پزشکی بالینی

 محققان هلندي در گزارشي اعلام كردند تست چالش گلوكز 50 گرمي يك تست غربالگري «قابل قبول» براي ديابت بارداري است اما نمي‌تواند جايگزين تست تحمل گلوكز خوراكي (OGTT) شود. امروزه ديابت بارداري بين 2 تا 9 درصد زنان باردار را در كشورهاي غربي متاثر مي‌كند و اغلب نيز بدون علامت است. محققان نشان داده‌اند درمان ديابت بارداري با رژيم غذايي يا انسولين مي‌تواند پيامدهاي نهايي مادر و كودك را بهبود بخشد، به همين دليل تشخيص آن از اهميت زيادي برخوردار است. با اين حال هنوز بهترين راه براي تشخيص زنان مبتلا به ديابت بارداري نامشخص مانده است. در گزارش جديد پژوهشگران هلندي آمده با وجود آنكه تست چالش گلوكز 50 گرمي در اغلب دستورالعمل‌هاي ملي توصيه نمي‌شود، مي‌تواند يك تست مفيد در تشخيص و درمان ديابت بارداري باشد.
اين پژوهشگران در يك مرور سيستماتيك و فرابررسي انجام شده، اين فرضيه را آزمودند كه اگر اين تست به عنوان قدم اول تست غربالگري ديابت بارداري انجام و جايگزين تست تحمل گلوكز خوراكي شود (تستي كه در حال حاضر به عنوان تست تشخيصي ديابت بارداري به كار مي‌رود و استاندارد طلايي محسوب مي‌شود)، چه حساسيت و اختصاصيتي خواهد داشت و در تشخيص مادران مبتلا به ديابت بارداري تا چه اندازه مفيد است. آنها در جستجوي خود به 26 مطالعه مرتبط رسيدند كه روي هم
13 هزار و 564 زن را بررسي كرده و تست چالش گلوكز 50گرمي را با OGTT، قبل از هفته 32 بارداري مورد مقايسه قرار دادند. استاندارد رفرانس در 6 مطالعه OGTT با 75 گرم گلوكز و در 20 مطالعه OGTT با 100 گرم گلوكز بود. در مطالعاتي كه زنان در معرض خطر ديابت بارداري را بررسي كرده بودند، تست چالش گلوكز 50 گرمي حساسيتي برابر با 74 درصد و اختصاصيتي معادل 77 درصد داشت، يعني اين تست دقت «ميانه‌اي» براي تشخيص ديابت بارداري از خود نشان داد. نتايج مطالعات ديگر نيز كه به‌طور متوالي افراد را بررسي كرده بودند، همگي حساسيت و اختصاصيتي معادل مطالعات قبلي نشان مي‌دادند. محققان دريافتند افزايش آستانه بيماري (در نتايج OGTT) حساسيت تست چالشي را افزايش و اختصاصيت آن را كاهش مي‌دهد. به همين دليل محققان اظهار مي‌دارند اگر در جايي ميزان بالاتر تشخيص مدنظر و ارجح‌ است، ميزان تشخيص 74 درصدي براي تست چالش گلوكز 50 گرمي، اگر به عنوان تست غربالگري استفاده شود، مي‌تواند قابل قبول باشد. آنها تاكيد مي‌كنند به هر حال اگر استفاده از اين تست به عنوان يك تست قطعي تشخيصي ديابت بارداري به جاي OGTT مدنظر باشد، در نظر گرفتن مقادير بالاتر دقت تشخيصي توجيه‌پذير است.
به گزارش سپید، از سوي ديگر آنها مي‌گويند پزشكان بايد يك روش يك مرحله‌اي را در غربالگري ديابت بارداري در نظر بگيرند و استفاده از OGTT براي غربالگري، به طور مثال در بعضي زنان مانند آنها كه عوامل خطر ابتلا به ديابت بارداري را دارند، كنار گذاشته شود. اين موضوع مي‌تواند براي بيماران كمتر آزاردهنده باشد و نسبت به روش‌هاي دومرحله‌اي نيز كه در آنها تست لود گلوكز دو بار انجام مي‌شود، هزينه اثربخش‌تر باشد.

پژوهشگراني از مرکز پزشکي «ويک فورست باپتيست» نشان داده‌اند که تزريق نانولوله‌هاي کربني چندجداره (MWCNT) به تومورها و گرمايش آنها با يک ليزر براي 30 ثانيه، سريع مي‌تواند باعث از بين رفتن آنها شود. نتايج مربوط به اولين تلاش‌ها بر روي تومورهاي کليه در سال 2009 گزارش شد، ولي اکنون آنها علم مورد نظر را دريافت کرده و از آن در تومورهاي سرطاني سينه، بويژه سلول‌هاي بنيادي سرطاني آغازکننده تومور استفاده کرده‌اند. کشتن اين سلول‌هاي بنيادي سخت است، زيرا آنها غالبا تقسيم نمي‌شوند و اکثر روش‌هاي ضدسرطان براي کشتن سلول‌هايي که بارها تقسيم مي‌شوند، طراحي شده‌اند. «سوزي تورتي»، محقق ارشد اين گروه گفت: سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه تمايل به مقاومت در برابر داروها و راديودرمان دارند، بنابراين هدف‌گيري اين سلول‌هاي ويژه از اهميت زيادي در جامعه علمي برخوردار است. «تورتي» توضيح داد: درمان سرطان بر اساس گرما يک رهيافت نويدبخش براي مديريت‌هاي باليني سرطان‌هايي مانند سرطان سينه ارائه مي‌کند.
به گزارش ایسنا، با استفاده از يک مدل موش، اين پژوهشگران نانولوله‌هاي کربني چندجداره را به تومورهاي شامل سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه تزريق کردند. تورتي گفت که نانولوله‌ها بخودي خود هيچ خاصيت ضدسرطاني ندارند، ولي هنگامي که تحت تابش فروسرخ نزديک ايجاد شده با ليزر قرار گيرند، شروع به ارتعاش و توليد گرما مي‌کنند. او ادامه داد که اين ترکيب مي‌تواند يک ناحيه موضعي در تومور ايجاد کند، که خيلي داغ است. اين پژوهشگران با استفاده از اين روش قادر به توقف رشد تومورهايي که اکثرا متشکل از سلول‌هاي بنيادي سرطان سينه بودند، شدند. اين تحقيق پيشنهاد مي‌کند که گرمادرماني با نانولوله‌ها مي‌تواند موجب حذف سلول‌هاي مشتق شده که توده تومور را تشکيل مي‌دهند و نيز سلول‌هاي بنيادي سرطاني که باعث رشد و بازگشت مجدد تومور مي‌شوند، شود. اين پژوهشگران، جزئيات نتايج کار تحقيقاتي خود را در مجله‌ «Biomaterials» منتشر کرده‌اند.

دانشمندان انگليسي در حال كار بر روي يك آزمايش جديد هستند كه مي‌تواند نويدبخش بارداري‌هاي موفق از طريق درمان‌هاي لقاح خارج رحمی باشد.  اين آزمايش با هزينه 966 دلاري به پزشكان در شناسايي جنين‌هاي داراي شانس بهتر براي زنده ماندن در رحم پيش از كاشت آنها كمك مي‌كند. در كازآزمايي‌هاي اوليه، نرخ بارداري تا 25 درصد افزايش نشان داده است. بسياري از زنان به چندين دوره درماني با هزينه‌هاي بيش از 6000 دلار پيش از وضع حمل نياز دارند.در حال حاضر تنها يكي از چهار دوره لقاح برون رحمي منجر به بارداري موفق مي‌شود. با اين حال، در كارآزمايي اوليه اين آزمايش بر روي 50 زن، 31 درصد از آنان باردار شدند.
به گزارش ایسنا، در روش غربالگری، تخمك‌هاي بارور شده توسط لقاح برون رحمي در اسيدهاي آمينه قرار مي‌گيرند تا شرايط درون رحم را شبيه‌سازي كنند. اين شيوه توسط پروفسور هنري ليس، زيست شناس دانشگاه يورك و دانشكده پزشكي هال ايجاد شده است. ليس اظهار كرد: ما دريافتيم كه بهترين جنينها آنهايي هستند كه آرام بوده و از اسيد آمينه تغذيه مي‌كنند. در حال حاضر كارآزمايي بر روي 400 زن در واحدهای باروری در لندن، ليدز و ليورپول آغاز شده است. اين آزمايش كه «EmbryoSure» ناميده شده، در صورت موفقيت،‌ ممكن است تا سال آينده در دسترس عموم قرار گيرد. تاكنون بيش از سه ميليون دلار براي ايجاد اين شيوه هزينه شده است.

 مطالعه هاي اخير نشان داده‌اند که درمان‌هاي موجود براي زنان مبتلا به بي‌اختياري ادرار، ممکن است بيشتر از آن که به حل مشکل کمک کنند، آنچنان براي بيمار ناخوشايند باشند که به قطع دارو اقدام کند. عوارض جانبي ناخواسته‌اي نظير خشکي دهان و يبوست از جمله آزاردهنده‌ترين اين عوارض هستند. درمان‌هاي استاندارد براي بي‌اختياري ادرار عبارتند از تغيير در عادات زندگي، ورزش‌هاي تقويت‌کننده عضلات ناحيه لگن و دارودرماني. داروهايي که براي اين منظور تجويز مي‌شوند، انقباضات مثانه را آرام کرده و عملکرد آن را بهبود مي‌بخشند. در يک مطالعه مشخص شد که تعداد زناني که به دليل نارضايتي از عوارض جانبي اقدام به قطع مصرف دارو مي‌کنند در دريافت‌کنندگان اکسي‌بوتينين بيشتر از بيماران تحت‌درمان با دترول (تولترودين) است. به گزارش سپید، کمترين ميزان توقف درمان به دنبال مصرف 5 ميلي‌گرم وزيکر (سوليفناسين) مشاهده شد. به اعتقاد محققان، از آنجا که بيشتر داروهاي متداول در درمان بي‌اختياري ادرار اثربخشي مشابهي دارند، تصميم‌گيري در مورد انتخاب دارو بايد براساس عوارض هر دارو براي هر بيمار صورت گيرد. در برخي از بيماران گاه آزمودن 2 تا 3 دارو براي يافتن بهترين انتخاب اجتناب‌ناپذير است.

شرکت نوونورديسک اخيرا اعلام کرد سازمان غذا و داروي آمريکا لومير(Levemir) را براي تجويز در زنان باردار ديابتيک بدون افزايش خطر براي جنين وي موردتاييد قرار داده است. لومير، اولين و تنها انسولين پايه آنالوگ است که در گروه B طبقه‌بندي داروها در دوران بارداري قرار دارد. تا پيش از اين، انسولين انساني (NPH) به عنوان استاندارد درماني ديابت در زنان باردار محسوب مي‌شد. تصميم‌گيري سازمان غذا و داروي آمريکا براساس يک مطالعه تصادفي کنترل شده روي لومير در زنان باردار مبتلا به ديابت نوع يک صورت گرفت. اين مطالعه، اثربخشي و ايمني لومير را با انسولين انساني براي درمان 310 زن مقايسه کرده بود. مطالعه نشان داد بيماران دريافت‌کننده لومير در سن بارداري 36 هفتگي ميزان کاهش A1C و کاهش سطوح قندخون ناشتا در هفته‌هاي 24 و 36 در مقايسه با انسولين انساني دارند. به علاوه، در کل تفاوتي در ايمني بين دو دارو مشاهده نشد. تنها در کشور آمريکا، 85/1 ميليون زن در سنين بارداري به ديابت مبتلا هستند.

سازمان غذا و داروي آمريکا اولين و تنها داروي ضدبارداري خوراکي براي درمان خونريزي قاعدگي شديد را مورد تاييد قرار داده است. به گفته شرکت سازنده ناتازيا (Natazia)، سازمان غذا و داروي آمريکا مورد استفاده تازه‌اي براي اين دارو که عبارت است از قرص‌هاي حاوي استراديول والريت و استراديول والريت/دينوژست پذيرفته است. ناتازيا در مي ‌2010 ميلادي براي پيشگيري از بارداري مورد تاييد قرار گرفته بود. اثربخشي اين داروي ضدبارداري هنوز در زنان با شاخص توده بدني (BMI) بيشتر از 30 کيلوگرم در هر مترمربع مورد ارزيابي قرار نگرفته است.

 براساس اطلاعات منتشر شده روي سايت رسمي‌ اين سازمان، اخيرا اولين اشکال ژنريک قرص بونيوا (Boniva) با نام ژنريک ايباندرونيت (Ibandronate) مورد تاييد قرار گرفته‌اند. اين ترکيب دارويي براي درمان يا پيشگيري از پوکي‌استخوان در زنان پس از يائسگي تجويز مي‌شود. شايع‌ترين نوع بيماري استخواني، يعني پوکي‌استخوان، با کاهش توده‌استخواني و تحليل بافت استخواني ساختارها و درنتيجه شکنندگي استخوان‌ها و افزايش خطر شکستگي‌هاي لگن، ستون‌فقرات و مچ تشخيص داده مي‌شود. ايباندرونيت، در گروه داروهاي بيفسفونات‌ها قرار دارد که باعث افزايش توده استخواني و کاهش احتمال شکستگي‌هاي مهره مي‌شود.

محققان دانشكده پزشكی كلورادو دریافته اند كه نبود یك ژن خاص، بسته شدن لوله عصبی را مختل می كند؛ رویدادی كه می تواند موجب مرگ یا معلولیت شود. اگر در دوران جنینی لوله عصبی جنین بسته نشود،مرگ یا معلولیت جنین را در پی خواهد داشت. لوله عصبی نقطه آغاز مغز و نخاع است.نقص در ژن ' mLin41 ' به این لوله اجازه نمی دهد بسته شود چرا كه سلول های عصبی مولد به اندازه كافی ساخته نمی شوند. نتایج این تحقیقات درنشریه Genes & Development منتشر شده است.
این پژوهشگران در حال مطالعه سلول های بنیادی عصبی در موش ها به این یافته ها رسیدند. به گفته این محققان این سلولها از برنامه های خود تجدیدی مشخص برای رسیدن به تقاضای رشد بافت و ترمیم در طول مراحل مختلف رشد جنینی استفاده می كنند. سازوكار مولكولی كه این برنامه ها را كنترل می كند عمدتا هنوز ناشناخته مانده اند. محققان كشف كرده اند كه ژن mLin41 در موش ها میزان تكثیر سلول های بنیادی عصبی را در طول فرایند بسته شدن عصبی، كنترل می كنند اما نه در مرحله آخر رشد مغز.
به گزارش ایرنا، بر اساس اعلام این پژوهشگران، ژن mLin41با RNA های كوچك و تنظیم كنندگان RNA كار می كند كه هرگز پیش از این، در ارتباط با شكل گیری لوله های عصبی، مورد بررسی قرار نگرفته بودند. این محققان می گویند به یافته های جدیدی در مورد رشد لوله عصبی دست یافته اند. كار این محققان مسیر كامل دیگری به سوی شناخت نقص لوله عصبی است. این یافته تكه مهم و جدیدی از پازل دخیل در شناخت این رویدادهاست.

نخستين سلول‌هاي تخمك انساني كه پيش از اين توسط محققان دانشگاه هاروارد از سلول‌هاي بنيادي ايجاد شده بودند، احتمالا تا پايان سال جاري بارور شده و تحولي در درمان‌هاي باروري ايجاد خواهد كرد. دانشمندان دانشگاه ادينبورگ درصدد درخواست صدور مجوز آزمايش‌هاي باروري از سازمان لقاح انساني و جنين‌شناسي انگليس هستند كه مي‌تواند به توليد يك منبع نامحدود از تخمك انساني منجر شود. توليد تخمك انسان از سلول‌هاي بنيادي همچنين مي‌تواند تجدید تخمدان را در زنان مسن امكان‌پذير كند تا از مشكلات مرتبط به كاهش تخمك مرتبط با يائسگي، از پوكي استخوان گرفته تا بيماري‌هاي قلبي جلوگيري شود. به گزارش ایسنا، اكنون دانشمندان هاروارد با همكاري محققان ادينبورگ قصد دريافت اولين تائيديه را براي بارورسازي اين تخمك‌ها دارند كه در حال حاضر غيرقانوني است. اين محققان قصد دارند اين تخمك‌هاي بنيادي را با اسپرم انساني بارور كرده و آنها را به جنين كامل تبديل كنند. اگرچه تمام جنين‌هاي موفق اين آزمايش‌ها طبق قانون تنها 14 روز اجازه زيستن داشته و پس از آن بايد منجمد شده يا از بين بروند. اين جنين‌ها هنوز در بدن انسان قابل كاشت نيستند چرا كه هنوز به عنوان «مواد تجربي» محسوب مي‌شوند. تا كنون تنها اين امكان وجود داشته كه تعداد كمي از سلول‌هاي تخمك انسان بالغ از تخمدان زناني كه با هورمونها تحريك شده بودند، جدا شود. اين محدوديت فني منجر به كمبود حاد تخمكهاي انساني براي درمان ناباروري و همچنين تحقيقات علمي شده است.

 اداره كل غذا و داروي آمريكا به تازگي وسيله‌اي به نام InTone را كه وسيله‌اي براي درمان زنان مبتلا به بي‌اختياري ادراري است، مورد تاييد خود قرار داد. InTone درواقع يك دستيابي به موفقيت واقعي در پزشكي است و خبري خوشحال‌كننده براي ميليون‌ها زن در سراسر دنيا كه از بي‌اختياري ادراري رنج مي‌برند. با اين وسيله مي‌توان به‌طور موثري اختلال مذكور را در اكثر بيماران درمان كرد. در اكثر افراد مبتلا علت اصلي اين مشكل، تون ضعيف عضله در عضلات كف لگن است. اين اختلال مي‌تواند در اثر زايمان مکرر واژينال، تروما، ورزش‌هاي شديد، نداشتن فعاليت فيزيكي و ديگر عوامل رخ دهد. InTone، اولين وسيله‌اي است كه تركيبي از mild micro-current stimulation، ورزش و بيوفيدبك‌هاي هدايتي را براي تقويت عضلات كف لگن به كار مي‌برد. پس از تجويز InTone، پزشك تنظيمات دستگاه را براي فرد اختصاصي کرده و به بيمار ياد مي‌دهد چگونه از آن در منزل استفاده كند.
حسگري كه در دستگاه كار گذاشته شده، فشار را اندازه مي‌گيرد تا مشخص كند بيمار ورزش را درست انجام مي‌دهد يا خير. از سويي واحد بيوفيدبك دستگاه از دستورالعمل هدايت شده با صدا استفاده مي‌كند تا از طريق معمول گزارشي از قدرت عضلاني ارائه كند. هر جلسه روزانه حدود 10 دقيقه طول مي‌كشد و داده‌هاي هر جلسه ثبت مي‌شود. پس از 2 هفته يا بيشتر، پزشك داده‌هاي ثبت‌شده را آناليز و دستگاه را براساس پيشرفت بيمار دوباره تنظيم مي‌كند و به اين ترتيب جلسه هاي درمان در منزل ادامه مي‌يابد. اكثر بيماران در چند هفته اول پيشرفت‌هايي را حس مي‌كنند و اغلب آنها بايد درمان موثر را در عرض 90 روز تجربه كنند.
اين سيستم از يك محرك الكتريكي با يك حسگر فشار تشكيل‌شده كه تشخيص مي‌دهد عضلات به‌درستي پاسخ مي‌دهند يا خير. اين دستگاه مي‌تواند با صداي فرد استفاده‌كننده هدايت شود و كل دوره پروسيجر نيز حدود 10 دقيقه به طول مي‌انجامد، بدون آنكه به ويزيت بيمار در كلينيك پزشك نياز باشد. تحريك عضلاني با InTone به آرامي و ملايمت صورت مي‌گيرد و بيوفيدبك چشمي دقيقا به بيمار مي‌گويد كه عضلات تا چه اندازه قوي هستند.
تاكنون دو روش درماني تحريك عضلاني و بيوفيدبك در كلينيك‌ پزشكان صورت مي‌گرفته كه بايد 2 تا 3 بار در هفته انجام مي‌شده، اما InTone تنها دستگاه در دسترسي است كه از هر دو روش درماني تحريك عضلاني و بيوفيدبك يكجا استفاده مي‌كند و خود بيمار هم مي‌تواند آن را به كار برد. در ساخت InTone از سيليكون‌هاي مجاز استفاده‌شده در پزشكي كه بدون لاتكس و فتالات است، استفاده شده تا به بيمار احساس راحتي بدهد. با طراحي منحصربه فردي كه اين دستگاه دارد به آرامي و نرمي درون فرد باد مي‌شود تا احساس راحتي به بيمار دست دهد و متناسب با اندازه وي شود. درحالي كه ديگر نيازي به پزشك براي اندازه‌كردن آن نيست. اين خصوصيت احساس آرامشي به بيمار مي‌دهد كه با وسايل مشابه ديگر امكان‌پذير نيست. هر جلسه درماني كه 10 دقيقه به طول مي‌انجامد، از 5 دقيقه تحريك عضلاني و 5 دقيقه گرفتن بيوفيدبك تشكيل شده است.

اداره کل غذا و داروي آمريکا اعلام کرد يک سيليکون پرشده با ژل براي ايمپلنت پستان که به‌وسيله کمپاني Sientra ساخته شده و براي بزرگ‌کردن اندازه پستان در زنان با سن 22 سال و بالاتر و براي بازسازي بافت پستان است در هر سني اجازه مصرف دارد. البته اين شرکت موظف شده به‌طور طولاني‌مدت ايمني و کارايي آن، همچنين خطرهاي پيامدهاي نادر همراه با آن را مورد پايش خود قرار دهد. با اين تاييديه جديد FDA تاکنون 3 ايمپلنت سيليکوني پستان را مورد تاييد خود قرار داده است. به گزارش سپید، البته بايد توجه داشت که اين ايمپلنت‌ها وسايل مادام‌العمر نيستند و زنان بايد کاملا در مورد خطرات آن آگاه باشند، شرکت Sientra براي ارزيابي اين وسيله جديد، 1788 زن را وارد مطالعه کرده تا خطرات احتمالي و پيامدهاي نهايي کارگذاري آن را مشخص کند. آناليزهاي انجام گرفته مورد موافقت FDA قرار گرفته و ايمني و کارايي آن تاييد شد.

برخي زنان که از قرص‌هاي حاوي استروژن به تنهايي در هورمون درماني جايگزين براي غلبه بر گرگرفتگي، تعريق شبانه و ساير علايم يائسگي استفاده مي‌کنند، ممکن است کمتر از ساير زنان در معرض خطر ابتلا به بدخيمي پستان باشند. تجويز هورمون درماني جايگزين، پس از يک مطالعه باليني وسيع که از سوي دولت انجام شد، در سال 2002 ميلادي ‌متوقف شد. از اين مطالعات چنين استنتاج شد که هورمون درماني جايگزين باعث افزايش خطر ابتلا به حملات مغزي و بدخيمي پستان و تخمدان مي‌شود. از سال 2002 ميلادي ‌تاکنون، ‌محققان به دلايل متعددي به جستجوي شواهد بيشتر در اين زمينه پرداخته‌اند. به عنوان مثال؛مصرف کوتاه مدت هورمون درماني جايگزين امروزه براي برخي زنان که از علايم شديد يائسگي رنج مي‌برند بي‌خطر شناخته شده است. به گزارش سپید، مطالعه اخير نشان داده درمان طولاني‌مدت با قرص‌هاي حاوي استروژن تنها ممکن است احتمال ابتلاي زنان به بدخيمي پستان را کاهش دهد. درمان با استروژن به تنهايي براي زناني که رحم آنها از بدنشان خارج شده است خطري ندارد. زنان با رحم سالم که از هورمون درماني جايگزين بهره مي‌برند، براي پيشگيري از بدخيمي رحم بايد هورمون استروژن را همراه پروژسترون مصرف کنند.

در يك مطالعه بين المللي معلوم شد زناني كه چاق‌تر و قدبلندتر هستند ممكن است بيشتر در معرض خطر ابتلا به سرطان تخمدان باشند. اين يافته حاصل ارزيابي و بررسي 47 مطالعه انجام شده در 14 كشور مختلف است كه بيش از 25 هزار زن مبتلا به سرطان تخمدان و 81 هزار زن سالم در آن حضور داشته‌اند. متخصصان در اين ارزيابي‌ها متوجه شدند در ازاي هر دو اينچ افزايش قد در زنان احتمال ابتلا به اين سرطان به ميزان قابل توجهي افزايش پيدا مي‌كند.
درعين حال افزايش شاخص توده بدني (IBM) كه مقياسي بر اساس وزن و قد است با افزايش خطر بروز سرطان تخمدان رابطه مستقيم دارد اما اين مورد تنها در زناني ديده مي‌شود كه هرگز تحت هورمون درماني دوران يائسگي قرار نگرفته‌اند. اين متخصصان هم چنين دريافتند كه ارتباط بين قد، وزن و سرطان تخمدان حتي پس از در نظر گرفتن ساير فاكتورهاي تاثيرگذار در بروز اين سرطان، مثل سن، وراثت، مصرف الكل و سيگار و داروهاي ضد بارداري و يا سن آغاز عادت ماهانه باز هم باقي مي‌ماند. نتايج اين مطالعه بزرگ مشاهداتي است كه از سوي گروه همكاري مطالعات همه‌گيرشناسي سرطان تخمدان در دانشگاه آكسفورد انگليس انجام گرفته در مجله پزشكي plos ارائه شده است.

ويروس پاپيلوماي انساني (HPV) يكي از شايع‌ترين ويروس‌هاي منتقل شده از طريق ارتباط جنسي است. عفونت مزمن با انواع معيني از آن علت اوليه سرطان سرويكس و زخم‌هاي پيش سرطاني است. حداقل 50 درصد بزرگسالان در طول زندگي خود با اين ويروس آلوده مي‌شوند. به‌رغم برنامه‌هاي غربالگري هنوز سرطان سرويكس دومين سرطان شايع زنان در كل دنيا به شمار مي‌رود. HPV گروهي از ويروس‌ها هستند که باعث آلودگي پوست و مخاط نواحي تناسلي به ويژه در خانم‌ها مي‌شوند. اکثر زنان در طول زندگي خود حداقل به يکي از اين ويروس‌ها آلوده مي‌شوند، به طوري که در يک مطالعه مشخص شد حدود 8 زن از هر 10 نفر در طول زندگي خود دست کم به يک نوع از HPV مبتلا مي‌شوند. بيش از 100 نوع HPV متفاوت وجود دارد که اکثر آنها بي‌خطرند، اما بيش از 40 نوع آنها مي‌توانند نواحي تناسلي مردان و زنان را آلوده كنند که در اکثر موارد عفونت ويروسي به خودي خود رفع مي‌شود اما در برخي زنان انواع خاصي ازHPV در طي زمان مي‌توانند باعث تغييرات سلولي و نهايتا سرطان دهانه رحم شوند که از عوامل عمده مرگ در اثر سرطان در بين زنان در دنيا به شمار مي‌آيد. اين ويروس مي‌تواند باعث سرطان‌هاي کمتر شايع ناحيه وولو، واژن، آلت تناسلي مرد و مقعد نيز شود. علاوه بر اين ويروس فوق مي‌تواند باعث زگيل‌هاي ناحيه تناسلي و حلق شود. انتقال اين ويروس عمدتا از طريق تماس جنسي است. عفونت HPV درمان قطعي ندارد اما برخي از مشکلات ناشي از آن را مي‌توان معالجه کرد، بنابراين پيشگيري از آلوده شدن به اين ويروس بسيار مهم است. نقش كاندوم در جلوگيري از عفونت محدود است زيرا از تماس‌هاي پوستي هنگام مقاربت جلوگيري نمي‌كند، بنابراين رعايت مسايل اخلاقي و عدم تماس با شرکاي جنسي متعدد نقش مهمي در پيشگيري دارد.

ادامه مطلب

محققان موسسه ملي سلامت آمريكا همراه با ديگر موسسات مرتبط در مقاله‌اي اعلام كرده‌اند زنان آسيايي كه سطح استروژن بالاتري دارند، روزانه 200 ميلي‌گرم يا بيشتر كافئين در روز مصرف مي‌كنند. اين مقدار معادل 2 فنجان قهوه در روز است. از سوي ديگر، زنان سفيدپوستي كه همين مقدار قهوه در روز مي‌نوشند، سطح استروژن پايين‌تري نسبت به كساني دارند كه اين مقدار كافئين در روز نمي‌نوشند. محققان اظهار مي‌دارند براساس نتايج اين مطالعه، قهوه بيشترين تفاوت را در سطح استروژن همه زنان ايجاد مي‌كند، در حالي كه چاي سبز يا سياه باعث اينگونه تفاوتي نمي‌شود. البته تغييرات ايجاد شده در حدي نيست كه الگوي منس زنان را تغيير دهد و اين مساله در زناني كه در سنين باروري هستند، حائز اهميت است. به گزارش سپید، البته با توجه به مصرف طولاني‌مدت كافئين، تغيير سطح استروژن مي‌تواند اين توانايي را داشته باشد كه باعث اختلال‌هايي همچون اندومتريوز، استئوپورز و سرطان‌هاي اندومتر، پستان و تخمدان شود. هر چند اثبات اين نظريه به تحقيقات بيشتر و طولاني‌تري نياز دارد و بايد مطالعات بيشتري در اين زمينه انجام شود.

 زنان مسن بيشتر در معرض خطر ابتلا به استئوپورز و از دست‌دادن استخوان هستند كه مي‌تواند آنها را به‌طور بالقوه با شكستگي‌هاي استخواني ناتوان‌كننده درگير كند. براي سنجش قدرت استخوان در اين بيماران، ‌بسياري از پزشكان تست تراكم استخوان را هر 2 سال يك‌بار پيشنهاد مي‌دهند اما يك مطالعه جديد نشان مي‌دهد كه اين غربالگري مي‌‌تواند با فواصل طولاني‌تري هم انجام شود. نتايج آخرين تحقيق‌ها كه در نشريه معتبر «نيوانگلند» به چاپ رسيده، پيشنهاد مي‌كند كه بسياري زنان با نمره طبيعي يا نزديك‌ طبيعي تراكم استخوان در تست‌هاي اوليه شايد تا 5 سال بعد به انجام مجدد تست نيازي نداشته باشند. اين مطالعه در واقع به سوال مهمي پاسخ مي‌دهد كه ممكن است بسياري از پزشكان در مواجهه با بيماران مسن خود با آن روبرو شوند. اندازه تراكم معدني استخوان يا
T Scores كه ضخامت استخوان را در نقاط خاصي اندازه‌گيري مي‌كند (بيشتر در هيپ و ستون مهره‌ها) تراكم استخوان بيماران را با افراد سالم موردمقايسه قرار مي‌دهد. بيماران با T Score 5/2- يا كمتر (كه به‌عنوان استئوپورز شناخته مي‌شوند) بايد‌ به‌طور مرتب تست‌هاي خود را تكرار و درمان دارويي را براي استحكام بخشيدن به استخوان‌هاي خود آغاز كنند، اما در مورد زناني كه نمره بيشتري دارند، چه؟ آيا آنها هم بايد مرتبا پايش شوند؟
در اين مطالعه، زناني كه در معرض خطر كمتر بودند، موردبررسي قرار گرفتند تا مشخص شود هر چند سال يکبار غربالگري لازم است تا علايم اوليه بيماري استخوان مشخص شود. بر اين اساس اطلاعات 5 هزار زن 67 سال و بيشتر مورد آناليز قرار گرفت. سپس زناني كه T Score مساوي يا كمتر از 5/2- داشتند، كنار گذاشته شدند. موارد باقي‌مانده به 3 گروه تقسيم شدند؛ گروه در معرض خطر بالا يا افراد با
T Score برابر 49/2- تا 2- و گروه در معرض خطر متوسط با نمره 99/1- تا 5/1- و گروه در معرض خطر كم با نمره 49/1- و بالاتر. افراد گروه اول به غربالگري مكرر نياز داشتند و انجام اين تست، سالانه، بهترين نتيجه را براي پيشگيري از پيشرفت بيماري در پي داشت. در گروه در معرض خطر متوسط فاصله انجام تست‌ها به 5 سال گسترش يافت و براي افراد نرمال يا در معرض خطر كم، فاصله بين غربالگري به 15 سال هم مي‌تواند برسد.
اين گروه تحقيقاتي اذعان مي‌كند كه انتظار چنين تفاوتي را ميان 3 گروه نداشته است. اين يافته‌ها به ايجاد و سازماندهي دستورالعمل‌هاي لازم در مورد اينكه چه كساني به غربالگري مرتب از نظر استئوپورز نياز دارند و چه كساني مي‌توانند فاصله بين غربالگري را بيشتر كنند و به اين ترتيب از هزينه‌هاي درماني بكاهند كمك شاياني مي‌كند. البته تا زماني كه اين يافته‌ها در دستورالعمل‌ها بگنجند، راه زيادي مانده و پزشكان بايد در مورد اينكه چگونه به زنان توصيه كنند تا تست‌هاي خود را انجام دهند، بيشتر قابل‌انعطاف باشند. مثلا بيماري كه ‌T Score نرمال داشته، اما پس از ابتلا به سرطان و از دست‌دادن وزن، بيشتر در معرض ابتلا به استئوپورز قرار دارد پس نبايد تا 15 سال بعد صبر كند. از سويي زني كه در خطر مرزي تا نرمال قرار دارد، شايد بايد بيشتر تحت‌ غربالگري قرار گيرد.
در نهايت اينكه با توجه به ناتواني‌اي كه شكستگي‌هاي هيپ و ستون فقرات ايجاد مي‌كنند، ارائه داده‌هاي مبتني بر علم براي كمك به پزشكان و بيماران براي تصميم‌گيري در مورد اينكه چند وقت به چند وقت به آزمايش تراكم استخوان نياز دارند، اولين گام مهم است.

يک مطالعه جديد پيشنهاد کرده است دوز پايين هورمون دهيدرواپي‌آندروسترون (DHEA) علايم يائسگي را بهبود مي‌بخشد. در اين مطالعه يک ساله که در نشريه دسامبر ۲۰۱۱ انجمن بين‌المللي يائسگي به چاپ رسيده است، محققان ايتاليايي يک گروه 48 نفره از زنان يائسه را تحت‌نظر گرفتند و دريافتند دوز پايين دهيدرواپي‌آندروسترون در کنترل علايم يائسگي بسيار موثر است. DHEA، يک هورمون استروييدي طبيعي است که به‌طور اوليه توسط غده فوق کليوي توليد مي‌شود.

یک پژوهش جدید نشان می‌دهد: کمبود ویتامین D در میان زنان ساكن خانه‌های سالمندان شایع است و اين پديده با افزایش خطر مرگ همراه است. یافته‌های این پژوهش که به رهبری دکتر «استفان پیلز» از دانشگاه علوم پزشکی «گراتس» در اتریش و همکارانش انجام شد، نیاز به پیشگیری و درمان کمبود ویتامین D را مورد توجه قرار می‌دهد. محققان در اتریش، بر روی حدود یک هزار زن، در خانه سالمندان که متوسط سن آنها تقریبا 84 سال بود، مطالعه کردند. پس از 27 ماه پیگیری و بررسی، 284 نفر (30 درصد) از بیماران فوت كرده بودند. پژوهشگران با بررسي‌هاي پس از مرگ بيماران دریافتند که تقریبا 93 درصد از آنها دارای سطح پایین‌تری از ویتامین D پیشنهاد شده بودند.
به گزارش ایسنا، کمبود ویتامین D عاملی خطرناک برای مشکلات استخوانی است. درمان این بیماران شامل مصرف 800 واحد بین‌المللی ویتامین D در روز است. «پیلز» مي‌گويد: این بیماران می‌توانند با مصرف مکمل ویتامین D از مزایای مهمی که در نتایج بالینی مربوطه مانند شکستگی دیده شد، برخوردار شوند. وي مي‌افزايد: با توجه به یافته‌های این پژوهش و مراجع موجودی که در مورد عوارض کمبود ویتامین D وجود دارد، در حال حاضر نیاز فوری برای به کار بردن استراتژی موثر جهت بهبود وضعیت ویتامین D در بیماران سالمند نهادینه شده وجود دارد. بر اساس يافته‌هاي حاصل از اين پژوهش پیشگیری بهتر و درمان کمبود ویتامین D برای بیماران مسن در خانه سالمندان مورد نیاز است.

دانشمندان به تازگي و با موفقيت کارآزمايي اوليه يک تکنيک جديد و قابل‌اعتماد را کامل کرده‌اند تا غربالگري سرطان پستان با استفاده از اولتراسوند انجام شود و حالا به دنبال آن هستند تا بتوانند با تکميل بيشتر اين روش، آن را به عنوان يک وسيله باليني ارتقا داده و مورد استفاده قرار دهند. امروزه روش‌هاي مبتني بر X-ray ماموگرافي پايه روش‌هاي غربالگري سرطان پستان را تشکيل مي‌دهند ولي تنها 30 درصد ضايعات مشکوکي که در آنها يافت مي‌شوند، بدخيم هستند. از سويي اين تابش مکرر X-ray هم مي‌تواند خود سرطان‌زا باشد که محدوديتي براي استفاده زياد از اين روش‌هاست و بايد در زنان در معرض خطر مانند زنان بالاي 50 سال کمتر استفاده ‌شود، بنابراين نياز به ابداع و معرفي روشي دقيق‌تر و بدون عوارض در اين زمينه کاملا حس مي‌شود تا ضايعات پستان و توده‌هاي توپر تشخيص داده شوند. به اين ترتيب از انجام بيوپسي‌هاي غيرضروري جلوگيري مي‌شود و صدمات روحي بيماران که ناشي از تشخيص‌هاي نادرست است نيز به حداقل مي‌رسد.
روش اولتراسوند در اين ميان مزاياي زيادي دارد: ايمن است، هزينه کمي دارد و به‌طور گسترده‌اي در برنامه‌هاي غربالگري مورد استفاده قرار مي‌گيرد، البته کيفيت عکس‌هاي گرفته شده به وسيله آن به آن اندازه خوب نيست که براي تشخيص قابل‌اعتماد بتوان از آنها بهره گرفت. قسمتي از مشکل فوق در تشخيص‌گرهاي (دتکتور) کنوني است که به طور رايج مورد استفاده قرار مي‌گيرند. بافت‌هاي مختلف بيولوژيکي سرعت‌هاي صوت متفاوتي توليد مي‌کنند و همين موضوع زماني را که اين امواج صوتي به دتکتور مي‌رسد، تحت‌تاثير قرار مي‌دهد. به اين ترتيب امواج رسيده تحريف شده و تصوير حاصل غيرطبيعي جلوه خواهند کرد.
روش جديد ابداعي با تشخيص شدت امواج اولتراسونيک کار مي‌کند. به اين ترتيب که شدت امواج به گرما تبديل و توسط يک غشاي نازک فيلم پيرو الکتريک حس مي‌شود. به اين ترتيب براساس درجه حرارت، ولتاژ خروجي توليد مي‌شود. تصاوير ايجاد?شده با اين روش جديد نسبت به آثار توليد شده توسط سرعت امواج ناهموار در بافت‌ها کمتر حساس هستند. وقتي اين روش با سي‌تي‌اسکن استفاده مي‌شود، تصاويري دقيق‌تر از خصوصيات بافت ايجاد مي‌کند و به اين ترتيب ابنورماليتي‌هاي بافت پستان با دقت کامل‌تري مشخص خواهد شد. هدف توموگرافي فوق توليد يک نقشه مقطع عرضي از بافت است که با استفاده از آن امکان تشخيص ضايعات غيرطبيعي فراهم مي‌شود.
تاکنون کارآزمايي‌هاي انجام شده با اين تکنيک جديد نتايج عالي داشته و محققان به دنبال آن هستند تا اين وسيله را ارتقا دهند و بتوانند در بالين نيز از آن بهره گيرند تا شايد ضايعات پستان سريع‌تر و دقيق‌تر تشخيص داده شوند و بيماران زيادي با اين روش از مرگ زودرس ناشي از سرطان نجات يابند.

شرکت داروسازي باير اخيرا اعلام کرد سازمان غذا و داروي آمريکا فرمولاسيون دوز پايين آنژليک (Angeliq) که قرص‌هاي حاوي دروزپيرنون و استراديول است را براي درمان علايم متوسط تا شديد وازوموتور مرتبط با يائسگي در زنان ، مورد تاييد قرار داده است. فرمولاسيون جديد شامل 25/0 ميلي‌گرم دروزپيرنون و 5/0 ميلي گرم استراديول است و به‌زودي در بازار دارويي آمريکا موجود خواهد بود. فرمولاسيون ديگر آنژليک که قبلا مورد تاييد قرار گرفته بود شامل 5/0ميلي‌گرم دروزپيرنون و 1 ميلي‌گرم استراديول بوده است و براي درمان علايم متوسط تا شديد وازوموتور و نيز درمان علايم متوسط تا شديد آتروفي ولووواژينال مرتبط با يائسگي تجويز مي‌شد. حدود 6 هزار زن در آمريکا دچار يائسگي مي‌شوند و هورمون درماني جايگزين يک گزينه درماني مهم اما مورد بحث براي اين زنان است.

پيلونفريت حاد يک عفونت باکتريايي شايع کليه و لگنچه کليه است که بيشتر در زنان جوان ديده مي‌شود. شرح حال و معاينه فيزيکي مفيدترين ابزارها براي تشخيص به شمار مي‌روند. بيشتر بيماران دچار تب هستند؛ هرچند ممکن است تب در ابتداي بيماري وجود نداشته باشد. درد پهلو تقريبا هميشه وجود دارد و فقدان آن بايد شک به يک تشخيص ديگر را برانگيزد. مثبت بودن آزمايش ساده ادرار در بيمار داراي شرح حال و معاينه فيزيکي منطبق، تشخيص را تاييد مي‌نمايد. در تمام بيماران بايد کشت ادرار گرفته شود تا اگر بيمار به رژيم‌هاي آنتي‌بيوتيکي تجربي (empiric) اوليه پاسخ ندهد، درمان آنتي‌بيوتيکي مناسب را مشخص نمايد. اشريشيا کولي شايع‌ترين پاتوژن در پيلونفريت حاد محسوب مي‌شود. در دهه گذشته ميزان مقاومت اشريشيا کولي به آنتي‌بيوتيک‌هاي بتالاکتام وسيع‌الطيف رو به افزايش بوده است. تصويربرداري، معمولا به وسيله CT اسکن با ماده حاجب، لازم نيست مگر اين که علايم بيمار بهبود نيابند يا پس از درمان ابتدايي، علايم عود نمايند. درمان سرپايي براي بيشتر بيماران مناسب است. براي بيماراني که ناخوشي شديد داشته باشند يا وجود عارضه‌اي مورد شک باشد، بستري کردن توصيه مي‌گردد. بر اساس راهکارهاي درماني، در صورتي که ميزان مقاومت به فلوروکينولون‌ها در جامعه 10 يا کمتر باشد، فلوروکينولون‌هاي خوراکي به عنوان درمان سرپايي ابتدايي توصيه مي‌گردند. اگر ميزان مقاومت بيش از 10 باشد، ابتدا يک دوز وريدي سفترياکسون يا جنتامايسين و سپس يک رژيم خوراکي فلوروکينولون بايد داده شود. آنتي‌بيوتيک‌هاي بتالاکتام و کوتريموکسازول خوراکي، به خاطر ميزان بالاي مقاومت، عموما براي درمان سرپايي مناسب نيستند. براي درمان بيماران بستري مي‌توان از چند رژيم آنتي‌بيوتيکي از جمله فلوروکينولون‌ها، آمينوگليکوزيدها و سفالوسپورين‌ها استفاده نمود.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

سندرم پيش از قاعدگي (PMS) با علايم جسمي و رواني متوسط عودکننده‌اي مشخص مي‌شود که در حين مرحله لوتئال چرخه قاعدگي رخ مي‌دهد و با شروع خونريزي قاعدگي برطرف مي‌شود. اين وضعيت 32 -20 از زنان را در دوران قبل يائسگي گرفتار مي‌سازد. زنان مبتلا به اختلال ملال پيش از قاعدگي (PMDD) علايمي خلقي يا جسمي را تجربه مي‌کنند که مي‌تواند سبب اختلال شديد کارکرد در حيطه‌هاي اجتماعي يا شغلي ‌شود. اين اختلال 8 -3 از زنان قبل از يائسگي را گرفتار مي‌کند. اتيولوژي‌هاي پيشنهادشده براي اين اختلالات عبارتند از: افزايش حساسيت به چرخه طبيعي تغييرات استروژن و پروژسترون، افزايش فعاليت آلدوسترون و رنين ‌پلاسما، و اختلال در ناقل‌هاي عصبي خصوصا سروتونين. «ثبت روزانه شدت مشکلات» وسيله‌اي براي گزارش‌دهي وجود و شدت علايم پيش از قاعدگي توسط خود بيمار است که با معيارهاي PMDD در چهارمين ويرايش دستنامه تشخيصي و آماري اختلالات رواني (DSM-IV) همبستگي دارد. هدف از درمان PMS و PMDD، تسکين علايم است. شواهد محدودي در حمايت از مصرف مکمل‌هاي کلسيم، ويتامين D و ويتامين B6 وجود دارد. همچنين شواهد در حمايت از درمان رفتاري- شناختي براي اين منظور ناکافي هستند. ضد افسردگي‌هاي سروتونرژيک (سيتالوپرام، اِسيتالوپرام، فلوکستين، سرترالين و ونلافاکسين) خط اول درمان‌ دارويي محسوب مي‌شوند.

PDF متن کامل مقاله            HTML متن کامل مقاله

خانم متاهل 24 ساله‌اي با سابقه يک ماهه کاهش تمرکز و علايق، بي‌خوابي، احساس خستگي، گريه کردن و خلق افسرده مراجعه مي‌کند. بيمار در هفته دهم بارداري است و از 3 هفته قبل ديگر به سرکار نمي‌کرد و بيشتر وقت خود را در رختخواب سپري مي‌کند. دو سال قبل به دنبال تلاش براي خودکشي، بيمار با استفاده از يک دوره کوتاه مدت سرترالين با دوز روزانه، 5 ميلي‌گرم به طور موفقيت‌آميز درمان شده است. بيمار عنوان مي‌کند که خواهان ادامه بارداري خود است و در حال حاضر افکار خودکشي ندارد. چه توصيه‌اي براي بيمار داريد؟
افسردگي ماژور يکي از اختلالات ذهني شايع و قابل درمان و يکي از علل عمده ناتواني به شمار مي‌رود. در بررسي‌هاي پيمايشي جمعيتي، تقريبا 7 از بزرگسالان افسردگي را در 12 ماه پيش از بررسي و 7/12 از آنان افسردگي حين بارداري را گزارش کرده‌اند. معيارهاي تشخيصي براي افسردگي ماژور در جدول 1 فهرست شده‌اند. افسردگي‌هايي که واحد تمام معيارها نباشند همچنان مي‌توانند باعث اختلال قابل توجه شوند و نيازمند درمان هستند. قوي‌ترين عامل خطرزا براي افسردگي حين بارداري وجود سابقه قبلي افسردگي است. ساير عوامل خطرزا شامل سابقه خانوادگي افسردگي يا اختلال دوقطبي، بدرفتاري در دوران کودکي، تنها بودن مادر، داشتن بيش از 3 فرزند، سيگار کشيدن، درآمد پايين، سن زير 20 سال، ناکافي بودن حمايت اجتماعي و خشونت خانگي هستند.

نتايج مطالعات جديد حاکي از آن است که سلول‌هاي بنيادي در تخمدان‌هاي زنان جوان قابليت توليد تخمک‌هاي جديد را دارند، به اين ترتيب چالش اين عقيده 60 ساله که زنان با همه تخمک‌هايشان به دنيا مي‌آيند و ديگر نمي‌توانند تخمک جديد توليد کنند،‌ پايان يافت. در اين مطالعه که در نشريه Nature پزشکي به چاپ رسيده و به‌وسيله دانشمندان آمريکايي انجام شده، تخمدان‌هاي اهدايي سالم 20 زن ژاپني که تحت جراحي تغيير جنسيت قرار گرفتند، مورد آزمايش قرار گرفت و سلول‌هاي بنيادي آنها صيد شدند سپس اين سلول‌ها به قطعاتي از تخمدان انساني تزريق شده و بافت مذکور زير پوست موش پيوند زده شد تا منبع خون تغذيه‌کننده داشته باشد. واقعه جالب‌انگيز‌ آنکه سلول‌هاي جديد تخمک در عرض 2 هفته شکل گرفتند. البته هنوز راهي طولاني مانده تا نشان داده شود که آيا آنها خواهند توانست بالغ شوند تا مورد استفاده قرار گيرند و کيفيت خوبي خواهند داشت يا خير. به گزارش سپید، اين يافته‌ها راهي هستند به درمان بهتر زناني که نازا هستند، آن هم به يک دليل ساده؛ بالا رفتن سن يا شايد هم يک بيماري. محققان معتقدند ديدگاه‌هاي کنوني ما در رابطه با سن تخمدان ناقص هستند.

 به تازگي محققان براساس يافته‌هاي جديد خود، در رابطه با سني که در آن زنان بايد به‌طور معمول غربالگري سرطان پستان را آغاز کنند، حرف‌هاي جديدي دارند.  آنها ادعا مي‌کنند زناني که در دهه 40 زندگي خود به سر مي‌برند و سرطانشان توسط ماموگرافي کشف مي‌شود به درمان کمتري نياز داشته و نسبت به بيماراني که غربالگري نشده‌اند، کمتر در اثر سرطان فوت مي‌کنند. اين يافته‌ها روي گروه زنان 40 تا 49 سال تمرکز داشته که در سال 2009 به‌وسيله توصيه‌هاي جديد غربالگري سرطان پستان کارگروه خدمات پيشگيرانه ايالات‌متحده کنار گذاشته شده بودند. در آن زمان اين گروه متخصصان که از مزاياي حفظ زندگي ماموگرافي روتين در مقابل خطرات بالقوه آن مانند انجام تست‌هاي غيرضروري به دنبال نتايج مثبت کاذب و عوارض ناشي از انجام بيوپسي‌هاي غيرلازم و ديگر موارد دفاع مي‌کند، نتيجه‌گيري کرده که غربالگري روتين سرطان پستان بايد از سن 50 براي اغلب زنان آغاز شود ودر سنين جوان‌تر، ماموگرافي بيشتر از آنکه منفعت داشته باشد، مضر است اما يافته‌هاي جديد که توسط دانشمندان سوئدي بيان شده‌اند،‌ بر اين موضوع تاکيد مي‌کنند که نتيجه‌گيري‌هاي اين کارگروه مزاياي کليدي ماموگرافي را در نظر نگرفته و توصيه‌هايشان شايد کاربرد چنداني نداشته باشد. زيرا انجام ماموگرافي برابر است با دريافت درمان‌هاي کمتر تهاجمي و پيامد بهتر براي زناني که سرطانشان زودتر تشخيص داده مي‌شود. در اين مطالعه هزار و 977 بيمار مبتلا به سرطان پستان که 40 تا 49 سال سن داشتند، مورد ارزيابي قرار گرفتند و براساس مرحله بيماري‌شان، اينکه چطور بيماري‌شان تشخيص داده شده (به‌وسيله ماموگرافي يا روش‌هاي ديگر)، نوع درمان و عود سرطان طبقه‌بندي شدند، در طول 18 سال دوره مطالعه، درصد بيماراني که به‌وسيله ماموگرافي تشخيص داده شدند، افزايش يافت، به‌طوري که از 28 درصد در سال 1990 به 58 درصد در سال 2008 رسيد، آن هم به دليل افزايش انجام غربالگري. در همين دوره زماني، درصد تومورهايي که در مراحل اوليه به‌وسيله ماموگرافي تشخيص داده شد نيز افزايش يافت، به‌طوري که تعداد سرطان‌هاي تشخيص داده شده در مرحله صفر به 66 درصد رسيد،‌ در حالي که درصد بيماري در مراحل پيشرفته تا 66 درصد کاهش نشان داد.
وقتي تومور در مراحل اوليه تشخيص داده شود، بيماران مي‌توانند انتظار درمان‌هاي کمتر تهاجمي داشته باشند و تا حد امکان تحت لامپکتومي يا برداشت قسمتي از بافت پستان قرار گيرند. درمان زودهنگام نيز نتيجه‌اي نخواهد داشت جز افزايش بقا، به‌طوري که 4 درصد افرادي که غربالگري کرده‌اند، از بيماري فوت کردند، در مقابل 11 درصد افرادي که اصلا غربالگري انجام نداده‌اند.
به گزارش سپید، به نظر مي‌رسد کارگروه خدمات پيشگيرانه ايالات‌متحده در اعلام نظرات خود تنها به تعداد افراد زنده مانده به‌وسيله ماموگرافي روتين اکتفا کرده و ديگر مزاياي آن را، همچون درمان کمتر تهاجمي در نظر نگرفته است. اين‌گونه منافع با دقت بيشتري در برابر خطرات غربالگري روتين، مانند استرس ناشي از نتايج مثبت کاذب و انجام پروسيجرهاي غيرضروري قد علم مي‌کنند و براي دادن توصيه‌هاي کاربردي در اين زمينه‌، لازم است همه جوانب به خوبي سنجيده شوند. در هر صورت نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد که بهتر است غربالگري از سن 40 سالگي آغاز شود، هر چند هنوز براي توصيه قطعي در اين زمينه به بررسي‌هاي بيشتر نياز است. از سوي ديگر بايد به مزاياي بالقوه ماموگرافي در برابر خطرات احتمالي آن اعتماد کرد و تعادل ميان آنها را در نظر داشت.

 سازمان غذا و داروي آمريکا دو مورد مصرف جديد براي داروي دنوزوماب (Denosumab)، با نام تجاري پروليا (Prolia) را براي افزايش تراکم استخواني در زنان در معرض خطر شکستگي‌هاي استخواني که تحت درمان با مهارکننده‌هاي آروماتوز براي درمان سرطان پستان و افزايش تراکم استخواني در مردان در معرض خطر شکستگي‌هاي استخواني متعاقب درمان کانسر پروستات غيرمتاستاتيک تحت درمان با مشتقات آندروژن مورد تاييد قرار داد. پروليا در مبتلايان به بدخيمي پروستات، ميزان شکستگي‌هاي ستون مهره‌ها را کاهش مي‌دهد و به عنوان خط اول و تنها درمان مورد تاييد سازمان غذا و داروي آمريکا براي غلبه بر کاهش تراکم استخوان ناشي از درمان بدخيمي در بيماراني که تحت درمان‌هاي هورموني قرار گرفته‌اند، مورد تاييد بوده است. مهارکننده‌هاي آروماتاز اغلب در بيماران با بدخيمي پستان براي پيشگيري از عود بيماري، همچنين درمان با مشتقات آندروژن در مبتلايان به سرطان پروستات براي پيشگيري و کنترل عود بيماري تجويز مي‌شود. درمان‌هاي مذکور، سطح هورمون را کاهش مي‌دهند و به کاهش تراکم استخواني و در نهايت افزايش خطر شکستگي منتهي مي‌شوند.

محققان خبرهاي دلگرم‌کننده‌اي براي زناني دارند که حين بارداري متوجه مي‌شوند به بيماري سرطان مبتلا شده‌اند. مطالعات پيشنهاد مي‌کنند که اين زنان مي‌توانند تقريبا مانند بيماران سرطاني ديگر در دوران بارداري هم تحت درمان مربوطه قرار گيرند، درحالي که کمترين خطر را براي جنين?شان داشته باشد. در مجموع تنها حدود يک‌هزارم زنان باردار با اين وضع دشوار مواجه مي‌شوند، اما پزشکان از آن بيش از اندازه واهمه دارند، زيرا خطر سرطان با سن بالا مي‌رود و بيشتر زنان زمان بچه‌دارشدن خود را دائم عقب مي‌اندازند. پزشکان همواره نگران بوده‌اند که چگونه ميان درمان زن باردار مبتلا به سرطان و حفظ جنين وي تعادل برقرار کنند، اما حالا مشخص شده که درمان سرطان در بعضي شرايط خاص در زنان باردار ايمن است.
مطالعات مختلفي که در اين زمينه انجام شده حاکي از آن است که کموتراپي پس از تريمستر اول امکان‌پذير است، البته بايد جنين به?صورت با اولتراسوند بررسي شوند که آيا رشدشان به خوبي پيش مي‌رود. راديوتراپي نيز بهتر است در تريمستر اول و دوم انجام شود زماني که جنين به اندازه کافي کوچک است تا بتواند با يک پوشش سربي پوشانده شود. از سوي ديگر ختم بارداري شانس بقاي مادر را افزايش نمي‌دهد. البته نوع سرطان هم خود موضوع مهمي است. در يک مطالعه مشخص شد زنان مبتلا به سرطان‌هاي خون ممکن است بخواهند بارداري خود را در اوايل دوره خاتمه دهند، زيرا درمان اين نوع سرطان نمي‌تواند به تاخير افتد. البته شايد پزشکان تمايل داشته باشند بارداري را در زنان مبتلا به سرطان‌هاي سرويکس يا تخمدان حفظ کنند، البته اگر امکان داشته باشد.
نکته ديگر آنکه با توجه به مشکلات فراواني که گريبان‌ نوزادان نارس را خواهد گرفت، مانند مشکلات شناختي، بهتر است نوزادان مادران مبتلا به سرطان تا حد امکان نگاه داشته شوند و به موقع متولد شوند. محققان اميدوارند انتشار نتايج مطالعات انجام شده در اين زمينه به پزشکان کمک کند تا روند درمان بيماران باردار مبتلا به سرطان خود را تغيير داده و تا حد امکان به بقاي مادر و جنين کمک کنند. ختم بارداري هميشه ضروري نيست و مي‌توان اميد داشت که اين مادران نيز با به پايان رساندن دوران بارداري خود، فرزند خود را در آغوش بگيرند. در اين زمينه پژوهشگران توضيح مي‌دهند که به نظر مي‌رسد جفت مانند يک فيلتر براي داروهاي شيمي‌درماني عمل و آثار آنها را روي جنين محدود مي‌کند، به اين ترتيب يک معجزه رخ مي‌دهد که يک مادر طاس در اثر شيمي‌درماني به کودکي که سري پر از مو دارد، زندگي مي‌بخشد.
به گزارش سپید، وقتي در اين رابطه با مادران صحبت مي‌شود، آنها نيز بسيار خوشحالند که مي‌توانند حين درمان سرطان، کودک خود را داشته باشند تا اميدي باشد براي روزهاي بهتر. با بررسي‌هاي انجام شده، کودکان متولد شده از اين مادران نيز تفاوت چنداني با خواهر يا برادران خود نخواهند داشت و شايد تنها کمي وزن موقع تولدشان کمتر باشد، اما به نظر نمي‌رسد از نظر هوش و سلامت عمومي با ديگران تفاوت عمده‌اي داشته باشند. در هر صورت با توجه به آنکه مي‌دانيم شيمي‌درماني کاملا ايمن نيست، نبايد زنان باردار را از لذت مادرشدن محروم کرد و بهتر است براي هر يک با توجه به سلامت کلي و نوع سرطان آنها تصميم‌گيري کرد.

دانشمندان و پزشکان دو دستگاه جديد ابداع کرده‌اند که مي‌تواند پيش‌بيني تولدهاي پره ماچور را با دقت بيشتري انجام و آن را ارتقا دهد. اين دو دستگاه نوآورانه با ارزيابي سرويکس زنان باردار، خطر زايمان زودرس را در آنها تعيين مي‌کند. درواقع با استفاده از ايمپالس‌هاي الکتريکي که مي‌فرستد، مقاومت بافت را در سرويکس مي‌سنجد. در يک کارآزمايي انجام شده، 500 زن وارد مطالعه شده که 300 نفر از آنها به علت داشتن سابقه زايمان زودرس در معرض خطر بيشتر قرار داشتند. 200 نفر باقيمانده سابقه‌اي از اين نظر نداشتند. در نهايت مشخص شد اين دو دستگاه با دقت بالايي مي‌توانند به زنان باردار براي پيش‌بيني داشتن احتمال زايمان زودرس کمک کند. اگر اين دو دستگاه در کارآزمايي‌هاي ديگر هم نشان دهند که دقيق هستند، پزشکان مي‌توانند مراقبت از زنان در معرض خطر زايمان زودرس را ارتقا دهند و آنها را سريع‌تر درمان کرده يا به يک مرکز مجهزتر بفرستند. در آناليزهاي انجام شده، اين دو دستگاه نشان دادند که مي‌توانند به خوبي از عهده پيش‌بيني زايمان زودرس برآيند و اميدبخش زنان در معرض خطر زايمان زودرس باشند.

براساس نتايج مطالعه‌اي که در يکي از نشريه هاي JAMA به چاپ رسيده هورموني که از چربي ويسرال گرفته شده و آديپونکتين ناميده مي‌شود، مي‌تواند نقش يک عامل خطر را در پيشرفت دمانس و‌ آلزايمر (AD) در زنان بازي کند. درواقع ارتباطي ميان مقاومت به انسولين و التهاب (که هر دو شاه‌علامت ديابت نوع 2 هستند) و پيشرفت دمانس پيدا شده است. محققان در اين مطالعه 840 بيمار را به مدت 13 سال پيگيري کردند که از اين تعداد، 541 نفر، زن با ميانگين سني 76 سال بودند. همه آنها از نظر علايم پيشرفت بيماري آلزايمر و دمانس مرتب بررسي مي‌شدند. در طول پيگيري، 159 نفر به دمانس مبتلا شدند که 125 نفر آنها با بيماري آلزايمر همراه بودند. به گزارش سپید، پس از بررسي‌هاي بيشتر، تنها ارتباط افزايش خطر علل دمانس و بيماري آلزايمر در زنان با آديپونکتين مشخص شد. درواقع مشخص است که سيگنال‌‌دهي انسولين در مغز بيماران مبتلا به AD مختل است و از آنجا که آديپونکتين حساسيت انسولين را بالا مي‌برد، پس افزايش سطح آن مي‌تواند با افزايش خطر AD در زنان همراه باشد.

پژوهشگران آمريکايي دريافتند ويتامين D اندازه تومورهاي فيبروئيدي خوش خيم رحمي در موش را کاهش مي‌دهد. فيبروييدهاي رحمي که در اطراف ديواره رحمي رشد مي‌کنند معمولي‌ترين تومورهاي غيرسرطاني زنان در سنين باروري هستند، به طوري كه 30 درصد زنان 25 تا 44 ساله به اين تومور دچار مي شوند. سوني. کي هالدر همکارانش عقيده دارند براي تحقيق در اين خصوص پژوهشگران 12 موش مبتلا به تومور ياد شده را به دو گروه شش تايي تقسيم کرده و براي يکي از اين دو گروه به مدت سه هفته ويتامين D تجويز کردند. بر اساس نتايج اين تحقيق که در مجله Biology of Reproduction منتشر شده، در موش‌هايي که ويتامين مصرف نکرده بودند تومورها بزرگتر شدند، اما تومور در موش‌هاي گروه دوم به شکل چشمگيري از لحاظ اندازه کوچک شد. به طور ميانگين اندازه تومور در موش‌هاي دريافت کننده ويتامين D تا 75 درصد کاهش يافت. به گزارش ایسنا، تومورهاي فيبروييد رحمي در ناباروري، مشکلات دوران بارداري و سقط جنين نقش دارند و به جز روش برداشت از طريق جراحي، انتخاب هاي درماني محدود ديگري براي زنان وجود دارد.

برگزار کنندگان: دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد، مرکز باروری و ناباروری استان اصفهان
زمان برگزاری: ۲۶ الی ۲۷ مهر ۱۳۹۱
مکان برگزاری: نجف آباد، دانشگاه آزاد اسلامی نجف آباد

سایت همایش

در دو مطالعه جديد که به‌تازگي منتشر شده، محققان آشکار مي‌کنند که چگونه تصويربرداري مولکولي در حل اسرار موارد پيچيده و مشکل سرطان پستان مي‌تواند موثر باشد. يک مطالعه بر مواد حاجب به کاررفته در تصويربرداري تمرکز دارد که رسپتورهاي استروژن را در بيماران گيرنده استروژن مثبت هدف قرار داده و دومي نيز توانايي مواد مختلف را براي کمک به پيشگويي نتيجه نهايي بيماراني که تحت شيمي‌درماني قرار مي‌گيرند، مي‌سنجد. تصاوير مرسوم و بيوپسي هميشه براي تشخيص و مشخص کردن سرطان‌هاي پستان متاستاتيک مشکوک، خصوصا در بيماراني که نمي‌توانند تحت بيوپسي دوباره قرار گيرند (به دليل محل تومور يا وجود بيماري‌هاي همراه) کافي نيستند. به گزارش سپید، با توجه به نتايج اين دو مطالعه محققان دريافته‌اند که اسکن PET، وسيله‌اي غيرتهاجمي براي مشخص کردن بروز گيرنده استروژن در سرطان پستان متاستاتيک گيرنده استروژن مثبت است، به اين ترتيب به پزشکان کمک مي‌کند تا ارزيابي دقيقي از گسترش بيماري، خصوصا در جايي که درمان‌هاي ضدهورموني براي بيماران مفيد خواهد بود، داشته باشند.

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۰.۴۵ مگابایت

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۷.۳۸ مگابایت

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۱.۳۸ مگابایت

لینک دانلود انیمیشن
حجم فایل: ۱۱.۹ مگابایت

گروهي از كارشناسان زنان و مامايي در آمريكا از تهيه يك تست خون دوران بارداري براي تشخيص سندرم داون پيش از تولد نوزاد خبر دادند. متخصصان شركت آريا دياگنوستيكز اعلام كردند براي اولين بار زنان باردار مي‌توانند با استفاده از اين تست جديد و بدون نياز به روشهاي تهاجمي و پرخطر كه احتمال سقط جنين را افزايش مي‌دهند آزمايش تشخيص سندرم داون را روي جنين خود انجام دهند. به گزارش ایسنا، در مقاله‌اي كه به تازگي در مجله آمريكايي زنان و مامايي به چاپ رسيده تاكيد شده است اين تست خون جديد توليد كمپاني آريا.د مي‌تواند علاوه بر سندرم داون يك اختلال ژنتيكي موسوم به سندرم «ادواردز» را كه موجب نارسايي‌هاي شديد مادرزادي مي‌شود و اغلب كشنده است،‌ تشخيص دهد. تمام آزمايشات و مطالعات روي تست جديد قبل از هفته بيستم بارداري انجام شدند. اين مطالعات از سوي متخصصان دانشگاه لندن، كالج دانشگاه لندن و بيمارستان اطفال بوستون صورت گرفتند.

متخصصان در يك مطالعه جديد هشدار دادند زناني كه در طول روز هفت ساعت مي‌نشينند بيشتر مستعد ابتلا به ديابت نوع دوم هستند. آزمايش‌هاي خون نشان داده است در زناني كه بيشتر ساعت هفته در وضعيت نشسته هستند سطح نشانگرهاي مربوط به ابتلا به ديابت نوع دوم به مراتب بيشتر از زناني است كه تحرك بيشتري دارند. به گزارش ایسنا، متخصصاني كه اين مطالعه را در دانشگاه ليستر انجام داده‌اند، مي‌گويند چنين ارتباطي در مردان مشاهده نشده است. آنها تاكيد كردند دلايل اين تفاوت در زنان و مردان هنوز معلوم نيست اما احتمالا زنان در اثر بي‌تحركي و فعاليت كم بيشتر آسيب مي‌بينند. متخصصان دانشگاه ليستر در انگليس با مطالعه روي 505 زن و مرد داوطلب در گروه سني 59 سال به بالا به اين نتايج دست يافته‌اند. بررسي‌ها مشخص كرد كه زنان بين 4 تا 7 ساعت و مردان به طور متوسط بين 4 تا 8 از ساعات روز را در وضعيت نشسته سپري مي‌كنند. هم چنين معلوم شد زناني كه مدت طولاني‌تري مي‌نشينند سطح هورمون انسولين در خونشان بيشتر مي‌شود افزايش انسولين در خون به معني مقاومت بدن نسبت به اين هورمون، آغاز ديابت است.

دانشمندان ژن جدیدی را كشف كرده اند كه خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می دهد. پژوهشگران فنلاندی جهش هایی ر در ژنی موسوم به Abraxas كشف كرده اند كه با موارد سرطان سینه ارثی مرتبط است. محققان اكنون بیش از 10 ژن را شناسایی كرده اند كه خطر بروز سرطان سینه را افزایش می دهد. مشهورترین ژن های موثر در بروز سرطان سینه BRCA1 و BRCA2 است . اما فقط حدود 20 درصد زنان با سابقه خانوادگی سرطان سینه دچار جهش هایی در ژن های BRCA1 و BRCA2 می شوند كه در بسیاری از موارد به معنای وجود ژنهای مقصر دیگری در این بیماری است. این ژن جدید خیلی رایج نیست و در 4/2 خانواده ها دارای سابقه فامیلی سرطان سینه مشاهده شده است؛اما آنچه كه اهمیت دارد این است كه این جهش در افرادی كه به سرطان سینه مبتلا نبودند یافت نشد.
'راجر گرین برگ' استادیار زیست شناسی سرطان در دانشكده پزشكی 'پنسیلوانیا' گفت: از آنجا كه این پژوهش در فنلاند انجام شده است تحقیقات بیشتری باید صورت گیرد تا میزان رایج بودن این جهش در كشورهای دیگری نیز مشخص شود. به گفته وی، در آینده زنان با سابقه خانوادگی سرطان سینه بهتر است تحت غربالگری جهش ژن Abraxas نیز قرار گیرند. این محققان جهش Abraxas را در سه بیمار از 125 بیمار مبتلا به سرطان سینه دارای پیشینه خانوادگی سرطان سینه یافتند. ظاهرا این ژن نقش مهمی را در بروز سرطان سینه ایفا می كند چرا كه با ژن BRCA1 در تعامل است.
به گزارش ایرنا، زمانی كه پژوهشگران 991 بیمار مبتلا به سرطان سینه دیگر را مورد بررسی قرار دادند، جهش در ژن Abraxas را در یك زن كه سابقه ارثی سرطان سینه داشت مشاهده كردند. ژن جهش یافته Abraxas مانع از آن می شود كه سلول ها، DNA آسیب دیده را ترمیم كنند. ترمیم نشدن DNA آسیب دیده خطر سرطانی شدن سلولهای سینه را افزایش می دهد. این ژن می تواند خطر بروز دیگر سرطانها را نیز افزایش دهد.

تزريق واكسن آنفلوآنزا به مادران باردار ظاهرا خطر كوچك شدن نوزاد را در دوره رشد جنيني، كاهش مي‌دهد. نوزاداني كه در دوره رشد جنيني كوچك‌تر مي‌مانند بيشتر با خطر بروز مشكلات بهداشتي در طول سالهاي عمر خود مواجه مي‌شوند. اين مطالعه با حضور 340 زن باردار در بنگلادش انجام گرفته كه تمام آنها در سه ماهه سوم بارداري‌شان بودند. اين زنان به دو گروه 170 نفري تقسيم شدند كه به يك گروه از آنها واكسن آنفلوآنزا تزريق شد اما به گروه دوم واكسني ديگر تزريق شد كه تاثير واكسن آنفلوانزا را نداشت. به گزارش ایسنا، وقتي فصل شيوع ويروس آنفلوآنزاي فصلي آغاز شد در گروهي از مادراني كه واكسن زده بودند پس از زايمان، احتمال كوچك شدن نوزادانشان در دوره رشد جنيني 26 درصد بود در حالي كه در مادراني كه واكسن مناسب دريافت نكرده بودند، 45 درصد افزايش يافت. جزئيات اين بررسي در مجله انجمن پزشكي كانادا ارائه شده است. دكتر مارك اشتين هوف از متخصصان مركز پزشكي بيمارستان اطفال سينسيناتي در اين باره گفت: يافته‌هاي ما نشان مي‌دهد كه پيشگيري از عفونت با تزريق واكسن آنفلوآنزاي فصلي در زنان باردار مي‌تواند تاثير سودمندي در رشد جنين داشته باشد.

محققان در بررسي‌هاي خود دريافتند كه افراد حامل ژن BRCA كه مبتلا به سرطان پستان در يك طرف بوده و درمان هم شده‌اند، در معرض خطر بيشتر ابتلا به سرطان در طرف ديگر قرار دارند. از سوي ديگر زناني كه در سنين 40 سال يا كمتر اولين تشخيص خود را داشته‌اند، با بالاترين ميزان خطر مواجه هستند. در اين مطالعه 5 هزار زن مبتلا به سرطان پستان كه قبل از 50 سالگي مبتلا شده و حامل موتاسيون‌هاي BRCA يك و دو بودند، مورد بررسي قرار گرفتند. در نهايت مشخص شد در طول يك دوره 9 ساله، 9 درصد آنها در طرف ديگر هم مبتلا به سرطان شدند، در حالي كه زنان بدون اين ژن، تنها با 6 درصد احتمال بروز سرطان در طرف ديگر در طول يك دوره 10 ساله مواجه بودند. اين ميزان براي حاملان BRCA1 از همه بيشتر گزارش شد، يعني احتمال 20 درصدي. از سويي، اگر خانمي در سن 40 سالگي يا جوان‌تر براي اولين‌بار به سرطان پستان مبتلا شود و حامل ژن‌هاي مذكور نيز باشد، خطر ابتلاي طرف مقابل در طول دوره 10 ساله به 26 درصد مي‌رسد.

نتايج يك آزمايش جديد نشان داد وجود افزايش غلظت كادميوم در خون زنان و افزايش مقدار عنصر سرب در خون مردان مي‌تواند زوج‌ها را با مشكلات جدي نازايي مواجه كند. كادميوم فلزي است كه در باتري‌ها، روكش‌هاي فلزي و پلاستيك‌ها به كار مي‌رود اما معمول‌ترين منبع تماس با آن دود سيگار است. همچنين معمول‌ترين منابع تماس با سرب در آمريكا رنگهاي حاوي اين عنصر در خانه‌هاي قديمي، ظروف سربي و خاك و آب آلوده به اين عنصر است. به گفته كارشناسان انستيتوهاي ملي سلامت در آمريكا، تماس با اين فلزات سمي عوارض مختلفي براي سلامت انسانها دارد اما تاثير آنها روي توان توليدمثلي انسان تاكنون به طور گسترده مورد بررسي قرار نگرفته بود. در مطالعه جديد كه با حضور 501 زوج در ايالت‌هاي ميشيگان و تگزاس صورت گرفت معلوم شد كه در زنان با افزايش غلظت كادميوم در خون احتمال بارور شدن تا 22 درصد كمتر مي‌شود و در مردان نيز با وجود افزايش غلظت سرب در خون توان بارورسازي 15 درصد كاهش مي‌يابد. اين مطالعه به تفصيل در مجله كموسفير ارائه شده است.

محققان موسسه NIH به تازگی دریافته‌اند كه نوشیدن چای بر میزان ترشح هورمون استروژن موثر است. میزان هورمون استروژن در زنان آسیایی كه روزانه حداقل200 میلی‌گرم كافئین معادل دو فنجان قهوه مصرف می‌كنند، پایین‌تر از زنانی است كه مصرف كافئین آنان كمتر از این میزان است. این درحالی است كه نحوه تاثیرگذاری كافئین بر زنان سفیدپوست (نژاد اروپایی) برعكس است و موجب كاهش میزان استروژن در بدن آنان می‌شود. این تحقیقات با استفاده از چهار نوع نوشیدنی قهوه، چای، چای سبز و آب دارای كافئین انجام گرفته و نتایج حاصل از آن بسته به نوع نوشیدنی مورد استفاده متفاوت است. به‌گونه‌ای كه با مصرف 200 میلی گرم كافئین موجود در قهوه میزان استروژن در بدن زنان آسیایی افزایش و در بدن زنان سفیدپوست كاهش می‌یابد و میزان آن در بدن سیاهپوستان تغییر چشمگیری نمی‌كند. این درحالی است كه مصرف بیش از یك فنجان چای سبز یا آب حاوی كافئین موجب افزایش میزان استروژن در بدن تمام نژادها می‌شود. نتایج تحقیقات گویای این است كه مصرف كافئین در بازه‌های زمانی كوتاه هیچ‌گونه تاثیری بر هورمون استروژن ندارد. اما در بازه‌های زمانی طولانی موجب تغییر در میزان هورمون استروژن می‌شود. تغییرات این هورمون اثراتی همچون اندومتریوز، اسشتئوپروز (پوكی استخوان) و سرطان تخمدان را درپی دارد.

این کارگاه در تاریخ ۱۶ اسفند ۱۳۹۰ توسط مرکز تحقیقات بهداشت باروری و ناباروری دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در بیمارستان طالقانی تهران برگزار خواهد شد. مباحث این کارگاه شامل اندیکاسیون های PGD، نحوه انجام بیوپسی جنین، بررسی سیتوژنتیک (فیش) جنین، بررسی ژنتیکی PCR جنین، کشت جنین با مرحله 8 سلولی، بیوپسی از جنین ها، فیکس کردن سلول های بلاستومر، انجام بررسی ژنتیکی بر روی سلول های جنینی، کشت جنین های بیوپسی شده تا مرحله بلاستوسیست، انتقال جنین ها به رحم می باشد.

اطلاعات بیشتر

برگزار کننده: مرکز تحقیقات سیاست گذاری سلامت
زمان برگزاری: ۲۴ الی ۲۵ خرداد ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۲/۱/۱۳۹۰
مکان برگزاری: شیراز، مرکز همایش های سینا و صدرا

سایت همایش

زنانی كه در دوران بارداری كمبود ویتامین دی دارند احتمال به دنیا آوردن كودكانی كه با مشكل حرف زدن مواجه می شوند، در آنها دو برابر بیشتر است. این مطالعه كه بزرگترین مطالعه از نوع خود محسوب می شود غلظت ویتامین دی بیش از 740 زن را در دوران بارداری بررسی كرد و كودكان آنها را تا 17 سالگی مورد پیگیری قرار داد.  'اندرو وایت هوس' استاد یار موسسه 'تحقیقات سلامتی كودكان' كه ریاست این مطالعه را بر عهده داشت گفت: این یافته مهم بود زیرا سطح ویتامین دی در میان زنان به مرور زمان كاهش می یابد. این مطالعه در مجله Paediatrics گزارش شده است. وی ادامه داد: از آنجا كه نوزاد در حال رشد در خصوص سطح ویتامین دی كاملا به مادرش وابسته است در این مطالعه دیده شد كه كمبود ویتامین دی مادر در دوران بارداری می تواند بر تكامل مغز كودك تاثیر بگذارد. وایت هوس گفت: یافته های حاصل از این مطالعه بسیار حائز اهمیت است چراكه زمینه مداخله اولیه برای درمان برخی مشكلات زبانی را فراهم می كند. محققان اكنون در حال مطالعه هستند تا دریابند كه آیا مصرف مكمل های ویتامین دی در دوران بارداری می تواند خطر بروز مشكلات زبانی را كودكان مرتفع سازد یا خیر.

در يك آزمايش جديد معلوم شد تماس با هواي آلوده و مه دود در تمام طول عمر موجب آسيب مغزي و در نتيجه ناتواني ذهني در زنان مسن‌تر مي‌شود. گروهي از كارشناسان بهداشتي با استفاده از اطلاعات آژانس حفاظت از محيط زيست آمريكا درباره كنترل كيفيت هوا و نيز با بررسي همزمان روي بيش از 19 هزار زن 70 تا 81 ساله كه در «مطالعه سلامت پرستاران آمريكا» شركت كرده بودند، به اين نتايج دست يافتند. در اين بررسي‌ها ميزان تماس اين زنان با هواي آلوده طي يك دوره 14 ساله ارزيابي شد. به گزارش ایسنا، نتايج ارزيابي‌ها تاييد كرد كه قرار گرفتن در معرض آلاينده‌ها و مه دود ناشي از آلودگي هوا با كاهش توان ذهني در زنان ارتباط دارد. اين متخصصان در انستيتو «سالمندي سلامت راش» در شيكاگو تاكيد كردند: بر اساس اين ارزيابي‌ها هر ماه 10 واحد افزايش آلودگي هوا براي زناني كه اين هوا را تنفس مي‌كنند معادل با دو سال پيري ذهني است. اين مطالعات به طور مفصل در نشريه آرشيو طب داخلي منتشر شده است.

طولاني‌ترين مطالعه غربالگري سرطان پستان كه تا به حال انجام شده، نشان مي‌دهد انجام مرتب ماموگرافي از مرگ‌هاي ناشي از سرطان پستان پيشگيري مي‌كند و در طول زمان تعداد افرادي كه از خطر مرگ نجات پيدا مي?کنند، افزايش مي‌يابد. اين مطالعه طولاني‌مدت كه با حضور 130 هزار نفر در دو جامعه در سوئد در حال انجام است، مشخص كرد از تعداد زناني كه در گروه غربالگري قرار داشتند، 30 درصد كمتر از سرطان پستان فوت كردند و اين اثر سال به سال نيز ادامه پيدا مي‌كند. اكنون كه 29 سال از شروع مطالعه مي‌گذرد، محققان دريافتند تعداد زنان نجات يافته از سرطان پستان، با هر سال شركت در برنامه‌هاي غربالگري افزايش مي‌يابد بنابراين به نظر مي‌رسد انجام ماموگرافي مزايايي فراتر از تصورات و دانش كنوني ما از آن داشته باشد و اين وظيفه پزشكان و ارائه‌دهندگان خدمات سلامت است كه با دادن آموزش لازم به بيماران، آنها را به انجام مرتب‌ ماموگرافي ترغيب كنند.
در اين مطالعه زنان به 2 گروه تقسيم ‌شدند: گروهي كه به انجام غربالگري سرطان پستان دعوت شدند و گروه ديگر، فقط مراقبت‌هاي معمول دريافت كردند. مرحله غربالگري اين كارآزمايي حدود 7 سال به طول انجاميد. زنان 40 تا 49 سال، هر 2 سال غربالگري شدند و زناني كه 50 تا 74 سال سن داشتند، هر 3 سال يك بار تحت غربالگري قرار مي‌گرفتند. در نهايت نتايج اين مطالعه نشان مي‌دهد در ميان هزار زني كه براي 10 سال ماموگرافي شدند، خطر سرطان پستان قابل‌پيشگيري بود و اغلب مرگ‌هايي كه پيشگيري شد، بيش از يك دهه پس از زمان شروع برنامه غربالگري رخ داد. در واقع اين يافته‌ها حاكي از آن هستند كه مزاياي طولاني‌مدت غربالگري براي جلوگيري از رخداد مرگ ناشي از سرطان پستان، بيش از دو برابر منافع كوتاه‌مدت آن است.
توصيه‌هاي جديد غربالگري سرطان پستان كه در سال 2009 ميلادي توسط كار گروه خدمات پيشگيرانه ايالات متحده منتشر شدند، ماموگرافي را براي زنان در دهه 40 زندگي‌شان توصيه نمي‌كند و معتقد است زنان در دهه 50 عمرشان بايد هر 2 سال يك بار (و نه هر سال) تحت‌ ماموگرافي قرار گيرند. اين تغييرات به اين علت اعمال شده‌اند كه از بعضي نگراني‌ها و صرف‌ هزينه‌هاي زياد براي انجام تست‌هاي اضافي كه ميان سرطان و توده‌هاي بي‌ضرر افتراق قائل شوند، خودداري شود اما يافته‌هاي جديد نشان مي‌دهد كه ميزان نتايج مثبت كاذب ناچيز هستند. در واقع تعداد بيماراني كه به اشتباه برچسب سرطان بخورند، بسيار كم است و حتي كمتر از 5 درصد كل.
در نهايت اينكه بايد قبول كرد ماموگرافي ثابت كرده مي‌تواند جان‌هاي زيادي را نجات دهد، زيرا تومورها را در مراحل اوليه تشخيص مي‌دهد؛ وقتي كه براي درمان بسيار به موقع است. در واقع اين داده‌ها نشان مي‌دهند كه ماموگرافي به عنوان يك رويكرد سلامت عمومي كاملا باارزش است زيرا ميزان مرگ ناشي از سرطان پستان را كاهش مي‌دهد. محققان پيشنهاد مي‌کنند غربالگري براي زنان 40 تا 54 سال، هر 18 ماه و براي زنان 55 سال و بالاتر هر 2 سال مي‌تواند برنامه قابل‌قبولي باشد. پژوهشگران تاكيد مي‌كنند كه يافته‌هاي جديد براي تواتر غربالگري‌ ايده‌اي ندارد، اما ثابت مي‌كند كه ماموگرافي، واقعا كار مي‌كند و ميزان مرگ زنان 40 تا 49 سال را كم مي‌كند، برخلاف اينكه دستورالعمل‌‌هاي جديد مي‌گويند نيازي به غربالگري در اين گروه از افراد نيست.

زناني که مي‌خواهند خطر پيشرفت سرطان پستان آنها به کمترين ميزان خود برسد بايد به‌طور جدي ميزان دريافتي فيبر غذايي خود را افزايش دهند. نتايج اين تحقيق که به‌تازگي منتشر شده، نشان مي‌دهد افرادي که فيبر بيشتري مصرف مي‌کنند با 11 درصد خطر کمتر در پيشرفت سرطان پستان مواجه‌اند. به نظر مي‌رسد افرادي که فيبر غذايي بيشتري مصرف مي‌کنند، از سلامت عمومي بهتري برخوردارند و اين موضوع باعث کاهش خطر سرطان پستان مي‌شود، نه اينکه فيبر به خودي خود اين خطر را کم کند. پژوهشگران اين مطالعه معتقدند افرادي که فيبر بيشتري در رژيم غذايي خود مصرف مي‌کنند ‌درواقع از روش زندگي و عادات سالم‌تري پيروي مي‌کنند و اين عوامل مختلف آنها را در برابر سرطان پستان محافظت مي‌کند بنابراين مي‌توان نتيجه‌گيري کرد که شواهد قوي از ارتباط معکوس ميان دريافت فيبر غذايي و خطر سرطان پستان به دست آمده که ارزشمند است.

براساس گزارش اخير مرکز کنترل و پيشگيري از بيماري‌هاي ايالات‌متحده، افزايش قابل‌توجهي در استروک‌هاي مرتبط با بارداري ديده مي‌شود، خصوصا در افرادي که عوامل خطري مانند چاقي و پرفشاري خون را نيز داشته باشند. محققان اين مطالعه با ابراز شگفتي از اين افزايش عمده معتقدند که نتايج آنها نشان از نياز فوري به پايش بيشتر و نزديک مادران باردار دارد. پژوهشگران در يک بررسي 12 ساله نشان داده‌اند که ميزان زناني که در دوران بارداري خود و در 3 ماه اول پس از تولد نوزاد خود با حادثه استروک مواجه بوده‌اند، به 54 درصد رسيده است. آنها خاطرنشان مي‌کنند که علت اصلي اين مساله مي‌تواند پرفشاري خون و چاقي مادران باشد. در اين بررسي 12 ساله همچنين مشخص شد که ميزان استروک حين زايمان تغييري نکرده است. ديابت و بيماري‌هاي مادرزادي قلب را نيز بايد به عوامل خطر بروز استروک در اين افراد افزود. محققان درنهايت مي‌افزايند که بارداري خود يک عامل خطر استروک به‌شمار مي‌آيد پس بايد با کنترل عوامل خطر ديگر سعي کرد احتمال بروز آن را به حداقل رساند.