پزشکی بالینی

محققان امریکایی قصد دارند با شناسایی اجزای مسیر انسولین، داروهای بهتری را برای دیابت تولید کنند. محققان موسسه TSRI به یافته های جدیدی در مورد برهمکنش پروتئین ها دست یافته اند که سلول های لوزالمعده را قادر به  تولید، ذخیره و یا ترشح هورمون انسولین  می کند. در بیماری  دیابت به علت فقدان ترشح انسولین، سطح قند خون بالا می رود که باعث ایجاد مشکلاتی از جمله نارسایی کلیه، سکته قلبی و مغزی و حتی آلزایمر برای فرد می شود. ترشح انسولین همانند یک پیام عمل کرده و باعث جذب قند خون از جریان خون می شود. انسولین به صورت پروتئین پیش ساز ساخته شده سپس پردازش شده و به شکل نهایی خود درآمده و در ساختارهایی به نام گرانول بسته بندی می شود تا در صورت لزوم ترشح شود. محققان مدت هاست می دانند پروتئین های زیادی در سلول های بتا وجود دارند که می توانند با برهمکنش دادن با انسولین باعث ترشح آن شوند اما در مورد جزئیات این بر همکنش ها اطلاع نداشتند. در این مطالعه دانشمندان از آنتی بادی هایی استفاده کرده اند که در مراحل مختلف پردازش انسولین به آن متصل می شوند، با استخراج انسولین از سلول های بتا، این سلول ها نیز استخراج می شوند. به نظر می رسد پروتئین هایی که در مراحل اولیه پردازش انسولین به آن متصلند در سنتز انسولین و آن هایی که در مراحل آخر با آن برهمکنش دارند در ذخیره یا ترشح آن نقش دارند. از میان این پروتئین ها، نقش  TMEM24 در مسیر ترشح انسان اثبات شده است گرچه اطلاعات زیادی در مورد آن به دست نیامده است. این پروتئین در غشا سلول های بتا قرار دارد. مطالعه مذکور درموش انجام شده است و قدم بعدی این محققان ادامه مطالعه در سلول های بتا ی انسان ( هم افراد سالم و هم افراد دیابتی ) است. آن ها قصد دارند اجزا دیگر این مسیر را شناسایی کنند و از آن ها جهت ارائه روش های درمانی جدید استفاده نمایند.

محققان اعلام كردند كه مصرف نوشابه هاي گاز دار بر رشد مغزي نوجوانان تاثير منفي دارد. محققان معتقدند نوشيدن اين نوشابه ها مانع خواب عميق مي شود و در صورت بروز بي خوابي دائمي ، امكان ابتلاي نوجوانان به بيماري هايي همچون شيزوفرني، اضطراب و اختلال شخصيت بيشتر مي شود.
محققان با انجام آزمايشي بر روي موش ها از تاثير منفي نوشابه هاي گاز دار بر رشد مغزي آنها اطلاع يافتند. به گفته آنان ، نوجواناني كه هر روز چهار بطري نوشابه گاز دار يا سه فنجان قهوه محتوي ۳۰۰ تا ۴۰۰ ميلي گرم كافئين مصرف مي كنند در گروه خطر قرار دارند و رشد مغزيشان به خاطر پايين آمدن شاخص هاي خواب عميق ، كند مي شود.
براساس نتايج تحقيقات اخير ، وقتي موش ها آب داراي كافئين نوشيدند خوابشان در مقايسه با موش هايي كه آب معمولي مي نوشيدند دچار اختلالات بيشتري شد. محققان اعلام كردند كه در ۳۰ سال اخير مصرف كافئين توسط كودكان و نوجوانان تا ۷۰ درصد افزايش يافته است اين در حالي است كه مصرف نوشيدني هاي گازدار شيرين خطرناك است و موجب پريشاني، در خود فرو رفتن و پرخاشگري نوجوانان مي شود.

محققان یک مارکرزیستی را کشف کرده اند که می تواند هدف درمانی بالقوه ای برای سرطان لوزالمعده باشد. محققان یک مارکر زیستی به نام phosphatidylserine (PS) را در سلول های سرطانی لوزالمعده کشف کرده اند که می تواند برای درمان این نوع سرطان مورد هدف قرار گیرد. این یافته ها که در نشریه PLOS ONE ارائه شده است نشان می دهد که یک پروتئین لیزوزومی  به نام saposin C (SapC) و فسفولیپیدی به نام dioleoylphosphatidylserine (DOPS) در ترکیب با هم می توانند سلول های سرطانی لوزالمعده را مورد هدف قرار داده و از بین ببرند.
لیزووزم ها اندامک های دارای غشا و شامل آنزیم هایی هستند که قادر به شکستن همه انواع ترکیبات زیستی از جمله فسفولیپید ها می باشند. فسفولیپید ها ترکیبات عمده غشا سلولی می باشند. سرطان لوزالمعده چهارمین سرطان  عامل مرگ و میر است و نرخ بقا در پنج در صد از بیماران پنج سال است. این سرطان معمولا در مراحل اولیه بدون نشانه است. در حالی که مکررا به غدد لنفاوی و کبد و گاهی به ریه ها و اندام های احشایی حمله می کند. درمان های کنونی شامل جراحی، شیمی درمانی و پرتودرمانی چندان برای افزایش عمر بیمار موفقیت آمیز نیستند.
محققان در مطالعه مذکور نشان داده اند که ترکیب دو جز سلولی به نام SapC-DOPS که در حامل هایی در مقیاس نانو تعبیه می شوند علاوه بر توقف رشد برخی سلول های سرطانی فاقد اثرات سمی در بافت های غیر توموری می باشد. زیرا به طور انتخابی غشا سلول های توموری لوزالمعده را مورد هدف قرارداده است. خصوصیت متمایز کننده SapC-DOPS توانایی آن در اتصال به مولکولی به نام phosphatidylseriine (PS) است که درسطح غشا سلول های توموری لوزالمعده وجود دارد. برای ارزیابی نقش PS در سطح سلول ها، محققان سلول های توموری و غیر توموری را در محیط کشت در معرض PS قرار داده سپس این سلول ها را وارد بدن حیوانات آزمایشگاهی نموده اند .در مرحله بعد تزریق SapC-DOPS صورت گرفته است. یافته ها نشان می دهد به طورانتخابی سلول های سرطانی پانکراس از بین رفته اند و سلول های غیر توموری باقی مانده اند. حیوانات مورد آزمایش که SapC-DOPS را دریافت کرده بودند زنده مانده اند. پژوهشگران معتقدند فسفو لیپید اسیدی PSمی تواند به عنوان ماکر زیستی برای سرطان لوزالمعده باشد و برای درمان این نوع سرطان مورد هدف قرارگیرد. به زودی آزمایشات بالینی درمورد این ترکیب آغاز خواهد شد.

مطالعات اخير محققان دانشگاه هاي كويينزلند استراليا و لاوال كانادا نشان مي دهد كه جاروبرقي حاوي باكتري هاي عفوني و كشنده است. باكتري هاي موجود در جاروبرقي ناقل بسياري از بيماري هاي باكتريايي و عفوني است كه براي كودكان، بيماران مبتلا به انواع آلرژي و افرادي كه سيستم ايمني ضعيفي دارند به شدت مضر است.
محققان با استفاده از روشي موسوم به تونل هواي پاك، ميزان باكتري هاي ساطع شده از جاروبرقي هاي ساخت كارخانه هاي مختلف را اندازه گيري كرده اند. در اين بررسي عمر جاروبرقي نيز مورد توجه قرار گرفته است. محققان در حين بررسي باكتري هاي مضر جاروبرقي، در كمال تعجب دريافتند كه اين باكتري ها نه تنها خطرناكند، بلكه حاوي ژن هايي هستند كه در برابر انواع آنتي بيوتيك مقاومند و باعث مي شوند كه اين داروها در بدن كارايي لازم را نداشته باشند. اين ژن ها Clostridium botulinum نام دارند. يعني باكتري هاي جاروبرقي باعث بروز عفونت مي شوند و از طرفي بدن را در مقابل آنتي بيوتيك هايي كه براي خنثي كردن اين عفونت مورد استفاده قرار مي گيرند، مقاوم مي كنند؛ بنابراين صدمه وارد شده از جانب آن دو جانبه است.
چندي قبل نيز محققان آمريكايي دريافتند كه گرد و خاك موجود در فضاي خانه يك عامل مهم عفونت بوتوليسم اطفال است كه در برخي موارد منجر به سندرم مرگ ناگهاني نوزاد مي شود. علاوه بر سيستم تنفسي، پوست و موي انسان نيز منابع خوبي براي ورود انواع باكتري و عفونت به داخل بدن محسوب مي شوند. گزارش كامل اين مطالعات در شماره اخير نشريه Applied and Environmental Microbiology به چاپ رسيده است.

یک گروه تحقیقاتی روشی را جهت استفاده از سلول های بنیادی به عنوان وسیله انتقال دارو گزارش کردند. دانشمندان رشته های mRNA تغییر یافته را به سلول های بنیادی مزانشیمی بافت پیوندی وارد کرده که موجب القای ترشح پروتئین های چسبنده سطحی و ترشح  یک مولکول ضدالتهابی به نام IL-10 از این سلول ها می شوند. زمانی که این سلول ها به جریان خون موش تزریق می شوند، این سلول های تغییریافته انسانی توانایی اتصال به نواحی التهابی و ترشح عوامل بیولوژیکی کاهش دهنده تورم را دارند. اگر سلول را یک کارخانه دارو تصور کنید، آنچه که دانشمندان انجام دادند هدف قراردادن کارخانجات دارویی سلول های آسیب دیده و بافت های بیمار می باشد. جایی که سلول ها می توانند میزان زیادی از داروها را تولید کنند تا اثردرمانی داشته باشد.
سلول های بنیادی مزانشیمی وسیله سلول درمانی محققین شده است. بدلیل آنکه آنها می توانند از سیستم ایمنی فرار کنند و بنابراین حتی زمانی که از شخص دیگری گرفته شده باشند، می توانند مورد استفاده قرار گیرند. به منظور تغییر این سلول ها توسط mRNA محققین از روش انتقال RNA و برنامه نویسی سلول استفاده کردند. این روش RNA جهت برنامه نویسی سلول بی ضرر می باشد و ژنوم سلول را تغییر نمی دهد. در حالیکه در استفاده از ویروس ها جهت دستکاری بیان ژنی این مشکل مشاهده می شود. این روش دری را به سوی استفاده از ترانسفکشن mRNA به جمعیت های سلولی به  عنوان درمان های نسل بعد در کلینیک باز می کند.
چالش هایی در استفاده از سلول های بنیادی مزانشیمی وجود دارد که از جمله آن این است که این سلول ها دارای اثرات اصابت و اجرا(hit-and-run) هستند زمانی که پس از ورود به جریان خون به سرعت از جریان خون زدوده می شوند. این تیم نحقیقاتی نشان داد که قرار گیری به سرعت این سلول های به بافت التهابی، به جای حذف سریع این سلول ها اثرات درمانی را ایجاد می کند. دانشمندان بدنبال افزایش طول عمر توسط mRNA ها و تولید فاکتورهای بقا از سلول های بنیادی می باشند.

دانشمندان فرانسوي نخستين گام را براي معكوس كردن اثرات كوتولگي برداشتند. دانشمندان مركز تحقيقات مولكولي مديترانه با تزريق يك مولكول پروتئيني به موش هاي كوتوله نخستين گام را در جهت معكوس كردن اثرات كوتولگي برداشتند. كوتولگي اثرات دردناكي بر زندگي افراد دارد. بيش از ۲۰۰ عامل مختلف در به وجود آمدن اين عارضه تاثير دارند. اين بيماري مشكلات زيادي از جمله درد كمر و گردن، مشكلات تنفسي و ضعف عضلاني به همراه دارد. تحقيقات اخير دانشمندان نشان مي دهد تزريق يك مولكول پروتئين به موش هاي مبتلا به كوتولگي به مدت سه ماه، سبب مي شود آنها به طور كامل رشد كنند.
در اين پژوهش دانشمندان به موش هاي داراي جهش ژنتيكي كوتولگي به مدت سه هفته و هر هفته دو بار پروتئين مورد نظر را تزريق كردند. به گفته دانشمندان اين ۳ هفته از طول عمر موش ها تقريبا معادل ۱۵ سال از عمر انسان است و درمان مشابه مي تواند در كودكان مبتلا به كوتولگي، بدون نياز به تزريق روزانه اجرا شود. دانشمندان اميدوارند در مدت سه تا پنج سال اينده بتوانند به درمان انسان ها با اين روش بپردازند. نتايج اين پژوهش در مجله (Science Translational Medicine) به چاپ رسيده است.

صد و چهارمین جایزه نوبل پزشکی به جیمز روتمان، رندی شکمان و توماس زدهوف برای کشف دستگاه تنظیم کننده ترافیک وزیکول یا ریزکیسه که سیستم اصلی حمل‌ونقل در سلولهای انسان است، اهدا شد. هر سلول، کارخانه‌ای است که مولکول تولید و صادر می‌کند. برای مثال انسولین ساخته شده و در خون آزاد می‌شود و سیگنال‌های شیمیایی موسوم به انتقال‌دهنده‌های عصبی از سلولهای عصبی به سلولهای دیگر ارسال می‌شوند. این مولکول‌ها در اطراف سلول‌ها در بسته‌های کوچکی موسوم به وزیکول منتقل می‌شوند.
سه برنده نوبل پزشکی 2013 موفق به کشف اصول مولکولی تنظیم کننده چگونگی انتقال این محموله به مکان درست در زمان درست در سلولها شده بودند. رندی شکمان، مجموعه‌ای از ژنها را کشف کرده بوده که برای ترافیک ویزکول ضروری هستند. جیمز روتمان به رونمایی از ماشین‌آلات پروتئینی پرداخته بود که به ویزکول‌ها احازه می‌دهد تا با اهداف خود ترکیب شده و محموله را منتقل کنند. توماس زودهوف نشان داده که چگونه سیگنالها به وزیکول‌ها اعلام می‌کنند تا بار خود را به دقت آزاد کنند.
کشف مشترک این سه دانشمند به نمایش سیستم کنترل کاملأ دقیق برای حمل‌ونقل و تحویل محموله‌های سلولی پرداخته است. اختلال در این سیستم، تاثیرات زیان‌آوری داشته و با بیماری هایی مانند بیماریهای عصبی، دیابت یا اختلالت سیستم ایمنی مرتبط است. این محققان به طور مشترک موفق به دریافت جایزه نقدی 1.2 میلون دلار شده‌اند که در ماه دسامبر طی مراسمی به آنها اهدا خواهد شد.

استفاده از داروهای فشار خون مانند لوزارتان می تواند با باز کردن رگ ها خونی تخریب شده در تومورهای جامد در بهبود پیامد شیمی درمانی سرطان کمک مؤثری کند. دانشمندان توضیح دادند که چگونه داروی لوزارتان که مهار کننده آنژیوتانسین می باشد، انتقال داروهای شیمی درمانی و اکسیژن را با افزایش جریان خون به تومور در مدل های موشی سرطان سینه و پانکراس بهبود می بخشد.
مهار کننده آنژیوتانسین یک داروی فشار خون ایمن می باشد که در حدود یک دهه است که به بیماران تجویز می شود و می تواند جهت درمان سرطان نیز در نظر گرفته شود. برخلاف داروهای ضد آنژیوژنز که جریان خون تومور را با ترمیم ساختار غیر معمول رگ های خونی تومور بهبود می بخشد، مهارکننده آنژیوتانسین با ایجاد نیروهای فیزیکی رگ های خونی را باز می کند.
تیم تحقیقاتی دکتر Jain گزارش کردند که لوزارتان پراکنش مولکول های بزرگ به نام داروهای نانو را درون تومور با مهار تشکیل کلاژن بهبود می بخشد. مطالعه جدیدی به بررسی اثر لوزارتان و دیگر داروهای بلوکه کننده عملکرد آنژیوتانسن بر ایجاد نیروهای تخریب کننده رگ های خونی درون تومور پرداخت. این استرس و فشارها زمانی که فیبروبلاست های مرتبط با تومور تکثیر یافته و میزان افزایش یافته ای از کلاژن و هیالورین را تولید می کنند، اعمال می شود.
آزمایشات مختلف بر روی مدل های موشی نشان داند که کلاژن و هیالورین هر دو در فشرده کردن رگ های خونی درون تومور دخیل اند و لوزارتان تولید هر دو مولکول را توسط فیبروبلاست های مرتبط با تومور مهار می کند. در مقایسه با داروهایی به نام مهار کننده ACE که بلوکه کننده پیام سانی آنژیوتانسین از طریق دیگر می باشند، لوزارتان و داروهای هم گروه آن که مهار کننده گیرنده آنژیوتانسین می باشند، در فشرده کردن رگ های درون تومور بهتر عمل می کنند. در مدل های سرطان سینه و پانکراس درمان با لوزارتان اثر کمی در رشد تومور می گذارد در حالی که  ترکیب لوزارتان با شیمی درمانی استاندارد رشد تومور را به تعویق می اندازد و بقای بیمار را افزایش می دهد. افزایش جریان خون تومور در غیاب داروهای ضد سرطانی رشد تومور را تسریع می کنند. اما دکتر Jain معتقد است که ترکیب افزایش جریان خون با شیمی درمانی، پرتودرمانی و یا ایمنی درمانی نتایج بهتری بدنبال خواهد داشت.

نوعی دارو که برای بیماری پوستی تجویز می‌شود می‌تواند در درمان دیابت نوع یک مورد استفاده قرار گیرد. داروی Alefacept که پیش از این برای درمان بیماری پوستی پسوریازیس استفاده می شد نتایج ترغیب کننده ای را در فاز2 آزمایشات به منظور ارزیابی موثر بودن آن در درمان دیابت نوع1 نشان داد. بیماری دیابت نوع1 بیماری اتوایمنی است که سیستم ایمنی بدن سلول های پانکراسی تولیدکننده انسولین را مورد تهاجم قرار میدهد و در نتیجه میزان انسولین برای تنظیم قند خون کافی نیست. حدود 400000 نفر در انگلستان به این بیماری مبتلا هستند که نیاز به تزریقات مکرر انسولین دارند و رفته رفته خطر بیماری و مرگ در این افراد با توجه به شرایط شان بالا می رود.
داروی Alefacept، یک داروی سرکوب کننده سیستم ایمنی است که حدود یک دهه است که برای درمان موفق بیماری پوستی پسوریازیس استفاده می شود. نتایج به دست آمده از آزمایشات بالینی در پسوریازیس نشان داده است که Alefacept از طریق حمله به انواع خاصی از سلولT عمل می کند که شامل Tem cell و Tcm cell می باشد. از آن جایی که دیابت نوع1 به دلیل سلول های Tem و Tcm است که به سلول های تولید کننده انسولین حمله می کنند و آن ها را تخریب می کنند، محققین در دانشگاه ایندیانا بررسی کرده اند که آیا Alefacept هیچ اثری روی بیمارانی که به تازگی مشخص شده است که به دیابت نوع1 مبتلا هستند دارد یا خیر؟
49 فرد برای مطالعات بالینی انتخاب شدندکه به 33 نفر از آن ها به مدت 12 هفته به صورت ضعیف Alefacept تزریق شد و به دنبال آن 12 هفته تزریقی صورت نگرفت و مجددا به مدت12 هفته تزریق دوزهای ضعیف تر صورت گرفت. به 16 نفر از افراد هم با همین روش یک ماده دارونما(placebo) تزریق شد.
اولین هدف مطالعه بالینی اولیه برآورد این مطلب بود که چگونه پانکراس در پاسخ به غذا انسولین ترشح می کند. محققین دریافتند که هیچ تفاوت معناداری بین دو گروه وجود ندارد. اما وقتی نتیاج ثانویه مورد آنالیز قرار گرفت نتایج و تفاوت های قابل توجهی بدست آمد. اندازه ­گیری ترشح انسولین چهار ساعت بعد از غذا خوردن نشان داد: درگروهی که Alefacept را دریافت کرده بودند میزان ترشح انسولین در همان سطح حفظ شده بود اما در گروه کنترل کم شده بود. هم چنین در گروه تیمار با داروی Alefacept میزان استفاده از انسولین نیز کاهش یافته بود و در نتیجه تصور می شود که این دارو به بدن این توانایی را می دهد که انسولین مورد نیاز خودش را بسازد و ترشح کند. هم چنین شرکت کنندگانی که این دارو را دریافت کرده بودندکمتر دوره های هایپوگلیسمی را تجربه می کرد مهم تر از همه این که Alefacept به طور بالقوه موجب کاهش سلول های Tem و Tcm می شود که عامل بیماری هستند، بنابراین نقش سرکوب کنندگی سیستم ایمنی را به خوبی ایفا می کند.

مطالعه جدید دانشمندان دانشگاه آلاباما نشان می‌دهد ژن‌های واقع در میتوکندری و نیروگاه‌هایی که در سلول‌های انسانی قند را به انرژی تبدیل می‌کنند، خطر بیماری قلبی و دیابت هر شخص را شکل می‌دهند. این یافته‌ها توضیح می‌دهد که چرا تعدادی از مردم مریض می‌شوند و دیگران علی‌رغم داشتن مولفه‌های سنتی خطر مانند سن، چاقی مفرط و سیگار بیمار نمی‌شوند. مدت‌های مدیدی است که محققان با بررسی رژیم و تغییرات در ژن‌های هسته‌ای، به دنبال تعیین خطر بیماری بوده‌اند و از ژن‌های میتوکندری (دومین نوع دی ان ای در هر سلولی) غفلت کرده‌اند.
مطالعات سال‌های اخیر نشان داد که اشتباه در تولید انرژی میتوکندری ذرات بیش از اندازه‌ای موسوم به اکسیدان‌ها را ایجاد کرده و مولفه‌های رادیکالی را آزاد می‌کند که موجب می‌شود سلول‌ها به عنوان بخشی از بیماری قلبی، دیابت و سرطان خود را نابود می‌کنند. امروزه این توافق حاصل شده که تغییرات در دی ان ای میتوکندری به تنهایی مشارکت بزرگی در خطر بیماری قلبی برای هر فرد دارد و مطالعه جدید نخستین تحقیقی است که این موضوع را مستقیما در یک پستاندار زنده تایید کرده است.
مطالعه جدید این نظریه را منعکس می‌کند که اجداد باستانی تک‌سلولی بشر اجداد باکتریایی آنچه هم‌اکنون میتوکندری است، را "بلعیدند" و میتوکندری به میزبانانشان توانایی تبدیل قند از غذا به حدود 15 برابر انرژی سلولی را با استفاده از اکسیژن دادند. در فرایند تکامل، میتوکندری به زیربخش‌های دائم سلول‌های انسانی تبدیل شد. به این دلیل، هر سلول انسانی هم‌اکنون دارای دو ژنوم است. ژنوم امتدادهای طولانی دی ان ای است که طرح بدن انسان کدبندی می‌کند. یکی از این ژنوم‌ها در هسته‌های انسانی از والدین به ارث برده شده و دیگری مجموعه جدا و کوچک‌تری در میتوکندری است که از مادر و طی تقسیم سلولی به فرد می‌رسد.
همواره اثبات این نظریه که دی ان ای میتوکندری مادری، خطر بیماری قلبی را شکل می‌دهد، دشوار بوده است. محققان تلاش کردند موش‌هایی را از لحاظ ژنتیکی مهندسی کنند که آن‌ها را قادر به جداسازی اثر یک ژن از اثر ژن دیگر می‌کنند. افزون بر این، ژنوم هسته‌ای انسانی حاوی بیش از 30 هزار ژن در مقایسه با 13 ژن مرتبط با انرژی در میتوکندری است، بنابراین محققان به این ژن‌های اندک توجه نمی‌کردند.
برای تعیین این که آیا تغییرات دی ان ای میتوکندری خطر بیماری را مستقل از دی ان ای هسته‌ای فرد هدایت می‌کند یا خیر، تیم علمی تحقیق خود را با دو گونه از موش‌ها آغاز کرد. موش C57 که در مقابل بیماری‌های مرتبط با رژیم آسیب‌پذیر است و موش C3H که در مقابل این بیماری‌ها مقاوم است. نتایج نشان داد که جایگزین‌کردن فقط دی ان ای میتوکندری آسیب‌پذیری یک موش را در مقابل مدل نارسایی قلبی افزایش یا کاهش می‌دهد. جزئیات این مطالعه در مجله Biochemical Journal منتشر شد.

یک گروه تحقیقاتی از دانشگاه بوستون و دانشگاه ایالتی پنسیلوانیا موفق به ابداع روشی شدند که با استفاده از آن می‌توان داروی ترمیم‌کننده را به درون میکروترک‌های موجود در استخوان وارد کرد. برای ترمیم استخوان با دارو، ترکیبات دارویی وارد خون می‌شوند تا به ترک‌های استخوان برسند.
پژوهشگران موفق به ارائه روشی شدند که در آن، نانوذرات حامل دارو می‌توانند ترکیبات پرکننده استخوان را به محل مورد نظر برده و به صورت هدفمند در آنجا رهاسازی کنند. این نانوذرات انرژی مورد نیاز خود را، خود تهیه می‌کنند. این انرژی از ترک‌های موجود در استخوان تامین می‌شود. «آیوسمن سن» از محققان این پروژه می‌گوید: زمانی که یک ترک در استخوان ایجاد می‌شود شرایط را برای اضمحلال مواد‌ معدنی درون استخوان فراهم می‌کند. این مواد‌ معدنی به صورت ذرات بارداری در آمده و موجب تشکیل یک میدان الکتریکی در استخوان می‌شوند. همین میدان الکتریکی به صورت پالس‌هایی، نانوذرات دارای بار منفی را به سوی ترک می‌کشاند. نتایج کار ما نشان داد که ذرات زیست‌سازگار قادرند به صورت طبیعی داروی اوستئوپروسیس را مستقیما به درون ترک استخوان وارد کنند.
وی می‌افزاید: تشکیل این نوع میدان الکتریکی پیش از این برای دانشمندان شناخته شده بود، اما تاکنون کسی از آن به عنوان منبع انرژی برای درمان ترک‌های استخوان استفاده نکرده بود. این روش خلاقانه‌ای است که می‌توان با آن ترک‌ها را شناسایی و دارو را مستقیما وارد ترک کرد.
در روش‌های فعلی دارو وارد گردش خون می‌شود و با چرخش درون بدن به ترک‌ها می‌رسد. در این روش‌ها ممکن است دارو به ترک برسد و این امکان وجود دارد که به ترک نرسد؛ حتی ممکن است دارو به مقدار کافی به ترک نرسد و فرآیند جوش خوردن به دلیل کم بودن دوز دارو آغاز نشود. اما این روش جدید بسیار هدفمندتر و کاراتر از تمام روش‌های فعلی است.
این گروه تحقیقاتی برای بررسی روش خود آزمایش‌های متعددی انجام دادند. در این آزمایش‌ها دارو به همراه ذرات فلورسانس موسوم به نقاط کوانتومی وارد بدن شدند. دلیل استفاده از نقاط کوانتومی آن است که بتوان مسیر حرکت دارو را در بدن شناسایی کرد. نتایج کار نشان داد که نقاط کوانتومی و دارو به سوی ترک‌ها حرکت کرده و در محل ترک روی هم انباشته می‌شوند. در واقع محققان موفق به ساخت نانوذرات حامل دارو شدند که می‌توان مواد و ترکیبات پرکننده استخوان را درون این نانوذرات قرار داد و در نهایت درون ترک‌ها رهاسازی کرد.

هزاران زنی که دچار یائسگی زودرس شده‌اند می‌توانند با یک درمان پیشگامانه ناباروری امیدوارتر باشند. این شیوه که تخمکهای خفته را بیدار می‌کند، به یک زن که در سن 25 سالگی دچار یائسگی زودرس شده بود، اجازه داده تا بچه‌دار شود. محققان آمریکایی و ژاپنی بر این باورند که زنان بیشتری می‌توانند از این شیوه بهره‌مند شوند از جمله افرادی که در اوایل دهه 40 سالگی با مشکل کاهش سریع تخمکها روبرو می‌شوند. کارشناسان این کار را یک دستاورد واقعی توصیف کرده‌اند اما هشدار دادند که این روش تاکنون تنها روی تعداد محدودی از زنان آزمایش شده است.
دانشمندان دانشگاه استنفورد در کالیفرنیا و دانشگاه سنت ماریانا در کاواساکی در این شیوه به درمان زنان مبتلا به نارسایی اولیه تخمدان پرداخته‌اند که نوعی یائسگی زودهنگام بوده است. این شرایط حدود یک درصد از زنان در سن باروری را تحت تاثیر قرار داده و تخمدانهای آنها پیش از سن 40 سالگی بدرستی کار نمی‌کند. اگرچه این زنان می‌توانند با استفاده از تخمکهای اهدایی باردار شده یا با به فرزندی پذیرفتن کودکان تجربه مادری را داشته باشند اما هیچکدام به آنها امکان داشتن فرزندی با ژنتیکی مشابه را نخواهد داد.
پژوهشها نشان داد که برخی از این زنان از تخمکهای کوچک نابالغ در حال خواب در تخمدانهایشان برخوردارند و این محققان به دنبال راهی برای بیدار کردن و به بلوغ رساندن آنها بودند. این دانشمندان دریافتند که این تخمکها با دو ترمز زیستی در حال نابالغ نگه داشته شده‌اند. یکی از این علائم توقف می‌تواند با درمان دارویی از بین برود. اما ترمز دوم به شکل عجیبی با برش تخمدان به شکل نوار و پیش از برگرداندن بخشی از آن در جای خود برداشته شد.
حدود 27 زن تحت این درمان قرار گرفته و در پنج مورد تخمکها مجددا تا میزانی رشد و بلوغ یافتند که در لقاح خارج رحمی قابل استفاده بودند. لقاح خارج رحمی در یک مورد شکست خورده و هنوز بر روی دو مورد دیگر در حال اجراست اما یکی از زنان باردار شده و دیگری یک پسربچه سالم به دنیا آورده است. مادر این کودک چهار سال قبل از بارداری و در سن 25 سالگی دچار یائسگی زودرس شده بود. نام این کودک هنوز نهایی نشده اما تصویری از آن در آغوش کوزوهیرو کاوامورا، محقق و پزشک متخصص زایمان منتشر شده است.
محققان امیدوارند که بتوانند از این شیوه برای کمک به زنانی که در اثر درمان سرطان نابارور شده‌اند، استفاده کنند. اگرچه آنها هشدار داده‌اند که این شیوه برای زنانی که در سن عادی یائسه شده‌اند، کاربری ندارد. این شیوه شامل برداشتن تخمدان، برش و درمان آن با دارو و در انتها پیوند یک نوار از آن در بیمار است. اگرچه محققان امیدوارند بتوانند در آینده این شیوه را به شکلی اصلاح کنند که نیازی به برداشتن تخمدان نباشد. به گفته محققان، به کار بیشتر برای ایمن شدن این شیوه نیاز بوده و اینکه این روش بر روی همه زنان کارا نخواهد بود. این پژوهش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.

برگزار کننده: کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی
زمان برگزاری: ۱ الی ۱ دی ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۱ آذر ۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی

سایت همایش

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی کرمان
زمان برگزاری: ۷ الی ۹ دی ۱۳۹۲
ارسال مقالات: ۳۰ آذر ۱۳۹۲
مکان برگزاری: کرمان

سایت همایش

محققان دانشگاه نورث‌وسترن یک حلقه درون واژنی جدید تولید کرده‌اند که از یک داروی ضد رتروویروسی پر شده و می‌تواند در مبارزه با اچ‌آی‌وی در زنان مورد استفاده قرار بگیرد. این حلقه از کاربری آسان و ماندگاری بالا برخوردار بوده و اخیرا موفقیت 100 درصدی را در حفظ پستانداران اولیه از ویروس نقص ایمنی میمون نمایش داده است.
به گفته محققان، پس از 10 سال کار آنها توانسته‌اند یک حلقه درون واژنی تولید کنند که می‌تواند با سطوح پیشگیری مداوم در طول چرخه قاعدگی از مواجهات متعدد با ویروس اچ‌آی‌وی در مدت زمان طولانی جلوگیری کند. پژوهش‌های قبلی نشان داده که داروهای ضد ویروسی می‌توانند از عفونت اچ‌آی‌وی جلوگیری کنند اما شیوه‌های موجود برای انتقال دارو راضی‌کننده نبوده‌اند. داروهای قرصی باید بصورت روزانه مصرف شده و نیازمند دوزهای بالای دارو است. ژل‌های واژنی هم ناخوشایند بوده و کمتر مورد استفاده هستند.
حلقه جدید بسادگی اعمال شده و برای 30 روز در محل خود باقی می‌ماند. از آنجایی که این حلقه موسوم به TDF-IVR در محل سرایت قرار می‌گیرد، دوز کمتری نسبت به قرصها در بدن وارد می‌شود. این دستگاه حاوی تنوفوویر پودری بوده که داروی ضد رتروویروس مورد استفاده 3.5 میلیون بیمار مبتلا به اچ‌آی‌وی در سراسر جهان است.
قدرت حلقه از ساختار پلیمری منحصربفرد آن نشات می‌گیرد؛ الاستومر آن در صورت وجود مایعات متورم شده و تا 1000 برابر داروی بیشتری نسبت به فناوری حلقه‌های درون واژنی کنونی مانند NuvaRing که بیشتر از سیلیکون ساخته شده و مقادیر داروی منتشر شده از آن در طول زمان کاهش می‌یابد را انتقال می‌دهند. این پژوهش در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده است.

با کشفیات تازه در حوزه ژنتیک و مسیرهای پیام رسانی سلولی تومورهای تیروئید، محققان دانشگاه پنسیلوانیا موفق به توسعه سلاح جدیدی برای مقابله با سرطان تیروئید شدند. هیچ روش درمانی موثری برای بیماران مبتلا به سرطان تیروئید پیشرفته وجود ندارد، اما دستاوردهای اخیر محققان می‌تواند امیدهای تازه‌ای برای بیماران ایجاد کند.
دو آزمایش بالینی صورت گرفته توسط محققان دانشکده پزشکی پریلمان در دانشگاه پنسیلوانیا نشان می‌دهد، استفاده از مهار کننده های کیناز می تواند تقسیم سلولی تومور و عروق خونی را هدف قرار دهد.
در نخستین مطالعه، فاز سوم درمان DECISION با داروی سورافنیب (sorafenib) بعنوان مهارکننده کیناز برای درمان سرطان کبد و کلیه بررسی و نتایج آن در انجمن سرطان شناسی آمریکا اعلام شد. محققان بخش جراحی سر و گردن و هماتولوژی/انکولوژی مرکز سرطان آبرامسون به سرپرستی «مارسیا براز»، اثربخشی سورافنیب را در درمان سرطان تیروئید با جهش ژنی BRAF‌ و RAS‌ ارزیابی کردند. از 417 بیمار حاضر در آزمایش بالینی، 256 نمونه تومور برای آنالیز جمع آوری شده و شایع ترین جهش ها در ژن های BRAF‌ و RAS‌ مشاهده شدند. تجزیه و تحلیل صورت گرفته نشان می دهد، تمامی گروه ها بدون در نظر گرفتن حضور جهش این ژن ها به درمان با سورافنیب پاسخ دادند. استفاده از این دارو برای درمان سرطان تیروئید پیشرفته منتظر مجوز از سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA)‌ است.
در آزمایش بالینی دوم که نتایج آن در کنگره سرطان اروپا اعلام شد،‌ زیر گروهی از بیماران مبتلا به سرطان تیروئید پاپیلاری (PTC)‌ مورد بررسی قرار گرفتند؛ نیمی از این بیماران دارای جهش ژن BRAFV600E هستند که این جهش در بیماری ملانوما نیز دیده شده و با داروی مهار کننده BRAF قابل درمان است. نتایج این دو آزمایش بالینی و اثربخشی مهارکننده های کیناز از جمله داروی سورافنیب می تواند نوید دهنده روش های درمانی جدید برای مبتلایان به سرطان تیروئید باشد.

بر اساس تحقیقات جدید احساسات موجب تقویت حافظه می‌شود. براساس این تحقیق تجربیات منفی موجب افزایش شکل‌گیری حافظه مکانی (بخشی از حافظه که مسوول ثبت اطلاعات محیط اطراف فرد و جابجایی‌های فضایی است) می‌شود. محققان دریافتند تصورات منفی با فعالیت مکان خاص در قشر پاراهیپوکامپال ناحیه‌ای در مغز که مسوول شکل‌گیری حافظه فضایی است، ارتباط دارد. محقق این تحقیق دکتر الیوربیومنن از موسسه مغز کوئینزلند استرالیا اظهار کرد: این افزایش به‌طور غیر ارادی روی می‌دهد بدون اینکه حتی فرد آگاه شود که تصورات منفی بر حافظه وی تاثیرگذار است.
نتایج این تحقیق نشان می‌دهد احساسات می‌تواند تاثیر بسزایی بر حافظه فضایی ما در مکان داشته باشد. در این تحقیق محققان «خانه‌ مجازی» ساختند و حوادث هر اتاق بی‌ارتباط با موضوع جست‌وجو در خانه و رویدادهای متفاوت برای واکنش‌های احساسی خاصی مثبت، منفی و بیطرفانه طراحی شده ‌بود. این رویدادها براساس سیستم تصاویر تاثیرگذار بین‌المللی و شامل صحنه‌های مهیج حمله، تهدید و همچنین تصاویر خوشایندتر بود.
یک روز بعد از جست‌وجو در خانه مجازی از شرکت‌کنندگان درخواست شد بدون تصورات احساسی تصویر ذهنی از خانه داشته باشند و محققان تصورات مغز آنان را با اسکن ام.آر.ای بررسی ‌کردند. نتایج نشان داد انگیختگی عاطفی با افزایش فعالیت قشر پاراهیپوکامپال مرتبط و بر حافظه تاثیرگذار است. نتایج این تحقیق در نشریه علوم اعصاب شناختی منتشر شده ‌است.

بر اساس تحقیقات جدید، خوردن صبحانه مفصل به افزایش باروری در زنان کمک می‌کند. تحقیقات جدید نشان می‌دهد مصرف کالری بیشتر در صبح منجر به تاثیرات مثبت در زنان با مشکلات باروری می‌شود. محققان آمریکایی دریافتند زمان وعده‌های غذایی بر سلامت زنان با بی‌نظمی قاعدگی به دلیل سندرم تخمدان پلی‌کیستیک تاثیرگذار است.
سندرم پلی‌کیستیک اختلال هورمونی در میان زنان در سن باروری است و حدود 6 تا 10درصد از زنان به آن مبتلا هستند. این اختلال مقاومت به انسولین ایجاد می‌کند و منجر به افزایش هورمون‌های جنسی مردانه و بی‌نظمی قاعدگی، موهای زائد بدن، ازدست دادن موی سر، آکنه، مشکلات باروری و دیابت می‌شود.
نتایج این تحقیق نشان داد: میزان گلوکز و مقاومت به انسولین در زنان با مصرف صبحانه مفصل 8 درصد کاهش یافت و در افرادی که شام مفصل صرف کردند هیچ تغییری نکرد. میزان تستسترون نسبت به گروهی که شام مفصل صرف می‌کردند 50 درصد کاهش و تخمک‌گذاری افزایش یافت. این تحقیق نشان می‌دهد مقدار کالری دریافتی روزانه ما بسیار مهم است. نتایج این تحقیق در نشریه علوم بالینی منتشر شده ‌است.

محققان در بررسي‌هاي خود به اين نتيجه رسيده‌اند که افرادي که در کشورهاي با سطح بهداشت بالاتر زندگي مي‌کنند، ممکن است در معرض خطر بيشتر ابتلا به بيماري آلزايمر قرا داشته باشند. پژوهشگران انگليسي معتقدند زندگي در کشورهاي صنعتي يعني کاهش قابل توجه تماس با باکتري‌ها و ويروس‌ها که خود مي‌تواند رشد سيستم ايمني‌شان را با مشکل مواجه کرده و آنها را در معرض خط بيشتر ابتلا به دمانس قرار دهد. در اين مطالعه، وضعيت بهداشت در 192 کشور و همچنين ميزان ابتلا به بيماري آلزايمر مورد بررسي قرار گرفت. آنها براي رسيدن به اين مقصود از اطلاعات «بار جهاني بيماري» منتشر شده بوسيله سازمان جهاني بهداشت در سال 2009 استفاده کرده‌اند. نتايج نهايي حاکي از آن است که کشورهاي با سطح سلامت بالاتر، ميزان بيشتري از بيماران مبتلا به آلزايمر را در خود جاي داده‌اند. مردم کشورهايي که دسترسي به آب آشاميدني سالم داشته‌اند، مانند فرانسه و انگلستان، در مقايسه با کشورهايي که کمتر از نيمي از ساکنان آنها آب آشاميدني سالم داشته‌اند، 9 درصد بيشتر بيماران آلزايمري را در خود جاي داده بودند. همچنين کشورهايي با ميزان کمتر بيماري‌هاي عفوني، مانند ايسلند و سوئيس، در مقايسه با چين و غنا که سطح بالاتري از بيماري‌هاي عفوني را تجربه مي‌کردند، 12 درصد بيشتر با بيماران آلزايمري مواجه بودند. از سوي ديگر، کشورهايي که بيش از 75 درصد از جمعيت آنها در مناطق شهري ساکن بوده‌اند، مانند بريتانيا و استراليا، در مقايسه با کشورهايي که کمتر از يک‌دهم جمعيت آنها در روستاها زندگي مي‌کردند، مانند نپال و بنگلادش، 10 درصد بيشتر در ميزان بيماران آلزايمري خود مواجه بودند. محققان در ادامه مي‌افزايند که تفاوت کلي در سطح بهداشت مسوول تنها 33 درصد اختلاف در ميزان بيماران آلزايمري در کشورهاي مختلف است، در حالي‌که بيماري‌هاي عفوني در 36 درصد موارد و شهرنشيني در 28 درصد موارد مسوولند. محقق ارشد اين مطالعه مي‌گويد: «فرضيه بهداشت که ارتباطي را ميان محيط تميزتر و خطر بيشتر ابتلا به بيماري‌هاي آلرژي و اتوايميون پيشنهاد مي‌کند، به خوبي ثابت شده است. حالا مي‌توان بيماري آلزايمر را نيز به اين ليست افزود.» وي مي‌افزايد: «پيامدهاي مهمي براي پيش‌بيني بار جهاني بيماري در آينده وجود دارد، خصوصا در کشورهاي در حال پيشرفت، زيرا آنها سطح بهداشت خود را افزايش مي‌دهند و بايد انتظار داشت که سمت و سوي بار بيماري‌ها در اين کشورها تغيير خواهد کرد.» به نظر مي‌رسد مواجهه با ميکروارگانيسم‌ها براي سيستم ايمني حياتي هستند. کاهش تماس با ميکروب‌ها و باکتري‌ها باعث کاهش سلول‌هاي سفيد خون، خصوصا سلول‌هاي T مي‌شود که اين امر خود باعث بروز مشکلاتي خواهد شد. قدم بعدي در آزمون ارتباط ميان تنوع ميکروب‌هاي محيطي و اتيولوژي بيماري آلزايمر، بايد براساس بررسي مستقيم فعاليت ايمني بيمار در طول زندگي و خطر ابتلا به بيماري آلزايمر باشد.

بوی بدن نوزادان تازه متولد شده یک ارتباط شیمیایی قوی بین مادر و کودک برقرار می‌کند. بوی بدن نوزادان تازه متولد شده بر روی مغز زنان دارای اثر تحریک کننده‌ای مشابه اثر پاداش در مغز هنگام خوردن یک غذای دلپذیر یا مصرف مواد مخدر است. زمانی که یک زن دوست دارد نوزادی را آغوش بگیرد - ‌حتی اگر کودک فرزند وی نباشد - این یک واکنش بیولوژیکی کاملا طبیعی مرتبط با عملکردهای مادرانه زن است. دکتر «یوهانس فرانسلی» از محققان دانشگاه مونترال تأکید می‌کند: استفاده از حس بویایی با کمک سیگنال‌های شیمیایی، یک ارتباط غیربصری و غیرکلامی بین مادر و کودک محسوب می‌شود؛ برای نخستین بار در این مطالعه نشان دادیم که بوی بدن نوزادان تازه متولد شده - به عنوان بخشی از این سیگنال شیمیایی - قادر به فعال کردن بخش پاداش در مغز مادران است. این بخش در حالت عادی هنگام غذا خوردن در حالت گرسنگی یا مصرف مواد در معتادان فعال می‌شود.
در این مطالعه دو گروه 15 نفری شامل مادران در ششمین هفته پس از زایمان و زنان فاقد فرزند شرکت کرده و اسکن عملکرد مغزی آنها در هنگام استشمام بوی بدن نوزاد مورد بررسی قرار گرفت. اگرچه بوی استشمام شده به فرزندان افراد تحت آزمایش تعلق نداشت، اما اثر شیمیایی دوپامین در هسته کودیت مغز مادران بیش از زنان فاقد فرزند بود.
هسته کودیت (caudate nucleus) در مرکز مغز، نقش مهمی در یادگیری ایفا می کند و دوپامین انتقال دهنده عصبی اصلی در مدار پاداش در مغز است. به گفته دکتر «فرانسلی»، این مدار پاداش تنها در هنگام خوردن غذاهای خاص یا مصرف مواد مخدر فعال می‌شود و هر بویی باعث تحریک این بخش نمی شود، اما بوی بدن نوزاد تازه متولد شده از قدرت تحریک پذیری بالایی برای فعال کردن این بخش برخوردار است.
نتایج بدست آمده در این مطالعه نشان می‌دهد، بوی بدن نوزاد نقش مهمی در توسعه پاسخ‌های انگیزشی و عاطفی بین مادر و کودک ایفا می‌کند که با عملکردهای مادرانه از جمله شیر دادن و مراقت مستمر از نوزاد همراه شده و به بقای کودک کمک می‌کند. محققان معتقدند که زایمان احتمالا عامل تغییرات هورمونی می‌شود که مدار پاداش در هسته کودیت را دستخوش دگرگونی می‌کند. نتایج این مطالعه در مجله Frontiers in Psychology منتشر شده است.

به گفته محققان هلندی احتمال ابتلا به سرطان سینه و سرطان روده بزرگ در افراد مبتلا به دیابت نوع دو بیشتر بوده و خطر مرگ آنان نیز به دلیل ابتلا به این بیماری‌ها نسبت به سایر افراد بیشتر است. محققان برای انجام این تحقیق به بررسی 20 مطالعه پیشین که بین سال‌های 2007 تا 2013 بر روی حدود دو میلیون نفر انجام شده بود، پرداختند. نتایج این بررسی‌ها حاکی از آن است که خطر ابتلا به سرطان سینه در افراد مبتلا به دیابت نوع دو حدود 23 درصد بیشتر از دیگران بوده و احتمال مرگ آنان نیز نسبت به سایر افراد 38 درصد بیشتر است.
همچنین احتمال ابتلا به سرطان روده بزرگ در افراد مبتلا به دیابت نوع نسبت به سایر افراد 26 درصد بیشتر بوده و خطر مرگ آنان نیز در مقایسه با دیگران 30 درصد بیشتر است. به اعتقاد محققان نتایج این تحقیق تنها رابطه بین دیابت و افزایش خطر مرگ ناشی از سرطان سینه و سرطان روده بزرگ را نشان می‌دهد و این رابطه یک رابطه مستقیم نیست و باید تحقیقات بیشتری در این زمینه صورت گیرد. دیابت نوع دو که با اضافه وزن و کم‌تحرکی مرتبط است، بیماری شایعی در سراسر جهان است. میزان قند خون افراد مبتلا به دیابت نوع دو به دلیل عدم استفاده درست بدن از هورمون انسولین افزایش می‌یابد.

پژوهشگران موسسه فناوری جورجیا موفق به ساخت اولین حسگر شبیه پوست بدن با حساسیت بالا شدند که در آن از دیود‌های نشر نور استفاده شده‌ و قادر است فشار وارده شده را به سیگنال نوری تبدیل کند. پوست‌های مصنوعی ساخته شده تاکنون، دارای قدرت تفکیک کمی هستند. اما پوست مصنوعی ساخته شده از نانوسیم‌های اکسید روی محققان موسسه جورجیا دارای حساسیت بالایی است و البته عملکرد این دستگاه، مدیون اثر پیزوفتوترونیک است که حساسیت آن از حساسیت پوست بدن بیشتر است. این محصول می‌تواند برای حوزه ساخت روبات بسیار ایده‌آل باشد. همچنین از آن می‌توان در تولید نسل جدید پدهای صفحه لمسی، ادوات تصویربرداری زیستی و سیستم‌های MEMS استفاده کرد.
یک پوست خوب باید بتواند تماسی در حد 50 میکرون را شناسایی کرده و به سرعت به آن پاسخ دهد. برای ساخت چنین پوستی، محققان از نانوسیم‌ها استفاده کردند؛ این نانوسیم‌ها در صورت وارد شدن فشار بر سطح آنها به سرعت با تغییر مقاومت یا ظرفیت پاسخ می‌دهند. مشکل اصلی پوست‌های مصنوعی که تاکنون ساخته شده، این است که قدرت تفکیکی در حد یک میلی‌متر دارند.
برای حل این مشکل، پژوهشگران از آرایه‌ای از حسگرهای فشاری/نیرویی استفاده کردند. این آرایه‌ها به فشار وارد شده به فضایی کمتر از 3 میکرون نیز پاسخ می‌دهند. دانسیته پیکسل‌های این حسگر جدید در حد شش هزار و 350 نقطه در هر اینچ است که هزار بار بهتر از رکوردهای پیشین است. هر پیکسل از یک لامپ LED ساخته شده‌ است. این LEDها از رشته نانوسیم اکسید روی تشکیل شده که روی بستری از جنس گالیم تقویت شده، رشد داده شده‌ است. این رشته‌ها به فشار اعمال شده حساس بوده که این حساسیت را مدیون اثری موسوم به پیزوفتوترونیک هستند.
مواد پیزوالکتریک به ترکیباتی گفته می‌شود که در صورت تغییر ساختار و اعمال فشار بر آنها، بار الکتریکی تولید می‌کند. ادوات پیزوفتوترونیک مبتنی بر کنترل انتقال الکترون است که در آنها بارها در انتهای نانوساختار و در محل تماس بخش p و n، با هم ترکیب شده و نور تشکیل می‌شود. در این پژوهش از نانوسیم‌های اکسید روی برای تولید بار در دو انتها استفاده می‌شود. نور تولید شده از این سیستم با تغییر فشار، تغییر می‌کند. از آنجایی که این نور یک پرتوالکترولومینسانس است، به راحتی می‌توان آن را با تراشه‌ها پیوند زد.

پژوهشگران فرآیندی مرتبط با بروز التهاب سرطان را شناسایی کرده‌اند که به گفته آنها می‌تواند گزینه‌های درمانی جدید را برای بعضی از انواع تومورهای تخمدانی پیش روی محققان قرار دهد. محققان موسسه پرنس هنری، مرکز بهداشت موناش استرالیا، دانشگاه حسن الدین اندونزی، مرکز تحقیقات لینکون و کرایستچرچ دریافته‌اند که تومورهای سروز درجه بالای تخمدانی با تغییر پروتئینی خاص موسوم به "CXCL10"، حملات طبیعی سیستم ایمنی بدن را سرکوب می‌کنند.
در حالت عادی، "CXCL10" سلول‌های سفید خونی را به حمله علیه بافت تومور ترغیب می‌کند و این در حالی است که بعضی از تومورهای تخمدانی می‌توانند با ایجاد تغییر در "CXCL10" از این حمله جلوگیری کنند. دکتر استفانز سرپرست این پژوهش در این رابطه می‌گوید: "این یافته‌ها درک ما را از چگونگی عملکرد بعضی از تومورها در غلبه بر واکنش‌های ایمنی ضد تومور بدن و در نتیجه شیوع آن به سایر نقاط بدن، ارتقا می‌دهد و روش‌های درمانی جدید و خاص هر توموری را در اختیار محققان قرار خواهد داد." این پژوهش در مجله بین‌المللی "Cancer" منتشر شده است.

برگزار کننده: کمیته تحقیقات دانشجویی دانشگاه علوم پزشکی بابل
زمان برگزاری: ۲۶ الی ۲۶ آذر ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵ آبان ۱۳۹۲
مکان برگزاری: بابل

سایت همایش

ویژگی‌های گریه می‌تواند به پزشکان برای ارزیابی علت درد نوزادان و انتخاب یک روش درمانی موثر کمک کند. مطالعات اساسی بر روی گریه نوزادان از اوایل دهه 1960 میلادی آغاز شد؛ نوزادان مبتلا به یک اختلال ژنتیکی نادر Cri) du chat) دارای گریه بسیار متمایزی هستند که به سختی برای انسان قابل شنیدن هستند. درحالیکه فرکانس گریه نوزاد طبیعی حدود 400 هرتز ارزیابی می‌شود، این فرکانس در نوزادان دچار اختلال ژنتیکی بالاتر از یک هزار هرتز است.
گریه می تواند اطلاعات دقیقی در خصوص میزان تحریک پذیری حسی کودک دراختیار محققان قرار دهد؛ بطور مثال نوزادان با فرکانس بالای گریه از سیستم عصبی حساسی برخوردار بوده و تحت استرس شدید یا تحریک پذیریی بالایی قرار دارند. تفاوت های ظریف در گریه نوزادان می تواند سرنخ های مهمی در خصوص رشد و نمو و شرایط آینده عصبی کودک از جمله ضعف یادگیری زبان ارائه کند. معمولی‌ترین تفسیر از گریه نوزادان، حالت گرسنگی یا خستگی کودک است، اما محققان قصد دارند با تجزیه و تحلیل دقیق گریه و رمزگشایی از انواع مختلف آن، امکان تشخیص نوع درد و آغاز به موقع درمان نوزادان را فراهم کنند.
محققان دانشگاه براون و بیمارستان زنان و نوزادان در پراویدنس (ایالت رودآیلند آمریکا) برنامه رایانه‌ای را برای آنالیز گریه نوزادان توسعه داده و امیدوارند که پژوهشگران بین المللی با کمک این برنامه بتوانند الگوهای گریه نوزادان که با گوش انسان قابل شناسایی نیستند را تجزیه و تحلیل کنند. این برنامه رایانه ای گریه نوزادان را به فریم های 12.5 میلی ثانیه ای تقسیم کرده و زیر و بمی، درجه صدا و سایر پارامترهای مهم را اندازه گیری می‌کند. در مجموع 80 پارامتر مختلف با کمک این برنامه بررسی و شرایط تهدیدکننده سلامت نوزادان تازه متولد شده ارزیابی می شوند.
گریه توسط اعصاب جمجمه ای کنترل می شود که می تواند به درک بهتر عملکرد مغز کمک کند؛ محققان دریافته اند که سیستم عصبی نوزاد و گریه می‌توانند تحت تأثیر سوء مصرف الکل در زمان بارداری، آسیب‌های هنگام تولد و حتی تشخیص‌های اوتیسم قرار بگیرد. محققان هنوز به مرحله درک ویژگی‌های گریه و تشخیص بیماری‌های خاص با توجه به نوع گریه دست پیدا نکرده اند، اما این دستاورد هدف نهایی مطالعه محسوب می‌شود.

نوعی لیزر جدید به دانشمندان «موسسه چشم Truhlsen» در مرکز پزشکی دانشگاه نبراسکا کمک خواهد کرد درمان بهتری را برای بیماری‌های خطرناک چشم ارائه دهند. این لیزر پیشرفته قادر است از نابینایی بسیاری از افراد مبتلا به بیماری‌های جدی جلوگیری کند. در 22 جولای، نخستین بیمار مبتلا به «رتینوپاتی دیابتی پرولیفراتیو» با این لیزر درمان شد. این بیماری دشوارترین مرحله بیماری‌های چشم است که از دیابت ناشی می‌شود. به گفته «دیانا دو ام دی»، دانشیار و متخصص چشمی که نخستین درمان را با این لیزر انجام داد، تکنولوژی مزبور مهم‌ترین لیزر لبه تیغ جهان است که هم‌اکنون در دسترس است.
این فناوری به متخصصان امکان اعمال تعدادی از نقاط لیزری را در الگوهای متنوع می‌دهد و در مقایسه با لیزهای معمولی، موثرتر، ایمن‌تر و کارآمدتر گزارش شده است. لیزرهای معمولی در تعداد الگوها و پالسی که می‌توانند به کار برند، محدود هستند، در حالی که لیزر جدید امکان هدف‌قراردادن پیشرفته‌تری را می‌دهد.
لیزر ارائه‌شده درمانی را برای بیماری‌های نادر چشم شامل انسداد وریدی شبکیه، گلوکوم نئوواسکولار و اشک‌های شبکیه ارائه می‌دهد. علاوه بر این، با توانایی کاربرد میکروپالس، این شیوه می‌تواند با درمان‌های دیگر به منظور درمان «ادم ماکولای دیابتی»، رایج‌ترین عامل از دست دادن بینایی در بیماران دیابتی، ترکیب شود. نرخ دیابت در امریکا در حال افزایش است، بنابراین، بیماران بیشتری می‌توانند از درمانی که فناوری جدید در اختیار می‌گذارد، بهره ببرند. نام کامل این لیزر، «لیزر چندنقطه‌ای فوق اسکن» است و توسط شرکت «کانتل مدیکال» که دفتر مرکزی آن در پاریس است، ساخته شده است.

محققان موفق به ساخت یک دستگاه رباتیک شده‌اند که با خزیدن به درون ریه‌ها به انتقال هوای حیاتی به بیماران کمک می‌کند. برای کمک به تنفس بیماران بیهوش یا بدحال، لوله‌های پلاستیکی منعطف در فرآیندی موسوم به لوله گذاری درون ریه‌ها قرار می‌گیرند تا یک راه هوای باز را حفظ کند. در حال حاضر لوله‌گذاری نیازمند مشاهده گلو توسط پزشکان و انتخاب میان دو دهانه مشابه بوده که یکی به ریه و دیگری به معده منجر می‌شود. انتخاب مسیر اشتباه برای لوله‌گذاری می‌تواند به مرگ منجر شود. همچنین این فرآیند برخی موارد باید در شرایط چالش برانگیز انجام شود که سختی کار را چند برابر خواهد کرد.
اکنون دانشمندان از یک دستگاه رباتیک لوله‌گذاری رونمایی کرده‌اند که به طور خودکار می‌تواند ریه‌ها را شناسایی کند. نمونه پیش‌ساخت این دستگاه موسوم به «لوله هدایت به درون» (GuideIN Tube) با موفقیت بر روی اجساد آزمایش شده است. برای استفاده از این دستگاه، پزشکان ابتدا یک چراغ نور مادون قرمز را در برابر پوست گلوی بیمار قرار داده و نای را روشن می‌کنند. حسگرهای روی دستگاه مسیر نور مادون قرمز را در محل عبور شناسایی کرده و دستگاه به طور خودکار به سوی آن حرکت می‌کند. سیم‌های روی دستگاه مانند عروسک گردان به کنترل حرکات آن پرداخته و آن را به سمت مسیر درست می‌کشند. کارآزمایی‌های بالینی این دستگاه احتمالا تا سال آینده آغاز خواهد شد.

محققان می‌گویند: مصرف روزانه آب هویج در مبتلایان به سرطان باعث توقف رشد سلول‌های سرطانی می‌شود. بر اساس تحقیقی که در جولای 2013 در انجمن ملی سرطان آمریکا انجام شده است، با انجام سی تی اسکن مشاهده شده است که با مصرف روزانه آب هویج در بیماران سرطانی به مدت 8 هفته، رشد گره‌های لنفاوی سرطانی به حالت طبیعی برگشته است.
مصرف روزانه آب هویج به مدت دو هفته در بیماران سرطانی، موجب بهبودی نسبی می‌شود. با ادامه مصرف پس از 8 هفته سرطان در حال رشد متوقف شده و تومورها شروع به کوچک شدن می‌کنند، پس از 4 ماه مصرف آب هویج، تمام گره‌های لنفاوی در ریه‌ها طبیعی شده و 8 ماه بعد سرطان به کلی از بین می‌رود. به اثبات رسیده است که آنتی اکسیدان موجود در هویج خواص ضد سرطان دارند. پس از مصرف آب هویج، سطح خونی کاروتنوئیدها در نجات یافتگان از سرطان پستان افزایش یافته است. بنابراین محققان بر این باورند که افزایش سطوح خونی کاروتینوئید به عنوان یک ضد سرطان عمل می‌کند.

محققان آمریکایی موفق به یافتن ارتباطی بین تغییرات اپی ژنتیک و بیماری پارکینسون از طریق یک آزمایش خون ساده شدند. تغییرات اپی ژنتیک در حقیقت اصلاحات مولکولی هستند که باعث تغییر در رفتار ژن‌ها بدون تغییر در توالی DNA می‌شوند. این تغییرات اپی‌ژنتیک یکی از نشانگرهای زیستی اولیه برای تشخیص بیماری پارکینسون محسوب می‌شوند.
محققان دانشگاه کالیفرنیا، سن دیه گو در تحقیقات خود موفق به شناسایی الگوی متمایزی از تغییرات اپی ژنتیک – در این مورد متیلاسیون DNA – در برخی از ژن های خاص مرتبط با بیماری پارکینسون شده اند. این تغییرات براحتی در نمونه خون بیمار قابل آنالیز بوده و قادر به تکرار وضعیت اپی ژنتیک سلول های بافت مغز هستند که به تشخیص بیماری در مراحل اولیه منجر می‌شود. نتایج این دستاورد در مجله Epigenetics منتشر شده است.

 فارنژيت (گلودرد)حاد، عفونتي بسيار شايع است که در اکثر موارد به صورت سرپايي درمان مي‌شود. هرچند ويروس‌هاي تنفسي، علت اصلي گلودردهاي حاد هستند اما استرپتوکوک گروه A، شايع‌ترين باکتري مسبب گلودرد چرکي است. اخيرا انجمن بيماري‌هاي عفوني آمريکا،دستورالعمل جديد تشخيص و درمان فارنژيت استرپتوکوکي گروه A را منتشر کرده است. درمان خط اول فارنژيت استرپتوکوکي، پني‌سيلين يا آموکسي‌سيلين و آلترناتيوهاي آنها شامل سفالوسپورين‌هاي نسل اول، کليندامايسين، کلاريترومايسين و آزيترومايسين است. در مبتلايان به گلودرد استرپتوکوکي، انتخاب آنتي‌بيوتيک مناسب، پايش عوارض جانبي و احتياط در مورد تداخلات دارويي اهميت فراواني دارد. فارنژيت حاد، يکي از شايع‌ترين بيماري‌هاي دوران کودکي در سراسر دنياست. در کشور ايالات متحده، 20 تا 30درصد از موارد فارنژيت حاد در کودکان و 5 تا 15درصد از موارد اين عفونت در بزرگسالان، ناشي از استرپتوکوک گروه A است. هرچند بسياري از موارد گلودرد عفوني است، کمتر از 20درصد از آنها انديکاسيون تجويز آنتي‌بيوتيک را دارند بنابراين براي جلوگيري از تجويز غيرمنطقي آنتي‌بيوتيک، تعيين موارد ضروري تجويز آنتي‌بيوتيک مهم است.

ادامه مطلب

سازمان غذا و داروي آمريکا، دولووتگراوير(dolutegravir) با نام تجاري تيويکي (Tivicay) را براي درمان عفونت اچ‌آي‌وي مورد تاييد قرار داده است. تيويکي، يک مهارکننده ترنسفر استرند اينتگراز است که با يکي از آنزيم‌هاي لازم براي تکثير اچ‌آي‌وي تداخل عمل دارد. تيويکي قرصي است که روزانه همراه ساير داروهاي ضدرتروويروس مصرف مي‌شود. اين دارو براي تجويز در طيف گسترده‌اي از بيماران آلوده به ويروس اچ‌آي‌وي تاييد شده است. تيويکي را مي‌توان براي درمان بزرگسالان آلوده به عفونت اچ‌آي‌وي که هنوز هيچ درماني دريافت نکرده‌اند يا بزرگسالاني که قبلا تحت درمان دارويي بوده‌اند -از جمله بيماراني که ساير مهارکننده‌هاي ترنسفر استرند اينتگراز را دريافت کرده‌اند- شروع کرد. همچنين براي درمان کودکان بزرگ‌تر از 12 سال که حداقل 40 کيلوگرم وزن دارند و هنوز درماني برايشان شروع نشده است يا درمان قبلي داشته‌اند، اما قبلا دارويي از گروه مهارکننده‌هاي ترنسفر استرند اينتگراز مصرف نکرده‌اند مورد تاييد قرار گرفته است. اثربخشي و ايمني تيويکي در بيش از 2539 نفر بزرگسال در 4 مطالعه باليني مورد بررسي قرار گرفت. شرکت‌کنندگان در اين مطالعه به‌طور کاملا تصادفي تيويکي يا رالتگراوير (raltegravir) به تنهايي يا همراه ساير داروهاي ضدرتروويروس يا آتريپلا –يک ترکيب با دوز ثابت افاويرنز، امتريسيتابين و تنوفووير- دريافت کردند. نتايج مطالعات نشان دادند رژيم‌هاي حاوي تيويکي در کاهش لود ويروس تاثيرقابل توجهي دارند.

اخيرا سازمان غذا و داروي آمريکا اينجکتافر(Injectafer ) را براي درمان کم خوني فقر آهن در بزرگسالاني که درمان خوراکي فقر آهن را تحمل نکرده اند يا پاسخدهي مطلوبي به آن نداشته اند مورد تاييد قرار داده است. به علاوه براي بزرگسالان مبتلا به بيماري هاي مزمن کليوي که هنوز نيازي به دياليز ندارد، مورد تاييد است. اينجکتافر، اولين دوز بالاي آهن با قابليت تزريق وريدي است که براي درمان بزرگسالان مبتلا به کم خوني فقر آهن تجويز مي شود. گزينه هاي درماني موجود براي درمان کم خوني فقرآهن دربيماران با مشکلات کليوي که به اينفيوژن هاي مکرر و طولاني مدت نياز دارند، محدود است. اين دارو به صورت تک دوز750  ميلي گرمي از راه تزريق داخل وريدي يا طي 15 دقيقه اينفيوژن و سپس دوز دوم آن، 7 روز بعد از درمان اوليه توصيه مي شود. هم اکنون بيش از 7 ميليون نفر از مردم آمريکا از کم خوني فقر آهن رنج مي برند. کم خوني فقرآهن يکي از عوارض شايع در مبتلايان به بيماري هاي گوارشي است. حدود يک سوم از مبتلايان به بيماري التهابي روده و 24  درصد از بيماراني که تحت جراحي باي پس معده قرار گرفته اند، به کم خوني فقرآهن مبتلا هستند. فريک کربوکسي مالتوز تزريقي، با نام تجاري اينجکتافر، اولين شکل قابل تزريق وريدي آهن غيردکستران است که براي درمان کم خوني ناشي از علل مختلف و نيز در بيماران با مشکلات کليوي زمينه اي که هنوزنيازي به ديا ليز ندارند ، تجويز می شود.

یک دستگاه شبه ضربان‌ساز که دقیقا زیر استخوان ترقوه قرار می‌گیرد، می‌تواند کیفیت خواب را در بیماران مبتلا به آپنه خواب مرکزی ارتقا بخشد. به گفته محققان مرکز پزشکی دانشگاه وکسنر، این کاشت کوچک که برای درمان سندرم آپنه خواب مرکزی مورد بررسی قرار گرفته، می‌تواند بسیار نویدبخش باشد. برخلاف شکل رایجتر آپنه انسدادی خواب که در آن مسیرهای هوا در زمان خواب مسدود شده و منجر به وقفه در تنفس می‌شود، آپنه خواب مرکزی خطرناکتر است چرا که علائم مغزی برای تنفس را مختل می‌کند.
متاسفانه در حال حاضر درمان‌های خوبی برای این نوع آپنه وجود ندارد و از دستگاههای فشار مثبت راه هوایی استفاده می‌کنند که بسیاری از بیماران قادر به تحمل آنها نیستند. مشکل اینجاست که این افراد خروپف نکرده و تشخیص بیماری در آنها سخت‌تر بوده، همچنین علائم خواب‌آلودگی و خستگی با علائم مرتبط با نارسایی قلبی همپوشانی دارند.
محققان دانشگاه وکسنر با همکاری دانشمندان 11 مرکز از سراسر جهان به آزمایش امکان‌پذیری، امنیت و تاثیر محرک جدید انتقالی عصب پرداختند. این دستگاه شبیه ضربان‌ساز بوده و یک سیگنال منظم را برای تحریک دیافراگم به منظور تنفس در طول خواب ارسال می‌کند. در مطالعه آزمایشی این کاشت برای شش ماه در زیر استخوان ترقوه 42 بیمار قرار گرفت یک سرب انتقالی محرک در نزدیکی عصب حاجزی قرار داده شد. پس از یک دوره درمان یک ماهه، دستگاه روشن شده و با عادات خواب بیمار برنامه‌ریزی شد. محققان نتایج چشمگیری مشاهده کردند که از آن جمله 56 درصد کاهش در رویداد کلی آپنه در هر ساعت و بیش از 80 درصد کاهش در رویدادهای آپنه خواب مرکزی بود. محققان اکنون در حال مقایسه این دستگاه با درمان‌های رایج پزشکی برای آپنه خواب مرکزی در یک کارآزمایی بزرگتر کنترل شده تصادفی هستند.

محققان انگلیسی دریافتند مصرف برخی از استاتین‌های تجویز شده می‌تواند حافظه را مختل کند. روزانه حدود 6 تا هفت میلیون نفر در انگلستان برای کاهش کلسترول خون انواع استاتین‌ها را مصرف می‌کنند اما برخی از این بیماران پس از شروع درمان، از تاثیر منفی این دارو بر حافظه خود شکایت دارند. دانشمندان دانشگاه بریستول انگلستان اثرات دو استاتین تجویزی به نام آتورواستاتین و پراواستاتین را بر روی موش‌ها آزمایش کردند. نتایج این تحقیق نشان داد پراواستاتین اثرات منفی بر عملکرد حافظه داشت اما با این حال آتورواستاتین با نام تجاری لیپیتور هیچ اثر منفی نداشت. بر اساس یافته‌های این تحقیق مصرف پراواستاتین باعث ایجاد اختلال در یادگیری و حافظه موش‌ها شد. به گفته محققان اثرات نامطلوب پراواستاتین را می‌توان با قطع دارو از بین برد. نتایج این مطالعه در مجله PLOS ONE منتشر شد.

محققان نشان‌ داده‌اند چگونه استرس و اضطراب می‌تواند مغز را بازچینی و مراکز عاطفه و پردازش بویایی را بهم مرتبط و تجربه فرد از جهان را دستخوش تغییر کند. در اصطلاحات تکاملی، بو در میان قدیمی‌ترین حس‌ها قرار دارد و در میان حیوانات و انسان‌ها، بویایی تاثیر مهمی را اعمال می‌کند، زیرا مغز به طور آگاهانه و ناآگاهانه جریان مداوم مولکول‌های بویی را که به آن می‌رسد، پردازش می‌کند.
درحالیکه بوها (چه بوی جوراب یا بوی خوش نان پخته) عواطف را تحریک می‌کنند، این که آن‌ها چگونه از لحاظ زیستی بر مراکز عاطفی مغز انسان، تحریک عشق یا نفرت تاثیر می‌گذارند، همواره یک معما بوده است. هم‌اکنون محققان با استفاده از فناوری‌های جدید و قدرتمند تصویربرداری از مغز، در حال رمزگشایی از این معما هستند. این دانشمندان به رهبری ون لی، پروفسور روانشناسی دانشگاه ویسکونسین- مادیسون، نشان داده‌اند مغزهای سوژه‌های انسانی تحت اضطراب اغواشده (توسط توزیع تصاویر و متونی مانند تصادف‌های خودرو و جنگ) بوهای خنثی را به بوهای مستعفن تبدیل کرده و بازخوردی را تغذیه می‌کنند که می‌تواند افسردگی را افرایش داده و به مباحث بالینی از جمله اضطراب و افسردگی منجر شود.
این یافته‌ها مهم هستند و به دانشمندان در درک ماهیت پویای بو و بیولوژی اضطراب کمک می‌کند، زیرا مغز خود را تحت شرایط استرس‌آور بازچینش کرده و احساسات و عواطف منفی را تقویت می‌کند. به گفته لی، پس از تحریک اضطراب، بوهای خنثی به وضوح منفی می‌شوند و افرادی که افرایش در اضطراب را تجربه می‌کنند، کاهش در خوشایندی درک‌شده بوها را از خود بروز می‌دهند و با افزایش اضطراب، این بو منفی‌تر می‌شود. تیم علمی لی با استفاده از تکنیک‌های رفتاری و تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی (fMRI) مغزهای سوژه‌های انسانی را با اضطراب اغواشده حین پردازش بوهای خنثی شناخته‌شده بررسی کردند. تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی، فناوری است که پزشکان و محققان را قادر به مطالعه عملکرد مغز حین عمل می‌کند.
در این مطالعه پیش از ورود به ام ار آی، سوژه‌ها در معرض بوهای خنثی قرار گرفتند و آن‌ها را ارزیابی کردند. در ام آر آی صفحات از خلال مجموعه‌ای از بوها و متون توزیع‌شده می‌چرخید. در طول آزمایش، تیم ویسکونسین مشاهده کرد که دو مدار مجزا و مستقل مغز (مدار پردازش بویایی و مدار پردازش عواطف) تحت شرایط اضطراب به یکدیگر مرتبط می‌شوند. پس از تحریک اضطراب و پردازش تصویری، بار دیگر از سوژه‌ها خواسته شد پنل بوهای خنثی را ارزیابی کنند و اکثر آن‌ها واکنش‌های منفی را به بوهایی که پیش‌تر به عنوان خنثی ارزیابی کرده بودند، نشان دادند.
در پردازش بوی معمولی، این معمولا سیستم بویایی است که فعال می‌شود، اما هنگامی که شخصی مضطرب می‌شود، سیستم عاطفی به بخشی از جریان پردازنده بویایی تبدیل می‌شود. گرچه این دو سیستم مغز درست در کنار یکدیگر واقع شده‌اند، تحت شرایط نرمال، پل‌زنی محدودی بین آن‌ها برقرار است؛ با این حال، تحت شرایط اضطراب اغواشده، تیم ویسکونسین ظهور شبکه‌ای منسجم بین این دو سیستم را مشاهده کرد.
این نتایج می‌تواند دارای مفاهیمی بالینی باشند، زیرا مکانیسم‌های بیولوژیکی را که در طول بازه‌های زمانی استرس نقش بازی می‌کنند، آشکارسازی می‌کنند. انسان‌ها زمانی که با استرس روبرو می‌شوند، جهان را به صورت منفی‌تری تجربه می‌کنند و بوهای محیط در بافت استرس ناخوشایند به نظر می‌رسند. این موضوع می‌تواند به‌صورت بالقوه‌ای به سطح بالاتری از اختلالات عاطفی با ظهور استرس حسی مبهم بیانجامد. جزئیات این مطالعه در مجله Journal of Neuroscience منتشر می‌شود.

یافته‌های تحقیق جدیدی حاکی از آن است که مصرف داروی صرع در دوران بارداری ممکن است خطر ابتلا به اختلال مهارت‌های حرکتی ظریف را در نوزاد افزایش دهد. مهارت‌های حرکتی ظریف به حرکت ماهیچه‌های کوچک بدن گفته ‌می‌شود برای مثال مهارت‌های حرکتی ظریف دست، فعالیت با دست‌ها و انگشتان مانند برداشتن اشیای ریز، استفاده از قیچی، نوشتن، نقاشی کشیدن و ... را شامل می‌شود.
محققان برای انجام این تحقیق اطلاعات جمع‌آوری شده از مادران نروژی را در خصوص زبان، رفتار، مهارت‌های حرکتی ظریف و توانایی‌های اجتماعی نوزاد آنان در سنین 6، 18 و 36 ماهگی بررسی کردند؛ همچنین این مادران این اطلاعات را در خصوص تغذیه با شیر مادر در سال اول زندگی نوزاد خود در اختیار محققان قرار دادند.
حدود 223 نفر از این نوزادان در دوران جنینی در معرض یک یا چند نوع داروی صرع بودند؛ بر اساس نتایج این بررسی، در سن 6 ماهگی 11.5 درصد از نوزادانی که مادران آنان در دوران بارداری داروی صرع مصرف می‌کردند به اختلال مهارت‌های حرکتی ظریف مبتلا شدند؛ این رقم در مورد کودکانی که مادران آنان این داروها را مصرف نمی‌کردند، حدود پنج درصد بود. همچنین مصرف بیش از یک نوع داروی صرع با ایجاد اختلالاتی در مهارت‌های حرکتی ظریف و مهارت‌های اجتماعی همراه بود.
بر اساس نتایج این تحقیق مصرف داروی صرع توسط مادر در دوران شیردهی هیچ‌گونه تاثیر منفی بر کودک ندارد. به گفته محققان اگرچه این تحقیق رابطه بین مصرف داروی صرع در دوران بارداری و ابتلای کودک به اختلال مهارت‌های حرکتی ظریف را نشان می‌دهد اما رابطه علت و معلولی این دو را ثابت نمی‌کند. نتایج این تحقیق در مجله JAMA Neurology منتشر شد.

محققان دریافتند که برای دخترانی که کره بادام زمینی مصرف می‌کنند، خطر ابتلا به سرطان سینه در سنین بالاتر کاهش می‌یابد. تحقیقات پژوهشگران دانشگاه واشنگتن و دانشکده پزشکی هاروارد آمریکا نشان می‌دهد: دختران 9 الی 15 ساله‌ای که در طول زندگی خود به‌طور منظم کره بادام زمینی مصرف می‌کردند؛ 39 درصد در خطر کمتری برای ابتلا به بیماری خوش خیم سینه تا سن 30 سالگی قرار داشتند. بیماری‌های خوش خیم سینه غیر سرطانی هستند اما خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد.
طی این تحقیق، 9 هزار و 39 دختر را طی دو برهه زمانی 1996 تا 2001 و 2005 تا 2010 مورد بررسی قرار دادند. یافته‌ها نشان می‌داد افرای که دو بار در هفته کره بادام زمینی یا آجیل مصرف می‌کردند، در مقایسه با سایرین 39 درصد در خطر کمتری برای ابتلا به بیماری‌های خوش خیم سینه قرار داشتند. نتایج دیگر این پژوهش نشان می‌داد مصرف لوبیا، عدس، دانه‌های سویا و ذرت نیز از بروز این بیماری‌ها جلوگیری می‌کند. این پژوهش در مجله "Breast Cancer Research and Treatmenyt" منتشر شده است.

مبتکران انگلیسی کلاهی را ابداع کرده‌اند که به منظور درمان کچلی، اشعه‌های لیزری قرمزرنگی را به درون جمجمه شلیک می‌کند. این کلاه که «سیستم رشد موی iGrow» نام گرفته، دست کم 35 تا 40 درصد افزایش رشد مو را موجب می‌شود. این محصول موی سالم و جدید را ترغیب می‌کند و اندازه فولیکول موی موجود را دو برابر کرده و از دست رفتن مو را کند یا متوقف می‌کند.
کلاه جدید از لیزر قرمز‌رنگ سطح پایین 51 و چراغ‌های ال ای دی برای کمک به بازانرژی‌دهی سلول‌های موجود در فولیکول‌ها استفاده می‌کند. این نوع درمان «لیزردرمانی سطح پایین» (LLLT) خوانده می‌شود. شرکت Apira Science این کلاه را طراحی کرده که شبیه سشواری قدیمی بوده و دارای قاعده هدفون تعبیه‌شده است که کاربر را قادر می‌کند خود را به هر نوع موسیقی، شنیدار، تلویزیون یا ابزار سرگرمی متصل کند، در حالی که موی وی در حال رشد است.
این کلاه هر بار به مدت 25 دقیقه پوشیده می‌شود و برای مردان و زنان مبتلا به آلوپسی یا افراد دارای عارضه کچلی در خانواده توصیه می‌شود. شخص متوسطی که از iGrow استفاده می‌کند، از دست دادن موی کمتر را پس از شش تا هشت هفته مشاهده خواهد کرد. پس از چند ماه، موی کاربر شروع به ضخیم‌تر شدن، سالم‌شدن و قوی‌تر شدن می‌کند و پس از 9 ماه وی شاهد نتایج ماگزیمم خواهد بود و استفاده پیوسته از این سامانه این نتایج را ادامه‌دار می‌کند. جزئیات این ابداع در Lasers in Surgery & Medicine منتشر شد.

پژوهش‌ها نشان می‌دهد افرادی که در هنگام تشخیص بیماری سرطان متاهل هستند نسبت به افراد مجرد بیشتر زنده می‌مانند. در پژوهشی که در مجله سرطان‌شناسی بالینی منتشر شد، آمده است: احتمال مرگ بیماران سرطانی متاهل 20 درصد کمتر از بیماران سرطانی مجرد، مطلقه یا بیوه است.
بر اساس این مطالعه بیماران متاهل مبتلا به سرطان شانس بیشتری برای بهبود دارند. این موضوع به ویژه درخصوص بیماران مبتلا به سرطان‌های سینه، پروستات، روده بزرگ، مری و گردن بیشتر صدق می‌کند. ازدواج برای این بیماران بیش از شیمی‌درمانی مفید است. به گفته متخصصان مرکز سرطان دانا فاربر و بریگهام و بیمارستان زنان در بوستون آمریکا تشخیص به موقع سرطان در افراد متاهل عاملی برای درمان موفق این بیماری است. نتایج حاصل از تحقیقات نشان می‌دهد ازدواج تاثیر قابل توجهی بر سلامتی مبتلایان به سرطان دارد و این نتیجه در تمام بیماران مورد بررسی صدق کرده است.

نوشیدن قهوه و مصرف محصولات غنی از کافئین در کودکان موجب کم‌خوابی و کاهش رشد مغزی آنان می‌شود. تحقیقات جدید نشان می‌دهد رشد مغزی با مصرف کافئین در جوانان نیز کاهش می‌یابد. محققان دریافتند مصرف کافئین در موش‌های نابالغ موجب تاثیرات منفی بر خواب عمیق و رشد مغزی می‌شود و میزان قهوه ارزیابی شده در این تحقیق مصرف سه تا چهار فنجان قهوه در روز است.
کافئین تاثیرات مشابهی بر مغز جوانان در سال‌های اولیه بلوغ دارد. رتو هوبر، پزشک بیمارستان کودکان زوریخ در سوئیس اعلام کرد: مغز کودکان به دلیل ارتباطات بسیار به شدت انعطاف‌پذیراست و احتمالا بهینه‌سازی مغزی در زمان خواب عمیق رخ می‌دهد و سیناپس گسترش و بقیه کاهش می‌یابند. این شبکه بسیار موثر است و قدرت مغز را افزایش می‌دهد. کنجکاوی در موش‌های صحرایی با بالارفتن سن افزایش می‌یابد . موش‌هایی که کافئین مصرف کرده بودند در مقایسه با دیگرموش‌ها بسیار با احتیاط و ترسو بودند.
قهوه تنها منبع کافئین نیست و سایر محصولات ازجمله شکلات، بستنی ونوشیدنی‌های انرژی‌زا نیز حاوی میزان زیادی کافئین است در نتیجه کودکان بدون مصرف قهوه نیز میزان زیادی کافئین دریافت می‌کنند. تحقیق حاضر برروی موش‌های صحرایی انجام شد؛ محققان امیدوارند این تحقیق بر روی انسان‌ها نیز انجام شود و به کمک آن تاثیرات کافئین برانسان نیز مشخص شود. هوبر افزود: هنوز نیازمند تحقیقات بیشتری در این زمینه هستیم. نتایج این تحقیق در نشریه PLOS ONE توسط بنیاد علوم ملی سوئیس منتشر شد.

محققان مرکز پزشکی دانشگاه کالیفرنیا در لس‌آنجلس برای اولین بار رویکرد پیشگامانه‌ای را برای تخلیه یک لخته خون بسیار بزرگ در قلب یک مرد اجرا کرده‌اند که می‌توانست وی را بکشد. تاد دونلاپ 62 ساله اولین فردی است که پس از تشخیص یک لخته خون 61 سانتی‌متری که از پاها به قلبش کشیده شده بود و خطر تغییر محل و قرار گرفتن آن در ریه‌ها وجود داشت، با موفقیت تحت این درمان قرار گرفته است.
این روش با میزان تهاجم حداقل که از دستگاهی موسوم به AngioVac استفاده می‌کند، به بیماران یک راه‌حل جایگزین برای جراحی قلب ارائه داده و می‌تواند در آینده بصورت گسترده‌تری مورد استفاده قرار بگیرد. دونلاپ یک هفته پس از این درمان از بیمارستان مرخص شده و توانست به خانه بازگردد. برای اجرای این روش، تیمی از رادیولوژیست‌ها و جراحان قلب و عروق یک دوربین کوچک را در مری دانلوپ قرار دادند تا بتوانند قلب وی را پیش از هدایت یک شلنگ مارپیچی از راه رگ گردن به قلب برای قرار گرفتن در برابر لخته خون مرگبار مورد نظارت قرار دهند.
سمت دیگر این شلنگ از طریق یک رگ در کشاله ران قرار گرفته و به یک دستگاه ضربان‌ساز قدرتمند قلب در اتاق عمل برای ایجاد مکش متصل شد. به محض قرار گرفتن شلنگ در محل، دستگاه AngioVac به سرعت لخته خون را از قلب بیمار بیرون کشیده و بافت جامد را فیلتر کرد. این سیستم سپس خون تمیز شده را از طریق یک رگ خونی در نزدیکی کشاله ران بازیابی کرد که نیاز برای انتقال خون را حذف می‌کرد. این روش سه ساعت طول کشید و دانلوپ برای هفت روز ابتدا در بخش مراقبت‌های ویژه و پس از آن در بخش قلب بیمارستان تحت نظارت پزشکان قرار گرفت.
عمل جراحی قلب باز دو برابر بیشتر از این شیوه طول کشیده و اغلب جراع مجبور است برای دسترسی به قلب، قفسه سینه را از طول تا وسط باز کرده و دو نیمه را از هم جدا کند. پس از ترمیم قلب، جراحان از سیم‌هایی برای نگهداشتن قفسه سینه و دنده‌ها در جای خود استفاده می‌کنند که خود این امر نیز دوره توانبخشی را پیش از بهبودی کامل طولانی‌تر می‌کند.

محققان آمریکایی نخستین پای مصنوعی با قابلیت کنترل توسط قدرت ذهن را بر روی یک بیمار معلول با موفقیت مورد آزمایش قرار دادند. در فناوری مشابه تاکنون چند نمونه دست مصنوعی با قابلیت کنترل توسط ذهن طراحی شده‌اند، اما این پا نخستین نمونه پای بیونیک با قابلیت کنترل توسط ذهن محسوب می‌شود. این بیمار 32 ساله چهار سال قبل در اثر یک تصادف رانندگی پای راست خود را از قسمت زانو از دست داد، اما اکنون با استفاده از نخستین پای مصنوعی با قابلیت کنترل توسط قدرت ذهن می‌تواند حرکات مختلف مانند بالا رفتن از پله‌ها را براحتی انجام دهد.
پای مصنوعی اقدام به رمزگشایی و تبدیل سیگنال‌های الکتریکی ارسالی از بخش سالم عضلات پا به قسمت رباتیک می‌کند؛ با استفاده از موتوری که در بخش زانو تعبیه شده است، انجام حرکات مختلفی مانند بالا رفتن از پله‌ها برای فرد معلول فراهم می‌شود. در افراد سالم، همزمان با فکر کردن فرد برای حرکت دادن پا، سیگنالی از مغز به نخاع ارسال شده و از طریق اعصاب به عضلات پا فرستاده می‌شوند؛ اما زمانی که فرد دچار معلولیت می‌شود، سیگنال‌های عصبی که به زانو ارسال می‌شوند، قادر به رساندن پیام حرکتی به عضلات پا نیستند.
محققان موسسه توانبخشی شیکاگو (RIC)‌ برای حل این مشکل با انجام عمل جراحی، مسیر سیگنال‌های عصبی را بازیابی کردند و در این حالت سیگنال‌ها به عضلات سالم و آسیب ندیده بالای زانو ارسال می‌شوند. با کاشت الکترودهایی بر روی پا، امکان تشخیص سیگنال‌های عصبی برای عضلات زانو فراهم می‌شود و با کمک یک برنامه رایانه‌ای، سیگنال‌ها رمزگشایی شده و به انجام حرکات مختلف تفسیر می‌شود. حسگرهای مکانیکی بر روی پای رباتیک با جمع‌آوری داده‌ها به کنترل انجام حرکات کمک می‌کنند. از این طریق انجام حرکات مختلفی مانند بالا یا پایین رفتن از پله‌ها، تغییر وضعیت از نشستن تا ایستادن و راه رفتن بدون وقفه امکانپذیر شده و تعامل فرد معلول با محیط بهبود پیدا می‌کند.
با کمک حسگرهای مکانیکی، تفسیر سیگنال‌ها به حرکت با 12.9 درصد خطا همراه است، اما با استفاده از اطلاعات الکتروده میزان خطا به 1.8 درصد کاهش پیدا می‌کند که خطر افتادن فرد معلول را به حداقل می‌رساند. محققان RIC بدنبال توسعه پای رباتیک کوچکتر، سبکتر و در عین حال قوی‌تر هستند که از نرخ پایین خطا برخوردار باشد؛ برای توسعه این فناوری بودجه هشت میلیون دلاری از سوی ارتش آمریکا در اختیار محققان قرار داده شده است. نتایج این دستاورد در مجله Medicine منتشر شده است.

تحقيقات اخير محققان دانشگاه نورث وسترن شيكاگو نشان مي دهد خواب درماني خاطرات بد را تغيير مي دهد و در اين زمينه كاهش ترس به هنگام خواب مي تواند اضطراب را هنگام بيداري كاهش دهد. محققان براي اين تحقيق و توليد خاطرات ترسناك، به ۱۵ شركت كننده در اين آزمايش شوك خفيف الكتريكي وارد كردند و آن ها را در معرض بوهاي طبيعي نظير بوي نعنا و ليمو قرار دادند. هركدام از بوها با يك تصوير از يك چهره و برخي ديگر با يك شوك الكترونيكي كوچك همراه شد. سپس مغز داوطلبان از طريق اسكنرهاي ام آر آي MRI مورد بررسي قرار گرفت و تغييرات تعريق داوطلبان با حسگرهاي پوست بررسي شد. سپس شركت كنندگان به مدت ۴۰ دقيقه خارج از اسكنر به خواب رفتند و بدون شوك الكتريكي در معرض يكي از بوهاي شرطي شده قرار گرفتند.
محققان با بررسي حسگر پوست دريافتند بو در مرحله اول يك پاسخ ترس ايجاد مي كند ولي با افزايش اين بو، پاسخ ترس كمرنگ تر مي شود. سپس داوطلبان بعد از بيداري تصاوير چهره ها را مشاهده كردند و اندازه گيري حسگر تعريق پوست و اسكن هاي ام آر آي MRI نشان داد كه پاسخ ترس به چهره هاي مرتبط با بوهايي كه هنگام خواب به مشام داوطلبان رسيده بود، نسبت به ساير چهره ها و بوها كمتر به نظر مي رسد.
در حالي كه يك گروه شاهد كه با وضعيت مشابه شرطي شده بود اما به جاي خواب يك فيلم ترسناك تماشا كرده بودند، هيچ تغييري در پاسخ هاي ترس نداشتند. به گفته دانشمندان اسكن هاي ام آر آي MRI پس از خواب داوطلبان، الگوهاي كاملا متفاوتي از فعاليت مغز را نسبت به زمان مشاهده چهره ها نشان مي دهد. نتايج اين تحقيق جديد كه در نشريه (Nature Neuroscience۱) به چاپ رسيده نشان مي دهد اين روش مي تواند براي درمان اختلالات رواني مانند ترس و اختلالات استرس مورد استفاده قرار گيرد.

جديدترين مطالعات دانشمندان چيني نشان مي دهد كه مصرف ويتامين هاي گروه B از خطر ابتلا به سكته مغزي جلوگيري مي كند. پيش از اين اعلام شده بود كه بيشتر ويتامين هاي گروه B در سلامت پوست و مو نقش مهمي دارند؛ اما به جز مادران آينده كه براي جبران كمبود ويتامين B۹ يا همان اسيد فوليك در ماه هاي نخست بارداري اين ويتامين به آنها تجويز مي شود، غالبا فراموش مي كنيم كه برخي ويتامين هاي اين گروه براي تقويت سيستم ايمني بدن لازم است.
تازه ترين مطالعات دانشمندان دانشگاه ژنگژوي در چين كه نتايج آن در مجله Norology منتشر شده است نشان مي دهد ويتامين هاي گروه B براي تشكيل سلول هاي خوني ضروري هستند و به اين ترتيب مي توانند تا ۷ درصد از خطر ابتلا به سكته مغزي پيشگيري كنند. در اين تحقيق، دانشمندان ۵۵ هزار نفر را مدت ۶ ماه تحت نظر گرفتند. نيمي از اين افراد در اين مدت مكمل هاي ويتامين B و بقيه نيز دارونما مصرف كردند.
در اين مدت در مجموع ۲۴۷۱ سكته مغزي ثبت شد كه نشان مي دهد افرادي كه ويتامين B مصرف مي كردند نسبت به افرادي كه دارونما مصرف مي كردند، هفت درصد كمتر در معرض خطر سكته مغزي قرار دارند. با اين حال محققان تاكيد دارند كه قبل از مصرف هر نوع مكملي بايد با پزشك معالج خود مشورت كرد. ويتامين هاي B از مواد مغذي مهم براي بدن هستند و آنها در مواد غذايي مختلفي از جمله غلات سبوس دار، سيب زميني، موز، لوبيا و عدس يافت مي شوند.

تحقيقات پژوهشگران اسپانيايي نشان مي دهد خطر ابتلا به فشار خون بالا در كودكان پسر بيشتر از كودكان دختر است. علاوه بر آن، فرزندان والديني كه فشار خون بالا دارند با خطر بيشتري در اين زمينه نسبت به آنهايي كه والدينشان فشار خون معمولي دارند، روبرو هستند. امپار لوربه ربيس بخش اطفال بيمارستان والنسيا در اين باره به خبرگزاري اروپاپرس گفت: اين نخستين مطالعه اي است كه در طول يك دهه گذشته در مورد فشار خون بالاي پنهان در دوران طفوليت انجام شده است.
بر اساس اين گزارش، فشار خون بالاي پنهان هنگامي است كه فشار خون در مطب پزشك خوب است اما در منزل يا محل كار افزايش مي‌ يابد. اين نوع فشار خون در آزمايشهاي پزشكي‌ عادي تشخيص داده نمي‌ شود اما به دليل خطري كه دارد، از اهميت ويژه اي برخوردار است. وي تصريح كرد: در مجموع ۲۷۲ كودك وفرد سالم بين ۶ تا ۱۸ سال در اين مطالعه مورد بررسي قرار گرفتند و يك مطالعه طولاني در مورد تاريخچه خانوادگي آنها در مورد فشار خون بالا، سن ، چاقي و فشار خون از آنها به عمل آمد .از اين افراد ، ۳۹ نفر فشار خون بالاي خود را در آغاز مطالعه اعلام نكرده بودند.
بر اساس اين گزارش، پيشرفت فشار خون بالا در افرادي كه فشار خون بالاي پنهان داشتند ۷ درصد بود در حالي‌ كه در آنهايي كه فشار خون معمولي‌ داشتند ۶/۰ درصد بود، درحالي كه فشار خون بالاي پنهان در جواني‌ ، مقدمه فشار خون بالا در آينده است . نتايج بدست آمده نشان داد گسترش فشار خون بالا در پسران با فشار خون بالاي پنهان ، معمولا بيشتر از دختران است به طوري كه در ۵۰ درصد پسران با فشار خون بالاي پنهان اين بيماري توسعه يافت حال آنكه اين رقم در ميان دختران ۱۷ درصد بود.
به عقيده متخصصان، دلايل اين وضعيت مي‌ تواند مشروط به فاكتورهاي مختلف رشد و نقشي‌ باشد كه هورمون ها در بدن دارند. اهميت اين تحقيق در اثبات لزوم يك تشخيص و كنترل زودهنگام است زيرا فشار خون بالاي پنهان در كودكي مقدمه بيماري هاي ديگر است. لوربه در اين مورد بر لزوم اقدام به موقع نه فقط روي كودكاني كه فشار خون بالا دارند، بلكه روي آنهايي كه در خطر قرار دارند از جمله فرزندان والدين با فشار خون بالا يا آنهايي كه وزن زياد دارند يا چاق هستند، نيز تاكيد كرد.
به گفته كارشناسان، اين مطالعه همچنين اهميت آگاهي از ريشه يك بيماري را كه در آينده مشكلات بسياري ايجاد مي كند، روشن مي سازد. رييس بخش كودكان والنسيا همچنين بر اهميت انجام تبليغات پيشگيرانه از زمان كودكي كه به ممانعت از خطر ابتلا به بيماريهاي جمعيت بالغ كمك كند ، تاكيد كرد. بر اساس اين گزارش، نتايج اين مطالعه كه در طول ۱۰ سال در بخش مبارزه با خطر قلب و عروق پزشكي‌ اطفال انجام شده، در مجله علمي‌ هايپر تنشن انجمن قلب آمريكا انتشار يافته است. فشار خون بالا يكي‌ از مهمترين مشكلات سلامت عمومي‌ كشورهاي پيشرفته است .فشار خون بالا به طور زيان آوري بر قلب ، كليه ها ، مغز و رگ ها اثر مي‌ گذارد و باعث بيماري هاي قلب و عروق ، نارسايي هاي كليوي يا ديابت مي‌ شود.

محققان دانماركي مي گويند: نيم ساعت ورزش در روز مفيد تر از يك ساعت است. مطالعات اخير محققان دانشگاه كپنهاگ دانمارك نشان مي دهد افرادي كه اضافه وزن كمي دارند و در روز ۳۰ دقيقه ورزش مي كنند، وزن بيشتري را نسبت به كساني كه يك ساعت در روز فعاليت بدني دارند، از دست مي دهند.
براي اين پژوهش، محققان به مدت ۱۳ هفته، ۶۰ نفر را كه كمي اضافه وزن داشتند و سالم بودند مورد بررسي قرار دادند. در اين تحقيق نيمي از آنها به مدت ۳۰ دقيقه در روز برنامه ورزشي فشرده از جمله دويدن، دوچرخه سواري و تمرينات با وزنه را دنبال كردند. در حالي كه گروه ديگر به مدت يك ساعت در روز ورزش كردند. سپس از شركت كنندگان خواسته شد تا به پرسشنامه اختصاصي درباره احساس خستگي در طول دوره پاسخ دهند. در پايان ۳ ماه، افرادي كه تنها ۳۰ دقيقه در روز ورزش مي كردند به طور متوسط ۱.۳۵ كيلوگرم وزن از دست دادند. در حالي كه گروه دوم با وجود ورزش هاي فشرده تر تنها يك كيلوگرم وزن از دست دادند.
محققان در توضيح اين پديده شگفت انگيز مي گويند كساني كه ۳۰ دقيقه در روز ورزش مي كنند براي ادامه روز انرژي كافي در اختيار دارند و زندگي متعادل تر و سالم تري دارند. در نتيجه اين افراد در پايان روز انرژي بيشتري صرف مي كنند و وزن بيشتري از دست مي دهند. در حالي كه افرادي كه يك ساعت در روز حركات ورزشي انجام مي دهند پس از يك ساعت خسته شده و براي ادامه روز انرژي كافي ندارند و به استراحت مي پردازند. محققان بر اين باورند كه ميزان متوسط ورزش در روز تاثير قابل توجهي بر فعاليت هاي روزانه افراد دارد. نتايج اين تحقيق در نشريه دانماركي (Scandinavian Journal of Public Health) به چاپ رسيده است.

محققان اعلام كردند كه سبك صحيح زندگي بر سوخت و ساز سلول ها تاثير مي گذارد و آن را ترميم مي كند. حققان دانشگاه مونيخ آلمان گفتند سبك صحيح زندگي بر روندي شيميايي موسوم به متيلاسيون دي.ان.اي در بدن كه موجب سوخت و ساز سلول ها مي شود ، تاثير مي گذارد. اين روند به نوبه خود بر عملكرد ژن ها يا همان اپي ژنتيك تاثير مي گذارد.
به گفته دانشمندان در واقع ميان اپي ژنتيك و سبك زندگي ارتباط وجود دارد به شكلي كه نحوه خواب، تغذيه، فعاليت بدني و فعاليت هاي روحي و رواني بر كار سلول ها و در سطح مولكولي تاثير گذار است. اين محققان اعلام كردند كه با اين كشف مي توان بسياري از موارد مرتبط با سبك زندگي را توضيح داد و علت آنها را بيان كرد. سبك زندگي در دانش پزشكي شامل مواردي همچون تغذيه، فعاليت جسماني، فعاليت هاي روحي و رواني و خواب انسان است.
افرادي كه سبك زندگي سالم تري دارند نسبت به ديگران ديرتر بيمار مي شوند، سالم تر زندگي مي كنند و در مجموع طول عمر بيشتري دارند. سبك زندگي ناسالم نيز به نوبه خود به بروز بسياري از بيماري هاي فعلي بشر از جمله ديابت، فشار خون بالا، سكته هاي مغزي و قلبي و بيماري هاي ريوي منجر مي شود. محققان بر اين باورند كه بايد مردم در جوامع مختلف بر اساس شرايط آب و هوايي و اقليمي و فرهنگي به استفاده از سبك زندگي مناسب تشويق شوند.

استفاده از یک دوز شکر که بصورت ژل داخل گونه های نوزاد مالیده می شود، یک روش محافظتی موثر در مقابل صدمات مغزی در نوزادان نارس محسوب می شود. سطوح پایین قند خون می تواند باعث بروز آسیب های جدی مغزی در نوزادان نارس شود. محققان نیوزیلندی در مطالعات خود از روش ژل درمانی بر روی 242 نوزاد نارس استفاده کرده و اثربخشی این روش را مورد ارزیابی قرار دادند.
درمان های فعلی نوزادان نارس شامل تغذیه اضافی و آزمایش خون مکرر برای اندازه گیری سطح قند خون است؛ بسیاری از این نوزادان نیاز به بستری در بخش مراقبت های ویژه و دریافت گلوکز داخل وریدی دارند، چراکه سطح قند خون آنها بسیار پایین است که این وضعیت هیپوگلیسمی نامیده می شود.
این مطالعه نشان می دهد، درمان با ژل دکستروز بسیار موثرتر از تغذیه صرف برای برطرف کردن هیپوگلیسمی است. پروفسور «جین هاردینگ» از محققان دانشگاه اوکلند و سرپرست تیم تحقیقاتی تأکید می کند: ژل درمانی دکستروز یک روش بسیار ساده و کم هزینه است که نیاز به بستری طولانی مدت نوزادان نارس در بخش مراقبت های ویژه را برطرف می کند.
«اندی کول» مدیر اجرایی مرکز تحقیقات کودکان نارس Bliss خاطر نشان می کند: نتایج این مطالعه بسیار قابل توجه است و همواره از روش های نوین درمانی که به بهبود وضعیت نوزادان نارس کمک کند، حمایت می کنیم؛ این روش نیاز به بستری طولانی در بخش مراقبت های ویژه و صرف هزینه های بالای درمانی را کاهش می دهد. این روش درمانی در مراحل اولیه آزمایش قرار دارد و مطالعات تکمیلی برای بررسی اثربخشی آن مورد نیاز است. نتایج این مطالعه در مجله پزشکی Lancet منتشر شده است.

محققان اعلام كردند كه نگاه مثبت به بيماري هاي قلبي عروقي از خطر مرگ ناشي از اين بيماري ها مي كاهد. مطالعه جديد محققان نشان مي دهد افرادي كه بيماري قلبي دارند و از ابتلا به اين بيماري كمتر غمگين شده اند و در عين حال نگاهي مثبت به روند درماني خود دارند، بيشتر از افرادي كه نگاهي منفي به بيماري خود دارند، عمر مي كنند. محققان گفتند نگاه مثبت، نقشي اساسي در كاهش خطرات بعدي ابتلا به بيماري هاي قلبي عروقي ايفا مي كند.
در اين بين نگاه مثبت حتي به افزايش ميزان روي آوردن فرد به ورزش نيز موثر است و آنان را به انجام دادن حركات ورزشي منظم وادار مي كند. يك حمله قلبي زماني رخ مي دهد كه يك منطقه از عضله قلب به علت نرسيدن اكسيژن كافي به آن محل دچار صدمه مي شود. بيشتر حملات قلبي به واسطه وجود يك لخته خون در يكي از رگ هاي كرونر (رگ هاي خوني كه خون و اكسيژن را به عضله قلب مي رسانند) و انسداد آن ايجاد مي شود. گاهي استرس شديد ناگهاني مي تواند يك حمله قلبي را شروع كند. از جمله عوامل خطرساز براي ابتلا به بيماري عروق كرونر مي توان به سيگار كشيدن، فشار خون بالا، چربي زياد، رژيم غذايي نامناسب، كنترل نامناسب كلسترول خون و بيماري قند خون اشاره كرد.

محققان آمريكايي مي گويند: زردچوبه كه در ادويه كاري استفاده مي شود و به خردل، رنگ زرد مي دهد در درمان سرطان، افسردگي و ديابت موثر است. تحقيقات دانشگاه پزشكي تگزاس و مركز سرطان هوستون واقع در آمريكا نشان مي دهد كوركومين كه يكي از اجزاي تشكيل دهنده زردچوبه است مي تواند به درمان سرطان، افسردگي و ديابت كمك نمايد.

در طب سنتي از اين ادويه براي درمان بيماري هايي نظير مشكلات زنان، مشكلات معده، اختلالات كبدي، بيماري هاي عفوني و اختلالات خوني استفاده مي شود و امروزه علم روز دنيا نيز براي استفاده از اين ادويه دلايل علمي يافته است. مطالعات سلولي نشان مي دهد كوركومين كه ۲ درصد از ۵ درصد كل زردچوبه را تشكيل مي دهد ماده اي ضد ميكروب، عامل ضد جهش زا، ضد سرطان و ضد ميكروب است.

به گفته محققان مطالعات زيادي در اين زمينه بر روي جانوران انجام شده است كه توانايي بالقوه اين ادويه در برابر بيماري هاي التهابي مانند سرطان، بيماري هاي عصبي، افسردگي، ديابت، چاقي و آترواسكلروز را نشان مي دهد. در مطالعات باليني نيز اين ادويه در برابر بيماري هاي انساني متعدد، از جمله سل، سرطان، ديابت، سندرم روده تحريك پذير، آكنه و فيبروز اثربخشي از خود نشان داده است. اين يافته اخير دانشمندان دريافته ها در (Molecular Nutrition & Food Research) منتشر شده است.