پزشکی بالینی

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا اعلام کرد سوسپانسيون پيوسته – رهش «اينوگا ساستنا» (Invega Sustenna) با نام ژنريک «پالي‌پريدون پالميتات» (Paliperidone Palmitate)، براي درمان مرحله حاد و نگه‌دارنده اسکيزوفرني در بزرگسالان مورد تاييد اين اداره قرار دارد. «اينوگاساستنا» از دسته داروهاي آنتي‌سايکوتيک با اثر طولاني است که ماهي يک‌‌بار، تزريق مي‌شود. شايع‌ترين عوارض جانبي آنکه در بيش از 5 درصد بيماران رخ مي‌دهد، شامل واکنش‌هاي محل تزريق، حالت خواب و بيداري (خواب‌آلودگي)، سرگيجه، آکاتيژي و اختلالات خارج هرمي مي‌باشد. عارضه بعدي اما نادر آن، سندرم نورولپتيک بدخيم و ديس‌کنزي تارديو است. «اينوگاساستنا» در دوزهاي 39، 78، 117، 156 و 234 ميلي‌گرمي موجود است. لازم نيست سرنگ‌هاي از قبل پر شده از نو پر شوند يا در جاي سرد نگهداري گردند.
درمان ابتدايي بيماران با دو تزريق جداگانه در عضله دلتوييد و به فاصله يک هفته از هم شروع مي‌شود (روز اول، 234 ميلي‌گرم و روز هشتم، 156 ميلي‌گرم) و پس از آن، ماهي يک بار تزريق دارو در عضله دلتوييد يا گلوتئال صورت مي‌گيرد. «اينوگاساستنا» در بهبود نمره کل مقايس سندرم مثبت و منفي (PANSS)، به طور چشم‌گيري برتر از دارونما بوده و زمان عود علايم را به تاخير مي‌اندازد.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا اعلام کرد هفتمين داروي استاتين را با نام «پيتاواستاتين» (Pitavastatin) با نام ژنريک «ليوالو» (Livalo) مورد تاييد خود قرار داده و از اين پس مي‌تواند وارد بازار دارويي آمريکا شود. اين استاتين جديد براي درمان هيپرکلسترولمي و ديس‌ليپيدمي مختلط (مرکب) انديکاسيون دارد و در مواقعي که رژيم غذايي و ورزش موثر واقع نشده باشد، براي بهبود سطوح کلسترول خون استفاده مي‌شود.
پيتاواستاتين، گزينه درماني ديگري را براي بيماران فراهم نموده است. از ديگر داروهاي استاتين‌ها که قبلا تاييد شده‌اند، مي‌توان به سيم‌واستاتين، آتورواستاتين، پراواستاتين، روسوواستاتين، فلوواستاتين و لوواستاتين اشاره کرد، اما سازندگان اين دارو آن را گزينه منحصر به فردي مي‌دانند. آنها مي‌گويند پيتاواستاتين، يک گروه سيکلوپروپيد دارد که در ديگر استاتين‌ها ديده نمي‌شود و آن را درمهار توليد کلسترول موثرتر کرده، به اين ترتيب در پاکسازي کلسترول LDL بهتر عمل کرده و کلسترول پلاسما را کاهش مي‌دهد. بررسي‌ها نشان مي‌دهند که اين دارو در گروه خاصي از بيماران شامل افراد مسن‌تر، بيماران مبتلا به ديابت و افرادي که در معرض خطر بالاي حوادث قلبي‌عروقي هستند، اندازه‌هاي متابوليسم چربي را در مقايسه با ديگر استاتين‌ها بهبود مي‌بخشد. پيتاواستاتين در دوزهاي 1، 2 و 4 ميلي‌گرمي موجود است. عوارض جانبي آن مانند ديگر استاتين‌ها شامل درد عضلاني، کمردرد، درد مفاصل و يبوست است.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا در 8 جولاي 2009 تاييديه خود را در مورد داروي «فراهم» (Feraheme) که يک مکمل آهن تزريقي داخل رگي است، براي درمان کم‌‌خوني فقر آهن در بزرگسالان مبتلا به بيماري مزمن کليوي اعلام نمود. اين دارو که با نام ژنريک «فروموکسيتول» (Ferumoxytol) مورد تاييد قرار گرفته، هم در بيماراني که دياليز نمي‌شوند و هم آنها که تحت دياليز قرار دارند، استفاده مي‌شود. برنامه دوز پيشنهادي، يک دوز اوليه تزريق 510 ميلي‌گرمي است که 3 تا 8 روز بعد، دوباره همين دوز تکرار خواهد شد. سرعت تزريق اين داروتا 1 ميلي‌ليتر در ثانيه است.
شايع‌ترين عوارض جانبي که در بيش از 2 درصد موارد گزارش شده، شامل اسهال، تهوع، سرگيجه، پايين آمدن فشار خون، يبوست و ادم محيطي است. عوارضي که باعث قطع درمان مي‌شوند، شامل پايين آمدن فشار خون، درد قفسه سينه، سرگيجه، اکيموز، خارش، کهير و تورم محل تزريق مي‌باشد.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا در 2 جولاي 2009 داروي «مولتاک» (Multaq) را با نام ژنريک «دروندارون» (Dronedarone) براي تجويز در بيماران با سابقه فيبريلاسيون دهليزي (AF) يا فلوتر دهليزي (AFL) مورد تاييد قرار داد.  «مولتاک» يک داروي ضدآريتمي است که خطر بستري شدن بيماران مبتلا به AF يا AFL حمله‌اي يا پايدار را به علت حوادث قلبي‌عروقي که در حال حاضر ريتم سينوسي دارند، کاهش مي‌دهد. همچنين اين دارو براي استفاده در بيماران مبتلا به اين نوع آريتمي‌ها که قرار است تحت کارديوورژن قرار گيرند، انديکاسيون دارد. بيماراني که کانديد درمان با مولتاک مي‌شوند، بايد عوامل خطر قلبي‌عروقي همراه مانند پرفشاري خون، ديابت، حوادث مغزي عروقي قبلي يا سن بيشتر از 70 سال داشته باشند يا اندازه ضخامت دهليز چپ بيشتر يا مساوي 50 ميلي‌متر يا کسر جهشي بطن چپ آنها کمتر از 40 درصد باشد.  نتايج مطالعات نشان مي‌دهند که استفاده از مولتاک 400 ميلي‌گرمي، دو بار در روز (صبح و عصر) همراه با درمان استاندارد، ميزان بستري شدن در بيمارستان يا مرگ بيماران را تا 24 درصد کاهش مي‌دهد. عوارض جانبي اين دارو، شامل اسهال، تهوع، برادي‌کاردي، طولاني شدن فاصله QT و راش‌هاي پوستي است.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا در جولاي 2009 اعلام کرد استفاده از داروي (Alimta) «آليمتا» به صورت تزريقي با نام ژنريک «پمترکسد» (Pemtrexed for injection)، براي يک کاربرد جديد مورد تاييد اين اداره قرار گرفته است. آخرين موافقت تجويز آليمتا توسط FDA، به عنوان درمان نگه‌دارنده براي بيماران مبتلا به سرطان ريه سلول غير کوچک (NSCLC) پيشرفته موضعي يا متاستاتيک است، خصوصا در بيماران با تومورهاي سلول غيرسنگفرشي که بيماري آنها پس از چهار دوره شيمي‌درماني خط اول با پلاتينوم پيشرفت نکرده است. آليمتا براي درمان بيماران با NSCLC سلول سنگفرشي مجاز شمرده نشده است. Alimta، اول بار در سال 2004 براي درمان بيماران مبتلا به مزوتليوما تاييد شده بود. بعدا با اين دارو جهت درمان بيماران مبتلا به NSCLC که بيماريشان پيش از رژيم‌هاي کموتراپيک پيشروي کرده بود، موافقت شد. همچنين به عنوان درمان اوليه در NSCLC پيشرفته نيز به تاييد رسيده بود. دوز تجويزي دارو، 500 ميلي‌گرم به ازاي هر متر مربع بدن، در روز اول از هر دوره 21 روزه است که همراه با مکمل‌هايي مانند ويتامين B12، فوليک اسيد و دگزامتازون داده مي‌شود.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا در اوايل ژوئن 2009 اعلام کرد داروي «آکسرت» (Axert) با نام ژنريک «آلموتريپتان» (Almotriptan) به منظور درمان ميگرن در نوجوانان 12 تا 17 سال مورد تاييد اين اداره قرار گرفته است. آکسرت، يک آگونيست انتخابي گيرنده سروتونين است که قبل از اين در سال 2001، براي درمان ميگرن بزرگسالان تاييد شده بود. 
يک مطالعه اخير که به چاپ رسيده، نشان مي‌دهد درمان زودهنگام با اين دارو (زماني که هنوز درد خفيف است)، به طور معني‌داري ميانگين دوره حمله ميگرن را نسبت به افرادي که دارو را، وقتي درد متوسط تا شديد است، مصرف مي‌کنند، کاهش مي‌دهد. از سويي تعداد چشم‌گيري از بيماران، پس از دو ساعت کاملا دردشان خوب خواهد شد (53 درصد از بيماراني که هنگام درد خفيف، دارو را مصرف مي‌کنند و 5/37 درصد از بيماراني که هنگام داشتن درد متوسط تا شديد، دارو مصرف مي‌نمايند.) از سويي، FDA در تاييد ديگري در 25 ژوئن 2009، «کامبيا» (Cambia) را که از گروه دارويي NSAIDs و با پايه ديکلوفناک مي‌باشد و در ترکيب با پتاسيم بي‌کربنات عرضه شده، براي درمان ميگرن حاد (با يا بدون اورا) در بزرگسالان معرفي کرد. اين دارو، نه تنها درد ميگرني را بهبود مي‌بخشد، بلکه در درمان فوتوفوبيا، فونوفوبيا و تهوع که اغلب همراه با حمله‌هاي ميگرن هستند نيز موثر است. مدت زمان اثربخشي اين دارو 15 تا 30 دقيقه مي‌باشد.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا اعلام کرد داروي «رکلاست» (Reclast) براي پيشگيري از پوکي استخوان در زنان يائسه مورد تاييد اين اداره قرار گرفته است. تزريق يک دوز از اين دارو براي درمان پيشگيرانه استئوپوروز براي يک دوره دو ساله کافي است. اخيرا «رکلاست» به عنوان درمان پوکي استخوان پس از يائسگي به صورت تزريق يک بار در سال، افزايش حجم استخواني در مردان با پوکي استخوان و درمان و پيشگيري از استئوپوروز ناشي از درمان با گلوکوکورتيکوييدها تاييد شده است. همچنين براي درمان بيماري پاژه استخوان نيز مورد تاييد قرار دارد. مطالعات باليني، حاکي از افزايش معني‌دار تراکم استخواني در بيماران مبتلا به پوکي استخوان در پايان دو سال پس از تزريق يک دوز از اين دارو هستند.
شايع‌ترين عوارض جانبي همراه با مصرف رکلاست، علايم‌ گذراي پس از تزريق مانند تب و دردهاي عضلاني هستند. بيشتر اين علايم در طي سه روز پس از مصرف دارو رخ داده و در طول سه روز نيز برطرف مي‌شوند. بروز اين علايم مي‌تواند با مصرف پاراستامول يا ايبوپروفن در فاصله کوتاهي پس از تزريق رکلاست کاهش يابد. بنابراين امروزه، رکلاست هم براي درمان و هم پيشگيري از استئوپوروز پس از يائسگي در زنان تجويز مي‌شود.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا به تازگي اعلام کرده که فرم تزريقي ايبوپروفن با نام تجاري «کالدولور» (Caldolor) مورد تاييد اين اداره قرار گرفته است. اين دارو اولين دوزاژ تزريقي از داروي ضددرد ايبوپروفن براي درمان درد و تب مي‌باشد. ايبوپروفن تزريقي و ديگر داروي ضدالتهابي غيراستروييدي، نويددهنده راه‌هاي مختلف درمان درد است، اما تا به امروز، تنها فرم خوراکي بيشتر NSAIDsها موجود بوده است. محصول ايبوپروفن تزريقي، يک گزينه درماني مناسب براي بيماران مبتلا به تب و درد است که نمي‌توانند داروهاي خوراکي را مصرف نمايند. «کالدولور» تنها براي استفاده در بيمارستان‌ها موجود است و نحوه تجويز آن، تزريق 400 تا 800 ميلي‌گرم از دارو، هر 6 ساعت، در مدت 30 دقيقه براي تسکين دردهاي شديد مي‌باشد. ادامه درمان در صورت نياز به صورت 400 ميلي‌گرم هر 4 تا 6 ساعت يا 100 تا 200 ميلي‌گرم، هر 4 ساعت انجام مي‌گيرد. «کالدولور» در بيماران مبتلا به نارسايي احتقاني قلب، نارسايي کليوي، بيماران در معرض خطر تشکيل لخته خون و يا کساني که سابقه قبلي زخم يا خون‌ريزي دستگاه گوارش دارند، بايد با احتياط تجويز شود. اگر لازم باشد که در اين دسته از بيماران استفاده شود، بايد با کمترين دوز موثر و در کوتاه‌ترين زمان مناسب تجويز شود تا خطرات عوارض جانبي به حداقل برسد. مصرف اين دارو با خطر پرفشاري خون، حساسيت‌هاي شديد پوستي و واکنش‌هاي شديد آلرژيک نيز مي‌تواند همراه باشد. شايع‌ترين عوارض جانبي عبارتند از تهوع، نفخ، استفراغ و سردرد.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا موسوم به FDA در اواخر مي 2009 اعلام کرد تاييد کامل داروي «اسپريسل» (Sprycel) با نام ژنريک «دازاتينيب» (Dasatinib) براي درمان بزرگسالان در همه فازهاي لوکمي ميلوئيد مزمن (CML) (مزمن، تسريع شده يا فاز بلاست لنفوييد يا ميلوييد) با مقاومت يا تحمل‌ناپذيري به درمان‌هاي اوليه (شامل درمان با «گليوک» (Gleevec)) با بررسي‌هاي انجام شده توسط اين اداره، محقق شده است. «اسپريسل» يک مهار کننده تيروزين کيناز خوراکي است که قبلا توسط FDA به عنوان يک داروي Orphan براي درمان CML تاييد شده بود و تاييد کامل آن براي مداواي بزرگسالان مبتلا به بيماري لوکمي لنفوبلاستيک حاد(ALL) فيلادلفيا کروموزوم مثبت با مقاومت يا تحمل‌ناپذيري به درمان‌هاي اوليه نيز مورد تصويب قرار گرفته بود. تاييد کامل «اسپريسل» براي درمان CML با توجه به نتايج مطالعات کارآزمايي باليني چند مرحله‌اي صورت گرفته که بيماران پس از شروع درمان با اين دارو (روزانه 100 ميلي‌گرم)، به مدت 2 سال پيگيري شده‌اند. برچسب جديد Spyrcel، حاوي توصيه‌هاي تازه‌اي در مورد دوز شروع دارو است. اين دوز، 140 ميلي‌گرم، روزانه براي بيماران در فاز تسريع شده، ميلوييد بلاست و لنفوييد بلاست مقاوم به درمان‌هاي اوليه و يا بيماران Ph⁺ALL که آنها نيز مقاومت يا عدم تحمل به درمان‌هاي اوليه نشان داده‌اند، مي‌باشد.
بيشترين عوارض جانبي گزارش شده، عبارتند از: پلورال افيوژن، خون‌ريزي دستگاه گوارش، نوتروپني همراه با تب، تنگي نفس، پنوموني، تب، اسهال، عفونت، نارسايي احتقاني قلب، بدکاري عملکرد قلب، افيوژن پري‌کارديال و خون‌ريزي CNS.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا موسوم به FDA اعلام کرد دارويي جديد به عنوان جايگزين مناسب و کارآمد آنزيم پانکراتيک به منظور کمک به هضم غذا در بيماران مبتلا به فيبروز کيستيک و ديگر بيماراني که عدم کفايت قسمت برون‌ريز پانکراس دارند، تاييد نموده است. اين دارو که «سرئون» (Creon) نام دارد، اولين محصول مورد تاييد FDA از نوع داروهاي جايگزين آنزيم پانکراتيک آهسته رهش مي‌باشد که اجازه فروش را در ايالات‌متحده به دست آورده است. «Creon» که حاوي ترکيبي از آنزيم‌هاي گوارشي است، از پانکراس خوک گرفته شده و به بيماران کمک مي‌کند جايگزين مناسبي براي آنزيم‌هايي که به منظور جذب چربي‌ها، پروتئين‌ها و قند موادغذايي لازم است، داشته باشند. «Creon» هم در اطفال و هم در بزرگسالان اجازه مصرف دارد. البته از نظر تئوري، احتمال انتقال بيماي‌هاي ويروسي از خوک به انسان از راه داروهاي گرفته شده از اعضاي خوک مانند پانکراس وجود دارد، اما تاکنون گزارشي در اين مورد در انسان ديده نشده است. پزشکان بايد دستورالعمل‌هاي موجود براي تجويز آن را براساس وزن و سن بيماران به دقت رعايت نمايند. از آنجا که اين دارو، آهسته‌رهش است، بيماران نبايد کپسول آن را خرد کنند يا بجوند، زيرا از فعاليت آنزيم‌ها در بدن کاسته خواهد شد.
بيشترين عوارض جانبي ديده شده عبارت‌اند از: نفخ شکم، درد شکم، سردرد و سرگيجه. افرادي که به گوشت خوک يا محصولات آن حساسيت دارند، از نقرس يا بيماري‌ کليوي رنج مي‌برند، مشکل بلع دارند، باردار هستند يا تصميم به باردار شدن دارند و يا در دوران شيردهي قرار دارند، بايد قبل از مصرف آن، حتما با پزشک خود مشورت نمايند.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا موسوم به FDA در اواخر آوريل 2009 اعلام کرد داروي جديد با نام «سيمپوني» (Simponi) با نام ژنريک «گوليموماب» (Golimumab) براي درمان بزرگسالان مبتلا به موارد متوسط تا شديد آرتريت روماتوييد، آرتريت پسورياتيک فعال و اسپونديليت انکيلوزان فعال مورد تاييد اين اداره قرار دارد. اين دارو که به صورت زيرپوستي تزريق مي‌شود، ماهي يک‌بار تجويز مي‌گردد. در بيماراني که آرتريت روماتوييد دارند، Simponi همراه با متوتروکسات استفاده مي‌شود. همچنين مي‌تواند بدون متوتروکسات در بيماران با آرتريت پسورياتيک و به تنهايي در درمان اسپونديليت انکيلوزان تجويز شود. اين دارو، از کلاس دارويي است که TNF-? را هدف قرار داده و بي‌اثر مي‌نمايد. شايع‌ترين عوارض جانبي آن عبارتند از عفونت راه تنفسي فوقاني، زخم گلو و احتقان بيني. مانند ديگر بلوک‌کننده‌هاي TNF-?، بايد به بيماران در مورد احتمال بروز خطر توبرکلوزيس و عفونت‌هاي تهاجمي قارچي که مي‌تواند با استفاده از اين دارو روي دهد، هشدارهاي لازم داده شود.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا در آوريل 2009 اعلام کرد قرص «کوآرتم» (Coartem) را که ترکيبي از «آرتمتر» (Artemether) و «لومفانترين» (Lumefantrine) مي‌باشد، براي درمان موارد حاد و غيرپيچيده عفونت مالاريا در بزرگسالان و کودکان با حداقل 5کيلوگرم وزن مورد تاييد قرار داده است. لازم به ذکر است کوآرتم براي درمان مالارياي شديد و پيشگيري از آن تاييد نشده است. مالارياي شديد (Sever) از نوع حاد (Acute) متفاوت است، زيرا بيماران مبتلا به نوع شديد، دچار کاهش سطح هوشياري و ديگر عوارض متابوليک هستند که گزينه مناسبي براي درمان خوراکي نمي‌باشند و بايد درمان‌هاي تزريقي ضدمالاريا بگيرند. کوآرتم در نواحي جغرافيايي مختلف که بيماران نسبت به کلروکين (دارويي که از مالاريا پيشگيري و آن را درمان مي‌نمايد) مقاومت نشان مي‌دهند، موثر نشان داده شده است. شايع‌ترين عوارض جانبي کوآرتم که در مطالعات باليني مختلف در بزرگسالان ديده شده، عبارت‌اند از: سردرد، بي‌اشتهايي، سرگيجه، آستني، آرترالژي و ميالژي. بيشترين عوارض جانبي گزارش شده در اطفال، تب، سرفه، استفراغ، کاهش اشتها و سردرد هستند. آرتمتر (يکي از اجزاي اصلي و فعال کوآرتم) اولين داروي تاييد شده توسط FDA از کلاس دارويي «آرتمسينين» (Artemesinin) است که از برگ گياه Artemisia annua گرفته مي‌شود.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا اعلام کرد داروي جديدي را براي درمان عفونت «پديکولوس کپيتيس» مورد تاييد خود قرار داده است. به اين منظور از اين پس مي‌توان لوسيون «بنزيل الکل 5 درصد» را جهت درمان شپش سر در بيماران با سن 6 ماه و بالاتر تجويز نمود. اين دارو، يک درمان خط اول موثر جهت از بين بردن عفونت شپشي است که انتقال آن را بين افراد فاميل به حداقل مي‌رساند. نحوه تجويز آن، دوبار مصرف به فاصله يک ماه و هر بار، به مدت 10 دقيقه است که 14 روز پس از آخرين استفاده، بيش از 75 درصد بيماران عاري از شپش سر مي‌شوند. شايع‌ترين عوارض جانبي مصرف آن عبارتند از تحريک پوست، اسکالپ و چشم‌ها و بي‌حس و کرخت شدن محل استعمال دارو. اين محصول تنها بايد روي پوست سر استفاده شود و براي نوزادان کوچک‌تر از 6 ماه نيز ممنوع است، به طوري که استفاده آن در نوزادان نارس مي‌تواند به مشکلات جدي تنفسي يا مغزي مانند تشنج، کما يا مرگ منجر شود.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا اعلام کرد محصول دارويي جديدي را به منظور درمان درد مرتبط با استئوآرتريت زانو مورد تاييد قرار داده و هم‌اکنون در بازار دارويي آمريکا قابل دسترسي است. اين محصول که Synvise-one يا hylan G-F20 نام دارد، به صورت تک دوز تزريقي viscosupplement تجويز مي‌شود و درد ناشي از آرتروز زانو را برطرف مي‌نمايد. نکته قابل‌توجه آنکه هر دوز تزريقي آن تا شش ماه درد را آرام مي‌کند و بيمار را از تزريق مکرر داروهاي ضد درد و هزينه بالاي آنها رها مي‌سازد. تاييد اين دارو، کمک شاياني به تعداد زيادي از بيماراني است که سالانه به دليل استئوآرتريت زانو به پزشک مراجعه مي‌نمايند و براي بعضي از بيماران به اين معنا است که جراحي تعويض مفصل زانوي آنها به تاخير خواهد افتاد. به واقع، اين رژيم دارويي جديد، هم بيماران و هم پزشکان را آسوده مي‌کند. Synvise-one به صورت داخل مفصلي تزريق مي‌شود و حاوي viscosupplementationاي است که هيالورونيک اسيد توليد مي‌کند يا گرفته شده از hylan G-F20 مي‌باشد و جايگزين مايع سينوويال زانوي آسيب ديده مي‌گردد. هيالورونيک اسيد در مايع سينوويال درد را برطرف مي‌نمايد و توانايي جذب ضربات يک مفصل طبيعي را افزايش مي‌دهد.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا اعلام کرد ژل‌هاي 10 درصد «جلنيک» (Gelnique) با نام ژنريک «اکسي‌بوتينين کلرايد» (Oxybutynin chloride) مورد تاييد اين اداره قرار دارد. «جلنيک» يک عامل آنتي‌موسکاريني است که براي درمان مثانه بيش از حد تحريک شده همراه با علايم بي‌اختياري ادرار، اضطرار و تکرر ادرار استفاده مي‌شود. يک ساشه از اين فرم ژل دارو، روي پوست خشک و سالم شکم يا قسمت‌هاي بالايي بازو/ شانه يا ران‌ها، روزانه يک‌بار تجويز مي‌شود. بهتر است مکان مصرف موضعي اين ژل مرتب تغيير کند و براي روزهاي متوالي روي يک قسمت استفاده نگردد. هر ساشه يک گرمي آن، حاوي 100 ميلي‌گرم از دارو مي‌باشد که در هر بار استفاده مصرف مي‌شود. عوارض جانبي شايع آن که با ميزان بروزي در بيش از پنج درصد موارد رخ مي‌دهد، خشکي دهان و واکنش‌هاي محل استعمال است. موارد منع مصرف اين دارو عبارتند از: احتباس ادراري، انسداد معده، گلوکوم زاويه بسته غيرکنترل شده و حساسيت شناخته شده مانند واکنش پوستي به دارو. بايد به بيماران گوشزد کرد که اين دارو تنها براي مصرف موضعي است و نبايد خورده شود.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا اعلام کرد داروي «گليوک» (Gleevec) با نام ژنريک «ايماتينيب مسيلات» (Imatinib mesylate) جهت درمان موارد جديدي از بيماري‌ها مورد تاييد اين اداره قرار دارد. جلوگيري از رشد سرطان‌ در بيماراني که تحت جراحي برداشتن تومور استرومال دستگاه گوارش يا GIST قرار گرفته‌اند، دليل تاييد دوباره اين دارو است. «گليوک» که اول بار در سال 2001 توسط FDA مورد تاييد قرار گرفت، يکي از نخستين داروهايي است که براي بلوک کردن ارتباطات سلولي استفاده مي‌شود و نتيجه آن، جلوگيري از رشد مجدد تومور است. عوارض جانبي آن عبارت‌اند از: اسهال، خستگي، تهوع و موارد ديگر.

اداره نظارت بر غذا و داروي ايالات متحده آمريکا اعلام کرد قرص‌هاي خوراکي «اولوريک» (Uloric) با نام ژنريک «فبوکسوستت» (Febuxostat) براي درمان طولاني‌مدت هيپراوريسمي مزمن در بيماران مبتلا به نقرس مورد تاييد اين اداره قرار دارد. «اولوريک» که به صورت قرص‌هاي 40 و 80 ميلي‌گرمي در دسترس قرار دارد، به منظور درمان هيپراوريسمي بدون علامت تجويز مي‌شود. دوز مصرفي آن، 40 يا 80 ميلي‌گرم يک بار در روز است که دوز شروع آن با 40 ميلي‌گرم يک‌بار در روز آغاز مي‌شود. اگر سطح اوريک اسيد سرم بيمار پس از دو هفته درمان با اين دوز به کمتر از شش ميلي‌گرم در دسي‌ليتر نرسد، دوز 80 ميلي‌گرم در روز آن، يک‌بار در روز توصيه مي‌شود. عوارض جانبي شايع اولوريک عبارت‌اند از: اختلال تست‌هاي کبدي، تهوع، آرترالژي و راش.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا در اوايل فوريه 2009 اعلام کرد داروي «آترين» (ATryn) که يک آنتي‌ترومبين نوترکيب مي‌باشد، به منظور پيشگيري از حوادث ترومبوليتيک حين عمل جراحي و يا حين زايمان در بيماران دچار نقص آنتي‌ترومبين ارثي مورد تاييد اين اداره قرار دارد. بايد تاکيد کرد که اين دارو به منظور درمان اين نقيصه کاربردي ندارد. «آترين» اولين پروتئين تراپيوتيک توليد شده به وسيله مهندسي ژنتيک و نخستين آنتي‌ترومبين نوترکيب تاييد شده به وسيله اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا مي‌باشد که منبع ايمن و ثابتي از آنتي‌ترومبين نوترکيب را در اختيار بيماران قرار مي‌دهد. مهم‌ترين عوارض جانبي گزارش شده از اين دارو در مطالعات باليني انجام شده، خون‌ريزي (داخل شکمي، داخل مفصلي و پس از جراحي) مي‌باشد و در مقام دوم، حساسيت محل تزريق قرار گرفته است. خون‌ريزي در بيش از 5 درصد بيماران رخ مي‌دهد.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا اعلام کرد داروي RiaSTAP که در دسته داروهاي اورفان (Orphan) قرار دارد، براي درمان خون‌ريزي در بيماران مبتلا به نقص ژنتيکي نادري با نام «کمبود فيبرينوژن ارثي» مورد تاييد قرار گرفته است. بدون درمان، اين بيماران در معرض خطر خون‌ريزي‌هاي تهديدکننده حيات هستند. RiaSTAP يک فيبرينوژن غليظ شده داخل وريدي است که از پلاسماي افراد سالم اهداکننده خون به دست مي‌آيد و براي درمان بيماران بدون فيبرينوژن پلاسما، با فيبرينوژن کم پلاسما يا کارکرد نامناسب آن در بدن، تجويز مي‌شود. اين بيماري اغلب در هنگام تولد تشخيص داده مي‌شود، زيرا اين نوزادان، از محل طناب نافي خود خون‌ريزي دارند. همچنين خردسالان، بايد از انجام فعاليت‌هايي که ممکن است به آنها صدمه‌اي بزند، خودداري نمايند، زيرا صدمات کوچک هم مي‌تواند باعث خون‌ريزي‌هاي شديد شود. دوز پيشنهادي براي استفاده از RiaSTAP به‌منظور پيشگيري از خون‌ريزي، 70 ميلي‌گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن است.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا به تازگي اعلام کرد داروي تزريقي «دگارليکس» (Degarelix) به‌منظور درمان سرطان پروستات مورد تاييد اين اداره قرار دارد. داروي «دگارليکس» که براي درمان بيماران مبتلا به سرطان پيشرفته سرطان تجويز مي‌شود، در دسته دارويي مهارکننده‌هاي گيرنده هورمون آزاد کننده گونادوتروپين (GnRH) قرار مي‌گيرد، بنابراين رشد و پيشرفت سرطان پروستات را به دليل مهار تستوسترون (که نقش مهمي در رشد مداوم سلو‌ل‌هاي سرطاني دارد) کند مي‌کند. درمان‌هاي هورموني رايج سرطان پروستات، ممکن است افزايش اوليه‌اي در توليد تستوسترون، قبل از کاهش سطح آن ايجاد نمايند و اين تحريک ابتدايي گيرنده‌هاي هورمون‌ به طور موقت، رشد تومور را تسريع کند، اما «دگارليکس» اين اثر را ندارد که مزيت بزرگي براي بيماران محسوب مي‌شود. درمان‌هاي متعددي براي مراحل مختلف سرطان پروستات وجود دارد، هم‌چون تحت‌نظر قرار دادن بيمار، درآوردن غده پروستات با جراحي، پرتودرماني، شيمي‌درم اني و درمان‌هاي هورموني(با عواملي که گيرنده‌هاي GnRH را تحت تاثير قرار مي‌دهند). شايع‌ترين عوارض جانبي اين دارو، واکنش‌هاي محل تزريق (مانند درد، قرمزي و تورم)، گرگرفتگي، افزايش وزن، خستگي و افزايش بعضي آنزيم‌هاي کبدي گزارش شده است.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا در سپتامبر 2008، داروي «سن‌کيوسو» (Sancuso) را که آنتاگونيست گيرنده سروتونين (5-HT3) و يک سيستم ترانس‌درمال گراني‌سترون (Granisetron) است، به منظور پيشگيري از تهوع و استفراغ با شدت متوسط تا شديد ناشي از شيمي‌درماني در بيماران سرطاني، مورد تاييد خود قرار داد. اين داروي جديد که به صورت برچسب پوستي مورد استفاده قرار مي‌گيرد، تا پنج روز متوالي نيز قابل استفاده است. نحوه تجويز آن، چسباندن يک برچسب پوستي در قسمت بيروني و بالايي بازو حداقل 24 ساعت قبل از شروع شيمي‌درماني مي‌باشد. البته بهتر است اين برچسب از 48 ساعت قبل از شروع درمان به بازو چسبانده شود و 24 ساعت پس از اتمام درمان نيز برداشته شود. اين برچسب، برحسب طول مدت شيمي‌درماني تا هفت روز هم مي‌تواند روي بازو بماند. هر برچسب پوستي با مساحتي حدود 52 سانتي‌متر مربع، حاوي 3/34 ميلي‌گرم «سن‌کيوسو» يا «گراني‌سترون» (نام ژنريک دارو) مي‌باشد و در هر 24 ساعت، 1/3 ميلي‌گرم دارو آزاد مي‌کند. شايع‌ترين عارضه جانبي آن، يبوست است. بر پايه گزارش مجله تايم، معرفي و تاييد اين دارو، جزو 10 خبر برتر سال 2008 قرار گرفته است.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا دوزاژ پيشنهادي جديدي را براي قرص‌هاي 75 ميلي‌گرمي «پرزيستا» (Perzista) با نام ژنريک «داروناوير» (Darunavir) در اطفال مورد تاييد قرار داد که اين فرمول جديد براي بيماران 6 تا 18 سال مبتلا به ايدز استفاده مي‌شود. «پرزيستا» در ترکيب با «ريتوناوير» (Ritonavir) که در مجموع «PREZISTA/rtv» ناميده مي‌شود، همراه با ديگر داروهاي ضدويروسي رايج براي درمان عفونت HIV در بيماران خردسال تجويز مي‌شود. فراواني، نوع و شدت عوارض جانبي آن در کودکان، با آنچه در بزرگسالان ديده مي‌شود، مشابه است و عبارتند از: استفراغ، اسهال، درد شکم، سردرد، راش، تهوع و خستگي. از سويي اختلالاتي نيز در آنزيم‌هاي کبدي به صورت افزايش ALT،AST، بالا رفتن آنزيم‌هاي آميلاز و ليپاز پانکراس، کلسترول تام و LDL ديده مي‌شود.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا، داروي «موزوبيل» (Mozobil) را با نام ژنريک «پلريکسافور» (Plerixafor) که به منظور کمک به افزايش تعداد سلول‌هاي بنيادي خون براي پيوند مغز استخوان در بيماران مبتلا به اشکال مشخص سرطان‌هاي خون استفاده مي‌شود، مورد تاييد قرار داد. «موزوبيل»، در ترکيب با فاکتور محرک رشد کلوني گرانولوسيت (G-CSF) براي درمان بزرگسالان مبتلا به مالتيپل ميلوما يا لنفوم غيرهوچکين به کار مي‌رود. G-CSF اغلب براي کمک به پخش و گردآوري سلول‌هاي بنيادي از مغز استخوان استفاده مي‌شود. قبل از درمان با شيمي‌درماني با دوز بالا يا راديوتراپي، گاهي اين بيماران تحت روشي به نام «آفرزيس» (apheresis) قرار مي‌گيرند که در آن سلول‌هاي بنيادي خون جمع‌آوري شده و پس از درمان‌هاي مربوطه مانند شيمي‌درماني، دوباره به بيمار تزريق مي‌گردد.موزوبيل، يک داروي تزريقي است که در ترکيب با G-CSF تعداد سلول‌هاي بنيادي آزاد شده را از مغز استخوان در جريان خون، افزايش مي‌دهد. شايع‌ترين عوارض جانبي گزارش شده در اين مطالعات و ديگر کارآزمايي‌هاي کوچک‌تر، اسهال، تهوع، خستگي، واکنش به تزريق دارو در محل تزريق، سردرد، درد مفاصل، سرگيجه و استفراغ بوده است.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا به تازگي داروي ترکيبي جديدي را براي پيشگيري از بارداري مورد تاييد قرار داد. اين داروي ضدبارداري خوراکي طولاني کننده دوره که «لوسيزونيک» (LoSeasonique) نام دارد، ترکيبي از قرص‌هاي لوونورژسترول/ اتينيل استراديول 10/0 ميلي‌گرم/ 02/0 ميلي‌گرم و قرص‌هاي اتينيل استراديول 01/0 ميلي‌گرمي هستند. تحت رژيم طولاني‌کننده دوره (extended-cycle) لوسيزونيک، ترکيب قرص‌هاي حاوي 10/0 ميلي‌گرم لوونورژسترول و 02/0 ميلي‌گرم اتينيل استراديول به طور مرتب، روزانه و به مدت 84 روز مصرف و سپس به مدت هفت روز، قرص‌هاي 01/0 ميلي‌گرمي ايتنيل استراديول تجويز مي‌شود. با اين رژيم درماني، تعداد روزها در دوره‌هاي خون‌ريزي، ميان 13 تا 4 بار در سال کمتر مي‌شود. شايع‌ترين عوارض جانبي آن، خون‌ريزي‌هاي رحمي نامنظم، تهوع، درد پستان، سردرد، ديسمنوره، درد کمر، خون‌ريزي‌هاي شديد رحمي و استفراغ است.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا اعلام کرد داروي جديد «بنزل» (Banzel) با نام ژنريک «روفيناميد» (Rufinamide) به عنوان درمان کمکي در معالجه تشنج‌هاي مرتبط با سندرم لنوکس-گاشات (شکل شديد اپي‌لپسي) مورد تاييد اين اداره قرار دارد. اين سندرم که اغلب قبل از 4 سالگي شروع مي‌شود، به وسيله ناهنجاري‌هاي مغزي، صدمات شديد سر، عفونت‌هاي سيستم عصبي مرکزي و يا شرايط دژنراتيو يا متابوليک ارثي ايجاد مي‌شود که باعث ناتواني‌هاي عمده‌اي در بيماران مي‌شود اما در 30 تا 35 درصد بيماران هيچ علتي براي اين سندرم پيدا نمي‌شود. بيماران ممکن است دوره ‌هاي مکرري از تشنج را تجربه نمايند و گاهي نيز بدون علامت هستند. تشنج در اين بيماران به صورت‌هاي مختلفي مانند: تونيک، آتونيک و کاهش هوشياري بدون علامت و ميوکلونيک وجود دارد.
عوارض شايع جانبي اين دارو عبارت‌اند از: سردرد، خواب‌آلودگي خستگي، سرگيجه، عدم تعادل در راه رفتن، دوبيني، تهوع و استفراغ. از سويي خطر افکار يا رفتار خودکشي را در اين بيماران زياد مي‌کند که بايد مورد توجه قرار گيرد. اين دارو، جزو داروهاي Orphan است، زيرا براي درمان بيماري يا شرايطي است که کمتر از 200 هزار نفر را در آمريکا متاثر مي‌کند.

اداره نظارت بر غذا و داروي آمريکا، به تازگي داروي «تاپنتادول» (Tapentadol) را به منظور تخفيف و کاهش دردهاي حاد با شدت متوسط تا شديد مورد تاييد قرار داد. اين دارو که به صورت قرص‌هاي خوراکي و با اثر سريع مي‌باشد، يک ضددرد صناعي با اثر مرکزي است که در دوزاژ 50، 75 يا 100 ميلي‌گرم در دسترس قرار خواهد گرفت. شايع‌ترين عوارض جانبي آن عبارت‌اند از: تهوع، سرگيجه، استفراغ و خواب‌آلودگي. بايد احتياطات لازم در مورد خطر وقفه تنفسي، اثرات مهاري بر سيستم عصبي مرکزي وقتي با الکل، ديگر اپيوييدها يا داروهاي غيرمجاز همراه شود (و يا در صورت مصرف نابه‌جاي آنها) به بيماران داده شود. تاپنتادول به دو صورت عمل مي‌کند: اپيوييد و غيراپيوييد، يعني به طور اوليه با تحريک گيرنده‌هاي اپيوييد در مغز، طناب نخاعي و دستگاه گوارش و بدن را تحت تاثير قرار مي‌دهد. از سويي، بازجذب مجدد نوراپي‌نفرين را در مغز مهار مي‌کند که شايد اثر ضد دردي داشته باشد.

عفونت ادراري، پاسخي التهابي به وجود ميکروارگانيسم‌ها در مجاري ادراري و يکي از شايع‌ترين عفونت‌هاي باکتريال نيازمند درمان است. عفونت ادراري طيف وسيعي از علايم - از باکتريوري بدون علامت تا پيلونفريت همراه با باکتريمي يا سپسيس - را شامل مي‌شود. اين مقاله بر دستورالعمل‌هاي جديد درمان سيستيت حاد بدون عارضه و پيلونفريت در زنان متمرکز است. دستورالعمل‌هاي اين مقاله با همکاري انجمن بيماري‌هاي عفوني آمريکا و انجمن ميکروبيولوژي و بيماري‌هاي عفوني اروپا که در سال 2010 منتشر شده‌اند نگارش شده است.
شايع‌ترين عامل ميکروبي دخيل در سيستيت حاد بدون عارضه، اشرشيا کولي است. (80 تا 85 درصد از موارد بيماري) عامل بيماري‌زاي بعدي، استافيلوکوک ساپروفيتيکوس است. (5 تا 15 درصد از موارد). ساير عوامل ميکروبي با شيوع کمتر عبارتند از کلبسيلا پنومونيه، پروتئوس ميرابيليس و استرپتوکوک آگالاکتيه.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

کورتيکواستروييدهاي موضعي يکي از قديمي‌ترين و مفيدترين درمان‌ها براي بيماري‌هاي پوستي هستند. درمان موفق به تشخيص دقيق و مدنظر داشتن حمل، قدرت، دفعات استفاده، مدت درمان و عوارض جانبي استروييدها بستگي دارد. اگر چه استفاده از استروييدهاي موضعي شايع است، شواهد اثربخشي صرفا براي برخي بيماري‌ها مثل پسوريازيس، درماتيت آتوپيک (خفيف تا متوسط)، درماتيت تماسي، درماتيت سبوره‌اي، درماتيت ناشي از آلرژي، انواع اگزما، بيماري التهابي ليکن‌پلان، نورودرماتيت موضعي، واکنش‌هاي ناشي از گزش حشرات و بندپايان، سوختگي‌هاي درجه (1) و (2) و آفتاب‌سوختگي‌ها، راش شديد و لوپوس اريتماتوز مزمن وجود دارد.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

در دهه‌هاي اخير شاهد افزايش قابل‌توجه چاقي در کودکان بوده‌ايم. اين افزايش که بسياري از محققان آن را اپيدمي چاقي مي‌نامند، مشکلي جدي در عرصه سلامت جامعه است. چاقي کودکان به عوامل متعددي بستگي دارد. شرايط اقتصادي، روان‌شناختي و بيماري‌هاي زمينه‌اي در پيدايش چاقي در اين گروه سني تاثيرگذارند.
شاخص توده بدني (BMI) ابزاري براي ارزيابي چربي بدن است. امروزه اندازه‌گيري شاخص توده بدني، روش ارجح براي تشخيص اضافه وزن و چاقي در کودکان و نوجوانان شناخته مي‌شود، زيرا تهاجمي نيست، آسان محاسبه مي‌شود و با ميزان کل چربي بدن ارتباط مستقيم دارد. براي بيماران 2 تا 19 سال، ميزان شاخص توده بدني با جدول رشد سازمان کنترل بيماري‌ها که در سال 2000 ميلادي منتشر شده، سنجيده مي‌شود که براساس سن و جنس ضريب خاصي مي‌گيرد، زيرا ترکيب بدني در دختران و پسران و نيز در کودکان و نوجوانان متفاوت است.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

ساليانه نزديک به نيمي از مردم آمريکا با شکايت درد به پزشک خود مراجعه مي‌کنند. درمان اصلي درد متوسط تا شديد، عبارت است از ضددردهاي اپيوئيدي به‌علاوه ساير ضددردها نظير داروهاي ضدالتهاب غيراستروئيدي در کنار ساير درمان‌ها شامل ضدافسردگي‌هاي سه‌حلقه‌اي، ضدتشنج‌ها و ضددردهاي موضعي. براساس مطالعه‌اي که از سوي انجمن درد آمريکا در سال 1999 انجام شد، متاسفانه بيشتر از 4 نفر از هر 10 نفر مبتلا به درد متوسط تا شديد از درد نجات نمي‌يابند. از ميان آنان که دردشان درمان نمي?شود، برخي ممکن است دچار دردي باشند که با وجود مصرف صحيح دارو، به اپيوئيدها يا ساير داروهاي ضد درد جواب نميدهد.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

عفونت‌هاي ادراري تنها در کشور آمريکا ساليانه حدود 4/2 تا 8/2 درصد از کودکان را گرفتار مي‌کنند و مسبب بيش از 1/1 ميليون ويزيت پزشکي در سال هستند. در هر سال در اين کشور هزينه‌هاي بيمارستاني کودکان مبتلا به پيلونفريت بيش از 180 ميليون دلار در نظر گرفته شده است. تشخيص عفونت ادراري در کودکان اغلب دشوار است زيرا کودکان با علايم غيراختصاصي نظير تب، بي‌اشتهايي، استفراغ و تحريک‌پذيري نزد شما آورده مي‌شوند.

مطالعات علمي افزايش روزافزون شمار مبتلايان به بيماري فشارخون بالا را نشان مي‌دهند. به عنوان مثال،تعداد اين بيماران در فاصله سال‌هاي 1994 تا 2000 ميلادي 30درصد افزايش داشته است. تنها در سال 2006 ميلادي، 23 هزار و 855 مورد مرگ ناشي از فشارخون بالا، يعني 8 مورد به ازاي هر صدهزار نفر از جمعيت هر جامعه، گزارش شده است.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

ضايعات دهاني ممکن است کودکان يا بزرگسالان را گرفتار کنند. شيوع اين ضايعات در افراد مختلف، متفاوت است و به عواملي نظير جنس، سن، نژاد، اعتياد به دخانيات و استفاده از دندان مصنوعي بستگي دارد. بر اساس آمار به‌دست آمده از مطالعه ملي وضعيت سلامت و تغذيه آمريکا، حدود 28 درصد بزرگسالان اين کشور از ضايعات دهاني رنج مي‌برند. براي ضايعات دهاني، تشخيص‌هاي مختلفي مطرح است كه ممکن است خوش‌خيم يا بدخيم باشند. ضايعات تروماتيک دهاني، کانديديازيس، عفونت‌هاي هرپس اوليه يا عودکننده، ضايعات عودکننده آفتي، ليکن‌پلان، لوکوپلاکيا و اريتروپلاکيا نمونه‌هاي شايع اين ضايعات هستند.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

کونژکتيويت - التهاب بافت ملتحمه-به طور عام به قرمزي چشم اطلاق مي‌شود. اين التهاب ممکن است به?وسيله عامل يا عواملي نظير آلرژن‌ها، محرک‌ها، آسيب‌هاي فيزيکي، باکتري‌ها يا ويروس‌ها ايجاد شود. براي انتخاب درمان مناسب، دانستن علت ايجاد کننده آن ضروري است. خوشبختانه اغلب موارد کونژکتيويت، خود محدودشونده هستند و تنها در موارد نادري ممکن است به آسيب ساختماني چشم يا از دست رفتن دائمي بينايي بينجامند.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

صرع ابسانس را که براي اولين بار در اوايل سال‌هاي 1700 ميلادي شناخته شد، براي مدتي طولاني صرع کوچک مي‌ناميدند. زيرا فکر مي‌کردند اين نوع تشنج ويژه دوران کودکي است، اما صرع ابسانس ممکن است در سنين بالاتر نيز مشاهده شودصرع ابسانس با از دست رفتن گذراي هوشياري- مشابه آنچه در ساير انواع تشنج ديده مي‌شود- تشخيص داده مي‌شود، با اين تفاوت که اپيزودهاي تشنج پايدار نيستند. از دست رفتن گذراي هوشياري معمولا کوتاه (20 ثانيه) است. حمله، شروع سريعي نيز دارد، تا آنجا که فرد را از ادامه فعاليت‌اش باز مي‌دارد. حملات صرع ابسانس ممکن است تا 200 بار در روز رخ دهند. ساير تظاهرات عبارتند از اتوماتيسم، اختلالات اتونوم (تغيير در وضعيت ضربان قلب، مردمک، تعريق)، انقباض ناگهاني و مختصر عضلات (ميوکلونيک). عوامل خارجي که ممکن است در بروز حمله تشنج دخيل باشند، عبارتند از احساسات، زمان روز، فاکتورهاي متابوليک (از جمله هيپرونتيلاسيون). صرع ابسانس تيپيک و صرع ابسانس آتيپيک با يکديگر متفاوت هستند. صرع آتيپيک معمولا در نشانگان لنوکس-گاستوت ديده مي‌شود.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

فعال‌کننده پلاسمينوژن بافتي (t-PA)، يک پپتيد طبيعي است که با اتصال به فيبرين موجود در يک لخته، فيبرينوليز را آغاز کرده و پلاسمينوژن را به پلاسمين فعال تبديل مي‌کند. اين روند باعث شکسته شدن فيبرين، فيبرينوژن و ساير پروتئين‌هاي انعقادي خواهد شد. تجويز فعال کننده پلاسمينوژن بافتي نوترکيب، در يک واقعه ترومبوآمبوليک حاد، باعث انحلال لخته و برقراري پرفيوژن مجدد ارگان‌ها و جريان يافتن مجدد خون به بافت‌ها مي‌شود.
حمله حاد ايسکميک، انفارکتوس حاد ميوکارد و آمبولي ريه، حوادث کشنده‌اي هستند که بدون درمان اورژانس ممکن است به عوارض پيچيده‌اي نظير نارسايي ارگان‌ها و مرگ بيانجامند. در اين زمان، تجويز ترومبوليتيک‌هايي نظير فعال کننده پلاسمينوژن بافتي، با رفع انسداد باعث به حداقل رساندن آسيب بافتي و در نهايت نجات بيمار مي‌شود. از آنجا که متعاقب درمان با ترومبوليتيک‌ها، خطر وقوع خونريزي مرتبط با درمان وجود دارد، براي هر بيمار بايد منحصرا دارويي موثر و بي‌خطر انتخاب شود. 

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

پريکارديت حاد، عارضه‌اي التهابي است که پريکارد را درگير مي‌کند. پريکارد کيسه‌اي فيبروالاستيک است که قلب و ريشه عروق خوني بزرگ منشعب از آن را دربر مي‌گيرد. در ايالات متحده، پريکارديت حاد در يک مورد از هر هزار مورد بستري بيمارستاني و يک درصد از تمام مراجعات به اورژانس‌هاي بيمارستاني در بيماراني که نوار الکتروکارديوگرام آنها بخش ST برجسته دارند، مشاهده مي‌شود. عوامل عفوني و غيرعفوني متعددي (از جمله بيماري هاي سيستميک) ممکن است باعث پريکارديت حاد شوند. پريکارديت حاد در مردان بيشتر از زنان و در بزرگسالان بيش از کودکان شايع است.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

بي‌خوابي، اختلالي شايع در بيماران بستري، به خصوص در ميان سالمندان است. مشکل ممکن است در به خواب رفتن يا ادامه يافتن خواب باشد. بنابراين تشخيص و درمان بي‌خوابي در بيماران بستري اهميت زيادي دارد. عوامل متعددي ممکن است باعث بي‌خوابي در بيماران بستري شوند. از جمله اين عوامل مي‌توان به اختلالات خواب، عوامل فيزيکي و روان‌شناختي، بيماري‌هاي زمينه‌اي، داروها، عوامل محيطي و بهداشت نامناسب خواب اشاره کرد. اختلالات خواب عبارتند از آپنه انسدادي حين خواب، نشانگان پاهاي بي‌قرار و اختلال دوره‌اي حرکات اندام تحتاني. 

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

به طور کلي بيماري‌‌هاي نورولوژيک در سالمندان شايع‌تر از ساير گروه‌‌هاي سني است. در ميان آنها اغلب موارد تشنج در سالمندان، ثانويه به بيماري‌هايي است که با افزايش سن مرتبط هستند. اگر بيماري مسبب تشنج تشخيص داده شده و برطرف شود، درمان درازمدت با داروهاي ضدتشنج ضروري نيست. از آنجا که سالمندان به دليل ابتلا به امراض مختلف، معمولا تحت درمان با داروهاي متعددي هستند، تشنج‌هاي ناشي از مصرف دارو نيز بايد در اين گروه سني درنظر گرفته شوند.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

طي 10 تا 15 سال گذشته، ائوزينوفيلي در ناحيه مري (افزايش غيرطبيعي گلبول‌هاي سفيد) در نتايج آزمايش بيماراني که مشکل آنها ريفلاکس فرض مي‌شد، مورد توجه قرار گرفته است؛ هر چند امروزه مشخص شده که ازوفاژيت ائوزينوفيلي، نوعي التهاب مري، متفاوت از ريفلاکس بوده و يک بيماري جديد است.
ازوفاژيت ائوزينوفيلي با علايم التهابي ناحيه مري و نيز دستگاه گوارش فوقاني تشخيص داده مي‌شود. اين التهاب با ائوزينوفيلي (15 ائوزينوفيل داخل اپي‌تليالي در يک يا چند نمونه به‌دست آمده از بيوپسي مري) و فقدان علايم پاتولوژيک ريفلاکس همراه است. ازوفاژيت ائوزينوفيلي با عدم مشاهده علايم پاتولوژيک ريفلاکس و نيز به‌دست آمدن pH طبيعي در مانيتورينگ بخش ديستال مري يا عدم پاسخ‌دهي درماني به دوز بالاي درمان با مهارکننده‌هاي پمپ پروتوني مانند امپرازول، پنتوپرازول و رابپرازول (تا 20 ميلي‌گرم به ازاي هر کيلوگرم وزن بدن در روز) تشخيص داده مي‌شود.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

سندرم کرونري حاد (ACS)، از جمله تظاهرات بيماري عروق کرونر قلبي است که طيف وسيعي از بيماري‌‌ها از جمله آنژين صدري ناپايدار، انفارکتوس ميوکارد حاد با يا بدون افزايش ارتفاع بخش ST نوار قلبي را شامل مي‌شود. سندرم کرونري حاد، نتيجه آترواسکلروز است؛ يعني بيماري منتشر عروق متوسط و بزرگ که با اختلال عملکرد آندوتليال، آتروژنز و تشکيل پلاک بروز مي‌کند...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

اختلالات تشنجي، حاصل تغيير در فعاليت الکتريکي مغز است که به تخليه غيرطبيعي و بيش از حد گروهي از سلول‌هاي مغزي منجر مي‌شود. گاه علت تشنج، هيپوکسي، آسيب مغزي در طي زايمان، تب، مسموميت با الکل، تومور مغزي، ضربه مغزي يا حتي سکته مغزي است، اما شايع‌ترين علت تشنج، شروع بيماري صرع است. تمامي ‌بيماران مبتلا به صرع حملات تشنج را تجربه مي‌کنند، اما همه افراد با تجربه تشنج، مصروع نيستند...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

بي‌قراري و سايکوز، از جمله شايع‌ترين علايم در سالمندان مبتلا به دمانس است که موجب مشکلات باليني جدي در اين گروه از بيماران مي‌شوند. پس از به بازار آمدن داروهاي آنتي‌سايکوتيک آتيپيک، اين دسته از داروها به طور گسترده‌اي در درمان علايم بي‌قراري و سايکوز ناشي از دمانس در سالمندان به کار گرفته شدند...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

کوليت اولسراتيو، بيماري التهابي مزمن روده است که باعث التهاب منتشر لايه مخاطي کولون مي‌شود. در بيشتر موارد تازه تشخيص داده شده کوليت اولسراتيو، بيماري به بخش ديستال يا سمت چپ کولون محدود است. مطالعات نشان داده‌اند که دارودرماني زودرس کارآمد، مي‌تواند از پيشرفت بيماري و وسعت يافتن التهاب پيشگيري کند. به دنبال تشخيص بيماري کوليت اولسراتيو، شدت و وسعت درگيري و التهاب ارزيابي مي‌شود تا بتوان درمان را به درستي هدايت کرد. درمان اين بيماري نيز شامل القاي بهبود و سپس درمان نگه‌دارنده است. درنهايت علايم بيماري و التهاب فروکش کرده و کيفيت زندگي فرد بهبود مي‌يابد.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

تولد يک نوزاد، هر چند که هيجان‌انگيز و شگفت‌آور است، بسياري از زنان پس از زايمان اختلالات خلقي کوتاه يا درازمدت را تجربه مي‌کنند. تظاهراتي نظير گريه ناگهاني، اضطراب و تحريک‌پذيري در روزهاي اول پس از زايمان شايع است که معمولا خفيف هستند و خودبه‌خود برطرف مي‌شوند، اما برخي از زنان اشکال جدي‌تري از افسردگي را پس از زايمان نشان مي‌دهند که مي‌تواند ماه‌‌هاي متمادي طول بکشد و توانايي‌‌هاي آنان را در مراقبت از خود و فرزند تازه متولد شده‌شان مختل کند. بنابراين کادر درماني در ارتباط با زنان در طول بارداري و پس از آن بايد در مورد افسردگي پس از زايمان مطلع باشند تا بتوانند اين عارضه را به سرعت تشخيص داده و به شکل مناسبي درمان کنند...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

کوآنزيم Q10 که در دسته دارويي Nutraceutical قرار مي‌گيرد، نام‌هاي مترادفي همچون يويبکينون، ميتوکينون و ويتامين Q10 دارد. در واقع، اين کوآنزيم يک آنتي‌اکسيدان قوي است که در غشاي داخلي ميتوکندري تمام بافت‌ها يافت مي‌شود و عملکردهاي مختلفي در بدن دارد...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

روغن ماهي، حاوي «ايكوزاپنتانوئيك اسيد» (EPA) و «دوكوزاهگزانوئيك اسيد» (DHA) (اشکال فعال امگا 3) است كه هر دو آنها اسيدهاي چرب امگا 3 مي‌باشند. EPA و DHA در توليد بافت عصبي، هورمون‌ها و غشاهاي سلولي کاربرد و اهميت ويژه‌اي دارند. اين اسيدهاي چرب داراي اثرات ضد التهابي، پائين ‌آورنده فشارخون، پائين آورنده كلسترول و تري‌گليسيريد بالا، پيش‌گيري از تشكيل پلاك آترواسكلروتيك در رگ‌هاي خوني و بهبود دهنده مشكلات پوستي مانند اگزما و پسوريازيس مي‌باشند...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

ميگرن بيماري شايعي است که اغلب مبتلايان به آن به درمان‌هاي فارماکولوژيک نياز پيدا مي‌کنند، از اين‌رو تعدادي از گروه‌هاي دارويي براي درمان‌هاي پيشگيرانه ميگرن مورد استفاده قرار مي‌گيرند. مکانيسم عمل داروهايي که اثر پيشگيرانه آنها در ميگرن ثابت شده، متفاوت بوده و نمي‌توان هيچ‌کدام از آنها را به عنوان درمان انتخابي برگزيد. درمان پروفيلاکتيک سردرد زماني تجويز مي‌شود که سردردهاي بيماران مکرر، طولاني‌مدت يا موجب ناتواني قابل‌توجهي شوند. اهداف چنين درماني عبارتند از: کاهش دفعات، شدت و مدت حملات، بهبود پاسخ‌دهي به حملات حاد، بهبود عملکرد و کاهش ناتواني بيمار.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

هرچند که سندرم سروتونين نخستين‌بار چهل سال پيش تشريح شد، اما همچنان نامي‌ناآشنا براي بيشتر پزشکان است. اين سندرم يک عارضه ناخواسته دارويي تهديدکننده حيات است که از فعاليت بيش از حد سيستم سروتونرژيک ناشي مي‌شود و با تغييراتي در قابليت‌هاي ذهني، اتونوميک و عصبي- ‌عضلاني، به تحريک بيش از حد گيرنده‌هاي سروتونين در دستگاه عصبي مرکزي و محيطي نسبت داده مي‌شود...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

مطالعات باليني متعددي که به تازگي در سراسر نقاط جهان روي استاتين‌ها انجام شده، فوايد مهارکننده‌هاي 3 هيدروکسي 3 متيل گلوتاريل کوآنزيم A ردوکتاز يا استاتين‌ها را در پيشگيري اوليه و ثانويه از بيماري‌هاي قلبي و عروقي مطرح کرده‌اند. بررسي‌ها به اين نتيجه انجاميده‌اند که استاتين‌ها به جز اثر ساده کاهش کلسترول خون، فوايد قابل توجه ديگري نيز دارند و مي‌توان اين ترکيبات دارويي را در درمان و پيشگيري از بيماري‌هاي غيرقلبي مانند سرطان، عفونت‌ها، آلزايمر، بيماري‌هاي مزمن انسدادي ريوي و ساير مشکلات عملکردي ريه و نشانگان تخمدان پلي‌کيستيک به کار برد، البته هنوز جايگاه استاتين‌ها در درمان يا پيشگيري از اين بيماري‌ها به اثبات نرسيده است...

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله