پزشکی بالینی

محققان پرتغالی یک محفظه شیشه‌ای طراحی کرده‌اند که امکان تشخیص سرطان در بازدم بیمار را با کمک زنبورهای عسل آموزش دیده فراهم می‌کند. تحقیقات نشان می‌دهد، زنبورهای عسل از حس بویایی قوی برخوردار بوده و عملکرد این حس حتی از بویایی سگها نیز بهتر است. محققان پرتغالی از توانایی بویایی قوی زنبورعسل برای تشخیص سرطان استفاده کرده‌اند؛ در این روش زنبورهای عسل دوره دیده درون یک محفظه شیشه‌ای قرار داده می شوند که از دو بخش بزرگ و کوچک تشکیل شده است.
زنبورهای عسل دوره دیده درون محفظه بزرگتر قرار می‌گیرند و سپس بیمار اقدام به دمیدن بداخل محفظه می‌کند؛ زنبورها در صورت تشخیص بوی سرطان در تنفس بیمار وارد محفظه کوچکتر می‌شوند. زنبورهای عسل برای تشخیص سرطان در مدت 10 دقیقه با بوهای خاص تمرین داده می‌شوند و به محض اینکه مشابه همان بوها را در تنفس بیمار تشخیص دهند، ‌وارد محفظه کوچکتر می‌شوند. این ابتکار در هفته طراحی هلند در آیندهوون معرفی شد.
همچنین از زنبورهای عسل می‌توان برای تشخیص بمب استفاده کرد؛ شرکت Insectinel در حال تمرین دادن زنبورهای بمب‌یاب برای استفاده در عملیات ضدتروریستی است. زنبورهای عسل بمب‌یاب پیش از تغذیه با محلول آب و شکر در معرض بوهای خاص قرار داده می‌شوند و اگر همواره با تشخیص درست بو، با شکر پاداش داده شوند، این بوها را تا آخر عمر در خاطر می‌سپارند. تحقیقات دیگری نیز در خصوص توانایی بویایی زنبورعسل برای تشخیص بیماریهای سل، دیابت، سرطان پوست و ریه انجام شده است.

شرکت سونی به دنبال ثبت اختراع جدید خود موسوم به «کلاه‌گیس هوشمند» با حسگر و دستگاههای ویژه بوده که روی سر کاربر لرزیده و بر سلامت وی نظارت می‌کند. این کلاه‌گیس هوشمند ممکن است تنها بخش کوچکی از سر را پوشانده و علاوه بر نظارت بر سلامتی می‌تواند جهت‌ها را نشان داده و حتی شکل خود را تغییر دهد. این اختراع که در آمریکا برای ثبت ارائه شده، حاوی حسگرها و دستگاههای خاصی است که بر روی سر کاربر لرزیده تا به آنها ماساژهایی برای ارائه خدماتی مانند مسیرهای رانندگی بدهد. بر اساس متن این اختراع، کلاه‌گیس هوشمند را می‌توان از موی اسب، انسان، پشم، پر، موی گاو کوهان‌دار و هر گونه ماده مصنوعی دیگر ساخت. این در حالی است که این کلاه‌گیس همچنین می‌تواند از فیبرهای خاصی برخوردار باشد که حرکت کرده و شکل آنرا تغییر می‌دهد.
این فناوری از یک تخته مدار در زیر موها برخوردار بوده و می‌تواند با دستگاه دوم مانند یک گوشی همراه ارتباط برقرار کند. به گفته سازندگان، کاربران می‌توانند از دستگاههای محاسباتی قابل پوشش مانند یک کلاه‌گیس به شکل کاملا طبیعی استفاده کنند. شرکت لوازم الکترونیک سونی در حال حاضر این کلاه‌گیس را روی سر کارمندان خود آزمایش کرده که با آن به سخنرانی پرداخته و با ضربه زدن به خط ریش خود، اسلایدها را تغییر می‌دادند. طبق اسناد سونی، ممکن است یک یا دو کلید در زیر خطر ریش این کلاه‌گیس هوشمند قرار گرفته و یک یا چند دکمه به رایانه خارجی با استفاده از یک ارتباط بی‌سیم وای‌فای متصل شوند.
کلاه‌گیس هوشمند از یک تراشه جی‌پی‌اس داخلی و حسگرهای فراصوت برخوردار است که می‌تواند بر مناطق اطراف فرد برای اطمینان از حرکت وی در مسیر ایمن نظارت داشته باشد. برای مثال در طول سخنرانی، کاربران می‌توانند با فشار بر روی خط ریش کلاه‌گیس خود به سادگی اسلایدها را به جلو و عقب هدایت کنند. این فناوری همچنین از یک نشانگر لیزری داخلی برای سخنرانی‌ها برخوردار است. برای مثال از این نشانگر لیزری می‌توان در جلوی کلاه‌گیس استفاده کرد تا کاربر با آن به اشاره به اطلاعات مربوطه در اسلایدهای در حال نمایش بپردازد. به گفته شرکت سونی، زوجها نیز می‌توانند از این کلاه‌گیس‌ها استفاده کنند.
بر اساس توضیحات این اختراع، اگر یکی از کاربران موتور ارتعاشی خود را لمس کند، موتور مشابه کلاه‌گیس کاربر دیگر نیز خواهد لرزید. درحالیکه شرکتهای عظیم فناوری در تلاش برای رقابت با یکدیگر با ابداع فناوریهای سایبری هستند، شرکت موتورلا اخیرا یک درخواست ثبت اختراع برای یک «خالکوبی» جدید ارائه کرده که بر روی گلوی فرد قرار گرفته و صداهای تولید شده را می‌گیرد.  اگر فرد قصد تماس تلفنی داشته باشد، این خالکوبی به ارسال بی‌سیم این صداها به گوشی هوشمند و تماس گیرنده خواهد پرداخت.
این اختراع «جفت‌شدگی خالکوبی الکترونیکی پوست به یک دستگاه ارتباطی همراه» نام داشته و در اصل مه سال گذشته برای ثبت ارائه شده بود. در این اسناد، موتورلا دستگاه خود را «خالکوبی الکترونیکی 110» خوانده و اظهار کرده که این فناوری می‌تواند دربردارنده مدارات صوتی باشد که سیگنالهای صوتی را از گلوی یک شخص دریافت می‌کند. ساده‌تر اینکه، میکروفون داخلی این خالکوبی می‌تواند صداهای تولید شده در گلوی فرد را با خوانش ارتعاشات و نوسانان عضله یا بافت حنجره بدست بیاورد.

یک پژوهش مرتبط با بی‌خوابی مزمن نشان می‌دهد: بی‌خوابی شبانه نه تنها موجب افزایش سستی در هنگام صبح می‌شود، بلکه خطر مرگ را نیز در مردان افزایش می‌دهد. بی‌خوابی از مشکلات رایج سلامتی بویژه در بزرگسالان است، اما ارتباط بین اختلال خواب و تاثیر آن بر مرگ تا کنون مشخص نبوده است. محقق این تحقیق، یانپیگ لی از بخش چنینگ شبکه پزشکی BMH اظهار کرد: نتایج این تحقیق نشان می‌دهد در مردان با مشکلات بی‌خوابی افزایش متوسط خطر مرگ ناشی از مشکلات قلب و عروق وجود دارد.
در این تحقیق محققان بیش از 23 هزار مرد با مشکل بی‌خوابی را مورد بررسی قرار دادند. بعد از بررسی سبک زندگی، سن و دیگر شرایط، محققان دریافتند مردانی که به سختی می‌خوابیدند، 55 درصد و مردانی که خواب خوبی نداشتند 32 درصد در معرض افزایش خطر مرگ بودند. سرپرست این تحقیق، شیانگ گائو محقق بخش چینگ در مرکز شبکه پزشکی BWH و دانشگاه بهداشت هاروارد اظهار کرد: ما می‌دانیم خواب برای سلامت قلب و عروق مهم است و خواب ناکافی موجب افزایش عوامل خطر ابتلا به بیماری‌های قلب وعروق می‌شود. خواب ناکافی نه تنها در خطر ابتلا به بیماری‌ها موثر است، بلکه بر طول عمر افراد نیز تاثیر دارد. نتایج این تحقیق در نشریه Circulation منتشر شده است.

پژوهشگران انگلیسی دریافتند انجام ورزش منظم و پایدار، شانس "پیر شدن سالم و بی دردسر" را در مقایسه با عدم انجام هیچ گونه فعالیت بدنی هفت برابر می‌کند. محققان به منظور انجام این پژوهش، 3500 سالمند با میانگین سن 64 سال را به مدت بیش از هشت سال مورد مطالعه قرار دادند. عدم ابتلا به بیماری‌هایی نظیر افسردگی، زوال عقل، انواع ناتوانی‌ها و همچنین داشتن سلامت روانی، قدرت شناختی و دنبال کردن فعالیت‌های اجتماعی، از شاخصه‌های "پیری سالم" در نظر گرفته شد. شواهد پیش از این نشان داده که عدم انجام فعالیت‌های بدنی با سیگار کشیدن، مصرف الکل و چاقی _عوامل مهم کاهش امید به زندگی_ مرتبط است.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد افرادی که حداقل یک بار در هفته به طور میانه یا شدید، منظم ورزش می‌کردند، شانس "پیری سالم" برایشان در مقایسه با افراد غیر فعال بیش از چهار برابر گزارش شده است. افرادی که پس از گذراندن دوره‌ای بدون انجام فعالیت بدنی، دوباره به ورزش روی آوردند نیز بیش از سه برابر از سایر افراد غیر فعال از پیری سالم بهره خواهند برد. و در آخر نیز افرادی که به طور کاملا منظم و پایدار به ورزش کردن ادامه دادند، هفت برابر بیش از افراد غیر فعال، شانس پیری سالم خواهند داشت. این پژوهش در مجله "British Journal of Sports Medicine" به صورت آنلاین منتشر شده است.

افراد مبتلا به آلزایمر دارای تفاوت‌هایی در مغزهایشان هستند که می‌توانند در اوایل نوزادی شناسایی شوند. محققان از مغزهای 162 نوازد سالم اسکن گرفتند، که 60 تن از آنها ژنی به نام APOE-e4 را به ارث برده بودند. این ژن خطر ابتلا به بیماری آلزایمر را پس از سن 65 سالگی افزایش می‌دهد. در مقایسه با کودکان فاقد این ژن، نوزادان دارای APOE-e رشد مغزی کمتری را در چندین ناحیه میانی و پشت مغزشان تجربه کرده بودند. این نواحی در افراد پیر مبتلا به آلزایمر تحت تاثیر قرار می‌گیرند. نوازدان دارای ژن مزبور همچنین رشد مغزی بیشتری را در بخش جلویی مغز داشتند. 
محققان مدعی‌اند این یافته‌ها ابتدایی بوده و تغییرات شناسایی‌شده در نوازدان دارای این ژن، لزوما نخستین نشانه‌ها از بیماری آلزایمر نیست. همچنین تفاوت‌های مغزی مشاهده‌شده در این مطالعه به معنای آن نیست که این نوزادان بیماری آلزایمر را تجربه می‌کنند. با این حال، این تحقیق جدید تعدادی از ابتدایی‌ترین تغییرات مغزی مرتبط با ژن APOE-e4 را نشان می‌دهد.
این پروژه همچنین پرسش‌هایی را در خصوص نقش این ژن در رشد مغزی و چگونگی ارتباط تغییرات مغزی با ابتلا به آلزایمر مطرح می‌کند. هم‌اکنون این سوال مطرح است که آیا درمان‌های اولیه با هدف‌قراردادن این تغییرات، می‌توانند از بروز این بیماری جلوگیری کنند یا خیر. هنوز مشخص نیست که ژن APOE-e4 چگونه خطر آلزایمر را افزایش می‌دهد، اما به نظر می‌رسد مولفه‌های دیگر شامل سایر ژن‌ها و محیط با کمک یکدیگر، تغییرات مغزی مرتبط با آلزایمر را ایجاد می‌کنند. افزون بر این، در حال حاضر هیچ مدرکی دال بر این که کودکان دارای ژ‌ن موردبحث‌ مشکلات شناختی را تجربه می‌کنند، وجود ندارد. این پژوهش در مجله JAMA Neurology منتشر شده است.

محققان دانشگاه بریتیش کلمبیا طی پژوهشی متوجه نقش حیاتی قسمتی از مغز در قدرت تصمیم گیری شدند. محققان دریافتند منطقه‌ای در مغز موسوم به "lateral habenula" یا به اختصار "LHB" که پیش از این در بروز افسردگی و رفتارهای اجتنابی پر نقش عنوان شده بود، در اقدام به تصمیم گیری‌های مهمی نظیر انتخاب فرصت شغلی بهتر یا خرید خانه و خودرو نیز به عنوان عاملی جدایی ناپذیر محسوب می‌شود.
طی این مطالعه، دانشمندان موش‌های آزمایشگاهی را به منظور انتخاب پاداش کوچک منظم (پلت غذا) یا پاداش بالقوه بزرگتر (چهار پلت غذا) که به طور نامنظم به آنها داده می‌شد، تربیت کردند. مانند انسان‌ها، موش‌ها هم تمایل به انتخاب پاداش‌های بزرگتر داشتند؛ البته زمانی این پاداش‌های بزرگ را انتخاب می‌کردند که بازه‌های زمانی بین این پاداش‌ها کم بوده و علاوه بر این ریسک کمتری را برای این پاداش متحمل می‌شدند. در غیر این صورت، پلت‌های غذایی کمتر را انتخاب می‌کردند. تحقیقات پیشین نشان داده که غیر فعال کردن (LHB) می‌تواند باعث شود که موش‌ها جایزه بزرگتر و به اصطلاح پر ریسک‌تر را انتخاب کنند. اما در این تحقیق موش‌ها طی زمان‌های مختلف، هر دو گزینه را انتخاب می‌کردند؛ بدین معنا که قدرت انتخابشان را برای انتخاب گزینه بهتر از دست داده بودند.
به گفته محققان، یافته‌های به دست آمده برای درمان افسردگی، کاربردهای مهمی خواهد داشت چرا که "تحریک عمقی مغز" که تصور می‌شد (LHB) را غیر فعال می‌کند، نشان داده که علائم افسردگی را در انسان‌ها بهبود می بخشد و این نتایج حاکی از آن است که این بهبود به این خاطر نیست که بیماران احساس خوشحالی می کنند بلکه دیگر به چیزهایی که باعث احساس افسردگی شان می‌شده، توجه نمی‌کنند! به گفته پژوهشگران، درک بیشتر فرآیند تصمیم گیری در مغز، امری بسیار مهم است چرا که بسیاری از اختلالات روانی مانند اسکیزوفرنی، سوء مصرف مواد محرک و افسردگی با بروز اختلال در این فرآیند مرتبط هستند. این پژوهش در مجله "Nature Neuroscience " منتشر شده است.

دانشمندان دانشگاه آکسفورد شیوه‌ای را برای استفاده از نانوذرات جهت بررسی مکانیسم‌های موجود در پس موارد معماگونه ناباروری طراحی کردند. این شیوه به محققان در کشف عوامل ناباروری بدون توضیح و طراحی درمان‌هایی برای زوج‌های تحت تاثیر این موضوع کمک می‌کند. روش ارائه‌شده شامل بارگیری «پاکت‌»های نانوذرات سیلیس متخلخل با ترکیباتی برای شناسایی، تشخیص یا درمان عوامل ناباروری است.
محققان نشان دادند این نانوذرات می‌توانند بدون عوارض تعیین‌کننده بر روی کارکرد آنها به اسپرم گراز وحشی (boar) متصل شوند. دکتر ناتالیا بارکالینا، رهبر ارشد این مطالعه گفت: یکی از ویژگی‌های جذاب نانوذرات این است که آنها مانند یک پاکت خالی با تنوعی از ترکیبات، بارگیری و در درون سلول‌ها جاسازی می‌شوند. وی ادامه داد: نانوذراتی که ما استفاده می‌کنیم در فعالیت اسپرم مداخله نکرده و این موضوع آنها را به ظرف تحویل ایده‌آل تبدیل می‌کند. بارکالینا مدعی است وی و همکارانش طی چند سال آینده قادر به تعیین و حتی تشخیص موارد نایاب ناباروری و ارائه درمان‌هایی برای مقابله با آن خواهند بود.
مطالعه اسپرم‌ها به دلیل اندازه کوچک، شکل غیرمعمول و عمر کوتاهشان در خارج از بدن دشوار است.  به منظور کشف عوامل ناباروری، دانشمندان به بررسی اسپرم برای کشف منشا این مشکل نیاز دارند، اما شیوه‌های پیشین شامل فرآیندهای پیچیده در حیوانات و بروز ماه‌ها تاخیر پیش از استفاده از اسپرم بودند. دکتر کوین کوارد، یکی از حاضرین در این پروژه نیز در این رابطه اظهار کرد: هم‌اکنون می‌توانیم به سادگی اسپرم را در معرض نانوذرات و در ظرف آزمایشگاه قرار دهیم و این فرآیند به اندازه‌ای ساده است که تمامی مراحل به هنگام بقای اسپرم و بدون آسیب به آن صورت می‌گیرند.
تیم علمی حاضر از اسپرم گراز وحشی به دلیل شباهت‌هایش در اندازه، شکل و فعالیت به اسپرم انسان استفاده کرده‌اند و امیدوارند بتوانند یافته‌هایشان را در اسپرم انسان تکرار کنند. آنها همچنین امید دارند بتوانند امکان استفاده از نانوذرات را برای تحویل ترکیبات به تخمک‌ها نیز بررسی کنند. جزئیات این روش در مجله Nanomedicine: Nanotechnology, Biology and Medicine منتشر شد.

پالس‌های فراصوت می‌توانند جایگزین تزریق‌های روزانه انسولین برای دیابتی‌ها شود. محققان دانشگاه کارولینای شمالی سیستمی را طراحی کرده‌اند که در هر بار تزریق منفرد نانوذره‌ها با استفاده از پالس‌های فراصوت، انسولین بدن را برای چند روز تامین می‌کند. این نانوذرات زیست‌سازگار و زیست‌تخریب‌پذیر از اسید لاکتیک - کو - گلیکولیک ساخته‌شده‌اند و شامل محموله بار انسولین هستند. هر ذره دارای پوشش کیتوزان با بار مثبت یا یک پوشش آلژینات دارای بار منفی است. 
زمانی که این دو نوع ذره با یکدیگر ترکیب می‌شوند، پوشش‌های دارای بارهای متضاد، موجب می‌شوند که توسط نیروی الکترواستاتیک به سمت یکدیگر جذب شوند. این امر حتی زمانی که آن‌ها به درون لایه زیرپوستی تریق می‌شوند، نیز صادق است. در این لایه این ذرات به منظور تشکیل یک «شبکه نانو» به یکدیگر ملحق می‌شوند. چون نانوذرات متخلخل هستند، زمانی که در بدن هستند، انسولین شروع به نفوذکردن از آن‌ها می‌کند. نیروی الکترواستاتیک باز هم انسولین را نگه می‌دارد، اما موجب شکل‌گیری آن در درون یک مخزن واقع در مجاورت شبکه می‌شود. هنگامی که زمان دریافت یک دوز از انسولین به درون جریان خون فرا می‌رسد، یک ابزار دستی برای تحویل خارجی امواج متمرکز مافوق‌صوت به این شبکه نانو به کار می‌رود.
در آزمایش‌های انجام‌شده بر روی موش‌های آزمایشی مبتلا به دیابت، تزریق منفرد نانوذات برای تنظیم سطوح گلوکز خون به مدت 10 روز کافی بود. زمانی که یک شبکه نانو تخلیه می‌شود، خوشه‌ای دیگر از نانوذرات می‌توانند به درون بدن تزریق شوند و شبکه قدیمی توسط بدن ظرف چند هفته جذب می‌شود. دانشمندان هم‌اکنون در حال اعمال این فناوری به انسان‌ هستند. جزئیات این مطالعه در Advanced Healthcare Materials منتشر شده است.

آزمایشات صورت گرفته بر روی حیوانات نشان می‌دهد، ‌سفید کننده‌های رقیق خانگی از توانایی بالقوه برای درمان برخی بیماری‌های پوستی و کند کردن روند پیری برخوردار هستند. محققان دانشگاه استنفورد در تحقیقات خود دریافتند، می توان از سفید کننده ها برای درمان درماتیت یا التهاب پوستی ایجاد شده بوسیله رادیوتراپی، زخم بستر و زخم های دیابتی استفاده کرد. محققان هشدار می‌دهند که این تحقیقات در مرحله آزمایشات بالینی بر روی حیوانات بوده و بیماران نباید به هیچ عنوان برای درمان مشکلات پوستی، سفید کننده ها را مستقیما بر روی پوست بریزند.
حمام کردن با 0.005 درصد سفید کننده می تواند در درمان اگزما مفید باشد، اما نحوه عملکرد این مواد در فرآیند درمان التهاب دقیقا مشخص نیست. برخی باکتری ها بر روی پوست در تماس با سفید کننده ها از بین می روند؛ همچنین این مواد در تداخل با سیستم ایمنی بدن، قادر به مقابله با التهاب هستند، چراکه التهاب بخشی از پاسخ طبیعی سیستم ایمنی بدن به عفونت محسوب می‌شود.
آزمایش‌های اولیه بر روی سلول‌های پوست نشان می‌دهد، دوزهای کم سفید کننده قادر به مهار ماده شیمیایی است که پاسخ التهابی سیستم ایمنی بدن می شود. در آزمایش های صورت گرفته بر روی موش ها نیز مشخص شد که حمام با سفید کننده می تواند صدمات ناشی از قرار گرفتن در معرض پرتوها را کاهش دهد. روش رادیوتراپی در درمان سرطان باعث نابودی تومورهای هدف می شود، اما نواحی قرمز رنگ و درناکی روی پوست مشابه آفتاب سوختگی ایجاد می شوند و محققان امیدوارند که در ادامه تحقیقات بتوانند از سفید کننده ها برای برطرف کردن مشکلات پوستی ناشی از رادیوتراپی استفاده کنند.
در بخش دیگری از تحقیقات بر روی موش‌های پیر مشخص شد که سفیدکننده‌ها قادر به جوان سازی پوست هستند؛ دو هفته پس از حمام سفید کننده، لایه های پوست ضخیم تر شده و سلول های بیشتری تولید شدند. تحقیقات برای استفاده از سفید کننده ها برای درمان مشکلات التهابی پوست همچنان ادامه دارد و محققان بدنبال دریافت مجوز برای آزمایشات بالینی بر روی انسان هستند. نتایج این مطالعه در مجله Clinical Investigation منتشر شده است.

محققان آمریکایی و ژاپنی در طرحی مشترک، عینک اشعه ایکس جدیدی را طراحی کرده‌اند که به پزشکان و پرستاران برای مشاهده درون پوست و رگ‌گیری آسان در هنگام تزریق داخل وریدی کمک می‌کند. عینک اشعه ایکس Eyes-On که توسط محققان شرکت اپسون و Evena Medical توسعه یافته است، یکی از نخستین کاربردهای عینکهای هوشمند در حوزه سلامت محسوب می‌شود. در این عینک از فناوری تصویربرداری عروقی استفاده شده است که امکان مشاهده از روی پوست و انتخاب رگ مناسب برای تزریق داخل وریدی (IV)‌ را برای پزشک یا پرستار فراهم می‌کند.
پزشک یا پرستار با پوشیدن این عینک می‌تواند عروق خونی زیر پوست را بر روی صفحه نمایش مخصوص عینک مشاهده کند. با کمک این فناوری پوشیدنی پیشرفته، مناسب‌ترین رگ برای تزریق انتخاب شده و با انجام یک تزریق سریع و دقیق، درد و ناراحتی بیماران بویژه سالمندان و کودکان کاهش پیدا می‌کند. امکان ذخیره سازی تصاویر و ویدئوهای تهیه شده و ارسال آنها از طریق بلوتوث و وای فای وجود دارد. عینک اشعه ایکس Eyes-On از نیمه نخست سال 2014 میلادی به بازار عرضه خواهد شد.

ژاپنی‌ها ساعت عجیبی را ابداع کرده‌اند که همراه با نشان‌دادن زمان، یک سنجش روانشناختی از کاربر نیز ارائه می‌دهد. شرکت مبتکر این فناروی به نام Tokyoflash برای ساخت صفحات ساعت عجیب مشهور است و ساعت جدید را با الهام از آزمون‌های «لکه‌ جوهر» هرمان رورشاخ ابداع کرده است. این آزمون‌ها از مجموعه‌ای از الگوهای مرموز جوهر برای ارزیابی افکار و عواطف بیمار بهره می‌برد و همچنین از پاسخ‌های آن‌ها به آنچه این الگوها در ذهنشان تداعی می‌کند، استفاده می‌کند. شرکت سازنده مدعی است این ساعت که «Kisai Rorschach» نام گرفته، خوانش زمان را تسهیل می‌کند. در این سامانه، ساعت‌ در قسمت بالای سمت راست، دقایق در قسمت پایین سمت چپ قرار دارند و مابقی صفحه انعکاسی از این ارقام است که اثر لکه جوهر را خلق می‌کند.
سیستم ابداعی از یک نمایشگر کاغذ الکترونیکی مشابه آنچه در کیندل آمازون به کار می‌رود، استفاده می‌کند؛ بنابراین، مصرف انرژی آن حداقل است. عمر باتری این سامانه فناورانه دو تا سه سال گزارش شده و ساعت به کاربران امکان تغییر دادن رنگ صفحه به مشکی یا سفید را می‌دهد. افزون بر این، ساعت ابداعی شامل امکانات صرفه‌جویی‌کننده انرژی است که می‌تواند بین آغاز بامداد تا هفت صبح به کار رود. طی این زمان، ساعت طرح جوهر مرموز متفاوتی را برای هر یک از روزهای هفته نمایش می‌دهد. با استفاده از این امکان می‌توان طول عمر باتری را تا سه‌سال بسط داد.

محققان آمریکایی موفق به شناسایی ژن عامل ایجاد کک‌ومک صورت، چشمان آبی و موهای قهوه‌یی تیره شده‌اند. میزان رنگدانه‌ها در پوست، مو و چشمان افراد ساکن در مناطق دورتر از خط استوا بسیار کمتر از ساکنان سایر مناطق است؛ این مسأله باعث افزایش حساسیت به نور خورشید می‌شود. بدن این افراد نور خورشید بیشتری جذب و ویتامین D3 بیشتری تولید می‌کند که به داشتن استخوان‌های سالم‌تر منجر می‌شود.
محققان موسسه تحقیقات ملی ژنوم انسانی در تحقیقات خود، با بررسی دو هزار و 230 تن از ساکنان ایسلند موفق به شناسایی واریانت ژن IRF4 شدند که با حساسیت به نور خورشید، بروز کک‌ومک صورت، موهای قهوه‌یی تیره و چشمان آبی در ارتباط است. واریانت ژن IRF4 بخشی از سیستم ایمنی محسوب شده و پروتئینی تولید می‌کند که برای مقابله با ویروس‌ها و باکتری‌های مضر مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ این ژن مانند یک سوئیچ تیره‌کننده عمل کرده و میزان ملانین سلولهای پوست موسوم به کراتینوسیت را تنظیم می‌کند. کراتینوسیت (keratinocyte) از بدن در مقابل پرتوهای فرابنفش که باعث آفتاب سوختگی می‌شود، محافظت می‌کند.
محققان دریافتند، واریانت ژن IRF4 می‌تواند میزان ملانین را در سلولهای کراتینوسیت کاهش داده و باعث ایجاد کک‌ومک صورت، چشمان آبی و تیرگی موها شود. ژنهای دخیل در رنگدانه‌های پوست نقش مهمی در سلامت و بیماری‌های انسان ایفا می‌کنند؛ نتایج بدست آمده در این مطالعه بینش جدیدی در خصوص بیماری‌های پوست مانند ملانوم که در تعامل با استعداد ژنتیکی و عوامل محیطی هستند، ارائه می‌کند. نتایج این مطالعه در مجله Cell منتشر شده است.

تيمي از محققان بريتانيايي يک تحقيق غيرمعمول را انجام داده و در آن تاثير ايستادن را نسبت به نشستن روي گروهي کوچک از آدم‌ها مورد مطالعه قرار داده‌اند. تيم دکتر جان باکلي و محققان دانشگاه چستر از ده نفر که در يک بنگاه معاملات ملکي کار مي‌کردند خواستند براي انجام بعضي کارهايشان، سه ساعت در روز بايستند. از همه داوطلبان خواسته شد دستگاهي به خود وصل کنند که ميزان تحرک آنها را اندازه‌گيري مي‌کند. آنها همچنين دستگاه‌هايي براي سنجش ضربان قلب و فشار خون در طول شب و روز به خود وصل کردند. کساني که داوطلب اين آزمايش شدند در ابتدا واکنش‌هاي متفاوتي داشتند. مطمئن نبودند بتوانند سه ساعت ايستادن را در طول روز تحمل کنند. نگران کمر درد بودند و فکر مي‌کردند ممکن است کفش پايشان را اذيت کند يا خسته شوند. ولي به هر حال تا آخر در اين تحقيق ماندند. اما چرا نشستن تا اين اندازه براي ما مضر است؟ مهمترين دليل اين است که نشستن طولاني شيوه برخورد بدن و سيستم گوارش ما را با قندها تغيير مي‌دهد. تحقيقاتي که نشان مي‌دهد ايستادن براي سلامتي بهتر از نشستن است به دهه ۱۹۵۰ ميلادي برمي‌گردد؛ زماني که يک تحقيق مشابه روي راننده‌هاي اتوبوس انجام شد. اين تحقيق که در نشريه لانست چاپ شده بود نشان مي‌داد مسوولان جمع‌آوري بليط اتوبوس‌ها که ايستاده کار مي‌کردند نسبت به رانندگان اتوبوس که نشسته رانندگي مي‌کردند، پنجاه درصد کمتر در معرض خطر بيماري قلبي بودند.
محققان دانشگاه چستر اطلاعاتشان را در روزهايي که داوطلبان ايستاده بودند با روزهايي که آنها همه وقت نشسته بودند مقايسه کردند. وقتي که به نتايج دقت کردند تفاوت‌ها واقعا چشمگير بود. همانطور که اين محققان پيش‌بيني کرده بودند، ميزان گلوکز خون بعد از خوردن يک غذا در روزهايي که اين افراد سه ساعت ايستاده بودند خيلي زودتر به حالت طبيعي برگشته بود. يک خانم که آرتروز يا ورم مفاصل داشت، متوجه شد که ايستادن علائم بيماري‌اش را کاهش داده است. همچنين دستگاه سنجش ضربان قلب نشان مي‌داد که آنها نسبت به حالت نشسته کالري بيشتري مصرف مي‌کنند. دکتر جان باکلي مي‌گويد که ميزان ضربان قلب ده بار در دقيقه بيشتر بوده و اين يعني بدن هفت دهم کالري در دقيقه بيشتر سوزانده است. دکتر باکلي مي‌گويد ممکن است اين به نظر زياد نيايد. اما معنايش سوزاندن پنجاه کالري بيشتر در روز است و اگر سه ساعت در روز و پنج روز در هفته بايستيد، 750 کالري بيشتر از مواقع نشسته سوزانده‌ايد. در طول يکسال شما سي هزار کالري بيشتر سوزانده‌ايد و اين به معناي سوزاندن بيش از سه کيلو و ششصد گرم چربي در سال است. تحقيق دانشگاه چستر مي‌گويد روزي سه ساعت ايستادن در يکسال مثل شرکت در ده ماراتن است. همه ما نمي‌توانيم در حاليکه ايستاده‌ايم کار کنيم ولي دانشمندان معتقدند حتي کارهاي ساده‌اي مثل صحبت با تلفن در حالت ايستاده يا رفتن پيش همکاري براي صحبت به جاي نشستن و فرستادن يک ايميل و ساده‌تر از همه اينها بالا رفتن از پله مي‌تواند کمک کننده باشد.

به تازگي گروهي از پژوهشگران نتايج تحقيقي را منتشر کرده‌اند که نويدبخش اميد‌هاي تازه‌ براي مبارزه با ريزش موي سر است. اين گروه آمريکايي در پوست انسان سلول‌هايي را کاشته‌اند که از آن‌ها فوليکول‌هاي جديد مو تشکيل شده است. اين دانشمندان در گزارشي که در نشريه آمريکايي Proceedings of the National Academy به چاپ رسيده، تشريح کرده‌اند که در ابتدا سلول‌هايي را که مسووليت تشکيل و رشد مو را برعهده دارند، از بخشي از فوليکول مو جدا کرده و در کشت‌هاي آزمايشگاهي پرورش داده و به بخشي از پوست انسان که روي کمر يک موش کاشته شده بوده، پيوند زده‌اند. تاکنون پيوند مو تنها راه مبارزه با ريزش موي سر يا پرپشت کردن آن بوده است. در اين روش فوليکول‌هاي موجود در پشت سر از پوست اين قسمت جدا شده و در قسمت جلويي کاشته مي‌شود. تنها پيش‌‌نياز مهم براي انجام اين روش اين است که بيمار به اندازه کافي داراي فوليکول مو باشد. اما طبق يافته جديد دانشمندان و توانايي آن‌ها در پرورش سلول‌هاي مو و سپس کاشت آنان در پوست، ديگر اين پيش‌شرط نيز ضروري نيست. آنجلا کريستانو سرپرست گروه تحقيق مي‌گويد: «حدود ۹۰ درصد از خانم‌ها واجد شرايط لازم براي پيوند مو نيستند اما در روش جديد مي‌توان با استفاده از سلول‌هاي موهاي اندک باقي‌مانده، شمار زيادي از فوليکول‌هاي جديد مو را پرورش داد.»

تیمی از دانشمندان قلب و عروق بیمارستان «ماونت سینای» برای نخستین بار در جهان از ابزاری جدید برای درمان سرخرگ‌های قلبی شدیدا آهکی‌شده بهره می‌برند. آنها از این ابزار پیش از استفاده از استنت‌ها جهت بازکردن عروق مسدودشده بهره می‌برند. سیستم مزبور مورد تایید سازمان دارو و غذای ایالات متحده است. سامانه جدید که در «آزمایشگاه کاتتریزاسیون قلبی» در بیمارستان ماونت سینای به کار می‌رود، «سیستم کرونری Atherectomy مداری» نام گرفته است. تاج چرخان و پوشیده‌شده از الماس 1.25 میلی‌متری آن که به طور الکتریکی نیرودهی می‌شود، بر روی یک سیم هادی باریک و با هدف کاهش میزان تشکیل کلسیم سخت در یک شریان طی اندک ثانیه‌هایی قرار گرفته است. ذرات کلسیم کوچک تشکیل‌شده از دیواره سرخرگ سپس به طور طبیعی از قلب و بدن دفع می‌شوند.
سیستم atherectomy توسط شرکت «سیستم‌های قلب و عروق» ساخته شده و در تاریخ 21 اکتبر مورد تایید سازمان غذا و داروی امریکا قرار گرفته است. این ابزار، نخستین سیستم کرونری atherectomy در بیش از دو دهه گذشته گزارش شده است. به گفته سمین اس. شرما، مدیر بالینی و مداخله‌یی در بیمارستان ماونت سینای، این فناوری، امکان کاهش قابل‌توجه درصد انسداد قلبی بیماران را برای جاگیری موفق‌تر استنت قلبی فراهم می‌کند. وی امیدوار است استفاده از این سامانه، بازدهی‌های ارتقایافته‌ای را در بیماران مبتلا به انسدادهای آهکی‌شده شدید که درمان آنها چالش‌برانگیز است، تسهیل بخشد.
تقربیا 25 درصد بیماران مبتلا به امراض شریانی نیازمند مداخله عروقی زیرپوستی (PCI) برای درمان انسداد قلبی، دارای سطوح شدید کلسیم شریانی در عروقشان هستند. با این حال، تاکنون انتخاب‌های درمانی محدودی برای برطرف‌کردن این معضل ارائه شده‌اند.  کلسیم شریانی افزایش‌یافته می‌تواند بیماران PCI را به سمت تجربه خطر افزایش‌یافته نتایج ضعیف، رویدادهای مهم عوارض جانبی قلبی (MACE) یا مرگ افزایش‌یافته سوق دهد. نتایج آزمایش بالینی، ایمنی و اثرگذاری این ابزار را در درمان ضایعات آهکی‌شده شدید تایید کرده‌اند. دانشمندان به دنبال ارائه ایمنی بالاتر برای جمعیت این بیماران در بیمارستان ماونت سینای هستند.

نتایج پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد، بی‌حوصلگی در محل کار باعث افزایش زمان خیال‌بافی شده و همین امر منجر به تقویت خلاقیت می‌شود. خستگی و بی‌حوصلگی در محل کار به کاهش بازده شغلی منجر می‌شود، اما مطالعات صورت گرفته توسط پژوهشگران دانشگاه مرکزی لنکشایر نشان می‌دهد که بی‌حوصلگی می‌تواند به افزایش خلاقیت کارمندان منجر شود! این مطالعه در دو بخش انجام شد و در بخش اول از 80 شرکت‌کننده خواسته شد که استفاده خلاقانه‌یی از دو فنجان داشته باشند. نیمی از این افراد در ابتدای مطالعه، به مدت 15 دقیقه کار خسته‌کننده‌یی مانند کپی کردن شماره تلفن از روی دفترچه تماس را انجام دادند.
محققان دریافتند، افرادی که در ابتدا کار خسته کننده را انجام می‌دهند، در استفاده از فنجانها خلاقیت بیشتری از خود بروز می‌دادند. در بخش دوم پژوهش، از نیمی از داوطلبان خواسته شد که به جای کپی کردن شماره تلفن از روی دفترچه تماس، تنها اقدام به خواندن شماره‌ها کنند. مانند بخش اول مطالعه، خلاقیت این افراد با انجام کار خسته کننده بیش از سایر داوطلبان گزارش شد. خلاق‌ترین افراد حاضر در دو بخش این مطالعه، افرادی بودند که اقدام به خواندن شماره تماس ها از روی دفترچه کرده بودند و این نشان می‌دهد که کار خسته کننده با انفعال کمتر باعث افزایش بیشتر خلاقیت می‌شود.
نتایج مطالعه‌یی که سال گذشته در مجله Psychological Science منتشر شد، ارتباط بین خیال‌بافی و خلاقیت حل مسئله را نشان می‌دهد. پژوهش دیگری نیز که در همین مجله منتشر شد نشان می‌دهد، افراد دارای ذهن سرگردان در زمان انجام کارهای ساده از ظرفیت حافظه بالاتر برای انجام کارهای نیازمند حافظه قوی برخوردارند.  دکتر «سندی مان» نویسنده تحقیق تأکید می‌کند: به مطالعات بیشتری برای بررسی عملکرد دقیق این نوع خلاقیت نیاز است؛ در ادامه تحقیقات قصد داریم پیامدهای عملی نتایج یافته‌های اخیر را مورد بررسی قرار داده و مشخص کنیم که آیا کارمندانی که دچار بی‌حوصلگی در محل کار هستند، در سایر حوزه های شغلی با افزایش خلاقیت مواجه می‌شوند یا از این خلاقیت برای نوشتن رمان در منزل استفاده می‌کنند! نتایج پژوهش این محققان در نشست سالانه بخش روانشناسی شغلی انجمن روانشناسی انگلیس ارائه شد.

محققان دانشگاه‌های بریستول و بیرمنگهام طی تحقیقی نشان داده‌اند که با دستکاری و کنترل سطوح پروتئینی خاص موسوم به "PRH" در سلول‌های سرطانی می‌توان مانع توانایی این سلول‌ها در نفوذ به محیط‌های اطراف شد که این امر می‌تواند به طور بالقوه مانع از ورود آنها به درون سلول شود. "PRH" به گروهی از پروتئین‌ها تعلق دارد که به عنوان عوامل رونویسی شناخته می‌شوند و در برقراری واکنش با "DNA" برای تغییر ژن‌های خاص در فعال و غیر فعال شدنشان نقش بارزی داشته و علاوه بر این در کنترل رشد سلولی نیز دخیل هستند.
طی این تحقیق، پژوهشگران سلول‌های سرطانی سینه و پروستات را در محیط آزمایشگاهی رشد دادند. سپس با استفاده از تکنیک‌های ژنتیکی میزان "PRH" را هم کاهش و هم افزایش دادند. آنها دریافتند بدون حضور "PRH" مهاجرت سلولی سریعتر بوده و در نتیجه حمله به دورن ژل متخلخل آزمایشگاهی مؤثرتر اتفاق می‌افتد.
در این آزمایش نشان داده شد که "PRH" مسوول فعال کردن پروتئین دیگری به نام "Endoglin" است که در مهاجرت سلولی نقش مهمی را ایفا می‌کند. سطوح پایین "PRH" مشاهده شده در سلول‌های سرطانی منجر به کاهش سطوح "Endoglin" شده و در نتیجه باعث افزایش مهاجرت سلولی و تهاجم پیشرفته می‌شود. نکته جالب این تحقیق آن بود که با افزایش "ENndoglin" اضافی به سلول‌های سرطانی که "PRH" در خود نداشتند، از مهاجرت سلولی و حمله کاسته می‌شد. دکتر "Kevin Gaston" از نویسندگان این پژوهش می‌گوید: "تنها رشد سلول‌های سرطانی نیست که این بیماری را کشنده می‌کند، بلکه قابلیت آنها در حرکت به مکان‌های متعدد است که باعث خطرناک‌تر شدن سرطان می‌شود. عامل رونویسی "PHR" مانع مهاجرت سلول‌های سالم و سرطانی پستان و پروستات می‌شود که عملا مکانیزم مهمی در انواع سرطان‌ها محسوب می‌شود.
محققان با تاکید بر نتایج به دست آمده، این یافته‌ها را گامی مهم در درک چگونگی حرکت و گسترش سلول‌های سرطان پستان در سراسر بدن و همچنین چاره اندیشی برای توقف شیوع آن محسوب می‌کنند. علاوه بر این، نتایج به دست آمده می‌تواند کاربردهایی برای سایر سرطان‌ها نظیر پروستات، تیروئید و بعضی سرطان‌های خون داشته باشد. این پژوهش در مجله "oncogene" منتشر شده است.

آلودگی هوا به میزان زیادی با ابتلا به بیماری سندرم چشم مرتبط است. محققان دریافتند افرادی که در هوای آلوده زندگی می‌کنند بیشتر به سندرم چشم خشک مبتلا می شوند. این مطالعه نشان داد ساکنان شهرهای آمریکا با سطوح بالای آلودگی هوا، با احتمال بیشتر ابتلا به سندرم چشم خشک نسبت به افرادی که در شهرهایی با هوای بهتر زندگی می کنند مواجهند. سندرم چشم خشک که کاهش تولید اشک را به دنبال دارد، موجب بروز عوارضی در بیمار می‌شود. دکتر انات گالر از موسسه تحقیقات میامی اظهار کرد: افرادی که در شهرهای آلوده زندگی می‌کنند بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند. این افراد باید اقدامات ساده مثل حفظ رطوبت مناسب در داخل منزل را در نظر بگیرند. این مطالعه در نشست سالانه چشم پزشکی آکادمی آمریکا در نیواورلئان ارائه شده است.

سازمان غذا و داروي آمريکا اخيرا کپسول‌هاي آهسته‌رهش هيدروکودون بيتارترات را براي کنترل دردهاي شديدي که به درمان طولاني‌مدت و روزانه نياز دارند و ساير گزينه‌هاي درماني براي کنترل آنها کافي نبوده‌اند مورد تاييد قرار داده است. کپسول‌هاي آهسته‌رهش با نام تجاري زوهيدرو (Zohydro ER)در جدول 2 مواد با قابليت سوءمصرف قرار دارد و اولين داروي غيرترکيبي(بدون ترکيب با ضددرد ديگري مانند استامينوفن) است. زوهيدرو در گروه داروهاي ضددرد اپيوييدي طولاني اثر/آهسته رهش قرار دارد. به دليل احتمال سوء مصرف و مصرف اشتباه اپيوييدها حتي در دوزاژ درماني و نسخه‌شده و نيز به دليل خطر مصرف بيش از حد و مرگ با فرمولاسيون‌هاي طولاني اثر/آهسته رهش اپيوييد، تجويز زوهيدرو بايد تنها به بيماراني محدود شود که ساير آلترناتيوهاي درماني در آنها ناموفق بوده‌اند. جدول 2 داروها شامل فهرست داروهايي است که فقط در صورت نسخه شدن توسط پزشک به بيمار ارائه مي‌شوند و نسخه توسط خود بيمار قابل تجديد نيست. در مورد اين گروه دارويي، گزارش و اسناد پزشکي بايد ارائه و ثبت شوند. FDA انجام مطالعات پس از ورود به بازار براي ارزيابي خطرات سوءمصرف، افزايش حساسيت به درد، اعتياد، مصرف بيش از حد و مرگ مرتبط با مصرف طولاني‌مدت (بيش از 12 هفته) زوهيدرو را درخواست کرده است.

شرکت داروسازي کوبيست، خبر از قبول درخواست ثبت داروي جديد براي آنتي‌بيوتيک در دست تحقيق خود، تديزوليد(Tedizolid) در درمان عفونت‌هاي شديد پوستي داده است. کوبيست در تلاش است تاييديه FDA براي تديزوليد در درمان عفونت‌هاي حاد باکتريايي پوست را دريافت کند. تديزوليد فسفات يک اکسازوليدينون يکبار در روز است که به اشکال قابل تزريق وريدي و نيز خوراکي، براي درمان عفونت‌هاي گرم مثبت شديد از جمله عفونت‌هاي استافيلوکوک اورئوس مقاوم به متي‌سيلين توليد مي‌شود. تقاضاي ثبت اين دارو بر پايه 2 مطالعه باليني فاز 3 با نام‌هاي 1 ESTABLISH و 2 ESTABLISH و با شرکت بيش از 1333بيمار از سراسر جهان انجام شده است. عفونت‌هاي استافيلوکوک اورئوس مقاوم به متي‌سيلين، بار اقتصادي زيادي را به سيستم‌هاي درماني تحميل مي‌کنند بنابراين آنتي بيوتيک جديد گزينه خوبي در عرصه درمان عفونت‌هاي مقاوم است. در 2 مطالعه باليني فاز 3 که پيش‌تر اشاره شد، دوره درماني 6 روزه تديزوليد 200 ميلي‌گرمي يکبار در روز ، همطراز با رژيم 10 روزه لينزوليد( linezolid) 600 ميلي‌گرمي 2 بار در روز بوده است. عوارض ناخواسته دارويي مربوط به تديزوليد مشابه لينزوليد بوده و عمدتا محدود به مشکلات گوارشي نظير اسهال، تهوع و استفراغ است.

کميته مشورتي سازمان غذا و داروي آمريکا، تاييد سيمپروير (simeprevir) در درمان ژنوتيپ 1 هپاتيت مزمن C را توصيه کرده است. درخواست ثبت داروي جديد سيمپروير براساس نتايج به‌دست آمده از 3مطالعه باليني فاز 3 در بيماراني که بيماري آنها پس از درمان قبلي با اينترفرون عود کرده است و بيماراني که به اينترفرون پاسخ درماني نداده‌اند پذيرفته شد. اين نتايج در چهل و هشتمين نشست سالانه انجمن بيماري‌هاي کبد در آمستردام ارائه شد. حدود 150 ميليون نفر در سراسر دنيا به هپاتيت C مبتلا هستند و سالانه 350 هزار نفر در نتيجه اين بيماري جان خود را از دست مي‌دهند. در صورتي که هپاتيت C درمان‌نشده باقي بماند، باعث تخريب کبد و سيروز خواهد شد. به علاوه، هپاتيت C خطر بروز عوارض سيروز مانند نارسايي کبدي را افزايش مي‌دهد. سيمپروير، يک مهارکننده پروتئاز در دست تحقيق است. اين دارو با بلوک آنزيم پروتئاز و ناتوان كردن ويروس هپاتيت C از تکثير در سلول ميزبان اثر مي‌کند. تاکنون بيش از 3 هزار و 700 بيمار طي مطالعات باليني با سيمپروير تحت درمان قرار گرفته‌اند.

مطالعات اخير نشان داده‌اند اروهاي مورد استفاده در تسکين علايم آرتريت روماتوييد، مي‌توانند در درمان مشکلات قلبي مورد استفاده قرار گيرند. محققان سوئدي دريافته‌اند داروهاي بيولوژيک، مشهور به مهارکننده‌هاي فاکتور نکروزکننده تومور، به‌طور نسبي خطر سندرم کرونري حاد را کاهش مي‌دهند. در سندرم کرونري حاد، به دنبال مسدود شدن ناگهاني مسير خونرساني به عضله قلب، دردقفسه سينه و حمله قلبي رخ مي‌دهد. در مطالعه‌اي ديگر، محققان انگليسي دريافتند داروهاي مذکور موجب کاهش خطر وقوع حمله قلبي در مبتلايان به آرتريت روماتوييد مي‌شوند.
هم‌اکنون بيش از3/1 ميليون نفر از مردم آمريکا به آرتريت روماتوييد مبتلا هستند. دکتر کنت اونگ، سرپرست بخش قلب بيمارستان بروکلين شهر نيويورک، با اشاره به شيوع بيشتر بيماري‌هاي قلبي در مبتلايان به آرتريت روماتوييد، خطر ابتلا به سندرم کرونري حاد و نيز نارسايي قلبي را در اين گروه بيشتر دانسته است.
در مطالعه اول، محققان سوئدي ميزان شيوع بيماري‌هاي قلبي را در مبتلايان به آرتريت روماتوييد تحت درمان با داروهاي ضد TNF، با بيماراني که سابقه دريافت اين دارو را نداشته‌اند و نيز افراد سالم جامعه مقايسه کردند. در مطالعه مذکور، بيش از 7هزار و 700 بيمار مبتلا به آرتريت روماتوييد که سابقه هيچ‌گونه بيماري قلبي‌اي نداشتند، شرکت کردند. براي اين بيماران بين سال‌هاي 2001 تا 2010 داروهاي ضد TNF تجويز شده بود. 76درصد آنها زن بودند و ميانگين سني‌شان 57 سال بود. گروه مذکور با 23 بيمار مبتلا به آرتريت روماتوييدي که هرگز داروهاي ضد TNF دريافت نکرده بودند و نيز 38هزار و 500 نفر سالم از جامعه سوئد مقايسه شدند. محققان بر اساس ميزان مواجهه بيماران با دارو آنها را در 3 دسته قرار دادند؛بيماراني که به طور فعال روي دارو هستند، بيماراني که مواجهه کوتاه‌مدت داشته‌اند (يعني دارو را براي مدت کمتر از 2 سال مصرف کرده‌اند) و بيماراني که گهگاه براي کوتاه‌مدت از دارو استفاده کرده‌اند. نتايج نشان دادند شيوع مشکلات قلبي-عروقي در آن گروه از مبتلايان به آرتريت روماتوييد که به طور فعال از داروهاي ضد TNF استفاده کرده‌اند در مقايسه با بيماراني که هيچ‌گونه سابقه مصرف اين گروه داروها را ندارند به ميزان قابل‌توجهي کمتر است. در مصرف‌کنندگان فعال داروهاي اين گروه، خطر ابتلا به آنژين صدري و حملات قلبي-عروقي 27درصد کمتر از بيماراني است که هرگز از چنين داروهايي استفاده نکرده‌اند.

تفاوت در ساختار جنسیتی و نیاز به انرژی بیشتر، علل اصلی بزرگتر بودن بینی مردان در مقایسه با زنان است. بطور کلی میزان توده عضلانی در بدن مردان بسیار بیشتر بوده و همین مسأله باعث افزایش نیاز به اکسیژن بیشتر برای رشد و نگهداری از بافت عضلات می شود. بینی بزرگتر به معنای افزایش سطح اکسیژن دریافتی است که پس از ورود به جریان خون، نیاز عضلات را تأمین می کنند. «ناتان هولتون» از محققان دانشگاه آیوا تأکید می‌کند: طی فرآیند رشد، اندازه بدن زنان و مردان افزایش پیدا می‌کند، اما مردان شاهد رشد متناسب اندازه بینی هستند.
تفاوت در اندازه بینی در زنان و مردان از سن حدود 11 سالگی و همزمان با تغییرات بلوغ آغاز می‌شود. از این زمان رشد توده عضلانی در مردان سرعت بیشتری پیدا کرده و در زنان نیز شاخص توده چربی با افزایش مواجه می‌شود. این روند رشد از الگوی متغیرهای انرژی مانند میزان مصرف اکسیژن، نیاز رورانه انرژی برای رشد و نرخ متابویسم پایه پیروی می کند. «هولتون» خاطرنشان می کند: اجداد انسان از جمله نئاندرتال‌ها با دارا بودن توده عضلانی بیشتر، به اکسیژن بیشتری نیز نیاز داشتند و به همین دلیل دارای بینی بزرگتری بودند؛ اما انسان مدرن بدلیل نیاز کمتر به اکسیژن دارای بینی کوچکتری است.

محققان دانشگاه موناش در ملبورن نشان داده‌اند که می‌توان از مغناطیس برای ارتقای مهارت‌های اجتماعی افراد مبتلا به اوتیسم استفاده کرد. یک کارآزمایی بالینی نشان داده که تحریک مغناطیسی مغز می‌تواند به افراد مبتلا به اوتیسم در تعامل اجتماعی کمک کند. محققان دریافتند که این درمان می‌تواند بخشی از مغز را که در افراد اوتیسمی غیرفعال بوده، ارتقا بخشد. محققان از پژوهش قبلی در مورد فعالیت کمتر قشر پیش‌پیشانی دورسومدیال(dmPFC) در افراد مبتلا به اوتیسم استفاده کرده بودند. آنها از شیوه تحریک مغناطیسی مکرر ترانس‌کرانیال استفاده کردند که در آن پالسهای مغناطیسی برای ارتقای فعالیت قشر dmPFC به مغز ارسال می‌شوند. این بخش از مغز همچنین مسئول درک احساسات و افکار افراد دیگر است.
محققان این کارآزمایی را بر روی 28 بزرگسال مبتلا به سندرم اسپرگر انجام دادند. سندرم اسپرگر یا اختلال آسپرگر نوعی اختلال زیستی- عصبی است که با تاخیر در انجام مهارت‌های حرکتی بروز می‌یابد.وجه تمایز این سندرم از مبتلایان به اوتیسم کلاسیک، حفظ مهارت‌های کلامی و هوش طبیعی است. با این وجود این بیماری جزو بیماریهای طیف اوتیسم شمرده می‌شود.
در این پژوهش، به برخی داوطلبان برای 10 روز 15 دقیقه پالس مغناطیسی وارد کردند. روی سر سایر شرکت‌کنندگان نیز سیم‌پیچهایی قرار داده شده بود اما به آنها پالس وارد نشد. داوطلبان پیش و پس از درمان در چند آزمایش برای ارزیابی مهارتهای اجتماعی‌شان شرکت کردند. نتایج این آزمایشات نشان داد که بیماران تحت درمان با پالسهای مغناطیسی بطور چشمگیری توانسته بودند مهارتهای اجتماعی خود را ارتقا بخشند. محققان همچنین دریافتند که افرادی که این تحریک مغناطیسی را دریافت کرده بودند، سطح اضطراب آنها کاهش یافته بود. در مقابل، افرادی که شبه دارو دریافت کرده بودند هیچ ارتقایی نشان ندادند. علیرغم ارتقا در مهارتهای اجتماعی شرکت‌کنندگان، هیچ کدام از آنها بهبودی در توانایی درک حالت روحی افراد دیگر نشان ندادند. به گفته محققان، گام بعدی آنها ارزیابی مدت زمانی است که این بهبود دوام خواهد داشت.

محققان با استفاده از میدان مغناطیسی موفق به خنثی سازی فعالیت مغزی مرتبط با اعتیاد به نیکوتین شدند که می تواند در آینده به عنوان یک روش درمانی موثر برای ترک سیگار مورد استفاده قرار بگیرد. تحریک مغناطیسی ترانس کرانیال (TMS)‌ در حال حاضر برای درمان بیماران مبتلا به افسردگی استفاده می‌شود. محققان از این روش برای تغییر فعالیت مغز و خنثی کردن اعتیاد به نیکوتین استفاده کردند. در این روش، میدان مغناطیسی دو ناحیه از مغز مرتبط با اعتیاد به نیکوتین شامل قشر جلوی مغز و قشر اینسولار را هدف قرار می دهد.
در این مطالعه 115 فرد سیگاری معمولی به سه گروه تقسیم شده و به مدت 13 روز تحت درمان با پالس های مغناطیسی قرار گرفتند. گروه اول با پالس مغناطیسی فرکانس بالا، گروه دوم با پالس مغناطیسی فرکانس پایین و گروه سوم بدون دریافت پالس مغناطیسی مورد بررسی قرار گرفتند. میزان مصرف سیگار در افراد تحت درمان با فرکانس بالا TMS به شدت کاهش پیدا کرد و شانس ترک کامل در این افراد شش ماه پس از انجام تحقیقات، بیشتر از سایر گروه ها عنوان شده است.
بیشترین موفقیت نیز زمانی گزارش شده است که به افراد در حین درمان با میدان مغناطیسی،‌ تصاویر سیگار روشن نشان داده شد؛ یک سوم از این افراد شش ماه پس از درمان، سیگار را ترک کردند. محققان تأکید می کنند که آزمایش‌های بالینی بیشتری برای استفاده از این روش به عنوان یک تکنیک جدید درمانی نیاز است؛ اما می توان امیدوار بود که در آینده از روش TMS برای ترک کامل یا کاهش میزان مصرف سیگار استفاده شود. نتایج مطالعه محققان دانشگاه بن گورین در کنفرانس علوم اعصاب 2013 ارائه شده است.

یک درمان پیشگامانه که قلب را بدون جراحی منقبض می‌کند، برای اولین بار در انگلیس اجرا شده که می‌تواند به هزاران بیمار مبتلا به نارسایی قلبی کمک کند. در این رویکرد از یک دستگاه شبیه نخ‌کشی برای مسدود کردن بافت آسیب‌دیده قلب استفاده شده است. سوکت گوچر ، یک بیمار تحت درمان به این روش، بقدری تنگی نفس داشت که راه رفتن برای وی مشکل بود. وی دو حمله قلبی خاموش را پشت سر گذاشته بود که به منطقه بزرگی از قلب او آسیب زده و منجر به نارسایی قلبی شده بود. در این حالت قلب بزرگتر شده و نمی‌تواند بطور موثر خون را پمپاژ کند. به گفته اولاف وندلبر که این رویکرد را در بیمارستان کینگزکالج لندن انجام داده بود، زمانی که افراد به دلیل ضعیف شدن قلبشان قادر به راه رفتن نباشند، خطر مرگ در آنها بسیار زیاد است.
در صورت بروز جراحت در قلب، بافت آسیب‌دیده غیرقابل استفاده است. درمان رایج برای قلبهای دارای آسیب آن است که عملکرد قلب را متوقف کرده و بخش آسیب دیده را در حالی که بیمار با یک دستگاه بای‌پس قلب زنده نگهداشته شده،‌ قطع می‌کنند. اما این روش بسیار خطرناک بوده و همیشه بهبود حاصل نمی‌شود.
رویکرد جدید موسوم به «بهبود بطنی کمتر تهاجمی» می‌تواند با استفاده از بای‌پس بکار گرفته شود اما هنوز نیازمند ایجاد شکافی 12 تا 15 سانتیمتری برای باز کردن دیواره سینه است؛ بدون آن که احتیاجی به باز کردن قلب باشد. در مورد گوچر، پزشکان سپس با استفاده از پرتو ایکس، به هدایت سیمی از میان بطن چپ و میان ناحیه آسیب‌دیده قلب پرداختند. این سیم به دیواره محفظه متصل و محکم کشیده شد تا بخش آسیب‌دیده بطن چپ در جای خود بسته شود.
این کار بطور چشمگیری اندازه بطن چپ را کاهش داد که تا حدی مسئول پمپاژ خود در بدن بوده و در اثر یک حمله قلبی متورم شده و آسیب دیده بود. با بسته شدن این زخم، اندام قلب که تغییر اندازه داده می‌تواند بطور موثرتری خون را پمپاژ کند. این عمل یک ساعته در بیمارستانهایی در سراسر اروپا به آزمایش گذاشته شده و محققان بر این باورند که این روش می‌تواند به هزاران بیمار کمک کند.

یک شرکت آمریکایی دستبند فناوری پیشرفته‌ای ابداع کرده که زوج‌ها می‌توانند با ضربه زدن بر روی آن با یکدیگر در تماس باشند. یک کاربر بر روی دستبند خود زده و دیگری می‌تواند ارتعاشاتی را که به انتقال آن ضربه پرداخته، حس کند. برای استفاده از این دستبندها، کاربران باید یک برنامه را دانلود کرده و آنرا به ایمیل خود و ایمیل فرد دیگر متصل کنند. این دستبند سیلیکونی موسوم به «TapTap» شامل یک حسگر خازنی و یک شتاب‌سنج است که ضربه‌ها را حس می‌کند. این فناوری همچنین از چراغ‌های ال‌ای‌دی برای هشدار به کاربران در مورد ضربه‌های نادیده گرفته شده یا کاهش باتری برخوردار است.
بنابر اعلام شرکت Woodenshark در منهتن، اگرچه این دستبند در اصل بر زوج‌ها تمرکز دارد اما می‌توان برای مقاصد دیگر نیز از آن استفاده کرد. برای مثال افراد می‌توانند از آن به عنوان یک زبان تازه در برقراری ارتباط استفاده کنند. این تیم همچنین در حال کار بر روی پیکربندی دستبند TapTap برای کار با هشدارهای هوشمند و کنترلگرهای بازی با استفاده از برنامه‌های مختلف بر روی تلفن همراه هوشمند است. اما همچنان تمرکز آنها بر تبادلات بین دو دستبند است. قیمت هر جفت دستبند 130 دلار تعیین شده که می‌تواند با یکبار شارژ تا هفت روز به کار خود ادامه دهد.

دانشمندان بیمارستان کودکان فیلادلفیا موفق به شناسایی ژنی شده‌اند که عامل ایجاد آسم در کودکان است و می‌تواند نویدبخش درمانهای جدید برای میلیونها مبتلا باشد. یک نسخه معیوب این ژن می‌تواند دیواره راه‌های تنفس را تضعیف کرده و افراد را در معرض خطر بیماری‌های تنفسی قرار دهد. محققان امیدوارند که این اخبار بتواند به درمانهای جدید برای افراد مبتلا به آسم منجر شود. آنها همچنین امیدوارند که در طولانی مدت بتوان با استفاده از ژن درمانی و تعویض دی‌ان‌ای معیوب با یک نسخه سالم به درمان بیماران کمک کرد.
دانشمندان دی‌ان‌ای یکهزار و 173 کودک مبتلا به آسم شدید را با دی‌ان‌ای دو هزار و 522 فرد سالم مقایسه کرده و دریافتند که افراد مبتلا با احتمال بیشتری در برخورداری از یک تنوع ژنی خاص مواجهند. این ژن به کنترل چگونگی اتصال سلولهای موجود در دیواره‌های راههای تنفسی انسان می‌پردازد. در افراد دارای نسخه معیوب این ژن، پیوند سلولها کمتر موثر بوده و آنها را در برابر مواد محرک که منجر به حمله آسم شده، آسیب‌پذیر می‌کند. دانشمندان بر این باورند که این ژن عامل اصلی یکی از هر پنج مورد مبتلا به آسم است. این پژوهش در مجله Nature Genetics منتشر شده است.

يک تحقيق جديد توضيح مي‌دهد که چگونه يک حس‌گر که براي بيش از يک سال زير پوست جاسازي مي‌شود، قادر است التهاب موجود در بدن را رديابي کرده و نيتريک اکسيد را تشخيص دهد؛ ملکولي که سطوح مختل شده آن در حضور بعضي از انواع سرطان ديده مي‌شود. اين نتايج در نشريه Nature Nanotechnology به چاپ رسيده است. در اين تحقيق که به همت دانشمندان موسسه تکنولوژي ماساچوست (MIT) آمريکا انجام شده، حسگري از جنس نانوتيوب‌هاي کربن ساخته شده که شايد بتواند تغيير يافته و ديگر ملکول‌ها را مانند گلوکز نيز رديابي کند و به اين ترتيب در پايش بيماران ديابتي کمک کننده باشد. براساس نظر نويسندگان اين مقاله، اکسيد نيتريک يک ملکول سيگنال دهنده مهم درون سلول‌هاي زنده است که پيام‌ها را ميان مغز و عملکردهاي سيستم ايمني رد و بدل مي‌کند. در بعضي از سلول‌هاي سرطاني، سطح اکسيد نيتريک مختل شده که هنوز مکانيسم دخيل در اين امر مبهم و ناشناخته است. براي درک بهتر از اين پروسه، محققان نانوتيوب‌هايي را ابداع کرده‌اند که سيلندرهايي توخالي به ضخامت 1 نانومتر بوده و از جنس کربن هستند. نانوتيوب‌هاي کربن فلورسنس طبيعي دارند و وقتي ملکول‌ها به آن چسبانده مي‌شوند تا به محل مشخصي برسند، اين تيوب‌ها براق شده و مي‌درخشند. پژوهش‌هاي قبلي اين تيم تحقيقاتي حاکي از آن است که نانوتيب‌هاي کربن وقتي با DNA اي که داراي توالي مشخصي است، پوشيده شود، اين توانايي را دارند که اکسيد نيتريک را رديابي کنند، اما در اين مطالعه محققان نانوتيوب‌هايي را ابداع کرده‌اند که در دو حسگر مجزا به کار گرفته مي‌شوند. اولين حسگر، به داخل جريان خون تزريق شده و پايش کوتاه‌مدتي را امکان‌پذير مي‌کند. بدين منظور Iverson به پلي‌اتيلن گليکول متصل شده و به مانيتور مي‌چسبد تا آن را قابل تزريق کند. پلي‌اتيلن گليکول از لخته شدن خون جلوگيري مي‌کند.
وقتي اين حسگر به داخل جريان خون موش تزريق شد، توانست از ريه‌ها و قلب عبور کرده و داخل کبد جمع شوند، بدون آنکه آسيبي به اعضا برساند. زماني که داخل کبد گرد هم آمدند، قادر بودند که اکسيد نيتريک را پايش کنند. حسگر بعدي، به نوعي ژل آغشته مي‌شود تا براي مدت طولاني بتواند زير پوست جايگذاري شود. ژل مورد نظر از alginate ساخته شده است. وقتي اين حسگر زير پوست موش قرار گرفت، براي مدت 400 روز عملکرد خود را حفظ کرد و سرجاي خود باقي ماند. محققان معتقدند که اين حسگر مي‌تواند براي مدت طولاني‌تر هر در آن محل بماند. محققان تاکيد مي‌کنند که حسگر زيرپوستي مي‌تواند در پايش سرطان يا هر نوع بيماري ديگري که باعث التهاب مي‌شود، مفيد باشد. وقتي هر دو نوع حسگر داخل بدن است، محققان توانسته‌اند سيگنال فلورسنت near-infrared توليد کنند که ليزر near-infrared براي آنها مي‌تاباند.
در حال حاضر محققان در تلاش هستند تا با تغييراتي دراين حسگرها به رديابي گلوکز در خون بپردازند. اين کار با پوشش‌هاي مختلف نانوتيوب‌ها امکان‌پذير است. به اين ترتيب حسگر سطح گلوکز خون را در زمان گزارش مي‌کند و با اتصال آن به پمپ انسولين، مي‌توان هر زمان که لازم بود، به آن دستور داد که ميزان انسولين مورد نظر را به داخل خون تحويل دهد. اگر کارايي اين سنسورها در تشخيص گلوکز خون ثابت شود، نياز بيماران ديابتي به گرفتن نمونه‌هاي خون برطرف مي‌شود و مشکل عمده‌اي را حل خواهد کرد. به نظر مي‌رسد ايده جديد اين قابليت را دارد تا براي ابداع وسايل جديد به کار گرفته شود و بتواند در تشخيص و پايش بيماري‌هاي مختلف مورد استفاده قرار گيرد.

بررسي يک تحقيق جديد حاکي از آن است که شواهد فزاينده‌اي از اين ايده حمايت مي‌کنند که مغز نقش کليدي در تنظيم سطح گلوکز طبيعي خون و ابتلا فرد به ديابت نوع 2 دارد. در اين مقاله که در آخرين شماره نشريه معتبر و علمي Nature به چاپ رسيده، محققان دانشگاه‌هاي واشنگتن، سينسيناتي و ميشيگان در ايالات متحده آمريکا با همکاري دانشمندان دانشگاه فني مونيخ آلمان از يک سيستم مرکزي مغزي پرده برداشته‌اند که مي‌تواند سطح قند خون را از طريق مکانيسم‌هاي انسوليني و غيرانسوليني به حالت طبيعي خود بازگرداند. براساس اين ايده، تنظيم سطح گلوکز طبيعي خون به فعل و انفعالات بسيار هماهنگ ميان اين سيستم مغزي و توليد انسولين از سلول‌هاي بتاي پانکراس وابسته است. اگر اين نظريه درست باشد، مي‌تواند باعث بازشدن دري شود به رويکردهاي کاملا جديد براي پيشگيري و درمان بيماري ديابت نوع 2 و حتي درمان کامل اين بيماري و برگشت‌ناپذير شدن کامل آن. در اين مقاله، نويسندگان توضيح مي‌دهند که براي حدود يک دهه است که پژوهشگران معتقدند مغز نقش مهمي در طبيعي نگاه داشتن سطح قند خون دارند، اما از زمان کشف انسولين در سال 1920، تمامي تمرکزها به سوي آن جلب شد و در حال حاضر تمامي درمان‌هاي موجود بيماري ديابت روي آن تمرکز دارند. البته داروهاي موجود نيز از پس کنترل سطح بالاي قند خون خوب برآمده‌اند، اما نتوانسته‌اند آن را به طور کامل درمان کنند و همين امر حکايت از آن دارد که علل ديگري هم در اين بازي سهيم هستند. حال توجه دانشمندان دوباره به نقش کليدي مغز بازگشته و مدارهاي اصلي موجود در هيپوتالاموس و ديگر نواحي مغز و از سوي ديگر، سلول‌هاي توليد کننده انسولين را در پانکراس در اين امر دخيل مي‌دانند. آنها معتقدند که ديابت نتيجه به هم خوردن هم سيستم سلول‌هاي بتاي پانکراس و هم سيستم مرکزي مغز براي تنظيم سطح قند خون است. درواقع مغز انسان مکانيسمي به نام «اثر گلوکز» دارد که برداشت گلوکز را بوسيله بافت‌ها تنظيم مي‌کند و نکته مهم آنکهاين مکانيسم مستقل از سلول‌هاي بتاي پانکراس عمل مي‌کند. وقتي ديابت رخ مي‌دهد که اول سيستم مغزي شکست خورده و همين امر باعث وارد آوردن فشار روي سيستم پانکراس مي‌شود. سيستم مذکور در ابتدا مقاومت کرده و مايل است که شکست مغز را جبران کند، اما خود نيز در نهايت شکست را مي‌پذيرد و تسليم مي‌شود. نتيجه اين که تنظيم قند خون وارد يک چرخه معيوب شده و پاياني جز ابتلا به ديابت نوع 2 براي آن متصور نيست. انسولين درماني ممکن است سطح بالاي قند خون را کاهش دهد اما اين تنها حل کردن نيمي از مشکل است. بايد شکست سيستم مرکزي مغز نيز تعمير شود و به حالت اوليه خود بازگردد. در چنين حالتي نه تنها نگاه داشتن سطح قند خون در حد طبيعي امکان‌پذير است که شايد بتوان به درمان کامل و برگشت‌ناپذير شدن اين بيماري پرهزينه نيز اميد داشت.

در بررسي‌هاي تازه، تغييراتي در دستورالعمل‌هاي مديريت ديابت بارداري توسط كالج زنان و زايمان آمريكا منتشر شده است. در اين دستورالعمل‌ها، استفاده از داروهاي خوراكي آنتي‌هيپرگليسميك به‌عنوان جايگزين انسولين‌درماني براي درمان ديابت بارداري توصيه شده است. متخصصان بر استفاده از glyburide در زنان مبتلا به ديابت بارداري كه نتوانسته‌اند با رعايت رژيم‌غذايي، سطح قندخون خود را به حالت طبيعي بازگردانند و نمي‌توانند خود را با آن شرايط تطابق دهند و در رابطه با انسولين‌‌درماني نيز مشكلاتي وجود دارد، تاكيد مي‌كنند.

بررسي‌هاي جديد حاكي از تاثير مثبت‌ درمان جراحي بيماران چاق مبتلا به ديابت است. اگر با اين روش درماني كاهش وزن ثابت (20 تا 30 درصد پس از يك تا 2 سال) رخ دهد، پيشرفت بزرگي در كنترل قندخون پيدا خواهد شد. در يك كارآزمايي يك ساله، 120 بيمار چاق (با شاخص توده بدني 30 تا 9/39) و مبتلا به ديابت نوع2 (كه ميانگين مدت ابتلا به ديابت 9 سال بوده است)، در يك برنامه تعديل‌ همه‌جانبه روش زندگي و درمان باليني كنترل وزن وارد و به طور تصادفي به دو گروه دريافت‌كننده جراحي باي‌پس Roux-en-Y معده يا بدون جراحي تقسيم شدند. همگي برنامه تعديل روش زندگي را تا آخر دنبال كردند.در نهايت مشخص شد نسبت بزرگي از بيماران در گروه جراحي شده به پيامدهاي موردنظر رسيدند. اين پيامدها شامل اين موارد بوده‌اند: A1C كمتر از 7 درصد، سطح LDL كلسترول كمتر از 100ميلي‌گرم در دسي‌ليتر، و فشارخون سيستوليك كمتر از 130 ميلي‌متر جيوه. در اين ميان، تنها دستيابي به سطح ‌A1C كمتر از 7درصد بين 2 گروه از نظر آماري معني‌دار بودند. البته عوارض جانبي جدي در گروه جراحي شده بيشتر ديده شد بنابراين هنوز كارآيي اين روش مبهم باقي مي‌ماند و بايد بررسي‌هاي بيشتري در اين زمينه انجام شود.

امروزه مشخص شده است كه بعضي از انواع فلوروكينولون‌ها، هم با هيپوگليسمي و هم با هيپرگليسمي در ارتباط هستند. همين امر باعث خارج شدن بعضي از انواع آن از بازار دارويي شده است. در يك مطالعه كوهورت مبتني بر جمعيت در بيماران مبتلا به ديابت، فلوروكينولون‌هاي خوراكي با افزايش متوسط، اما معني‌دار از نظر آماري، خطر ديس‌گلسيمي همراه بوده‌اند. در اين ميان خطر هم هيپوگليسمي و هم هيپرگليسمي بيشتر از همه با moxifloxacin ديده شده بنابراين به نظر مي‌رسد در تجويز اين گروه از داروها براي بيماران، خصوصا بيماران مبتلا به ديابت بايد دقت بيشتري شود و اين عارضه جانبي همواره مدنظر قرار داشته باشد و بيماران از اين نظر به طور مرتب پايش شوند.

دانشمندان دانشگاه موناش یک رویکرد جدید انقلابی برای درمان فشار خون بالا ابداع کرده‌اند که می‌تواند جان بسیاری از بیماران را نجات داده و کیفیت حیات میلیونها مبتلا به این شرایط را ارتقا بخشد. نتایج نهایی یک کارآزمایی بالینی سه ساله در استرالیا و اروپا به ارزیابی این روش بدیع برای درمان فشار خون پرداخته است.
این روش جدید موسوم به «قطع عصب سمپاتیک کلیه از راه پوست» شامل مختل کردن عصبهای اطراف کلیه بوده که به مغز و کلیه سیگنالهایی برای افزایش فشار خون ارسال می‌کنند. تاکنون هیچ مسئله مهم کوتاه یا بلندمدت مرتبط با ایمنی برای این رویکرد گزارش نشده است. این رویکرد تحت بیهوشی موضعی انجام شده و از فرکانس انرژی رادیویی استفاده می‌کند که توسط یک کاتتر به محل عصبهای هدف فرستاده می‌شود. در نتیجه عصبهای موجود در شریان کلیوی تامین کننده خون کلیه‌ها، خاموش می‌شوند.
بر اساس برآوردهای سازمان جهانی بهداشت، فشار خون بالا حدود 40 درصد از بزرگسالان در سن 25 سال و بالاتر را تحت تاثیر قرار داده و مسئول 7.5 میلیون مرگ و میر سالانه در سراسر جهان است. فشار خون بالا یکی از عوامل خطر بیماری قلبی و شرایط دیگر مانند سکته، نارسایی قلب، اختلال کلیوی و اختلال بینایی است. این پژوهش در مجله Lancet منتشر شده است.

محققان دانشگاه ادینبورگ برای اولین بار توانسته‌اند از یک شیوه اسکن جدید برای شناسایی افراد در آستانه حمله قلبی استفاده کنند. محققان یک روش تصویربرداری کشف کرده‌اند که می‌تواند برای روشن سازی انسدادهای خطرناک در قلب مورد استفاده قرار بگیرد. روزانه صدها تن در اثر حمله قلبی می‌میرند که بسیاری از آنها در اثر چنین انسدادهایی ایجاد شده‌اند و در حال حاضر راه آسانی برای تشخیص آنها وجود ندارد.
اما نتایج یک کارآزمایی نشان‌دهنده آزمایش جدیدی بوده که شاید بتواند این بیماران را که بسیاری از آنها به آنژین (گلودرد) مبتلا هستند، شناسایی و درمان کند. محققان از یک اسکنر پت سی‌تی که معمولا برای شناسایی سرطان بکار می‌رود، برای پیگیری یک ترکیب شیمیایی موسوم به رادیواکتیو که به بدن بیمار تزریق شده بود، استفاده کردند. آنها دریافتند که این ردیاب موسوم به سدیم فلوراید-F به دقت مناطق پرخطر در قلب را با انتشار درخششی که در اسکن قابل مشاهده بوده، شناسایی می‌کند.
پر خطرترین مناطق رسوبات چربی موسوم به پلاک در سرخرگها هستند که در صورت پاره شدن آنها، باعث ایجاد یک لخته شده و جریان خون به قلب را مسدود می‌کند. این پژوهش که توسط بنیاد قلب انگستان و اداره دانشمند ارشد دولت اسکاتلند پشتیبانی شده، به بررسی دو گروه از بیماران شامل 40 بیمار در هر گروه پرداخت که یکی از آنها شامل افرادی بود که بتازگی حمله قلبی داشتند و در گروه دیگر بیمارانی قرار داشتند که آنژین داشته و در معرض حمله قلبی بودند. این اسکن نشان داد که بیش از 90 درصد بیماران حمله قلبی از یک منطقه روشن در محل انسداد برخوردار بودند که باعث حمله قلبی در آنها شده بود. تقریبا نیمی از افراد مبتلا به آنژین نیز پلاکهایی داشتند که روشن شده و نشانگر قریب‌الوقوع بودن حمله قلبی بود. این پژوهش در مجله Lancet medical منتشر شده است.

محققان دانشگاه میسوری روش دقیق‌تری برای تشخیص سرطان لوزالمعده توسعه داده‌اند که امکان اتخاذ تدابیر درمانی مناسب را فراهم می‌کند. با توجه به محل قرار گرفتن لوزالمعده (پانکراس)، روش‌های متداول غربالگری برای تشخیص سرطان در این اندام کارآیی ندارد و پزشکان در فرآیند تشخیص بیشتر به نتایج آزمایشگاه وابسته هستند. پاتولوژیست‌ها در تفاوت قائل‌شدن بین لوزالمعده طبیعی و مشکوک به سرطان در زمان انجام اندوسکوپی اغلب دچار مشکل هستند و ضریب صحت تشخیص توسط متخصصان باتجربه بین 50 تا 80 درصد است. با توجه به فرآیند دشوار تشخیص بیماری، گسترش سرطان در بدن بسیار سریع بوده و نشانه‌های اصلی تا مراحل پیشرفته بیماری بروز نمی‌کنند که در این شرایط امکان نجات بیمار وجود ندارد.
محققان دانشگاه میسوری روش جدیدی را ابداع کرده‌اند که از طریق بررسی ویژگی‌های سلولی که بطور مستقیم با سرطان در ارتباط هستند، به تشخیص به موقع بیماری کمک می‌کند. محققان نتایج آزمایشات 52 بیمار را مورد آنالیز قرار داده و سپس آنالیزهای آماری برای یافتن ارتباط بین سرطان و نشانه‌های قابل تشخیص توسط پاتولوژیست ها انجام دادند. نتایج نهایی شامل چهار ویژگی عمده است که پاتولوژیست‌ها را قادر به تشخیص سرطان با دقت 93 درصدی می‌کند؛ این ویژگی‌های شامل: تنوع گسترده در اندازه هسته سلول‌های لوزالمعده، تولید یک پروتئین در سلول‌ها که بطور طبیعی تولید نمی‌شوند، سلول های اپتلیال اتیپیک منفرد و هستک بلندتر از اندازه طبیعی هستند. تکنیک جدید گام مهمی در ارتقاء سلامت و مراقبت های بهداشتی از بیماران مبتلا به سرطان لوزالمعده محسوب می‌شود. محققان نتایج یافته‌های خود را در نشست سالانه انجمن پاتولوژی کلینیکال 2013 آمریکا ارائه کردند.

یک آزمایش خون جدید برای تشخیص مسمومیت دوران حاملگی (پره اکلامیسی) می‌تواند زندگی صدها زن باردار و نوزاد در معرض خطر را نجات دهد. محققان اظهار کردند: با انجام یک آزمایش که تنها 15 دقیقه به طول می‌انجامد، می‌توان قادر به شناسایی 96 درصد از زنان باردار در معرض خطر این بیماری بود. دانشمندان بریتانیایی 600 زن باردار را در سراسر انگلستان مورد بررسی قرار دادند که 61 درصد از آنان مبتلا به پره اکلامیسی بودند. این وضعیت می‌تواند به کلیه‌ها، کبد و مغز آسیب برساند و منجر به زایمان زودرس، نوزادان کم وزن و مرده‌زایی شود. دکتر لوسی چاپل، مدرس ارشد در کینگز کالج لندن اظهار کرد: این آزمایش برای تفاوت قائل شدن بین زنان مبتلا به پره اکلامیسی و زنانی که تنها فشارخون بالا دارند، طراحی شده است.
آزمایشهای فعلی به جای پیش‌بینی این بیماری فقط زمانی که این بیماری اتفاق می‌افتد و بیماری پیشرفت کرده باشد، انجام می‌شود و این زمانی است که ممکن است به ارگان‌های بدن آسیب رسانده باشد. علاوه بر فشار خون بالا علایم دیگری شامل سردرد شدید و مشکلات بینایی از عوارض این عارضه است که زنان باردار ممکن است در طول نیمه دوم بارداری و یا بلافاصله پس از تولد نوزاد به آن مبتلا شوند. در موارد شدید، پره اکلامیسی ممکن است زندگی مادر و نوزاد را تهدید کند. این یافته‌ها در انجمن قلب امریکا مطرح و در مجله گردش خون منتشر شده است.

محققان موسسه ذهن کالیفرنیا دیویس می‌گویند: کودکان مبتلا به اوتیسم، نسبت به سایر کودکان، شش تا هشت برابر بیشتر احتمال دارد به ناراحتی دستگاه گوارش مبتلا شوند. مشکلات رفتاری مانند تحریک پذیری، رفتار تکراری و برداشت اجتماعی با ناراحتی‌های دستگاه گوارش از جمله یبوست، اسهال و حساسیت غذایی مرتبط است. پژوهشگران در تحقیقات خود دریافتند یک مورد از هر 88 کودک در امریکا به شکلی از طیف گسترده اختلال اوتیسم مبتلاست و اوتیسم غیر معمولی در مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها تشخیص داده می‌شود، پسران بیشتر از دختران تحت تاثیر این بیماری قرار دارند، از هر 54 کودک پسر یک نفر و در مقایسه با آن از هر 252 دختر یک نفر به اوتیسم مبتلا هستند. به گفته این محققان کودکی که دچار علائم مزمن دستگاه گوارش، همراه با درد و ناراحتی می‌شود، کمتر می‌خواهد به تعامل اجتماعی بپردازد. این رفتار در کودکان فاقد مهارتهای ارتباطی و اجتماعی تشدید شده است. بیش فعالی و رفتار تکراری ممکن است مکانیزمی برای مقابله با ناراحتی جسمی باشد.

دانشمندان آمریکایی تأکید می کنند، برخلاف مدل های پذیرفته شده در خصوص نحوه پردازش اطلاعات بصری توسط مغز، این عضو مهم بدن قادر به دیدن چیزهایی است که فرد آنها را نمی‌بیند. محققان دانشگاه آریزونا به سرپرستی «جی سانگوئینتی» در تحقیقات خود، قدرت پردازش بصری مغز را مورد ارزیابی قرار دادند؛ مجموعه‌یی از تصاویر یکدست سیاه در پس زمینه سفید که برخی از آنها شامل اشیای قابل تشخیص و واقعی بودند، به شرکت کنندگان نشان داده شدند.
امواج مغزی داوطلبان در زمان مشاهده این تصاویر با کمک دستگاه الکتروآنسافلوگرام (EEG) بررسی شده و پردازش بصری معنادار مغز مشخص شد. باوجود اینکه افراد قادر به مشاهده اشکال یکدست سیاه نبودند، اما مغز بطور مداوم در حال پردازش بصری تصویر بود؛ مغز این تصاویر را تفسیر می‌کرد و اگر اشکال تداعی کننده چیزی نبودند، فرد هیچ آگاهی از آن شیئ پیدا نمی‌کرد. 
بسیاری از نظریه‌ها این موضوع را مطرح می‌کنند که بدلیل نیاز به انرژی بالا برای پردازش اطلاعات بصری، مغز تنها اقدام به پردازش لحظه یی اطلاعات می‌کند. در حقیقت مغز کار پردازش اطلاعات بصری ورودی را تا سطح درک معنای آنچه مشاهده می‌شود برعهده دارد؛ در این حالت مغز با پردازش تمامی اطلاعات بصری، بهترین تفسیر را در اختیار فرد قرار می‌دهد. نتایج این مطالعه در مجله Psychological Science منتشر شده است.

زغال اخته از بیماری‌های قلبی، دیابت و چاقی جلوگیری می‌کند. مصرف منظم زغال اخته که غنی از ترکیباتی به نام پلی فنول‌هاست، بیش از یک دوره هشت هفته‌ای به پیشگیری و بهبود بیماری‌های مرتبط با سندرم متابولیسم کمک می‌کند. سرپرست این تحقیق، دکتر کلیمیس زاکاس، استاد تغذیه بالینی دانشگاه ماین آمریکا اظهار کرد: سندرم متابولیسم گروهی از عوامل خطر شناخته شده در چاقی، فشارخون، التهاب، چربی خون، عدم تحمل گلوکز، مقاومت به انسولین و اختلال عملکرد اندوتلیال است.
محققان اظهار کردند: برخی مواد موجود در مواد غذایی در برابر سندرم متابولیسم از بدن محافظت می‌کنند. این ترکیبات به طور طبیعی وجود دارند و در نتیجه موجب کاهش درمان دارویی و معالجه پزشکی می‌شوند. وی در ادامه افزود: تحقیقات پیشین ما بر روی موش‌ها نشان داد پلی فنول‌ها تاثیرات سودمندی بر سلامتی عروق و فشارخون بالا دارند و تحقیقات جدید حاکی از مزایای زغال اخته وحشی بر پیشگیری از سندرم متابولیسم در مدل انسانی است.
محققان دریافتند: تغذیه هشت هفته‌ای موش‌ها با زغال اخته موجب تنظیم، بهبود و تعادل بین شل شدن و جمع شدن دیواره رگ‌ها می‌شود و در موش‌های چاق مبتلا به سندرم متابولیسم نیز باعث بهبود فشار و جریان خون می‌شود. وی در ادامه افزود: مصرف زغال اخته وحشی موجب کاهش التهاب مزمن، بهبود میزان چربی غیرطبیعی و ژن مرتبط با سندرم متابولیسم می‌شود. نتایج این تحقیق در نشریه فیزیولوژی کاربردی، تغذیه و متابولیسم منتشر شده است.

محققان کانادایی در پژوهش جدید خود نشان داده‌اند مادرانی که در طول بارداری ورزش می‌کنند، کودکان باهوشتری خواهند داشت. محققان دانشگاه مونترال دریافتند که قرار گرفتن در معرض فعالیت فیزیکی در رحم می‌تواند رشد مغز را ارتقا بخشد و تنها یک جلسه 20 دقیقه‌ای در هفته می‌تواند تفاوت زیادی را ایجاد کند.
محققان در این پژوهش به بررسی کودکان پرداختند اما بر این باورند که این مزیت می‌تواند تا پایان عمر باقی بماند. آنها از 10 مادر باردار خواستند حداقل سه بار در هفته به میزانی ورزش کنند که تا حدی نفس کم بیاورند. این زنان بطور میانگین هفته‌ای تقریبا دو ساعت را به انجام ورزشهایی مانند راه رفتن سریع، دویدن، دوچرخه‌سواری یا شنا پرداختند. گروه دوم زنان باردار ورزش نکرده و تنها برای حدود 10 دقیقه در هفته نسبتا فعال بودند.
با تولد کودکان، محققان فعالیت مغزی آنها را با کلاهی پوشیده از بیش از 100 الکترود سنجیدند. برای هر کودک که روی پادر مادر خود خواب بود، یک صدای بوق بطور مکرر پخش می‌شد. برخی مواقع این صدای بوق با صدای دومی قطع می‌شد. فعالیت مغزی که توسط این کلاه سنجیده می‌شد، نشان داده کودکان مادرانی که ورزش کرده بودند، دو صدا را آسانتر از هم متمایز می‌کردند. این عمل نشانگر بلوغ بوده و این که مغز کودکان سریعتر رشد کرده است.
پیش از این پژوهشهای این محققان نشان داده بود که ورزش در طول بارداری می‌تواند هوشبهر و واژگان را تا حداقل پنج سالگی ارتقا بخشد. پژوهشهای دیگر نیز نشان داده که زنان با فعالیت بیشتر در دوران بارداری ممکن است سلامت قلب فرزند خود را در سالهای بعد ارتقا بخشند. هنوز نقش ورزش بر مغز جنین مشخص نیست اما ممکن است به دلیل افزایش اکسیژن‌رسانی باشد. ورزش همچنین ممکن است تولید پروتئین BDNF که مغز را ارتقا داده، افزایش دهد. این پژوهش در نشست سالانه انجمن علوم اعصاب مطرح شده است.

محققان انگلیسی دریافته‌اند که ساعت داخلی بدن ممکن است با افزایش حمله‌های قلبی و سکته مغزی ایسکمیک در صبح مرتبط باشد. به گفته محققان بیمارستان زنان برگهام، این یافته‌ها نشان می‌دهد که سیستم شبانه‌روزی یا ساعت داخلی بدن با افزایش خطر رویدادهای قلبی‌عروقی در صبح ارتباط دارد.
محققان 12 داوطلب بالغ سالم را در آزمایشگاههای نظارت فیزیولوژیکی فشرده مورد بررسی قرار دادند. شرکت کنندگان در طول یک پروتکل آزمایشگاهی دو هفته‌ای که برای ناهمگام‌سازی ریتمهای روزانه رفتاری و زیست محیطی طراحی شده بود، مورد ارزیابی قرار گرفتند. محققان بطور خاص نقش بازدارنده فعال‌کننده پلاسمینوژن-1(PAI-1) را ارزیابی کردند که مانع فروپاشی لخته‌های خون شده و در نتیجه عامل خطری برای انعقاد خون بوده که یکی از عوامل عمده حمله قلبی و سکته مغزی ایسکمیک است.
محققان به بررسی این امر پرداختند که آیا افزایش صبحگاهی PAI-1 در اثر سیستم داخلی شبانه‌روزی بوده یا به رفتارهایی مانند تغییر حالت بدن و فعالیت فیزیکی مرتبط است که معمولا در صبح رخ می‌دهند. آنها دریافتند که ساعت درونی بدن در صبح باعث افزایش سطوح جریان PAI-1 می‌شود. نتایج این پژوهش در مجله Blood منتشر شده است.

زنان مبتلا به دیابت چهار برابر بیشتر از مردان در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی هستند. در تحقیق محققان، بیش از 10 هزار آمریکایی مورد بررسی قرار گرفته‌اند. بر اساس یافته‌های این تحقیق، زنان زیر 60 سال به طور معمول خطرات قلبی کمتری نسبت به مردان دارند، اما این خطر در زنان دیابتی افزایش می‌یابد. این تحقیق نشان داد: زنان جوانتر از 60 سال که مبتلا به دیابت هستند، با احتمال چهار برابر بیشتر نسبت به مردان در معرض خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی هستند. محققان دریافتند: تفاوت‌های جنسیتی در خطر ابتلا به بیماری عروق کرونر در دیابتی‌ها وجود دارد و این بسته به ژنتیک و هورمون‌هاست که چگونه دیابت بر سلامت قلب تاثیر می‌گذارد. دکتر ریتا راستوگی کالیان از دانشکده پزشکی دانشگاه جانز هاپکینز اظهار کرد: باید از ابتلا به بیماری قلبی در زنان زیر 60 سال پیشگیری کرد. رژیم غذایی سالم و ورزش توصیه ما به افراد است.

لنزهای رنگی در طیفهای گسترده وجود دارند و اکنون یک پزشک آمریکایی به طراحی یک راه‌حل دائمی برای تغییر رنگ چشم انسان پرداخته است. این فرآیند موسوم به کاشت عنبیه مصنوعی شامل قرار دادن یک کاشت نازک سیلیکونی پزشکی در چشم برای تغییر ظاهر عنبیه است. این روش توسط دکتر کنت روزنتال از مرکز Island Eye Surgicenter در لانگ‌آیلند نیویورک پایه‌گذاری شده است.
این کاشت مصنوعی عنبیه در کاربردهای آرایشی قابل استفاده است اما همچنین می‌توان از آن برای برخی شرایط پزشکی مانند ناهمرنگی عنبیه که در آن یک رنگدانه منجر به متفاوت شدن رنگ چشمها می‌شود، استفاده کرد. در برخی موارد از این رویکرد حتی می‌توان برای بازیابی بینایی استفاده کرد. برای مثال در سال 2011 از این روش برای درمان یک نوجوان 17 ساله استفاده شد که از زمان تولد به دلیل عدم وجود عنبیه مادرزادی تا حدی نابینا بود. پس از درمان، وی تقریبا بینایی کامل خود را به دست آورد. این روش شامل ایجاد یک شکاف 2.8 میلیمتری در قرنیه و قرار دادن یک کاشت تا شده در میان آن است. این کاشت به محض ورود در چشم، باز شده و در موقععیت خود قرار می‌گیرد.
شرکت سازنده BrightOcular اظهار کرده که این رویکرد تاثیری بر نزدیک بینی یا دوربینی نداشته و افرادی که از عینک استفاده می‌کنند پس از انجام این عمل هم همچنان باید عینک خود را مجددا مورد استفاده قرار دهند. با این که این جراحی ایمن شناخته شده، برخی بیماران با عفونت، حساسیت به نور و التهاب و عوارض دیگر روبرو شده بودند که گفته سازندگان این کاشت‌ها در صورت ایجاد مشکل به سادگی قابل برداشتن هستند.
این عمل برای هر چشم حدود 15 دقیقه طول کشیده و با بیهوشی موضعی انجام می‌شود. بنابر اعلام شرکت سازنده، بهبودی کامل بیماران حدود یک تا دو ماه به طول می‌انجامد اما بیماران می‌توانند در همان روز پس از عمل به خانه باز گردند. مانند سایر عملهای جراحی چشم، بیماران پس از این عمل نباید رانندگی کرده یا احسام سنگین را بلند کنند و همچنین تا سه ماه اجازه شنا ندارند. کاشت‌های عنبیه مصنوعی در حال حاضر در کلینیک‌های سراسر آمریکا در دسترس هستند.

افراد دو زبانه 4.5 سال دیرتر از افراد تک زبانه به بیماری زوال عقل مبتلا می‌شوند که این مسأله در مورد افراد بی‌سواد نیز صدق می‌کند. تحقیقات قبلی نشان می‌دهد، استفاده از دو یا چند زبان مختلف به توسعه بهتر توانایی‌های عملکرد اجرایی و انجام کارهای نیازمند تمرکز منجر می‌شود. این مطالعه بزرگترین تحقیق در خصوص تأخیر زوال عقل در افراد دو زبانه و نخستین پژوهشی است که نشان می‌دهد، سطح تحصیلات به تنهایی نقش موثری در پیشگیری از زوال عقل ایفا نمی‌کند.
در این مطالعه ویژگی‌های سن، جنسیت، شغل و وضعیت زندگی شهری و روستایی 648 فرد مبتلا به زوال عقل مورد بررسی قرار گرفت که 391 نفر از آنها دو زبانه بودند. این مطالعه در منطقه حیدرآباد هند انجام شد؛ مهاجران این منطقه زبان مادری را به یک فرهنگ جدید منتقل کرده‌اند. اغلب ساکنان این منطقه دست کم دو زبانه هستند و از زبان‌های تلوگو و داخینی (Dakhini) به شکل غیر رسمی و هندی و انگلیسی به شکل رسمی استفاده می‌کنند. نتایج مطالعات صورت گرفته نشان می دهد، فرد چند زبانه از هیچ مزیت اضافی از صحبت کردن به زبان‌های سوم و بیشتر بهره‌مند نمی شود. همچنین میانگین سن بروز زوال عقل در افراد تک زبانه 61.1 سالگی عنوان شده که این نرخ در افراد دو زبانه 65.6 سالگی است. نتایج این مطالعه در مجله Neurology منتشر شده است.

تحقیقات جدید پژوهشگران نشان می‌دهد: ایروبیک باعث افزایش تراکم استخوان در نجات یافتگان از سرطان پستان می‌شود! نتایج یک تحقیق جدید در آمریکا نشان می‌دهد: تمرینات ایروبیک و قدرتی به کاهش از دست دادن تراکم استخوان و خطر شکستگی در نجات یافتگان از سرطان پستان کمک می‌کند. از دست دادن تراکم استخوان مشکلی جدی در نجات یافتگان از سرطان پستان است. درمان با مهارکننده‌های آروماتاز باعث جلوگیری از تولید استروژن (هورمونی که موجب رشد بسیاری از سرطان پستان است) می‌شود. ولی این هورمن برای تشکیل استخوان ها مورد نیاز است. به گفته پژوهشگران شیمی درمانی موجب یائسگی زودرس می‌شود، در نتیجه سطح استروژن پایین آمده و پوکی استخوان در این بیماران بروز می کند.
در این پژوهش 12 ماهه که شامل نجات یافتگان از سرطان پستانی بود و به تازگی مراحل درمانی آنها اتمام رسیده بود، حدود نیمی از آنها در یک برنامه ورزشی هوازی مقاومتی، سه بار در هفته در مرکز تناسب اندام ورزش کردند. زنان دیگر نیز به گروه کنترل اختصاص داده شده و با توجه به توصیه های معمول 30 دقیقه ورزش با شدت متوسط در بیشتر روزهای هفته انجام دادند. نتایج تحقیقات نشان داد: زنان در گروه مداخله استقامت فیزیکی بیشتر، توده عضلانی بیشتر و توده چربی کمتر از گروه شاهد داشتند. بنا بر نتایج این پژوهش، ورزش روزانه قدرت عضلانی، تعادل، کیفیت زندگی، خلق و خوی، توانایی عملکردی و وضعیت قلبی عروقی را بهبود بخشیده و به کاهش خطر از دست رفتن تراکم استخوان نیز کمک می‌کند.

محققان آمریکایی طی پژوهشی نشان دادند برای زنانی که طی سه ماهه اول بارداری خود به علت بیماری خودایمن، از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی استفاده می‌کنند، خطر جدی مبنی بر پیامدهای مضر برای جنینشان وجود ندارد. طی این پژوهش، محققان دانشگاه وندربیلت رزومه پزشکی 608 نوزاد را که 437 نفر آنها طی دوران بارداری مادرشان با داروهای خودایمن مواجهه بودند و 171 نفر که مادرانشان پیش از دوران بارداری از این دست داروها مصرف می‌کرند، مورد بررسی قرار دادند. 
مادران این کودکان به علت ابتلا به بیماری‌های آرتریت روماتوئید و پسوریازیس، اسپوندیلیت انکیلوزان، لوپوس، اسکلرودرما و بیماری التهابی روده از داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی مانند هیدروکسی کلروکین، مهارکننده‌های فاکتور نکروز تومور، سولفاسالازین و آزاتیوپرین استفاده می‌کردند. نتایج آماری نشان می‌داد که خطری جدی، جنین این مادران را تهدید نمی‌کند.
به گفته محققان، معمولا 50 درصد از بارداری‌ها غیر برنامه ریزی شده است و به همین علت ممکن است که زنان باردار بی‌اطلاع از شرایط بارداری خود به مصرف داروهای سرکوبگر سیستم ایمنی ادامه دهند. بنابراین به زنانی که تحت درمان بیماری‌های خودایمن هستند، توصیه می‌شود که در مورد خطرات احتمالی داروهای خود با پزشک مربوطه مشورت کنند. این پژوهش در مجله "Arthritis and Rheumatism" منتشر شده است.

تحقیقات نشان داده است: افرادی که کودکی خود را در وضعیت مالی نامناسبی به سر بوده‌اند، در بزرگسالی بیشتر به سرماخوردگی مبتلا می‌شوند. محققان دریافتند بزرگسالانی که در خانواده‌های با وضعیت مالی نامناسب بزرگ شده‌اند، احتمال بیشتری برای ابتلا به سرماخوردگی نسبت به کسانی که در خانواد‌ه‌های ثروتمند بزرگ شده‌اند دارند. این تحقیق بر روی 150 نفر از افراد سالم 18 تا 55 ساله انجام شده است. در این بررسی محققان اظهار کردند: افرادی که در خانواده‌های با وضعیت مالی نامناسب بزرگ شده‌اند، بیشتر احتمال ابتلا به سرماخوردگی را دارند و این احتمال در این افراد برای هر سال 9 درصد افزایش یافته است. یافته‌های این تحقیق در مجله «Brain, Behavior and Immunity» منتشر شده است.