پزشکی بالینی

 در دستيابي به يك موفقيت بزرگ در جنگ عليه ايدز، دانشمندان ادعا مي‌كنند براي نخستين بار توانسته‌اند نشان دهند که سلول‌هاي بنيادين انساني مي‌توانند به‌طور ژنتيكي مهندسي شوند تا در بدن فرد آلوده به HIV به جستجو بپردازند و سلول‌هاي آلوده به HIV را در موجودات زنده از بين ببرند. محققان معتقدند اين مطالعه زمينه را براي استفاده بالقوه از اين نوع رويكرد درماني در مبارزه با عفونت HIV در افراد آلوده فراهم مي‌آورد و اين اميد را زنده مي‌كند كه شايد روزي ويروس به‌طور كامل از بدن پاك شود. پژوهشگران دانشگاه كاليفرنيا در اين مطالعه با سلول‌هاي بنيادين مهندسي‌شده خون انسان توانستند سلول‌هاي T بالغي را شكل دهند كه عليه HIV در بافت‌ها مي‌جنگند. اين محققان در قدم اول از مدل جانشين انساني، يعني موش انساني استفاده كردند كه عفونت HIV در آن به‌طور نزديكي بيماري و پيشرفت آن را مشابه انسان تقليد مي‌كند. 2 و 6 هفته پس از تزريق سلول‌هاي مهندسي‌شده، دانشمندان دريافتند تعداد سلول‌هاي T كمك‌كننده افزايش يافته، درحالي كه سطح HIV در خون كاهش پيدا كرده بود.

فصل، فصل بهار است و فصل آبريزش از بيني و خارش چشم. اما محققان 5 غذا را معرفي مي‌كنند كه مي‌توانند علايم تحريكي را كاهش دهند. در واقع داشتن رژيم غذايي سالم يكي از راه‌هاي اوليه براي مقابله با آلرژي فصلي است كه متاسفانه درمان قطعي ندارد. با اين حال بد نيست مبتلايان قبل از متوسل شدن به دارو، رژيم غذايي سالمي را در پيش بگيرند تا از علايم خود بكاهند. به گزارش سپید، مطالعه‌ها نشان مي‌دهند رژيمي غني از آنتي‌اكسيدان‌ها و امگا3 مي‌تواند علايم آلرژي فصلي را كاهش دهد. يك مطالعه در سال 2007 نيز حاكي از آن بود كه كودكاني كه رژيم مديترانه‌اي داشتند (رژيم غذايي غني از ميوه‌هاي تازه و سبزي‌ها، ماهي، روغن زيتون و آجيل) احتمال ابتلا به آلرژي و علايم آسم را كمتر نشان مي‌دادند. در اين ميان آجيل يكي از انتخاب‌هاي خوب و مناسب است كه به عنوان يك ميان‌وعده سالم، غني از منيزيم و ويتامين E است. منيزيم در مقابل ويزينگ (كه در آسم ديده مي‌شود) محافظت ايجاد مي‌كند و ويتامين E سيستم ايمني را تقويت و به‌طور همزمان بدن را در برابر راديكال‌هاي‌ آزاد حفظ مي‌كند.

پژوهشگراني از مرکز پزشکي «ويک فورست باپتيست» نشان داده‌اند که تزريق نانولوله‌هاي کربني چندجداره (MWCNT) به تومورها و گرمايش آنها با يک ليزر براي 30 ثانيه، سريع مي‌تواند باعث از بين رفتن آنها شود. نتايج مربوط به اولين تلاش‌ها بر روي تومورهاي کليه در سال 2009 گزارش شد، ولي اکنون آنها علم مورد نظر را دريافت کرده و از آن در تومورهاي سرطاني سينه، بويژه سلول‌هاي بنيادي سرطاني آغازکننده تومور استفاده کرده‌اند. کشتن اين سلول‌هاي بنيادي سخت است، زيرا آنها غالبا تقسيم نمي‌شوند و اکثر روش‌هاي ضدسرطان براي کشتن سلول‌هايي که بارها تقسيم مي‌شوند، طراحي شده‌اند. «سوزي تورتي»، محقق ارشد اين گروه گفت: سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه تمايل به مقاومت در برابر داروها و راديودرمان دارند، بنابراين هدف‌گيري اين سلول‌هاي ويژه از اهميت زيادي در جامعه علمي برخوردار است. «تورتي» توضيح داد: درمان سرطان بر اساس گرما يک رهيافت نويدبخش براي مديريت‌هاي باليني سرطان‌هايي مانند سرطان سينه ارائه مي‌کند.
به گزارش ایسنا، با استفاده از يک مدل موش، اين پژوهشگران نانولوله‌هاي کربني چندجداره را به تومورهاي شامل سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه تزريق کردند. تورتي گفت که نانولوله‌ها بخودي خود هيچ خاصيت ضدسرطاني ندارند، ولي هنگامي که تحت تابش فروسرخ نزديک ايجاد شده با ليزر قرار گيرند، شروع به ارتعاش و توليد گرما مي‌کنند. او ادامه داد که اين ترکيب مي‌تواند يک ناحيه موضعي در تومور ايجاد کند، که خيلي داغ است. اين پژوهشگران با استفاده از اين روش قادر به توقف رشد تومورهايي که اکثرا متشکل از سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه بودند، شدند. اين تحقيق پيشنهاد مي‌کند که گرمادرماني با نانولوله‌ها مي‌تواند موجب حذف سلول‌هاي مشتق شده که توده تومور را تشکيل مي‌دهند و نيز سلول‌هاي بنيادي سرطاني که باعث رشد و بازگشت مجدد تومور مي‌شوند، شود. اين پژوهشگران، جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ «Biomaterials» منتشر کرده‌اند.

محققان آلماني و اسپانيايي موفق به ارائه روش جديدي براي رهاسازي دارو شدند. آنها از بدنه باکتري ايکولا براي انتقال دارو به درون سلول زنده استفاده کردند. محققان دانشگاه «اتونوما دي» بارسلونا روش جديدي براي رهاسازي پروتئين‌ها با اثرات درماني ارائه کرده‌اند. اين گروه تحقيقاتي در واقع بدنه‌هايي حاوي باکتري توليد کرده‌اند که از جنس نانوذرات نامحلول بوده که به ‌صورت معمول در باکتري‌ها وجود دارند. اين باکتري‌ها پيش از اين به ‌عنوان موانعي براي توليدات صنعتي آنزيم‌ها و داروهاي زيستي محسوب مي‌شدند، اما اخيرا مشخص شده که آنها داراي پتانسيل‌هاي بالايي در صنايع بوده و کاربردهاي زيست پزشکي نيز دارند. رهبر اين تيم تحقيقاتي، «آنتوني ويلاورد» از موسسه زيست‌فناوري و زيست پزشکي در دانشگاه «اتونوما دي» بارسلونا است که با يک گروه تحقيقاتي ديگر در Centrode Investigación Biomédica en Red en Bioingeniería, Biomateriales y Nanomedicina (CIBER-BBN) روي اين پروژه کار مي‌کنند.
موضوع اين پروژه کار روي نانوذراتي است که به‌ عنوان نانوستون عمل کرده و داراي قابليت ذخيره‌کننده دارو است و همچنين مواد فعال زيستي را به ‌درون سلول منتقل مي‌کند. اصطلاح نانوستون، واژه‌اي است که در مديريت دارو مورد استفاده قرار مي‌گيرد و از آن به‌ عنوان ابزاري براي بهبود توان مواد دارويي در پزشکي نام برده مي‌شود. اين گروه تحقيقاتي که روي يک موضوع بين رشته‌اي کار مي‌کنند، چهار نوع پروتئين با اثرات درماني متفاوت را درون اين نانوستون قرار دادند. نانوستون از جنس بدنه باکتري ايکولا (Escherichia co LI ) است. آنها باکتري‌ها را در معرض محيط کشت سلولي سلول‌هاي پستانداران قرار دادند. اين کار در شرايط مختلف انجام گرفت، نتايج نشان داد که سلول‌هايي که مشکل پاتولوژي حاد داشته و شانس زنده ماندن اندکي داشتند، بهبود يافته و فعاليت‌هاي زيستي خود را به حالت عادي انجام دادند. اين فناوري تحت ليسانس «يوناس دولوپمنت» قرار گرفته است. «استر فرناندز» در دانشگاه «اتونوما دي» بارسلونا آزمايشاتي را انجام داد که در نهايت اثرات اين دارو را در محيط زنده ثابت کرد. نتايج اين تحقيق در نشريه «journal Advanced Materials» به چاپ رسيده است.
به گزارش ایسنا، اين تيم تحقيقاتي متشکل از افرادي از موسسه بيوشيمي و بيو فيزيک دانشگاه «اتونوما دي» بارسلونا و دپارتمان ميکروبيولوژي و ژنتيک، ايمني و فيزيولوژي، «CIBER-BBN» و شرکت «يوناس دولوپمنت» است. البته دانشمنداني از دانشگاه «ليبنيز» در هانوفر و مرکز تحقيقات عفوني هلموتز در آلمان نيز اين گروه را ياري رساندند. اين روش به وسيله دانشگاه «اتونوما دي» بارسلونا و «CIBER-BBN» پتنت شده است.

محققان موفق به ارائه روش جديدي براي شناسايي پروتئين‌ها شدند. در اين روش از يک نانوحفره که ميان دو محلول الکتروليت است، استفاده شده است؛ بطوري که عبور پروتئين از نانوحفره و اتصال آن به گيرنده‌ها موجب تغيير جريان الکتريکي شده و فرايند شناسايي انجام مي‌شود. محققان دانشگاه صنعتي مونيخ حسگر جديدي مبتني بر حفره‌هاي نانومقياس از جنس نيمه‌هادي توليد کرده‌اند. با اين حسگر احتمالا بتوان به آناليز پروتئين‌ها در يک سلول پرداخت. پژوهشگران آلماني در اين دانشگاه، طي چند سال گذشته پتانسيل‌هاي موجود در حفره‌هاي نانومقياس را نشان داده‌اند. اخيرا اين گروه تحقيقاتي در يک کار مشترک با دانشگاه «گوث» فرانکفورت، با استفاده از نانوحفره‌ها موفق به ساخت حسگري انتخابگر با حساسيت بالا در حد يک مولکول شدند. آخرين يافته‌هاي آنها در اين پروژه در قالب مقاله‌اي تحت عنوان Stochastic sensing of proteins with receptor-modified solid-state nanopores در نشريه «Nature Nanotechnology» به چاپ رساندند.
هدف اصلي محققان، توليد ادوات تشخيصي در مقياس مولکولي است. البته در اين پروژه هنوز به اين نقطه نرسيده‌اند، اما حسگري که ساخته شده، قادر است تک مولکول‌هايي از پروتئين هدف را شناسايي کند، بدون اين که به افزودن مواد شيميايي نظير برچسب نياز باشد. از اين سيستم مي‌توان براي تسريع مطالعات ژنوميک و پروتئوميک استفاده کرد. براي ساخت اين حسگر از زيرلايه نيتريد سيليکون به ضخامت 50 نانومتر استفاده مي‌شود، بنابراين اين غشاء يک تراشه نيمه‌هادي است. براي ايجاد حفره نانومقياس مي‌توان از روش‌هاي رايج نظير ليتوگرافي پرتو الکتروني يا اچ يوني فعال استفاده کرد، با اين روش‌ها حفره‌اي به ابعاد 20 تا 50 نانومتر به ‌دست مي‌آيد. از رسوب بخار براي ايجاد پوشش طلا و تيتانيوم روي اين حفره استفاده مي‌شود.
به گزارش ایسنا، پس از اين مراحل، نانوحفره‌اي مخروطي نوک تيز تشکيل مي‌شود که قطر مخروط در حدود 25 نانومتر است. روي سطح داخلي اين حفره گيرنده‌هاي زيست شيمي قرار دارد، اين گيرنده‌ها براي اتصال به پروتئين خاصي طراحي شده‌اند. در اين آزمايشات، اين تراشه در يک مخزن حاوي محلول الکتروليت قرار داده شده است که در يک سوي نانوحفره پروتئين مورد نظر وجود دارد. بين دو سوي نانوحفره جريان الکتريکي برقرار است. پروتئين‌ها در حين عبور از حفره به گيرنده متصل مي‌شوند که اين کار موجب تغيير مقدار بار الکتريکي در دو سوي حفره مي‌شود. با بررسي مقدار تغيير بار الکتريکي مي‌توان پروتئين هدف را شناسايي کرد. پژوهشگران موفق شدند با اين روش پروتئين‌هاي داراي هيستيدين را شناسايي کنند، همچنين تفاوت ميان انواع مختلفي از آنتي بادي lgG را مشخص کردند. محققان معتقدند که اين روش قابل استفاده براي بسياري از پروتئين‌ها است. نتايج اين تحقيق در نشريه «Nature Nanotechnology» به چاپ رسيده است.

محققان دانشگاه نورث‌وسترن دست به ساخت سيستمي زده‌اند كه مي‌توان با آن يك دست فلج را از طريق استراق‌سمع فرمانهاي مغزي توسط يك كاشت مغزي و بازپخش آنها به كاشت مربوطه در دست كنترل كرد. اين پژوهش نشان داد كه يك ميمون كه دستش به حالت فلج درآمده بود، توانست با استفاده از اين كاشتها كه «پروتز اعصاب» نام دارند، حركات ساده را انجام دهد. معمولا يك سيگنال «حركت» از مغز نشات گرفته، در طول نخاع حركت كرده و از يك عصب نخاعي وارد اندام مي‌شود. در اينجا اين پيام با سيستمهاي عضلاني بدن مرتبط مي‌شود. اين در حاليست كه پروتز اعصاب جلوي اين سيگنال را با استفاده از يك مجموعه الكترود در مغز گرفته و آنرا مستقيما به كاشت درون بازو مي‌فرستد. اين فرايند كمتر از 40 ميلي‌ثانيه طول مي‌كشد. اين پژوهش كه در مجله نيچر منتشر شده، براي آن دسته از افرادي كه نمي‌توانند به دليل آسيبهاي نخاعي از دست مصنوعي استفاده كنند، مزيت عمده‌اي محسوب مي شود. در اين حالت، سيگنال حركتي هيچگاه به مقصد نرسيده و عضو مربوطه حتي در صورت سلامت كامل نيز ناتوان باقي خواهد ماند. به گفته محققان، آزمايشات بيشتري براي اطمينان از امكان تطابق فناوري در انسان لازم بوده اما در حال حاضر نيز بسيار نويددهنده است.

محققان دانشگاه آتن یونان طی پژوهشی دریافتند که استفاده منظم از اسیدهای چرب امگا 3 در کاهش آسیب‌های قلبی ناشی از کشیدن سیگار موثر است.  محققان طی آزمایشی درمان خوراکی چهار هفته‌ای که شامل مصرف روزانه دو گرم اسید چرب امگا 3 بود را برای تعدادی از افراد سیگاری در نظر گرفتند تا طی این مدت، تغییرات ویژگی دیواره رگ‌های آنان را مورد بررسی قرار دهند. یافته‌های به دست آمده از این آزمایش کوتاه مدت حاکی از آن بود که مصرف اسید چرب امگا 3 باعث بهبود سختی شریان‌ها و اختلال الاستیک (Elastic) عروق ناشی از سیگار کشیدن شد. به گفته دکتر «گراسيموس»، نتایج این تحقیق حاکی از آن است که مصرف اسید چرب امگا 3 مانع از برجای ماندن اثرات مضر سیگار بر عملکرد شریانی می‌شود. بر اساس اين تحقيق، شناسایی هر نوع بیماری قلبی و عروقی را می‌توان از طریق بررسی عملکرد شریانی تشخیص داد، پس می‌توان نتیجه گرفت که مصرف اسید چرب امگا 3 نقش محافظتی را در سلامت قلب افراد سیگاری بر عهده دارد. البته محققان اظهار كرده‌اند که در درجه اول، تنها گزینه برای مصون ماندن از مضرات سیگار و تنباکو در افراد سیگاری، ترک کامل سیگار است.

دانشمندان انگليسي در حال كار بر روي يك آزمايش جديد هستند كه مي‌تواند نويدبخش بارداري‌هاي موفق از طريق درمان‌هاي لقاح خارج رحمی باشد.  اين آزمايش با هزينه 966 دلاري به پزشكان در شناسايي جنين‌هاي داراي شانس بهتر براي زنده ماندن در رحم پيش از كاشت آنها كمك مي‌كند. در كازآزمايي‌هاي اوليه، نرخ بارداري تا 25 درصد افزايش نشان داده است. بسياري از زنان به چندين دوره درماني با هزينه‌هاي بيش از 6000 دلار پيش از وضع حمل نياز دارند.در حال حاضر تنها يكي از چهار دوره لقاح برون رحمي منجر به بارداري موفق مي‌شود. با اين حال، در كارآزمايي اوليه اين آزمايش بر روي 50 زن، 31 درصد از آنان باردار شدند.
به گزارش ایسنا، در روش غربالگری، تخمك‌هاي بارور شده توسط لقاح برون رحمي در اسيدهاي آمينه قرار مي‌گيرند تا شرايط درون رحم را شبيه‌سازي كنند. اين شيوه توسط پروفسور هنري ليس، زيست شناس دانشگاه يورك و دانشكده پزشكي هال ايجاد شده است. ليس اظهار كرد: ما دريافتيم كه بهترين جنينها آنهايي هستند كه آرام بوده و از اسيد آمينه تغذيه مي‌كنند. در حال حاضر كارآزمايي بر روي 400 زن در واحدهای باروری در لندن، ليدز و ليورپول آغاز شده است. اين آزمايش كه «EmbryoSure» ناميده شده، در صورت موفقيت،‌ ممكن است تا سال آينده در دسترس عموم قرار گيرد. تاكنون بيش از سه ميليون دلار براي ايجاد اين شيوه هزينه شده است.

محققان دانشكده پزشكی دانشگاه واشنگتن عوامل اصلی بروز سنگ كلیه را بیان كردند. سنگ كلیه یكی از شایع‌ترن بیماری های كلیه است كه مبتلایان به آن بر این باورند كه درد ناشی از آن بدترین درد شناخته شده است. مهمترین دلیل بروز سنگ كلیه تجمع بیش از اندازه و طولانی مدت ادرار است چراكه مواد معدنی موجود در ادارار مانند كلسیم پس از تمركز طولانی‌مدت به بلورهای متراكم تبدیل می‌شوند. یكی دیگر از مهمترین عوامل بروز سنگ كلیه عدم نوشیدن آب كافی و مصرف بیش از اندازه نمك طعام است.
اما یكی از عواملی كه به تازگی شناخته شده است و خطر ابتلاء به سنگ كلیه را تا 65 درصد افزایش می‌دهد وجود یك ژن به نام claudin-14 است. تحقیقات اخیر نشان می دهد كه چگونه تغییر فعالیت ژن میزان توسعه سنگ كلیه را افزایش می‌دهد. زمانیكه این ژن تحریك نشده است و در حالت غیر فعال قرار دارد كلیه فرآیند تصفیه كردن 'فیلترینگ ' را به‌راحتی انجام می‌دهد.
مواد معدنی موجود در خون مانند كلسیم و منیزیم از كلیه‌ها عبور كرده و دوباره توسط خون جذب می‌شوند. زمانی كه افراد رژیم غذایی حاوی مقادیر زیاد نمك و كلسیم مصرف كنند و میزان آب نوشیدنی آنها كافی نباشد مولكول‌های RNA كه از خانواده DNA هستند ژن claudin-14 را آزاد می‌گذارند و این ژن فعال می‌شوند. همانطور كه گفته شد در صورت غیر فعال بودن این ژن كلیه قادر به تصفیه املاح است. ژن فعال‌شده از ورود مجدد كلسیم به خون جلوگیری می‌كند. حالا فرض كنید كه كلسیم راهی برای بازگشت به خون نداشته باشد! در این صورت كاملاً واضح است كه كلسیم وارد ادرار می‌شود و منجر به تولید سنگ كلیه یا سنگ مثانه می‌شود. این داستان زمانی جد‌ی‌تر می شود كه سنگ بزرگتر به سنگ‌های كوچكتر شكسته شود و در حالب و مجاری ادرای گیر افتد. در این حالت میزان درد به‌اندازه‌ای است كه اغلب بیمار از هوش می‌رود. ممكن است دفع كامل سنگ روزها به طول انجامد و كماكان بیمار را رنج دهد. مدیر این پروژه تحقیقاتی می‌گوید : به احتمال زیاد ژن های گوناگونی در بروز سنگ كلیه دخیل هستند كه هنوز شناخته نشده‌اند.
به گزارش ایرنا، شناخت این ژن گام موثری در بررسی و پیدایش روش‌های درمان سنگ كلیه به همراه خواهد داشت چراكه كافی است راهی برای غیر فعال نگه‌داشتن این ژن كشف شود. پزشكان بر این باورند كه شیوه زندگی و تغذیه نیز تاثیر بسزایی در كنترل سنگ كلیه دارد. دانشمندان در تلاشند آزمایشی ترتیب دهند كه از طریق ادارار میزان پروتئین claudin-14 در بدن فرد مشخص شود تا امكان بروز سنگ كلیه قابل كنترل باشد.

محققان دانشگاه 'نورث وسترن' موفق به تشخیص افسردگی با استفاده از آزمایش خون شدند. این روش نسبت به سایر روش‌های روان‌شناختی ساده تر است و در مدت‌زمان كوتاه‌تری انجام می‌گیرد. تشخیص افسردگی در نوجوانان بسیار مشكل است چراكه تغییرات هورمونی در دوران نوجوانی بسیار سالم است. محققان با بررسی و مقایسه ژنتیكی موش‌های افسرده و سالم با یكدیگر دریافته‌اند كه در موش‌های افسرده كدام ژن درگیر شده است. دانشمندان 52 مورد ژن در نمونه خون 25 نوجوان را مورد بررسی قرار داده‌اند و به این نتیجه رسیدند كه بیش از نیمی از آنان افسرده‌اند. سطح غیرعادی 11 ژن با افسردگی ارتباط مستقیم دارد. روان‌پزشكان به خانواده‌ها توصیه می‌كنند كه از مشاوره‌های روان‌شناسی برای شناخت بیشتر نوجوانان كمك بگیرند تا نوجوانان به سمت كارهای پرخطر گرایش پیدا نكنند. علاوه بر این نوع تغذیه و ورزش منظم و همچنین ایجاد انگیزه برای نوجوان عوامل موثر در كنترل این بیماری خاموش است.

دانشمندان دانشگاه 'یو سی ال ای' روشی را یافتند كه بر اساس آن به واسطه دستكاری ژنتیكی سلول‌های بنیادین انسان می‌توان سلول‌های جدیدی را برای مبارزه با ویروس اچ آی وی تولید كرد. دانشمندان سلول‌های جدید را به بدن موش‌های آلوده به ویروس 'اچ آی وی وارد و این سلول‌ها مستقیماً به بافت‌های آلوده به ویروس حمله كردند. این اولین باری است كه دانشمندان با دستكاری ژنتیكی موفق به ساخت نوعی سلول ایمنی شده‌اند كه ویروس اچ آی وی را درون یك بافت زنده مورد حمله قرار می‌دهد.
دانشمندان ابتدا با ردیابی سلول‌های قاتل تی (نوعی سلول قاتل كه به عنوان بخشی از سیستم ایمنی بدن، ویروس اچ آی وی را مورد حمله قرار می‌دهد) توانستند سلول‌های پذیرنده آن را شناسایی كنند. این سلول‌های پذیرنده، سلول‌های تی را برای نابودی ویروس اچی آی وی راهنمایی می‌كنند. اما مشكل كار اینجا بود كه بدن انسان تعداد بسیار كمی از سلول‌های پذیرنده را تولید می‌كند كه برای مقابله با ویروس به‌هیچ وجه كافی نیست.
به گزارش ایرنا، بنابراین دانشمندان سلول‌های پذیرنده را كِشت كردند و آن را به همراه سلول‌های بنیادین دستكاری شده، روی بافت غده تیموس انسان قرار دادند. سپس این بافت را به بدن موش آلوده به ویروس اچ آی وی وارد كردند تا عملكرد این سلول‌های جدید را بررسی كنند. سلول‌های مدافع جدید توانستند در مدت نسبتا كوتاهی ویروس اچ آی وی را نابود كنند. این تحقیقات راه را برای تولید داروهای جدید به منظور درمان بیماری ایدز هموارتر كرده است.

سازمان غذا و داروي آمريکا نئوپرو (Neupro) که سيستم ترانس درمال روتيگوتين (Rotigotine transdermal system) است را براي درمان علايم و نشانه‌هاي بيماري پارکينسون با علت ناشناخته در مرحله پيشرفته و نيز درمان سندرم پاهاي بي‌قرار اوليه متوسط تا شديد مورد تاييد قرار داده است. پيش از اين نئوپرو از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا براي کنترل علايم و نشانه‌هاي بيماري پارکينسون با علت ناشناخته در مراحل اوليه مورد تاييد قرار گرفته بود. نئوپرو، برچسب پوستي آگونيست دوپامين است که انتقال مستمر دارو به بيماران مبتلا به پارکينسون و سندرم پاهاي بي‌قرار را ميسر مي‌کند. پروفسور لو فردريچ، کارشناس علمي ‌شرکت توليدکننده (UCB)، نئوپرو را ابداعي ارزشمند در درمان بيماري پارکينسون و سندرم پاهاي بي‌قرار مي‌داند.
سندرم پاهاي بي‌قرار، بيماري جدي با علايمي‌ است که زندگي فرد را در طول روز و نيز شب تحت‌تاثير خود قرار مي‌دهد. علايم بيماري پارکينسون نيز آثار گسترده‌اي بر کيفيت زندگي فرد دارد. مانند هر درمان ديگري براي بيماري پارکينسون، مکانيسم اثر نئوپرو با قابليت آن در تحريک گيرنده‌هاي دوپامين در مغز مرتبط دانسته شده است. به شيوه‌اي مشابه، در سندرم پاهاي بي‌قرار مکانيسم اثر نئوپرو ممکن است با قابليت اين دارو در تحريک گيرنده‌هاي دوپامين مرتبط باشد. البته، مکانيسم اثر دقيق اين دارو در درمان هيچ‌کدام از اين دو دارو به اثبات نرسيده است.
اثربخشي نئوپرو در درمان علايم و نشانه‌هاي بيماري پارکينسون با علت ناشناخته در 5 مطالعه گروهي تصادفي دوسوکور با استفاده از دارونما به‌طور همزمان مورد بررسي قرار گرفت. در 3 مطالعه بهبود قابل‌توجهي در رتبه‌بندي بيماري پارکينسون (UPDRS) در بيماراني که در مراحل اوليه بيماري نئوپرو را دريافت کرده بودند در مقايسه با بيماران دريافت‌کننده دارونما مشاهده شد.
به گزارش سپید، رتبه‌بندي بيماري پارکينسون شامل 13 پرسش مرتبط با فعاليت‌هاي زندگي روزمره نظير تکلم، لباس برتن کردن، خرد کردن موادغذايي با قاشق و چنگال و 27 پرسش مرتبط با علايم حرکتي نظير ترمور، ريجيديتي، برادي کينزي و عدم ثبات وضعيتي در بيماران پارکينسوني است. اثربخشي نئوپرو در درمان سندرم پاهاي بي‌قرار در دو مطالعه با دوز ثابت دارو، تصادفي، دوسوکور، با استفاده از دارونما طي 6 ماه مورد ارزيابي قرار گرفت. بيماران دارونما يا نئوپرو را با دوزهاي 5/0 تا 3ميلي‌گرم در شبانه‌روز دريافت کردند.

شرکت نوونورديسک اخيرا اعلام کرد سازمان غذا و داروي آمريکا لومير(Levemir) را براي تجويز در زنان باردار ديابتيک بدون افزايش خطر براي جنين وي موردتاييد قرار داده است. لومير، اولين و تنها انسولين پايه آنالوگ است که در گروه B طبقه‌بندي داروها در دوران بارداري قرار دارد. تا پيش از اين، انسولين انساني (NPH) به عنوان استاندارد درماني ديابت در زنان باردار محسوب مي‌شد. تصميم‌گيري سازمان غذا و داروي آمريکا براساس يک مطالعه تصادفي کنترل شده روي لومير در زنان باردار مبتلا به ديابت نوع يک صورت گرفت. اين مطالعه، اثربخشي و ايمني لومير را با انسولين انساني براي درمان 310 زن مقايسه کرده بود. مطالعه نشان داد بيماران دريافت‌کننده لومير در سن بارداري 36 هفتگي ميزان کاهش A1C و کاهش سطوح قندخون ناشتا در هفته‌هاي 24 و 36 در مقايسه با انسولين انساني دارند. به علاوه، در کل تفاوتي در ايمني بين دو دارو مشاهده نشد. تنها در کشور آمريکا، 85/1 ميليون زن در سنين بارداري به ديابت مبتلا هستند.

سازمان غذا و داروي آمريکا اولين و تنها داروي ضدبارداري خوراکي براي درمان خونريزي قاعدگي شديد را مورد تاييد قرار داده است. به گفته شرکت سازنده ناتازيا (Natazia)، سازمان غذا و داروي آمريکا مورد استفاده تازه‌اي براي اين دارو که عبارت است از قرص‌هاي حاوي استراديول والريت و استراديول والريت/دينوژست پذيرفته است. ناتازيا در مي ‌2010 ميلادي براي پيشگيري از بارداري مورد تاييد قرار گرفته بود. اثربخشي اين داروي ضدبارداري هنوز در زنان با شاخص توده بدني (BMI) بيشتر از 30 کيلوگرم در هر مترمربع مورد ارزيابي قرار نگرفته است.

 براساس اطلاعات منتشر شده روي سايت رسمي‌ اين سازمان، اخيرا اولين اشکال ژنريک قرص بونيوا (Boniva) با نام ژنريک ايباندرونيت (Ibandronate) مورد تاييد قرار گرفته‌اند. اين ترکيب دارويي براي درمان يا پيشگيري از پوکي‌استخوان در زنان پس از يائسگي تجويز مي‌شود. شايع‌ترين نوع بيماري استخواني، يعني پوکي‌استخوان، با کاهش توده‌استخواني و تحليل بافت استخواني ساختارها و درنتيجه شکنندگي استخوان‌ها و افزايش خطر شکستگي‌هاي لگن، ستون‌فقرات و مچ تشخيص داده مي‌شود. ايباندرونيت، در گروه داروهاي بيفسفونات‌ها قرار دارد که باعث افزايش توده استخواني و کاهش احتمال شکستگي‌هاي مهره مي‌شود.

شرکت داروسازي آميلين (Amylin) اعلام کرد مجوز بيولوژيک مربوط به استفاده از مترلپتين (Metreleptin) براي درمان ديابت و/يا‌ هايپرتري گليسريدمي‌ در کودکان و بزرگسالان مبتلا به اشکال نادر ليپوديستروفي را به سازمان غذا و داروي آمريکا ارائه کرده است. ثبت مجوز بيولوژيک در دسامبر 2010 شروع شد. آميلين بخش‌هاي مرتبط با شيمي، ساخت و کنترل را نيز براي ثبت به تکميل رساند. ليپوديستروفي، يک بيماري نادر تهديدکننده حيات است که فقط چندصدهزار نفر در سراسر دنيا به آن مبتلايند. اين بيماري اغلب در مراحل اوليه زندگي شروع مي‌شود و متاسفانه هيچ داروي مورد تاييدي براي برطرف کردن علت ايجادکننده بيماري وجود ندارد. مترلپتين، يک آنالوگ انساني هورمون لپتين است که پتانسيل منحصربه‌فردي در درمان مبتلايان به ليپوديستروفي دارد. مکانيسم اثر اين دارو عبارت است از کاهش تجمع چربي در اعضا به دنبال افزايش حساسيت نسبت به انسولين.

مهندساني از دانشگاه «براون» يک افزاره زيستي طراحي کرده‌اند که غلظت‌هاي گلوکز را در بزاق انسان اندازه‌گيري مي‌کند. اين تکنيک مي‌تواند نياز ديابتي‌ها را براي خون‌گيري جهت اندازه‌گيري سطح گلوکز برطرف کند. اين زيست‌تراشه از تداخل‌سنج‌هاي پلاسمونيکي استفاده مي‌کند و مي‌تواند براي اندازه‌گيري بازه وسيعي از مواد محيطي و زيستي استفاده شود. در بين بيماران ديابتي، انجام خون‌گيري شايع‌ترين کار جهت اندازه‌گيري سطح گلوکز است. اين تکنيک جديد از مزيت همگرايي فناوري ‌نانو و پلاسمونيک سطحي، که برهمکنش الکترون‌ها با فوتون‌ها را بررسي مي‌کند، استفاده مي‌کند. اين مهندسان در «براون» هزاران تداخل‌سنج پلاسمونيکي را روي زيست‌تراشه‌اي به اندازه ناخن چاپ کرده و غلظت مولکول‌هاي گلوکز را در آب بر روي اين تراشه اندازه‌گيري کردند.
نتايج آنها نشان داد که اين تراشه با طراحي خاص مي‌تواند سطوح گلوکز را مشابه به آنچه که در بزاق انسان وجود دارد، آشکارسازي کند. براي خلق اين حسگر، دانشمندان شکافي با پهناي 100 نانومتر ايجاد کرده و دو خراش با پهناي 200 نانومتر در هر دو طرف شکاف مذکور ايجاد کردند. اين شکاف فوتون‌هاي ورودي را گيراندازي کرده و آنها را محبوس مي‌کند. در ضمن اين خراش‌ها فوتون‌هاي ورودي را پراکنده مي‌كنند که با الکترون‌هاي آزاد اطراف سطح فلزي حسگر برهم‌کنش مي‌کنند. اين برهمکنش‌هاي الکترون آزاد - فوتون باعث خلق پلاريتون پلاسمون سطحي، يک موج خاص که طول‌ موجش از طول‌ موج فوتون در فضاي آزاد کوچک‌تر است، مي‌شود.
به گزارش ایسنا، اين امواج پلاسمون سطحي در طول سطح حسگر حرکت مي‌کنند تا با فوتون‌هاي داخل شکاف مواجه شوند، بسيار شبيه به دو موج اقيانوسي که از دو سمت مختلف مي‌آيند و با يكديگر برخورد مي‌کنند. اين «تداخل» بين دو موج منجر به بيشينه‌ها و کمينه‌هايي در شدت نور عبوري از شکاف مي‌شود. حضور يک آناليت يا ماده شيميايي که قرار است اندازه‌گيري شود، روي سطح اين حسگر تغييري در اختلاف فاز نسبي بين دو موج پلاسمون سطحي ايجاد مي‌کند، که به نوبه خود باعث ايجاد يک تغيير در شدت نور اندازه‌گيري شده مي‌شود. اين پژوهشگران، جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ي «Nano Letters» منتشر کرده‌اند.

محققان امريکايي با استفاده از نانولوله‌هاي کربني موفق به توليد حسگر زيستي جديدي شده‌اند. اين حسگر مي‌تواند سرعت انجام تست‌هاي پزشکي را افزايش دهد. پژوهشگران دانشگاه ايالتي «اورگون» از ويژگي‌هاي نانولوله‌هاي کربني براي ساخت حسگرهاي زيستي استفاده کردند. با چنين حسگري مي‌توان در زماني بسيار کوتاه و هزينه اندک، تشخيص و درمان بيماري را انجام داد. نتايج تحقيقات اخير منجر به توليد يک نوع حسگر زيستي جديد شده است که نه تنها مي‌تواند در پزشکي مورد استفاده قرار گيرد، بلکه در حوزه‌هاي سم شناسي، ساخت داروهاي جديد و مسائل زيست محيطي مي‌توان از آن استفاده کرد. نتايج اين تحقيق در نشريه «Lab on a Chip» به چاپ رسيده است.
پژوهشگران معتقدند که پيش از تجاري سازي اين حسگر بايد تحقيقات بيشتري روي آن انجام گيرد، با اين حال مي‌توان گفت که اين حسگر داراي پتانسيل‌هاي زيادي است. «اتان مينوت» از محققان اين پروژه مي‌گويد: با اين نوع حسگرها مي‌توان تست‌هاي متعدد پزشکي را در چند دقيقه انجام داد. اين موضوع پزشکان را قادر مي‌كند تا با يک بار ملاقات بتوانند مشکل بيمار را تشخيص دهند. در حالي که روش‌هاي امروزي تا چند روز زمان نياز دارند. همچنين به افراد متعددي براي انجام تست نياز است.
اين روش مي‌تواند هزينه‌ها را نيز کاهش دهد، به ‌طوري که يک تست از 50 دلار به يک دلار کاهش مي‌يابد. نکته کليدي در اين روش، استفاده از نانولوله‌هاي کربني است. اين نانولوله‌ها قادرند تا پروتئين‌ها را در سطح يک حسگر شناسايي کنند. زماني که يک پروتئين به آنها برخورد مي‌کند، مقاومت الکتريکي‌شان تغيير مي‌کند. مقدار تغيير مقاومت الکتريکي در نانولوله‌ها با نوع پروتئين رابطه دارد، بنابراين مي‌توان از آن براي تعيين نوع مولکول برخورد کرده استفاده کرد.
به گزارش ایسنا، اين گروه تحقيقاتي به ‌دنبال راهي بودند تا پروتئين‌ها را به ديگر سطوحي نظير سيال‌ها بچسبانند. آنها در نهايت موفق به يافتن راهي براي اين کار شدند و به اين ترتيب موفق شدند سرعت فرايند را 2.5 برابر افزايش دهند. براي بهبود اتصال انتخابي نياز به تحقيقات بيشتر است. بنابراين بايد پيش از تجاري سازي اين حسگر روي آن کارهاي بيشتري انجام داد. تشخيص الکترونيکي پروتئين‌ها يک امکان فوق‌العاده براي تشخيص بيماري محسوب مي‌شود، به‌ خصوص که هزينه توليد اين دستگاه پايين است.

متخصصان علوم پزشكي در آمريكا هشدار دادند زنان مبتلا به ايدز بيشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان مقعد نيز هستند. در اين بررسي متخصصان مركز پزشكي مونت فيوره در نيويورك سيتي روي 715 زن آلوده به ويروس ايدز آزمايش كردند. آنها متوجه شدند كه 10،5 درصد از اين زنان به نوعي از بيماري مقعدي مبتلا هستند و حدود يك سوم آنها نيز با بيماري پيش سرطان دست به گريبانند. مارك اينشتين، رييس مطالعات باليني در بخش انكولوژي بيماريهاي زنان و استاد دانشكده پزشكي آلبرت آنيشتين در اين باره گفت: در بررسي‌هاي قبلي مشخص شده بود كه احتمال بروز سرطان مقعد در مردان هم جنس باز آلوده به ويروس ايدز بالا است اما در اين مطالعه معلوم شد كه زنان آلوده به اين ويروس نيز با ابتلا به خطر پيش سرطان مقعد مواجه هستند. دكتر مارك تصريح كرد: افزايش خطر بروز سرطان مقعد در زنان آلوده به ايدز احتمالا به اين خاطر است كه ويروس ايدز با فعال شدن ويروس پاپيلوماي انساني (HPV)‌ مرتبط است كه اين ويروس نيز به نوبه خود تقريبا عامل بروز تمام سرطانهاي مقعد است. به گزارش ایسنا، اين متخصصان تاكيد كردند با توجه به يافته‌هاي فوق زنان آلوده به ايدز كه در آزمايشات نمونه برداري از بافت مقعد آنها شرايط غيرطبيعي مشاهده مي‌شود حتما بايد تحت معاينات دقيق‌تر قرار بگيرند. اين مطالعه در مجله ايدز گزارش شده است.

نتايج فاز دوم يك مطالعه جديد حاكيست مصرف متفورمين در مردان مبتلا به سرطان پروستات بيش از پروستاتكتومي به كاهش پارامترهاي متابوليكي خاص و در نتيجه كاهش سرعت پيشروي اين سرطان كمك مي‌كند. آنتوني جوشوآ متخصص انكولوژي در بيمارستان كانادايي پرنسس مارگارت اطلاعات فوق را در نشست سالانه سال 2012 ميلادي انجمن مطالعات سرطان آمريكا كه در شيكاگو برگزار شده، ارائه كرد. به گزارش ایسنا، متفورمين پرمصرف‌ترين دارو براي بيماري ديابت است. در اين آزمايشات، متخصصان 22 مرد داوطلب را كه تاييد شده بود به سرطان پروستات مبتلا هستند، مورد ارزيابي قرار دادند. اين مردان پيش از انجام آزمايش تشخيص پروستاتكتومي 500 ميلي گرم متفورمين را 3 نوبت در روز مصرف مي‌كردند. متخصصان مي‌گويند مصرف اين دارو به پيش بيني و پيش آگهي بهتر از سرطان پروستات كمك مي‌كند. بعلاوه اين يافته كاربردهاي مفيدي براي مردان ديابتي مبتلا به سرطان پروستات مي‌تواند داشته باشد.

متخصصان علوم پزشكي در آمريكا پروتئيني را در ارتباط با نارسايي كليوي شناسايي كرده‌اند كه راه را براي شناخت روشهاي جديد درمان اين بيماري هموار خواهد ساخت. اين پروتئين نقش حياتي در فيبروز كليوي ايفا مي‌كند. فيبروز كليوي نيز حالتي است كه منجر به نارسايي اين عضو حياتي در بدن مي‌شود. به گزارش ایسنا، متخصصان دانشكده پزشكي مونت سيناي در آمريكا در اين آزمايشات روي سه مدل از موش‌هاي آزمايشگاهي مبتلا به فيبروز كليوي مطالعه كرده و پروتئين مزبور را شناسايي كردند. موش‌هاي گروه اول داراي پروتئين‌هاي ويروسي اچ آي وي متصل به ژنوم شان بودند. به موش‌هاي گروه دوم نيز دوز بالاي اسيد فوليك تزريق شد. در گروه سوم نيز فرآيند فيلر شدن كليوي در يكي از كليدها متوقف شد. به گفته متخصصان هر سه اين شرايط منجر به فيبروز كليوي مي‌شوند. سپس متخصصان ماده ژنتيكي موش‌هاي مبتلا به فيبروز كليوي را با موش‌هاي سالم مقايسه كردند. آنها متوجه شدند يك تنظيم كننده يا كيناز پروتئيني موسوم به HIPK2 در بدن موش‌هاي مبتلا به فيبروز كليوي بسيار فعال است. بررسي‌هاي بيشتر نشان داد وقتي اين پروتئين حذف شود، غلبه فيبروز كمتر شده و اين اختلال به ميزان قابل توجهي در موشهاي مبتلا بهبود پيدا مي‌كند. شرح اين مطالعات در مجله نيچر مديسين ارائه شده است.

محققان مي‌گويند انجام مكرر X-ray دندان شايد خطر ايجاد تومورهاي مغزي شايع را در افراد افزايش دهد. مننژيوما اغلب توموري خوش‌‌خيم و غيرسرطاني است كه از لايه‌‌هاي اطراف مغز و طناب نخاعي برمي‌خيزد. اغلب اين تومورها به‌وسيله تماس با تابش اشعه همچون X-rayها (پس از تماس‌هاي طولاني يا دوزهاي بالا) و در موارد اندكي در اثر انفجارهاي بمب اتمي ناشي مي‌شود اما اکنون محققان به سرپرستي «دكتر كلاس» در گروه اپيدميولوژي دانشگاه Yale آمريكا دريافته‌اند حتي تماس با سطح پايين تابش كه در X-rayهاي دنداني ديده مي‌شود هم مي‌تواند با افزايش خطر اين تومورها مرتبط باشد. در اين مطالعه تيم دكتر كلاس بيش از 1400 بيمار مبتلا به مننژيوما را در 5 ايالت در فاصله سال‌هاي 2006 و 2011 موردارزيابي قرار دادند و آنها را با بيش از 1300 فرد بدون تومور مقايسه كردند. آنها سابقه تماس با X-ray دنداني را كه خود بيماران در طول زندگي‌شان اظهار مي‌كردند، در نظر گرفتند و دريافتند افراد مبتلا به تومور 2 برابر بيشتر احتمال مواجهه با حداقل يك بار X-ray دندان‌هايشان را به روش bitewing ذكر مي‌كردند. در اين روش عكسبرداري، عكس دندان‌هاي عقبي بالا و پايين براي بررسي مشكلات پوسيدگي گرفته مي‌شود.
دكتر كلاس معتقد است مردم بايد در ذهنشان دو جنبه را در مورد اين نتايج داشته باشند؛ اول آنكه اغلب افرادي كه در اين مطالعه وارد شده بودند، در سال‌هاي اخير به تومور مبتلا شده بودند ولي سابقه X-ray دنداني‌شان به يك دهه قبل بازمي‌گردد يا حداقل به زماني كه تابش اشعه در عكس X-ray دنداني نسبت به آنچه حالا گرفته مي‌شود، بيشتر بود. دوم آنكه اين مطالعه افراد مبتلا به مننژيوما را با گروه كنترل مشابه مقايسه مي‌كند، به جاي آنكه از افراد در مورد سابقه X-ray دنداني‌شان بپرسد و آنها را تا زماني كه به مننژيوما مبتلا مي‌شوند يا خير، پيگيري كند. دكتر كلاس مي‌گويد: «ما هنوز نمي‌دانيم چه خطري وجود دارد، ما از مننژيوما شروع كرديم و به صورت گذشته‌نگر به مواجهه نظري انداختيم. لازم است در اين رابطه مطالعه كوهورتي انجام شود، هر چند هزينه و زمان زيادي مي‌برد.»
به گزارش سپید، اين تيم تحقيقاتي معتقد است، نتايج اين مطالعه نبايد افراد را از رفتن به دندان‌پزشكي و گرفتن X-ray بازدارد، به خصوص اگر به آن نياز دارشه باشند. پيام مهم آن است كه بيماران بايد با دندان‌پزشكشان درباره لزوم واقعي انجام هر X-ray سوال كنند. بعضي افراد ممكن است X-rayهاي متعددي از دندان بگيرند و به اين ترتيب خود را در معرض خطر غيرضروري قرار مي‌دهند. انجمن دندان آمريكا نيز در حال حاضر پيشنهاد مي‌كند بزرگسالان سالم X-ray دنداني خود را هر 18 ماه تا 3 سال انجام دهند، اما افراد اين مطالعه انجام تعداد موارد بيشتري را ذكر مي‌كردند. به طوري كه اختلاف زيادي ميان‌ آنچه بيماران گزارش مي‌كردند و آنچه دستورالعمل‌ها توصيه مي‌كنند، ديده مي‌شود، شايد چيزي حدود 2 برابر در تعداد آنچه افراد X-rayدنداني انداخته‌اند و آنچه توصيه شده است، بنابراين لازم است هم بيماران و هم دندان‌پزشكان اطلاعات بيشتري در اين زمينه داشته و همواره با هم در تعامل باشند تا از انجام غيرضروري X-ray دنداني جلوگيري شود. همين موضوع پيام مهم اين مطالعه است كه لازم است در نظر گرفته شود، پس قبل از هر ويزيت دندان‌پزشكي بپرسيد آيا واقعا به انجام X-ray ديگري از دندان‌هايتان نياز داريد يا خير.

يك بنياد آمريكايي كه دستورالعمل‌هاي مديريت بيماران مبتلا به بيماري مزمن كليوي را تبيين مي‌كند، اخيرا فشارخون هدف را در بيماران مبتلا به بيماري مزمن كليوي كمتر از 90/140 ميلي‌متر جيوه قرار داده است، البته در سال 2003 توسط هفتمين گزارش موسسه JNC فشارخون هدف 80/130 ميلي‌متر جيوه تعيين شده بود و حالا اين مقدار كمي افزايش يافته است. محقق ارشد اين مطالعه مي‌گويد: «وقتي در JNC 7 فشارخون كمتر از 130 ميلي‌متر جيوه را اعلام كرديم، مي‌دانستيم اين عدد قابل‌ توجيه نيست، اما بعضي محققان نگران بودند اگر هدف بالاتري انتخاب شود بيشتر پزشكان تا 145 را نيز قبول ‌كنند. در همين راستا از سال 2003، مطالعات باليني زيادي در اين رابطه انجام شده و به طور مثال نتايج مطالعه REIN-2 نشان داده نگه‌داشتن فشارخون زير 80/130 ميلي‌متر جيوه نسبت به دياستوليك 90 ميلي‌متر جيوه چندان تفاوتي ندارد و پيشرفت بيماران را به سوي بيماري كليوي مرحله آخر كند نمي‌كند. مطالعه ديگري كه با حضور 16 هزار بيماري كليوي انجام شده نيز بر همين موضوع تاكيد مي‌كند، به همين دليل كار گروه مربوطه كنترل شديد فشارخون را چندان توصيه نكرده و فشارخون زير 90/140 ميلي‌متر جيوه را قبول دارد.»

طبق آخرين تحقيقات، زناني كه چاق بوده و در طول بارداري مبتلا به ديابت يا پرفشاري‌خون هستند، 60 درصد بيشتر احتمال دارد كودكان مبتلا به اوتيسم به دنيا آورند. با توجه به اينکه اين مطالعه بيان مي‌كند رابطه‌اي ميان سلامت مادر در دوران بارداري و اوتيسم وجود دارد، مهم است يادآوري شود كه ما واقعا نمي‌توانيم اين رابطه را علت و معلولي توجيه كنيم، اما بايد توجه داشته باشيم شرايط فوق مي‌توانند خطر عوارض بارداري را افزايش دهند، بنابراين رعايت اصول يك زندگي سالم كه شرايط بارداري را ارتقا بخشد، مي‌تواند به داشتن يك كودك سالم هم بينجامد. به گزارش سپید، در اين مطالعه بيش از هزار كودك 2 تا 5 سال موردارزيابي قرار گرفتند كه از اين تعداد 517 كودك مبتلا به اوتيسم بودند و 172 نفر ديگر هم اختلالات تكاملي داشتند. زناني كه چاق بودند يا در دوران بارداري ديابت يا پرفشاري خون داشتند، با 60 درصد احتمال بيشتر در داشتن كودكي مبتلا به اوتيسم مواجه بودند. همچنين با احتمال 2 برابر بيشتر كودكي با اختلالات تكاملي به دنيا آورده بودند. بنابراين به نظر مي‌رسد چاقي برجسته‌ترين خطر در گروه مبتلايان به اوتيسم باشد و جاي تعجب نيست كه بهبود شرايط مادر در دوران بارداري مي‌تواند سلامت آينده نوزاد را تحت‌تاثير قرار دهد.

به تازگي يك مطالعه جديد دريافته كاربرد آنتي‌بيوتيك به عنوان درمان اوليه در آپانديسيت غيرعارضه‌دار ايمن و كارآمد است و مي‌تواند به بعضي از بيماران كمك كند تا تحت‌ جراحي قرار نگيرند. در واقع آنتي‌بيوتيك براي دوسوم بيماران مي‌تواند عالي عمل كند يا حتي بهتر از جراحي. استفاده از آنتي‌بيوتيك همچنين به طور قابل‌توجهي خطر عارضه‌دارشدن و مرگ بيماران را در مقايسه با جراحي كاهش مي‌دهد. به گزارش سپید، در اين بررسي، پژوهشگران داده‌هاي 4 كارآزمايي تصادفي‌سازي‌شده را كه در آنها 900 بيمار بزرگسال مبتلا به آپانديسيت عارضه‌دار حاد تحت مطالعه قرار گرفته بودند، دوباره بازيابي كردند. از اين تعداد 470 بيمار با آنتي‌بيوتيك و 430 بيمار تحت‌جراحي قرار گرفته بودند. 63 درصد بيماراني كه از ابتدا با آنتي‌بيوتيك درمان شدند، تا يك سال بعد نيز بدون علامت مانده و نيازي به برداشت آپانديس پيدا نكرده بودند. همچنين اين افراد تا 31 درصد كمتر خطر عارضه‌دار شدن را در مقابل گروه آپاندكتومي تجربه كردند. بايد يادآوري کرد که اين نتايج استاندارد درمان آپانديسيت را تغيير نمي‌دهد اما مي‌تواند پيشنهاد ‌كند درمان اوليه با آنتي‌بيوتيك شايد گزينه مناسبي باشد.

آر.بامبوترول - درمان مبتلايان به آسم و بيماري‌هاي انسدادي مزمن ریه- شركت داروسازي لوتوس
آوانافیل - در اختلالات جنسي و مشکلات نعوظ- شرکت داروسازي ويووس  
الا (اوليپريستال‌استات)- روش پيشگيري از بارداري اورژانسي- شرکت داروسازی اچ‌آراي 
الادور (بوپیواکائین)- درمان کمردردهاي مزمن- شرکت داروسازي دورکت 
اينتونيو (گوانفاسين)- درمان کودکان مبتلا به اختلالات بيش‌فعالي- شرکت داروسازي شاير  
بریناوس (ورناکالانت)- درمان فيبريلاسيون دهليزي حاد- شرکت داروسازي مرک  
جوتانا (کاربازیتاکسل)- درمان بيماران مبتلا به سرطان پروستات- شرکت داروسازي اوانتيس 
فارلتوزومب - درمان مبتلايان به سرطان تخمدان- شرکت دارويي مورفوتک  
فاسلودکس (فولوسترانت)- پیشگیری از متاستاز سرطان پستان - شرکت داروسازي آسترازنکا 
کارفيلزوميب - درمان مالتيپل‌ميلوم‌هاي مقاوم به درمان يا راجعه- شرکت داروسازي انيکس 
مولتاک (دروندارون)- درمان مبتلايان به فيبريلاسيون دهليزي ناپايدار- شرکت داروسازي سانوفي  
وترینت (پازوپانيب)- درمان سرطان‌هاي پيشرفته کليه- شرکت داروسازي گلکسواسميت‌کلاين  
وكتيبيكس (پانتي‌تومب)- افزایش بقا در سرطان كولوركتال- شركت داروسازي امگن
ویمپات (لاکوزاميد)- درمان حاد تشنج در بیمارستان یا اورژانس- شرکت داروسازي يوسي‌بي

برای مشاهده فهرست کامل "خبرهای دارویی"  اینجا را کلیک نمایید

داروسازي توا (Teva Pharmaceutical) اخيرا اعلام کرده است سازمان غذا و داروي آمريکا آئروسل نازال کيونازل (QNASL) که نام ژنريک آن بکلومتازون ديپروپيونات است را براي درمان رينيت آلرژيک مورد تاييد قرار داده است. کيونازل، يک آئروسل نازال کورتيکواستوييدي خشک است که براي درمان علايم آلرژي فصلي در بزرگسالان و نوجوانان بالاي 12 سال مورد استفاده قرار مي‌گيرد. انتظار مي‌رود اين محصول به شکل نسخه‌اي در اوايل آوريل 2012 ميلادي در بازار مصرف موجود باشد. کيونازل، اولين آئروسل نازال خشک(غيرآبي) در بازار خواهد بود که فروش سالانه 2/5 بيليون دلار دارد. کيونازل تم (QNASL TM)، شکل با الگوي مصرف يکبار در روز آئروسل غيرآبي است که دوستدار محيط زيست محسوب مي‌شود. گري ان گروس، متخصص آلرژي و يکي از موسسان مرکز آسم و آلرژي دالاس، معتقد است درمان‌هاي موجود در بازار براي مبتلايان به رينيت آلرژيک چندان راضي‌کننده و مطلوب نيستند. بنابراين تاييد کيونازل گزينه درماني موثر و ايمني براي اين بيماران خواهد بود.
تاييد آئروسل نازال کيونازل تم، براساس برنامه تکميلي باليني که براي ارزيابي ايمني و اثربخشي اين دارو در درمان رينيت آلرژيک فصلي و رينيت آلرژيک پايدار در بزرگسالان و نوجوانان بالاي 12 سال تدارک ديده شده بود، صورت گرفت. ايمني و اثربخشي آئروسل نازال کيونازل تم در چهار مطالعه باليني فاز سه تصادفي دوسوکور چندمرکزي با استفاده از دارونما مورد بررسي قرار گرفت. در اين مطالعات بيماران روزانه 320 ميکروگرم کيونازل را دوبار در هر مجراي بيني اسپري کردند.
رينيت آلرژيک شايع ترين بيماري حساسيتي در کشور آمريکاست و 10 تا 30 درصد از بزرگسالان و نوجوانان را گرفتار کرده است. (يک نفر از هر پنج نفر). برخي از اين بيماران علايم را در تمام طول سال تجربه مي‌کنند و در گروهي ديگر، علايم فقط در زمان خاصي از سال (مثلا بهار يا پاييز) تظاهر مي‌کنند.
به گزارش سپید، مايک ترينگال، مدير انجمن آسم و آلرژي آمريکا، معتقد است ورود يک آئروسل نازال خشک به بازار براي آن گروه از بيماران که با رينيت آلرژيک زندگي مي‌کنند و با درمان‌هاي موجود هنوز علايمشان در حد قابل‌قبولي کنترل نشده خبر اميدوار‌کننده‌اي است. زيرا آلرژي‌هاي فصلي و دائمي تاثير بسزايي بر کيفيت زندگي اين بيماران دارد. تا پيش از تاييدشدن کيونازل تم، کورتيکواستروييدهاي داخل بيني (که تمام اشکال موجود در بازار آن غيرآبي بودند)، به عنوان درمان خط اول رينيت آلرژيک توصيه مي‌شدند.

سازمان غذا و داروي آمريکا، قرص‌هاي اينتلنس(Intelence) با نام تجاري اتراويرين (Etravirine) را براي درمان بيماران آلوده به HIV-1 در گروه سني اطفال با سابقه درمان‌هاي دارويي موردتاييد قرار داده است. اينتلنس در ترکيب با ساير داروهاي ضدرتروويروس براي درمان مبتلايان به نقص سيستم ايمني مرتبط با ويروس HIV-1 که قبلا درمان‌هاي دارويي را تجربه کرده‌اند و در محدوده سني 6 تا 18 سال قرار دارند، تجويز خواهد شد. اينتلنس، اولين داروي خانواده مهارکننده غيرنوکلئوزيدي ترانس کريپتاز معکوس (NNRTI) مورد تاييد سازمان غذا و داروي آمريکاست که براي درمان هر دو گروه کودکان و بزرگسالان با سابقه مقاومت دارويي نسبت به يک مهارکننده غيرنوکلئوزيدي ترانس کريپتاز معکوس و ساير داروهاي ضدرتروويروس مورد استفاده قرار مي‌گيرد. قرص‌هاي 25 ميلي‌گرمي اين دارو که به راحتي براساس وزن کودکان قابل تنظيم است، در نيمه اول ماه مي‌ در بازار دارويي آمريکا موجود خواهد بود. قرص‌هاي اينتلنس بايد پس از غذا بلعيده شوند. در کودکاني که در بلعيدن قرص همکاري ندارند، مي‌توان قرص‌ها را در آب حل کرد و به کودک خوراند.

سازمان غذا و داروي آمريکا اخيرا شکل تزريقي پگينساتايد (Peginesatide) با نام تجاري امونتيس (Omontys) را براي درمان آنمي ‌مرتبط با بيماري مزمن کليوي در بيماران بزرگسال که تحت دياليز قرار مي‌گيرند، مورد تاييد قرار داده است. امونتيس، تنها دارو از گروه داروهاي محرک ساخت اريتروپوئتين است که با الگوي مصرف ماهيانه براي درمان آنمي ‌بيماران دياليزي وارد بازار آمريکا مي‌شود. تصميم‌گيري سازمان غذا و داروي آمريکا بر اساس نتايج ارائه شده از دو مطالعه باليني فاز سه که براي بررسي اثربخشي و ايمني امونتيس با الگوي مصرف يکبار در ماه در مقايسه با اپويتين (Epoetin) با الگوي مصرف دو تا سه بار در هفته، براي ثابت نگاه داشتن سطح هموگلوبين در بيماران آنمي مبتلا به بيماري مزمن کليوي که تحت دياليز قرار دارند، انجام شد. طي اين مطالعات شايع ترين عوارض جانبي گزارش شده عبارت بودند از تنگي نفس، اسهال، تهوع، سرفه و فيستول‌هاي شرياني وريدي محل تزريق. در اين مطالعات نزديک به 2606 بيمار حضور داشتند که نزديک به 1600 نفر از آنان دياليزي بودند.

محققان معتقدند داروي ضدانعقاد وارفارين، خطر حملات مغزي را در بيماران با اختلالات ريتم قلبي (فيبريلاسيون دهليزي) کاهش مي‌دهد. در فيبريلاسيون دهليزي- که شايع ترين ريتم نامنظم قلبي محسوب مي‌شود- دهليزها نمي‌توانند خون را به طرز مطلوبي پمپاژ کنند در نتيجه لخته‌هايي که باعث ايجاد حملات مغزي مي شوند شکل مي‌گيرند. در 8 مطالعه که بيش از 32 هزار نفر در آنها شرکت داشتند، وارفارين(کومادين)، با داروهاي ضدانعقاد جديدتر مقايسه شد. محققان دريافتند خطر حملات مغزي در زنان، سالمندان و بيماراني که سابقه قبلي مشکلات مغزي را داشته‌اند و بيماراني که هرگز داروهاي خانواده آنتاگونيست ويتامين K را دريافت نکرده‌اند در مقايسه با سايرين بيشتر است. به گزارش سپید، هم اکنون داروهاي ضدانعقاد جديد در بازارهاي مصرفي سراسر نقاط دنيا موجود هستند و مطالعات نشان داده‌اند برخي از آنها در مقايسه با وارفارين ايمن‌تر، موثرتر و مصرفشان هم آسان‌تر است. همان‌طور که مي‌دانيم، مصرف‌کنندگان وارفارين بايد تحت نظر باشند؛ زيرا اين دارو ممکن است باعث عوارض کشنده‌اي شود. اما از آنجا که داروهاي ضدانعقاد جديد گرانقيمت هستند، هنوز هم وارفارين پرمصرف‌ترين دارو براي درمان فيبريلاسيون دهليزي محسوب مي‌شود.

محققان دانشكده پزشكی كلورادو دریافته اند كه نبود یك ژن خاص، بسته شدن لوله عصبی را مختل می كند؛ رویدادی كه می تواند موجب مرگ یا معلولیت شود. اگر در دوران جنینی لوله عصبی جنین بسته نشود،مرگ یا معلولیت جنین را در پی خواهد داشت. لوله عصبی نقطه آغاز مغز و نخاع است.نقص در ژن ' mLin41 ' به این لوله اجازه نمی دهد بسته شود چرا كه سلول های عصبی مولد به اندازه كافی ساخته نمی شوند. نتایج این تحقیقات درنشریه Genes & Development منتشر شده است.
این پژوهشگران در حال مطالعه سلول های بنیادی عصبی در موش ها به این یافته ها رسیدند. به گفته این محققان این سلولها از برنامه های خود تجدیدی مشخص برای رسیدن به تقاضای رشد بافت و ترمیم در طول مراحل مختلف رشد جنینی استفاده می كنند. سازوكار مولكولی كه این برنامه ها را كنترل می كند عمدتا هنوز ناشناخته مانده اند. محققان كشف كرده اند كه ژن mLin41 در موش ها میزان تكثیر سلول های بنیادی عصبی را در طول فرایند بسته شدن عصبی، كنترل می كنند اما نه در مرحله آخر رشد مغز.
به گزارش ایرنا، بر اساس اعلام این پژوهشگران، ژن mLin41با RNA های كوچك و تنظیم كنندگان RNA كار می كند كه هرگز پیش از این، در ارتباط با شكل گیری لوله های عصبی، مورد بررسی قرار نگرفته بودند. این محققان می گویند به یافته های جدیدی در مورد رشد لوله عصبی دست یافته اند. كار این محققان مسیر كامل دیگری به سوی شناخت نقص لوله عصبی است. این یافته تكه مهم و جدیدی از پازل دخیل در شناخت این رویدادهاست.

محققان موفق به ابداع روشي براي مطالعه رشد سريع سلول‌هاي مخروطي در چشم انسان زنده شدند. انسان به لطف نورون‌هاي تخصصي دريافت‌کننده نور که در شبکيه و در سراسر سطح داخلي چشم قرار گرفته‌اند، قادر به ديدن اشيا است؛ اين نورون‌ها سلول‌هاي مخروطي ناميده مي‌شوند. در اصل قسمتي به ‌نام «بخش خارجي» اين سلول‌ها که از يک سري ديسک‌هاي کوچک به‌ هم فشرده به ضخامت 30 نانومتر ساخته شده‌اند، نور را حس مي‌کنند. طول اين بخش از سلول‌هاي مخروطي به‌ صورت روزانه تغيير مي‌کند.
محققان بر اين باورند که درک چگونگي و چرايي انبساط و انقباض بخش خارجي مي‌تواند به محققان در تشخيص مشکلات بالقوه شبکيه چشم کمک کند. اما حساسيت روش‌هايي که به‌ طور معمول در تصويربرداري از سلول‌هاي انسان مورد استفاده قرار مي‌گيرند، براي تشخيص اين تغييرات بسيار ريز کافي نيست. حال محققان بينايي دانشگاه «اينديانا» در «بلومينگتون» با استفاده از اطلاعاتي که در روش توموگرافي پيوسته اُپتيکي (OCT) پنهان است، روشي براي انجام اندازه‌گيري‌هاي دقيق از شبکيه يک انسان زنده ابداع کرده‌اند.
براي انجام تصويربرداري OCT از يک شبکيه، اشعه‌اي از نور به دو قسمت تقسيم مي‌شود. يکي از اين تابش‌ها از روي شبکيه پراکنده شده و ديگري به‌ عنوان مرجع حفظ مي‌شود. در آغاز اين امواج نوري با يکديگر در يک فاز قرار دارند (هم‌فاز)، اما زماني که دوباره با يکديگر ترکيب مي‌شوند، به ‌دليل برهمکنش يکي از اين تابش‌ها با سلول‌هاي شبکيه، اختلاف فاز پيدا مي‌کنند. محققان مي‌توانند از اطلاعات اين اختلاف فاز به موقعيت دقيق يک نمونه پي ببرند. اما از آن جايي که در اين مورد نمونه مورد بررسي يک شيء زنده است، محققان بايد اين روش را به‌ نحوي تطبيق دهند که بتوانند هرگونه جابه‌جايي ناشي از حرکات چشم را خنثي کنند.
اين پژوهشگران به جاي اندازه‌گيري فاز يک الگوي تداخلي منفرد، اختلاف فاز ميان دو الگوي مختلف يعني بالا و پايين بخش خارجي را که از دو نقطه مرجع درون سلول‌هاي شبکيه نشأت مي‌گرفتند، اندازه‌گيري كردند. آنها توانستند با استفاده از اين اطلاعات فازي پنهان، طي يک ساعت تغييرات ميکروسکوپي را در صدها سلول مخروطي مربوط به دو نمونه با بينايي معمول اندازه‌گيري کنند.
آنها دريافتند که مي‌توانند با استفاده از اين روش تغييرات طولي را با تفکيک‌پذيري 45 نانومتر اندازه‌گيري كنند که کمي بيشتر از عرض ديسک‌هايي است که اين بخش خارجي را شکل مي‌دهند. اين کار نشان داد که بخش خارجي سلول‌هاي مخروطي با سرعتي معادل 150 نانومتر بر ساعت رشد مي‌کند که 30 برابر سريع‌تر از رشد موي انسان است. جزئيات اين تحقيق در مجله «Biomedical Optics Express» منتشر شده است.

داروي فشار خون بالا موسوم به Toprol XL كه با يك داروي دوز پايين ادرارآور با عنوان Dutoprol تركيب شده از سوي سازمان غذا و داروي آمريكا براي درمان فشار خون بالا تاييد شد. شركت داروسازي انگليسي آسترازنكا در بيانيه‌اي اعلام كرد كه Toprol XL مدت 20 سال است كه از سوي اين سازمان آمريكايي براي درمان فشار خون بالا تاييد شده است. به گزارش ایسنا، توليد كننده اين دارو اعلام كرد كه البته مصرف داروي جديد براي افرادي كه به شكل قابل توجهي دچار كاهش ضربان قلب، نارسايي كنترل نشده قلبي، ضربان غيرعادي قلب و يا حساسيت‌هاي دارويي هستند، توصيه نمي‌شود.

پزشكان انگليسي ادعا كردند در تلاش براي توليد ژل جديدي هستند كه مي‌توان توان بارورسازي مردان را افزايش دهد. اين پزشكان مي‌گويند با كمك ژل جديد فرصت بچه دار شدن زوج‌ها به روش طبيعي و بدون نياز به شيوه‌هاي گران قيمت مثل IVF‌افزايش پيدا مي‌كند. يك تيم پزشكي در دانشگاه بيرمنگهام در حال حاضر تركيبات شيميايي را شناسايي كرده‌اند كه مي‌توانند توان حركتي سلولهاي جنسي مردانه (اسپرم‌ها) را افزايش دهند. افزايش توان حركتي اسپرم‌ها به معني افزايش فرصت بارور شدن تخمك و در نتيجه بالا رفتن احتمال باروري مادر مي‌شود. به گزارش ایسنا، دكتر جكسون كركمن – براون كه سرپرستي اين تيم پزشكان را برعهده داشته اظهار داشت: ما در حال حاضر تركيباتي در اختيار داريم كه در مراحل اوليه آزمايش هستند. اين تركيبات مي‌توانند اسپرم‌هاي بيشتري را به رحم برسانند و در نتيجه فرصت بچه دار شدن را بالا مي‌برند.

براساس گزارش مركز كنترل و پيشگيري از بيماري‌ها نزديك به 65 درصد آمريكايي‌ها از اضافه‌وزن، چاقي يا چاقي مرضي رنج مي‌برند. به همين دليل پزشكان گروه‌هاي مختلف همواره به دنبال راه‌حلي اساسي براي درمان اين معضل عمومي بوده و هستند. حالا راديولوژيست‌ها هم براي عقب نماندن از قافله دست به كار شده‌‌اند و از نتايج اوليه كارآزمايي باليني انجام شده در اين زمينه خبر مي‌دهند. آنها در اين روش ابداعي كه از درمان راديولوژي مداخله‌اي با كمترين تهاجم استفاده مي‌كنند و «آمبوليزاسيون شرياني بارياتريك (جراحي كاهنده وزن)» ناميده مي‌شود، به پزشك اجازه مي‌دهد به طور دقيق قسمت خاصي از معده بيمار را هدف قرار دهد تا توليد هورمون ghrelin كاهش يابد. اين هورمون مسوول اصلي گرسنه‌شدن فرد است.
اين درمان مي‌تواند روزي پاسخگوي افرادي باشد كه نمي‌توانند وزن خود را با كمك رژيم غذايي و ورزش پايين آورند. در اين تكنيك كه با حداقل تهاجم همراه است، راديولوژيست‌ها ذرات ريزي را از طريق يك كاتتر به شرياني مي‌فرستند كه خون ناحيه‌اي از معده را تامين مي‌كند كه مسوول گرسنه‌شدن فرد چاق است و به اين ترتيب اين عروق كوچك بلوك مي‌شوند. در واقع در اين روش به طور انتخابي جريان خون به مناطق بسيار اختصاصي معده با استفاده از وسايل راديولوژيكي خاص مهار مي‌شود كه باعث كاهش قابل ملاحظه‌اي هورمون گرسنگي يعني ghrelin مي‌شود.
آمبوليزاسيون شرياني براي كاهش وزن شايد در آينده يكي از روش‌هاي موثر در كاهش اشتهاي افراد چاق باشد تا به وزن دلخواه خود برسند. تحقيقات باليني نشان مي‌دهند كه با كاهش سطح gherlin، اشتها نيز كاهش مي‌يابد و فرد چاق از گرسنگي در عذاب نخواهد بود و به اين ترتيب مي‌تواند به مرور زمان به وزن دلخواه خود نيز برسد. اين روش در حيوانات مورد آزمايش قرار گرفته و نتايج خوبي از آن حاصل شده است، به طوري كه حيوانات چاق درمان شده با اين روش به وزن ايده‌آل خود دست پيدا كرده‌اند. اين روش درماني اميدي است براي افراد چاق تا بتواند از شر معضل چاقي و عوارض جانبي همراه آن راحت شوند و با رسيدن به وزن ايده‌آل خود سلامتي خود را تضمين كنند.
به گزارش سپید، در حال حاضر جايگزين‌هاي جراحي موجود براي درمان چاقي عبارتند از جراحي با‌ي‌پس معده، gastric paciag و باند معده از طريق آندوسكوپ. اين روش‌ها هر كدام ميزان موفقيت‌ مختلفي دارند، تهاجمي هستند و به دوباره بازسازي گسترده معده/ روده يا وسايل خارجي كه هر كدام نيز عوارض جراحي قابل توجهي بر جاي مي‌گذارند نياز پيدا مي‌كنند. متخصصان راديولوژي كه اعمال مداخله‌اي انجام مي‌دهند، دهه‌هاست از آمبوليزاسيون به طور ايمن و موثري در درمان بسياري ديگر از بيماري‌ها بهره مي‌برند.

با كمك يك تكنولوژي جديد اين امكان فراهم شده تا سلول‌هاي خاصي در خون تشخيص داده شوند كه حمله قريب‌الوقوع قلبي را پيش‌بيني مي‌كنند. به اين ترتيب پزشكان مي‌توانند به راحتي بگويند چه شخصي در معرض حمله قلبي قرار دارد. اين سلول‌ها از ديواره ضعيف‌شده عروق خوني نشت مي‌كنند و امكان تشخيص خود را فراهم مي‌آورند. اين سلول‌ها كه «سلول‌هاي اندوتليال در گردش يا CECs» ناميده مي‌شوند قاصد بروز مراحل اوليه حمله قلبي هستند. امروزه متخصصان قلب معتقدند حمله‌هاي قلبي از چند روز قبل از اينكه يك لخته به‌طور واقعي شكل بگيرد و جريان خون قلب را مسدود كند، شروع مي‌شود. به گزارش سپید، مراحل اوليه يك حمله قلبي با ضعيف‌شدن يا پاره‌شدن ديواره عروق خوني همراه است كه سلول‌هاي التهابي را جذب مي‌كند و به سلول‌هاي اندوتليال پوشاننده ديواره داخلي عروق خوني صدمه مي‌زند. سپس تحت فشار زياد التهاب، اين سلول‌ها مهاجرت کرده و شروع به ملحق شدن به هم مي‌كنند تا بعدا بتوانند جريان خون را مسدود كنند. بنابراين با تشخيص زودهنگام اين سلول‌ها شايد بتوان احتمال حمله قريب‌الوقوع حمله قلبي را پيش‌بيني و از بروز آن جلوگيري كرد. اگر اعتبار اين تست تاييد شود، مي‌تواند سريعا در بالين مورد استفاده قرار گيرد و جان بيماران زيادي را نجات دهد.

نمونه اوليه يك روبات كوچك كه مانند يك موجود زنده عمل مي‌كند، شايد بتواند روزي با ارتقاي خود به طور ايمن براي تشخيص بيماري‌ها و رديابي آنها درون بدن انسان مورداستفاده قرارگيرد. اين روبات كوچك كه «سايبرپلاسم» ناميده مي‌شود، از تركيب پيشرفته ميكروالكترونيك‌ها با آخرين تحقيقات انجام شده در زمينه biomimicry (تكنولوژي الهام‌گرفته از طبيعت) درست شده است. هدف آن است كه اين روبات كوچك داراي سيستم عصبي الكترونيكي، حسگرهاي چشم و بيني گرفته شده از سلول‌هاي پستانداران همچنين عضلات ساختگي باشد و از گلوكز به عنوان منبع انرژي استفاده كند تا بتواند به درستي عمل كند. اميد است «سايبرپلاسم» طي سال‌هاي آينده ارتقا پيدا كند تا وظيفه محوله خود را كه همانا شنا كردن درون بدن و تجزيه و تحليل كامل وضعيت‌هايي است كه باعث بيماري مي‌شوند، به درستي انجام دهد، حتي قبل از اينكه علايم بيماري ظاهر شوند. در ساخت اين روبات كوچك از مارماهي دريايي كمك گرفته‌ شده و دانشمندان از سيستم عصبي بسيار ساده آن الهام گرفته‌اند. در نهايت دانشمندان اميدوارند كه بتوانند يك ابزار موقعيت‌ياب بسيار كوچك (كه با چشم ديده نشود) نيز توليد كنند تا همراه با اين روبات در بدن به دنبال نقاط مشكل‌ساز بگردد.

امروزه محققان با استفاده از تكنولوژي جديد آندوسكوپ‌ مي‌توانند به تشخيص و درمان بيماري‌ها بپردازند. جراحان نيز با اميدهايي براي برداشت كامل‌تر تومورها مواجه شده‌اند. اين تكنولوژي تركيبي از آندوسكوپ و پديده مسوول در درخشش نور آبي در آب خنك‌كننده راكتور هسته‌اي است. با استفاده از اين آندوسكوپ‌ها كه يكي از جديدترين و مهيج‌ترين زمينه‌هاي تصويربرداري پزشكي را فراهم كرده‌اند، مي‌توان با راهنمايي مولكولي به جراحي و برداشت تومورهاي بيشتر پرداخت. اين تكنولوژي جديد كه ‍CLE نام دارد، مزايايي نسبت به روش‌هاي كنوني تصويربرداري مانند MRI و آندوسكوپي معمول دارد و مي‌تواند اطلاعاتي درباره عملكرد بافت در اختيار جراحان قرار دهد. نكته مهم آنكه در اين تكنولوژي از نور آبي ضعيف استفاده مي‌شود و نه x-ray كه به ندرت از بافت‌هاي عميق عبور مي‌كنند.

در طول 40 سال گذشته پرتوتابي موثرترين روش درمان تومورهاي بدخيم مغزي با نام گليوبلاستوما بوده است. هرچند امروزه تكنولوژي هدف‌گيري پيشرفت زيادي كرده، اشعه‌هاي پرتوتابي همچنان بايد از بافت سالم مغز عبور كنند تا به تومور برسند، به اين ترتيب بيماران با عوارض جانبي جدي روبرو خواهند شد. در حال حاضر گروهي از محققان دانشگاه تگزاس روشي را براي رساندن نانوذرات رادياسيون به‌‌طور مستقيم به تومورهاي مغزي و نگه‌داشتن آنها در محل ابداع كرده‌اند. در اين روش تومورها با سطوح بسيار بالايي از رادياسيون (20 تا 30 برابر بيشتر از دوزهاي كنوني كه براي بيماران استفاده مي‌شود) هدف قرار مي‌گيرند و مناطق بسيار وسيع‌تري را از بافت مغزي حفظ مي‌كنند. به گزارش سپید، اين روش در آزمايش‌هاي انجام شده در آزمايشگاه موفق بوده و اكنون آماده است كارآزمايي‌هاي باليني خود را آغاز كند. به اين ترتيب اميد مي‌رود تا دوزهاي بسيار بيشتري از پرتوتابي به تومورهاي مغزي برسد بدون آنكه به بافت سالم مغز آسيبي برسد و تومورها نيز به‌طور كامل از بين بروند. رادياسيون در فرم يك راديوايزوتوپ به نام «رنيوم 186» مي‌آيد كه نيمه‌عمر كوتاه دارد.

براساس نتايج 2 مطالعه كه به تازگي در نشريه Lancet به چاپ رسيده، افرادي كه روزانه يك آسپيرين مصرف مي‌كنند، پس از حداقل 3 سال استفاده مداوم يك چهارم كمتر احتمال دارد دچار سرطان شوند، همچنين تقريبا يك سوم كمتر احتمال دارد هنگام تشخيص سرطان متاستاز داشته يا پس از ابتلا به سرطان دچار متاستاز شوند. مطالعه اول آثار كوتاه‌مدت مصرف روزانه آسپرين را روي بروز سرطان، مرگ و مير و مرگ در اثر حوادث غيرعروقي در داده‌هاي بيماران از 50 كارآزمايي كنترل شده تصادفي موردبررسي قرار داد. نتايج آن نشان مي‌دهند در مقايسه با گروه كنترل، افراد مصرف‌كننده آسپرين 15 درصد كاهش در شانس مرگ ناشي از سرطان دارند. اين منافع مصرف آسپرين به خصوص پس از 5 سال بيشتر افزايش مي‌يابد. كاهش قابل‌توجه (12 درصد) در مرگ و مير ناشي از حوادث غيرعروقي از جمله ديگر مزاياي مصرف روزانه آسپرين گزارش شده است. داده‌هاي گرفته شده از كارآزمايي‌هاي پيشگيرانه اوليه همچنين نشان مي‌دهند كه افراد مصرف‌كننده آسپيرين بروز كمتر سرطان را از 3 سال پس از شروع اين دارو تجربه خواهند كرد كه در دو جنس زن و مرد نيز به ميزان يكساني است.
محققان اين طرح معتقدند هر چند مطالعه‌هاي قبلي ثابت كرده بودند كه آسپيرين باعث كاهش طولاني‌مدت خطر مرگ ناشي از سرطان مي‌شود، اكنون شواهد كاهش كوتاه‌مدت در بروز و مورتاليتي سرطان و کم شدن خطر خون‌ريزي‌هاي وسيع خارج مغزي در استفاده طولاني مدت آسپرين و مرگ و مير كم بيماران به مزاياي قبلي آسپرين در پيشگيري از سرطان افزوده شده است. با توجه به تعداد موارد بسيار اندكي كه در حوادث عروقي ناشي از سرطان ديده مي‌شود، پيشگيري از سرطان توجيه اصلي استفاده از آسپيرين در بالين است.
در همين راستا، مطالعه دوم با بررسي ميزان متاستاز در افراد مصرف كننده روزانه آسپرين (بيشتر يا مساوي 75 ميلي‌گرم) و گروه كنترل براي پيشگيري از حوادث عروقي پرداخته‌اند. در طول 5/6 سال پيگيري، حدود 6 درصد افراد شركت‌كننده با تشخيص سرطان مواجه شدند که افراد مصرف‌كننده آسپيرين با كاهش خطر متاستازهاي زودرس سرطان توپر مواجه شدند (نسبت خطر 64/0درصد براي همه انواع سرطان) و در كل بيشترين كاهش در نسبت آدنوكارسنيوم‌هاي متاستاتيك (در مقابل تومورهاي لوكاليزه) ديده شد. اين اختلاف ميان دو گروه بيشتر در بيماران مبتلا به سرطان كولوركتال بود. از سوي ديگر آسپرين باعث كاهش خطر مرگ ناشي از سرطان در افراد مبتلا به آدنوكارسينوما نيز مي‌شود، خصوصا اگر هنگام تشخيص متاستاز هم نداشته باشند.
به گزارش سپید،به عنوان يك نتيجه كلي آسپرين مرگ ناشي از آدنوكارسينوما را تا يك سوم كاهش مي‌دهد اما كاهش معني‌داري در خطر مرگ در اثر ديگر انواع سرطان ديده نمي‌شود. نكته قابل‌توجه آنكه منافع آسپيرين مستقل از سن است اما در وضعيت سيگار كشيدن، افراد سيگاري بيشتر از منافع آسپرين بهره‌مند خواهند شد. با بررسي اينكه چه فرمولاسيوني از ‌آسپيرين موثر است فرمولاسيون دوز كم و آهسته رهش كه از تجمع پلاكتي جلوگيري مي‌كند و فراهم زيستي سيستميك كمي هم دارد به اندازه دوزهاي بالا موثر و كارآمد است. مطالعه‌هاي حيواني پيشين نيز نشان داده بودند پلاكت نقش مهمي در متاستاز سرطان در جريان خون به بافت‌‌هاي دوررس دارد و شايد همين دليل است كه آسپرين از متاستاز پيشگيري مي‌كند پس شايد وقت آن رسيده كه به بيماران خود پيشنهاد كنند روزانه حداقل 75 ميلي‌گرم آسپرين مصرف كنند.

يك مطالعه جديد حاكي از آن است كه مزاياي ختنه فراتر از حفاظت افراد در برابر بيماري‌هاي منتقله از راه جنسي مانند ‌HIV است. در واقع مرداني كه قبل از اولين تجربه جنسي خود تحت ختنه‌ شدن قرار گرفته‌اند، شايد در آينده كمتر به سرطان پروستات مبتلا شوند. براساس نتايج اين مطالعه، عفونت‌هاي منتقله از راه جنسي به طور شايعي با سرطان پروستات مرتبط است، زيرا باعث التهاب پروستات مي‌شوند. ختنه كردن مي‌تواند به طريقي از سرطان پيشگيري كند زيرا از پوست ختنه‌گاه كه محل اختفاي عفونت‌هاست خلاص مي‌شوند. در اين مطالعه مشخص شد افراد ختنه شده پيش از اولين تجربه جنسي خود در مقايسه با افراد ختنه نشده با احتمال 15 درصد كمتر به سرطان پروستات مبتلا مي‌شوند. همچنين اين افراد با احتمال 18 درصد كمتر با اشكال مهاجم‌تر سرطان مواجه خواهند شد. در واقع شايد محيط مرطوب زير پوست پره‌‌پوتيال به زنده ماندن پاتوژن‌ها كمك كند و همين امر باعث عفونت مستقيم شود. مطالعه فوق اين فرضيه را مطرح مي‌كند كه ختنه شايد باعث كاهش خطر ابتلا به سرطان پروستات از طريق كاهش تماس پروستات با عوامل عفوني شود.

نتايج يك مطالعه نشان مي‌دهد بزرگسالان متاهل كه تحت‌جراحي قلب قرار مي‌گيرند، نسبت به افراد مجرد، 3 برابر بيشتر احتمال زنده ماندن در طول 3 ماه پس از جراحي دارند. در واقع ازدواج، ميزان بقا را هم در مرد و هم در زن ارتقا مي‌دهد. اين يك اختلاف قابل‌توجه ميان ميزان بقاي افراد مجرد و متاهل است كه طي دوران نقاهت پس از جراحي قلب رخ مي‌دهد. در اين مطالعه محققان با 500 بيمار قبل از جراحي باي‌پس قلبي مصاحبه و سپس پاسخ آنها را با داده‌هاي بقاي «شاخص ملي مرگ» آناليز كردند. درنهايت اين مطالعه دريافت ميزان بقاي پس از جراحي قلب در ميان افراد مجرد در مقايسه با افراد متاهل غم‌افزاست. علاوه بر اين مزاياي متاهل بودن فراتر از دوره بهبود 3 ماهه اوليه رفته تا 5 سال پس از جراحي نيز ادامه مي‌يابد، در حالي كه در ميان افرادي كه 3 ماه اول را پشت‌سر گذاشتند، در طول 5 سال بعدي حدود 71 درصد افراد مجرد فوت كردند. هر چند اين داده‌ها نمي‌تواند نظر قطعي در مورد بقاي بيشتر افراد متاهل تلقي شود، محققان مي‌گويند افراد متاهل ديد مثبت‌تري نسبت به جراحي داشتند، در حالي كه اين اميدواري ميان افراد مجرد ديده نمي‌شد.

طبق آخرين بررسي‌هاي انجام‌شده مصرف ميوه و سبزي‌ها با تغييرات در قرمزي و زردي رنگ پوست افراد مرتبط است. در اين بررسي محققان اسكاتلندي به بررسي مقادير ميوه و سبزي خورده شده و آثار آن بر رنگ پوست افراد پرداختند. آنها 35 نفر را به مدت 6 هفته تحت‌ پايش خود قرار دارند و دريافتند قرمزي و زردي با افزايش مصرف ميوه و سبزي‌ها بيشتر خواهد شد. آنها همچنين به اين نتيجه رسيدند رنگ پوستي كه با افزايش مصرف ميوه و سبزي مرتبط باشد، بر جذابيت افراد مي‌افزايد زيرا حاكي از سلامت بدن فرد خواهد بود. به گزارش سپید، البته لازم به ذكر است شركت‌كنندگان در اين مطالعه، عمدتا اما نه منحصرا سفيدپوست بودند. بنابراين براي درك اين ارتباط به انجام مطالعات بيشتري نياز است كه در جوامع ديگر انجام شود تا به ارتباط ميان مصرف ميوه و سبزي بيشتر و افزايش جذابيت رنگ پوست افراد پي برده شود اما آنچه مسلم است، مصرف بيشتر ميوه و سبزي به افزايش توانايي سيستم ايمني بدن كمك مي‌كند و اين مساله خود براي بالابردن نمايشي كه فرد از چهره خود مي‌گذارد، موثر است.

كوكاكولا و پپسي توانستند با تغييراتي كه در مواد تشكيل‌دهنده خود ايجاد كرده‌اند، برچسب سرطان‌زا بودن را از روي خود بردارند. آنها در واقع با كاهش 4- متيل‌ليميدازول كه در رنگ كارامل اين نوشابه‌ها وجود دارد، توانستند خود را از اتهام سرطان‌زا بودن تبرئه كنند. آنها اكنون معتقدند با تغييرات انجام شده ديگر براي کسي خطر سلامت ايجاد نمي‌كنند. 4- متيل‌ليميدازول در موش‌ها با سرطان مرتبط دانسته شده اما هنوز شواهدي در دست نيست كه براي انسان هم مضر باشد. اداره كل غذاوداروي آمريكا نيز اعلام كرده فردي كه مقدار زيادي پپسي يا كولا در روز مي‌نوشد با خطر سرطان مواجه مي‌شود زيرا مقادير فراواني از اين ماده سرطان‌زا را وارد بدن خود مي‌كند. حالا اين‌ دو كارخانه عظيم ادعا مي‌كنند تغييرات انجام شده در مواد تشكيل‌دهنده اين نوشابه‌ها آنها را بيشتر سلامت كرده و مصرف‌كنندگان نبايد نگراني‌اي بابت آن داشته باشند. البته كوكاكولا اظهار مي‌دارد تغييرات انجام شده تنها در كل ايالات متحده انجام مي‌پذيرد و روند توليد آن در اروپا تغييري نخواهد كرد.

محققان استراليايي طي بررسي‌هاي خود دريافتند تحريك مغز با يك جريان الكتريكي ضعيف براي درمان افسردگي ايمن و كارآمد است و مي‌تواند مزاياي قابل‌توجه ديگري نيز براي بدن و ذهن بيمار داشته باشد. اين محققان كه بزرگ‌ترين مطالعه را كه تا به حال در اين زمينه انجام شده، در دست انجام دارند، دريافتند تا 50 درصد افراد افسرده ‌ پس از دريافت اين درمان از پيشرفت‌هاي قابل‌ملاحظه‌اي بهره‌مند خواهند شد. در يك فرم غيرتهاجمي از تحريك مغز، جريان الكتريكي دپلاريزان ضعيف از طريق الكترودهايي كه روي اسكالپ كار گذاشته مي‌شود به قسمت جلوي مغز فرد فرستاده مي‌شود. بيماران نيز در طول انجام اين عمل كاملا بيدار و آگاه هستند. به گزارش سپید، اين مطالعه كه به صورت تصادف سازي ‌شده انجام شده نتايج جالبي داشته، هر چند بايد با بررسي‌هاي بيشتر نتايج آنها تاييد دوباره شوند، اما تا به حال نيز آثار قابل‌توجه ضدافسردگي جريان ضعيف الكتريكي به اثبات رسيده است به‌خصوص براي بيماراني كه از حداقل دو گزينه درماني ديگر ضدافسردگي نتيجه مناسبي نديده‌اند. اين درمان كه به tDCS شناخته مي‌شود، روزي 20 دقيقه و به مدت 6هفته به طول مي‌انجامد. جالب آنكه نتايج پس از 6 هفته بهتر از 3 هفته گزارش شده و اين نتيجه حاصل مي‌شود كه اين درمان بايد براي مدت طولاني‌تري روي بيماران انجام شود. در نهايت بيماران درمان شده تا 3 ماه بعد نيز به درمان ديگري نياز پيدا نكردند.

از اين پس نه تنها رئيس، بلكه بايد نمايشگر رايانه خود را نيز از عملكردتان راضي نگهداريد! شركت فيليپس دست به ساخت نمايشگر جديدي موسوم به «ErgoSensor» زده كه براي ترویج یک محیط کاری سالم و پربار طراحي شده و اين كار را با هشدار در زمان قوز كردن افراد انجام مي‌دهد. حسگر جاي گرفته درون جايگاه لنز دوربين نمايشگر به كاربران در مورد تنظيم موقعيت نشستن آنها در صورت خروج از حالت استاندارد، توصيه ميِ‌كند. به گفته سايت اين شركت، اين نمايشگر همچنين به ارائه بازخورد اصلاحي در مورد فاصله مشاهده مطلوب و زاويه ارگونومیک گردن مي‌پردازد.
نمايشگر بهداشتي، با توجه به مدت زماني كه كاربر در پشت سيستم قرار داشته، زمان استراحت وي را هم يادآور مي‌شود. همچنين در زمان عدم حضور فرد در پشت رايانه، اين نمايشگر به طور هوشمند انرژي مصرفي را كاهش مي‌دهد. طبق برآوردهاي فيليپس، اين كاربري به تنهايي مي‌تواند تا 80 درصد به ذخيره انرژي كمك كند. جالب اين كه 65 درصد اين دستگاه از مواد بازيافتي ساخته شده است. اين در حاليست كه شركت سوئدي توبي دست به ساخت رايانه‌هايي زده كه با محل نگاه شما در مانيتور كنترل مي‌شود. اين كار مي‌تواند جاي ماوس و صفحه كليد يا حتي صفحه لمسي را بگيرد.

محققان دانشگاه هاروارد موفق به ساخت يك دستگاه روباتيك از دي‌ان‌اي شده‌اند كه به طور بالقوه مي‌تواند به جست‌وجوي سلولهاي خاص هدف در تركيب پيچيده‌اي از گونه‌‌هاي سلولي پرداخته و دستورالعملهاي مهم مولكولي مانند دستور خود تخریبی را به سلولهاي سرطاني منتقل كند. اين فناوري كه با الهام از مكانيك سيستم ايمني بدن ساخته شده، ممكن است در آينده براي برنامه‌ريزي واكنش‌هاي ايمني براي درمان بيماري‌هاي مختلف مورد استفاده قرار بگيرد. اين تيم تحقيقاتي از شيوه اوريگامي دي‌ان‌اي براي اين مقصود استفاده كرده كه در آن اشكال و اجسام پيچيده سه‌بعدي با تا كردن رشته‌هاي دي‌ان‌اي ساخته مي شوند. در اين مورد، محققان به ساخت يك روبات مقياس نانو به شكل يك بشكه باز پرداخته كه دو نيمه آن با يك لولا به هم متصل شده‌اند. اين بشكه دي‌ان‌اي كه مانند يك مخزن عمل كرده با چفت‌هاي خاص دي‌ان‌اي بسته باقيمانده كه از قابليت شناسايي و جستجوي تركيبات پروتئينهاي سطح سلول از جمله نشانه‌هاي بيماري برخوردارند. پس از شناسايي اهداف توسط اين چفتها مجددا پیکربندی كرده كه باعث باز شدن دو نيمه مخزن و بيرون ريختن محتويان درون آن مي‌شود. درون اين مخزن مي‌توان انواع مختلف محموله‌ها را از جمله مولكولهاي خاص با دستورالعملهاي رمزگذاري شده پر كرد كه از قابليت تعامل با گيرنده‌هاي علامت دهنده روي سطح سلولهاي خاص برخوردارند. محققان از اين سيستم براي انتقال دستورالعملها كه در قطعات پادتن رمزگذاري شده به دو نوع مختلف سلول سرطاني استفاده كردند. در هر مورد، پيام «فعال‌سازي كليد خودكشي» به سلولها ارسال شدند. اين رويكرد نانودرماني قابل برنامه‌ريزي از روي سيستم ايمني بدون طراحي شده كه درآن سلولهاي سفيد خون به گشت‌زني براي محافظت جريان خون از هرگونه نشانه خطر مي‌پردازند. اين سلولهاي مبارزه با عوفنت مي‌توانند در سلولهاي خاص خانه كرده و علامتهاي جامعي براي خودتخريبي به آنها ارسال كنند. نانوروبات دي‌ان‌اي اين محققان به تقليد از اين بخش با استفاده از اجزاي مولكولي پرداخته كه در آن مي‌توان لولاها و پيامهاي مختلف مولكولي را در داخل و خارج سيستم تحويل زمينه تغيير داد. قدرت برنامه‌ريزي اين فناوري مي‌تواند اميدبخش امكان درمان طيف گسترده‌اي از بيماريها در آينده باشد.
به گزارش ایسنا، با توجه به زيست‌تخريب‌پذير و طبيعي بودن دي‌ان‌اي، نانوفناوري دي‌ان‌اي بخاطر قابليت آن به عنوان يك مكانيزم انتقال دارو و علائم مولكولي كاملا شناخته شده است. اين در حالي است كه چالشهاي قابل توجهي در اجراي آن وجود داشته كه از آن جمله انتخاب گونه ساختاري، چگونگي باز و بسته و دوباره باز كردن آن براي الحاق، حمل و انتقال يك محموله و همچنين چگونگي برنامه‌ريزي اين گونه نانوروباتها هستند. اين سيستم جديد با تركيب چند عنصر جديد براي اولين بار به ارائه يك پيشرفت قابل توجه در غلبه بر اين موانع اجرايي پرداخته است. براي مثال از آنجايي كه سازه شكه‌اي شكل از در بالا و پائين برخوردار نبوده، مي‌توان محموله را در يك گام وارد مخزن كرد. همچنين در حاليكه سيستمهاي ديگر از مكانيزمهاي آزادسازي براي پاسخگويي به دي‌ان‌اي وآران‌اي استفاده مي‌كنند، مكانيزم جديد اين دانشمندان به پروتئينها واكنش نشان داده كه بيشتر بر روي سطح سلولي رايج بوده و تاثير زيادي بر علامت‌دهي تراغشايي در سلولها دارند. همچنين اين اولين سيستم دي‌ان‌اي مبتني بر اوريگامي بوده كه از تكه‌هاي پادتن براي انتقال پيامهاي مولكولي استفاده مي‌كند. اين پژوهش در مجله ساينس منتشر شده است.

نخستين سلول‌هاي تخمك انساني كه پيش از اين توسط محققان دانشگاه هاروارد از سلول‌هاي بنيادي ايجاد شده بودند، احتمالا تا پايان سال جاري بارور شده و تحولي در درمان‌هاي باروري ايجاد خواهد كرد. دانشمندان دانشگاه ادينبورگ درصدد درخواست صدور مجوز آزمايش‌هاي باروري از سازمان لقاح انساني و جنين‌شناسي انگليس هستند كه مي‌تواند به توليد يك منبع نامحدود از تخمك انساني منجر شود. توليد تخمك انسان از سلول‌هاي بنيادي همچنين مي‌تواند تجدید تخمدان را در زنان مسن امكان‌پذير كند تا از مشكلات مرتبط به كاهش تخمك مرتبط با يائسگي، از پوكي استخوان گرفته تا بيماري‌هاي قلبي جلوگيري شود. به گزارش ایسنا، اكنون دانشمندان هاروارد با همكاري محققان ادينبورگ قصد دريافت اولين تائيديه را براي بارورسازي اين تخمك‌ها دارند كه در حال حاضر غيرقانوني است. اين محققان قصد دارند اين تخمك‌هاي بنيادي را با اسپرم انساني بارور كرده و آنها را به جنين كامل تبديل كنند. اگرچه تمام جنين‌هاي موفق اين آزمايش‌ها طبق قانون تنها 14 روز اجازه زيستن داشته و پس از آن بايد منجمد شده يا از بين بروند. اين جنين‌ها هنوز در بدن انسان قابل كاشت نيستند چرا كه هنوز به عنوان «مواد تجربي» محسوب مي‌شوند. تا كنون تنها اين امكان وجود داشته كه تعداد كمي از سلول‌هاي تخمك انسان بالغ از تخمدان زناني كه با هورمونها تحريك شده بودند، جدا شود. اين محدوديت فني منجر به كمبود حاد تخمكهاي انساني براي درمان ناباروري و همچنين تحقيقات علمي شده است.

 اداره كل غذا و داروي آمريكا به تازگي وسيله‌اي به نام InTone را كه وسيله‌اي براي درمان زنان مبتلا به بي‌اختياري ادراري است، مورد تاييد خود قرار داد. InTone درواقع يك دستيابي به موفقيت واقعي در پزشكي است و خبري خوشحال‌كننده براي ميليون‌ها زن در سراسر دنيا كه از بي‌اختياري ادراري رنج مي‌برند. با اين وسيله مي‌توان به‌طور موثري اختلال مذكور را در اكثر بيماران درمان كرد. در اكثر افراد مبتلا علت اصلي اين مشكل، تون ضعيف عضله در عضلات كف لگن است. اين اختلال مي‌تواند در اثر زايمان مکرر واژينال، تروما، ورزش‌هاي شديد، نداشتن فعاليت فيزيكي و ديگر عوامل رخ دهد. InTone، اولين وسيله‌اي است كه تركيبي از mild micro-current stimulation، ورزش و بيوفيدبك‌هاي هدايتي را براي تقويت عضلات كف لگن به كار مي‌برد. پس از تجويز InTone، پزشك تنظيمات دستگاه را براي فرد اختصاصي کرده و به بيمار ياد مي‌دهد چگونه از آن در منزل استفاده كند.
حسگري كه در دستگاه كار گذاشته شده، فشار را اندازه مي‌گيرد تا مشخص كند بيمار ورزش را درست انجام مي‌دهد يا خير. از سويي واحد بيوفيدبك دستگاه از دستورالعمل هدايت شده با صدا استفاده مي‌كند تا از طريق معمول گزارشي از قدرت عضلاني ارائه كند. هر جلسه روزانه حدود 10 دقيقه طول مي‌كشد و داده‌هاي هر جلسه ثبت مي‌شود. پس از 2 هفته يا بيشتر، پزشك داده‌هاي ثبت‌شده را آناليز و دستگاه را براساس پيشرفت بيمار دوباره تنظيم مي‌كند و به اين ترتيب جلسه هاي درمان در منزل ادامه مي‌يابد. اكثر بيماران در چند هفته اول پيشرفت‌هايي را حس مي‌كنند و اغلب آنها بايد درمان موثر را در عرض 90 روز تجربه كنند.
اين سيستم از يك محرك الكتريكي با يك حسگر فشار تشكيل‌شده كه تشخيص مي‌دهد عضلات به‌درستي پاسخ مي‌دهند يا خير. اين دستگاه مي‌تواند با صداي فرد استفاده‌كننده هدايت شود و كل دوره پروسيجر نيز حدود 10 دقيقه به طول مي‌انجامد، بدون آنكه به ويزيت بيمار در كلينيك پزشك نياز باشد. تحريك عضلاني با InTone به آرامي و ملايمت صورت مي‌گيرد و بيوفيدبك چشمي دقيقا به بيمار مي‌گويد كه عضلات تا چه اندازه قوي هستند.
تاكنون دو روش درماني تحريك عضلاني و بيوفيدبك در كلينيك‌ پزشكان صورت مي‌گرفته كه بايد 2 تا 3 بار در هفته انجام مي‌شده، اما InTone تنها دستگاه در دسترسي است كه از هر دو روش درماني تحريك عضلاني و بيوفيدبك يكجا استفاده مي‌كند و خود بيمار هم مي‌تواند آن را به كار برد. در ساخت InTone از سيليكون‌هاي مجاز استفاده‌شده در پزشكي كه بدون لاتكس و فتالات است، استفاده شده تا به بيمار احساس راحتي بدهد. با طراحي منحصربه فردي كه اين دستگاه دارد به آرامي و نرمي درون فرد باد مي‌شود تا احساس راحتي به بيمار دست دهد و متناسب با اندازه وي شود. درحالي كه ديگر نيازي به پزشك براي اندازه‌كردن آن نيست. اين خصوصيت احساس آرامشي به بيمار مي‌دهد كه با وسايل مشابه ديگر امكان‌پذير نيست. هر جلسه درماني كه 10 دقيقه به طول مي‌انجامد، از 5 دقيقه تحريك عضلاني و 5 دقيقه گرفتن بيوفيدبك تشكيل شده است.