پزشکی بالینی

محققان کانادایی با آزمایش بر روی موش‌ها، روش جدید و موثری برای متوقف کردن خاطرات ناخوشایند یافته‌اند که می‌تواند به درمان‌های بهتر منجر شود. یادآوری خاطرات ناخوشایند بویژه برای افرادی که دچار اختلال استرس پس از سانحه (PTSD)‌ هستند، با ترس و تجربیات احساسی خاصی همراه است؛ همچنین یادآوری تأثیر مصرف مواد مخدر در افرادی که به تازگی تحت درمان قرار گرفته اند نیز می تواند باعث بازگشت به سمت مواد مخدر شود. شاید فراموش کردن بهترین شیوه برای مقابله با این خاطرات ناخوشایند باشد، اما روش ابداعی محققان کانادایی می‌تواند برای هر دو گروه معتادان در حال ترک و دچار اختلال PTSD‌ نتایج مثبتی به همراه داشته باشد.
محققان علوم اعصاب کالج پزشکی دانشگاه وسترن با آزمایش بر روی موش‌ها دریافته‌اند، با تحریک نوع فرعی گیرنده دوپامین موسوم به گیرنده D1 در قشر جلو مغز می‌توان بطور کامل از فراخوانی هر دو نوع خاطرات بد و خاطرات تحریک‌آمیز مانند گرایش مجدد به سمت مواد مخدر پیشگیری کرد. برخلاف روش‌های پیشنهادی که منجر به پاک شدن دائمی برخی خاطرات خاص می‌شود، این روش شامل کنترل خاطرات فراخوان شده اعم از خاطرات بد یا انگیزشی (مواد مخدر) می‌شود و حافظه واقعی دست نخورده باقی می‌ماند.
دکتر «نیکول لاوزن» از محققان این مطالعه تأکید می‌کند: درک ضعیفی از مکانیسم دقیق مغز که فراخوانی این خاطرات را کنترل می‌کنند، وجود دارد و هیچ درمان موثری برای مبتلایان به اختلال مرتبط با PTSD‌ یا اعتیاد تاکنون ابداع نشده است. دکتر «لاوزن» خاطرنشان می‌کند: اگر بتوانیم فرآیند فراخوانی این خاطرات را متوقف کنیم، قادر به تولید داروهای مناسب برای درمان این اختلالات خواهیم بود. نتایج این مطالعه در مجله Neuropharmacology‌ منتشر شده است.

دانشمندان ژاپنی با استفاده از رگ‌های خونی شتر مرغ موفق به ایجاد "بای پس" قابل دوام در خوک‌ها شدند که این امر امیدهای پیوند موثر و آسان عروق در بیماران قلبی را افزایش داده است. محققان دریافتند که می‌توان رگ‌های خونی را از شتر مرغ برداشته و از آن برای ساخت مسیرهای مصنوعی به طول 30 سانتی متر و قطر 2 میلیمتر استفاده کنند. جایگزین‌های امروزی که از بدن افراد مرده، حیوانات یا فیبرها و رزین‌های مصنوعی به دست می‌آید باید برای جلوگیری از مشکلات ایجاد لخته، دو برابر باشند. اکنون شترمرغ ها منبع پایدار و خوبی از رگ‌های بلند و نازک را در اختیار محققان گذاشته‌اند.
به گفته "تتسوجی یاما اوکا" سرپرست ارشد این پژوهش، عروق به کار رفته در این پژوهش که خون را به سمت سر شتر مرغ حمل می‌کند، فرآوری شده و با مولکول‌های پیشگیری کننده وقوع لخته در مقیاس نانو پوشش داده شده است. پژوهشگران در آزمایشگاه "یاما اوکا" از رگ‌های خونی جدید برای انجام عمل بای پس در شریان فمورال (شریان ران) در پنج خوک کوچک استفاده کردند. طی این پژوهش ثابت شد که رگ جدید این اجازه را به خون می‌دهد که بدون استفاده از عوامل پیشگیری کننده لخته به آرامی و یکنواخت گردش کند. "یاما اوکا" می‌گوید که نتایج این پژوهش نخستین موفقیت جهانی در انجام عمل "بای پس" بلند در قطر کوچک است.
پیش از این عمل‌ "بای پس" قلب با استفاده از رگ‌های مصنوعی کوچک در موجودات کوچک مانند موش انجام شده بود اما برای عمل‌های انسانی رگ‌ها باید بلند و نازک باشد. در نتیجه برای قلب انسان، اضافه کردن حداقل 10 سانتی متر و برای پا نیز 20سانتی متر رگ لازم است. جراحان می‌توانند، این رگ خونی جدید را برای اعمال جراحی خاص، به اندازه مورد نظر کوتاه کنند و دیگر نیازی به برداشت رگ از سایر قسمت‌های بدن اشخاص بیمار نخواهد بود. "بای پس" از نظر لغوی به معنای راه فرعی است و "بای پس" قلب نوعی عمل جراحی قلبی است که از رگ‌های خونی جدید به عنوان میانبری برای رگ‌های دچار تنگی و گرفتگی استفاده می‌شود و خون در آن مانند سایر رگ‌های خونی بدن، جریان می‌یابد. گام بعدی دانشمندان در این پژوهش، آغاز آزمایشات بالینی است.

بزرگ بودن جثه نوزاد در هنگام تولد می‌تواند باعث بزرگ شدن مغز او در نوجوانی شود. مطالعات جدید نشان می‌دهد نوزادانی که در هنگام تولد در حدود چهارکیلوگرم و یا بیشتر از آن باشند نسبت به آنهایی که در هنگام تولد وزن کمتری دارند در نوجوانی مغز بزرگتری خواهند داشت. "کریستین بیتا والهوود" استاد عصب شناسی در دانشگاه اسلو در نروژ اظهار کرد: نوزادان نارس و کم وزن در هنگام تولد با کاهش رشد مغز مواجه می‌شوند. برخی از مناطق مغز که به نظر می‌رسد مربوط به وزن هنگام تولد است با توانایی مغز در پردازش اطلاعات و تصمیم‌گیری در ارتباط است. این گزارش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.

پژوهشهای جدید محققان دانشگاه ساوث‌هامپتون نشان داده که دلتنگی برای روزهای گذشته می‌تواند باعث احساس گرمتر شدن بدن شود. این پژوهش به بررسی تاثیرات احساسات دلتنگی بر واکنش به سرما و درک از گرما پرداخته است. داوطلبانی از دانشگاه‌هایی در چین و هلند در یکی از پنج پژوهش شرکت کردند که در آنها ابتدا از فرد خواسته می‌شد تا حساب دلتنگی‌های خود را در طول 30 روز داشته باشند. نتایج بدست آمده نشان داده که این افراد در روزهای سردتر بیشتر احساس دلتنگی داشتند.
پژوهش دوم این داوطلبان را در سه اتاق سرد(30 درجه)، مطلوب(24 درجه) و داغ(28 درجه) قرار دادند و سپس میزان دلتنگی آنها را سنجیدند. این پژوهش نیز نشان داد که حاضران در اتاقهای سرد نسبت به دیگر اتاقها بیشتر دلتنگ می‌شدند. پژوهش سوم از موسیقی برای بازگرداندن حس دلتنگی برای مشاهده امکان ارتباط آنها با گرما استفاده شد. شرکت‌کنندگانی که موسیقی باعث بیداری احساس دلتنگی در آنها شده بود، همچنین از گرمتر شدن فیزیکی خود خبر دادند. پژوهش چهارم تاثیر دلتنگی بر گرمای فیزیکی را با قرار دادن شرکت‌کنندگان در یک اتاق تاریک و درخواست آنها برای یادآوری یک رویداد عادی یا به یادماندنی از گذشته خود آزمایش کردند. سپس از این افراد خواسته شد تا دمای اتاق را حدس بزنند. آن دسته از افرادی که یک خخاطره قدیمی را در دهن داشتند، گرمای اتاق را بیشتر از دیگران تخمین می زدند.
در پژوهش پنجم مجددا از این داوطلبان خواسته شد تا یک رویداد خاطره‌انگیز یا عادی را یادآوری کنند. سپس دستان این افراد در آب یخ قرار داده شد تا میزان دوام آنها در برما سرمای آب سنجیده شود. نتایج نشان داد که داوطلبانی که تحت تاثیر دلتنگی خاطرات قرار می‌گیرفتند، مدت زمان بیشتری را در آب دوام می‌آوردند. این پژوهش در مجله Emotion منتشر شده و دانشمندانی از دانشگاههای سوی یات-سن و تیلبورگ نیز در آن حضور داشتند.

محققان اتریشی و چینی توانسته‌اند شیوه ساده‌تری را برای دستیابی به سلول‌های بنیادی ایجاد کنند که جنجال‌های موجود در مورد منابع این سلول مرجع را کاهش خواهد داد. این دانشمندان دریافته‌اند که سلول‌های کلیه موجود در ادرار برای تبدیل به سلول‌های بنیادی کاربردی مفید هستند. جزئیات این شیوه مقرون به صرفه برای جداسازی سلول‌های لازم و تبدیل آنها به سلول بنیادی در مجله نیچر منتشر شده است.
ظاهرا ادرار نه تنها حاوی ضایعات بلکه سلولهای کلیه است. این سلولها به هر طریق از لوله‌های کلیه بیرون آمده و وارد ادرار می‌شوند. دانشمندان در این میان سلولهای اپیتلیال کلیوی را جداسازی کرده‌اند که پوسته بیرونی توبولها را که مسؤول انتقال مایعات هستند، پوشش می‌دهند. تنها 30 میلی‌لیتر ادرار برای جمع‌آوری سلولهای کافی برای این فرآیند بسنده می‌کند. این سلولها طی فرآیندهای آزمایشگاهی از سایر موارد جدا شده و در یک سیستم کشت قرار می‌گیرند. سپس یک شیوه خاص که با اصلاح ژنتیکی کار می‌کند، منجر به تولید سلول‌های بنیادی چندمنظوره می‌شود. با قرار دادن چند ژن خاص در ژنوم این سلولها، یک تغییر اساسی در رفتار آنها بوجود می‌آید که باعث بازگشت آن به حالت سلول بنیادی می‌شود.
این شیوه توسط شینیا یاماناکا، دانشمند ژاپنی پایه‌گذاری شده که امسال به سبب آن موفق به دریافت جایزه نوبل شد. این دستاورد، اولین شیوه دستیابی به سلولهای بنیادی در آزمایشگاه نیست. علاوه بر آن، این شیوه نشان داده که منابع سلولهای بنیادی بسیار گسترده بوده و هنوز برخی از آنها شناخته نشده‌اند.

اداره كل غذا و داروي آمريكا به تازگي واكسن فلوسلواکس (Flucelvax) را كه نخستين واكسن آنفلوآنزاي فصلي است كه به جاي استفاده از تخم‌مرغ‌هاي بارور شده، با كمك سلول‌هاي كشت داده شده حيواني ساخته شده، مورد تاييد خود قرار داد. اين واكسن براي محافظت در بيماران با حداقل سن 18 سال از آنفلوآنزاي فصلي تاييد شده است. روند ساخت «فلوسلواكس» شبيه واكسن‌هاي توليد شده قبلي بر مبناي تخم‌مرغ است هر چند وقتي از سلول‌هاي كشت داده شده حيواني استفاده مي‌شود، گونه‌هاي ويروس در سلول‌هايي با منشا پستانداران رشد مي‌كنند. شركت داروسازي «نوارتيس» كه سازنده اين واكسن جديد است، مدعي است توليد «فلوسلواكس» در محيطي بسته، استريل و كنترل شده انجام شده كه به طور قابل‌توجهي خطر ناخالصي‌هاي بالقوه را كاهش مي‌دهد و در توليد آن از هيچ ماده نگهدارنده‌اي استفاده نشده است.

باوجود آنكه انجام تست‌هاي غربالگري باعث كاهش تعداد موارد سرطان‌هاي سرويكس شده‌اند، هنوز زناني هستند كه زندگي خود را در اثر ابتلا به اين بيماري مي‌بازند. تست‌هاي كنوني كه حساسيت كمي دارند نياز به تكرار مجدد، حداقل هر 3 سال يك‌بار دارند و بسياري از تست‌ها كه «نتايج غيرقابل‌ اعتماد» دارند نيز بايد دوباره گرفته شوند. تست جديد كه يك تست تكميلي است،‌ اين پتانسيل را دارد تا تعداد موارد تشخيص‌هاي داده نشده را كم كند. محقق ارشد اين مطالعه اظهار مي‌دارد: «از آنجا كه حدود 70 درصد همه موارد سرطان سرويكس در اثر دو نوع ويروس HPV16 و HPV18 رخ مي‌دهند، روش جديد مي‌تواند پروتئين‌هاي اين دو نوع ويروس يا ويروس‌هاي انكوژنيك ديگر را در سلول‌ها تشخيص دهد و به اين ترتيب امكان تفسير عيني از نتايج آزمون فراهم مي‌شود.» در دستورالعمل‌ جديدي كه در ماه مي امسال منتشر شد، زنان بايد هر 3 تا 5 سال يكبارتحت‌ پاپ‌اسمير قرار گيرند اما اگر در همان زمان از نظر HPV غربالگري شوند، مي‌توانند براي انجام تست بعدي 5 سال صبر كنند.

به تازگي محققان كانادايي به اين موضوع تمايل نشان داده‌اند كه چگونه محيط‌كاري فرد مي‌تواند خطر پيشرفت سرطان پستان را تحت‌تاثير قرار دهد. در همين رابطه آنها دريافتند كه بعضي مشاغل كه افراد را در معرض مواجهه با مواد شيميايي بالقوه مختل كننده هورمون قرار مي‌دهند و همچنين كارسينوژن‌ها مي‌توانند در مقايسه با زناني كه در اين محيط‌ها قرار ندارند، خطر پيشرفت‌ سرطان پستان را تا 42 درصد بيشتر كند.
در اين مطالعه هزار و شش فرد مبتلا به سرطان پستان و هزار و 146 زن سالم ساكن در مناطقي كه توزيع متنوعي را از نظر مواجهه با مشاغل صنعتي و كشاورزي نشان مي‌دهند، مورد بررسي قرار دادند. اين مناطق به عنوان مكاني از نظر تعداد نسبتا بالاي موارد سرطان پستان نيز شناخته شده بود. گزارش نهايي حاكي از آن است كه در يك دوره بيش از 10 سال، زناني كه در كارخانه‌‌هاي توليدكننده پلاستيك خودرو و غذاهاي كنسروي كار كرده‌اند، با افزايش خطر 2 برابري ابتلا به سرطان پستان دست و پنجه نرم مي‌كنند. زناني نيز كه در مشاغل مرتبط با كشاورزي سرگرم بوده‌اند، با افزايش 34 درصدي در ابتلا به سرطان پستان مواجه هستند. اين يافته‌ها نشان از تاثيرگذاربودن محيط اطراف زنان در ابتلاي آنها به سرطان پستان دارد. خصوصا آنكه مدت مواجهه آنها با مواد مولد سرطان طولاني‌مدت بوده باشد، زيرا اين افراد معمولا از سنين کودکي در مواجهه با اين مواد سرطان‌زا قرار مي‌گيرند.

يك تيم از محققان دانشگاه «مريلند» رباتي را طراحي كرده‌اند كه در زمينه جراحي مغز و اعصاب و خارج‌سازي تومورهاي درون جمجمه‌اي دستيار قابلي به شمار مي‌رود. اين ربات به اختصار MINIR ناميده مي‌شود. اين ربات مي‌تواند به كمك يك اسكنر MRI ميدان ديدي سه بعدي از موضع دقيق تومور فراهم آورد تا امكان ادامه جراحي با درجه اطمينان بسيار بالاتري به وجود آيد. با همکاري اين ربات خارج كردن تومورها بسيار دقيق‌تر و مطمئن‌تر انجام خواهد شد و از سوي ديگر ريسك بروز خطرهاي ناشي از جراحي به حداقل ممكن خود مي‌رسد. با پشت‌سر گذاشته شدن فاز اوليه، اميد مي‌رود كه اين ربات به اتاق‌هاي جراحي نزديك‌تر شود. انجمن بين‌المللي سلامت با اهداي 2 ميليون دلار به عمليات توسعه و طراحي، اين ربات کمک كرده تا هر چه سريع‌تر بتواند به جمع ربات‌هاي پزشكي قابل‌اعتماد در اتاق‌هاي عمل بپيوندد. طراحان اين ربات معتقدند، MINIR توانايي ايجاد يك انقلاب را در زمينه تشخيص و درمان تومورهاي مغزي و درون جمجمه‌اي دارد و مي‌تواند با بالابردن دقت جراحي، كيفيت زندگي بيماران مبتلا به تومورهاي مغزي را بهبود بخشد.

پزشکان هشدار داده‌اند که «ناآگاهي» از خطر ترکيب برخي از داروها با گريپ فروت ممکن است خطرناک باشد. گريپ فروت از تجزيه برخي داروها در روده و کبد جلوگيري مي‌کند که مي‌تواند باعث مسموميت دارويي شود. محققاني که متوجه ارتباط گريپ فروت با تجزيه داروها شده‌اند مي‌گويند شمار داروهايي که ترکيب آنها با اين ميوه ممکن است خطرناک باشد به سرعت رو به افزايش است. نتيجه اين مطالعه در مجله انجمن پزشکي کانادا منتشر شده است.
محققان موسسه تحقيق سلامت لاسون (Lawson) در کانادا مي‌گويند شمار داروهايي که ترکيب آنها با اين ميوه خطرناک تشخيص داده شده در سال ۲۰۰۸ ميلادي ۱۷ قلم دارو بوده اما حال در سال ۲۰۱۲ليست اين داروها به ۴۳ قلم رسيده است. اين داروها شامل داروهاي فشار خون، سرطان و کاهش کلسترول هستند. همچنين داروهايي که براي کاستن از سيستم دفاعي بدن پس از جراحي‌هاي پيوندي براي بيماران تجويز مي‌شود هم مي‌تواند با ترکيب گريپ فروت خطرناک باشد. ماده شيميايي فورانوکومارين در اين ميوه، آنزيمي را که باعث تجزيه برخي از داروها مي‌شود از بين مي‌برد. اين موضوع باعث مي‌شود که دارو در بدن باقي بماند و همراه با دفعات بعدي خوردن آن دارو، ميزان بيشتري از آن دارو به بدن سرازير شود. گزارش شده است که داروي فلديپين، که يک داروي فشار خون است، در بيماراني که يک ليوان آب گريپ فروت نوشيدند 3 برابر بيشتر از بيماراني است که يک ليوان آب نوشيدند. البته عوارض جانبي آن متفاوت است و به نوع دارو بستگي دارد. مثلا ممکن است که بيمار دچار خونريزي معده شود يا ضربان قلبش نامنظم شود، کليه‌هايش دچار آسيب شود يا حتي بميرد. دکتر ديويد بيلي، يکي از محققان به «بي‌بي‌سي» گفت: «خوردن يک قرص با يک ليوان آب گريپ فروت مانند خوردن ۵ يا ۱۰ قرص با آب است. مردم مي‌گويند که باور اين موضوع برايشان دشوار است اما مي‌توانم به شما نشان دهم که از نظر علمي امکان‌ پذير است.» وي در ادامه گفت: «در نتيجه بدون آنکه متوجه باشيد تنها با نوشيدن يک ليوان گريپ فروت، به جاي اينکه خود را درمان کنيد سم وارد بدنتان مي‌کنيد.» در اين گزارش آمده است که جامعه پزشکي درباره ارتباط گريپ فروت با داروها «معلومات لازم» را ندارند. برخي ديگر از مرکبات مانند نارنج و ليموترش هم مي‌توانند چنين خطراتي را به دنبال داشته باشد. نيل پتل، از انجمن داروسازي سلطنتي بريتانيا مي‌گويد که گريپ فروت تنها خوردني نيست که ممکن است با داروها اثر مخربي بر بدن بگذارد: «براي مثال اگر شير با بعضي از آنتي‌بيوتيک‌ها با هم مصرف شود، باعث جلوگيري از جذب آنتي‌بيوتيک مي‌شود.» او گفت: «هر چند برخي از اين ترکيب‌ها خطرات باليني ندارند، برخي ديگر مي‌توانند مشکلات جدي‌تري را ايجاد کنند.» به گفته آقاي پتل داروسازها بهترين اشخاص براي مشاوره درباره ترکيب رژيم غذايي و داروها هستند.

ميگرن، نوعي سردرد است که به طور متوسط 15درصد از افراد جامعه را گرفتار مي‌کند. در دوره کودکي شيوع ميگرن در دختران و پسران برابر است اما در سنين باروري ميزان ابتلاي زنان به بيش از 2 برابر مردان مي‌رسد بنابراين نقش تغييرات هورموني -از زمان بلوغ تا يائسگي- در حملات ميگرن در زنان را نمي‌توان ناديده گرفت. حدود 60 درصد از زنان با سابقه ميگرن، حملاتي را همزمان با دوران قاعدگي خود تجربه مي‌کنند. ميگرن قاعدگي که بدون اورا بوده و در فاصله 2 روز قبل تا 3 روز بعد از شروع خونريزي رخ مي‌دهد، در 10 تا 15 درصد از زنان شايع است. بيش از نيمي ‌از مبتلايان به ميگرن قاعدگي، حملاتي را در ساير روزهاي ماه نيز تجربه مي‌کنند.
تشخيص ميگرن قاعدگي در صورتي گذاشته مي‌شود که حملات ميگرن در دوره قاعدگي حداقل در 2 دوره از هر 3 دوره قاعدگي رخ دهند. شواهد نشان داده‌اند ميگرن قاعدگي متاثر از تغييرات سطح هورمون‌هاي زنانه در طول زندگي يک زن است. دستگاه عصبي مرکزي ممکن است از راه‌هاي متعددي تحت‌تاثير هورمون‌هاي تخمدان قرار گيرد. گيرنده‌هاي استروژن و پروژسترون در مناطق کورتيکال و ساب‌کورتيکال مغز وجود دارند. براساس تئوري کمبود استروژن، کاهش استروژن-آنچنان که طي فاز لوتئال چرخه قاعدگي رخ مي‌دهد- با توليد سروتونين مرتبط است. چنين وضعيتي به گشادي عروق جمجمه و حساس شدن عصب تري‌ژمينال منتهي مي‌شود که مي‌تواند آغازگر ميگرن در برخي از زنان باشد. ثابت ماندن سطح استروژن سرم- 45 تا 75 پيکوگرم در ميلي‌ليتر- باعث کاهش دفعات ميگرن و شدت حملات مي‌شود. به علاوه، پروستاگلندين‌هايي که طي ريزش آندومتريال آزاد مي‌شوند، ممکن است در افزايش تعداد دفعات حملات ميگرن در اواخر فاز لوتئال و اوايل فاز خونريزي چرخه قاعدگي نقش داشته باشند.

ادامه مطلب

عفونت مجاري تنفسي فوقاني شامل التهاب مخاط مجاري تنفسي به استثناي ناحيه آلوئول‌هاي ريوي است. اين عفونت علاوه بر بي‌حالي و کوفتگي بدن، علايم موضعي متعددي در مبتلايان ايجاد مي‌کند. درد و گرفتگي گلو، آبريزش از بيني، احساس پري و درد در ناحيه صورت و پيشاني و سرفه از جمله اين علايم موضعي هستند. براساس آمارهاي سازمان بهداشت جهاني، به‌طور متوسط هر کودک سالانه 5 مورد عفونت مجاري تنفسي فوقاني و هر بزرگسال 2 تا 3 مورد عفونت را تجربه مي‌کند. پاتوژن‌هاي مسبب عفونت مجاري تنفسي فوقاني شامل بيش از 200 نوع ويروس (100 نوع رينوويروس) و انواع مختلف باکتري‌هاست.
ويروس‌هاي مسبب سرماخوردگي تقريبا هميشه در محيط اطراف شما هستند اما عوامل متعددي خطر ابتلا به بيماري سرماخوردگي را افزايش مي‌دهند. نوزادان و کودکان در سنين پيش از مدرسه بيش از ساير گروه‌ها در معرض خطر ابتلا به سرماخوردگي هستند زيرا هنوز به اغلب ويروس‌هاي مسبب سرماخوردگي مقاوم نشده‌اند. از سوي ديگر، در چنين کودکاني آموزش در زمينه شستشوي مرتب دست‌ها و پوشاندن بيني و دهان هنگام عطسه و سرفه ممکن نيست. سرماخوردگي در نوزاد تازه متولد شده در اغلب موارد مشکل‌ساز است. با افزايش سن سيستم ايمني افراد نسبت به انواع مختلف ويروس‌هاي مسبب سرماخوردگي مقاوم مي‌شود. در نتيجه، تعداد دفعات ابتلا به سرماخوردگي در بزرگسالان به مراتب کمتر از کودکان است. شيوع سرماخوردگي هم ميان کودکان و هم بزرگسالان در فصول سرد سال به مراتب بيشتر است زيرا افراد در اين زمان ساعات طولاني‌تري را در فضاهاي بسته سپري مي‌کنند.

ادامه مطلب

سازمان غذا و داروي آمريکا به تازگي کابوزانتينيب(Cabozantinib) با نام تجاري کومتريک (Cometriq) را براي درمان بدخيمي متاستاتيک مدولاري تيروييد مورد تاييد قرار داده است. بدخيمي مدولاري تيروييد، در سلول‌هاي توليدکننده هورمون کلسيتونين غده تيروييد ايجاد مي‌شود. اين نوع سرطان ممکن است بدون هيچ سابقه قبلي يا در خانواده‌هايي که موتاسيون ژنتيکي خاصي دارند رخ دهد. به دليل اين موتاسيون خاص فرد به يک يا حتي چند بدخيمي سيستم اندوکرين- از جمله بدخيمي مدولاري تيروييد- مبتلا مي?شوند. انستيتوي ملي سرطان آمريکا تخمين زده است که براي بيش از
56 هزار آمريکايي در سال 2012 تشخيص بدخيمي تيروييد گذاشته خواهد شد و 18 هزار نفر به دنبال ابتلا به اين بيماري جان خود را از دست خواهند داد. سرطان مدولاري تيروييد حدود 4 درصد از بدخيمي‌هاي تيروييد را شامل مي‌شود. کومتريک، دومين داروي مورد تاييد FDA براي درمان سرطان مدولاري تيروييد طي 2 سال اخير است. در سال 2011 ميلادي، اين سازمان کاپرلسا (Caprelsa) را براي درمان مبتلايان به بدخيمي نادر مدولاري تيروييد مورد تاييد قرار داده بود. کومتريک، يک مهارکننده کيناز است که پروتئين‌هاي کيناز غيرطبيعي دخيل در رشد و تکامل بدخيمي سلول‌هاي مدولاري تيروييد را بلوک مي‌کند. ايمني و اثربخشي کومتريک در يک مطالعه باليني با شرکت 330 بيمار مبتلا به سرطان مدولاري تيروييد مورد بررسي قرار گرفت. درمان با کومتريک طول مدت زندگي بدون پيشرفت سرطان را کاهش داد و در برخي از اين بيماران اندازه تومور را نيز کوچک‌تر کرد. در بيماران دريافت‌کننده کومتريک مدت زمان توقف رشد تومور به طور متوسط 11 ماه و در دريافت‌کنندگان دارونما 4 ماه بود. در 27درصد از بيماران تحت درمان با کومتريک پس از گذشت 15 ماه از شروع مصرف کاهش اندازه تومور گزارش شد. شايع‌ترين عوارض جانبي کومتريک در مطالعات عبارت بودند از اسهال، التهاب و زخم‌هاي دهاني، قرمزي و درد در انتهاها (سندرم دست- پا)، کاهش وزن، کاهش اشتها، تهوع، ضعف، دردشکمي و يبوست.

سازمان غذا و داروي آمريکا در ماه‌هاي اخير سوسپانسيون خوراکي آهسته‌رهش متيل‌فنيديت هيدروکلرايد (کوييليوانت ايکس آر Quilivant XR) را براي درمان اختلال فقدان توجه و تمرکز و بيش‌فعالي موردتاييد قرار داده است. اين دارو اولين شکل مايع آهسته‌رهش متيل‌فنيديت با الگوي مصرف يک‌بار در روز است که براي مبتلايان به اختلال فقدان توجه و تمرکز و بيش‌فعالي موردتاييد قرار گرفته است. اثربخشي آن در يک مطالعه دوسوکور با استفاده از دارونما در چند مرکز مورد بررسي قرار گرفت. در مجموع 45 کودک مبتلا به اختلال عدم‌توجه و تمرکز و بيش‌فعال براي مدت 4 تا 6 هفته با دوز آغازين 20 ميلي‌گرم کوييليوانت ايکس‌آر يک‌بار در روز تحت‌درمان قرار گرفتند. دوز دارو هر هفته 10 يا 20 ميلي‌گرم تا حداکثر 60 ميلي‌گرم در روز افزايش داده شد. سپس بيماران به طور دوسوکور وارد يک مطالعه 2 هفته‌اي درمان يا دوز درماني کوييليوانت يا دارونما قرار گرفتند. در پايان هر هفته مشاهده‌گران ميزان توجه و وضعيت رفتاري بيماران را گزارش کردند. اين دارو به ميزان قابل‌توجهي علايم اختلال توجه و تمرکز را در مقايسه با دارونما بهبود داده بود. انتظار مي‌رود کوييليوانت ايکس‌آر در ژانويه 2013 وارد بازار دارويي شود.

برگزار کننده: انجمن علمی اختلال کنترل دفع ایران
زمان برگزاری: ۹ الی ۱۱ اسفند ۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، سالن همایش های غرضی بیمارستان میلاد

سایت همایش

آسپرین می‌تواند خطر ابتلا به سرطان کبد و مرگ و میر ناشی از بیماری‌های کبدی را کاهش دهد. مطالعات جدید حاکی از آن است که مصرف روزانه آسپرین با کاهش خطر ابتلا به سرطان کبد و مرگ و میر ناشی از بیماری‌های مزمن کبدی همراه است. این مطالعه بر روی بیش از 300 هزار نفر که درسنین50 تا 71 سالگی بودند به مدت 10 تا 12 سال انجام گرفت. این افراد آسپرین و داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی (NSAID) را استفاده می‌کردند. در این بررسی، بیش از 400 شرکت‌کننده به علت بیماری مزمن کبدی درگذشتند و همچنین 250 فرد مبتلا به سرطان کبد تشخیص داده شدند. در مقایسه با افرادی که داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی مصرف نمی‌کنند، افرادی که آسپرین مصرف می‌کنند، مشخص شد 45 درصد کمتر احتمال دارد در اثر بیماری کبدی مزمن جان خود را از دست دهند و 41 درصد کمتر احتمال دارد که مبتلا به سرطان کبد شوند.
تحقیقات گذشته نشان داده است آسپرین و انواع دیگر از داروهای ضد درد غیر استروئیدی ممکن است به کاهش خطر ابتلا به برخی از سرطان‌ها کمک کند. از دلایل ناشناخته بیماری‌های کبدی و سرطان کبد، ویروس و عفونت بیماری هپاتیت و مصرف الکل است که با چاقی و دیابت نیز مرتبط است. این مطالعه در مجله the National Cancer Institute منتشر شده است.

بهره‌گیری از سلول‌های ایمنی مغز امید جدیدی در درمان بیماری آلزایمر ایجاد کرده است. مطالعات انجام شده در مدلی از موش‌های آزمایشگاهی نشان می‌دهد که سلول‌های ایمنی مغز به نام میکروگلیاها می‌توانند نقش مهمی در حفاظت از مغز در برابر بیماری آلزایمر داشته باشند. محققان اعلام کردند آزمایشات انجام شده درخصوص بیماری آلزایمر نشان داده است که رسوبات سمی پروتئینی چسبیده به مغز به نام بتا آمیلوئید باعث از دست رفتن حافظه در این بیماران می‌شود و مطالعات قبلی بر این باورند که میکروگلیاها در حذف این پروتئین از مغز و درمان این بیماری مؤثرند اما مطالعه اخیر نشان داده است که میکروگلیاها بدون در نظر گرفتن ظرفیت خود برای حذف رسوبات بتا آمیلوئیدی می‌توانند در بهبود آلزایمر مؤثر باشند.
نتایج حاصل از این تحقیق حاکی است اصلاح ژنتیکی موش‌های مبتلا به آلزایمر با استفاده از ایمونوگلوبولین داخل وریدی پلی کلونال انسان (IVIG)‌ می‌تواند فعالیت مضر میکروگلیاها را مهار کند و جای شگفتی است که این روش باعث ترویج بقای سلول‌های عصبی تازه متولد شده در هیپوکاپ مغز می‌شود که مکانیسم آن هنوز ناشناخته است، اما این تست اکنون در مرحله نهایی آزمایشات بالینی در انسان است. به گفته محققان ذخایر بتا آمیلوئیدی باعث شروع التهابات مغزی است که التهابات مغزی مضر با عملکرد طبیعی سلول‌های مغزی تداخل داشته و می‌توانند حتی آنها را از بین ببرند و این در حالی است که با توجه به این مطالعه متوقف کردن فعالیت میکروگلیاهای مضر حتی بدون حذف پروتئین‌های بتا آمیلوئیدی از مغز امکان‌پذیر است.

دانشمندان آمریکایی در دستاوردی جدید موفق به ساخت دستگاه دستی جدیدی شده‌اند که یک توپ کوچک یخ را در زیر پوست تزریق کرده و از انتقال علائم درد در بیماران دچار آرتروز زانو جلوگیری می‌کند. این درمان سرپایی که کمتر از 10 دقیقه طول می‌کشد، از یک تاثیر مشابه با بی‌حس کننده موضعی برخوردار بوده اما تاثیر آن طولانی‌تر است. اکنون دانشمندان یک کارآزمایی بالینی بزرگتر را با استفاده از این شیوه آغاز کرده و آن را بر روی بیماران دچار آرتروز زانو آزمایش کرده‌اند. هنگامی که غضروفها در انتهای استخوانها در اثر سایش از بین می‌روند، استخوانها بهم کشیده شده و باعث بروز درد می‌شوند. حدود یکی از هر بزرگسال بالای 45 سال از درد آرتروز زانو رنج می‌برد. درمانهای این درد دامنه‌ای از مسکنها و تزریقات استروئید تا جراحی و تعویض مفصل را در بر می‌گیرند.
این دستگاه موسوم به «Cryo-Touch» یک رویکرد غیر جراحی بوده که نیاز به دارو را از بین می‌برد. این درمان یخی یک گونه از سرما درمانی است که در آن پزشکان از دماهای بسیار سرد برای درمان انواع بیماری استفاده می‌کنند. از این درمان برای بیماری‌های گوناگون پوستی از جمله برای منجمد کردن سرطانهای کوچک پوست و همچنین غده‌های خوش‌خیم مانند زگیل استفاده می‌شود. از سرمادرمانی همچنین برای درمان سرطان پروستات نیز استفاده می‌شود که در آن پزشکان به انجماد سلولهای سرطانی می‌پردازند.
اخیرا محققان از این شیوه برای درد مفاصل بویژه در آرنج، زانو و شانه استفاده کرده‌اند. این دستگاه جدید که برای استفاده در انگلیس مورد تائید قرار گرفته، از سه سوزن فولاد ضد زنگ تشکیل شده که به یک استوانه اکسید نیتروژن مایع متصل هستند. این سوزنها برای جلوگیری از انتقال این ماده بسیار سرد به بافت طراحی شده‌اند که در صورت برخورد می‌تواند منجر به آسیبهای جدی شود. در عوض هنگامی که مایع از سوزن خارج می‌شود، به دلیل فشار بسیار شدید به گاز تبدیل خواهد شد. این امر باعث سردتر شدن سوزن و شکل‌گیری یک توپ یخی در سر آن می‌شود. در این دستگاه از سه سوزن برای افزایش حجم این توپ یخی استفاده شده است. این سوزنها در چند میلی‌متری زیر پوست در کنار مفصل فرو رفته، سپس دستگاه روشن شده و یک توپ یخی کوچک در زیر پوست شکل می‌گیرد. این توپ یخی به رگهای خونی انتقال دهنده خون به عصبهای محیطی اطراف مفصل آسیب می‌رساند. این اعصاب بدون منبع خون نمی‌تواند علائم درد را ارسال کنند. هر درمان حدود پنج دقیقه طول می‌کشد. پزشک برای چند دقیقه اجازه می‌دهد که توپ یخی گرم شده و سپس سوزنها را بیرون می‌کشد.
یک پژوهش انسانی پیشین که توسط دانشگاه واشنگتن با یک فناوری مشابه انجام شده بود، نشان داد که این درمان در 80 درصد بیماران جواب داده و اثر آن برای هشت تا 24 ماه باقی می‌ماند. درد با رشد رگهای خونی جدید و فعال شدن مجدد اعصاب بازگشته و یک دوره تزریق دیگر می‌تواند کارساز باشد.

مواد شیمیایی موجود در آبشش ماهی می تواند کلید طراحی سطوح مهندسی ساز با قابلیت نابودن کردن باکتری ها و عفونت های بیمارستانی باشد. ماهی‌ها بدلیل زندگی در محیطی شامل گونه‌های مختلف باکتری و قارچ، از سیستم دفاعی قدرتمندی در برابر پاتوژن‌های منتقله از آب برخوردار هستند. پپتیدهای ضدمیکروبی در آبشش ماهیان می‌تواند کلید مقابله با انواع مختلف باکتری و عفونت های بیمارستانی باشد. تیم محققان موسسه پلی تکنیک ورچستر در ماساچوست، یکی از این پپتیدها را با امید تطبیق دادن برای تولید سطوح مهندسی ساز ضد باکتری مورد مطالعه قرار داده‌اند که می تواند انقلابی در مواد مورد استفاده در محیط بیمارستان و آشپزخانه‌ها ایجاد کند.
پروفسور «تری کامسانو» سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می‌کند: در این مطالعه فرایند مکانیک بیوشیمیایی ماهیان برای توقف عفونت‌های باکتریایی و قارچی مورد بررسی قرار گرفته است. زمانی که ماهی با فیلتر آب از طریق آبشش ها، اکسیژن دریافت می کند، پپتیدهای ضدمیکروبی (AMPs) شامل Chrysosphin-1 با به دام انداختن پاتوژن ها و پیش از ورود آنها به جریان خون ماهی، پاتوژن را نابود می کنند.
محققان در این مطالعه AMPs را به سطوح سیلیکون و طلا با دو روش مختلف متصل کرده و توانایی پپتیدها در کشتن پاتوژن باکتریایی اشرشیاکلی را مورد بررسی قرار دادند. در روش اول AMPs بطور مستقیم جذب کریستال های طلا و سیلیکون شدند که باعث ایجاد یک لایه منفرد از مولکول ها با Amps بر روی سطح شد؛ در روش دوم در روش دوم، AMPs‌ به سطح با یک ماده چسب مانند متصل شدند به طوری که پپتیدهای بصورت عمودی رشد پیدا کردند. هر دو پیکربندی AMP در داخل سلول های E. coli کشت داده شدند؛ نتایج بدست آمده نشان می دهد که AMPs‌ در حالت تخت باعث از بین رفتن 34 درصد باکتری ها در محیط کشت شدند و در حالت عمودی نیز تا 82 درصد باکتری ها را نابود کردند. نتایج این تحقیق در مجله ACS Applied Materials & Interfaces منتشر شده است.

هزاران‌ بیمار دیالیزی کلیوی می‌توانند در آینده با یک کاشت جدید که در بیمارستان سنت جورج لندن و بیمارستان دانشگاه مرکزی منچستر در حال کارآزمایی است، از درمان سریع‌تر و ایمن‌تر برخوردار شوند. هزاران بیمار دچار مرحله پایانی نارسایی کلیوی نیازمند دستگاه‌های دیالیز برای فیلتر کردن ضایعات و آب مازاد از خون خود هستند. تاکنون این کار نیازمند عملهای جراحی منظم توسط یک جراح متخصص برای اتصال یک رگ به نزدیکترین شریان اصلی و فراهم ساختن جریان خون کافی در رگها به منظور اجرایی کردن دستگاه دیالیز بوده است. در نهایت اثر زخم در بافت بیشتر شده و پزشکان مجبور می‌شوند طی یک عمل جراحی بسیار خطرناک یک کاتتر را بطور مستقیم در رگ بزرگ سیاهرگ اصلی در قلب قرار می‌دهند.
اکنون محققان با ساخت یک لوله جدید موسوم به «Optiflow» یک راه‌حل جدید برای این شرایط فراهم کرده‌اند. ابتدا جریان خون بطور موقت در یک رگ یا شاهرگ خاص قطع شده تا این لوله سیلیکونی در آن قرار گیرد. سپس رگ انتخاب شده بریده می‌شود و لوله از انتهای باریکتر آن درون رگ جاسازی می‌شود. این انتها از گیره‌های کوچک در خارج از آن برای اطمینان از تثبیت لوله در جای خود برخوردار است. در گام بعدی یک سوراخ کوچک در نزدیکترین شاهرگ ایجاد می‌شود که انتهای بزرگتر لوله وارد‌ آن می‌شود. این انتها از دو برجستگی کوچک برای جلوگیری از جدا شدن آن برخوردار است. در نهایت جریان خون دوباره برقرار شده تا رگ مجددا بطور مستقیم به دستگاه دیالیز وصل شود. لوله Optiflow بطور دائم یا تا زمان یک پیوند کلیه موفق در محل خود باقی خواهد ماند.

تحقیقات محققان نشان داده که حرکات چشم در مردان و زنان با یکدیگر متفاوت است. بر اساس یک پژوهش جدید، محققان دریافتند مردان و زنان در شیوه نگاه به اجسام روش‌های متفاوتی دارند. بر اساس یافته‌های این محققان،‌ اگرچه حرکات چشم زنان کمتر از مردان است اما دید آنها طولانی‌تر و نگاهشان به مکان‌ها متنوع‌تر است. بزرگترین تفاوت در حرکات چشم هنگامی مشاهده شد که شرکت‌کنندگان تصاویری از مردم را مشاهده می‌کردند.
محققان اظهار کردند: نگاه مردان و زنان متفاوت از یکدیگر بوده و تفسیر آنها از جهان نیز متفاوت است. برای مثال اگر به افراد بگوییم به چهره در عکسی نگاه کنند، مردان ارتباط چشمی مستقیم با چهره تصویر برقرار می‌کنند و این در حالی است که زنان نگاه خود را کمی رو به پایین و به سمت بینی و دهان چهره می‌اندازند. نتایج این پژوهش در مجله PLOS منتشر شده است.

گروه خوني شما چيست؟ A ،B ،AB يا O؟ بخش عمده‌اي از ژاپني‌ها معتقدند که شخصيت هرکس به نوع گروه خوني او ربط دارد. اما در پس اين اعتقاد چيست؟ خون از موارد اشتراک تمام انسان‌هاست. اما اغلب ما چندان اهميتي به گروه خوني‌مان نمي‌دهيم، البته به جز زماني که بحث انتقال خون مي‌شود. اما در ژاپن، گروه خوني افراد نقش مهمي در زندگي، شغل و زندگي عاشقانه‌شان ايفا مي‌کند. عده زيادي در ژاپن معتقدند که گروه خوني يک فرد تعيين‌کننده خلق و خو و شخصيت اوست. در اغلب مکالمات، چه به خواستگاري و آغاز يک رابطه عاشقانه مربوط باشد و چه به مصاحبه شغلي، حتما با اين سوال مواجه مي‌شوند که: «چه گروه خوني داريد؟» بسياري از موسسه‌هاي دوستيابي هم درباره گروه‌هاي خوني افراد پرس‌وجو مي‌کنند و بر مبناي آن، درباره معرفي افراد به يکديگر وارد عمل مي‌شوند. برخي کودکستان‌ها هم روش‌هاي آموزشي خاصي را متناسب با گروه خوني کودکان در پيش مي‌گيرند و حتي گزارش شده که در برخي شرکت‌هاي بزرگ، وظايف و مسووليت‌هاي افراد براساس گروه خوني‌شان تعريف مي‌شود. اين باورها حتي در عرصه سياسي ژاپن هم وارد شده‌اند. يکي از نخست‌وزيران سابق ژاپن به حدي گروه خوني افراد را مهم مي‌دانست که در پروفايل شخصي خود نوشته بود گروه خوني A دارد در حالي که رقيبش در حزب مقابل از گروه خوني B است.
براساس يک باور عمومي در ژاپن، کساني که گروه خوني A دارند، کمال‌گراياني حساس هستند، ولي بيش از حد دچار اضطرابند. افرادي با گروه خوني O کنجکاو و بخشنده، ولي سمج و خيره‌سر هستند. بخش زيادي از ژاپني‌ها معتقدند که افرادي با گروه خوني AB متکلف و تظاهرنما، اما در عين حال مرموز و غيرقابل پيش‌بيني هستند و کساني که گروه خوني B دارند، بشاش، اما با رفتارهايي نامتعارف هستند که به فردگرايي و خودخواهي تمايل دارند. تاکنون نيز که چهار کتاب درباره تفاوت‌هاي شخصيتي افراد با گروه‌هاي خوني متفاوت نوشته شده‌اند، رکوردهاي جديدي در فروش کتاب در ژاپن ثبت کرده‌اند و بيش از ۵ ميليون نسخه از آنها تاکنون به فروش رفته است. دليلي که اغلب براي چنين رويکردي ارائه مي‌شود، اين است که در جامعه نسبتا يکدست و همگوني که ژاپن دارد، با چنين تفکري، چارچوبي راحت و ساده‌تر براي تقسيم‌بندي افراد در گروه‌هايي مشخص فراهم مي‌شود.
مطالعات مربوط به گروه‌هاي خوني پس از آن در ژاپن بيشتر شد که فردي به نام «ماساهيکو نومي» بدون هيچ پيشينه پزشکي در دهه ۱۹۷۰ ميلادي کتابي را در اين باره منتشر کرد. به تازگي هم پسر او با انتشار يک سري کتاب‌هاي عامه‌پسند راه پدرش را ادامه داده است. او مي‌گويد که به دنبال قضاوت درباره افراد يا کليشه‌سازي نيست، بلکه فقط مي‌خواهد که بهترين استفاده از استعداد و توان افراد شود و روابط انساني ارتقاء يابد.

به تازگي در پانكراس بالغ سلول‌هاي بنيادي‌اي شناخته ‌شده كه مي‌توانند به سلول‌هاي توليدكننده انسولين تبديل شوند. اين يافته جديد بدان معناست كه شايد افراد مبتلا به ديابت نوع 1 روزي بتوانند سلول‌هاي توليدكننده انسولين خودشان را دوباره بازسازي كنند. اين كشف شواهد بيشتري را در دسترس قرار مي‌دهد كه سلول‌هاي بنيادي تنها در جنين پديدار نمي‌شوند. محققان اين مطالعه نه‌تنها سلول‌هاي بنيادي را در پانكراس بالغ شناسايي و جدا كرده‌اند، بلكه روشي را ابداع كرده‌اند تا اين سلول‌ها را به سلول‌هاي توليدكننده انسولين تبديل كنند. البته سابق بر اين سلول‌هاي توليدكننده انسولين از سلول‌هايي در پانكراس بالغ كه خصوصياتي شبيه سلول‌هاي بنيادي داشته‌اند،‌ ايجاد مي‌شده اما كشف اخير دقيقا سلول مشتق شده از سلول‌‌هاي توليدكننده انسولين را هدف قرار مي‌دهد و نشان مي‌دهد تعداد اين سلول‌ها و توانايي‌شان براي تبديل آنها به سلول‌هاي توليدكننده انسولين در پاسخ به آسيب پانكراس افزايش مي‌يابد. اين موضوع بسيار هيجان‌انگيز است زيرا به اين معناست كه پتانسيل توليد مجدد سلول‌هاي توليدكننده انسولين در وجود همه ما هست.

نتايج يك مطالعه حاكي از آن است كه بيش از يك‌سوم زناني كه در طول دوران بارداري دچار افسردگي مي‌شوند به فكر خودكشي افتاده‌اند. در اين مطالعه كه براي دوره‌اي كوتاه‌مدت انجام شده، 260 زن كه در طول بارداري دچار افسردگي شده بودند، شركت داشتند و نتايج نهايي نشان داد خطر ابتلا به بيماري‌هاي رواني براي اين گروه از مادران در مقايسه با زناني كه بعد از زايمان دچار افسردگي مي‌شوند به مراتب بيشتر است. همچنين از اين تعداد تنها 22 درصد براي كمك و درمان به پزشك مراجعه كرده‌اند. اين مطالعه هر چند در ابعاد كوچك انجام شده نشان مي‌دهد 80 درصد زناني كه در طول دوره بارداري دچار افسردگي مي‌شوند، بعد از زايمان نيز همچنان با افسردگي دست و پنجه نرم مي‌كنند. از سويي نيمي از زنان شركت‌كننده در اين مطالعه اظهار داشتند افسردگي بر روابط آنها با فرزندانشان تاثير داشته است. محقق ارشد بريتانيايي اين مطالعه براي نتيجه‌گيري بيان مي‌دارد: «اين مطالعه نشانگر نياز فوري براي شناسايي و كمك به زناني است كه به افسردگي قبل و پس از زايمان مبتلا هستند. اگر اين زنان هر چه زودتر شناسايي شوند، مي‌توان مانع ابتلاي آنها به بيماري‌هاي رواني جدي‌تر شد.»

سایت همایش

یافته‌های پژوهشی حاکی است که ویتامین D با جلوگیری از پوسیدگی دندان، سلامت دهان و دندان‌ها را ارتقا می‌بخشد. نتایج یک تحقیق روی 3000 کودک در کشورهای مختلف با میانگین سنی 10 سال توسط انجمن دندانپزشکی آمریکا نشان داد که ویتامین D‌ به طور قابل توجهی می‌تواند در مدیریت پوسیدگی دندان‌ها مؤثر باشد. نتایج حاصل از این تحقیق با مشاهده کودکان مورد مطالعه و تأکید بر اهمیت ویتامین D‌ می‌افزاید ویتامین D‌ قادر است تا 50 درصد از پوسیدگی دندان‌ها جلوگیری کند.
در این پژوهش محققان ضمن بررسی افزایش سطح ویتامین D‌ در این کودکان از طریق استفاده از مکمل‌های اشعه UV‌ یا مکمل‌های غذایی با روغن کبد ماهی و سایر محصولات حاوی این ویتامین نشان دادند که کمبود این ویتامین با بروز دندان‌های ضعیف یا تأخیر در رویش آنها همراه است و به‌طور بالقوه کودکان را مستعد ابتلا به پوسیدگی دندان می‌کند. به گفته محققان، این یافته‌ها شدت اثرات محافظتی ویتامین D‌ را در بهبود سلامت دهان و دندان‌ها تأیید و بیان می‌کند با توجه به اینکه میزان سطوح پوسیدگی دندان در کودکان در حال افزایش است، زنان باردار با پی بردن به ضروری بودن این ویتامین برای سلامت فرزندانشان می‌توانند از میزان این صدمات بکاهند.

محققان ژاپنی موفق به تولید برنج تراریخته غنی شده با «لاکتوسیانین» شدند که در مقابله با بیماری قلبی عروقی «هایپرکلسترومی» موثر است.  هایپرکلسترومی که به علت زندگی ناسالم و چاقی ایجاد می‌شود یکی از مهم‌ترین امراضی است که سالانه تعداد زیادی قربانی در سراسر جهان می‌گیرد. لاکتوسیانین، یک پپتید زیست‌فعال (bioactive) است که از بتا‌لاکتو گلوبولین شیر گاو مشتق شده و داروی مشهوری برای درمان بیماری هایپرکلسترومی است. Cerrone Cabanos از دانشگاه کیوتو و همکارانش اقدام به تولید برنج تراریخته‌ای کردند که میزان بالایی لاکتوسیانین را تولید می‌کند. آنها از طریق وارد کردن 29 توالی اسید آمینه IIAEK به منطقهٔ ساختمانی قابل انعطاف پروتئین ذخیره‌ای دانهٔ سویا، A1aB1b، این کار را انجام دادند و سپس این پروتئین ذخیره‌ای را به اولین جهش‌یافته با محتوای گلوتلین کم LGC-1 (low glutelin content mutant 1)، به عنوان میزبان، وارد کردند.
پروتئین ذخیره‌ای همراه با 29 توالی لاکتوسیانین با کمک پیشبرهای اختصاصی در آندوسپرم سلول‌های دانهٔ برنج بیان شد و در دسته‌بندی و حجره بندی جدیدی نسبت به ساختارهای معمولیِ ذخیره‌ای شد ذخیره شد. بذرهای برنج تراریخته 2 میلی‌گرم لاکتوسیانین به ‌ازای وزن خشک دانه تولید می‌کنند که این میزان تولید نسبت به بذرهای معمولی بسیار بالاتر است. این نتایج نشان می‌دهد که انتقال تعداد بالای نسخه‌های ‌پپتیدهای زیست‌فعال به پروتئین‌های ذخیره‌یی دانه به‌عنوان ناقل، استراتژی مؤثری در افزایش میزان پپتیدهای زیست‌فعال در برنج است.

محققان دانشگاه فناوری چالمرز در سوئد اولین بازوی روباتیک کاشت کامل را با قابلیت کنترل ذهن ساخته‌اند که از اعصاب و بقایای ماهیچه‌های خود فرد برای تامین سطح کنترل ادراکی بیشتر از تصورات قبلی استفاده می‌کند. اجراهای اولیه این فناوری بر روی بیماران قرار است در زمستان سال جاری انجام شود. اندام پروتزی که با پالسهای الکتریکی در ماهیچه‌ها کنترل می‌شوند از دهه 1960 برای معلولان در دسترس بوده اما عملکرد آنها محدود و کنترلشان سخت است. همچنین بسیاری از معلولان شیوه استاندارد استفاده از سوکت‌های متصل برای اتصال اندام مصنوعی به بدن را ناراحت‌کننده توصیف کرده‌اند. محققان برای افزایش راحتی و درک‌پذیرتر کردن طراحی خود از فرآیند کاشت استخوانی(osseointegration) استفاده کردند. این فرآیند که ابتدا در دهه 1960 ساخته شده، شامل اتصال استخوان زنده به سطح یک کاشت مصنوعی بوده و برای پروتزهای گوش، چشم و بینی و همچنین پروتزهای اندام بزرگتر با موفقیت عمل کرده است.
در فناوری جدید این محققان، یک کاشت تیتانیومی بطور مستقیم در اسکلت فرد قرار داده شده که شامل الکترودهایی برای اتصال به اعصاب و ماهیچه‌های باقیمانده اندام معلول است. اجرای الکترودها به شیوه باعث افزایش چشمگیر در ثبات سیگنالی در مقایسه به شیوه‌های رایح کنترل پروتزها می‌شود که در آنها الکترود در سطح پوست قرار می‌گیرد. پالسهای الکتریکی از اعصاب فرد با الکترودهای کاشتی دریافت شده و سپس به یک رابط عصبی منتقل می‌شوند و در عوض آنها را از میان کاشت تیتانیومی استخوانی ارسال می‌کنند. در نهایت، این پالسها با الگوریتم‌های پیچیده درون بازوی مصنوعی رمزگذاری شده و به کاربر امکان یک کنترل خوب بر حرکات پروتز را ارائه می‌کند.
این دست مصنوعی بسیار ماهرانه ساخته شده است. موتورهای درون هر انگشت می‌توانند بطور جداگانه و همزمان کنترل شوند که آزادی بیشتری را برای حرکات به فرد ارائه می‌کنند. این پروتز همچنین قادر به ارائه سطوحی از بازخورد در زمان تحریک مسیرهای عصبی به مغز کاربر است و بسیار شبیه به بازوی واقعی عمل می‌کند.

محققان اروپایی با استفاده از فرایندی متشکل از تابش‌های فراصوت، پلیمرهای زیستی و آنزیم، موفق به ایجاد روش جدیدی برای تهیه لباس‌ها و روپوش‌های ضدباکتری شدند. نتایج استفاده از این منسوجات در تعدادی از بیمارستان‌های اروپا، بسیار خوب گزارش شده است. گروه بیوتکنولوژی مولکولی و صنعتی (GBMI) دانشگاه پلی‌تکنیک کاتالونیا (UPC) با استفاده از پیش‌فرآوری آنزیمی همراه با رسوب همزمان نانوذرات و پلیمرهای زیستی تحت تابش امواج فراصوت، توانستند خواص ضد باکتری منسوجات پزشکی را بهبود دهند. این روش برای تولید منسوجات ضدباکتری کاملاً سترون شده استفاده شده است که به جلوگیری از آلودگی‌های بیمارستانی کمک می‌کند.
این پژوهش در چارچوب پروژه سونو (SONO) اروپا انجام شده است که 12 میلیون یورو حمایت مالی دریافت کرده و متشکل از 17 مرکز پژوهشی از جمله GBMI است. آلودگی‌های Nosocomial – آلودگی‌هایی که در لحظه شروع هیچ اثری از تلقیح ندارند - به عنوان یک مشکل مهم در بیمارستان‌ها مطرح هستند. برای غلبه بر این مشکل پروژه SONO با حمایت اتحادیه اروپا راه‌اندازی شده است. هدف این پروژه که با مشارکت 17 سازمان مختلف است که پایگاه آن UBC است تشکیل شده، بهبود خواص ضد باکتری منسوجات پزشکی با استفاده از تابش امواج فراصوت برای رسوب نانوذرات اکسید روی و پلیمرهای زیستی بر روی منسوجات است.
تیم پژوهشی به رهبری تزانکو تزانو TzankoTzanov از آنزیم‌هایی استفاده کردند که اتصال نانوذرات ضدباکتری به پارچه‌ها را تحت شرایط تابش فراصوت بهبود می‌دهد. با استفاده از این آنزیم‌ها، پژوهشگران دوام نانوذرات بر روی پارچه‌ها را افزایش داده‌اند به طوری که تا 70 بار شست‌وشو نیز باقی مانده‌اند.

این پژوهش راهی را برای تولید منسوجات ضدباکتری کاملاً موثر فراهم کرده است. اثربخشی عملیات ضدباکتری با قرارگیری آنها در الیاف ساخته شده از مواد مرکب شامل ترکیبات آلی و غیرآلی (نانوذرات روی و کیتوسان) افزایش یافته است. افزون بر حذف باکتری‌های موجود، این مواد از رشد باکتری‌های جدید نیز جلوگیری می‌کنند. براساس نتایج به دست آمده از پروژه SONO برای تولید لباس‌ها و روپوش‌های بیمارستانی از دو ماشین مدل Prototype استفاده شده است که یکی از آنها در شرکت ایتالیایی KLOPMAN International و دیگری در شرکت رومانیایی DAVO Clothing نصب شده است. هم‌اکنون پارچه‌های تولید شده در بیمارستانی در شهر صوفیه بلغارستان آزمایش شده و نتایج حاصل کاملاً مثبت گزارش شده است.

محققان فرانسوی موفق به آشکارسازی رمز و راز فعالیت مغز انسان در شرایط کما شده‌اند که این دستاورد می‌تواند به پزشکان برای درک بهتر این پدیده و تصمیم‌گیری در خصوص وضعیت بیمار کمک کند. مطالعه صورت گرفته توسط پژوهشگران مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه نشان می‌دهد که بیماران در حالت کما، سازماندهی مجدد در بخش «هاب» مغزی را تجربه می‌کنند که توضیح رفتار این بخش می تواند کلیدی برای درک هوشیاری انسان باشد. «سوفی آکارد» از نویسندگان این تحقیق و محقق مرکز ملی تحقیقات علمی گرونوبل تأکید می‌کند: آگاهی و هوشیاری به محل آناتومیکال هاب‌ها در شبکه مغزی انسان بستگی دارد.
در این مطالعه تصاویر MRI مغزی 17 بیمار در حالت کما و 20 داوطلب سالم مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. محققان 417 منطقه مغز را برای تعیین جریان خون، به عنوان نشانه ای از فعالیت مغز بررسی کرده و سپس افزایش و کاهش جریان خون را در نقاط متمایز مورد مقایسه قرار دادند. بر خلاف افراد سالم، بیماران در حالت کما دارای هاب های تیره پر ترافیکی بوده و از تعداد پایین تر هاب در منطقه precuneus بعنوان منطقه مسؤول حافظه و آگاهی برخوردار هستند.
«اولاف اسپورنز» عصب‌شناس دانشگاه ایندیانا تأکید می‌کند: این مطالعه تفاوت موجود بین مغز افراد سالم و افرادی که هوشیاری خود را از دست داده‌اند را مشخص می‌کند. الگوهای ترافیک در این گروه مجددا سازمان‌دهی شده و شاید تغییر مسیر همین الگوها زمینه از دست دادن هوشیاری و ورود به مرحله کما باشد. این مطالعه و تحقیقات آتی در خصوص پدیده کما می‌تواند به پزشکان برای تصمیم‌گیری درباره وضعیت بیمار و بررسی دقیق‌تر احتمال خروج از این حالت کمک کند. نتایج این پژوهش در مجموعه مقالات آکادمی علوم منتشر شده است.

محققان دانشگاه کمبریج توانسته‌اند از خون یک بیمار برای تولید سلول‌های بنیادی شخصی استفاده کنند که امید می‌رود بتوان آنها را برای درمان بیماری‌های مختف بکار برد. به گفته دانشمندان، این شیوه می‌تواند یکی از ساده‌ترین و ایمن‌ترین منابع سلول بنیادی باشد. در پژوهشی که در مجله Stem Cells: Translational Medicine منتشر شده،‌از این سلول‌ها برای ساخت رگ‌های خونی استفاده شده است. با این حال کارشناسان هشدادر داده‌اند که ایمنی استفاده از این سلول‌های بنیادی هنوز مشخص نشده است.
سلول‌های بنیادی یکی از بزرگ‌ترین امیدها در حوزه پژوهش پزشکی به شمار می‌روند. آنها می‌توانند شکل تمام گونه‌های سلولی بدن را بگیرند از این رو می‌توان از آنها برای ترمیم همه چیز از مغز گرفته تا قلب و چشم و استخوان استفاده کرد. یکی از منابع سلول‌های بنیادی، جنین انسان است که با موانع اخلاقی روبرو بوده و همچنین ممکن است مانند اندام‌های پیوندی از سوی سیستم ایمنی بدن دفع شوند. دانشمندان نشان داده‌اند که سلول‌های بدست آمده از پوست انسان بالغ را می‌توان به شکل سلول‌های بنیادی برگردانده و این که بدن آنها را به عنوان بخشی از خود می‌شناسد. در این صورت دیگر خطر دفع آن توسط سیستم ایمنی وجود نخواهد داشت. محققان دانشگاه کمبریج در نمونه‌های خون به دنبال یک سلول ترمیمی بودند که با جریان خون عبور کرده و آسیب‌های موجود در دیواره‌های رگها را ترمیم می‌کند. آنها سپس این سلولها را به سلول بنیادی تبدیل کردند.

تاکنون افراد برای درمان سکسکه از روش‌های سنتی گوناگون از آب خوردن به صورت وارونه گرفته تا حبس نفس و شوکه شدن استفاده می‌کردند اما اکنون یک مخترع آمریکایی توانسته با شیوه جدید و ساده به درمان این مکانیسم کمک کند. چاک ری از شرکت hicural در کالیفرنیا مدعی شده که این دستگاه می‌تواند همیشه سکسکه را متوقف کند. این دستگاه در حقیقت یک قطعه پلاستیکی است که در وسط آن یک سوراخ قرار گرفته است. کاربر با دندان این پلاستیک را نگهداشته و از میان سوراخ آب می‌خورد. به نظر می‌رسد که سکسکه با ترکیبی از خوردن آب و گاز زدن این پلاستیک که منجر به کشیده شدن عضله گلو می‌شود، درمان می‌شود. این ایده در پی ابتلا به سکسکه خود چاد ری ایجاد شد که طی آن تصمیم گرفت با یک خودکار در دهان خود آب بنوشد که منجر به درمان این شرایط شد.
درمانهای دیگر سکسکه شامل خوردن یک قاشق پر کره بادام‌زمینی، نگه داشتن ننفش، تنفس در یک پاکت کاغذی، آب خوردن بطور وارونه، خوردن آب از سوی مخالف فنجان، ترساندن فرد، خوردن یک قاشق سرکه، قورت دادن پی‌درپی آب دهان، فشار دادن انگشتان در گوش، بیرون آرودن زبان، بو کردن نمک و ایجاد حالت تهوع است.
این فناوری جدید 13 پوند هزینه داشته و به گفته ری تا کنون بیش از 10 هزار محصول به فروش رفته است. سکسکه در نتیجه انقباض ناگهانی و غیر ارادی لایه عضلانی زیر قفسه سینه موسوم به دیافراگم به وجود می‌آید. این ابداع جدید هنوز توسط تمام پزشکان تائید نشده چرا که باورها بر این است که در هر صورت این شرایط به مرور از بین می‌روند.

محققان نشان دادند که بیومواد جدید، رشد و ترمیم بافت‌های عصبی را پس از صدمات مغزی تقویت می‌کند. محققان با انجام یک مطالعه روی سازگاری بیومواد یا ماده‌های زیستی پلیمری در مغز و بررسی اثرات آن بر رشد مجدد و ترمیم بافت‌های عصبی در مناطق آسیب دیده یا دارای جراحت مغزی دریافتند که این نوع ایمپلنت ساخته شده از مواد مصنوعی زیست سازگار قادر به ترمیم بافت مغز آسیب دیده ناشی از تروما، سکته‌های مغزی و سایر بیماری‌های عصبی است. این محققان اظهار کردند: سازه‌های مصنوعی مورد استفاده در این مطالعه با مواد پلیمری متخلخل و زیست سازگار به نام آکریلات کوپلیمر ساخته شده است.
نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد: در فاز اول این پروژه، ساختارها در شرایط آزمایشگاهی مورد مطالعه قرار گرفته است و سپس با گذاشتن آنها در بافت‌های عصبی دو منطقه از مغز موش‌های بالغ شامل قشر کورتکس (مخ) و منطقه ساب ونتریکولار که مهم‌ترین منبع تولید سلول‌های عصبی بزرگسالان است، صورت گرفته است. به گفته محققان، زیست سازگاری بالای این مواد امکانات جدیدی را درخصوص اثربخشی این ساختارها در مغز برای توسعه استراتژی‌های احیا کننده سیستم عصبی مرکزی فراهم خواهد کرد.

برج‌هايي با شارژ 1.5ميليون توماني
پرونده‌اي براي برج‌هاي لوكس در پايتخت
ویلای ۳۱ میلیاردی

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی یزد، مرکز تحقیقات باروری و ناباروری یزد
زمان برگزاری: ۳۰ فروردین الی ۱ اردیبهشت ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۳۰/۱۰/۱۳۹۱
مکان برگزاری: یزد

سایت همایش

پژوهش محققان سوئدی نشان می‌دهد مردانی که روزانه میزان معمولی از نوشیدنی‌های شیرین را مصرف می‌کنند در خطر افزایش ابتلا به نوع تهاجمی سرطان پروستات قرار دارند. محققان به منظور درک رابطه بین نوشیدنی‌های شیرین و خطر سرطان پروستات، هشت هزار مرد 45 تا 75 ساله را به مدت تقریبا 15 سال مورد بررسی قرار دادند. بر اساس این گزارش، افرادی که روزانه 330 میلی لیتر نوشیدنی شیرین مصرف می‌کردند، 40 درصد بیش از سایرین در خطر ابتلا به نوع مزمن سرطان پروستات که مستلزم درمان است، قرار دارند. مصرف رژیم غذایی غنی از برنج و پاستا خطر ابتلا به نوع خفیف‌تر این بیماری را که نیازی به درمان ندارد، 31 درصد و مصرف بالای غلات صبحانه‌ای شیرین این درصد را به 38 درصد افزایش می‌دهد.
به گفته "ایزابل دریک" محقق دانشگاه لوند و سرپرست این پژوهش، گرچه تحقیقات بیشتری برای هرگونه رهنمودهای غذایی لازم است اما باید در نظر داشت که دلایل کافی و بسیاری برای عدم مصرف نوشیدنی‌های شیرین وجود دارد. تحقیقات پیشین نشان داده است چینی‌ها و ژاپنی‌های مهاجر به آمریکا، بیش از سایر همتایان خود که در کشورشان زندگی می کنند به سرطان پروستات مبتلا می‌شوند. "دریک" در این رابطه می‌گوید: " مطالعات بیشتری برای درک تاثیر رژیم‌های غذایی متفاوت بر ژن‌ها لازم است تا بتوان برای گروه‌های خاص پر خطر رهنمودهای غذایی و نوشیدنی را در نظر گرفت." این پژوهش در مجله "the American Journal of Clinical Nutrition " منتشر شده است.

تکنیک‌های تصویربرداری نشان می‌دهد، کودکانی که در زمان جنینی در معرض مصرف الکل مادرشان بوده‌اند، دچار تغییراتی در ساختار مغز می‌شوند. مصرف الکل در دوران بارداری می‌تواند منجر به مشکلات غیرقابل بازگشت ذهنی و جسمی موسوم به سندروم جنینی الکلی شود. طی این پژوهش، محققان لهستانی با استفاده از سه تکنیک متفاوت تصویرسازی تشدید مغناطیسی (MRI) بر 200 کودکی که در دوران جنینی در معرض مصرف الکل مادرشان بوده‌اند و 30 کودکی که طی دوران جنینی‌شان الکلی مصرف نشده بود، اندازه و شکل جسم پینه‌ای مغز آنان را مورد بررسی قرار دادند.
جسم پینه‌ای قسمتی در مغز است که وظیفه پیوند دو نیمکره راست و چپ مغز را برعهده دارد. مصرف الکل در دوران بارداری عامل اصلی اختلال در توسعه یا فقدان کامل این قسمت از مغز است. نتایج آماری به دست آمده از MRI نشان داد که جسم پینه‌ای در مغز کودکان متولد شده از مادران الکلی به طور قابل توجهی نازک است. به گفته "آندزک اوربانیک" سرپرست این پژوهش، تغییرات به وجود آمده در مغز به طور جدی با بروز مشکلات روانی مرتبط است.
محققان علاوه بر MRI، از تصویربرداری پخش وزنی (DWI) به منظور بررسی شش قسمت از سیستم عصبی مرکزی این کودکان استفاده کردند. (DWI) فرآیند پراکندگی آب را نقشه‌برداری می‌کند و می‌تواند به عنوان ابزاری حساس‌تر از (MRI) برای تشخیص ناهنجاری‌های بافتی مورد بررسی قرار گیرد. کودکان مادران الکلی از نظر آماری، افزایش قابل توجهی در پراکندگی (DWI) را در مقایسه با سایر کودکان نشان دادند. این افزایش نشانگر اختلالات عصب شناختی یا آسیب به بافت مغزی می‌شود. یافته‌های این پژوهش طی نشست سالیانه جامعه رادیولوژیکی آمریکای شمالی (RSNA) مطرح خواهد شد.

يكي از يافته‌هاي جديد علم پزشكي شناسايي و جدا كردن نوع جديدي از سلول‌ها در داخل بدن پستانداران ، به نام سلول‌هاي بنيادي است كه به دليل داشتن پتانسيل هاي بالا در زمينه تقسيم شدن، تمايز به سلول هاي تخصصي بدن و نيز توانايي آن ها در ترميم بافتي بسيار مورد توجه محققان قرار گرفته اند. سلول‌هاي بنيادي سلول‌هاي اوليه‌اي هستند كه توانائي تبديل و تمايز به انواع مختلف سلول‌هاي انساني را دارند و از آن‌ها مي‌توان در توليد سلول‌ها و نهايتا بافت‌هاي مختلف در بدن انسان استفاده كرد. منابع اصلي سلول‌هاي بنيادي شامل : مغز استخوان، بند ناف و جفت است. امروزه استفاده از اين سلول‌ها جهت ترميم بافت‌هاي آسيب ديده انساني در حال گسترش است.
جـــالـــب ايـــن‌كــه سـلــول‌هــاي بـنـيــادي چـنــد پـتــانـسـيـلــي هـسـتـنــد يـعـنــي قــابـلـيــت تـبـديـل بـه بافت‌هاي مختلف را دارند اعم از بافت عصبي ؛ عضلاني ؛ پوششي و غيره. كه اين توانائي محور اصلي توجه به سلول‌هاي بنيادي است. سـلــول بـنـيــادي، سـازنـده بـدن انـسـان اسـت. سلول‌هاي بنيادي درون جنين در نهايت به سلول، بافت و اندام‌هاي مختلف بدن جنين تبديل مي‌شوند. برخلاف يك سلول معمولي كه قادر است با تكثير شدن چندين سلول از نوع خود را به وجود آورد، سلول بنيادي همه منظوره و بسيار توانمند است و وقتي تقسيم شود، مي‌تواند به هر يك از انواع سلول‌ها در بدن تبديل شود. سلول‌هاي بنيادي از قابليت خود نوسازي هم برخوردارند.

PDF متن کامل روش              HTML متن کامل روش

در دهه هاي اخير شاهد پيشرفت هاي چشمگيري در زمينه درمان سرطان با استفاده از پرتو درماني بوده ايم. روش‌هايي از قبيل پرتو‌درماني تطبيقي3 بعدي، پرتو درماني به شيوه تعديل شدت (IMRT)، توموتراپي، پرتو درماني با ذرات سنگين و غيره از جمله تكنيك‌هاي جديد در اين حيطه اند.هدف از به‌كارگيري اين روش ها رساندن دز ماكزيمم‌به بافت تومورال و كاهش هر چه بيشتر آن به بافت‌هاي سالم است. امروزه اين روش ها علي‌رغم اين‌كه هنوز در مرحله توسعه و تكميل قرار دارند در درمان بيماران به‌كار گرفته مي‌شوند.اغلب، راه اندازي اين روش ها و درمان بيماران توسط آن‌ها بسيار زمانبر بوده و در نتيجه منجر به كاهش تعداد بيماراني مي‌شود كه مي‌توانند از اين ابزار بهره برده و درمان شوند. اين موضوع در مراكز درماني با حجم كاري بالا منجر به تاخير زمان شروع درمان بيمار مي شود كه اين يك عامل منفي شناخته شده در درمان بيماران است. از سوي ديگر راه اندازي يك مركز راديوتراپي بسيار پر هزينه بوده‌و نيازمند فضاي زياد، افزايش تعداد كاركنان و همچنين طراحي و ساخت اتاق هاي پرتو درماني با حفاظ‌گذاري پيچيده است.

PDF متن کامل روش               HTML متن کامل روش

در ونتيلاتورهاي امروزي از تهويه فشار مثبت استفاده مي‌شود كه در آن گاز با فشار به داخل ريه‌ها فـرستـاده مـي‌شـود و بـديـن تـرتيب عمل دم انجام مــي‌گـيــرد ولــي سـيكـل بـازدم غيـرفعـال اسـت.راه ارتباطي بيمار و دستگاه به يك لوله محدود مي‌شود و از نظر انواع تنفس دهي بسيار انعطاف پذير است.
مـعـمـولا لـولـه‌هاي هوا و اتصالات دچار ايراد مـي‌شـونـد. لـولـه‌هـاي آسـيـب ديده و پوسيده بايد سريعا تعويض شود. مرطوب ساز و نبيولايزرها احـتمال مسدود شدگي دارند، تميز كردن مداوم آن‌ها توصيه مي‌شود. در صورتي كه مايع ( خون، ادرار، سالين، بتادين، آب، و ... ) وارد دستگاه شود، لازم است دستگاه سريعا باز و قسمت‌هاي آسيب ديده (سوييچ ها، رله ها، موتورها يا فيلترهاي هوا) تـعـويـض شـود. كنترل كردن ماهانه جريان نشت الكتريكي و كاليبراسيون هر 6 ماه يك بار الزامي است. فيلترهاي هوايي لوله بيمار بايد مرتبا تميز يا تعويض شود. لامپ ها، سوييچ ها، وسايل فعال كننده، موتورها و هيترها، وسايل الكتريكي است كـه بـه صورت متناوب نياز به بررسي و تعويض دارد. ونـتـيـلاتـور بـايـد در مـكـاني قرار گيرد كه از ابـــزارهـــاي فــرسـتـنــده (فــركــانــس‌هــاي راديــويــي پراكنده) فاصله مناسبي داشته باشد. همچنين در محيطي كه MRI موجود است نبايد قرار گيرد.

PDF متن کامل تجهیزات               HTML متن کامل تجهیزات

برگزار کننده: کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی اهواز
زمان برگزاری: ۱۴ الی ۱۴ اسفند ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۶/۱۰/۱۳۹۱
مکان برگزاری: اهواز، تالار شهدا دانشگاه

سایت همایش

ارائه فناوری جدید مبتنی بر قرار دادن زنجیره‌یی از بالن در درون روده کوچک می‌تواند به کاهش وزن افراد کمک کند. دانشمندان وسیله‌یی طراحی کرده‌اند که در روده کوچک تعبیه می‌شود و مغز را به گونه‌یی فریب می‌دهد که تصور کند بدن کالری‌های بیشتری را از حد واقعی مصرف کرده است. گفته می‌شود این ابزار موسوم به SatiSphere می‌تواند فقط پنج دقیقه و بدون نیاز به جراحی در درون بدن کار گذاشته شود. اگرچه پیش از این بالن‌ها در عمل جراحی کاهش وزن و برای تقویت حس سیری کامل مورد استفاده قرار گرفته بودند، ابداع جدید در سرکوب اشتها بسیار کارآمدتر عمل می‌کند. دلیل این امر آن است که روده کوچک مسؤول اندازه‌گیری مقدار غذای مصرف شده توسط بدن و همچنین این که چه مقدار دیگر به غذا نیاز دارد، است.
ایمپلنت سیمی شکل و قابل انعطاف جدید، که در طول خود مجهز به تعدادی بالن است، از طریق دهان و با کمک تیوب یا اندسکوپ ویژه وارد بدن شده و سپس از طریق معده در درون روده کوچک قرار داده می‌شود. این سیم پس از ورود به شکل روده کوچک (C) تغییر شکل پیدا کرده و به طور قابل توجهی قطر آن را کاهش می‌دهد. بخش اعظم غذا در روده کوچک تجزیه می‌شود، بنابراین از آن به عنوان مرکز کالری مغز یاد می‌شود زیرا در این جاست که بدن مصرف غذا و نیاز بیشتر به آن را مورد ارزیابی قرار می‌دهد. ابزار جدید جریان غذا در سراسر این عضو را محدود می‌کند و آن را به مدت طولانی‌تری در این مکان نگه می‌دارد. این فناوری همچنین با ارسال سیگنال‌هایی به مغز مبنی بر این که کالری کافی مصرف شده، آن را فریب می‌دهد.
این وسیله نه تنها حس سیری کامل در بدن را ایجاد می‌کند، بلکه میزان انسولین آزاد شده به درون جریان خون را کاهش می‌دهد و بدین ترتیب از خطر ابتلا به دیابت نوع 2 نیز می‌کاهد. روش مزبور تهاجم حداقل را در مبارزه با چاقی مفرط و دیابت می‌طلبد و نسبت به رویکردهای جراحی کاهش وزن دارای مزایای قابل توجهی است. در مطالعات انجام شده در دانشگاه هامبورگ که شامل 60 بیمار نمونه موردی بودند، در بدن نیمی از این افراد وسیله ابداعی کاشته شد، در حالی که بقیه یک رژیم غذایی سالم و فعالیت‌های بدنی را پیش گرفتند. پس از سه ماه نتایج دریافتی نشان داد که گروهی که از ابزار جدید استفاده کرده بودند، 12 درصد کاهش وزن را تجربه کردند.

محققان استرالیایی عینکی طراحی کرده‌اند که با تاباندن نور ملایم سبز در چشم کاربر، قادر به تنظیم مجدد ساعت داخلی بدن است. طراحی عینک Re-Timer‌ حاصل 25 سال تحقیقات محققان دانشگاه فلیندرز استرالیا در حوزه خواب محسوب می‌شود. نمونه اولیه این عینک در سال 2003 میلادی تولید و به تازگی به مرحله تولید تجاری رسیده است. ریتم شبانه روزی یا ساعت داخلی بدن با سفر به مناطق دارای اختلاف زمانی، کار کردن در شیفت های زمانی متفاوت یا در اثر کمبود نور در فصول پاییز و زمستان دچار اختلال می‌شود. عملکرد این عینک مانند نور خورشید است که باعث تحریک بخشی از مغز مسؤول تنظیم ساعت داخلی بدن می‌شود؛ با تابیده شدن نور سبز ملایم در چشمان کاربر، ساعت داخلی بدن تنظیم می‌شود.
عینک Re-Timer یک دستگاه پوشیدنی است که بر روی عینک‌های عادی نیز قابل استفاده است و به گفته محققان می‌تواند به ارتقاء هوشیاری کارمندان و کارگران شیفتی و تسهیل در بیدار شدن صبحگاهی کمک کند. پروفسور «لئون لک» سرپرست تیم طراحی عینک تأکید می کند: ریتم شبانه روزی یا ساعت داخلی بدن بر الگوی خوابیدن و بیدار شدن، سطح هوشیاری، متابولیسم و عملکرد انسان تأثیر می گذارد. گیرنده های نور (فوتورسپتور) در چشم، نور خورشید را تشخیص داده و سیگنالی به مغز ارسال می کنند که باعث بیدار شدن و هوشیاری فرد می شود.
مطالعات محققان استرالیایی نشان می دهد، نور سبز بکار رفته در این عینک یکی از موثرترین طول موج ها برای تحریک یا به تأخیر انداختن عملکرد ساعت بدن محسوب می‌شود. افرادی که تمایل به افزایش سطح هوشیاری و بیدار شدن راحت در هنگام صبح دارند، باید در یک دوره سه روزه و هنگام بیدار شدن از خواب ، بمدت 50 دقیقه و افرادی نیز که تمایل به دیر بیدار شدن از خواب دارند، باید در یک دوره سه روزه بمدت 50 دقیقه پیش از خوابیدن از عینک استفاده کنند. وزن عینک 75 گرم، دارای لامپ LED‌ و باتری لیتیوم یون قابل شارژ با کابل USB‌ و دوام چهار ساعته پس از هر بار شارژ با قیمت 258 دلار به بازار عرضه شده است.

گروهی از محققان سوئیسی موفق به تولید یک ملحفه تخت جدید به منظور کاهش احتمال بروز زخم بستر در بیماران بستری شده‌اند. این ملحفه جدید «ماتریس نقطه‌یی» به گونه‌ای طراحی شده که تماس سطح را با پوست کاهش داده و همزمان جذب بیشتری از رطوبت مشکل‌ساز را صورت می‌دهد که در غیر این صورت مشکل را بدتر می‌کند. زخم بستر یا زخم‌های فشاری هنگامی ایجاد می‌شوند که بخشی از پوست به خصوص در نزدیکی استخوان تحت فشار وزن بدن قرار گرفته و در تامین خون به پوست اختلال ایجاد می‌کند. زخم‌های فشاری با یک ترتیب نسبتا کوتاه در زمان بالا بودن میزان فشار ایجاد می شوند اما می‌توانند همچنین در دوره‌های طولانی‌تر با فشار کمتر اما پایدارتر نیز به وجود بیایند. این زخم‌ها همچنین ممکن است در اثر اصطکاک پوست لغزیده شده بر روی تخت ایجاد شده و با وجود رطوبت ناشی از عرق وخیمتر می‌شوند. این رطوبت‌ها باعث نرمتر شدن پوست و حساستر شدن آن به بیماری می‌شود.
حرکتهای ناخودآگاه می‌تواند افراد را تا حدی در برابر این شرایط ایمن کند اما آن دسته از بیمارانی که قادر به حرکت نیستند مانند بیماران پیر و فلج بسیار آسیب‌پذیر هستند. به ادعای محققان این گروه بیماران با 50 درصد خطر بیشتر در ابتلا به زخم بستر در اقامتهای طولانی‌مدت در بیمارستانها برخوردارند. محققان آزمایشگاههای فدرال علم مواد و فناوری سوئیس، مرکز پزشکی شولر و مرکز فلج سوئیس برای مبارزه با این شرایط به همکاری پرداخته و این ملحفه را ابداع کرده‌اند.

ويروس آنفلوآنزا كلك ديگري به ما زده است، زيرا شايد در شعله‌ور شدن ديابت هم دخيل باشد. خبر خوب هم آنكه اين كشف شايد به ما راهي نشان دهد كه بتوان از بروز بعضي انواع بيماري پيشگيري كرد. از دهه 1970 محققان عنوان مي‌كنند كه شايد ويروس‌ها باعث شعله‌ور شدن بيماري ديابت شوند به‌خصوص اينكه اغلب ديابت نوع يك ناگهان پس از يك بيماري عفوني بروز مي‌كند. انتروويروس‌ها و روتاويروس‌ها هر دو در اين امر متهم شمرده مي‌شوند، زيرا به اندازه كافي مي‌توانند باعث سردرگمي سيستم ايمني شوند تا به پانكراس حمله كنند، هر چند اين تصوير نيز هنوز ثابت نشده است. اخيرا محققان ايتاليايي در مورد اين رابطه كنجكاوي به خرج داده و بوقلمون‌ها را با ويروس آنفلوآنزا آلوده كردند. آنها اين كار را انجام دادند، زيرا مي‌دانستند كه پرندگان مبتلا به آنفلوآنزا اغلب پانكراس ملتهبي دارند، حتي وقتي با گونه‌هايي از ويروس آلوده شوند كه به صورت طبيعي خارج از ريه منتشر نمي‌شوند. اين تيم دريافت كه بسياري از بوقلمون‌ها مبتلا به صدمات شديد و پيشرفته پانكراس و ديابت شدند. در قدم بعدي، محققان بافت پانكراس انسان را با دو ويروس شايع آنفلوآنزا آلوده كردند. هر دو نوع ويروس‌ها به خوبي در بافت كه شامل سلول‌هاي توليدكننده انسولين هم مي‌شوند، رشد كردند.
نكته مهم آنكه حضور ويروس آنفلوآنزا در سلول‌هاي پانكراس باعث توليد مجموعه‌اي از مواد شيميايي التهابي مي‌شود كه باعث واكنش‌هاي اتوايميون شده و خود ديابت نوع يك را ايجاد مي‌كند. يك تئوري آن است كه سلول‌هاي ايمني بافت آلوده را به سلول‌هاي T تخريبي ارائه مي‌كند تا به آنها شناسايي ويروس و تخريب آنها را آموزش دهند، اما در همين روند، سلول‌هاي T، سلول‌هاي توليدكننده انسولين را هم شناخته و آنها را نيز از بين مي‌برند. در انسان، ويروس به طور طبيعي به روده و ريه محدود است. اما گاهي مي‌تواند به خون و راه ارتباطي روده كوچك و پانكراس هم برسد. زماني كه به پانكراس مي‌رسد، مكان خوب و مناسبي براي تزايد يافته است. اين تيم تحقيقاتي به دنبال علايم عفونت اخير آنفلوآنزا در افراد مبتلا به ديابت هستند كه به تازگي تشخيصي داده شده‌اند. آنها مشكوك به اين هستند كه ويروس H1N1 كه باعث بروز اپيدمي در سال 2009 شد و هنوز هم گردش است مي‌تواند علت خوبي در اين زمينه باشد، زيرا افزايش قابل‌توجهي در بروز ديابت نوع يك پس از پاندمي سال 2009 ديده شد. پزشكان ژاپني و ايتاليايي بسياري از موارد ديابت نوع يك تازه تشخيص داده شده را در افرادي گزارش كرده‌اند كه اخيرا مبتلا به آنفلوآنزا شده‌اند. موضوع مهم در اين ميان، آن است كه حتي اگر آنفلوآنزا باعث بروز تعداد كمي موارد ديابت نوع يك هم شود، مي‌توان با واكسينه‌ كردن افراد از بروز آنفلوآنزا در افرادي كه از نظر ژنتيكي مستعد ابتلا به ديابت هستند، پيشگيري كرد. ارتباط ميان ديابت و آنفلوآنزا شواهدي را در دسترس قرار مي‌دهد كه بسياري از بيماري‌هايي كه غيرعفوني در نظر گرفته مي‌شوند، در واقع در اثر عفونت ايجاد و به اين ترتيب منتشر مي‌شوند. از سوي ديگر شواهد ديگري نيز موجود است كه آنفلوآنزا مي‌تواند باعث حملات قلبي شوند، زيرا افزايش موارد حملات قلبي ساليانه پس از فصل آنفلوآنزا ديده مي‌شد، اما اكنون محققان كانادايي آثار اين ويروس را روي بيماران نشان‌ داده‌اند. آنها به تازگي گزارش كرده‌اند كه واكسينه‌ كردن بزرگسالان در برابر آنفلوآنزا صرف‌نظر از اينكه مشكلات قلبي داشته‌اند يا خير، در طول سال بعدي تعداد موارد حملات قلبي يا استروك را به نصف مي‌رساند.

نتايج مطالعه‌اي كه به تازگي منتشر شده حاكي از آن است كه زنان مصرف‌كننده چاي سبز مي‌توانند خطر پيشرفت بعضي از سرطان‌هاي دستگاه گوارش را در خود كاهش دهند، به‌خصوص سرطان‌هاي معده، مري و كولوركتوم. بدين منظور پژوهشگران چيني زناني را از مطالعه سلامت زنان شانگهاي وارد كردند كه دربرگيرنده حدود 75 هزار زن ميانسال و مسن است. در گفت‌وگوي اوليه، از زنان سوال شد كه چاي مي‌نوشند يا خير. نوع چاي و مقدار آن نيز سوال شد. محققان دريافتند كه نوشيدن منظم چاي (حداقل 3 بار در هفته براي مدت بيش از 6 ماه) با 17 درصد كاهش خطر در انواع سرطان‌هاي دستگاه گوارش همراه است. به‌خصوص افرادي كه 2 تا 3 فنجان در روز (حداقل 150 گرم چاي در ماه) چاي مي‌نوشيدند، با كاهش 21 درصدي خطر سرطان‌هاي دستگاه گوارش مواجه بود. اين ميزان كاهش بيشتر تمايل داشت كه سرطان‌هاي معده/روده و كولوركتال را مديون خود سازد. محقق ارشد اين مطالعه در توضيح بيشتر مدعي است. «كاهش خطر 27 درصدي براي همه انواع سرطان دستگاه گوارش ميان زناني ديده شد كه به مدت حداقل 20 سال، به طور منظم چاي نوشيده بودند. با مصرف طولاني‌مدت چاي، خطر سرطان كولوركتال تا 29 درصد كاهش يافت. اين نتايج نشان مي‌دهند كه به‌خصوص مواجهه تجمعي طولاني‌مدت مي‌تواند مهم باشد.

دو مطالعه جديد كه در كنگره‌ قلب و عروق كانادا ارائه شده، حاكي از آن هستند كه واكسن آنفلوآنزا تنها در برابر عفونت محافظت ايجاد نمي‌كند، بلكه مي‌تواند به سلامت قلب هم كمك كند. اين دو مطالعه اظهار مي‌دارند افراد مبتلا به بيماري قلبي كه واكسن آنفلوآنزا دريافت كرده‌اند با خطر كمتر حملات قلبي و مغزي روبرو مي‌شوند و اپيزودهاي كمتري را از آريتمي تجربه خواهند كرد. در مطالعه اول، محققان داده‌هاي 4 كارآزمايي باليني انجام شده را در اين زمينه بررسي كردند كه واكسن آنفلوآنزا در مقابل پلاسبو مقايسه شد. نيمي از بيماران در مطالعات بيماري قلبي داشتند و نيمي ديگر سالم. در نهايت ديده شد كه گروه دريافت‌كننده واكسن با 50 درصد كاهش در بروز حوادث قلبي- عروقي در يكسال پس از تزريق واكسن مواجه شدند. در مطالعه دوم، محققان 230 بيمار را كه ICDs در بدن آنها كاشته شده بود، مورد بررسي قرار دادند. در ميان اين افراد، بيماران دريافت‌كننده واكسن آنفلوآنزا كمتر در معرض شوك قرار گرفتند. به نظر مي‌رسد علت اين امر شايد محافظت واكسن از patchهاي بي‌ثبات ديواره شريان‌ها باشد.

واژه مولکول‌هاي جديد(NMEs)، بنابر تعريف FDA به ترکيب‌هاي دارويي اطلاق مي‌شود که ماده موثره آنها داراي ساختار شيميايي است که براي نخستين‌بار به بازار دارويي آمريکا عرضه مي‌شود. در تعريف اخير (2012-2011) از مولکول‌هاي جديد، به ويژگي‌هاي فارماکولوژي يک دارو بيشتر از فارماکوکينتيک، عوارض جانبي، تداخلات و دوز موثر آن توجه شده است. در اینجا به بررسی ابيراترون(تاريخ تاييد آوريل 2011)، آوانافيل(تاريخ تاييد آوريل 2012)، کلوبازام(تاريخ تاييد اکتبر2011)، تافلوپروست(تاييد در جولاي 2012) می پردازیم.

ادامه مطلب

ديس ليپيدمي(اختلال متابوليسم چربي)، فاکتور خطر اصلي در بيماري‌هاي عروق کرونر قلبي است، بنابراين دستورالعمل‌هاي جديد، کنترل کلسترولLDL (ليپوپروتئين با چگالي اندک) را به عنوان هدف اوليه درمان معرفي کرده‌اند. مطالعات قبلي نشان داده بودند افزايش کلسترولHDL (ليپوپروتئين با چگالي بالا) و کاهش تري‌گليسيريدها نيز ممکن است آثار مثبتي در پيشگيري از بيماري‌هاي قلبي داشته باشد(اهداف ثانويه درمان). اغلب داروهاي کاهنده چربي، بي‌خطر هستند و از سوي بيماران به خوبي تحمل مي‌شوند. تظاهرات مسموميت کبدي ثانويه به مصرف داروهاي کاهنده چربي عبارتند از نارسايي حاد کبدي، هپاتيت، کلستاز و از همه شايع‌تر ترنس آمينيت که افزايش بدون علامت باليني ترانس آمينازهاي سرم است. نارسايي حاد کبد بسيار نادر و يافته‌ها حاکي از آن است افزايش خفيف و بدون علامت آسپارتات ترانس آميناز و آلانين ترانس آميناز الزاما نارسايي حاد کبد ايجاد نمي‌کند.

ادامه مطلب

سازمان غذا و داروي آمريکا رگورافنيب (regorafenib) با نام تجاري استيوارگا(Stivarga) را براي درمان مبتلايان به بدخيمي کولورکتال متاستاتيک مورد تاييد قرار داده است. استيوارگا يک مهارکننده مولتي کيناز است که آنزيم‌هاي متعدد دخيل در پيشرفت بدخيمي را مهار مي‌کند. اين دارو يک ماه قبل از موعد مقرر براي اعلام نتيجه بررسي‌ها، از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا تاييد شد. استيوارگا دومين داروي مورد تاييد از سوي FDA طي 2 ماه گذشته است. براساس آمار ارائه شده از سوي اداره کنترل و پيشگيري از بيمارهاي آمريکا، بدخيمي کولورکتال سومين سرطان شايع ميان مردان و زنان است. اثربخشي و ايمني استيوارگا در يک مطالعه باليني با شرکت 760 بيمار تحت درمان با تشخيص بدخيمي کولورکتال متاستاتيک بررسي شد. بيماران به طور تصادفي استيوارگا يا دارونما دريافت کردند. مصرف استيوارگا يا دارونما تا زمان عود بدخيمي يا غيرقابل تحمل شدن عوارض ادامه يافت. نتايج نشان دادند درمان‌شدگان با استيوارگا در مقايسه با دريافت‌کنندگان دارونما طول عمر بيشتري داشتند. همچنين زمان تاخير در رشد تومور در دريافت‌کنندگان استيوارگا به طور متوسط 2 ماه بيشتر بود. شايع‌ترين عوارض گزارش‌شده از سوي بيماران تحت درمان با استيوارگا عبارت بودند از ضعف و بي‌حالي، کاهش اشتها، نشانگان دست – پا(اريتروديس استازي کف دست و پا)، اسهال، زخم‌هاي دهان(موکوزيت)کاهش وزن، عفونت، افزايش فشارخون، ديس فوني(تغيير صدا).