پزشکی بالینی

محققان كانادايي ريزتراشه‌اي در اندازه انگشت شست طراحي كرده‌اند كه قادر به انجام 20 تست ژنتيكي با استفاده از يك قطره خون است. ريز تراشه Domino‌ يك آزمايشگاه ژنتيك مينياتوري قابل حمل، ارزان و قدرتمند است و مي تواند در آينده جايگزين آزمايشگاه‌هاي مرسوم شود. اين ريز تراشه پلاستيكي و يك بار مصرف كه توسط محققان دانشگاه آلبرتا طراحي شده است، حاوي 20 محفظه كوچك براي واكنش ژل مورد استفاده در آزمايش نمونه‌هاي زيستي است. با استفاده از اين ريز تراشه در آزمايشگاه‌هاي قابل حمل مجهز به ليزر، آشكارساز CCD و گرمكن، نتايج آزمايشات تشخيصي DNA‌ ظرف يك ساعت آماده مي‌شود. به گزارش ایسنا، بررسي‌ها نشان مي‌دهد، نتايج به دست آمده از طريق اين آزمايشگاه مينياتوري مشابه آزمايشگاه‌هاي پيشرفته است. استفاده از ريزتراشه يكبار مصرف Domino‌ كه با قيمت چند دلار عرضه مي‌شود، به كاربر با تخصص بالا نياز ندارد و مي‌تواند به ارتقاي سطح بهداشت در كشورهاي در حال توسعه كمك كند. اين محصول ظرف يك سال به مرحله توليد تجاري خواهد رسيد.

پزشكان در يك آزمايش جديد ادعا كردند كه مكمل‌هاي ويتامين «D» به اندازه داروها براي پايين آوردن فشار خون موثر هستند. اين پزشكان مي‌گويند مكمل‌هاي ويتامين D حتي مي‌توانند به اندازه برخي از داروهاي تجويزي براي كاهش فشار خون در بيماران موثر باشند. كمبود ويتامين D در بدن با بالا رفتن فشار خون توام است اما تا پيش از اين مدرك پزشكي قابل استنادي وجود نداشته كه نشان دهد افزايش سطح اين ويتامين در خون چه تغييري مي‌تواند از اين حيث ايجاد كند.
مطالعه جديد كه در نشست انجمن اروپايي فشار خون در لندن ارائه شد مزاياي آشكار مصرف مكمل‌هاي اين ويتامين را در 5 ماه فصل زمستان نشان داده است. تماس با نور آفتاب به طور طبيعي و بسيار موثرتر از رژيم غذايي سطح ويتامين D را در بدن افزايش مي‌دهد اما در كشورهاي منطقه اروپاي شمالي مثل انگليس مقدار كافي تشعشعات مفيد نور آفتاب فقط در هفت ماه از كل سال وجود دارد. به گفته پزشكان تقريبا 90 درصد از كل ذخيره ويتامين D در بدن از برخورد نور خورشيد با پوست حاصل مي‌شود.
اين پزشكان بيماراني را تحت مطالعه قرار دادند كه به بيمارستان هولستبرو در دانمارك مراجعه مي‌كردند. اين بيمارستان كه در منطقه‌اي در پنجاه و ششمين عرض جغرافيايي شمالي واقع است تقريبا در منطقه آب و هوايي مشابه شهرهاي گلاسگو و مسكو است. اين پزشكان متوجه شدند بيماراني كه روزانه 75 ميكروگرم مكمل ويتامين D مصرف مي‌كنند فشار خونشان به مقدار قابل ملاحظه‌اي پايين مي‌آيد كه براي سلامت قلب و عروق آنها بسيار سودمند است.

يك محقق آمريكايي مدعي شده كه با اسكن مغزي مي‌تواند با دقت 80 درصد به پيش‌بيني زودهنگام امكان اشتباه در آزمايشات رياضي استاندارد توسط انسان بپردازد. فدريكو كرت، دكتراي علوم رايانه دانشگاه آريزونا در تحقيقات خود دريافت كه دانشجويان اين دانشگاه كه هنوز در حال يادگيري زبان انگليسي هستند در مقايسه با افراد مسلط‌ تر مشكل بيشتري در پاسخ به سؤالات دارند. اين در حالي بود كه برخي از اين سؤالات در حوزه‌هاي كاملا مختلف قرار داشته و چگونگي ابراز آن به عنوان يك عامل تاثير گذار محسوب نمي‌شد.
كرت در پژوهش خود براي درك ريشه اين مشكل با اتصال يك دستگاه نوارالكترونيكي به سر داوطلبان، به برآورد سطح تعامل و حجم کار شناختی آنها در زمان پاسخ به سؤالات رياضي پرداخت. نتيجه اين آزمايش يك مجموعه از الگوهاي فعاليت امواج مغزي بود كه نشان‌دهنده امكان بروز محدوديت در ميزان پردازش در برخي مواقع بودند. در حقيقت طبق اين پژوهش كه در مجله Cerebral Contex منتشر شده، احتمال بروز يك اشتباه با احساسات و همچنين الزامات پردازشي افزايش مي‌يافت.
به گزارش ایسنا، محققان اين پژوهش كه به ثبت تصاوير مغزي از داوطلبان در زمان آماده‌سازي براي كارهاي درسي مي‌پرداختند، متوجه يك افزايش در فعاليت لوب‌هاي قدامي و آهيانه شدند كه مسؤول تنظيم احساسات منفي و حفظ تمركز فرد بر كار هستند. اين در حالي بود كه حتي اشاره به يك مسأله رياضي باعث افزايش بار كاري مغز در برخي داوطلبان، افزايش سطح پريشاني و در نتيجه بروز اشتباه مي‌شد. كرت طبق اين مشاهدات توانست به طراحي يك مجموعه الگوريتم با قابليت شناسايي اين الگوها در تفكرات داوطلبان با فاصله 20 ثانيه پيش از بروز اشتباه بپردازد. هدف اين محققان ايجاد سيستم‌هاي كمكي براي مداخله قبل يا در زمان تقلاي فرد براي حل مشكل و تسهيل فرايند يادگيري و كاراتر كردن آن در معلم و دانشجو است.

پژوهش جديد محققان آمريكايي نشان داده كه درمانهاي جديد براي بازسازي بافت قلبي در قربانيان حملات قلبي تا يك دهه آينده با استفاده از كليدهاي اصلي ژنتيكي در دسترس قرار خواهند گرفت. بافت زخمي ايجاد شده در اثر حمله قلبي مي‌تواند قلب را تضعيف كرده و توانايي پمپاژ خون كارآمد را كاهش دهد و منجر به نارسایی قلب شود. اين شرايط ناتوان‌كننده كه حدود 23 ميليون تن در سراسر جهان به آن دچار هستند باعث خستگي حتي در اثر كوچكترين تلاش فيزيكي در فرد شده و ممكن است در نهايت به مرگ منتهي شود. چندين گروه از دانشمندان در حال بررسي استفاده از سلولهاي بنيادي براي بازسازي قلب‌هاي داراي بافت آسيب‌ديده هستند. اين در حاليست كه پژوهش جديد به شيوه ساده‌اي از تبديل بافت زخمي به عضله اجرايي قلب بدون نياز به پيوند سلولهاي بنيادي اشاره دارد.
به گزارش ایسنا، محققان دانشگاه دوك در اين شيوه براي اولين بار از ريز آران‌اي‌ها استفاده كرده‌اند كه مولكولهاي كوچك ژنتيكي و تنظيم‌كنندگان اصلي كنترل فعاليت ژنهاي متعدد هستند. آنها موفق به شناسايي يك تركيب خاص از سه ريز آران‌اي شده‌اند كه بنظر مي‌رسد به تبديل سلولهاي بافت زخمي موسوم به فيبروبلاستها به سلولهاي ماهيچه قلب مي‌پردازند. هنگامي كه ريز آران‌اي ها در آزمايشگاه به درون فيبروبلاستها منتقل شدند، اين سلولها كه مجددا برنامه‌ريزي شده‌اند به کاردیومیوسیت تبديل شده كه ماهيچه قلب را مي‌سازند. چنين تغييري در موشهاي زنده نيز بدست آمد كه نشان‌دهنده قابليت درماني آن است. اين تيم كه نتايج پژوهش آنها در مجله Circulation Research منتشر شده، اكنون قصد دارند تا امكان ترميم قلبهاي آسيب‌ديده را در حيوانات بزرگتر توسط اين ريز آران‌اي‌ها مشاهده كنند. در صورت موفق بودن اين مطالعات، كارآزمايي‌هاي باليني بر روي انسان نيز آغاز خواهد شد.

پژوهشگران با استفاده از يک روش جديد مبتني بر ليتوگرافي موفق به توليد ابزاري جهت تصويربرداري از زيست مولکول‌ها شدند. براي توليد اين سيستم از نانوذرات طلا استفاده شده است. در قلب سيستم ايمني بدن که ما را بيماري‌ها و عوامل مخرب خارجي محافظت مي‌کند، شبکه ارتباطي پيچيده‌اي متشکل از ميليون‌ها سلول وجود دارد که سيگنال‌هاي شيميايي را ارسال و دريافت مي‌کند. براي اين ارتباط بايد برهمکنش ميان ميلياردها پروتئين و مولکول زيستي وجود داشته باشد.
توانايي مشاهده الگوهاي فضايي مولد سيگنال در سيستم ايمني و ديگر سيستم‌هاي سلولي و همچنين مطالعه برهمکنش‌هاي مولکولي و مخابرات مولکولي يک ابزار مهم براي مبارزه با ناهنجاري‌هاي ايمني در بدن بوده و براي مطالعه بيماري‌هايي نظير سرطان بسيار ضروري است. اکنون اين ابزار در دسترس است.
پژوهشگران آزمايشگاه ملي «لورنس» در برکلي با همکاري محققاني از دانشگاه کاليفرنيا براي اولين بار از نانوآنتن نوري براي زيست شناسي غشاي سلولي استفاده کردند. يک تيم تحقيقاتي به رهبري «جي گروز» روشي براي اتصال غشاهاي ليپيدي مصنوعي به ميليون‌ها نانوآنتن از جنس طلا ارائه کردند. با استفاده از پديده‌اي به ‌نام پلاسمونيک، اين نانوآنتن‌ها مي‌توانند شدت تابش سيگنال‌هاي فلورسانس يا رامان را افزايش دهند. اين تابش‌ها بدون اين که به پروتئين دست خورده شود، تقويت مي‌شوند.
«گروز» مي‌گويد: روش ما يک روش غيرتهاجمي است که در آن سيگنال‌هاي نوري بدون نياز به تماس مستقيم با نانوآنتن مي‌توانند سيگنال‌ها را تقويت کنند. ما ميليون‌ها نانوآنتن روي يک غشاي مصنوعي ساخته‌ايم، براي توليد اين سيستم از ليتوگرافي کلوئيدي و پردازش پلاسما استفاده مي‌شود. از آن جايي که ذرات پلي استايرن در طول فرايند پلاسما با هم فواصل يکساني دارند، مي‌توان فاصله بين نانوآنتن‌ها را کنترل کرد. در نتيجه هر يک جفت از مثلث‌ها با هم فاصله تعريف شده‌اي دارند. تا پيش از اين امکان تعريف کردن فاصله ميان نانومثلث‌هاي طلا وجود نداشت، اين فاصله تعيين کننده فرکانس رزونانس پلاسمون سطحي است که اثر پلاسمونيک را افزايش مي‌دهد.
به گزارش ایسنا، با اين روش ليتوگرافي، کره‌هاي پليمري تک لايه به‌ صورت شش ضلعي با خودآرايي تشکيل مي‌شوند. با اين روش مي‌توان روي يک زيرلايه سايه انداخت - ايجاد ماسک - تا پس از آن روي آن سطح نانوذرات طلا را پوشش داد. پس از زدودن اين ماسک، آنچه که باقي‌ مي‌ماند آرايه‌هايي از نانوذرات طلا خواهد بود. اين آرايه‌ها تشکيل غشاي مصنوعي مي‌دهند. نتايج اين تحقيق در قالب مقاله‌اي تحت عنوان Single Molecule Tracking on Supported Membranes with Arrays of Optical Nanoantennas در نشريه «NanoLetters» به چاپ رسيده است.

اختلاف طول عمر مردان و زنان در حال کاهش است و مردان شاید در سال ۲۰۳۰ به عمر متوسط زنان دست یابند. این مطلب را یک مشاور اداره آمارهای ملی بریتانیا اعلام کرد. پروفسور لی می هیو گفت که اختلاف طول عمر مردان و زنان در دهه ۷۰ با شش سال افزایش به بالاترین حد رسیده بود. عمر متوسط انسان ها در سراسرجهان در حال افزایش است، اما طول عمر مردان با سرعت بیشتری افزایش می یابد. تصور می شود که کاهش مصرف سیگار در بین مردان توضیحی برای این تحول باشد. پروفسور می هیو، استاد آماردر مدرسه کاس بیزنس، داده های اطلاعاتی در مورد طول عمر در انگلستان و ویلز را تحلیل کرد. او می خواست در مورد عمر متوسط اشخاص سی سال به بالا به نتیجه ای دست یابد.
براساس یافته های پروفسور هیو، مردان که دهه های طولانی از زنان عقب مانده بودند، اکنون به سرعت به آنها نزدیک تر می شوند. این دانشمند آمار در ادامه سخنانش گفت، اگر این روند ادامه یابد، عمر متوسط هردو جنسیت می تواند در سال ۲۰۳۰ به ۸۷ سال برسد. به گفته پروفسور هیو: جالب این است که در حدود ۲۰ سال گذشته عمر متوسط مردان سی ساله شش سال افزایش یافت و اگر در ۲۰ سال آینده طول عمر مردان به همان اندازه زیاد شود، با عمر متوسط زنان یکسان می شود.
یک دلیل افزایش عمر متوسط مردان شاید به سبک زندگی سالم تر آنها ارتباط داشته باشد. پروفسور هیو، دانشمند آمار نیز تصور می کند که یکی از دلایل اصلی کاهش شمار مردان سیگاری است. در گذشته میلیونها مرد شغلهای خطرناکی داشتند. آنها به طور مثال در معدن زغال سنگ کار می کردند. همچنین دسترسی به پزشک نیز به افزایش طول عمر مردان کمک می کند. بیماران قلبی که اکثر آنها را مردان تشکیل می دهند، اکنون نسبت به چند دهه پیش عمر متوسط بلندتری دارند. در مقابل زنان برخی از عادت های مردان را پیش گرفته اند و به طور مثال دیرتر از مردان شروع به سیگار کشیدن کردند. اکنون در حالی که میزان سرطان ریه در زنان درحال افزایش است، در مردان به سرعت کاهش می یابد. اما در مورد پسران هنوز عواملی وجود دارد که از رسیدن آنها به عمر متوسط دختران جلوگیری می کند. احتمال مرگ نوزادان پسر در نخستین سال زندگی شان بیشتر از دختران است. همچنین شمار مردانی که به ورزشهای خطرناک روی می آورند و یا درگیر سوانح خطرناک می شوند بیشتر است. به این ترتیب زنان در زمینه امید به زندگی همچنان جلو دارند.
پروفسور دیوید لئون، از مدرسه عالی بهداشت و مناطق گرمسیری گفت: زنان در تقریبا همه کشورهای دنیا در زمینه طول عمر اندکی پیشتاز هستند. اما او افزود که اختلاف عمر متوسط در برخی کشورها درحال از بین رفتن است. در کشورهایی با سطح پایین طول عمر مانند آفریقای سیاه، اختلاف چندانی بین زنان و مردان وجود ندارد. این مساله به گسترش بیماری های عفونی برمی گردد که مردان و زنان را به یک نسبت درگیر می کند. به گفته پروفسور لئون: مردان نسبت به گذشته بیشتر به خودشان می رسند و مردان در حال رسیدن به عمر متوسط زنان هستند.

آزمایشی که با عنوان "انقباض قلب" شناخته می‌شود، هفته آینده در بریتانیا برای اولین‌بار روی انسان انجام خواهد شد. در این آزمایش، یکی از عصب‌های منتهی به قلب بیمارانی که دچار نارسایی قلبی هستند، با ارسال پیام‌هایی الکترونیکی تحریک می‌شود و این امیدواری وجود دارد که با این کار، قلب بیمار، منقبض شده و امید به زندگی بیشتری پیدا کند. آزمایش "انقباض قلب" پیش از این روی سگ‌ها و موش‌های آزمایشگاهی انجام شده که نتایج قابل توجهی در زنده نگه داشتن آنها پس از حمله قلبی (آزمایشگاهی) داشته است. با این حال، بیماری که در روزهای آینده در بیمارستانی در لیورپول مورد جراحی قرار خواهد گرفت، اولین انسانی است که این روش بر روی او آزمایش می شود.
قلب وظیفه تلمبه کردن خون به سراسر بدن را به عهده دارد و زمانی که نمی‌تواند این کار را به درستی انجام دهد، افراد به سرعت دچار خستگی می شوند و به نفس نفس می‌افتند. نزدیک به ۹۰۰ هزار نفر در بریتانیا با نارسایی و مشکلات قلبی دست و پنجه نرم می‌کنند. این نارسایی می‌تواند بر اثر فشار خون بالا، بی‌حس شدن ماهیچه قلب یا یک مشکل ژنتیکی به وجود بیاید.
با بروز نارسایی قلبی، همزمان با تحلیل توان قلب برای تلمبه خون، این عضو بدن با خون بیشتری پر می‌شود و به تدریج در طول زمان، کش آمده و بزرگ‌تر می‌شود. در چنین وضعیتی، هرچه ابعاد قلب بزرگ‌تر شود، وضعیت بیمار حادتر می‌شود. با این حال، پژوهشگران امیدوارند که با آزمایش "انقباض قلب"، این روند معکوس شود. جراحان در بیمارستان قلب لیورپول و بیمارستان دانشگاه سلطنتی لیورپول، جراحی مربوط به آزمایش "انقباض قلب" را انجام خواهند دارد. آنها ابزاری شبیه دستگاه تنظیم‌کننده ضربان قلب را به یکی از عصب‌هایی که وارد قلب می‌شود، وصل خواهند کرد و گفته می‌شود که تحریک الکتریکی این عصب، باید از قلب در برابر آثار تغییرات هورمون آدرنالین "محافظت کند". آدرنالین باعث می‌شود قلب با شدت و سرعت بیشتری خون را تلمبه کند. تلمبه سریع خون یکی از واکنش‌های بدن به نارسایی قلبی است و پزشکان می‌گویند که در طول زمان، این روند، به قلب آسیب بیشتری وارد می‌کند. پژوهشگران امیدوارند که با "محافظت از قلب" در برابر آدرنالین، از بزرگ شدن آن جلوگیری شود و حتی قلب شروع به کوچک شدن کند.
به گزارش بی بی سی، دکتر جی رایت، یکی از متخصصان قلب و عروق در بیمارستان قلب لیورپول به بی‌بی‌سی گفت: "امیدواریم که این (روش) قلب را منقبض کند، هرچند ممکن است این انقباض به اندازه طبیعی نباشد." این آزمایش روی نزدیک به ۱۰۰ بیمار در ۳۰ بیمارستان در مناطق مختلف جهان انجام خواهد شد. کارل جردن که قبلا پیراپزشک بود، اولین بیماری است که مورد آزمایش "انقباض قلب" قرار می‌گیرد. قلب او به دنبال چندین بار حمله قلبی، بزرگ‌تر از اندازه معمول شده است.

حققان می گویند اگر همراه با پیوند کلیه، به بیمار پیوندی سلول های بنیادی هم تزریق شود، نیاز او برای مصرف همیشگی دارو و دستکاری در سیستم ایمنی از بین خواهد رفت. آزمایش های اولیه با این شیوه در بیمارستان های آمریکا بر تعدادی از بیماران با موفقیت انجام شده است. نشریه علمی "ساینس ترنسلیشنال مدیسن"در مقاله ای توضیح داده چگونه این روش می تواند نیاز به مصرف داروی مادام العمر را برای جلوگیری از پس زدن کلیه پیوندی از بین ببرد. محققان می گویند این شیوه می تواند "تاثیر جدی" بر علم پیوند در پزشکی داشته باشد.
یکی از مشکلات اصلی در پیوند اعضا این است که بدن بیمار عضو پیوندی جدید را یک جسم خارجی تشخیص می دهد و به آن حمله می کند. برای مقابله با این مشکل بیماران مجبورند مادام العمر داروهایی قوی برای تضعیف سیستم ایمنی بدنشان مصرف کنند. مصرف این داروها نیز مخاطرات خود را دارد؛ فشار خون را بالا می برد و باعث بیماری قند و عفونت های جدی می شود.
این تحقیق در دانشگاه لویسول و بیمارستان "نورثوسترن مموریال" در شهر شیکاگو و روی هشت بیمار انجام شده است. عضو پیوندی متعلق به اهدا کننده های در قید حیات بوده که در عین حال از آنها سلول های بنیادی هم گرفته شده بود. سیستم ایمنی بدن بیمار پیوندی نیز پیش از عمل با استفاده از شیمی درمانی و رادیوتراپی تضعیف شده بود. پیوند انجام شد و چند روز بعد از آن سلولهای بنیادی به بیماران تزریق شد. ایده اصلی این است که با این کار سیستم ایمنی تازه ای ایجاد شود که دیگر عضو پیوندی را به عنوان جسم خارجی شناسایی نکند. اگر چه بیماران در ابتدا برای تضعیف سیستم ایمنی خود دارو دریافت کردند اما هدف محققان این بود که تدریجا این دارو را کم و نهایتا حذف کنند. ۵ نفر از ۸ بیماری که این شیوه پیوند را انجام داده بودند ظرف یکسال از مصرف دارو بی نیاز شده اند.
به گزارش بی بی سی، یکی از این بیماران لیندسی پورتر ۴۷ ساله از شیکاگوست که می گوید: " من درباره مشکلات جدی بیماران پیوندی شنیده ام و این که من اینقدر احساس سلامتی می کنم برایم فرای واقعیت است." دکتر ژوزف لونتال، دستیار جراحی در دانشگاه نورث وسترن می گوید" نتایج اولیه از این تحقیق که هنوز ادامه دارد خیلی هیجان انگیز است و می تواند تاثیری جدی بر آینده علم پیوند عضو داشته باشد." به گفته وی این تکنیک می تواند زندگی تمام کسانی را که عضو پیوندی دارند بهبود ببخشد. اگرچه سلول های بنیادی اهدا کنندگان پیش از این هم مورد استفاده قرار گرفته بودند اما این اولین بار است که این سلول ها برای پیوند هایی غیر تطبیقی به کار رفته اند. در پیوندهای غیر تطبیقی اهدا کننده و بیمار خویشاوند نیستند و سیستم ایمنی مشابهی ندارند.

تحقیقات پژوهشگران نشان می دهد که با الهام از ساختار شان عسل می توان روزی سلول های عصبی صدمه دیده را به رشد واداشت و ترمیم کرد. دانشمندان می گویند، خوشه های عصبی را می تواند در مجراهای این داربست شیمیایی گنجاند تا بخش های آسیب دیده به این ترتیب ترمیم یابند. این داربست با الهام از ساختار شان عسل ساخته شده است. نتایج این کار تحقیقاتی که برگرفته از آزمایش بر روی رشته های عصبی موشها است، در مجله "تولید بیولوژیکی" منتشر شده است. پژوهشگران امیدوارند روزی بتوانند جراحت های نخاع را توسط این "داربست شیمیایی" معالجه کنند.
آسیب دیدن رشته های عصبی به طور مثال در پی یک سانحه تصادف می تواند به از دست دادن حس و توانایی تحرک در آن بخش از بدن منجر شود. معالجه و ترمیم رشته های عصبی آسیب دیده، کار دشواری است. امکان ترمیم رشته های عصبی به غیراز مغز ونخاع تنها در صورتی وجود دارد که بخش کوچکی صدمه دیده باشد. این موم شیمیایی که دانشمندان از آن استفاده می کنند از ماده ای ساخته شده که پس از ترمیم رشته عصبی از نظر بیولوژیکی قابل تجزیه است. دانشمندان اکنون یافته های خود را روی موشها آزمایش می کنند تا ببینند بخش های صدمه دیده عصبی تا چه اندازه قابل ترمیم هستند. دکتر فردریک کلایسن گفت: این فن آوری می تواند تحولی در زندگی افرادی ایجاد کند که از پیامدهای آسیب دیدگی رشته های عصبی رنج می برند. فن آوری استفاده از ساختار شان عسل بخشی ازدرمان با داروهای احیا کننده است. به طور مثال پژوهشگران سعی می کنند تا با استفاده از این شان عسل شیمیایی و گنجاندن سلولهای انسانی در آن، نای یا مثانه جدیدی برای بیماران تولید کنند.

محققان مچ‌بند تشخيص تشنج طراحي كرده‌اند كه با سنجش سطح تشنج در بيماران مبتلا به صرع، خطر بروز مرگ ناگهاني در بيماران را كاهش مي‌دهد. به منظور ارزيابي شدت تشنج در بيماران مبتلا به صرع، الكترودهايي به جمجمه متصل مي‌شود و از طريق دستگاه الكتروانسفالوگرافي (EEG) امواج مغزي بيمار مورد بررسي قرار مي‌گيرد كه اين امر مستلزم حضور فرد در مراكز درماني است. محققان MIT به سرپرستي پروفسور «روزاليند پيكارد» براي كمك به بيماران مصروع، حسگرهايي را درون يك مچ‌بند تعبيه كرده‌اند كه مي‌تواند سطح تشنج در بيمار را اندازه گيري كند. اين حسگرها در اصل براي شناسايي وضعيت عاطفي كودكان مبتلا به اوتيسم طراحي شده‌اند كه از طريق رسانايي الكتريكي پوست وضعيت سيستم عصبي سمپاتيك كودكان را مورد بررسي قرار مي‌دهند.
در مطالعه‌اي كه بر روي كودكان مبتلا به اوتيسم و مستعد تشنج در بيمارستان كودكان بوستون صورت گرفت،‌ مشخص شد كه هرچه رسانايي پوست در زمان بروز تشنج بيشتر باشد، به زمان بيشتري براي عادي شدن فعاليت امواج مغزي نياز است. تحقيقات قبلي نشان مي‌دهد، توقف طولاني مدت فعاليت امواج مغزي در زمان بروز تشنج، خطر بروز مرگ غيرمنتظره ناگهاني در صرع (SUDEP) را افزايش مي‌دهد كه اين حالت طي چند ساعت پس از بروز تشنج روي مي‌دهد و تعيين مدت زمان دقيق توقف امواج مغزي براي بيماران مصروع بسيار حائز اهميت است.
با استفاده از رسانايي پوست و به كمك حسگرهاي تعبيه شده در اين مچ‌بند مي‌توان شدت تشنج و مدت زمان توقف امواج مغزي را مشخص كرد و با اين روش بيمار و خانواده فرد مصروع مي‌توانند در صورت لزوم براي مراقبت‌هاي پزشكي بيشتر به مراكز درماني مراجعه كنند. اين مچ‌بندها بر روي تعدادي از كودكان مصروع بستري در بيمارستان و همزمان با دستگاه EEG‌ مورد آزمايش قرار گرفته است و نمونه اوليه از مدل تجاري آن در بيمارستان زنان و بيرگام در حال آزمايش است.

در يك دستاورد جديد، دانشمندان موفق به پرورش رگ‌هاي خوني انسان در آزمايشگاه شدند كه مي‌تواند انقلابي در جراحي باي‌پس قلبي ايجاد كند.توليد اين رگها از سلولهاي پوستي بدست آمده از دست تنها چند هفته به طول مي‌انجامد. علاوه بر جراحي‌هاي باي‌پس، از اين رگها همچنين مي‌توان براي كمك به دياليز بيماران كليوي و كودكان داراي دريچه‌هاي قلب معيوب استفاده كرد. به گفته محققان، آنها مي‌توانند طي دو ماه رگ‌هاي خوني را با بافت آنها بر روي يك دستگاه بافندگي مينياتوري در آزمايشگاه توليد كنند. تلاشهاي پيشين براي توليد رگهاي مصنوع بشر يا بر مواد مصنوعي تكيه داشته يا به توليد رگهاي ضعيف منجر شده بودند.

در جراحي باي‌پس قلبي، از يك رگ متعلق به بخش ديگري از بدن براي انحراف خون از رگهاي خوني مسدود يا تنگ استفاده مي‌شود. اين در حالي است كه بسياري از بيماران از رگهاي سالم و مناسب براي پيوند برخوردار نيستند و نمونه‌هاي مصنوعي نيز احتمال عفوني شدن دارند. با اين شيوه جديد كه در نشست زيست‌شناسي تجربي در سان‌ديگو رونمايي شده، مي‌توان امكان بروز عفونت را از بين ببرد. اين شيوه ابتدا از نمونه سلولهاي پوست پشت دست فرد استفاده شده كه به توليد مقادير زياد كولاژن محكم و منعطف پرداخته و از آن يك ورق نازك سلولي توليد مي‌كنند. سپس اين ورق به حالت لوله‌اي درآمده و با مواد مغذي انكوبه مي‌شود تا لايه‌ها به هم جوش خورده و يك لوله توخالي را شكل دهند. در مرحله بعدي يك لايه ديگر سلول از رگ سطحي روي اين لوله آمده كه بخشي از نمونه پوست اوليه بوده‌اند. اين محققان توانسته‌اند رگهاي خوني تا 20 سانتيمتر طول را با استفاده از سلوهاي بيمار و سلولهاي اهدايي توليد كنند.

استفاده از سلول‌هاي اهدايي مي‌تواند توليد اين رگ‌ها را در مقياس صنعتي قرار داده كه قابل ذخيره در سردخانه و مصرف در زمان نياز خواهند بود. رگ‌هاي بدست آمده از سلول‌هاي اهدايي تا كنون در سه بيمار با بيماري شديد كليوي پيوند خورده كه امكان دياليز بهتر را براي آنها فراهم خواهد كرد. تا كنون اين پيوند موفقيت‌آميز بوده و بيمار اول در سال گذشته درمان شد. مي‌توان سرعت اين فرايند را با حذف مرحله لوله كردن ورق سلولي افزايش داده و به جاي آن سلول‌ها را به شكل رشته‌هاي مناسب برش داد. سپس اين رشته‌ها را مي‌توان روي يك قرقره پيچيده و بر روي يك دستگاه نساجي ريز ايترسل به شكل لوله‌اي بافت. انجام اين كار مي‌تواند زمان توليد يك رگ خوني را به دو ماه كاهش دهد. اليته اين فرايند پر هزينه بوده و توليد هر رگ چند هزار دلار خواهد بود. اين فناوري هنوز در مراحل اوليه قرار داشته و انتظار مي‌رود بين پنج تا 10 سال آينده براي كاربرد گسترده آماده شود.

دانشمندان كانادايي موفق شدند نوع جديدي از ناتواني ذهني و ژن مرتبط با آن را كه از طريق اختلال در عملكرد سلول‌هاي مغزي، بر رشد شناختي فرد تأثير مي‌گذارد، كشف كنند. تيم تحقيقاتي مركز اعتياد و بهداشت روان (CAMH)‌ تورنتو كانادا به سرپرستي دكتر «جان وينسنت» موفق به شناسايي نوع جديد ناتواني ذهني و وقوع جهش در ژن NSUN2 در بين سه خواهر مبتلا به ناتواني ذهني شدند. به گفته دكتر «وينسنت» رئيس علوم اعصاب سلولي و مولكولي مركز CAMH، اين كشف پس از نقشه‌برداري از ژن‌هاي يك خانواده پاكستاني كه سه نفر از هفت فرزند آن مبتلا به ناتواني ذهني، ضعف عضلاني و مشكلات حركتي بودند، حاصل شد.
همچنين در تحقيق مشابهي محققان موفق به شناسايي جهش ژن NSUN2‌ در يك خانواده داراي فرزندان مبتلا به ناتواني ذهني شدند. محققان با بررسي نقشه ژن‌ها دريافتند، ازدواج فاميلي پسر عمو در هر دو خانواده عامل انتقال جهش ژنتيكي به نسل‌هاي بعدي و بروز ناتواني ذهني در فرزندان بوده است. نتايج بررسي‌هاي ژنتيكي اين دو خانواده نشان مي‌دهد، ژن NSUN2‌ يكي از شايع‌ترين علل بروز ناتواني ذهني ناشي از ژن‌هاي مغلوب است. كودك يك ژن معيوب را از يكي از والدين خود به ارث مي برد و همين مسأله باعث بروز ناتواني ذهني مي‌شود. محققان كانادايي با همكاري محققان مركز تحقيقات سلول هاي بنيادي Wellcome Trust در كمبريج، سلول هاي مغزي تحت تأثير جهش ژنتيكي را مشخص كردند. اين سلول ها كه پوركنژ (Purkinje) نام دارند، از نوع نورون‌هايي هستند كه به انتقال دهنده‌هاي عصبي گابا (GABA‌) پاسخ مي‌دهند.
به گزارش ایسنا، ناتواني ذهني كه در بين يك تا سه درصد جمعيت يك جامعه ديده مي‌شود، در اثر وقوع جهش ژنتيكي ايجاد مي‌شود و فرد مبتلا داراي محدوديت‌هايي در توانايي ذهني و انجام كارهاي روزمره زندگي است. تاكنون محققان اين مركز موفق به شناسايي پنج ژن ايجاد كننده اشكال مختلف ناتواني ذهني شده‌اند. نتيجه اين پژوهش جديد در مجله ژنتيك انساني (American Journal of Human Genetics) منتشر شده است.

یک مطالعه جدید نشان می دهد کمبود ویتامین با نرخ بالاتر از رد پیوند عضو، عفونت و مرگ مرتبط است. یک مطالعه جدید نشان می دهد ویتامین D برای سلامت بیماران پیوند ریه، مهم است. محققان از سیستم بهداشتی دانشگاه لویولا در شیکاگو نشان دادند که کمبود ویتامین D با افزایش در رد پیوند ریه و عفونت همراه است. دکتر ارین لووری، نویسنده اول این پژوهش و دستیار پروفسور در بخش طب و مراقبت های ریوی و بحرانی در لویولا در دانشکده پزشکی استریچ گفت: بیمارانی که تحت پیوند ریه هستند در معرض خطر ابتلا به رد عضو هستند و دو سوم از این بیماران، کمبود ویتامین D دارند.
برای این مطالعه، محققان 102 بیمار پیوند ریه را بررسی کردند و شرکت کنندگان که ویتامین D در طول 100 روز از عمل جراحی اولیه خود و یا 100 روز بعد از عمل استفاده می کردند تحت بررسی قرار گرفت. در 21 مورد میزان طبیعی ویتامین D دیده شد، اما 81 بیمار پیوندی دچار کمبود این ویتامین بودند. یافته ها حاکی از آن است که نرخ رد در گروه مبتلا به کمبود بیش از دو برابر از گروهی که مقادیر کافی از ویتامین D داشت، بود و گروه دچار کمبود نیز تا به حال بیش از دو برابر بسیاری از عفونت ها را داشتند و میزان مرگ و میر آنها یک سال پس از پیوند نزدیک به پنج برابر بالاتر از گروه دیگر بود.
به گزارش ایسنا، نویسندگان این بررسی گفت: 52 درصد از بیماران پیوند مکمل ویتامین D را قبل از عمل جراحی خود دریافت کردند. یک سال بعد، 75 نفر از بیماران سطوح طبیعی از مواد مغذی را داشتند و 27 نفر نداشتند. دکتر لورری گفت: با توجه به شیوع بالای کمبود ویتامین D در بیماران پیوند ریه و شواهد رو به رشد دال بر اینکه این مکمل به سیستم ایمنی بدن کمک می کند تا ارگان را تحمل کند، سطح مطلوب ویتامین D برای به دست آوردن نتایج مثبت در این بیماران بسیار مهم هستند. نتایج این پژوهش اخیرا در مجله Journal of Heart and Lung Transplantation منتشر شد.

طبق تحقیقات جدیدی، استرس مراقبت از یک زن مبتلا به سرطان پستان می تواند به سلامت شوهر او ضرر برساند و این اثر می تواند برای سالها پس از اتمام درمان نیز ادامه داشته باشد. محققان دانشگاه ایالتی اوهایو با مطالعه 32 مرد دریافتند که افرادی که دارای بالاترین سطح استرس در رابطه با سرطان همسران خود بودند، احتمال زیادتری دارد تا به علائم فیزیکی - مانند سردرد و درد شکم - و پاسخهای ضعیف تر سیستم ایمنی مبتلا شوند. پژوهش های قبلی نشان داده بود که افراد با سیستم ایمنی ضعیف بیشتر مستعد ابتلا به عفونت هستند و ممکن است پاسخ خوبی به واکسن ها ندهند. گفتنی است متوسط ​​سن مردان در این مطالعه 58 سال بود، و آنها به طور متوسط ​​ 26 سال ازدواج کرده بودند.
به گزارش ایسنا، همکار نویسنده، کریستن کارپنتر، یک محقق فوق دکترا در روانشناسی، معتقد است : «احساس گناه، افسردگی، ترس از دست دادن همه این موارد عوامل استرس زا است و این یک عامل استرس زای حادی است که چند هفته به طول نمی انجامد، بلکه این استرس حاد و مزمن برای سال ها به طول می انجامد.» شارلا ولز دی گرگوریو نویسنده مطالعه استادیار روانپزشکی و روانشناسی گفت: «این افراد نگرانی و مشکلات فیزیکی قابل توجه را تجربه می کنند، اما اغلب به دنبال مراقبت های پزشکی برای خود نیستند به این علت که توجه خود را بر روی بیماری همسران خود را متمرکز می کنند.» این پژوهش که در مجله Brain, Behavior and Immunity منتشر شد نشان می دهد که مراقبت پزشکان برای بیماران مبتلا به سرطان پستان می تواند با در نظر گرفتن سلامت مراقبان بیماران به آنها نیز کمک کنند.

دانشمندان دانشگاه دارتماوث در پژوهش جديد خود نشان داده‌اند كه اسكن‌هاي ام‌آرآي كاربردي مي‌تواند در مورد اشتهاي ابتدايي فرد قضاوت كرده و رفتارهاي جنسي يا افزایش وزن را پيش‌بيني كنند. اين محققان به اسكن مغز 58 زن جوان در زمان نمايش تصاوير مختلفي از غذاها، مناظر، حيوانات و افراد پرداخته و فعاليت‌هاي هسته اکومبنس يا مركز پاداش مغز آنها را بررسي كردند. اين داوطلبان شش ماه بعد دوباره مورد آزمايش قرار گرفتند. محققان دريافتند آن دسته از داوطلباني كه مغز آنها در زمان مشاهده غذا واكنش نشان داده بود، نسبت به ديگر داوطلبان دچار افزايش وزن شده بودند.
پژوهش‌هاي ديگر از ام‌آرآي كاربردي براي پيش‌بيني رفتار استفاده كرده‌اند كه يكي از آنها نشان داده اين اسكن‌ها مي‌تواند بطور دقيق‌تري رفتار شخص را پيش‌بيني كنند. در اين پژوهش، محققان به بررسي قشر جلو مغزي مياني و بخش پرکنیوس كه با خودآگاهي مرتبط هستند، پرداختند.
به گزارش ایسنا، هدف محققان دارتماوث، درك پايه فيزيولوژيكي براي نیروی اراده و چگونگي توانايي عوامل محيطي در تضعیف آن است. درك پايه‌هاي عصبي رفتارها مي‌تواند به درمانها يا حداقل آگاهي براي كمك به كنترل بهتر نفس در افراد منجر شود. اين پژوهش در مجله Neuroscience منتشر شده است.

دانشمندان سوئيسي در آزمايشي به نمايش چگونگي كنترل ذهني يك روبات توسط يك شخص حدودا فلج پرداخته‌اند كه اميدها را براي تعامل افراد معلول با محيط اطراف از طريق روبات‌ها در آينده افزايش داده است. آزمايشات مشابهي در آمريكا و آلمان انجام شده، اما آنها بيشتر براي بيماران داراي بدن سالم يا كاشت مغز تهاجمي مورد استفاده قرار گرفته بودند. يك بيمار معلول در بيمارستاني در سوئيس در اين آزمايشات از اين دستگاه استفاده كرده و به ارسال يك فرمان ذهني به رايانه اتاق خود پرداخت كه سپس به رايانه ديگري منتقل شده و يك روبات كوچك را در يك مسير 59 متري در لوزان حركت داد. اين سيستم توسط خوزه ميلان، استاد دانشكده پلي‌تكنيك فدرال لوزان طراحي شده كه تخصص وي در تعاملهاي غيرتهاجمي بين دستگاهها و مغز است. از اين فناوري همچنين مي‌توان براي حركت يك ويلچر استفاده كرد. به گفته ميلان، در اين شيوه پس از آغاز حركت، مغز مي‌تواند استراحت كند چرا كه در غير اين صورت به زودي خسته خواهد شد. اين در حاليست كه اين فناوري از محدوديتهاي خاص خود نيز برخوردار است. در صورت حضور چند فرد در اطراف يك ويلچر براي مثال سيگنالهاي مغزي در هم مي‌ريزند. در كنار حركت بخشيدن به افراد فلج، قطعات مصنوعی عصبی مي‌توانند براي كمك به بهبود بيماران دچار عدم احساس مورد استفاده قرار گيرند.
اين محققان همچنين در حال كار بر روي يك پوست الكتريكي براي معلولان هستند كه از يك دستكش با حسگرهاي ريز تشكيل شده و به ارسال مستقيم اطلاعات به سيستم عصبي فرد مي‌پردازد. در نهايت محققان اميدوارند بتوانند پروتزهاي مكانيكي را توليد كنند كه مانند دست واقعي،‌ از حساسيت و تحرك برخوردار باشند. محققان ديگر در لوزان در حال كار براي كمك به راه رفتن مجدد معلولان با الكترودهاي كاشته شده در نخاع آنها هستند. هدف اين پژوهشها اين است كه پس از يك سال اين معلولان بتوانند بدون كمك روباتها حركت كنند. اين محققان اكنون در حال تنظيم كارآزمايي‌هاي باليني براي اين سيستم بوده و قصد دارند بتوانند آزمايشات خود را طي يك سال آينده در بيمارستان دانشگاه زوريخ برپا كنند.

محققان موفق به توليد نانولوله‌هاي جديد براي تصويربرداري و دارورساني شدند. مي‌توان از نانولوله‌هاي کربني براي نفوذ بي‌خطر به‌ درون سلول‌هاي انسان و رهايش داروهاي ضد سرطان يا مولکول‌هاي DNA تغييريافته در ژن‌درماني استفاده کرد. با وجودي که هنوز راهي طولاني تا استفاده از اين فناوري در کاربردهاي باليني بايد طي شود، گروهي از محققان دانشگاه «بث» به رهبري دکتر «صوفيا پاسکو» نشان داده‌اند که چگونه اين لوله‌ها مي‌توانند به ‌عنوان «حامل‌هاي بار» عمل کرده و با نفوذ در غشاي بيروني سلول، برخي مولکول‌هاي دارويي را به‌ درون سلول برسانند.
نانولوله‌هاي کربني که تنها يک ميليارديم متر قطر دارند، حتي در برخي آلاينده‌هاي هوا يا در دوده نيز يافت مي‌شوند. مي‌توان از اين لوله‌ها در رسانش عوامل تصويربرداري همچون برچسب‌هاي فلورسانس و راديونوکليدها يا ايزوتوپ‌هاي راديواکتيو که به ‌طور وسيعي در تشخيص و درمان استفاده مي‌شوند، نيز بهره برد؛ اين عوامل تصويربرداري امکان گرفتن تصاوير با کيفيت بالا از سلول‌ها و بافت‌ها را فراهم کرده و تشخيص زودهنگام سرطان را امکان‌پذير مي‌كنند.
روش جديدي که توسط محققان ابداع شده است، شامل کوتاه کردن، تغيير دادن و خالص‌سازي نانولوله‌ها به‌ نحوي است که بتوانند در کاربردهاي وسيع‌تري نسبت به نانولوله‌هاي معمول مورد استفاده قرار بگيرند. سپس با استفاده از يک فرايند ارزان، سريع و بسيار کنترل‌پذير مبتني بر شيمي ابرمولکولي، مولکول‌هاي درخشان فلورسانس به شکلي محکم دور اين نانولوله‌ها پيچيده مي‌شوند. بررسي‌هاي اوليه نشان مي‌دهند که سلول‌هاي سرطان پروستات، اين ترکيب نانولوله/مولکول فلورسانس را به‌ خوبي جذب مي‌کنند. شيمي ابرمولکولي شاخه‌اي از شيمي است که به ‌عنوان شيمي فراي مولکول‌ها مشهور است. مرحله بعدي اين تحقيق بررسي توليد نانولوله‌هايي است که نه تنها مي‌توانند داخل و روي سطح خود مولکول‌هاي مفيد از نظر پزشکي را با خود حمل کنند، بلکه قابليت هدفگيري سلول‌هاي خاص نظير سلول‌هاي آسيب‌ديده يا سرطاني را نيز دارند.
به گزارش ایسنا، همچنين بايد روش ساده‌تري براي ايجاد اتصال محکم ميان نانولوله‌ها و مولکول‌ها ابداع شود تا اين مولکول‌ها قبل از آنکه از نانولوله‌ها جدا شوند، بتوانند وارد سلول‌ها شوند. اين کار توسط محققان دانشگاه «بث» و با همکاري محققان دانشگاه‌هاي آکسفورد، کمبريج و ناتينگهام صورت گرفته است. هزينه اين کار توسط انجمن تحقيقات پزشکي، انجمن سلطنتي و دانشگاه بث تأمين شده است. همچنين در اين کار از تجهيزات مجموعه تحقيقاتي هارول استفاده شده است. جزئيات اين کار در مجله «Advanced Functional Materials» منتشر شده است.

يک وسيله جديد که براي درمان بيماري ريفلاکس گاستروازوفاژيال يا GERD طراحي و ابداع شده، به زودي در مرکز معتبر پزشکي مايوکلينيک فلوريدا در دسترس بيماران قرار خواهد گرفت. اين وسيله به بيماراني توصيه مي‌شود که درمان دارويي در درمان آنها با شکست مواجه شده و همچنان از علايم ريفلاکس مزمن در رنج خواهند بود. اين وسيله در تاريخ 22مارچ 2012 به‌وسيله اداره کل غذا و داروي آمريکا تاييد شد و مايوکلينيک يکي از اولين موسسات پزشکي است که اين وسيله را روي بيماران خود آزمايش خواهد کرد زيرا اين مرکز درماني يکي از موسسات پيشرو در امر درمان GERD است. رييس بخش جراحي مايوکلينيک مدعي است اين وسيله به زودي در درمان بيماران مبتلا به GERD استفاده خواهد شد.
هر چند امروزه دارودرماني‌هاي متعددي در پيشگيري از GERD در دسترس است، اگر با شکست مواجه شود، عمل جراحي براي ترميم نقص مکانيکال اسفنکتر تحتاني مري در نظر گرفته خواهد شد اما روش درماني جديد نسبت به گزينه‌هاي جراحي کنوني از پيچيدگي‌ کمتري برخوردار است. درواقع اين سيستم جديد درماني کنترل موثر GERD را با عوارض جانبي محدود فراهم مي‌کند.
به گزارش سپید، اين وسيله که به عنوان يک تقويت‌کننده مکانيکي اسفنکتر تحتاني مري عمل مي‌کند، از يک حلقه با دانه‌هاي کوچک مغناطيسي تيتانيوم ساخته شده و به دور محل اتصال معده و مري پيچيده مي‌شود. هر چند جاذبه مغناطيسي ميان دانه‌ها آنقدر قوي هست که از ريفلاکس اسيد پيشگيري کند، از سويي آنقدر ضعيف هم هست که به غذا اجازه دهد وارد معده شود. اين حلقه مي‌تواند طي يک جراحي با حداقل تهاجم جايگذاري شود. رييس بخش جراحي مايوکلينيک که در امر درمان GERD متبحر است و نزديک به 200 جراحي مرتبط با GERD را در سال انجام مي‌دهد، معتقد است اين وسيله بازي درمان GERD را تغيير خواهد داد، خصوصا در بيماراني که درمان آنها با دارو با شکست مواجه شده است. امروزه بيماران زيادي به دنبال راه‌هاي درمان ديگري به غير از درمان دارويي براي بهبود ريفلاکس‌شان هستند، اما از تيغ جراحي‌هاي رايج که براي درمان GERD انجام مي‌شود، ابا دارند. حال با معرفي و تاييد اين وسيله جديد، به نظر مي‌رسد اين گزينه درماني براي اين دسته از بيماران بسيار جذاب باشد. اميد است سيستم جديد که LINX Reflux Management System ناميده مي‌شود، به زودي در درمان بيماران جاي خود را باز کند و عده زيادي را از درمان دارويي شکست خورده و عوارض حاصل از آن برهاند. شايد به اين ترتيب در آينده از تعداد بيماران مبتلا به سرطان مري که در زمينه GERD مزمن به آن دچار مي‌شوند، کاسته شود و جان‌هاي زيادي نجات يابد.

يک شرکت آلماني به نام Medisana به تازگي گجت کوچکي را ساخته و عرضه کرده که با اتصال به آيفون يا آي‌پد براي اندازه‌گيري دماني بدن فرد استفاده مي‌شود. اين گجت به سادگي اشعه مادون‌قرمز را به سطح بدن فرد مي‌اندازد و در بازگشت، دماي بدن را ثبت مي‌کند. در ضمن اين عدد را آناليز مي‌کند و به فرد اطلاع مي‌دهد تب دارد يا خير. مزيت عمده اين دماسنج نسبت به موارد مرسوم آن است که ديگر نيازي به تماس با سطح موردنظر ندارد. شرکت سازنده نيز در صفحه اين گجت اعلام داشته اين دماسنج دماي بدن را به‌طور قابل‌اعتماد و دقيق اندازه مي‌گيرد. همچنين مي‌توان براي اندازه‌گيري دماي سطوح يا مايعات هم از آن استفاده کرد. به گزارش سپید، قابليت‌هاي ديگر اين گجت مربوط به اپليکيشن آن مي‌شود، زيرا حافظه آن مي‌تواند پروفايل چند کاربر را در خود ذخيره کند. داده‌ها به صورت اتوماتيک مديريت و در مورد آنها توصيه داده مي‌شود. همچنين براي حفظ داده‌ها مي‌توان آنها را به آيفون يا آي‌پد منتقل کرد. اين گجت 3 سال هم گارانتي دارد.

دانشجوي مهندس زيستي وسيله‌اي را طراحي کرده‌اند که مي‌تواند به طور بالقوه جان کودکان نارس متولدشده را نجات دهد. اين وسيله که Babalung ناميده مي‌شود براي کمک به نوزادان نارس متولد شده که در کشورهاي در حال پيشرفت به دنيا مي‌آيند و اپيزودهايي از آپنه را تجربه مي‌کنند، طراحي شده است. بعضي اوقات در اين نوزادان يک ضربه ملايم روي پايشان باعث مي‌شود دوباره نفس بکشند. اين وسيله جديد در کشورهاي در حال پيشرفت که مراکز درماني از کمبود نيروي کار رنج مي‌برد و نمي‌توانند مراقبت خوبي از همه نوزادان نارس داشته باشند و حتي اين عمل ساده را براي حفظ جان آنها انجام دهند، کمک شاياني به نوزادان مي‌کند. Babalung از يک ميکروکنترلر الکترونيکي کوچک تشکيل شده که به يک بند قابل تنظيم با يک حسگر قابل ارتجاع متصل مي‌شود. به گزارش سپید، اين دستگاه دو خط دفاع دارد؛ اولي از يک سنسور قابل ارتجاع استفاده مي‌کند که به دور قفسه‌سينه نوزاد پيچيده مي‌شود تا تنفس آن را پايش کند. اگر 20 ثانيه بدون کشش سنسور بگذرد، ميکروکنترلر يک موتور ارتعاشي را روشن مي‌کند تا نوزاد را به نفس کشيدن وادار کند. اگر نوزاد نفس کشيدن را از سر نگيرد، خط دوم دفاعي 5 ثانيه بعد شروع به کار مي‌کند: چراغي چشمک‌زن به پرستار هشدار مي‌دهد سريع اقدامات پزشکي را انجام دهد. داده‌هاي تنفسي نوزاد نيز از طريق بلوتوث يا تلفن هوشمند يا کامپيوتر به پزشک وي فرستاده مي‌شود تا آناليز شوند. در طرح اوليه يك سيستم هشدار صوتي نيز در نظر گرفته شده بود كه بدليل احتمال صدمه زدن به شنوايي كودك حذف شده است. بيش از 50 آزمايش بر روي اين دستگاه انجام شده است كه در اكثر موارد دستگاه بروز آپنه را بدرستي تشخيص داده است. قيمت اين دستگاه 25 دلار اعلام شده است و طراحان اميدوارند با توسعه فناوري قيمت آن را كاهش دهند.

به‌تازگي بيومارکرهايي شناسايي شده‌اند که مي‌توانند مقاومت به شيمي‌درماني را در بيماران مبتلا به سرطان پستان پيشگويي کنند. درواقع محققان گروهي از پروتئين‌ها را يافته‌اند که در نمونه‌هاي باليني به دست آمده از بيماران مبتلا به سرطان پستان که به شيمي‌درماني مقاوم هستند، دو برابر بيشتر و شايع‌تر از بيماراني است که با موفقيت درمان شده‌اند. اين پروتئين‌ها مقاومت به داروهاي رايج شيمي‌درماني را مانند اپي‌روبيسين و اوستاکسل نشان مي‌دهند. در روش به کار رفته 38 پروتئين شناسايي شدند که دو برابر بيشتر در افراد مقاوم به شيمي‌درماني يافت شدند. محققان اظهار اميدواري مي‌کنند اگر راه را درست آمده باشند، به گزينه‌اي جديد براي هدر نرفتن زمان طلايي درمان بيماران دست يافته‌اند و پزشکان مي‌توانند پاسخ بيماران مختلف را به شيمي‌درماني‌هاي مختلف بسنجند،‌ آنگاه تصميم بگيرند که چه دوره درماني‌اي براي آنها موثرتر است. به گزارش سپید، اين تيم تحقيقاتي به دنبال آن است که تعيين کنند چرا بعضي بيماران سرطاني به راديوتراپي مقاوم هستند و شايد بيومارکرهايي نيز در اين زمينه يافت شوند.

يک درمان تجربي جديد براي سرطان پروستات لوکاليزه که از اولتراسوند با شدت بالاي تمرکز (HIFU) بهره مي‌برد، اميدهايي را براي درمان اين سرطان برانگيخته، به طوري که کارايي بيشتر و عوارض جانبي کمتري نسبت به درمان‌هاي رايج در پي دارد. اين درمان جديد که به‌تازگي در نشريه Lancet Oncology معرفي شده، تنها توده‌هاي کوچک بافت سرطاني پروستات را برمي‌دارد و جايگزين درمان‌هاي کنوني مانند برداشت کل غده (راديکال پروستاتکتومي) مي‌شود. اين روش شبيه جراحي لامپکتومي است که در سرطان پستان به جاي ماستکتومي کامل انجام مي‌شود. در اين درمان جديد امواج صوتي با دقت ميلي‌متري تمرکز مي‌يابند و باعث مي‌شوند بافت سرطاني هدف تا حدود 90-80 درجه سانتي‌گراد گرم شود و به اين ترتيب سلول‌ها بلافاصله مي‌ميرند. به گزارش سپید، درمان‌هاي کنوني مانند جراحي و راديوتراپي عوارض جانبي آزاردهنده زيادي بر جاي مي‌گذارند که کيفيت زندگي بيماران را به شدت تحت‌تاثير قرار مي‌دهد، زيرا خطر صدمه رساندن به اعصاب تغذيه‌کننده عضلات کنترل‌کننده جريان ادرار و رکتوم نيز وجود دارد که خود بي‌اختياري ايجاد مي‌کند. بنابراين اين روش درماني جديد که عاري از عوارض فوق است، مي‌تواند مورد پسند بيماران قرار گيرد.

سالانه بيماران زيادي در اثر حملات قلبي فوت مي‌کنند، بدون آنکه فرصت رسيدن به خدمات درماني را داشته باشند. هر چند به‌طور مرتب علايم يک حمله قلبي توضيح داده مي‌شود، هنوز هستند بيماراني که در اين زمينه تعلل مي‌کنند و خود را دير به مرکز درماني مي‌رسانند، حالا يک وسيله قابل کاشت در بدن طراحي شده که AngelMed Guardian® نام دارد و به کاربران آن درباره حمله قلبي بالقوه از طريق ترکيب ارتعاشات، زنگ قابل شنيدن و هشدارهاي بصري هشدار مي‌دهد. آنچه اين دستگاه را متمايز مي‌کند، ترکيبي از حالات هشدار است. هشدار ارتعاشي دو مزيت عمده دارد؛ اول آنکه وسيله نمي‌تواند مانند يک دستگاه قابل حمل پشت سر گذاشته شود و دوم آنکه هشدار ارتعاشي نسبت به ديگر هشدارها راحت‌تر و بهتر احساس مي‌شود. مثلا شايد بيماري لباس زياد پوشيده باشد يا سنگيني‌ گوش داشته يا در يک محيط شلوغ باشد، بنابراين هشدار صوتي را نشنود، پس هشدار ارتعاشي بهتر عمل مي‌کند.

دانشمندان انگليسي و آلماني موفق به توليد كاشت‌هايي توسط رايانه شدند كه به بازيابي عصب‌ها كمك كرده و مي‌تواند شانس بازيابي حركات و احساس را در دست‌ها و پاهاي آسيب‌ديده ارتقا بخشد. «مجراهاي هدايت عصب (NGCs)» با استفاده از يك شيوه ليزري مورد استفاده در نوشتن مدارهاي الكتريكي پيچيده توليد شده‌اند. اين كاشت‌ها كه از پلاستيك زيست‌تجزيه‌پذير ساخته شده‌اند، به هدايت الياف عصبي جديد در كانال‌هاي جداگانه براي كمك به ترميم مي‌پردازند. هنگامي كه رشد مجدد عصبها بطور كامل انجام و اتصال مجدد ايجاد شد، اين دستگاه از بين خواهد رفت.
به گزارش ایسنا، به گفته محققان، جراحان هميشه در اتصال مجدد استخوان و عضلات موفق عمل كرده، اما هميشه در پيوند مجدد عصب‌ها مشكل وجود داشته است. بيماران دچار جراحات شديد اندام معمولا از فقدان احساسات رنج مي‌برند. عصبهاي اين اندام در مقايسه با نخاع، از قابليت رشد مجدد برخوردار بوده، اما براي اين كار به كمك بيروني نياز دارند. محققان به طراحي كاشت‌هاي داربستي پرداخته‌اند كه به پل‌سازي ميان محل جراحت و ارائه طيفي از نشانه‌هاي فيزيكي و شيميايي براي تحريك اين رشد مجدد مي‌پردازند. آزمايشات اين كاشت‌ها در آزمايشگاه نشان داده كه اين عصبها قابليت رشد مجدد و طبيعي را از طريق ساختار كانالي دارند. محققان كه پژوهش آنها در مجله Biofabrication منتشر شده،‌ در حال انجام كارآزمايي‌هاي باليني هستند و اميدوارند بتوانند اين فناوري را بر طيف گسترده‌اي از آسيبهاي عصبي جانبي اعمال كنند.

محققان می گویند كه تغذیه زودهنگام با شیر برای نوزادان نارسی كه در معرض خطر قرار دارند ، مفید است. قطع زودهنگام لوله‌های تغذیه، برخلاف تصورات پیشین برای نوزاد خطر مشكلات روده‌ای به دنبال ندارد. محققان دانشگاه آكسفورد 400 نوزاد را كه هر كدام دست كم پنج هفته زودتر از موعد به دنیا آمده بودند و به نسبت سنشان جثه كوچكی داشتند ، بررسی كردند. سالانه بیش از 60 هزار نوزاد نارس در انگلیس به دنیا می‌آید و از هر 10 كودك ، یك كودك به دلیل مشكلات هنگام تولد، تولد زودهنگام و یا شرایطی كه جانش را به خطر می‌اندازد به مراقبت‌های ویژه احتیاج دارد. نوزادان نارس در معرض مشكلات جدی روده‌ای از جمله انتروكولیت نكروزان هستند. نگرانی درمورد این مشكل روده ای موجب شده است كه واحدهای مراقبت ویژه در شروع استفاده از شیر برای تغذیه نوزاد جانب احتیاط را در نظر بگیرند. اما لوله‌های تغذیه نیز ممكن است خطراتی از جمله عوارضی برای كبد داشته باشند.
پژوهشگران در این مطالعه، در پی آن بودند كه دریابند آیا نوزادان نارس می‌توانند زودتر تغذیه با شیر را آغاز كنند و به این ترتیب سریعتر به وزنی مناسب دست یابند یا خیر. این پژوهش با همكاری واحد ملی اپیدمولوژی بارداری در دانشگاه آكسفورد و با مشاركت 54 بیمارستان در انگلیس و ایرلند انجام شده است. تقریبا نیمی از كودكان مورد آزمایش مشكلات تنفسی داشتند، البته نوزادان بسیار بیمار در این تحقیق بررسی نشدند.
در این تحقیق به نیمی از نوزادان یك روز پس از تولدشان شیر داده شد و بقیه در شش روزگی تغذیه با شیر را آغاز كردند.سه چهارم نوزادان به جای شیر خشك كمكی با شیر مادر تغذیه كردند. نوزادانی كه از روز دوم شیر خوردن را آغاز كرده بودند زودتر به تغذیه كامل - به معنی این كه نوزاد 72 ساعت با خوردن شیر تغذیه كند - رسیدند. به طور میانگین نوزادانی كه در دو روزگی شیر خوردن را آغاز كرده بودند، 18 روز پس از تولد كاملا از طریق شیر تغذیه می‌شدند. در حالی كه آنهایی كه از روز ششم شیر را شروع كرده بودند در روز بیست و یكم به مرحله تغذیه كامل ‌رسیدند. گروه اول 11 روز را در واحد مراقبت ویژه سپری كردند، در حالی كه این مدت برای گروه دوم 15 روز بود. هیچ تفاوت آماری روشنی در خصوص مشكلات روده‌ای، از جمله انتروكولیت نكروزان، بین دو گروه وجود نداشت.در گروه اول 36 نوزاد (18 درصد كل) و در گروه دوم 30 نوزاد (15 درصد كل) دچار این مشكل شدند.
به گزارش ایرنا، محققان تحت سرپرستی دكتر' آلیسون لیف ' و پروفسور 'پیتر بروكلهورست ' دریافتند آغاز تغذیه با شیر در 24 تا 48 ساعت پس از تولد می‌تواند برای نوزاد مفید باشد. 'بروكلهورست ' كه مدیر موسسه سلامت زنان در دانشگاه لندن است، در این مورد گفت: ظاهرا تغذیه زودهنگام برای این نوزادان تحت خطر، مفید است. این گروه تحقیقاتی اعلام كرده است كه یافته‌های این تحقیق را از هم اكنون می توان در واحدهای مراقبت ویژه اطفال به كار بست.

كارشناسان معتقدند بيماران مبتلا به سرطان روده با مصرف روزانه داروي آسپيرين مي‌توانند شانس مرگ ناشي از اين بيماري را كاهش دهند. بر اساس اين مطالعه كه بر روي چهار هزار و 500 بيمار مبتلا به سرطان روده در هلند صورت گرفت، نشان مي‌دهد مصرف اين قرص تا يك سوم مي‌تواند زمان مرگ افراد مبتلا به اين بيماري را به وقفه اندازد. در اين مطالعه كه حدود يك دهه به طول انجاميد تعدادي از افراد مورد مطالعه كه به سرطان روده مبتلا بودند، به طور روزانه اين دارو را مصرف كردند كه نسبت به تعداد افرادي كه اين دارو را دريافت نكردند در حدود 30 درصد ديرتر جان خود را بر اثر اين بيماري از دست دادند. به گزارش ایسنا، بررسي‌هاي پيشين محققان نشان مي‌دهد كه داروي آسپيرين مي‌تواند از پيشرفت بيماري سرطان در مراحل اوليه جلوگيري كند و سرعت گسترش سلولهاي سرطاني را پايين آورد. اين محققان هم چنين اعلام كردند كه مصرف اين دارو همانند دارو هاي ديگر تاثيرات مخرب و نامناسب خود را خواهد داشت و باعث التهاب و خونريزي‌هاي داخلي در تعداد كمي از بيماران مي‌شود. اما كارشناسان معتقدند هنوز براي اثبات اين ادعا و تجويز اين دارو به بيماران مبتلا به سرطان روده زود است.

براساس يافته‌هاي اخير، داروي جديد در دست تحقيق مي‌تواند از تعداد ضايعات مغزي مبتلايان به مولتيپل اسکلروزيس بکاهد. اين داروي جديد با نام ONO-4641 شناخته مي‌شود. دکتر تيموتي ولمر، پروفسور نورولوژي مرکز ام‌اس دانشگاه کلرادو معتقد است مولکول ONO-4641 باعث کاهش دفعات عود بيماري مي‌شود. اين دارو انتخابي تر از داروهاي هم‌خانواده‌اش اثر مي‌کند و انتظار مي‌رود در طولاني‌مدت عوارض کمتري داشته باشد. به‌طور کلي هدف از درمان ام‌اس پيشگيري از ناتواني‌هاي مرتبط با اين بيماري و ممانعت از آسيب مغزي است. به گفته دکتر تيموتي ولمر، امروزه اهداف درماني ام‌اس تغيير کرده‌اند و محققان ديگر فقط به کندتر کردن روند بيماري اکتفا نمي‌کنند بلکه تلاش اصلي رساندن بيمار به وضعيت رهايي از بيماري فعال است. بايد درمان در مراحل اوليه بيماري و به شکل تهاجمي آغاز شود تا از آسيب مغزي جلوگيري کند. نتايج مطالعه باليني فاز دو ، در 16 آوريل 2012 منتشر شد و در نشست بعدي آکادمي نورولوژي آمريکا ارائه خواهد شد.
به‌نظر مي‌رسد مکانيسم اثر ONO-4641 مشابه عملکرد داروي مورد تاييد FDA يعني فينگوليمود (Fingolimod) است؛ البته مولکول جديد اختصاصي‌تر اثر مي‌کند. براساس تحقيقات پس از ورود به بازار فينگوليمود، مواردي از مرگ ناگهاني در بيماران تحت درمان با اين دارو گزارش شده است بنابراين ارزيابي‌هاي مشابه در مورد ONO-4641 بايد انجام شود. به علاوه، اين دارو ممکن است باعث لنفوپني و در نتيجه مهار عملکرد دستگاه ايمني شود. براي تصميم‌گيري در مورد اثربخشي و ايمني درازمدت ONO-4641 مطالعات بيشتري لازم است. محققان اين مرکز معتقدند در نگاه اول به‌نظر مي‌رسد اين دارو التهاب سيستم عصبي مرکزي را کاهش مي‌دهد اما اطلاعات موجود در مورد کندکردن روند پيشرفت بيماري و ايمني درازمدت آن ناکافي است. در اين مطالعه فاز دو، بيماران به طور ماهيانه بين هفته‌هاي 10 و 26 درمان تحت اسکن مغزي قرار گرفتند.
به گزارش سپید، براي اين مطالعه به‌طور تصادفي 407 بيمار 18 تا 55 ساله مبتلا به ام‌اس با الگوي عود و فروکش متناوب انتخاب و درمان با دارونما يا ONO-4641 برايشان شروع شد. پس از 26 هفته، بيماران دريافت‌کننده دوز پايين ONO-4641 در مقايسه با دارونما به‌طور متوسط 82درصد کاهش در ضايعات مغزي داشتند. در بيماران تحت درمان با دوز متوسط دارو، ميزان کاهش ضايعات 92درصد و در دريافت‌کنندگان دوز بالاي دارو اين ميزان 77 درصد بود.

اخيرا دوتوپرول (Dutoprol) که قرص‌هاي حاوي متوپرولول سوکسينات آهسته رهش و هيدروکلروتيازيد هستند به بازار عرضه شده‌اند. دوتوپرول، اولين و تنها داروي ضدفشارخون يکبار در روز، حاوي ماده موثره توپرول (متوپرولول سوکسينات) به علاوه دوز پايين ديورتيک است. يک نفر از هر سه آمريکايي به بيماري فشارخون بالا مبتلاست و از ميان اين بيماران که تحت درمان دارويي قرار مي‌گيرند، فشارخون 36درصد از آنها کنترل نشده باقي مي‌ماند. بنابراين، دوتوپرول گزينه درماني مناسبي براي مبتلايان به فشارخون بالاست. دوتوپرول، يک داروي ترکيبي با الگوي مصرف يک قرص در روز است.

در اوايل آوريل 2012 ميلادي، درخواست ثبت ناپروکسينود۳۷۵ (Naproxcinod) ميلي‌گرمي با الگوي مصرف دو بار در روز براي درمان علايم و نشانه‌هاي استئوآرتريت زانو در سازمان غذا و داروي آمريکا (FDA) مورد بحث قرار گرفت. قبل از اين، شرکت توليدکننده درخواست ثبت ناپروکسينود 375 ميلي‌گرمي و 750 ميلي‌گرمي با الگوي مصرف 2 بار در روز را براي بهبود علايم استئوآرتريت غيرمحدود به مفصل زانو، به سازمان غذا و داروي آمريکا ارائه کرده بود اما در جولاي 2011 ميلادي پاسخ اين سازمان عدم تاييد ناپروکسينود بود.

شرکت کيو آر ايکس فارما (QRxPharma) اخيرا اعلام کرده نتايج حاصل از دو مطالعه باليني فاز يک موکس-دوو (MoxDuo)، يک اپيوييد دوگانه با نسبت 3 به 2 مورفين و اکسي کودون، با قابليت آزادسازي کنترل شده، روي داوطلبان سالم موفقيت‌آميز بوده است. فرمولاسيون با قابليت آزادسازي کنترل شده موکس-دوو، تکنولوژي انتقال مستمر دارو را با احتمال سوءمصرف کمتر فراهم مي‌کند. اين دارو مي‌تواند خاصيت ضددردي را حداقل براي 12 ساعت در بيماراني که از دردهاي مزمن متوسط تا شديد مثلا دردهاي سرطاني، کمردرد، دردهاي استئوآرتريت و نوروپاتيک رنج مي‌برند، حفظ کند. به گزارش سپید، در اين دو مطالعه باليني، سطوح خوني موکس-دوو با اکسي کونتين و ام. اس. کونتين مقايسه‌شد. نتايج نشان‌دهنده برتري موکس-دوو در توانايي حفظ سطح خوني دارو تا 24 ساعت بود. انتظار مي‌رود فرمولاسيون با قابليت آزادسازي کنترل شده موکس-دوو براي کنترل دردهاي مزمن در سال 2015 مورد تاييد نهايي سازمان غذا و داروي آمريکا قرار گيرد و وارد بازار دارويي شود.

شرکت دارويي يوسي‌بي (UCB)، نتايج مثبت حاصل از مطالعه فاز3 براي ارزيابي اثربخشي و ايمني سيمزيا (Cimzia) با نام ژنريک سرتوليزوماب‌پگول (Certolizumab Pegol) در بيماري اسپونديلوآرتريت محوري با شروع در بزرگسالي- يک خانواده از بيماري‌هاي التهابي روماتوييدي که اسپونديليت آنکيلوزان از جمله آنهاست- را منتشر کرده است. جمعيت شرکت‌کننده اين مطالعه شامل هر دو گروه بيماران با اسپونديليت آنکيلوزان و نيز بيماران در مرحله اوليه بيماري اسپونديلوآرتريت محوري غير راديوگرافيک بودند. در اين مطالعه فاز سه 24 هفته‌اي چندمرکزي دوسوکور با استفاده از دارونما، 325 بيمار مبتلا به اسپونديلوآرتريت محوري با شروع در بزرگسالي، به‌طور تصادفي دارونما، 200 ميلي‌گرم سرتوليزوماب پگول هر 2 هفته يکبار يا 400 ميلي‌گرم سرتوليزوماب پگول با فواصل چهار هفته‌اي دريافت کردند. آناليز نتايج آماري نشان داد سرتوليزوماب پگول، علايم و نشانه‌هاي بيماري را در هر دو گروه بيماران بهبود داده است. لازم به ذکر است بيماران تحت درمان با سيمزيا در معرض خطر ابتلا به عفونت‌هاي شديد منتهي به مرگ هستند.

فرم درخواست ثبت داروي جديد مربوط به داروي در دست تحقيق RP103 که شامل کپسول‌هاي ديررهش سيستامين بيتارترات (Cysteamine Bitartrate) از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا پذيرفته شده است. شرکت داروسازي راپتور، اين دارو را براي درمان سيستينوز نفروپاتيک ارائه کرده است. همچنين راپتور از سازمان غذا و داروي آمريکا درخواست کرده است RP103 را مورد حمايت خاص قرار دهد تا اين دارو بتواند در سه ماهه چهارم 2012 ميلادي وارد بازار دارويي شود. به گزارش سپید، درخواست ثبت داروي مذکور شامل ارائه نتايج مطالعه فاز سه شرکت داروسازي راپتور بود. در هيچ‌کدام از بيماران تحت درمان با اين دارو، عارضه ناخواسته جدي مشاهده نشد. اين مطالعه به طور همزمان در 3 مرکز درماني در آمريکا و 5 مرکز در اروپا به طور همزمان انجام شده است. تخمين زده شده 2000 نفر در سراسر دنيا به بيماري نادر سيستينوز نفروپاتيک مبتلا هستند.

محققان استرالیایی موفق به تشخیص زودهنگام انسداد مزمن ریوی با آزمایش خون شدند. با سنجش پروتئینی به‌نام HSP27 در خون می‌توان انسداد مزمن ریوی را قبل از پیشرفت بیماری تشخیص داد.انسداد مزمن ریوی كه در اصطلاح پزشكی COPD نام دارد به گروهی از بیماری های مزمن ریوی اطلاق می‌شود كه جریان هوای ریه‌ها را محدود می‌كند. شایع‌ترین علائم این بیمار تنگی نفس، خلط سینه و سرفه مزمن است. جالب است بدانید كه 90 درصد مبتلایان به این بیماری سیگاری هستند. به گزارش ایرنا، این بیماری بسیار خطرناك سومین عامل مرگ در سراسر جهان محسوب می‌شود. یكی دیگر از عوامل موثر در بروز این بیماری قرار گرفتن طولانی مدت در محیط‌هایی است كه در آن دود و بخار و مواد شیمیایی قرار دارد. همان‌طور كه دیده می‌شود تشخیص بیماری در مراحل اولیه در درمان آن بسیار موثر است.

محققان طی پژوهشی دریافتند که استفاده از استروژن پس از آسیب مغزی ناشی از تروما، اثر ضد التهابی و آنتی اکسیدانی را بر جای می‌گذارد. سالانه تقریبا 275 هزار نفر به علت آسیب مغزی ناشی از تروما راهی بیمارستان‌ها می‌شوند که در این میان حدود 85 هزار نفر دچار معلولیت‌ها و مشکلات طولانی مدت شده و همچنین 50 هزار نفر نیز جان خود را از دست می‌دهند. همچنين بیش از 5 میلیون نفر در جهان دچار معلولیت‌های آسیب‌های مغزی ناشی از تروما هستند که اغلب به علت تصادف با خودرو یا سقوط، دچار این شرایط می‌شوند. دکترJoshua Gatson، سرپرست این تحقیق، پیش از این نیز طی پژوهش جداگانه‌ای، به اهمیت نقش استرون ( یکی از سه هورمون مترشحه استروژن) در کاهش التهاب و مرگ سلول‌های مغزی، پی برده بود.
به گزارش ایسنا، به منظور انجام این پژوهش، محققان دو گروه موش نر را انتخاب کردند. یک دسته از موش‌ها، گروه آزمایشی و دسته دیگر گروه کنترل شده در نظر گرفته شدند. پژوهشگران 30 دقیقه پس از آسیب مغزی در این موش‌ها، به گروه آزمایشی پنج دهم میلی گرم استروژن و به گروه کنترل شده به همان میزان، دارونما تزریق كردند. نتیجه این آزمایش حاکی از آن بود که تزریق استرون بلافاصله پس از آسیب، باعث افزایش "BDNF "عامل (نوتروفیلی از مغز) در سلول‌های مغزی گروه آزمایشی شده و از التهاب و مرگ سلول‌ها جلوگیری مي‌كند. پژوهشگران با انجام این آزمایش به اهمیت نقش استروژن در کاهش آسیب‌های مغزی ناشی از تروما پی بردند. " BDNF" یکی از عوامل اساسی در تنظیم عمل ترمیم آسیب‌هاست که عملکرد آن از التهاب سلول جلوگیری می‌کند و بالطبع آن نیز موجب افزایش بقای سلول می‌شود.

محققان انگليسي با پيوند سلولهاي گيرنده نور به شبكيه چشم موش‌هاي كور، موفق به درمان نابينايي آنها شدند. محققان موسسه چشم پزشكي كالج لندن در اين تحقيق سلول‌هاي گيرنده نور (فتورسپتور) را از موش‌هاي سالم استخراج كرده و به شبكيه موش‌هاي شب كور پيوند زدند. دو نوع گيرنده نوري ميله‌اي و مخروطي در چشم وجود دارد كه سلول هاي پيوندي از نوع سلول‌هاي نابالغ ميله‌اي شكل‌اند كه مسؤول قدرت بينايي در نور كم بويژه ديد شب هستند. در تحقيقات قبلي مشخص شده بود كه پيوند سلولهاي مخروطي به چشم بسيار دشوار است. پس از گذشت چهار تا شش هفته، از هر شش سلول پيوندي يك سلول قادر به برقراري ارتباط براي انتقال اطلاعات بصري به مغز بود.
محققان ديد موش‌هاي تحت درمان با سلول هاي پيوندي را در يك ماز آبي پر پيچ و خم مورد بررسي قرار دادند. موش‌هاي تحت درمان قادر به ديدن نشانه‌هاي بصري براي كشف پلت فرم پنهان در ماز بودند و بوسيله آن مي‌توانستند از آب خارج شوند، اما موش‌هاي فاقد سلول پيوندي با پيمودن مسير طولاني و از روي شانس، سكوي خروجي را پيدا مي كردند. آزمون ماز نشان داد بخش قابل توجهي از بينايي موش‌ها پس از پيوند سلول‌هاي گيرنده نوري، بازسازي مي‌شود.
به گزارش ایسنا، پروفسور «رابين علي» سرپرست تيم تحقيقاتي در بيمارستان چشم پزشكي مورفيلد اعلام كرد: براي نخستين بار توانستيم اثربخشي پيوند سلولهاي گيرنده نوري به شبكيه چشم را در بهبود بينايي نشان دهيم و اميدواريم كه بتوانيم اين روش درماني را با استفاده از گيرنده‌هاي نوري مشتق شده از سلولهاي بنيادي جنيني بر روي انسان مورد آزمايش قرار دهيم. با وجود كسب نتايج اميدوار كننده، محققان اعلام كرده‌اند كه براي ايجاد يك روش موثر درمان انواع دژنرسانسهاى ارثى شبکيه، تحقيقات بيشتري بايد صورت گيرد. از دست دادن سلول هاي گيرنده نوري (فتورسپتور) علت اصلي نابينايي در بسياري از بيماري‌هاي چشم از جمله دژنراسيون ماكولاd سالمندان (AMD)، رتينيت پيگمنتوزا و نابينايي مرتبط با ديابت است.

محققان با الهام از بافت بدن انسان، موفق به توليد پوست دوم و جليقه‌هاي زيستي شده‌اند. «نري اوكسمان» مدير گروه تحقيقات آزمايشگاه MIT اعلام كرد: در بسياري از الگوهاي موجود در طبيعت مانند تار عنكبوت منطقي وجود دارد كه مي‌تواند به عنوان مدل محاسباتي مورد استفاده قرار گيرد. محققان براي طراحي جليقه پوستي از سيستم واكنش – انتشار (RD)‌ استفاده كردند. با تهيه چندين بيت مپ، امكان تعيين محل و مقدار استفاده از مواد كامپوزيتي موسوم به فتوپليمر فراهم و سپس نقشه بيت مپ براي ساخت مواد هدفمند (FGM)‌ به پرينتر داده شد و لايه ها با ضخامت 16 ميكرون بر روي يكديگر پرينت گرفته شدند. در قسمت جلو جليقه حفره‌هاي موجود براي فيلتر كردن هوا، بزرگتر در نظر گرفته شدند و بر عكس در قسمت پشت براي ايجاد يك سد حفاظتي حفه‌ها كوچكتر طراحي شدند. مجموعه‌اي از پوست‌هاي پوشيدني و جليقه هاي زيستي بزودي در پاريس به نمايش گذاشته خواهد شد.

 يک تيم تحقيقاتي در انستيتو تکنولوژي ماساچوست (MIT) نانوذراتي را طراحي کرده‌اند که وقتي اشعه ماوراء بنفش به آنها تابانده مي‌شوند پروتئين‌هايي را توليد مي‌کند. اين ايده مي‌تواند به آنها کمک کند نانوکارخانه‌هايي را خلق کنند که با توليد داروهايي مبتني بر پروتئين در محل تومورها عليه سرطان بجنگند. اين ابتکار جديد محققان در تاريخ 20 مارچ در نشريه Nano Letters به چاپ رسيده است. در حال حاضر داروهاي مبتني بر پروتئين که عليه سرطان بجنگند وجود دارد اما با محدوديت‌هايي مواجه هستند، مثلا قبل از اينکه به هدف خود برسند توسط بدن شکسته مي‌شوند. اما با ابتکار جديد محقان MIT به نظر مي‌‌رسد اين مشکل برطرف شده است، زيرا پروتئين‌ها به جاي آنکه قبل از رسيدن به محل هدف تشکيل شوند، با استفاده از نانوتکنولوژي در محل هدف درست مي‌شوند، به اين ترتيب ديگر فرصتي براي شکسته شدن توسط بدن نخواهند داشت. امروزه دانشمندان به‌طور گسترده‌اي در تلاشند تا با استفاده از نانوتکنولوژي به هدف اصلي خود که درمان در سطح سلولي است برسند.
در همين راستا، پژوهشگران مراکز تحقيقاتي ديگر نيز بيکار ننشسته و به دستاوردهايي در اين راستا رسيده‌اند. به طور مثال در گزارش ديگري که اخيرا از سوي محققان دانشگاه جانز هاپکينز منتشر شده، توضيح داده شده که چگونه توانسته‌اند از باکتري‌هاي بدون خطر به عنوان «کوله‌پشتي» هاي نانوسيم استفاده کنند تا به محل مورد نظر در بدن انسان برسند و دانشمندان دانشگاه نورث وست هم نانوذراتي را ساخته‌اند که مي‌توانند داروها را به هسته سلول‌هاي سرطاني تحويل دهند. ايده‌اي که پشت نانوذرات محققان MIT ايستاده اين است که وقتي به محل هدف خود مي‌رسند، شما به آنها نور ماوراء بنفش مي‌تابانيد و آنها را به کارخانه‌هاي توليد پروتئين تبديل مي‌کنيد. به اين ترتيب ملکول‌هاي داروهاي سرطاني به درستي در محلي که به آنها نياز است قرار داده مي‌شوند.
اين محققان براي کار خود از طبيعت الهام گرفته‌اند، جايي که سلول‌ها پروتئين‌هاي خود را به دنبال دستورالعمل‌هاي طرح کلي DNA مي‌سازند، يعني ابتدا آنها را به mRNA کپي مي‌کنند. سپس mRNA دستورالعمل‌ها را به ريبوزوم‌ها منتقل مي‌کند تا به خواندن دستورالعمل‌ها آمينواسيدها را با ترتيب درست سرهم کرده و پروتئين‌هاي مربوطه را بسازند؛ درست مانند آنکه دانه‌ها را به نخ مي‌کشند تا گردن‌بند درست شود. محقق ارشد اين مطالعه مي‌گويد: «ما مي‌خواستيم از ماشين‌آلاتي استفاده کنيم که کارآيي آن قبلا ثابت شده باشد. ريبوزوم‌هايي که در طبيعت استفاده مي‌شوند بيش از ميلياردها سال است که توسط طبيعت تکميل شده‌اند و به عنوان بهترين ماشين مي‌توانند پروتئين توليد کنند.» ذرات توليد شده اين قابليت را دارند که پروتئين‌هاي کوچک را تحويل داده تا عليه سلول‌هاي سرطاني بجنگند و درنهايت پروتئين‌هاي بزرگ مانند آنتي‌بادي‌ها سيستم ايمني را تحريک کنند تا تومورها را تخريب کنند. قسمت باهوش نانوذرات آن است که چگونه کارخانه پروتئين را روشن کنند.
به گزارش سپید، براي آزمايش اين ايده محققان نانوذراتي را خلق کرده‌اند که براي توليد پروتئين فلورسنت سبز (GFP) يا luciferase برنامه‌ريزي شده‌اند و هردوي اينها براي رديابي آسان هستند. البته هنوز راه زيادي مانده تا اين ابتکار جديد محققان در بالين مورد استفاده قرار گيرد، اما يک ايده واقعا فوق‌العاده و ابتکاري است.

امروزه تشخيص زودرس سرطان پستان، يك چالش بزرگ دنياي پزشکي است زيرا انجام ماموگرافي يك تست نيازمند وسايل مجهز و هزينه‌بر است و در بسياري از موارد هم اين سرطان را در مراحل انتهايي پيدا مي‌کند. اما حالا يك تيم تحقيقاتي در دانشگاه ‌‌مك‌گيل كانادا يك microfluidics-based microarray را طراحي كرده كه مي‌تواند روزي اساسا نحوه و زمان تشخيص سرطان پستان را تغيير دهد. به گزارش سپید، ساليان درازي است كه دانشمندان در پيشبرد تست‌هاي خوني براي تشخيص انواع سرطان با حضور آنتي‌ژن كارسينوامبريوتيك تلاش مي‌كنند. البته اين بيوماركر در افراد سالم هم يافت مي‌شود اما غلظت آن براساس پيش‌زمينه ژنتيكي و روش زندگي از هر فردي به فرد ديگر فرق مي‌كند و تاكنون حد مشخصي از آن براي افتراق افراد سالم از بيماران مبتلا به سرطان معرفي نشده است، اما اكنون با آناليز فناوري‌هاي جديد كه پروتئين‌هاي مختلف را در خون اندازه مي‌گيرند، مي‌توان به اين رويا جامه عمل پوشاند. در واقع با تكنولوژي ذکر شده مي‌توان به اين آرزوي ديرينه رسيد. به اين ترتيب با اندازه‌گيري بيوماركرهاي پروتئيني موارد خطا به حداقل خواهد رسيد و بيماري افراد سرطاني فقط با يك قطره خون سرانگشت تشخيص داده خواهد شد.

زناني كه بافت متراكم پستان دارند، يك قدم ديگر به داشتن ابزار جديد غربالگري سرطان پستان نزديك شدند زيرا اداره كل غذا و داروي آمريكا در حال بررسي وسيله‌اي است كه در صورت تاييد، تنها ابزار غربالگري سرطان پستان تاييد شده به وسيله FDA است كه در تركيب با ماموگرافي براي بيماران با پستان متراكم استفاده مي‌شود. اين وسيله جديد somo•v® نام دارد. هرچند ماموگرافي يك ابزار مفيد در يافتن سرطان پستان است در همه افراد به خوبي و دقيق عمل نمي‌كند. به عبارتي در زنان با بافت پستاني متراكم، بيش از يك‌سوم سرطان‌هاي پستان كشف نمي‌شوند. از سويي بافت متراكم پستان نه‌تنها خطر ابتلا به سرطان پستان را 4 تا 6 برابر افزايش مي‌دهد، تشخيص آن را با ماموگرافي نيز با مشكل مواجه مي‌كند، به‌طوري كه 35 درصد سرطان‌ها طي ماموگرافي روتين تشخيص داده نمي‌شوند زيرا تراكم بافت پستان آنها را پنهان مي‌كند. حالا وسيله جديد در راه تاييد FDA است تا همگام با ماموگرافي روتين بتواند توده‌هاي پستان را در اين افراد تشخيص دهد و اين گروه از بيماران نيز بتوانند از مزاياي غربالگري بهره‌مند شوند، زيرا ثابت شده ماموگرافي مي‌تواند بقاي بيماران را تا 96 درصد افزايش دهد.

مهندسان دانشگاه استانفورد به‌تازگي نشان دادند كه چگونه يك وسيله كوچك پزشكي كه از خارج از بدن كنترل مي‌شود و بدون سيم است مي‌تواند خود را درون جريان خون به جلو سوق دهد. همان‌طور كه در سال 1966 در فيلم Fantastic Voyage نشان داده شد يك زيردريايي ميكروسكوپيك و خدمه‌اش داخل جريان خون يك مرد تزريق شدند؛ هر چند اين تزريق يك رويا بود. حالا مهندسان پزشكي در تلاشند تا راه‌هاي جديدي را امتحان كنند تا از ارتباط بي‌سيمي و فناوري‌هاي مدار يكپارچه در پزشكي استفاده كنند. البته سابق بر اين، وسايل پزشكي كوچك قابل كاشت نيز مورد استفاده قرار گرفته بودند، اما اغلب آنها با محدوديت نيرو مواجه بودند، زيرا باتري‌هاي بزرگ و سنگين داشتند كه بايد مرتب جايگزين شوند، اما اين وسيله جديد به داخل بدن تزريق مي‌شود و از طريق امواج راديويي الكترومغناطيسي و به صورت بي‌سيم از خارج از بدن شارژ مي‌شود. اين وسيله به باتري يا سيم نيازي ندارد و به اين معناست كه مي‌تواند كوچك باشد.

 اداره كل غذا و داروي آمريكا يك ماده حاجب راديواكتيو جديد را مورد تاييد خود قرار داد كه براي اسكن مغز بيماران مبتلا به آلزايمر به پزشكان كمك كند. اين ماده حاجب كه Amyvid (فلوربتاپير) نام دارد و توسط شركت Eli Lilly عرضه شده، به پروتئين‌هاي چسبنده آميلوئيد باند مي‌شود. پروتئين‌هاي مذکور در مغز بيماران مبتلا به آلزايمر ساخته مي‌شوند. اين ماده حاجب با اسكن‌هاي PET قابل تشخيص است و به پزشك اين امكان را مي‌دهد تا بيماري آلزايمر هر چه سريع‌تر و دقيق‌تر تشخيص داده شود. البته اين ماده حاجب نمي‌تواند به تنهايي براي تشخيص آلزايمر استفاده شود، به خصوص در بيماراني كه علامتي ندارند، زيرا افراد با عملكرد طبيعي مغز مي‌توانند با بالارفتن سن هم پلاك‌هاي آميلوئيدي جمع كنند و اين پلاك‌ها همچنين با ديگر اختلالات نورولوژيك غير از آلزايمر هم ديده مي‌شوند. اما اگر پزشكان پس از تزريق اين ماده حاجب هيچ كلامپ پروتئيني نبينند، مي‌توانند آلزايمر را رد كنند و دنبال ديگر علل مشكلات شناختي باشند.

براساس آخرين تحقيقات انجام شده از اين پس وقتي مي‌خواهيد در بيمارستان بستري شويد، همزمان با بررسي علايم حياتي و انجام آزمايش خون شما، پزشكتان براي شما يك موش شخصي اختصاص مي‌دهد. اين موش يك بافت از شما دريافت مي‌كند تا بتواند سيستم ايمني‌تان را تقليد كند يا شايد نوع سرطان اختصاصي شما را. به اين ترتيب پزشكان مي‌توانند كوكتل داروها يا ژن درماني را روي اين موش امتحان كنند تا ببينند روي بيمار چگونه عمل مي‌كنند. در واقع اين موش‌ها به عنوان تخت آزمايش پزشكان عمل مي‌كنند.پس اگر در درمان انجام شده هم خطايي پيش آيد، چندان مهم نيست زيرا آن يك موش است و نه يك انسان بيمار. به گزارش سپید، در يك مطالعه انجام شده در اين زمينه، محققان روي يك بيمار مبتلا به سرطان پانكراس كار کرده و تلاش كردند تا موتاسيون‌هاي ژني را كه باعث مي‌شوند اين سرطان به داروهاي خاص حساس شود، معين كنند. آنها قسمتي از بافت تومورال فرد بيمار را به موشي منتقل كردند كه سيستم ايمني ضعيف شده‌ داشت، بنابراين نمي‌توانست بافت انتقالي را پس بزند. سپس داروهاي سرطاني را روي آن امتحان كردند تا به بهترين درمان موجود براي فرد بيمار دست يابند.

محققان با كشف مقادیر زیادی ماده ضد سرطان در شیر مادر، اعلام كردند شیر مادر نوزاد را در برابر اشكال مختلف سرطان محافظت می كند.  اكنون محققان در مطالعه جدیدی میزان زیادی پروتئین ضد سرطان (TRAIL ) را در شیر مادر كشف كردند كه می تواند منبع خاصیت ضد سرطانی شیر انسان باشد. محققان از آغوز (نخستین شیر مادر برای نوزاد) و همچنین شیر عادی مادر نمونه برداری كردند. آنها همچنین از زنان سالم خون گرفتند و شیرخشك های مختلف را بررسی كردند.
پژوهشگران آغوز، شیر عادی مادر، خون و شیرخشك را برای بررسی میزان پروتئین ضد سرطان TRAIL آزمایش كردند. محققان دریافتند آغوز و شیر عادی مادر به ترتیب 400 و 100 برابر بیش از خون، ماده ضد سرطان TRAIL دارند. این در حالی است كه در شیر خشك اصلا TRAIL وجود نداشت. نقش مهم تغذیه نوزاد با شیر مادر در پیشگیری از ابتلا به سرطانهای خاص دوره كودكی مانند سرطان خون لنفوبلاستیك، بیماری هادكین و نوروبلاستوم پیش از این مشخص شده بود. بااین حال اندوژن محلول TRAIL دلیل خوبی برای توضیح تاثیر بیولوژیك تغذیه نوزاد با شیر مادر در برابر سرطان است.
به گزارش ایرنا، مادران حاضر دراین مطالعه هیچ یك نشانه ای از عفونت و بیماری نداشتند و نوزاد خود را سالم به دنیا آورده بودند. این نخستین بار است كه میزان ماده ضد سرطان TRAIL در آغوز و شیر مادر بررسی می شود. نتایح این تحقیقات درنشریه Human Lactation منتشر شده است.

محققان دریافته اند كه مصرف سه موز در روز به ترتیب در وعده های صبحانه، نهار و شام احتمال ایجاد یك لخته خونی را در مغز تا حدود 21 درصد كاهش می دهد. این یافته ها نشان می دهد كه با مصرف سایر غذاهای غنی از پتاسیم مانند اسفناج، خشكبار، شیر، ماهی و عدس می توان از بروز سكته مغزی جلوگیری كرد. هرچند مطالعات قبلی نشان داده بود كه مصرف موز برای كنترل فشار خون و پیشگیری از بروز سكته مغزی مهم است اما نتایج این مطالعات همواره ثابت نبوده است. در این تحقیق ، دانشمندان اطلاعات ناشی از 11 مطالعه مختلف را تجزیه و تحلیل كردند. آنها دریافتند كه مصرف روزانه حدود 1600 میلی گرم پتاسیم كه كمتر از نصف 3500 میلی گرم پتاسیمی است كه در روز برای یك فرد بزرگسال توصیه می شود خطر بروز سكته مغزی را بیش از یك پنجم كاهش می دهد.
به گزارش ایرنا، موز به طور متوسط حاوی حدود 500 میلی گرم پتاسیم است كه به كاهش فشار خون و كنترل توازن مایعات در بدن كمك می كند. مقدار بسیار كم پتاسیم می تواند به بی نظمی ضربان قلب، زودرنجی، تهوع و اسهال منجر شود. محققان دانشگاه 'وارویك' و دانشگاه 'ناپل' می گویندكه مصرف پتاسیم در بیشتر كشورها كمتر از مقداری است كه در روز توصیه می شود. اما اگر مصرف كنندگان غذاهایی با میزان بیشتر پتاسیم مصرف كنند و مصرف نمك خود را كاهش دهند ، آمار سالانه مرگ ناشی از سكته مغزی به بیش از یك میلیون نفر در سال كاهش می یابد. این مطالعه در مجله American College of Cardiology منتشر شده است.

یافته های علمی جدید حاكی از آن است مشاغل نارضایت بخش در برخی افراد موجب سردرد و در برخی دیگر موجب كمردرد های حاد می شود. محققان دانشگاه 'وسترن' استرالیا دریافته اند كه افرادی كه در مشاغل نارضایت بخش مشغول به كارند احتمالا بیش از آنهایی كه نگرش مثبت به شغل خود دارند، دچار كمردرد شدید و مداوم هستند. آنها در این پژوهش دریافتند یك سوم افراد مورد مطالعه كه اندكی درد در ناحیه كمر خود داشتند، به كمر درد هر روزه كه به شدت زندگی اجتماعی و شغل آنها را تحت تاثیر قرار داده بود، مبتلا شدند. این در حالی است كه معاینات پزشك حاكی از آن بود كه تعداد بسیار اندكی از كارمندان مبتلا به كمر درد دچار مشكلات فیزیكی مانند بیرون زدگی دیسك بودند. آزمایش های تشریحی نیز هیچ دلیلی برای بروز دردهای روزانه این افراد نشان نداد.
پروفسور 'ماركوس ملو' مجری این تحقیقات گفت: هر كسی ممكن است هر از گاهی به كمر درد و گردن درد مبتلا شود اما نگران افرادی هستیم كه هفته ها دچار درد مداوم بدون دلیل هستند. این گونه دردها هزینه های اقتصادی- اجتماعی و شخصی بسیار زیادی در پی دارد. نوع نگرش در محیط كار و تفكر مثبت می تواند تاثیر زیادی بر كاهش درد كمر داشته باشد. از این رو كارمندان، با ایجاد نگرش مثبت در محیط كار و یا ایجاد تغییرات در شغل خود می توانند كمر درد خود را كاهش دهند. به گفته ملو داشتن دوستی در محل كار كه حامی عاطفی فرد باشد یك عامل محافظت كننده در برابر كمر درد است.

دانشمندان اسپانیایی دانشگاه گرانادا می‌ گویند كه به این نتیجه رسیده ا‌ند كه افراد متولد فصل زمستان به دلیل كمبود ویتامین 'د' امكان بیشتری برای ابتلا به روان گسیختگی را دارند. دانشمندان كه این مطالعات را در نشریه علمی (progress in neuro-psychopharmacology&biological psychiatry) منتشر كردند تصریح كردند كه رابطه بین افراد متولد فصل زمستان، كمبود نور خورشید و كمبود ویتامین' د ' در میان اهالی كشورهای شمالی‌ نیم كره شمالی مشاهده می‌ شود. این دانشمندان در ادامه اعلام كردند : در مطالعات به عمل آمده بر روی افراد در چندین سال ، مشاهده شده كه بیشترین افرادی كه روان گسیختگی داشتند ، در ماه ژانویه (دی – بهمن) متولد شده بودند.
دانشمندان افزودند كه هدف از این مطالعه ، مقایسه میزان متولدین زمستان در بین 500 بیمار روان گسیختگی در طول هشت سال افزون بر اینكه آیا میزان این بیماری در زنان و مردان متولد زمستان برابر است یا خیر و همچنین آیا كمبود تغذیه در آنها اثر دارد، بود. مطالعات نشان دادند كه میزان روان گسیختگی در مردان و زنان متولد فصل زمستان مساوی بوده و این بیماری در مردانی كه در ماه زمستان متولد شده بودند ، زودتر بروز می‌ كرد و اكثر آنها نیز در شهر بدنیا آمده بودند.
در این رابطه ، مطالعه نشان می‌ دهد كه مردان به دلیل مشكلات در دومین سه ماهه دوران بارداری مادر كه سبب آن تكامل كمتر در رحم و تغییر و تحولات بیشتر مغزی نوزاد می‌ باشد ، بیشتر در معرض این بیماری می‌ باشند. مطالعات همچنین نشان می‌ دهند كه هنگامی كه مادر در دوران بارداری كمبود تغذیه ، آهن و ویتامین دی داشته و یا اینكه وزن زن باردار كم بوده ، نوزاد بیشتر در معرض داشتن روان گسیختگی در سن بلوغ قرار دارد.

 محققان هلندي در گزارشي اعلام كردند تست چالش گلوكز 50 گرمي يك تست غربالگري «قابل قبول» براي ديابت بارداري است اما نمي‌تواند جايگزين تست تحمل گلوكز خوراكي (OGTT) شود. امروزه ديابت بارداري بين 2 تا 9 درصد زنان باردار را در كشورهاي غربي متاثر مي‌كند و اغلب نيز بدون علامت است. محققان نشان داده‌اند درمان ديابت بارداري با رژيم غذايي يا انسولين مي‌تواند پيامدهاي نهايي مادر و كودك را بهبود بخشد، به همين دليل تشخيص آن از اهميت زيادي برخوردار است. با اين حال هنوز بهترين راه براي تشخيص زنان مبتلا به ديابت بارداري نامشخص مانده است. در گزارش جديد پژوهشگران هلندي آمده با وجود آنكه تست چالش گلوكز 50 گرمي در اغلب دستورالعمل‌هاي ملي توصيه نمي‌شود، مي‌تواند يك تست مفيد در تشخيص و درمان ديابت بارداري باشد.
اين پژوهشگران در يك مرور سيستماتيك و فرابررسي انجام شده، اين فرضيه را آزمودند كه اگر اين تست به عنوان قدم اول تست غربالگري ديابت بارداري انجام و جايگزين تست تحمل گلوكز خوراكي شود (تستي كه در حال حاضر به عنوان تست تشخيصي ديابت بارداري به كار مي‌رود و استاندارد طلايي محسوب مي‌شود)، چه حساسيت و اختصاصيتي خواهد داشت و در تشخيص مادران مبتلا به ديابت بارداري تا چه اندازه مفيد است. آنها در جستجوي خود به 26 مطالعه مرتبط رسيدند كه روي هم
13 هزار و 564 زن را بررسي كرده و تست چالش گلوكز 50گرمي را با OGTT، قبل از هفته 32 بارداري مورد مقايسه قرار دادند. استاندارد رفرانس در 6 مطالعه OGTT با 75 گرم گلوكز و در 20 مطالعه OGTT با 100 گرم گلوكز بود. در مطالعاتي كه زنان در معرض خطر ديابت بارداري را بررسي كرده بودند، تست چالش گلوكز 50 گرمي حساسيتي برابر با 74 درصد و اختصاصيتي معادل 77 درصد داشت، يعني اين تست دقت «ميانه‌اي» براي تشخيص ديابت بارداري از خود نشان داد. نتايج مطالعات ديگر نيز كه به‌طور متوالي افراد را بررسي كرده بودند، همگي حساسيت و اختصاصيتي معادل مطالعات قبلي نشان مي‌دادند. محققان دريافتند افزايش آستانه بيماري (در نتايج OGTT) حساسيت تست چالشي را افزايش و اختصاصيت آن را كاهش مي‌دهد. به همين دليل محققان اظهار مي‌دارند اگر در جايي ميزان بالاتر تشخيص مدنظر و ارجح‌ است، ميزان تشخيص 74 درصدي براي تست چالش گلوكز 50 گرمي، اگر به عنوان تست غربالگري استفاده شود، مي‌تواند قابل قبول باشد. آنها تاكيد مي‌كنند به هر حال اگر استفاده از اين تست به عنوان يك تست قطعي تشخيصي ديابت بارداري به جاي OGTT مدنظر باشد، در نظر گرفتن مقادير بالاتر دقت تشخيصي توجيه‌پذير است.
به گزارش سپید، از سوي ديگر آنها مي‌گويند پزشكان بايد يك روش يك مرحله‌اي را در غربالگري ديابت بارداري در نظر بگيرند و استفاده از OGTT براي غربالگري، به طور مثال در بعضي زنان مانند آنها كه عوامل خطر ابتلا به ديابت بارداري را دارند، كنار گذاشته شود. اين موضوع مي‌تواند براي بيماران كمتر آزاردهنده باشد و نسبت به روش‌هاي دومرحله‌اي نيز كه در آنها تست لود گلوكز دو بار انجام مي‌شود، هزينه اثربخش‌تر باشد.

فدراسيون جهاني قلب به تازگي دستورالعمل‌هاي بين‌المللي جديدي را براي تشخيص بيماري روماتيسم قلبي (RHD) منتشر كرد. اين دستورالعمل حداقل الزامات موردنياز را براي تشخيص RHD در افرادي كه سابقه روشني از تب روماتيسمي حاد (ARF) ندارند، تعريف مي‌كند و پيامدهاي جهاني و ملي مهمي در پي دارد. در دستورالعمل‌هاي کنوني تشخيص براساس اولتراسوند دريچه‌ها و حفرات قلبي (اكوكارديوگرام) است، اما با اين وجود هيچ دستورالعملي در دست نيست كه بگويد اكو نرمال كدام است. حالا دستورالعمل‌هاي جديد مبتني بر شواهد نه‌تنها به روشني تعريف مي‌كنند كه چه بيماراني بايد به عنوان موارد قطعي يا مشكوك RHD شناخته شوند، بلكه كودكان نرمال را نيز مشخص مي‌كنند. هدف اين دستورالعمل‌ جديد آن است كه حتي درجه‌هاي خفيف بيماري را نيز تشخيص دهند و در عين حال از تشخيص بيش از حد هم پيشگيري كنند. در اين دستورالعمل جديد معيار اكوكارديوگرافي نيز براساس بهترين شواهد موجود ارتقا يافته و شكل گرفته است. با به كار بردن اين دستورالعمل، امكان تشخيص سريع و دقيق بيماران مبتلا به RHD كه سابقه ARF ندارند، فراهم شده است.

نتايج مطالعه‌هاي اوليه نشان مي‌دهد درمان با تستوسترون ممكن است به بيماران مبتلا به نارسايي قلبي كمك كند، احساس بهتري داشته باشند و بتوانند بيشتر ورزش كنند. اين يافته‌ها كه از 4 مطالعه كوچك برمي‌خيزد، حاكي از آن است بيماراني كه مكمل‌هاي تستوسترون مصرف مي‌كنند، مي‌توانند بيشتر از افرادي كه اين مكمل‌ها را مصرف نمي‌كنند، ورزش كنند. هر چند اين مطالعات كوچك اثرات مفيد تستوسترون را نشان داده‌اند، لازم است مطالعات بزرگ‌تر و طولاني‌تر طراحي و اجرا شوند تا ثابت شود که اين درمان ايمن و كارآمد است. تستوسترون هورموني است كه در زنان و مردان يافت مي‌شود، اما سطح آن با افزايش سن كم مي‌شود، به همين دليل است كه توده عضلاني و قدرت آن در سنين بالا افت مي‌كند. در اين مطالعه‌هاي انجام شده، شدت بيماري نارسايي قلبي بيماران با تستوسترون بهبود پيدا كرد به‌طوري كه ظرفيت ورزشي آنها نيز افزايش يافته و نمره تست 6 دقيقه راه‌رفتن آنها تا 50 درصد بهتر شد.

براساس مطالعات جديد پژوهشگران لاك‌هاي ناخني كه ادعا مي‌كنند عاري از هرگونه ماده شيميايي خطرناك هستند و باعث ابتلا به سرطان، نواقص جنيني و مشكلات باروري نمي‌شوند، ممكن است به هر حال حاوي موادخطرناك باشند. به طور مثال يك نمونه كوچك از 25 لاك ناخن نشان داد هر چند روي بعضي از اين مواد نوشته مي‌شود كه «Three-free» هستند يعني 3 ماده شيميايي كه اغلب با اثرات منفي سلامت مرتبطند، در آنها يافت نمي‌شود، اما حداقل مقادير اندكي از يكي از اين مواد خطرناك در آنها ديده مي‌شود. در حقيقت محصولاتي كه ادعا دارند فاقد هرگونه موادشيميايي خطرناك سمي هستند، بيش از محصولاتي كه اين ادعا را ندارند، ممكن است حاوي اين مواد باشند. اين مساله خشم مقامات و صاحبان سالن‌هاي زيبايي را برانگيخته زيرا آنها همواره به دنبال ايمن‌ترين محصولات براي مشتريان خود هستند و حالا با اين معضل روبرو شده‌اند.