستان آزمایش کردند. نتایج نشان داد که ابعاد تومور به شکل قابل توجهی کاهش یافته است. نتایج این پژوهش در نشریه‌ Science Signaling به چاپ رسیده است. هاموند از محققان این گروه می‌گوید: «ما در حال توسعه‌ی نانوداروهای جدید هستیم به‌ طوری که ابتدا نانوذرات ساده‌ای که حامل تنها یک دارو بودند ساخته می‌شد اما در حال حاضر پژوهش‌ها به سوی ساخت نانوحامل‌های دارویی هوشمند کشیده شده‌ است. این نانوحامل‌های هوشمند می‌توانند تومورهای سرطانی را از بین ببرند. 
پزشکان معمولاً برای درمان سرطان دو یا چند داروی شیمی‌درمانی مختلف را برای بیمار تجویز می‌کنند با این امید که این ترکیب دارویی بتواند مؤثرتر از یک دارو باشد. تحقیقات متعددی روی ترکیب داروها انجام شده است که نشان می‌دهد این ترکیب کردن اثربخشی دارو را افزایش می‌دهد. در سال 2012 مقاله‌ای منتشر شد که نشان می‌داد زمان رهاسازی دارو به شدت روی نتیجه‌ی نهایی کار مؤثر است. 
در این پژوهش محققان از دارویی که موجب توقف رشد کنترل نشده‌ی تومور می‌شود، استفاده کردند تا تومور را تضعیف کنند. در واقع داروی اول موجب مهار تومور شده و داروی دوم برای از بین بردن تومور وارد عمل می‌شود. «ارلوتینیب»، یکی از داروهای مورد استفاده در این پژوهش است. این دارو گیرنده‌های رشد را روی دیواره سلول هدف‌گیری کرده و برای درمان سرطان پانکراس و ریه استفاده می‌شود. «دوکسوروبیسین» نیز داروی دیگر مورد استفاده در این پژوهش بود. این دارو معمولاً برای تومورهای رحم، ریه، پستان، لنف و لگن استفاده می‌شود. این گروه لیپوزومی طراحی کردند که در مرکز آن دوکسوروبیسین و در لایه خارجی ارلوتینیب قرار داده شده‌است. سطح این لیپوزم با استفاده از یک لایه‌ی پلیمری به نام PEG پوشانده شده‌است. این پلیمر دارو را از گزند سیستم ایمنی بدن محافظت کرده و اجازه فیلتر شدن آن را توسط کبد و کلیه نمی‌دهد.

محققان، مولکولی در هورمون بارداری یافته‌اند که موجب توقف رشد سرطان‌های خاص و غیرقابل درمان می‌شود. این هورمون همیشه سوال برانگیز بوده که آیا می‌توان از آن در مبارزه با سرطان و ایدز مرتبط با رشد تومور استفاده کرد؟ بر اساس گزارش دانشگاه مونترال در اواسط دهه 1990 محققان اعلام کردند که با استفاده از هورمون تصفیه شده استخراج شده از ادرار زنان باردار، تومورهای سارکوم کاپوزی (نوعی سرطان پوستی نسبتا نادر) را کاهش دادند. با این وجود نویسنده مقاله منتشر شده، اعلام کرده بود که این هورمون به طور مستقیم به تومورها حمله می‌کند. 
هم اکنون بعد از دو دهه دانشمندان دانشگاه مونترال اظهار کردند که موفق به تعیین ترکیبی شده‌اند که بر اساس آن، هورمون مذکور در مبارزه با سرطان تاثیر بیشتری خواهد داشت. دوازه سال پیش مدیر این دانشگاه، تونی آنتاکلی و گروه وی را مسؤول تشخیص تاثیرات این هورمون بر تومور سلول‌ها دانست. در پایان، محققان با اطمینان اعلام کردند: مولکول بزرگی که آن را hCG نامیده‌اند HIP تولید می‌کند. خون و ادرار بر پایه این مولکول موجب انتقال متابولیت کم می‌شوند که بافت و سلول‌های سرطانی را به طور مستقیم هدف قرار می‌دهند. 
اما محققان از علت وجود متابولیت و انتقال آن در هورمون بارداری زنان مطمئن نیستند. محققان قادر به کنترل HIP متابولیت آزمایشگاهی هستند که سلول‌های سرطانی را به طور کامل در نمونه‌های سلول سرطان سارکوم کاپوزی از بین می‌برد. در حال حاضر محققان بر روی نسخه برداری کامل HIP متابولیت برای استفاده در دیگر سرطان‌ها تلاش می‌کنند. نتایج این تحقیق در نشست بین‌المللی جامعه درون ریزشناسی و غدد مترشحه در شیکاگو در ایالات متحده ارائه شده است.

یافته‌های پژوهشگران آمریکایی نشان داد که امکان دارد کودکانی که بهره هوشی طبیعی دارند پس از تجربه اولین حمله صرع با مشکلاتی در حافظه، یادگیری و دیگر مهارت‌های شناختی رو به رو شوند. محققان تاکید می‌کنند باید در کوتاه‌ترین زمان پس از این که کودک حمله صرع را تجربه می‌کند، از او تست‌های شناختی به عمل آورد تا مهارت‌های شناختی وی ارزیابی شود. 
در این تحقیق، 282 کودک دبستانی که طی 3 ماه پیش از شروع مطالعه اولین حمله صرع خود را تجربه کرده بودند و میزان بهره هوشی آنها حداقل 70 بود، بررسی شدند. پژوهشگران، دیگر عوامل خطرساز در این کودکان همچون تشنج‌های مکرر، مصرف داروهای ضد صرع یا نشانه‌هایی از صرع در نوار مغز‌های اولیه را نیز مورد توجه قرار دادند. 27 درصد از کودکانی که یک بار حمله داشتند، در زمانی نزدیک به زمان اولین حمله خود دچار دشواری‌های شناختی بودند و 40 درصد از آنهایی که دارای ریسک فاکتورهای دیگر هم بودند، مشکلات شناختی داشتند. 
به گفته محققان، کودکانی که عوامل خطرساز را داشتند، سه برابر بیش از کودکان سالم در اولین معاینه در کلینیک، مشکلات شناختی از خود نشان می‌دادند. همچنین مشخص شد کودکانی که داروی ضد صرع مصرف می‌کردند، در مهارت‌های زبانی، حافظه کلامی و یادگیری در مقایسه با کودکانی که این داروها را نمی‌خوردند، مشکل داشتند. محققان معتقدند که کودکان مبتلا به صرع باید از لحاظ مهارت‌های شناختی به طور مرتب بررسی شوند.

یافته‌های جدید پژوهشگران امریکایی نشان می‌دهد عصاره کاکائو می‌تواند موجب پیشگیری از آلزایمر شود. این تیم تحقیقاتی به رهبری دکتر گیولیو ماریا، استاد مغز و اعصاب دانشکده پزشکی Icahn ، اظهار کردند: عصاره کاکائو که لاوادو نام دارد، می‌تواند موجب کاهش و یا جلوگیری از آسیب به مسیرهای عصبی در بیماران مبتلا به آلزایمر شود. این مطلب به این معنی است که از علائم آن، مانند زوال شناختی می‌توان جلوگیری کرد. به گفته این محققان، عصاره کاکائو به میزان حداقلی فرآوری شده است که به مقدار بالا در پلی فنول‌ها (آنتی اکسیدان‌های میوه‌ها و سبزیجات) موجود است. تحقیقات قبلی نشان داده است رژیم غذایی غنی از پلی فنول می‌تواند خطر ابتلا به آلزایمر را کاهش دهد. بر اساس این گزارش، بیش از 5 میلیون آمریکایی مبتلا به آلزایمر هستند و انتظار می‌رود در سال 2050 این رقم به 16 میلیون نفر افزایش یابد.

قرارگرفتن زنان باردار در معرض آفت‌کشها خطر ابتلا به اوتیسم را در کودکان آنها افزایش می‌دهد. بررسی‌ها حاکی از آن است که قرار گرفتن زنان در سه ماه آخر بارداری در معرض آفت‌کش، خطر ابتلا به اوتیسم را در کودکان آنها افزایش می‌دهد. هرتز پیکیتو، متخصص اپیدمیولوژی زیست محیطی در موسسه MIND در دانشگاه کالیفرنیا اظهار کرد: هنوز درمان مشخصی برای این بیماری وجود ندارد و پیشگیری از عوامل مهم در کاهش ابتلا به این بیماری است. بر اساس آمار مراکز ایالات متحده برای کنترل و پیشگیری از این بیماری، از هر 68 کودک یک نفر مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شده است. اوتیسم یک اختلال در رشد عادی مغز است که به طور کلی در سه سال اول زندگی کودک اتفاق می‌افتد. این مطالعه در مجله Environmental Health Perspectives منتشر شده است.

یک جراح اهل اورگان که در جوانی خود در جنگ ویتنام خدمت کرده بود، شریان‌بند جدیدی را طراحی کرده است که از خونریزی شدید در زمان آسیب‌دیدگی جلوگیری می‌کند. در آسیب‌دیدگی‌های جنگی، پرشکان تنها 90 ثانیه فرصت دارند خونریزی را بند آورده و از مرگ فرد جلوگیری کنند. دکتر سم شاینبرگ، جراحی که در ویتنام نیز خدمت کرده بود، اولین شریان‌بند بادی جهان را طراحی کرده که با استقرار در ناحیه کمر، گردش خون را کنترل و خونریزی‌های ناشی از انفجار بمب یا سایر آسیب‌دیدگی‌ها را قطع می‌کند. این دستگاه طی 25 ثانیه قابل اعمال است. شاینبرگ بر اساس تجربیات خود و با همکاری شرکت طراحی زیبا در پورتلند این شریان‌بند را ساخته که بطور ویژه برای نجات جان سربازان در میادین جنگ طراحی شده است. 
شریان‌بندها نوعی دستگاه پزشکی هستند که برای کنترل موقت گردش خون استفاده شده و در میدان جنگ برای جلوگیری از خونریزی شدید حیاتی بشمار می‌روند. اگرچه فناوری شاینبرگ متفاوت بوده و اولین پوشش جنگی است که می‌تواند در محدوده کمر برای ایجاد ثبات در لگن و متوقف کردن خونریزی مورد استفاده قرار بگیرد. طراحان موسسه زیبا یک پیش‌ساخت موسوم به «شریان‌بند سیناپسی» را با وزن 45 گرم ساختند که در کمتر از 25 ثانیه قابل استفاده است. استعمال این دستگاه تنها چند مرحله دارد. ابتدا شریان‌بند در نزدیکی محل خونریزی محکم شده و تا زمان قطع خونریزی باد به آن پمپاژ می‌شود. 
سطح نایلونی این شریان‌بند توپهای بادی را که برای جلوگیری از خونریزی متورم شده‌اند، پنهان می‌کند. یک دریچه خاموشی نیز در آن قرار گرفته تا از باد شدن بیش از اندازه دستگاه توسط پزشکان جلوگیری کند. یک گیره به ارائه سرنخهای بصری و صوتی به منظور اطمینان یافتن پرشکان از تنظیم درست دستگاه می‌پردازد. بیش از 1200 سیستم به مناطق جنگی فعال ارسال شده و تنها یک ماه پس از ارسال آن به میادین،‌ این نسخه جدید شریان‌بند توانست جان یک نفر را در افغانستان نجات دهد.

بر اساس یافته‌های جدید، مشاغل چالش‌برانگیز می‌توانند ابتلا به زوال عقل را در سالمندی به تاخیر بیندازند. دانشمندان معتقدند فعال ‌نگه‌داشتن مغز طی زندگی هم در حیطه شغلی و هم با استفاده از سرگرمی‌های محرک، می‌تواند زوال عقل را تا 9 سال عقب بیندازد. پزشکان مدت‌هاست بر این باورند آموزش مغز در سالمندی مانع از ابتلا به زوال عقل می‌شود اما این نخستین بار است که فعالیت ذهنی در سال‌های جوانی به عنوان اثری مهم در تاخیر بروز این اختلال عنوان شده است. 
در مطالعه‌ای که روی دو هزار نفر انجام شد، مؤثرترین سرگرمی‌ها شامل مطالعه، داشتن زندگی اجتماعی فعال و استفاده از رایانه به طور منظم گزارش شدند. «دکتر پراشانتهی وموری» رهبر ارشد این مطالعه از «کلینیک مایو» در مینه‌سوتا، معتقد است این یافته‌ها به کاهش اپیدمی زوال عقل قریب‌الوقوع کمک می‌کند. جزئیات این پژوهش در مجله JAMA Neurology منتشر شده است.

مطالعه‌اي در در مبتلايان به بازال سل کارسينوماي متاستاتيک يا پيشرفته، تجويز ترکيب تحقيقاتي سونيدگيب (Sonidegib) با نام اوليه LDE225 موفقيت‌آميز بوده است. در مطالعه فاز2 که به تازگي نتايج آن منتشر شده است، اثربخشي و ايمني 2دوز 200 و 800 ميلي‌گرمي LDE225 بررسي شد. شايع‌ترين عوارض گزارش‌شده در بيش از 2 درصد از بيماران تحت‌درمان با دوز 200 ميلي‌گرمي LDE225 عبارت بودند از: افزايش سطح کراتين فسفوکيناز(6درصد)، افزايش ليپاز (5درصد)، هايپرتنشن (2درصد)، ضعف (2درصد) و گرفتگي عضلاني (2درصد)، اما عوارض مشاهده شده در بيش از 2درصد بيماران تحت‌درمان با دوز 800 ميلي‌گرمي LDE225 عبارت بودند از افزايش سطح کراتين فسفوکيناز (12درصد)، افزايش ليپاز (5درصد)، اسپاسم‌هاي عضلاني(5درصد)، کاهش وزن (5درصد)، کاهش اشتها (4درصد)، هايپرتنشن (2درصد)، افزايش آلانين آمينوترانسفراز (2درصد)، افزايش آسپارتات آمينوترانسفراز (2درصد)، ضعف (2درصد)، سنکوپ (2درصد)، آنمي، دهيدراتاسيون ‌هايپرکالمي (2درصد) و دردعضلاني (2درصد). بيماران مطالعه فاز2 مذکور در بازه زماني جولاي 2011 تا ژانويه 2013، به‌طور کاملا تصادفي تحت‌درمان با دوز روزانه 200 ميلي‌گرمي LDE225، دوز روزانه 800ميلي‌گرمي LDE225 يا دارونما قرار گرفتند. 
بازال سل کارسينوما بيش از 80درصد بدخيمي‌هاي غيرملانوماي پوستي را شامل مي‌شود و به طور معمول شيوع اين بيماري در جهان سالانه 10درصد افزايش مي‌يابد. هرچند که بازال سل کارسينوما به‌ندرت پيشرفته يا متاستاتيک مي‌شود، اما در صورت وقوع چنين شرايطي گزينه‌هاي درماني محدودي موجودند. هم اکنون مطالعات بيشتر براي بررسي اثربخشي LDE225 در بيماري‌هاي ديگري از جمله ميلوفيبروز، لوکمي و تومورهاي جامد در حال انجام هستند.

درمان‌هاي مبتني بر استفاده از سلول‌هاي بنيادي و پرينتر 3 بعدي براي توليد قسمت‌هاي مختلف بدن، جهشي بزرگ در دنياي پزشکي ايجاد کرده است، خصوصا آنکه درمان‌هاي جديدي را براي طيف وسيعي از بيماري‌هاي مختلف معرفي مي‌کند. پزشکان در دانشگاه ساتهمپتون، با موفقيت دو تکنولوژي را به کار گرفته‌‌اند تا به کمک زني بيايند که استخوان هيپ وي آسيب ديده بود وبا اين روش توانستند آناتومي طبيعي وي را بازگردانند. هيپ جديد با تيتانيوم پرينت گرفته شد و براساس اندازه‌هايي بود که از سي‌تي اسکن بيمار آورده شده بود. به اين ترتيب استخوان مربوطه کاملا مناسب خود بيمار درآمد. براي تحريک بهبود طبيعي اطراف ايمپلنت و کمک به مرمت استخوان، يک گرافت که با استفاده از سلول‌هاي مغز استخوان خود بيمار تهيه شده بود، در پشت ايمپلنت کار گذاشته شد.
هرچند جراحي خوب پيش رفت، هنوز زمان مانده تا نتيجه‌گيري کرد که منافع اين روش درماني در درازمدت چه منافعي براي بيمار خواد داشت. طبق گزارش دانشگاه ساتهمپتون، گرافتي که در اين بيمار مورد استفاده قرار گرفت، از استخوان اسکافوييد وي گرفته شد که به عبور خون از درون آن اجازه جريان مي‌داد. سلول‌هاي بنيادي گرفته شده از مغز استخوان، به مواد مذکور متصل شده و باعث رشد استخوان جديد مي‌شوند. اين عمل از ايمپلنت هيپ پرينت گرفته شده حمايت مي‌کند. بيماري که اين عمل روي وي انجام شده، خانمي بوده که در سال 1977 در يک تصادف دچار عارضه شده و ار آن پس تا کنون، 6 عمل جراحي براي برگرداندن آناتومي طبيعي هيپ وي روي او انجام شده است. وي اميدوار است اين آخرين جراحي‌اي باشد که متحمل مي‌شود و بتواند از اين پس زندگي عادي خود را داشته باشد.

همه از افراد بدخلق که از همه چیز بدشان می‌آید، متنفرند اما نقطه خوشایند این است که بدخلق‌ها کمتر در فعالیتها شرکت می‌کنند.  اگرچه نتایج دور از انتظار یک پژوهش جدید نشان داده، افراد بدخلق و حسود در کارهای خود عملکرد بهتری نشان می‌دهند چرا که زمان بیشتری را برای تعداد فعالیتهای کمتر صرف می‌کنند. به گفته محققان دانشگاه ایلینویز و دانشگاه پنسیلوانیای آمریکا، این امر به آنها فرصت می‌دهد تا مهارتهایشان را بیشتر از افراد خوش خلق بر روی وظایف خاص متمرکز کنند. محققان دریافتند افرادی که دارای نگرش مثبت هستند، بیشتر در فعالیتهای متنوع وارد می‌شوند. این در حالیست که افرادی که بیزار هستند، کارهای کمتری را در ساعات کاریشان انجام می‌دهند. 
شرکت‌کنندگان در دو پژوهش همه فعالیتهای خود را در یک دوره یک هفته‌ای گزارش داده و همچنین یک معیار سنجش نگرش را نیز پاسخ دادند. افراد بد خلق و حسود و افراد خوش خلق تفاوتی در میزان زمان انجام فعالیت‌هایشان در طول یک هفته قائل نشدند بلکه فقط تا حدی در تعداد فعالیتها با هم متفاوت بودند. ممکن است افراد بد خلق و حسود کمتر فعال نشان بدهند چرا که کارهای کمتری در مقایسه با افراد با نگرش مثبت انجام می‌دهند. اما آنها همچنین ممکن است متمرکزتر نیز شناخته شوند چرا که زمان بیشتری را بر روی وظایف کمتر صرف می‌کنند. 
یافته‌های این تحقیق ممکن است پیامدهایی برای درک توسعه مهارتها و تخصص داشته باشند. برای مثال خوش‌خلق‌ها ممکن است با یک رویکرد همه‌کاره و هیچ کاره در زندگی کنار بیایند و زمان کمتری را در طیف گسترده‌ای از فعالیتهای صرف کنند. این امر بدان معنی است که آنها هیچگاه نمی‌توانند در یک حوزه متخصص شوند. در مقابل، هنگامی که بدخلقها فعالیت مطلوب خود را می‌یابند، ممکن است زمان بیشتری را بر روی آن گذرانده و مهارت بیشتری در آن پیدا کنند.

تزریق یک بار در هفته نوعی داروی جدید موسوم به dupilumab به بیماران مبتلا به آسم شدید و اگزما، می‌تواند حملات آسم را در آن‌ها ریشه‌کن کند. داروی جدید که توسط محققان دانشگاه پیتزبورگ امریکا تولید شده، با درمان تمامی بیمار‌ی‌های آلرژیک شامل آلرژی‌های غذایی، می‌تواند تبدیل به یک ابردارو شود. 
طی مطالعه‌ای، با استفاده از این دارو حملات آسم تا 87 درصد کاهش پیدا کرد و از هر 10 بیمار، 9 نفر علائم‌شان به طور قابل‌توجهی ارتقا یافت. داروی ارائه‌شده هم‌اکنون در مرحله آزمایش است، اما محققان نتایج دو مطالعه بالینی روی آن را بی‌سابقه توصیف کرده‌اند. این نخستین دارویی است که جهت درمان عامل پنهان چنین مشکلاتی، روی سیستم ایمنی بدن کار می‌کند. در حالی که اکثر مردم با استفاده از استروئیدهای استنشاقی و آگونیست‌های طولانی‌اثر بتا قادر به کنترل آسم‌شان هستند، بین 10 تا 20 درصد از آن‌ها به خوبی به این درمان‌ها واکنش نشان نمی‌دهند. 
گفته می‌شود افرادی که به داروهای معمولی واکنش نشان نمی‌دهند، ممکن است دارای سطوح بالای ائوزینوفیل (گلبول‌های سفید خون مرتبط با آلرژی‌ها) باشند و داروی جدید موسوم به dupilumab فقط روی بیمارانی از این دست آزمایش شده است. علائم آسم و اگزما احتمالا به دلیل واکنش بیش از اندازه سیستم ایمنی به محرک‌هایی مانند گرده یا موی حیوانات خانگی رخ می‌دهد. دکتر جیوانی پروزی از دانشگاه پیتزبورگ امریکا رهبر ارشد این مطالعه معرفی شد.

محققان آمریکایی بیمارستان Beaumont دریافتند که استفاده از سی تی اسکن‌هایی با منبع مضاعف (DSCT) خطر ابتلا به سرطان ناشی از مواجهه با پرتو درمانی را کاهش می‌دهد. با استفاه از DSCT، قرار گرفتن در برابر اشعه‌های پرتو درمانی در مقایسه با سی تی اسکن‌های معمول تا 61 درصد کاهش می‌یابد و این در حالی است که کیفیت عکس‌های به دست آمده از بیماران مبتلا به عروق کرونری، آمبولی ریه و یا بیماری‌های آئورت با سی تی اسکن‌های معمول تفاوت چشمگیری ندارد. 
سی تی اسکن با منبع مضاعف سیستمی است که دارای دو تیوب اشعه ایکس و دو سیستم آشکارسازی همزمان است. اسکنرهای مذکور که در سال 2005 تولید شده‌اند، باعث می‌شوند تصاویری با بالاترین قدرت تفکیک در یک برش کامل سی تی اسکن تنها با نیم دور چرخش تیوب به دست آوریم. بنابراین کدورت ناشی از حرکت کاهش می‌یابد، مانند سرعت حرکت بالای قلب و یا زمان کوتاهتر دم و بازدم. این روش بویژه برای بیمارانی که به سختی می‌توانند نفس خود را حبس کنند و یا نمی‌توانند داروی پایین آورنده ضربان قلب دریافت کنند، مفید است. 
تصاویر DSCT کیفیت بهتری نسبت به سی تی اسکن معمولی دارند که از آن می‌توان جهت تصویربرداری شریان کرونری بدون نیاز به بلوکه کننده‌های بتا استفاده کرد. بلوک بتا، موجب کاهش تعداد ضربان قلب و کاهش فشارخون می‌شود. دکتر کاویتها چاینیان، نویسنده این تحقیق می‌گوید: بیماران حق مسلمی دارند تا درباره س تی اسکن‌های مربوط به خود، روند انجام آن و خطرهای احتمالی سوال کرده و از جواب آنها آگاهی داشته باشند. نتایج این پژوهش می‌تواند در ارتقا و رعایت استانداردهای ایمنی برای کیفیت هرچه بیشتر پرتودرمانی در بیماری‌های قلبی عروقی مفید واقع شود. متخصصان قلب بیمارستان Beaumont پیشروترین محققان در تکنیک تصویربرداری CT قلبی در دنیا محسوب می‌شوند. این پژوهش در مجله Cardiovascular Computed Tomography منتشر شده است.

اگر چه سرطان لوزالمعده دهمین سرطان شایع در ایالات متحده بوده، اما چهارمین علت شایع مرگ ناشی از سرطان است، چرا که از هر 10 مورد 9 مورد زمانی تشخیص داده می‌شود که سرطان گسترش یافته و درمانی برای آن وجود ندارد. در حال حاضر، محققان در یک مطالعه مقدماتی امیدوار کننده یک آندوسکوپ را با سنسور اکسیژن، مورد آزمایش قرار داده و این نوید را دادند که این بیماری مرگبار خیلی زودتر از طریق یک روش ساده تشخیص داده می‌شود. 
در دو گروه کوچکی از بیماران (14 نفر که قبلا با این بیماری تشخیص داده شده و 10 نفر دیگر عاری از این بیماری بودند) این دستگاه، حساسیت 92 درصد و دقت 86 درصد را در تشخیص سرطان پانکراس نشان داد. این بدان معناست که این روش می‌تواند 92 درصد از مبتلایان را شناسایی و 86 درصد از افراد عاری از این بیماری را رد کند. این دستگاه، آندوسکوپی با یک لوله باریک، طویل و قابل انعطاف به همراه چراغ و دوربین بوده که سنسور اکسیژن خون به آن متصل است و مانند سنسور کلیپ انگشت برای اندازه گیری خون بیماران استفاده می‌شود.

محققان دانشگاههای بریستول و بث در دستاوردی انقلابی، ضربان‌ساز جدیدی تولید کرده‌اند که ضربان قلب را با تنفس همگام می‌کند. کارآزمایی‌های پیش‌بالینی نشان داده این ضربان‌ساز به ارائه 25 درصد افزایش در قابلیت پمپاژ پرداخته که انتظار می‌رود عمر بیماران مبتلا به نارسایی قلبی را افزایش دهد. امید است همچنین بتوان این فناوری را در تحقیقات مغز از جمله اعضای مصنوعی و بطور بالقوه برای تحریک عصبهای احیا در پی یک سکته مغزی مورد استفاده قرار داد. 
در حال حاضر، پالس ضربان‌سازها در زمان نصب با یک سرعت ثابت تنظیم شده که ضربان طبیعی قلب انسان را تکرار نمی‌کند. دستگاه جدید از فناوری عصبی مصنوعی برای بازیابی این تغییرات ضربات قلب توسط تورم ریه استفاده کرده و قرار است برای بیمارانی که از نارسایی قلبی رنج می‌برند، بکار برود. دستگاه مذکور با ذخیره انرژی قلب، ارتقای بهره‌وری پمپاژ آن و افزایش فشار خون به ماهیچه‌های قلب کار می‌کند.

در پژوهشی که می‌تواند راه را برای گروه کاملا جدیدی از داروها در مبارزه با ابرمیکروب‌های فوق مقاوم هموار کند، دانشمندان انگلیسی از کشف پاشنه آشیل گروه بزرگی از باکتری‌ها خبر داده‌اند که ای‌کولای و دیگر انواع مرگبار در میان آنها قرار دارند. مقاومت در برابر آنتی‌بیوتیکها – فرآیندی که در آن باکتریها به داروهای مورد استفاده برای درمان بیماریها مقاوم می‌شوند – از سوی بیشتر کارشناسان به عنوان یکی از بزرگترین تهدیدهای پیش‌روی انسانها در نظر گرفته شده است که در کنار آن تغییرات آب‌وهوایی و تروریسم جهانی قرار دارند. تنها در اروپا سالانه 25 هزار مرگ در نتیجه عفونتهای مقاوم در برابر دارو گزارش می‌شود. 
تولید شکلهای جدید آنتی‌بیوتیکها تاکنون یکی از راههای اصلی مبارزه با این خطر محسوب می‌شد. اکنون دانشمندان دانشگاه ایست‌آنگلیا توانسته‌اند روشی را کشف کنند که داروها با آن بتوانند به غشای سلولهای یکی از سه گروه اصلی باکتری موسوم به گرم منفی حمله کنند. این غشا به عنوان یک سد دفاعی در برابر حملات سیستم ایمنی بدن انسان و داروهای آنتی‌بیوتیکی عمل می‌کند. تاکنون چگونگی شکل‌گیری دقیق این غشا درک نشده بود و اکنون یافته‌های جدید دانشمندان به نمایش یک گروه حیاتی از مولکولها موسوم به لیپوپلی‌ساکاریدها پرداخته که در آن دخیل هستند. 
محققان دانشکده پزشکی نورویچ دانشگاه ایست‌آنگلیا بر این باورند اگر بتوان داروهایی را برای هدف قرار دادن این غشا ایجاد کرد،‌این غشاها شکل نگرفته و سوی باکتری را در برابر سیستم ایمنی بدن بی‌دفاع می‌کند. همچنین به گفته آنها، از آنجایی که دیگر نیازی به ورود دارو به خود باکتری نیست، باکتریها نمی‌توانند در برابر آن مقاوم شده و تکامل ویروسهای قویتر متوقف خواهد شد. البته این روش بر روی باکتریهای عامل عفونت امتحان نشده و تنها بر روی باکتریهای گرم منفی مانند ای‌کولای آزمایش خواهد شد. نتایج این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.

محققان اسپانیایی موفق به ساخت تراشه‌ای شدند که قادر به شناسایی سلول‌های سرطانی در مراحل اولیه است. در این تراشه از نانوذرات طلای حاوی آنتی‌بادی ویژه‌ی پروتئین‌های تولید شده توسط سلول سرطانی استفاده شده‌است. در حال حاضر تشخیص بیماری سرطان زمانی صورت می‌گیرد که تومور به قدری افزایش حجم داده که میلیون‌ها سلول در آن رشد کرده و در حال وارد شدن به مرحله‌ی پیشرفته‌ی بیماری است. از نظر پزشکی، شناسایی سرطان را در مراحل اولیه و در حالی که هنوز چند سلول اولیه سرطانی تشکیل شده باشد اهمیت بسیاری دارد. با این کار می‌توان از پیشرفت بیماری در مراحل بعدی جلوگیری کرد. 
یک تیم تحقیقاتی از مؤسسه‌ی ICFO اسپانیا موفق به ساخت آزمایشگاه روی تراشه‌ای شده است که قادر به شناسایی ترکیبات خاص سرطان در خون است. این پروتئین‌ها در مراحل اولیه‌ی تشکیل سرطان قادر به شناسایی خواهند بود. برای این کار از پلاسمونیک، میکروسیالی و شیمی سطح استفاده شده‌است. این دستگاه قادر است پروتئین‌های ویژه‌ی سرطان را در خون شناسایی کند. شناسایی سرطان در مراحل ابتدایی می‌تواند فرآیند درمان را تسهیل کند. این تراشه می‌تواند در آینده برای درمان بیماری سرطان استفاده شود، هزینه‌ی ساخت این تراشه بسیار کم و حساسیت آن بالا است. در این تراشه از میکروکانال‌هایی استفاده شده است که درون آن نانوذرات طلا قرار داده شده‌است. 
نانوذرات، حاوی آنتی‌بادی‌های ویژه‌ای هستند که به پروتئین‌های حاصل از سلول‌های سرطانی متصل می‌شوند. اتصال میان پروتئین و آنتی‌بادی موجود در سطح نانوذرات موجب تغییر رزونانس پلاسمونیک سطح می‌شود. این تغییرات را می‌توان مشاهده کرد. وجود این تغییر به منزله‌ی وجود بیماری سرطان است. حساسیت این تراشه بسیار بالا است به‌طوری که وجود مقادیر بسیار کمی از پروتئین، قابل شناسایی در تراشه خواهد بود. این گروه تحقیقاتی در سال 2009 موفق به ارائه‌ی فناوری شناسایی سلول‌های سرطانی شدند. در سال 2010 این گروه با دریافت حمایت مالی در قالب پروژه‌ی FP7 کمیسیون اروپا به توسعه‌ی این پروژه پرداختند تا این که چندی پیش موفق به ساخت آزمایشگاه روی تراشه شدند.

تیمی از محققان به رهبری دانشگاه اوتاوا نقش نوعی ژن خاص را در رشد مخچه کشف کردند. بر اساس یافته‌های جدید، ژن Snf2h برای رشد مخچه سالم حیاتی است. این عضو مرکز کنترل تعادل، کنترل حرکات فیزیکی پیچیده و کنترل حرکات ریز است. همچنین مخچه برای انجام فعالیت‌های روزانه مانند قدم‌زدن، خوردن و رانندگی مهم است. با حذف ژن Snf2h، محققان دریافتند مخچه کوچک‌تر از حد نرمال بود و تعادل و حرکات کنترل‌شده نیز کاهش یافت. این عضو حاوی تقریبا نیمی از عصب‌های مغز است. ژن کشف‌شده در سلول‌های بنیادی عصبی مغز قرار دارد و به عنوان یک تنظیم‌کننده ارجح ایفای نقش می‌کند. جزئیات این مطالعه در مجله Nature Communications منتشر شده است.

دانشمندان، موفق به کشف راهی برای درمان بیماری صرع شدند. محققان دانشگاه کارولینای جنوبی، موفق به کشف شبکه پیچیده‌ای از پروتئین شدند که در درمان اختلالات عصبی مانند صرع، اختلال طیف اوتیسم و اسکیزوفرنی موثر است. این مجموعه شامل سه پروتئین کلیدی KCC2، Neto2 و GluK2 مورد نیاز برای ارتباطات سیناپسی مهارکننده و تحریک کننده است. KCC2 برای مهار کننده مورد نیاز است، GluK2 یک گیرنده برای فرستنده تحریکی است و Neto2 پروتئین کمکی به KCC2 و GluK2 است. پیش از این اعتقاد بر این بود که KCC2 و GluK2 در محفظه‌های جداگانه ای‌از سلول هستند و مستقل از یکدیگر عمل می‌کنند، اما محققان دریافتند عملکرد آنها در تعامل با هم است. 
محققان این تحقیق اظهار کردند: عدم تعادل بین سطح تحریک کننده و مهارکننده باعث عملکرد نامناسب مغز و تشنج می‌شود. همانطور که می‌دانیم درمانی برای صرع وجود ندارد و درمان‌های در دسترس فقط می‌تواند به جلوگیری از عوارض آن از جمله تشنج کمک کند. موفقیت دانشمندان بر روی موش‌ها قابل اهمیت است و امیدواری به درمان برای انسان وجود دارد. این یافته‌ها در مجله Cell Reports منتشر شده است.

بر پایه اطلاعات پژوهشی که به تازگی در نشریه نورولوژی به چاپ رسیده، مشخص شده که پرفشاری خون منجر به مشکلات حافظه در افراد بالای 45 سال می‌شود. این مطالعه معتقد است افراد با فشار خون دیاستولیک بالا، از اختلال شناختی یا مشکلات حافظه‌ای و توانایی‌های فکری بیشتری نسبت به افرادی که فشار دیاستولیک طبیعی دارند، رنج می‌برند. به ‌ازای هر 10 میلی‌متر جیوه افزایش در این نوع فشار، شانس ابتلا به مشکلات شناختی هفت درصد بیشتر می‌شود. این نتایج معتبر پس از تعدیل سایر عواملی که می‌توانند بر توانایی‌های شناختی تاثیر بگذارند، مانند سن، سیگار کشیدن، فعالیت فیزیکی، سطح تحصیلات، دیابت یا کلسترول بالا منتشر شده‌اند. 
پژوهشگران نشان داده‌اند که بالا بودن فشار خون دیاستولیک به ضعف در عروق کوچک مغز منجر می‌شود، در نتیجه این نواحی کوچک صدمات مغزی را گسترش می‌دهند. در این مطالعه، نزدیک به 20 هزار فرد 45 سال و بیشتر مورد بررسی قرار گرفته‌اند که هیچ‌یک نیز سابقه سکته مغزی یا دیگر حوادث عروقی مغز را ذکر نمی‌کردند. 6.7 درصد از این افراد اختلالات شناختی داشتند و 6.49 درصد از کل نیز تحت درمان دارویی پرفشاری خون قرار داشتند. محققان این مطالعه معتقدند این امکان فراهم است تا با پیشگیری یا درمان پرفشاری خون، بتوان از ایجاد اختلالات شناختی جلوگیری کرد و مانع پیشرفت آن به سوی دمانس شد.

پژوهشگران به مادران هشدار دادند که تکان دادن کودک برای خواباندن وی در آینده مشکلات بسیاری برای آنها ایجاد خواهد کرد. لیان موری، استاد روانشناسی رشد دانشگاه ریدینگ بر این باور است که نوزادان هر آنچه را در زمان خوابشان رخ می‌دهد، به یاد می‌سپارند و هر دفعه خواهان همان چیز می‌شوند. از این رو کودکی به در آغوش گرفته شدن عادت کرده، در آینده برای خوابیدن خواستار تکان دادن خواهد بود. همچنین مادرانی که کودکان خود را با شیر دادن می‌خوابانند، باید منتظر بی‌خوابی‌های شبانه زیادی باشند. 
موری که بیش از 40 سال را به تحقیقات در مورد رشد کودکان پرداخته، توصیه می‌کند والدین عملکرد طبیعی کودک را در زمان خواب‌آلودگی بررسی کنند و آن شرایط را برایش آسانتر کنند. بنابراین کودکی را که با مکیدن انگشت شصت بخواب می‌رود می‌توان در یک پتو پیچیده و دستانش را در نزدیکی دهانش قرار داد. 
کودکان دیگر ممکن است با مشاهده الگوهای پیچیده خواب‌آلود شوند از این رو می‌توان پارچه‌های با طرحهای مفصل را در اطراف تخت آنها قرار داد. به گفته پرفسور موری، انجام زودتر این کار روزانه می‌توانند از ماهها بیخوابی مادران جلوگیری کند. همچنین وی به مادران توصیه می‌کند که نوزادان را به یک روال عادت دهند چرا که این یکی از بهترین راهها برای ارتقاء قدرت مغزی آنها است و اینکه دو سال اول زندگی پایه‌گذار همه‌چیز از اجتماعی بودن تا ضریب هوشی است.

یافته‌های دانشمندان نشان می‌دهد سطوح پایین ویتامین D خطر بروز بیماری‌های قلبی عروقی را در بیماران دیابتیک دو برابر می‌کند. محققان دانشگاه واشنگتن در سنت لوییس دریافته‌اند که بیماران دیابتی با کمبود ویتامین D نمی‌توانند کلسترول را به ‌طور طبیعی پردازش کنند، بنابراین کلسترول در عروق خونی رسوب می‌کند و خطر حملات قلبی و مغزی را افزایش می‌دهد. این مشکل ممکن است به سادگی با افزایش سطوح ویتامین D حل شود. در واقع مکانیسم این واکنش به این صورت است که ویتامین D برداشت کلسترول را به وسیله ماکروفاژها مهار می‌کند. با کمبود این ویتامین، سلول‌های ماکروفاژ کلسترول بیشتری می‌خورند و این ویتامین نمی‌تواند از شر آن نجات یابد. 
ماکروفاژها با کلسترول اضافی پر می‌شوند و به نام «سلول‌های foam» شناخته می‌شوند که یکی از ابتدایی‌ترین نشانه‌های ایجاد آترواسکلروزیس هستند. ماکروفاژها در پاسخ به التهاب به وسیله سیستم ایمنی ارسال شده و اغلب با بیماری‌هایی مانند دیابت فعال می‌شوند. پژوهشگران معتقدند که در افراد دیابتی مبتلا به کمبود ویتامین D، ماکروفاژها با کلسترول پر می‌شوند و سرانجام رگ‌های خونی را سفت می‌کنند و جریان خون را می‌بندند. بنابراین ویتامین D با ارسال سیگنال به ماکروفاژها، مسیرهای مرتبط با برداشت و کلیرانس کلسترول را توسط آنها تنظیم می‌کنند.

یک شرکت سوئدی نوعی کلاه فناوری پیشرفته طراحی کرده است که دارای آنتن‌هایی برای ارسال ریزموج در جمجمه به منظور شناسایی احتمال بروز سکته است. به باور پزشکان، کلاه «سکته‌یاب» (Strokefinder) با ارسال ریزموجها به مغز می‌تواند جان هزاران تن را نجات دهد. مخترعان این دستگاه مدعی هستند که کلاه مذکور می‌تواند در زمان استفاده توسط کارکنان آمبولانسها به صرفه‌جویی در زمان حیاتی بین مرگ و زندگی کمک کند و یا می‌تواند خطر از کارافتادگی طولانی‌مدت را در بیماران کاهش دهد. 
سکته مغزی یکی از دلایل اصلی از کار افتادگی شدید در سراسر جهان است. اگرچه استفاده از دارو می‌تواند آسیب ایجاد شده توسط رایجترین نوع سکته در اثر لخته شدن خون در مغز را کاهش دهد، اما این درمان یا باید در سه تا چهار ساعت اولیه انجام شود یا ممکن است ضرر آن بیشتر از فایده‌اش باشد. بیماران را نمی‌توان بدون اسکن مغزی درمان کرد؛ چرا که دارو ممکن است برای بیماران مبتلا به نوع دوم کمتر رایج سکته که در اثر خونریزی مغزی ایجاد می‌شود، مرگبار باشد. در اینجاست که تشخیص سریع بین دو سکته اهمیت می‌یابد. 
شرکت سوئدی Medfield Diagnostics کلاه سکته‌یاب را طراحی کرده که ریزموجهای مشابه امواج تلفن همراه را از طریق آنتن‌هایش به جمجمه می‌فرستد. کلاه مذکور بر روی سر بیمار قرار گرفته و بافت مغز را با استفاده از ریزموجها آزمایش می‌کند. سیگنالها توسط سیستمی برای تعیین نوع سکته و اینکه توسط لخته خون یا خونریزی مغزی ایجاد شده، ترجمه می‌شوند. 
محققان دانشگاه فناوری چاملرز، آکادمی سالگرنسکا و بیمارستان دانشگاهی سالگرنسکا در گوتنبرگ سوئد یک کارآزمایی بر روی 45 بیمار انجام دادند. نتایج این کارآزمایی نشان داد که کلاه سکته‌یاب از قطعیت زیادی در یافته‌های خود برخوردار است. مطالعات اولیه بیمار درون بیمارستانها انجام شده و گروه تحقیقاتی آکادمی چالمرز و سالگرنسکا در پائیز سال جاری قصد دارند یک کلاه متحرک سکته‌یاب را بر روی بیماران در آمبولانس آزمایش کنند. به گفته محققان، این ریزموجها 100 برابر ضعیفتر از امواج تولید شده توسط تلفن همراه هستند و تنها برای چند ثانیه باقی می‌مانند که نشان از ایمن بودن کلاه دارد. نتایج این پژوهش در مجله Engineering in Medicine & Biology Society منتشر شده است.

یک تزریق عادی ممکن است بزودی بتواند برای همیشه سطوح کلسترول خون را در بدن انسان پایین آورده و خطر حمله قلبی را تا 90 درصد کاهش دهد. دانشمندان موسسه سلولهای بنیادی هاروارد با همکاری محققان دانشگاه پنسیلوانیا یک رویکرد ویرایش ژنوم را برای کاهش دائمی کلسترول خون از طریق یک تزریق طراحی کرده‌اند. پژوهش این دانشمندان بر تغییر عملکرد یک ژن کبدی موسوم به PCSK9 تمرکز دارد. در سال 2003 گروهی از محققان فرانسوی به بررسی خانواده‌های دارای سطوح بالای کلسترول و حملات قلبی بسیار زودرس پرداخته و دریافتند از آنجایی که جهشها در ژن PCSK9 باعث افزایش سطوح کلسترول و حمله قلبی می‌شود، این ژن در واقع یک تنظیم‌کننده کلسترول است. 
محققانی از تگزاس نیز دریافتند که حدود سه درصد از جمعیت مورد مطالعه‌شان، دارای جهشهایی در ژن PCSK9 هستند که تاثیر معکوسی داشته است. افراد دارای این جهشها حدود 15 تا 28 درصد کمتر از حد میانگین از سطوح کلسترول بد در بدن خود برخوردار بودند. همچنین افراد دارای این نقص حدود 47 تا 88 درصد کمتر از حد میانگین با خطر حمله قلبی روبرو می‌شدند. پروژه تبدیل ژنهای PCSK9 به نمونه‌های دارای نقص خوب از سال گذشته و با کشف فناوری جدید موسوم به CRISPR/Cas9 آغاز شد. Cas9 یک پروتئین است که شکافی در دی‌ان‌ای ایجاد می‌کند و CRISPR یک جزء آران‌ای است که به توالی مطابق پیوند می‌خورد. CRISPR به هدایت Cas9 توالی مورد توجه دانشمندان در دی‌ان‌ای پرداخته و سلول سپس می‌تواند خود را ترمیم کند.

با افزایش چاقی و ابتلا به دیابت نوع 2 در کودکان و نوجوانان، محققان به دنبال یافتن چگونگی پردازش مواد غذایی در بدن کودکان و دلایل افزایش ابتلا به چاقی و دیابت در آنان هستند. محققان دانشکده پزشکی ییل، تفاوت و چگونگی پاسخگویی مغز نوجوانان و بزرگسالان را به مصرف یک نوشیدنی گلوکز دار، مقایسه کردند. 
نتایج نشان داد در نوجوانان، مصرف گلوکز به افزایش جریان خون در مناطق مغزی درگیر در پاداش، انگیزه و تصمیم‌گیری، کمک می‌کند، در حالی‌که در افراد بزرگسال در این مناطق مغزی جریان خون کاهش می‌یابد. به گفته آنیا جستربوف، سرپرست تحقیقات و استادیار بخش اطفال دانشگاه پزشکی ییل، محققان هنوز نتوانسته‌اند ارتباط مصرف گلوکز و تاثیر آن بر رفتارها را به دست آورند، اما به طور قطع می‌دانند که پاسخگویی مغز نوجوانان و بزرگسالان به مصرف گلوکز متفاوت است و این موضوع از اهمیت برخوردار است، چرا که نوجوانان بیشترین مصرف کنندگان قندهای افزودنی در رژیم‌های غذایی هستند. 
این تحقیقات، اولین مرحله از شناخت مغز نوجوانان در پاسخگویی به مصرف نوشیدنی‌های شیرین است و می‌تواند به درک ارتباط مصرف مواد قندی و تاثیر آنها بر غذاها و افزایش ابتلا به چاقی در کودکان و نوجوانان کمک کند. محققان آلمانی در دانشگاه و بیمارستان کودکان در لایپزیک، ترکیب سلول‌های چربی کودکان و نوجوانان چاق و لاغر را با یکدیگر مقایسه کردند. آنان دریافتند هنگامی که کودکان چاق می‌شوند، تعداد سلول‌های چربی در آنان افزایش می‌یابد که اندازه این سلول‌ها بزرگ‌تر از سلول‌های موجود در بدن کودکان لاغر است. محققان، همچنین به شواهدی مبنی بر اختلال در عملکرد سلول‌های چربی در کودکان چاق، از جمله نشانه‌های التهاب، که می‌تواند منجر به مقاومت به انسولین، دیابت و دیگر مشکلات، مانند فشار خون شود دست یافتند. محققان امیدوارند این تحقیقات بتواند به شناخت عوامل ابتلا به چاقی و دیابت در کودکان و نوجوانان کمک کند.