پزشکی بالینی

شركت تجهيزات پزشكي سولتا (Solta) اعلام كرد كه سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده محصول جديد اين شركت با نام فركسل (Ferxel) را تاييد كرده است. اين دستگاه ليزري داراي امواجي با طول موج 1927 نانومتر است و به طور موفقيت‌آميزي باعث درمان كراتوزآكتينيك مي‌شود. مطالعه‌ها نشان داده‌اند كه درمان با اين طول موج از امواج ليزري بهتر است و باعث درمان در 5/83 درصد از بيماران مي‌شود. هيچ عارضه جانبي براي بيماران درمان‌شده ايجاد نشد.

تولد زودرس که به تولد پيش از هفته 37 بارداري گفته مي‌شود، علت شايع مرگ‌و‌مير نوزادان در دنياست. حدود نيمي از تمام موارد تولد زودرس به دنبال زايمان زودرس اتفاق مي‌افتد اما تولد زودرس ممکن است به دنبال پارگي لايه‌هاي جنيني يا ساير مشکلات پزشکي رخ دهد. 
زايمان زودرس ناشي از انقباضات منظمي است که پيش از هفته 37 بارداري اتفاق مي‌افتند و مرتبط با تغييرات دهانه رحم هستند. دلايل زايمان زودرس چندان واضح نيستند اما عوارض آن به خوبي شناخته شده‌اند. سالانه حدود 500 هزار تولد زودرس در کشور آمريکا اتفاق مي‌افتد که 13درصد از تمام موارد تولد را شامل مي‌شود.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

سازمان غذا و داروي آمريکا ايمپلنت پروپل Propel (ممتازون فورواتMometasone Furoate) را براي کنترل آزادسازي دارو در مبتلايان به سينوزيت مزمن موردتاييد قرار داده است. در سينوزيت مزمن سينوس‌هاي فرد متورم و ملتهب مي‌شوند؛ در نتيجه تنفس براي بيمار دشوار خواهد شد. اين وضعيت با درد ناحيه صورت، سردرد، کاهش احساس چشايي و بويايي همراه است. اين عارضه به اندازه‌اي شايع است که يک نفر از هر 7 آمريکايي را مبتلا مي‌کند. در اغلب موارد براي درمان سينوزيت مزمن ترکيبي از جراحي و دارودرماني لازم است. سالانه 500 هزار بيمار تحت جراحي سينوس قرار مي‌گيرند. هر چند که اين جراحي موثر است، اما اغلب بيماران طي سال اول پس از جراحي عود علايم را تجربه مي‌کنند. پروپل اولين محصول از گروه فراورده‌هايي است که انتقال مستقيم استروييد به بافت سينوس را کنترل مي‌کنند. مطالعات نشان داده اند که پروپل مي‌تواند از انسداد سينوس اتموئيد پس از جراحي جلوگيري کند. ايمني و اثربخشي ايمپلنت پروپل در سه مطالعه باليني آينده نگر با شرکت 205 بيمار بررسي شده است.

برگزار کننده: مرکز تحقیقات سرطان دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی
زمان برگزاری: ۲۴ الی ۲۶ خرداد ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۲/۱۳۹۱
مکان برگزاری: تهران، تالار امام خمینی دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی

سایت همایش

موضوع: بهداری رزمی در خلیج فارس
برگزار کننده: مرکز پژوهش های طب دریا، فرماندهی بهداری ندسا
زمان برگزاری: ۲ الی ۴ اسفند ۱۳۹۰
ارسال خلاصه مقالات: ۳۰/۹/۱۳۹۰
مکان برگزاری: بندرعباس، سالن همایش های شهیداثری نژاد

سایت همایش

سایت همایش

براي نخستين بار، سلول‌هاي قرمز خون که در آزمايشگاه توليد شدند، به‌طور موفقيت‌آميزي درون رگ‌هاي يک فرد داوطلب تزريق شدند. اين يک قدم حياتي به سوي آينده‌اي است که در آن تمام خون مورد نياز براي انتقال در آزمايشگاه توليد خواهد شد و ديگر نيازي به اهداکننده‌هاي خون وجود نخواهد داشت. محققان فرانسوي در اين تحقيق آنچه را گسترش داده‌اند که توليد سلول‌هاي بنيادي هماتوپويتيک از يک مغز استخوان داوطلب ناميده مي‌شود. اين سلول‌ها تشويق مي‌شوند که درون سلول‌هاي قرمز خون کشت داده شده رشد کنند و پس از برچسب‌گذاري رديابي شوند. محققان سپس 10 ميليارد از اين سلول‌ها را که معادل 2 ميلي‌ليتر خون است به اهداکننده اصلي برگرداندند تا ببينند سلول‌ها چقدر زنده مي‌مانند. پس از 5 روز، 94 تا صددرصد سلول‌ها در جريان خون باقي ماندند، در حالي که پس از 26 روز، 41 تا 63 درصد آنها باقي ماندند؛ ميزان بقايي که با سلول‌هاي قرمز طبيعي قابل مقايسه است. سلول‌هاي خون کشت داده شده هرنوع شاخصي را براي اطمينان از ايمني آنها دارند،‌ مثلا به انواع سلول‌هاي بدخيم تبديل نمي‌شوند. از سوي ديگر، آنها مانند سلول‌هاي طبيعي قرمز عمل مي‌کنند، يعني مي‌توانند به اکسيژن وصل شوند و آن را آزاد کنند. محققان اين طرح معتقدند اين ابداع يک قدم بزرگ به جلو است. درواقع با اين آزمون نشان داده شده که اين سلول‌ها دم يا شاخ ندارند که از آنها بترسيم و مي‌توانند به‌طور طبيعي در بدن زنده بمانند. به اين ترتيب شواهد حاکي از آن هستند که از اين پس ذخاير خون در دسترس به‌طور نامحدود باقي خواهند ماند، زيرا هميشه به ذخيره خون نياز فوري است و گاهي اهداکننده‌ها کمتر يافت مي‌شوند يا نياز ما افزايش مي‌يابد. از سوي ديگر منبع خون بدون ويروس HIV نيز از ضروريات ديگري است که بايد به آن توجه کرد.
سابق بر اين توليد جايگزين‌هاي خون با نااميدي همراه بوده است. محصولات متعددي از دور خارج شدند، زيرا نگراني‌هايي از بابت ايمني آنها وجود داشته يا به‌طور ساده، آنها خوب کار نمي‌کردند. از مزاياي تکنولوژي سلول‌هاي بنيادي براي توليد سلول‌هاي قرمز آن است که محصولات توليدي شباهت زيادي به خون واقعي خواهند داشت و نگراني‌هاي مربوط به ايمني محصول را کاهش خواهد داد.
يکي از دانشمندان دانشگاه مک‌گيل کانادا در واکنش به اين ابداع مي‌گويد: «موفقيت مذکور به اين معنا نيست که ديگر تحقيقات در زمينه توليد جايگزين‌هاي مصنوعي خون ارزشمند نيستند يا بايد متوقف شوند. اين خون توليد شده بايد سرد شود، مانند خون تازه، درحالي که خون مصنوعي بر پايه هموگلوبين (از ديگر جايگزين‌هاي خون طبيعي که قبلا توليد شده بود) نيازي به فريز شدن ندارد که از مزاياي آن محسوب مي‌شود. اين پايداري آن را در مناطق دوردست يا در شرايط بلاياي طبيعي بيشتر مفيد نشان مي‌دهد، بنابراين تحقيقات در اين زمينه نبايد متوقف شود تا بتوان يک جايگزين واقعي و بدون دردسر براي خون طبيعي پيدا کرد.»
چالش بعدي اين گروه تحقيقاتي، مقياس کردن توليد است، يعني چگونه سلول‌هاي قرمز کشت داده شده مي‌توانند سريع‌تر و ارزان‌تر و در مقادير کافي براي انتقال آماده شوند. 10 ميليارد سلول ساخته‌شده، مقدار زيادي نيست، زيرا يک انتقال خون معمولي به 200 برابر اين مقدار نياز دارد. با اين تکنولوژي موجود، محققان تخمين مي‌زنند که در يک بار انتقال به 400 ليتر مايع کشت داده شده نياز هست که واضحا غيرعملي است، بنابراين سال‌ها لازم است تا اين تکنولوژي به مقياس واقعي خود برسد.

در فيلم «سفر خيالي»، زيردريايي مينياتوري وجود داشت که به داخل جريان خون فرستاده شده بود تا لخته‌هاي خطرناک و تهديدکننده زندگي را از بين ببرد. اکنون يک پروب جديد نقش اصلي اين فيلم را بازي مي‌کند. اين پروب مي‌تواند درون شريان‌ها به حرکت درآيد تا لخته‌ها را به ما نشان دهد. اين پروب‌ها به دوربين‌هايي مجهز هستند که درون شريان‌ها به جلو مي‌روند. پزشکان بايد لخته‌ها را مشخص کنند و تصميم بگيرند که آيا آنها مي‌توانند شريان را ببندند يا خير. اين پروب جديد همچنين مولکول‌هايي را تشخيص مي‌دهد که اغلب لخته‌هاي خطرناک و پلاک‌هاي چربي را علامت‌گذاري مي‌کند. هر چند اين تکنيک هنوز بايد توسعه يابد، اين اميد وجود دارد که درمان‌هاي موجود با اين پروب هماهنگ شده تا عليه پلاک‌هاي خطرناک بجنگند.

گروه علم کما در دانشگاه ULg بلژيک با همکاري دانشمندان انگليسي و کانادايي، تست قابل حملي را ابداع کرده‌اند که به تشخيص ساده‌تر و کم‌هزينه‌تر بيماران با زندگي نباتي که هنوز هوشيار هستند، کمک مي‌کند؛ باوجود اين واقعيت که آنها وسيله‌اي براي بيان هوشياري خود ندارند. اين تست در بالين بيمار استفاده مي‌شود. محققان اين طرح معتقدند 40 درصد بيماران که در حالت نباتي به سر مي‌برند، به غلط تشخيص داده شده‌اند و هنوز درجاتي از هوشياري را دارند. اين گروه در سال 2010، موفق شدند نشان دهند که ارتباط برقرار کردن با بيماران نباتي از راه اسکنرها امکان‌پذير است؛ اسکنرهايي که بر پايه MRI عملکردي بنا شده‌اند، زيرا اين بيماران مي‌توانند از نظر ذهني و با يک روش مناسب به ارزيابي‌هاي صورت گرفته پاسخ دهند. پژوهشگران که نتايج طرح خود را در نشريه معتبر «لنست» به چاپ رسانده‌اند، معتقدند با اين تست جديد، ما از بيماران باز هم خواهيم خواست که دست يا پاي خود را تکان دهند، اما زياد به پاسخ عضلاني آنها اعتماد نمي‌کنيم، بلکه مستقيما فعاليت موتور کورتکس مغزشان را مي‌سنجيم.

 محققان ايتاليايي و هلندي يک «بيني الکترونيکي» ابداع کرده‌اند که به نظر مي‌رسد مي‌تواند تنها از يک نمونه تنفسي به شما بگويد چه کسي مبتلا به مزوتليوماي بدخيم پلورال است. اين محققان اميدوارند بتوانند نشان دهند اين بيني الکترونيکي (که Cyranase 320 ناميده مي‌شود) يک وسيله تشخيصي براي اين بيماري مهلک باشد. اين وسيله، مواد آلي فراري را که در نمونه تنفس افراد مشکوک وجود دارد، مورد آناليز قرار مي‌دهد. محققان در اين آزمايش دريافتند که اين وسيله مي‌تواند در حداقل 80 درصد از موارد، افراد بيمار را از سالم تشخيص دهد. همچنين افرادي را که مواجهه طولاني‌مدت با آزبستوز داشته‌اند، اما هنوز به مزوتليوما مبتلا نشده‌اند، قابل تشيخص مي‌کند. در اين مطالعه، پژوهشگران 13 بيمار تاييد شده مبتلا به مزوتليوما را با 13 فرد سالم بدون سابقه تماس با آزبستوز مورد بررسي قرار دادند، همچنين 13 بيمار با سابقه مواجهه با آزبستوز که علايمي از مزوتليوما نداشتند. دقت تشخيصي اين وسيله براي فرق گذاشتن ميان افراد بيمار و سالم، حدود 85 درصد برآورد شد، همچنين در افتراق‌گذاري ميان افراد سالم و آنها که مواجهه با آزبستوز داشته‌اند تا 80 درصد موفق عمل کرد. به نظر مي‌رسد محققان موفق به ابداع روشي غيرتهاجمي و ايمن براي تشخيص مزوتليوما شده‌اند.

محققان آمريکايي يک پروتز قابل‌انعطاف و فوق‌نازک مغزي ابداع کرده‌اند که مي‌تواند روزي براي درمان تشنج‌هاي اپي‌لپسي استفاده شود. در مطالعات حيواني محققان از وسيله‌اي استفاده مي‌کنند که نوعي الکترود قابل?مطابقت با سطح مغز است و با آن مي‌توان فعاليت مغز را به صورت بي‌سابقه‌اي تحت‌نظر قرار داد. در آينده، اين‌ آرايه‌هاي قابل‌انعطاف مي‌توانند با دقت کامل به نقطه‌اي اشاره کنند که تشنج‌ها در مغز شروع مي‌شود و شايد آنها را خاموش هم کنند. اين آرايه‌هاي الکترود قابل‌انعطاف به‌طور قابل‌توجهي انتخاب گزينه‌هاي جراحي را براي بيماران مبتلا به اپي‌لپسي که مقاوم به درمان هستند، بيشتر مي‌کند. در مدل حيواني‌، محققان امواج اسپيرالي را در فعاليت مغز مشاهده کردند که قبلا در طول تشنج ديده نشده بود. امواج مشابه آن تنها حين فيبريلاسيون بطني در عضله قلب وجود دارد. اگر اين يافته‌ها در مطالعات انساني نيز تاييد شوند، درمان تشنج‌ها با درمان، مانند آنچه براي آريتمي‌هاي قلبي استفاده مي‌شود، امکان‌پذير خواهد شد و درمان جراحي اپي‌لپسي بيش از بيش رايج مي‌شود.

شايد معجون عجيبي به نظر برسد ‌اما ترکيب چاي سبز و نور قرمز مي‌تواند درمان جديدي براي بيماري آلزايمر باشد. اين دو با هم پلاک‌هاي سرکش را که در مغز بيماران مبتلا به آلزايمر به حرکت درمي‌آيند، تخريب مي‌کند. درواقع نورقرمز کار را براي چاي سبز راحت مي‌کند تا بتواند روي پلاک‌ها کار کرده و آنها را از بين ببرد. محققان آلماني اين طرح قبلا نيز با استفاده از طول موج 670 نانومتر ليزر قرمز، داروهاي ضدسرطان را به سلول‌ها انتقال داده‌اند. اين نور ليزر آب را از سلول‌ها بيرون مي‌کشد و وقتي خاموش مي‌شود، سلول‌ها دوباره آب و هر مولکول ديگري را که اطرافش باشد، درون خود مي‌کشند، مانند داروها. اکنون همين محققان اين روش را براي تخريب پلاک‌هاي بتاآميلوييد در بيماري آلزايمر به کار برده‌اند. اين پلاک‌ها حاوي پپتيدهاي غيرطبيعي هستند که به نظر مي‌رسد ارتباط ميان سلول‌هاي عصبي را از بين مي‌برند. در اين روش، در همان زماني که سلول‌ها با نور قرمز تحريک مي‌شوند به‌وسيله ماده EGCG (عصاره چاي سبز که داراي خواص مهار بتاآميلوييد است) احاطه مي‌شوند، به اين ترتيب بتا‌آميلوييدها تا حدود 60 درصد کاهش مي‌يابند. در صورت استفاده تنها از نور قرمز، بتاآميلوييدها حدود 20 درصد کمتر خواهد شد.

شرکت تجهيزات پزشکي مدترونيک به تازگي يک دستگاه جديد با نام آکواترک (AccuTrak) را توليد کرده است. اين دستگاه براي حمل سيستم کوروالو (CoreValve) طراحي شده است. کوروالو در واقع وسيله‌ايست که براي ترميم تنگي‌هاي شديد آئورت با روشي اندک‌تهاجمي و بدون خارج کردن دريچه آسيب‌ديده اصلي در قلب کارگذاري مي‌شود. تا کنون بيش از 100 هزار بيمار براي درمان تنگي دريچه آئورت اين وسيله را دريافت کرده‌اند. تنها مشکل کارگذاري اين وسيله هدايت آن تا ناحيه مورد نظر بود که به سختي صورت مي‌گرفت. آکوا ترک اين امکان را براي جراحان قلب و عروق فراهم کرده که بتوانند کوروالو را به راحتي و با دقت بالا به ناحيه مورد نظر هدايت کنند.

بر اساس نتايج حاصل از مطالعه‌اي که در نشريه نيوانگلند به چاپ رسيده، استفاده از روش جديدي که به تازگي توسط پژوهشگران کشف شده است مي‌تواند مبتلايان به سل را با حساسيت بالاتري نسبت به روش‌هاي موجود شناسايي کند. علاوه بر اين،‌آزمايش جديد در تشخيص موارد مقاوم به دارو نيز از کارايي بالاتري نسبت به آزمايش‌هاي در دسترس برخوردار است. در مطالعه انجام شده 1730 بيمار مبتلا به سل توسط اين آزمايش که به نام MTB/RIF معروف است مورد آزمايش قرار گرفتند. 98 درصد از بيماران توسط اين تست به درستي تشخيص داده شدند. همچنين 98 درصد از موارد مقاوم به درمان ريفامپين نيز شناسايي شدند. مزيت اين تست نسبت به روش‌هاي قبلي اين‌است که بسيار ارزان‌قيمت است وعفونت سل را در مدت زمان بسيار کوتاه (ظرف 2 ساعت) شناسايي مي‌کند.

پژوهشگران دانشگاه اوتا در ايالات متحده آمريکا موفق به ساخت دستگاهي شدند که قادر است سيگنال‌هاي مغزي را به راحتي شناسايي کند. براي آزمايش اين دستگاه ليستي از لغات را به بيمار دادند و بيمار به دلخواه خود از اين ليست لغات را بدون اينکه آنها را بر زبان بياورد خواند. اين دستگاه از طريق الکترودهاي خارجي نصب‌شده بر روي سر به راحتي تشخيص داد که بيمار کدام لغت را انتخاب کرده و خوانده است. پژوهشگران اين طرح عنوان کردند هدف از اختراع اين وسيله کمک به بيماراني مانند ALS و يا دچار آسيب‌ديدگي بصل‌النخاع است که قادر به خواندن هستند اما قدرت صحبت کردن ندارند. اين وسيله به اين بيماران کمک خواهد کرد که با محيط خارج به راحتي ارتباط برقرار کنند. پژوهشگران اين طرح معتقدند هنوز راه زيادي تا تکميل اين دستگاه و استفاده باليني از آن وجود دارد. نتايج حاصل از مطالعات اوليه برروي اين دستگاه به تازگي در نشريه Neural Engineering به چاپ رسيده است.

شرکت تجهيزات پزشکي کونوا اعلام کرد آکواسل (Aquacel) را با اندازه‌هاي کوچک‌تر توليد کرده و آماده عرضه در داروخانه‌ها کرده است. آکواسل در واقع نوعي پانسمان است که براي زخم‌هاي حاد و مزمن مثل آبسه‌ها که به شدت اگزودا توليد مي‌کنند مصرف مي‌شود. در توليد آکواسل از تکنولوژي هيدروفايبر استفاده مي‌شود که جاذب ترشحات است. آکواسل با توجه به پوششي که از نقره دارد، داراي اثرات ضدباکتريايي قابل توجهي است.

شرکت تجهيزات پزشکي البيت اعلام کرد اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات‌متحده تاييد کرده است مي‌توان از اکس‌ابليت (ExAblate) در درمان سرطان‌هاي پروستات بهره جست. پيش از اين از اکس‌ابليت تنها براي درمان فيبروييدهاي رحمي استفاده مي‌شد. تاکنون 7 بيمار با موفقيت تحت درمان سرطان‌هاي پروستات موضعي خود با دستگاه اکس‌ابليت قرار گرفته‌اند. اين درمان در دو مرکز (يکي در روسيه و ديگري در سنگاپور) آزموده شده است. در اين روش، تصاوير ام.‌آر.‌آي به عنوان راهنما به دقت محل ضايعه توموري را به پزشک نشان مي‌دهند و سپس امواج پرقدرت اولتراسوند براي تخريب بافت توموري به سمت تومور ارسال مي‌شود. اين درمان به صورت سرپايي و به عنوان يک جراحي با کمک روبوت انجام مي‌شود.

امروزه علم پلاسما به عنوان علم گداخت هسته‌اي، راه‌حل بعدي پژوهشگران براي مشکل توليد انرژي شمرده مي‌شود. خواص منحصربه‌فرد پلاسما محققان را بر آن داشته که از آن در کاربردهاي روزانه بشر نيز استفاده کنند. به عنوان نمونه کاربرد پلاسما در صنايع نساجي، جوشکاري، برشکاري و... از جمله اين کاربردهاست. اما امروزه پلاسما به عنوان يک علم جديد در حوزه پزشکي نيز وارد شده است. به تازگي پژوهشگران موفق به ساخت وسيله‌اي جديد شدند که به کارگيري آن در رشته پزشکي براي استريليزه کردن وسايل و تجهيزات پزشکي بسيار حايز اهميت است. روش‌هاي موجود کنوني براي استريليزه و گندزدايي سطوح (مانند روش شيميايي اتيلن اکسايد) مشکلات فراواني دارند که از جمله مي‌توان به خطرناک بودن اين روش‌ها براي اپراتور، مرطوب بودن (به علت تماس با مايعات) و مضر بودن اين روش براي محيط زيست اشاره کرد. لامپ UV هم روش ديگري براي استريليزه کردن است که مهم‌ترين مشکل اين روش خطر ساطع شدن اشعه و مدت زمان طولاني مورد نياز براي استريليزه کردن است. همچنين در بقيه روش‌هاي فيزيکي مانند اتوکلاو يا فور به دليل گرماي زياد ممکن است به وسايلي که استريليزه مي‌شوند، آسيب برسد. به دنبال مشکلات مطرح‌شده، پژوهشگران با استفاده از منابع معتبر درصدد يافتن راه‌حل مناسبي بودند. اين پژوهشگران با استفاده از منابع موجود از طراحي دستگاه‌هاي اتوکلاو پلاسما، پلاسماجت و ميکروپلاسما الهام گرفته و دستگاه سوزن پلاسما را اختراع کردند. اين دستگاه به تازگي براي ثبت به مراجع ذي‌ربط ارجاع شده است. دستگاه سوزن پلاسما به طور کلي از سه قسمت تشکيل شده است:الف) بخش تجهيزات الکترونيکي، ب) بخش گاز، ج) دستگاه مولد پلاسما (سوزن پلاسما)
در پلاسما به طور عمومي وجود 3 عامل مهم باعث به وجودآمدن خاصيت آنتي‌باکتريال و ضدعفوني‌کننده مي‌شود: الف) ايجاد راديکال‌هاي آزاد و يون‌هاي واکنش‌پذير ب) تابش امواج ماوراي بنفش ج) برخورد ذرات پرانرژي به سطح. ويژگي مهم دستگاه سوزن پلاسما، غيرحرارتي بودن آن است و مهم‌ترين عامل ضدعفوني‌کننده در مقابل عوامل بيماري‌زا ايجاد راديکال‌هاي آزاد است. راديکال‌هاي آزاد به خاطر واکنش‌پذيري بسيار بالا باعث نابودي عوامل ايجادکننده آلودگي مي‌شوند بدون اينکه نياز به افزايش دما باشد. دماي ايجاد شده در اين روش تنها 32 درجه سانتي‌گراد است.
دستگاه سوزن پلاسما به جز استريليزاسيون، کاربردهاي ديگري نيز در رشته پزشکي و ميکروبيولوژي دارد. اخيرا در دندان‌پزشکي مانند عصب‌کشي بدون درد و همچنين براي انعقاد خون و ترميم زخم‌هاي عميق و عفوني نيز مورد استفاده قرار گرفته است. از ديگر کاربردهاي آن مي‌توان به روشن کردن يا Activation سطوح بيولوژيکي براي استريل‌کردن مواد مايع اشاره کرد. پژوهشگران ايراني در مرکز تحقيقات فيزيک پلاسما با سرپرستي دکتر قرآن‌نويس با استفاده از دستگاه طراحي شده خود باکتري استافيلوکوک اورئوس را با موفقيت و در زمان بسيار کوتاهي نابود کردند. پژوهشگران اين طرح معتقدند که دستگاه سوزن پلاسماي ساخت آنها داراي خواص منحصر به فردي است که هيچ نمونه مشابهي که داراي خاصيت‌هاي آن باشد ساخته نشده است.

کارآزمايي بزرگي به نام تيتان از موفقيت محصول جديد شرکت تجهيزات پزشکي کاردياک دايمنشن خبر مي‌دهد. محصول اين شرکت کاريلون (CARILLON) نام دارد که با روش اندک تهاجمي و بدون نياز به انجام جراحي باز، به ترميم نارسايي دريچه ميترال مي‌پردازد.  اين کارآزمايي‌ها توسط پروفسور اوتا هوپ از دانشگاه کلن در آلمان انجام شده و نشان مي‌دهد موفقيت و عوارض ناشي از اين روش درماني با روش‌هاي قبلي قابل مقايسه بوده و پذيرش بيماران به علت تهاجم اندک آن بالاتر است.

يک دستگاه خنک‌کننده جديد که از طريق مجراي بيني کار گذاشته مي‌شود، مي‌تواند ميزان بقاي پس از ايست قلبي را بهبود ببخشد. اين سيستم که رينوچيل (Rhinochill) ناميده شده است، مي‌تواند به سرعت دماي مغز را پايين آورده و از آسيب پايدار آن به علت ايسکمي جلوگيري کند. نتايج اين مطالعه در شماره اخير نشريه سيرکوليشين به چاپ رسيده و نشان مي‌دهد آزمودن اين دستگاه روي 200 بيمار، نتايج موفقيت‌آميزي را در پي داشته است. در واقع ميزان بقا در گروهي که با استفاده از اين دستگاه درمان شده بودند 59 درصد گزارش شده که در مقايسه با 29 درصد در موارد عدم استفاده از آن رقم قابل توجهي در نظر گرفته مي‌شود. مزاياي اين دستگاه، سادگي استفاده و غيرتهاجمي بودن آن گزارش شده است. رينوچيل در سال 2007 ميلادي موفق به کسب تاييديه از مقامات و موسسات تجهيزات پزشکي اروپا شده است، اما هنوز در ايالات متحده مجوز فروش دريافت نکرده است.

نتايج رتبه بندي دانشگاه‌هاي جهان بر اساس وب سنجي در جولاي 2011 اعلام شد که در اين رتبه بندي که وسيعترين رتبه بندي در جهان است، عملکرد 12 هزار وب سايت دانشگاهي در سراسر جهان مورد بررسي و دسته بندي قرار گرفته است. رتبه بندي وبومتريك شاخصي است براي رتبه بندي وب سايت هاي دانشگاه ها و مراكز علمي، آموزشي و تحقيقاتي دنيا كه توسط آزمايشگاه سايبرمتريك (CINDOC)واحدي از انجمن ملي تحقيقات اسپانيا تهيه شده است. رتبه‌بندي وبومتريک، دانشگاه‌هاي جهان را بر اساس ارزيابي آموزش‌هاي برتر در وب، حجم، قابليت ديد و اثر(impact) صفحات وب منتشر شده توسط دانشگاه‌ها و منابع اطلاعات و تفسير آنها رتبه بندي مي‌کند. بر اساس آخرين نسخه به روز شده مرکز رتبه بندي وبومتريک، دانشگاه‌هاي ايراني نسبت به گذشته جايگاه بهتري پيدا کرده‌اند. شاخص‌هاي رتبه بندي وبومتريک در اين نسخه از گزارش رتبه بندي شامل اندازه صفحات وب(size)، قابليت مشاهده از سوي ديگران و ميزان لينک‌هايي که مراکز ديگر به سايت اصلي داده باشند(visibility)، فايل‌هاي قابل دسترسي‌( rich file) و همچنين تعداد منابع علمي سايت و ميزان ارجاعات به آن (scholar) بوده است.  

بر اساس رتبه بندي جديد وبومتريک، 10 رتبه برتر دانشگاه‌هاي جهان به 10 دانشگاه ايالات متحده اختصاص يافته است. دانشگاه‌هاي MIT (موسسه فناوري ماساچوست)، هاروارد، استنفورد، کرنل، کاليفرنيا در برکلي، ميشيگان، ويسکانسين مديسون، واشنگتن، مينه سوتا و پنسيلوانيا رتبه هاي اول تا دهم اين رتبه بندي را تشكيل مي‌دهند. 10 رتبه برتر آسیا عبارتند از دانشگاه ملی تایوان (24 جهان)، دانشگاه توکیو ژاپن (34 جهان)، دانشگاه کیوتو ژاپن (56 جهان)، انشگاه ملی چنگ کونگ تایوان (67 جهان)، دانشگاه هنگ کنگ (82 جهان)، دانشگاه ملی سنگاپور (85 جهان)، دانشگاه ملی چیائو تونگ تایوان (89 جهان)، دانشگاه ملی تسینگ هوآ تایوان (108 جهان)، دانشگاه پکینگ چین (109 جهان)، دانشگاه ملی مرکزی تایوان (119 جهان).

 رتبه بندی وبمتریک دانشگاه های ایران جولای 2011    
رتبه بندی وبمتریک دانشگاه های آسیا جولای 2011   
رتبه بندی وبمتریک دانشگاه های جهان جولای 2011   

امروزه آندوسکوپ‌هاي مينياتوري داخل مجرايي به طور پيشرونده و فزاينده‌اي نقش مهمي در تشخيص و درمان غيرجراحي بيماري‌هاي بيلياري و پانکراتيک بازي مي‌کنند. تلاش‌هاي اوليه براي بررسي مجراي بيلياري و پانکراتيک به وسيله آندوسکوپ، در ميانه دهه 70 آغاز شد، اما به دليل محدوديت‌هاي تکنيکي که در وسايل آن زمان وجود داشت، کمتر استفاده مي‌شد.
اخيرا با پيشرفت‌هايي که در اسکوپ‌هاي قابل انعطاف با قطر کم (ميني‌اسکوپ) رخ داده و اغلب نيز همراه با کانال بيوپسي هستند، بسياري از مشکلات پيشين رفع شده و وسايل جديد و ارزشمندي را براي موارد استفاده گسترده تهيه کرده‌اند. آندوسکوپ‌هاي مينياتوري، در حين جراحي، همراه با ERCP و PTC قابل استفاده هستند. در اين مقاله سعي بر آن است تا کلانژيوسکوپي و پانکراتوسکوپي حين ERCP توضيح داده شوند.

ادامه مطلب

اولتراسوند داخل برونشي (EBUS) يک تکنيک برونکوسکوپيک است که با استفاده از اولتراسوند، امکان مشاهده ساختمان‌هاي درون و هم‌جوار ديواره راه هوايي را فراهم مي‌کند. اين تکنيک عموما براي لوکاليزه کردن لنف‌نودهاي مدياستينال يا هيلار استفاده مي‌شود تا بتوان به راحتي و با دقت بيشتر آسپيراسيون سوزني را از راه برونش انجام داد، اما مي‌تواند براي مشخص کردن ندول‌هاي محيطي ريوي نيز استفاده شود تا از آنها هم در هنگام نياز نمونه‌برداري کرد. EBUS از اولتراسوند آندوسکوپيک (EUS) متفاوت است. هر چند هر دو لنف‌نودهاي مدياستينال را مشخص کرده و تحت راهنمايي آنها مي‌توان نمونه‌برداري انجام داد، EBUS از راه برونکوسکوپي انجام مي‌شود و EUS از طريق آندوسکوپي.

ادامه مطلب

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی همدان، دفتر سلامت جمعیت خانواده و مدارس وزارت بهداشت
زمان برگزاری: ۲۰ الی ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۱۲/۱۳۹۰
مکان برگزاری: همدان

سایت همایش

برگزار کننده: کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی کرمانشاه
زمان برگزاری: ۴ الی ۴ اسفند ۱۳۹۰
ارسال خلاصه مقالات: ۱/۱۱/۱۳۹۰
مکان برگزاری: کرمانشاه، سالن شهید نوروزنژاد بیمارستان امام رضا (ع)

سایت همایش

شركت جهاني تجهيزات پزشكي St. Jude اعلام كرد تاييديه اداره تنظيم مقررات اروپا را براي استفاده از وسيله تحريك نوروني كاشتني براي درمان بيماران مبتلا به ميگرن مزمن درمان ناپذير دريافت كرده است. اين وسيله جديد كه سيستم Genesis تحريك نوروني ناميده مي‌شود باعث تحريك اعصاب محيطي (PNS) اكسي پيتال شده، در نتيجه در مديريت درد و ناتواني همراه با ميگرن سركش و مزمن به كار مي‌رود. درمان شامل هدايت پالس‌هاي ملايم الكتريكي به نورون‌هاي اكسي‌پيتال است كه درست زير پوست در عقب‌‌سر قرار گرفته‌اند. به عبارتي، يك هدايت‌كننده كوچك الكتريكي در زير پوست قرار داده شده و به تحريك‌كننده عصبي كه پالس‌هاي تحريكي را توليد مي‌كند، متصل مي‌شود. در مطالعه‌اي كه به اين منظور انجام و دربرگيرنده 157 بيمار بوده، 65 درصد افرادي كه تحت اين درمان قرار گرفتند، ادعا كردند به طور عالي از درد رهايي پيدا كردند، به طوري كه قبل از درمان به طور متوسط 26 روز در ماه و پس از درمان، كمتر از 7 روز در ماه درد را تحمل مي‌كردند، در حالي كه بيماران گروه كنترل، تنها يك روز نسبت به قبل از روزهاي دردشان كاسته شده بود.

محققان به تازگي دستگاه‌هاي مينياتوري را ابداع و آزمايش كرده‌اند كه در تومورها جايگذاري مي‌شوند و اكسيژن توليد مي‌كنند، به اين ترتيب قدرت كشندگي راديوتراپي و كموتراپي را تقويت مي‌كنند. اين فناوري براي درمان تومورهاي توپر كه در مركز خود هيپوكسيك هستند، طراحي شده است. در واقع راديوتراپي براي موثر واقع شدن به اكسيژن نياز دارد. بنابراين نواحي كم اكسيژن در تومورهاي توپر، مانعي براي كشتن سلول‌هاي سرطاني مي‌شوند. سرطان‌هاي پانكراس و سرويكس به‌طور بدنامي هيپوكسيك هستند. پس اگر بتوان اكسيژن توليد كرد، مي‌توان كارايي درمان راديوتراپي و همچنين كموتراپي را افزايش داد. ميكرو ژنراتور اكسيژن قابل‌كاشت يك وسيله الكترونيكي است كه علامت‌هاي اولتراسوند را دريافت مي‌كند و از انرژي آن براي توليد يك ولتاژ كم براي جداكردن هيدروژن و اكسيژن از آب استفاده مي‌كند كه در واقع همان الكتروليز آب است. اين وسيله داخل تومور گذاشته مي‌شود و سپس تومورها در معرض اولتراسوند قرار مي‌گيرند و و به اين ترتيب اكسيژن توليد مي‌شود.

يك تست خوني جديد كه براي نخستين‌بار به‌وسيله محققان كمبريج و آكسفورد ابداع شده، مي‌تواند به تشخيص كودكان در معرض خطر فرم شديد بيماري سيكل سل كمك كند تا هر چه سريع‌تر درمان‌هاي لازم براي آنها شروع شود. امروزه اغلب تست‌هاي تشخيصي قابل‌اعتماد براي بيماري سيكل‌سل پيچيده است و به تكنيسين‌هاي باتجربه و ماهر و وسايل گران قيمت نياز دارند. همچنين اين تست‌ها زمان‌بر بوده و اغلب در شرايط اورژانس مفيد نيستند. از سوي ديگر هيچ‌يك از آنها نمي‌توانند پيش‌بيني كنند که بيماري تا چه حد شديد است. در اين تست جديد از تركيب نمونه خون با يك محلول قندي خاص در اكسيژن كم استفاده مي‌شود. سلول‌هاي قرمز بيمار در اين مايع تركيده مي‌شود، در نتيجه مايع صورتي رنگ مي‌شود، در حالي كه سلول‌هاي سالم مشكلي پيدا نمي‌كنند و مايع شفاف باقي مي‌ماند. بنابراين اين تست به راحتي در بالين مورد استفاده قرار مي‌گيرد. البته محققان اميدوارند كه اين تست ساده‌تر و ارزان‌تر شود و به راحتي گسترش پيدا كند و همگان به آن دسترسي داشته باشند.

براساس مطالعه‌اي كه در نشريه «راديولوژي» به چاپ رسيده، سي‌تي‌ كولونوگرافي (CTC) روش غربالگري ارجح نسبت به كولونوسكوپي اپتيكال است. در اين مطالعه به نتايج فرابررسي مطالعاتي كه در 15 سال گذشته چاپ شده‌اند، استناد شده و محققان به اين نتيجه رسيدند كه حساسيت سي‌تي‌كولونوگرافي براي تشخيص سرطان كولوركتال 1/96 درصد است، در حالي كه حساسيت كولونوسكوپي اپتيكال، برابر با 7/94 درصد گزارش شده است. گذشته از ميزان حساسيت كه تقريبا برابر است، دلايل ديگري نيز وجود دارد كه سي‌تي‌كولونوگرافي براي غربالگري بهتر است، مانند هزينه و كمتر تهاجمي بودن آن. البته بايد قبول كرد كه CTC بيماران را با اشعه مواجه مي‌كند، هر چند مقدار آن در حد نگران‌كننده‌اي نيست. از سوي ديگر، انجام CTC نيازي به سداتيو کردن بيماران ندارد و دردي را به آنها تحميل نمي‌كند، بنابراين پذيرش آن از سوي بيماران راحت‌تر صورت مي‌گيرد. نياز به آمادگي كمتر روده‌ها را نسبت به كولونوسكوپي اپتيكال، بايد به ليست مزاياي CTC افزود.

در يك پيشرفت قابل‌توجه در پزشكي زيبايي و ترميمي، دانشمندان در دانشگاه رايس از روش جديد ساخت كلاژن مصنوعي پرده برداشتند. اين ماده جديد كه از يك مايع خاص تشکيل شده و در عرض يك ساعت شكل مي‌گيرد، بسياري از خصوصيات كلاژن طبيعي را دارد و مي‌تواند به عنوان يك داربست براي بازسازي بافت‌ها و ارگان‌هاي جديد از سلول‌هاي بنيادي عمل كند. محققان اين مطالعه، كار خود را از 2 جهت ارزشمند مي‌دانند؛ اول آنكه محصول نهايي نسبت به موادي كه قبلا ساخته شده بود، شباهت بسيار نزديكي به كلاژن طبيعي دارد و دوم آنكه اين ماده با استفاده از روشي مونتاژ شده كه شباهت زيادي به فرآيندهاي موجود در طبيعت دارد. البته هنوز بسيار زود است كه گفته شود اين كلاژن مصنوعي مي‌تواند از نظر پزشكي جايگزين كلاژن انساني يا حيواني شود، اما اولين مانع در اين مسير برداشته شده است، زيرا آنزيمي كه كلاژن طبيعي را مي‌شكند، مي‌تواند با همان سرعت اين كلاژن مصنوعي را نيز بشكند.

هنوز بر سر اين موضوع که استفاده از تلفن همراه مي‌تواند سرطان‌زا باشد يا خير، اختلاف‌نظر وجود دارد اما در اين ميان اپليکيشن‌هايي نيز براي اسمارت فون‌ها نوشته شده که مي‌توانند پزشکان را در تشخيص سريع‌تر سرطان‌ها کمک کنند و کمک بزرگي باشد به درمان به‌موقع بيماران در اين رابطه، محققان مرکز Massachusetts با همکاري پزشکان بيمارستاني در بوستون اپليکيشني را نوشته‌اند که با استفاده از سيستمي الکترونيکي مي‌توانند تومورهاي سرطاني را از طريق نمونه‌گيري مجازي از چند هزار سلول بدن تشخيص دهند.
در حال حاضر در جهان نمونه‌برداري (با سوزن يا جراحي) به عنوان يک روش آزمايشگاهي در تشخيص تومورهاي سرطاني انجام مي‌گيرد اما اين نمونه‌برداري در برخي موارد سخت بوده و گاهي مدت زمان تعيين وضعيت خوش‌خيم يا بدخيم بودن تومور از طريق مراحل آزمايشگاهي چندين روز زمان‌بر است به اين‌ترتيب بيماران بايد مدتي را در استرس نتيجه آزمايش خود به‌سر برند و گاهي هم به نتيجه دلخواه خود نمي‌رسند.
در اين تکنولوژي يک دستگاه کوچک در کنار تخت بيمار نصب مي‌شود. عملکرد اين دستگاه از طريق يک اپليکيشن که بر روي اسمارت‌فون پزشک نصب شده، قابل کنترل است. در هسته اين دستگاه يک ميکروتراشه مغناطيسي و يک اسکنر مغناطيسي ديگر که دقيقا همانند همان دستگاه MRI رايج عمل مي‌کند، نصب شده است. اين مجموعه با کمک ذرات نانومغناطيسي به اندازه‌گيري سطح پروتئين‌هاي ويژه‌اي در بدن مي‌پردازد. در واقع اين دستگاه تا حد زيادي شبيه يک دستگاه MRI کوچک عمل مي‌کند. ميزان سطح پروتئين‌هاي ويژه‌اي در بدن مي‌تواند نشانه‌اي از وجود و رشد سلول‌هاي سرطاني در اندام‌ها باشد. گزارش اين نمونه‌برداري مجازي و سطح پروتئين‌ها از طريق اپليکيشني که بر روي اسمارت‌فون پزشک نصب است، به اطلاع وي خواهد رسيد.
محققين اين سيستم را روي 50 بيمار مورد آزمايش قرار دادند و از طريق ترکيب کردن اطلاعات 4 نوع پروتئين که در بدن توليد مي‌شود، دقت تشخيص تومورهاي سرطاني را به 96 درصد رسانده‌اند. اين در حالي است که در حال حاضر ساير روش‌هاي تشخيصي 84 درصد دقت دارند. از طرفي اين تشخيص در کمتر از يک ساعت زمان انجام مي‌گيرد که حداقل زمان کنوني براي رسيدن به تشخيص قطعي سرطان است.
البته در اين مسير هنوز مشکلات متفاوت و متنوعي وجود دارد. سطح پروتئين‌هاي مورد نظر براي اندازه‌گيري هميشه در بدن بالا نيست و گاهي اوقات قابل اکتشاف نيستند. وجود اين فاکتورها در تمام انواع سرطان‌ها هم هنوز به اثبات نرسيده است. اين اپليکيشن و دستگاه همکارش فعلا در حال بررسي و آزمايش است و هنوز به عنوان يک محصول تشخيصي قابل عرضه به کلينيک‌ها نيست، اما توسعه چنين ابزاري کمک بزرگي به تشخيص زودهنگام بيماري‌هاي خطرناک خواهد کرد.

بيماراني كه از علايم مثانه بيش‌فعال و پيوري رنج مي‌برند، از 6 تا 9 ماه درمان با آنتي‌بيوتيك‌ها سود خواهند برد. در واقع شواهد روبه‌ افزايش حاكي از آن هستند كه گروهي از بيماران، باوجود آنكه آزمايش ادراري روتين آنها منفي است، از پروسه عفوني يا التهابي رنج مي‌برند كه منجر به بروز علايم مثانه بيش‌فعال در آنها مي‌شود. در واقع به‌نظر مي‌رسد نيمي از اين گروه از بيماران در ادرار خود باكتري دارند. در مطالعه‌اي كه با حضور 440 نفر در اين زمينه انجام شده، بيماران به 3 گروه تقسيم‌شدند. گروه اول پيوري داشتند و از همان اول تحت‌درمان قرار گرفتند، گروه دوم پيوري نداشتند و فقط تحت‌درمان با آنتي‌موسيكاريني و آموزش لازم قرار گرفتند. گروه سوم كه علايم پيوري نداشتند، باز با آنتي‌بيوتيك درمان شدند. در نهايت بيماران گروه 3 نسبت به 2 گروه ديگر مدت زمان بيشتري را بدون علايم سپري كردند. بنابراين مي‌توان نتيجه گرفت كه در مثانه بيش‌فعال، باكتري‌ها نسبتا ساكت و خوابيده بوده و تزايد آنها به آهستگي صورت مي‌گيرد، بنابراين شانس پيشرفت مقاومت پاتوژن‌هاي مختلف بسياركم بوده و درمان با آنتي‌بيوتيك‌ها مي‌تواند در رفع آنها مفيد باشد.

در بررسي 3400 بزرگسال فرانسوي كه به مدت 14 سال پيگيري شدند، مشخص شد بيماران مبتلا به ديابت كه تحت‌درمان با انسولين قرار داشتند، به‌طور قابل‌توجهي بيشتر با خطر مرگ مواجه بودند. بنابراين اين يافته‌ها اطلاعات بيشتري را درباره خطرات و مزاياي افزايش درمان‌هاي هيپوگليسميك فراهم آورده است. اين مطالعه نشان داده كه انسولين درماني در بيماران ديابتي در مقايسه با افرادي كه اصلا ديابت ندارند، خطر مرگ را در طول دوره 14 ساله 5 برابر افزايش مي‌دهد. در مقابل بيماران مبتلا به ديابت كه از ديگر داروهاي كاهنده قندخون مانند متفورمين يا يك سولفونيل اوره استفاده مي‌كنند ، با خطر 5/1 تا 2/2 برابري مرگ نسبت به افرادي كه مبتلا به ديابت نيستند، مواجه مي‌شوند. البته اين مطالعه همه‌چيز را تاييد نمي‌كند، اما مشوقي است براي انجام مطالعات بيشتر در اين زمينه تا واقعيت موضوع به خوبي نمايان شود. محققان بر اين باورند كه شايد انسولين با ميزان نسبي بالاي القاي هيپوگليسمي، مورتاليتي بيماران را تقويت كند، باعث افزايش وزن شود يا شايد استفاده از آن علامتي از بيماري شديدتر باشد.

هليكوباكترپيلوري، يكي از بزرگ‌ترين عوامل خطر پيشرفت سرطان معده، باعث صدمه‌زدن به DNA سلول‌ها در موكوس‌ معده مي‌شود و آنها را براي دگرگوني‌هاي بدخيمي آماده مي‌كند. دانشمندان آلماني، ضمن اعلام نتايج فوق معتقدند كه عفوني شدن سلول‌هاي ميزبان هر دو رشته مارپيچ DNA را مي‌شكند. البته درجه صدمه به طول مدت عفونت بستگي دارد. آنها همچنين نشان دادند كه تواتر شكست دورشته‌اي به شدت و طول‌مدت عفونت وابسته است. به اين ترتيب مكانيسم‌هاي سيگنال‌‌دهي و ترميم ‌DNA سلول‌هاي طبيعي مشكل پيدا مي‌كنند. اگر اين باكتري در طول چند ساعت پس از عفونت به وسيله آنتي‌بيوتيك‌ها ريشه‌كن شود، اغلب شكست‌هاي ‌DNA با موفقيت بازسازي مي‌شود، اما اگر عفونت طول بكشد، پاسخ‌هاي ترميمي سلول را خسته مي‌كند و شكست‌هاي مارپيچ‌هاي DNA ديگر نمي‌توانند ترميم شوند يا ترميم غيردقيق پيدا مي‌كنند كه خود باعث موتاسيون‌هاي ژنتيكي يا مرگ سلول‌ها خواهد شد.

محققان دانشگاه جانز هاپكينز در آخرين شماره نشريه BMJ اعلام كردند كه ارتباطي ميان وضعيت يائسگي و افزايش خطر حملات قلبي‌ كشنده ديده نمي‌شود. در واقع آنها دريافتند كه علت افزايش تعداد مرگ‌هاي ناشي از حملات قلبي در زنان مسن، به علت يائسگي نيست و تنها دليل آن، بالارفتن سن است و نه تغييرات هورموني. اين داده‌ها همچنين حاكي از آن است كه پس از يائسگي ميزان حملات قلبي‌كشنده بيشتر نخواهد شد، بلكه اين ميزان با يك نرخ ثابتي در كل طول عمر وجود دارد. در مورد مردان نيز عقيده بر آن است كه يك عامل بيولوژيكي در مردان جوان تا سن 45 سالگي رخ مي‌دهد كه خطر حملات قلبي را در آنها بالا مي‌برد و نياز به توجه بيشتر را در آنها مي‌طلبد. سن خود يك توضيحي كافي براي پيرشدن سلول‌هاي قلبي مانند ديگر سلول‌هاست و تغييرات هورموني در زمان يائسگي نقشي در اين امر ندارد. البته يائسگي خود تاثيراتي بر افزايش خطر ديگر بيماري‌ها دارد، مانند سرطان پستان. آنچه ميان زنان و مردان تفاوت مي‌گذارد، شايد اتفاقي است كه در تلومراز آنها رخ مي‌دهد و اين همان اتفاق بيولوژيكي است و نه چيز ديگر.

لامپكتومي همراه با رادياسيون كمكي در مقابل ماستكتومي ميزان بقاي يكساني را در بيماران جوان مبتلا به سرطان پستان كه زود تشخيص داده شده به ارمغان مي‌آورد. اين، نتايج آخرين تحقيقاتي است كه در سمپوزيوم سرطان پستان در سال 2011 ارائه شده است. محققان معتقدند زنان جوان با تصور اينكه ماستكتومي بقاي آنها را بالاتر مي‌برد، نبايد آن را انتخاب كنند. به عبارت ديگر سن جواني به تنهايي حكم به انجام ماستكتومي نمي‌دهد. در واقع اگر جراحي با هدف حفظ پستان انجام شود و همراه با آن رادياسيون كمكي نيز صورت پذيرد، بقاي مساوي با ماستكتومي به بيماران خواهد داد، حتي اگر بيماران از نظر سايز تومور، grade آن و تعداد لنف‌‌نودهاي مثبت نيز با هم منطبق باشند. البته مطالعات پيشين در زنان جوان مبتلا به سرطان پستان حاكي از آن بوده كه جراحي با حفظ بافت پستان، خطر عود بيماري را بيشتر خواهد كرد، اما مطالعه جديد چالش جديدي را در اين زمينه بوجود آورده كه بايد با مطالعات بيشتر به اثبات برسد.

محققان دانشگاه ايلينويز در شيکاگو اعلام کردند که استرس فيزيولوژيکي مي‌تواند در تعيين اينکه سرطان پستان چقدر مهاجم باشد، نقش مهمي داشته باشد. محققان اضافه مي‌کنند که شايد استرس با توجه به تهاجمي بودن بيشتر سرطان پستان در ميان جمعيت خاص، نقش تعيين‌کننده‌اي داشته باشد. درواقع بعضي افراد مبتلا به سرطان پستان سطوح بالاتري از استرس را گزارش مي‌کنند که شايد به نژاد بيماران هم مربوط باشد و اين استرس است که با ميزان تهاجمي بودن تومور در ارتباط قرار مي‌گيرد. محققان در اين مطالعه به ارزيابي ميزان استرس بيماران هنگام گزارش آنها از احساساتشان در موقع انزوا، ترس و استرس پرداختند و ارتباط آن را با ميزان تهاجمي بودن سرطان پستان سنجيدند. لازم به ذکر است که اين سوالات 2 تا 3 ماه پس از تشخيص سرطان پستان از بيماران پرسيده شد. از 989 بيماري که در اين مطالعه شرکت کردند، 397 نفر سفيدپوست، 191 نفر اسپانيايي‌تبار و 411 نفر سياه‌پوست بودند.
آنها دريافتند که مدت و ميزان استرس رواني در بيماران هيسپانيک و سياه‌پوستان نسبت به سفيدپوستان بيشتر بود. همچنين در اين مطالعه مشخص شد افرادي که سطح بالاتري از استرس را تجربه مي‌كردند، به داشتن تومورهاي تهاجمي‌تر تمايل بيشتري داشتند. آنچه ما نمي‌دانيم آن است كه اگر همين سوالات را در فاصله يك يا 5 سال قبل از ابتلا به بيماري از بيماران مي‌پرسيديم، چه پاسخي مي‌دادند و آيا آن زمان هم رابطه ميان استرس و ابتلا به تومورهاي تهاجمي‌تر سرطان پستان ديده مي‌شد يا خير.
هنوز مشخص نيست كه چند عامل در اين ارتباط مهم است و باعث تحريک آن مي‌شود. شايد هم واقعا سطح استرس آنهاست كه بر تهاجمي شدن تومور تاثير مي‌گذارد. از سوي ديگر اين مساله هم شايان توجه است كه شايد وقتي به آنها گفته شود تومور مهاجم دارند، بيشتر نگران تشخيص و درمان‌هاي پراسترس مي‌شوند و همين امر بر ميزان استرس آنها تاثير مي‌گذارد، بنابراين به نظر مي‌رسد هر دوي اين عوامل دوسويه نقشي در اين ارتباط پيدا كنند. ما واقعا جواب دقيق اين سوال را نمي‌دانيم و شايد به مطالعه‌هاي بيشتري نياز باشد تا ما را در اين راه همياري كند و پاسخي براي سوال‌هاي بي‌شمار فراهم آورد.
در هر صورت آنچه مهم است آنكه اين دسته از بيماران از همان ابتدا تحت درمان‌ها و مشاوره‌هاي روان‌پزشكي قرار گيرند تا از سطح استرس آنها كاسته شود و بتوانند هم دوره درمان خود را با راحتي بيشتري سپري و هم از تهاجمي‌تر شدن تومور خود پيشگيري كنند.

نداشتن خواب راحت در طول شب با مشكل‌هاي عمده سلامت همچون پرفشاري خون و حتي مرگ زودرس همراه است و اکنون نيز مطالعه‌هاي متعدد حاكي از آن هستند كه بي‌خوابي براي هر فرد آمريكايي كه شاغل باشد، هزينه‌اي معادل 2280 هزار دلار در هر سال بر جاي مي‌گذارد كه با احتساب همه افراد شاغل در كل كشور آمريكا، اين عدد به 2/63 ميليارد دلار در سال خواهد رسيد. در اين مطالعه از 7 هزار و 428 كارمند تما‌م‌وقت، سوال‌هايي شد كه شامل ارتباط ميان عادت‌هاي خواب و عملكرد كاري آنها بوده است. در نهايت داده‌ها حاكي از آن بودند كه بي‌خوابي به‌طور قابل توجهي از بهره‌وري افراد شاغل مي‌كاهد. اين مشكلي است كه به كشور آمريكا محدود نمي‌شود بلكه در تمام دنيا وجود دارد. در واقع افراد شاغل كار خود را به خاطر بي‌خوابي از دست نمي‌دهند، بلكه آن را كمتر انجام مي‌دهند زيرا خسته هستند. لازم به ذکر است در اقتصاد مبتني بر اطلاعات، يافتن شرايطي همچون بي‌خوابي كه اثري اينچنين بزرگ بر بهره‌وري داشته باشد، كمتر امكان‌پذير است.

محققان در نشريه فيزيولوژي به رابطه احتمالي ميان آنچه مادر در دوران بارداري مي‌خورد و خطر ابتلاي كودك به آلرژي اشاره كردند. اين محققان دريافتند كه اگر رژيم غذايي مادر حاوي گروه خاصي از اسيدهاي چرب با حلقه‌هاي اشباع نشده (PUFAs) مانند آنچه در روغن ماهي، روغن گردو يا بذركتان وجود دارد باشد، لوله گوارش جنين به طور متفاوتي رشد مي‌كند. درواقع به نظر مي‌رسد PUFAsها هستند كه تعيين مي‌كنند چگونه سلول‌هاي ايمني دستگاه گوارش به باکتري و مواد خارجي واكنش نشان دهند و باعث مي‌شود در آينده کودکان کمتر از آلرژي رنج ببرند. تا به حال چند كارآزمايي باليني نشان داده بود كه مكمل‌هاي روغن ماهي و گردو خطر آلرژي را در كودكان كم‌ مي‌كنند اما مكانيسم آن ناشناخته مانده بود. در واقع محققان به تازگي دريافته‌اند كه مكمل‌هاي غذايي موجود در رژيم مادر كه حاوي n-3PUFA باشد، باعث مي‌شود دستگاه گوارش نوزادان نفوذپذيرتر شود، به اين ترتيب باكتري و مواد جديد از لايه‌هاي دستگاه گوارش گذشته و به آساني وارد جريان خون شوند. اين مواد جديد پاسخ‌هاي سيستم ايمني كودك را تحريك و آنتي‌بادي توليد مي‌كنند. در نهايت آنكه سيستم ايمني نوزاد توسعه پيدا کرده و سريع‌تر بالغ مي‌شود كه نتيجه آن، همان عملكرد بهتر ايمني و احتمال كمتر ابتلا به آلرژي در کودکان است.

جدیدترین رتبه‌بندی دانشگاه‌ها و مؤسسات تحقیقاتی جهان توسط مؤسسه SCIMAGO institutions Rankings که به اختصار SIR نام گرفته است در سال 2011 منتشر شد و براساس آن 39 دانشگاه و مرکز تحقیقاتی کشور در فهرست مؤسسات علمی برتر جهان قرار گرفتند. در این گزارش از میان 39 مرکز آموزش عالی و تحقیقاتی ایران، هفت دانشگاه و مرکز تحقیقاتی وابسته به وزارت بهداشت می باشند.
براساس جدیدترین رتبه‌بندی انجام گرفته توسط SCIMAGO institutions Rankings در سال 2011 میلادی، شاخص‌های علم‌سنجی مربوط به 3 هزار و 42 دانشگاه و مرکز تحقیقاتی برتر جهان اعلام شده است که این دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی در مجموع بیش از 80 درصد مقالات نمایه‌شده در پایگاه اطلاعات علمی SCOPUS را در پنج سال گذشته منتشر کرده‌اند.

اگرچه اکوکارديوگرافي از روي قفسه سينه، اساس اولتراسوند تشخيصي قلبي است، اکوکارديوگرافي از طريق مري يا TEE، ابزار تکميلي با ارزشي محسوب مي‌شود. TEE در مقايسه با اکوکارديوگرافي از قفسه سينه، تصاوير برتري از ساختمان پشتي قلب ارايه مي‌دهد، چرا که مري مجاورت نزديکي با پوسترومديال قلب دارد و از سويي، ريه و استخوان نيز تداخلي در تصاوير ايجاد نمي‌کنند. اين مجاورت، امکان استفاده از تصاوير با فرکانس بالا را فراهم کرده و توانايي قدرت تشخيص برتر سه بعدي را امکان‌پذير مي‌سازد.
اولين استفاده باليني از TEE به سال 1976 برمي‌گردد؛ زماني که از يک پروب غيرقابل انعطاف آندوسکوپيک، اصلاح شده با کريستال تکي M-Mode استفاده شد. از آن زمان، تکنولوژي TEE به موازات پيشرفت‌هايي که در ساختار پروب قابل انعطاف اندوسکوپيک سيستم‌هاي اولتراسوند phased-array و کريستال مينياتورسازي رخ داده، به سرعت رو به تکامل است. بسياري از پروب‌هاي امروزي TEE، تصاويري با فرکانس دوگانه يا سه‌گانه (5/3، 5 و 7 مگاهرتزي) ايجاد مي‌کنند. امروزه پيشرفت‌هاي بيشتر بر توليد پروب‌هاي کوچک‌سازي کننده و افزايش توانايي اکوکارديوگرافي سه‌بعدي تمرکز يافته است. 

متن کامل روش 

الکتروهيدروليک ليتوتريپسي (EHL) اصولا در خرد کردن و قطعه‌قطعه نمودن آندوسکوپيک سنگ‌هاي دشوار و سخت صفراوي و مجراي پانکراس به کار مي‌رود، هر چند در ابتدا به عنوان ابزاري صنعتي براي خرد کردن صخره‌ها در اتحاديه جماهير شوروي استفاده مي‌شده است.
EHL به طور معمول در طول کلدوکوسکوپي از راه دهان يا پوست يا پانکراتوسکوپي از راه دهان استفاده مي‌شود. از آنجا که اين تکنيک‌ها به طور گسترده استفاده نمي‌شوند، EHL اغلب در مراکز پيشرفته و توسط افراد ماهر در زمينه درمان آندوسکوپيک اختلالات مجاري صفراوي به کار مي‌رود. همچنين EHL براي درمان سنگ‌هاي مجراي ادراري، به عنوان روشي که تا حد زيادي جايگزين ديگر تکنيک‌ها شده تا خرد شدن سنگ‌ها حاصل شود (به خصوص همراه با ليتوتريپسي ليزر هولميوم)، استفاده مي‌شود. ليزر ليتوتريپسي، به دليل هزينه بالا و محدوديت دسترسي به تجهيزات آن، به طور گسترده‌اي در درمان سنگ‌هاي مجراي صفراوي استفاده نمي‌شود، هر چند هولميوم ليزر ليتوتريپسي، با موفقيت در بعضي مراکز آندوسکوپي به کار مي‌رود. ديگر روش مورد استفاده در درمان سنگ‌هاي مجراي صفراوي و پانکراس شامل ليزر ليتوتريپسي، ليتوتريپسي با امواج شوک از خارج از بدن و ليتوتريپسي مکانيکي استاندارد هستند. يکي از مزاياي EHL نسبت به ديگر روش‌ها براي درمان سنگ‌هاي مشکل، قابل حمل بودن، استفاده آسان، سريع بودن، کارايي بالا و هزينه نسبتا کم آن است.

متن کامل روش 

برگزار کنندگان: مرکز تحقیقات بیماری های گوارش و کبد دانشگاه علوم پزشکی شهیدبهشتی، انجمن ایرانی سلیاک، مرکز سلیاک دانشگاه کلمبیا، مرکز تحقیقات سلیاک دانشگاه مریلند، دانشگاه بیرمینگهام، انجمن اروپایی سلیاک، کمپانی دکتر اسکار آمریکا
زمان برگزاری: ۲۳ الی ۲۴ فروردین ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۱/۱۱/۱۳۹۰
مکان برگزاری: تهران

سایت همایش

برگزار کننده: کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی همدان
زمان برگزاری: ۳۰ آذر الی ۲ دی ۱۳۹۰
ارسال خلاصه مقالات: ۲۰/۹/۱۳۹۰
مکان برگزاری: همدان

سایت همایش

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی ارومیه
زمان برگزاری: ۹ الی ۱۰ آذر ۱۳۹۰
مکان برگزاری: ارومیه

سایت همایش

دانشمندان دانشگاه ليدز پيشنهاد مي‌كنند افرادي كه پوست خيلي رنگ‌پريده اي دارند، ممكن است نتوانند زمان كافي براي آفتاب گرفتن و به دست آوردن مقادير كافي ويتامين D مورد نياز بدن صرف كنند بنابراين اين كمبود ويتامين D است كه آنها را دچار مشکلات عديده خواهد کرد. اين مطالعه همچنين پيشنهاد مي‌كند كه افراد مبتلا به ملانوما هم شايد به مكمل‌هاي ويتامين D نياز داشته باشند. محققان معتقدند كه مقدار مطلوب ويتامين D مورد نياز بدن حداقل 60 نانومول در ليتر است، هر چند در حال حاضر تعريف استاندارد جهاني مورد توافق از سطح مطلوب ويتامين D در دست نيست. سرپرست اين گروه تحقيقاتي متذكر مي‌شود كه افراد با پوست رنگ‌پريده كه به آساني آفتاب سوخته مي‌شوند، نمي‌توانند ويتامين D خود را از نور خورشيد تامين كنند بنابراين بايد از مكمل‌هاي ويتامين D استفاده كنند، بنابراين اندازه‌گيري سطح ويتامين D بدن اين افراد الزامي است تا در صورت كمبود، تحت درمان قرار گيرند.

شركت داروسازي وارنرشيلكوت اعلام كرد كه سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده محصول جديد اين شركت به نام LO LOESTRIN را تاييد كرده است. اين دارو تركيبي از اتينيل استراديول و فروس‌فومارات است كه به عنوان قرص‌هاي خوراكي براي پيشگيري از بارداري توليدشده‌اند. اين دارو نسبت به ساير قرص‌هاي كنتراسپتيو موجود در بازار داراي استروژن كمتري است. ميزان استروژن به كار رفته در آن 10 ميكروگرم بوده و مانند ساير قرص‌هاي ضدبارداري مصرف سيگار همراه اين دارو، باعث افزايش خطر حملات قلبي – عروقي مي‌شود و بنابراين در زنان سيگاري نبايد استفاده شود.

شركت داروسازي كوئست كور اعلام كرد كه سازمان نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده محصول جديد اين شركت به نام آكتار (Acthar) را براي درمان اسپاسم‌هاي دوران نوزادي مورد تاييد قرار داده است. اسپاسم نوزادي در واقع يك نوع اپي‌لپسي ناشايع دوران نوزادي بوده كه تهديد‌كننده حيات است. آكتار، كورتيكوتروپين تزريقي است كه استفاده از آن قبلا براي درمان مالتيپل اسكلروزيس هنگام شعله‌ور شدن، جلوگيري از پروتئينوري در بيماران مبتلا به نشانگان نفروتيك، پلي‌مينوزيت، لوپوس و نوريت مورد تاييد بوده است.

تجويز ويويترول (Vivitrol) براي جلوگيري از اعتياد مجدد به اپيوييدها کاربرد دارد. ويويترول در واقع تركيب گسترده-‌رهش نالتروكستون است كه به صورت داخل عضلاني ماهي يك بار تزريق مي‌شود. نالتروكسون باعث بلوك گيرنده‌هاي اپيوييد در مغز مي‌شود و مانع از بروز حالت تجويز در اثر مصرف مواد مخدر مي‌شود. در نتيجه بيمار تمايلي به استفاده مجدد از اين مواد نخواهد داشت. مطالعه‌ها نشان دادند كه 36 درصد بيماراني كه اين دارو را استفاده كرده‌اند به مدت 6 ماه تمايلي به استفاده از موادمخدر نداشته‌اند كه اين ميزان در مقايسه با گروه دارونما به طور معني‌داري بالاتر بوده است. اگر بيماران هنگام مصرف ويويترول از مواد اوپيوييدي استفاده كنند ممكن است به علايم شديد نشانگان ترك دچار شوند.

نتايج موفقيت‌آميز حاصل از مطالعه روي داروي سيمزيا (Cimzia) اعلام شد. اين دارو براي درمان بيماران مبتلا به كرون متوسط تا شديد كه پاسخي از درمان با ساير داروها دريافت نكرده‌اند، به كار مي‌رود. اين دارو در واقع از خانواده دارويي Anti-TNF است و علاوه بر كاهش علايم بيماري، باعث افزايش طول مدت حالت خاموشي بيماري و همچنين بهبود كيفيت زندگي بيمار هم مي‌شود. عوارض جانبي ناشي از مصرف اين دارو تنها در 5 درصد بيماران ايجاد مي‌شود كه از مهم‌ترين آنها عفونت‌هاي دستگاه تنفسي فوقاني، عفونت سيستم ادراري و آرترالژي بوده است. اين عوارض در حد خفيف ايجاد مي‌شود و به خوبي توسط بيماران قابل تحمل است.