پزشکی بالینی

محققان سوئیسی ریز تراشه‌ای طراحی کرده‌اند که مانند مغز از قابلیت پردازش و واکنش لحظه‌ای به اطلاعات برخوردار است. محققان دانشگاه زوریخ و موسسه ETH در همکاری مشترک با محققان آلمانی و آمریکایی، سیستم های الکترونیکی را توسعه داده اند که از لحاظ اندازه، سرعت و مصرف انرژی قابل قیاس با مغز انسان است.
این سیستم الکترونیکی اصطلاحا تراشه‌های نورومورفیک (neuromorphic chips) نامیده می‌شود که از توانایی پردازش و واکنش آنی به اطلاعات برخوردار است. این ریز تراشه با توانایی تقلید فرآیند پردازش اطلاعات در مغز، می تواند اسرار برخی از عملکردهای کارآمدترین رایانه های جهان را مشخص کند. «گیاکومو ایندیوری» از محققان دانشگاه زوریخ تأکید می کند: چالش اصلی طراحی سیستمی مشابه مغز واقعی است؛ سیستم های الکترونیک در گذشته تنها قادر به واکنش نشان دادن به محیط اطراف بودند، اما پروژه جدید گامی فراتر از دستاوردهای قبلی است.
با استفاده از تراشه های نورومورفیک بعنوان نورون‌های مصنوعی، محققان شبکه‌ای طراحی کردند که قادر به انجام کارهای نیازمند حافظه کوتاه مدت، توانایی تصمیم گیری و آنالیز داده‌هاست. این فناوری در آینده کاربردهای فراوانی داشته و ربات‌ها را قادر به ناوبری خودکار در محیط و نجات بدون نیاز به کنترل از راه دور می سازد؛ همچنین با استفاده از این تراشه ها، تلفن های همراه هوشمند نیز هوشمند تر خواهند شد. نتایج این دستاورد در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

دانشمندان دانشگاه منچستر از تصاویر جدیدی رونمایی کرده‌اند که واضح‌ترین تصویر تاکنون از چگونگی حمله سلول‌های ایمنی سفید خون به عفونت‌های ویروسی و تومورها را نمایش داده‌اند. این تصاویر نشان داده‌اند که چگونه این سلول‌ها که مسئولیت مقابله با عفونتها و سرطان را در بدن انسان بر عهده داشته، چیدمان مولکولهای سطحی خود را در زمان فعالسازی توسط پروتئین موجود در سلولهای تومور یا عفونت ویروسی تغییر می‌دهند. به گفته محققان این کار می‌تواند سرنخهای مهمی برای مبارزه با بیماری‌ها ارائه کند.
از دیگر کشفیات مهم این پژوهش آن است که پروتئین‌های موجود در سطح سلولهای ایمنی با فاصله برابر با هم قرار نداشته بلکه به شکل خوشه‌ای گروه‌بندی شده‌اند. به گفته محققان، این اولین بار است که دانشمندان موفق به بررسی چگونگی عملکرد این سلولهای ایمنی با چنین وضوح بالا شده‌اند. تاکنون محدودیت‌های کار با میکروسکوپ‌های نوری از درک واضح چگونگی شناسایی سایر سلول‌ها به عنوان بیمار یا سالم توسط سلولهای ایمنی جلوگیری می‌کردند. این محققان از میکروسکوپ فلورسانس با وضوح و کیفیت بسیار بالا برای مشاهده سلول‌ها در نمونه‌های خونی موجود در آزمایشگاه به منظور ثبت تصاویر استفاده کردند که در مجله Science Signalling منتشر شده‌اند.

پژوهش محققان انگلیسی و کانادایی بر نمونه‌های بافت انسانی و موش‌ نشان می‌دهد که چگونه سلول‌ها می‌توانند غلاف محافظ فیبرهای عصبی مغز را بازسازی کنند و این امر می‌تواند درهای تازه‌ای را برای درمان بیماری ام اس پیش روی محققان قرار دهد. غلاف‌های مذکور از ماده‌ای به نام میلین ساخته شده‌اند و برای انتقال سریع سیگنال‌های عصبی، بینایی، حسی و حرکتی حیاتی هستند که در بیماران ام اس دچار آسیب می‌شوند.
محققان دانشگاه ادینبورگ و کمبریج دریافتند که سلول‌های ایمنی موسوم به ماکروفاژها در هدف قرار دادن بازسازی میلین یاری‌رسان هستند؛ به دنبال فقدان یا آسیب به میلین، ماکروفاژها می‌توانند ترکیبی به نام "activin-A" ترشح کنند که تولید میلین بیشتر را فعال می‌کند. دکتر "ورونیکه مایرون" از دانشگاه ادینبورگ می‌گوید: در بیماری مالتیپل اسکلروزیس لایه محافظتی اطراف فیبرهای عصبی از بین رفته و این اعصاب در معرض آسیب قرار می‌گیرند. درمان‌های تایید شده امروزی با کاهش آسیب اولیه میلین عملکرد خود را نشان می‌دهند ولی دخالتی در بازسازی میلین انجام نمی‌دهند. این تحقیق می‌تواند ما را در یافتن دارویی موثر برای افزایش بازسازی میلین و بازگرداندن عملکرد از دست رفته آن در بیماران مبتلا به ام اس یاری کند."
دکتر سوزان کولهاس رییس تحقیقات پزشکی انجمن ام اس نیز در این رابطه چنین عنوان داشته است: "ما فورا به درمان‌هایی نیاز داریم که پیشرفت بیماری ام اس را آهسته کند. خب مسلم است ما به عنوان محقق از یافته جدید که روشی بالقوه دراصلاح آسیب‌های میلین محسوب می‌شود، خوشحال شویم." دکتر "کارن لی" نایب رییس انجمن ام اس کانادا نیز این یافته را گامی پیشرفت‌آمیز در درمان‌هایی می‌داند که به طور خاص اصلاح میلین را مرکزیت قرار داده و بنابراین بیماران می‌توانند علایم غیر قابل پیش بینی این بیماری را کنترل کنند. قدم بعدی در این تحقیق بررسی عملکرد "activin-A" و امکان افزایش تاثیر آن خواهد بود. این پژوهش در مجله "Nature Neuroscience" منتشر شده است.

مطالعات جدید نشان می‌دهد مردانی که فرزند دختر دارند، در محل‌ کار روسای بخشنده‌تری بوده و دستمزد بالاتری را به کارکنانشان پرداخت می‌کنند. نتایج یک تحقیق نشان می‌دهد حضور یک دختر، صرف‌نظر از سن وی، جنبه مراقبتی پدر را تقویت می‌کند. هدف از این مطالعه درک این نکته بود که چرا تعدادی از مردان ثروتمند از سایرین بخشنده‌تر هستند.
تعدادی از میلیاردرها برای بخشیدن مقادیر بزرگ پول شهره‌اند، به طور مثال، بیل گیتس، 18 میلیارد پوند را صرف خرید هدایای خیریه کرده؛ این در حالی است که دیگران هیچ پولی را در چنین اموری صرف نمی‌کنند. محققان دانشگاه اولبورگ دانمارک، دانشگاه مریلند و مدرسه اقتصاد کلمبیا در ایالات متحده، بخشندگی و آن‌چه را که الهام‌بخش مردان ثروتمند است، مطالعه کردند.  آن‌ها میزان دستمزدی که مدیران‌عامل به کارمندانشان پرداخت کردند و نه میزان کمک آن‌ها در امور خیریه را تحلیل کردند. این محققان دستمزدهایی که مدیران‌عامل مرد در بیش از 10 هزار شرکت دانمارکی و در طول یک دهه به کارمندانشان پرداخت کردند را رهگیری کردند.
به طور میانگین، پس از این که این مدیران‌ صاحب فرزند شدند، سالانه حدود 65 پوند دستمزد کمتری را به کارکنانشان پرداخت می‌کردند. معمول بود که آن‌ها منابع شرکت را برای خود و خانواده در حال رشدشان به قیمت دستمزد کارکنان، نگه می‌داشتند. اما هنگامی که تیم علمی پروفسور مایکل دال داده‌هایشان را دقیق‌تر بررسی کردند، دریافتند که تغییرات در دستمزد به جنسیت فرزندی که مدیرعامل صاحب آن شده بود، بستگی داشت. آن‌ها دریافتند که پس از داشتن یک پسر و نه تولد یک دختر، دستمزدها کاهش یافت.
این دانشمندان بر این باورند که دختران در مقایسه با پسرها، تمایلات مراقبتی پدرها را برمی‌انگیزند، زیرا مردان موهای دخترشان را شانه می‌زنند یا با آن‌ها عروسک‌بازی می‌کنند و در نتیجه، مهربان‌تر می‌شوند. مطالعات پیشین همچنین نشان می‌دهد قانون‌گذاران امریکایی که صاحب دختر هستند، آزادانه‌تر رای می‌دهند.
این موضوع در مورد رای‌دهندگان مرد انگلیسی که دختر دارند، به ویژه از لحاظ رفراندوم یا انتخابات سیاسی در خصوص حقوق تولیدمثل، نیز صدق می‌کند. در مورد مدیران عامل، آن‌هایی که دارای دختر هستند، همدردی‌شان افزایش یافته و این موضوع در توجه‌ آن‌ها به کارکنانشان که به کاهش میزان وسوسه برای کم‌کردن دستمزدها منجر می‌شود، نقش دارد.

بیدار شدن‌های مکرر برای دفع ادرار در مردان می‌تواند نشانه‌ای از وجود طیف وسیعی از بیماری‌ها باشد. پروفسور "گری ویترت" از دانشگاه آدلاید با اشاره به نتایج حاصل از پژوهش انجام شده در این زمینه اظهار می‌کند: شب ادراری و احساس عدم توانایی در نگهداری ادرار یا تکرر ادرار یکی از نشانه‌های مثانه پرکار است، اما این علامت نیز می‌تواند مبین وجود بیماری‌های دیگر نیز باشد. وی در رابطه با این پژوهش می‌گوید: گرچه شب ادراری و سندروم پرکاری مثانه با مشکلاتی نظیر آپنه خواب، افسردگی، اضطراب و چاقی مرتبط است، اما این دو نشانه‌های خطر برای بیماری‌های دیابت نوع دو و قلبی عروقی نیز به شمار می‌روند. وی در ادامه می‌افزاید: مردانی که از مشکلات ادراری رنج می‌برند، نباید فقط از نظر ابتلا به بیماری‌های مرتبط با پروستات مورد بررسی قرار بگیرند، بلکه باید از نظر وجود علائم سایر بیماری‌ها نیز تحت نظر قرار بگیرند تا از وقوع بیماری‌های خاموش نیز جلوگیری شود. یافته‌های این پژوهش در مجله "Urology" منتشر شده است.

ابتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک بر روی کیفیت زندگی زنان مبتلا در مولفه‌های جسمانی، روانی، عاطفی، شناختی و اجتماعی تاثیر‌ات منفی می‌گذارد. سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) از شایع‌ترین اختلالات غدد درون‌ریز است که یک نفر از هر 15 زن در سراسر دنیا به آن مبتلا می‌شود. میزان شیوع این اختلال بسته به تعریف استفاده شده از آن از چهار تا 25 درصد گزارش شده است. شیوع این عارضه براساس معیار روتردام در کشور ایران 14.6 درصد گزارش شده و شیوع PCOS به موازات چاقی در حال افزایش است.
سندرم تخمدان پلی کیستیک یک اختلال چندعاملی است که در اثر تعامل اختلال ژنتیکی و محیطی به وجود می‌آید. علت دقیق این اختلال کاملا مشخص نیست اما نوعی اختلال هورمونی است که همراه با افزایش اندروژن و کاهش عملکرد دستگاه تولیدمثل است. سندرم تخمدان پلی کیستیک بیماری مزمنی است که به دلیل داشتن علائم متفاوت، بر جنبه‌های گوناگون زندگی افراد اثر‌گذار است. 
بر همین اساس، یک پژوهش، با استفاده از مصاحبه‌های عمیق انفرادی باز و نیمه ساختار یافته، تجربیات زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک را در ارتباط با کیفیت زندگی مورد بررسی قرار داده است. جامعه پژوهش زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مراجعه‌کننده‌ به مرکز تحقیقات اندوکرینولوژی تولید مثل دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تهران بودند که به روش نمونه‌گیری غیراحتمالی در دسترس طی دوره‌ی زمانی از خرداد‌ماه تا اسفند‌ماه سال 1389 انتخاب شدند. 
شرکت‌کنندگان در این پژوهش که توسط فاطمه نصیری و همکاران وی انجام شده است،‌ در محدوده‌ی سنی 18 تا 40 سال با میانگین سنی 27.47 سال قرار داشتند. زمان شروع بیماری در اکثر افراد مورد بررسی، 91.30درصد و از همان ابتدای بلوغ بوده و بیش از نیمی از موارد که شامل 52.17 درصد بودند، سابقه‌ی سندرم تخمدان پلی کیستیک در خانواده را داشتند.
شکایت اصلی زنان مبتلا به تخمدان پلی کیستیک به مراکز درمانی شامل ناباروری (8 مورد) اختلالات قاعدگی (4مورد)، سقط مکرر (3مورد)، پرمویی (3 مورد)، ریزش مو (2 مورد)، چاقی (2 مورد) و جوش (1 مورد) بوده است. تجربیات اکثر مشارکت‌کنندگان در این پژوهش نشان داد: این افراد به دلیل اثرات نشانه‌های این سندرم بر ابعاد جسمانی از قبیل چاقی، پرمویی، ریزش موی سر، جوش، اختلالات قاعدگی و اختلال در سلامت عمومی، احساس ناراحتی کرده و بیشتر آنها مشکل اصلی خود را چاقی و پرمویی بیان کردند. بر اساس اظهارات نمونه‌های مورد بررسی در این تحقیق، اعتماد به نفس پایین، احساس خجالت و شرمندگی، احساس حقارت و خودکم‌بینی نسبت به همسالان، احساس غیرطبیعی بودن و احساس ضعف از جمله تجربیات این افراد در ابعاد عاطفی این اختلال بوده است.
براساس یافته‌های به دست آمده، یکی دیگر از تجربیات زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک که بسیار تکرار شده بود، کاهش تعاملات بین فردی و اجتماعی و عکس‌العمل نامناسب جامعه نسبت به عوارض این سندرم بوده است. بر پایه تجربه و تحلیل داده‌ها، ابعاد ایفای نقش کیفیت زندگی زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی‌کیستیک شامل ایفای نقش وابسته به جنسیت، از بین رفتن خصوصیات زنانگی و ظهور خصوصیات مردانگی و اختلال در رابطه زناشویی بود. 
یافته‌های این مطالعه نشان داد که اکثر زنان مبتلا به دلیل اثرات این سندرم خود را غیرجذاب دانسته و تصویر ذهنی خوب و رضایت‌بخشی از خود نداشتند و به همین دلیل احساس شرمندگی و خجالت می‌کردند. برخی از زنان مبتلا از نقش زن بودن خود راضی نبودند و ابراز ناراحتی می‌کردند. برخی از زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک از عملکرد جنسی خود رضایت داشتند، اما برخی از آنها به دلیل اختلال در عملکرد جنسی و سرد مزاجی احساس شرمندگی نسبت به همسر خود داشتند. 
زنان مورد بررسی در این تحقیق معتقدند: به دلیل ابتلا به این سندرم، زیبایی ظاهری آنان به واسطه‌ی چاقی و افزایش موهای زائد، ریزش موی سر و جوش‌های صورت دچار اختلال شده و اختلالات قاعدگی و نازایی ناشی از این بیماری نیز حس زنانگی آنان را به شدت مخدوش کرده و این مساله سبب احساس شرمندگی و کاهش اعتماد به نفس آنان شده است، به نحوی که این زنان خود را کهتر از زنان دیگر می‌پنداشتند. اکثر زنان شرکت‌کننده در این پژوهش بیان کردند که نشانه‌های این سندرم بر روی تصویر ذهنی آنان اثر منفی گذاشته و همین مساله سبب احساس شرمندگی و کاهش اعتماد به نفس آنها شده است.

دانشمندان دریافته‌اند صحبت‌کردن افراد در مورد خودشان می‌تواند بسیار لذت‌بخش بوده و مغز را شاد کند. براساس یک تحقیق جدید، افراد 40 درصد از وقتشان را به صحبت‌کردن در مورد خودشان می‌گذرانند. محققان دانشگاه هاروارد در مطالعاتشان بر روی این نکته متمرکز شدند که چرا افراد صدای خود را تا این اندازه دوست دارند و این که آیا این موضوع به بخش‌هایی از مغز که مرتبط با پاداش و لذت است، ارتباط دارد یا خیر. آن‌ها پس از انجام آزمایشاتشان با استفاده از فناوری اسکن مغزی، دریافتند هنگامی که افراد در مورد خودشان سخن می‌گویند، این موضوع واکنشی شیمیایی را ایجاد می‌کند و این امر آن‌ها را بر آن می‌دارد که اطلاعات خصوصی‌شان را به طور مکرر به اشتراک بگذارند.
محققان حاضر در این مطالعه از تصویربرداری رزونانس مغناطیسی کاربردی (fMRI) برای انجام آزمایشاتشان بهره بردند. این ابزار تصویربرداری می‌تواند تغییرات حاصل در سطوح جریان خون به بخش‌های خاصی از مغز را هنگامی که این عضو در معرض محرک‌های خاصی است، شناسایی کند. در طول آزمایش fMRI، تیم علمی از 195 شرکت‌کننده خواست که در مورد خود، عقاید و ویژگی‌های شخصیتی‌شان صحبت کنند. سپس از آن‌ها خواسته شد که در خصوص عقاید و ویژگی‌های دیگر افرادی که می‌شناختند، صحبت کنند. 
دانشمندان سطوح جریان خون را در مغز شرکت‌کنندگان در طول هر دو بحث اندازه‌گیری و از این سطوح برای مقایسه مستقیم تفاوت در فعالیتی نورونی بین این دو شرایط استفاده کردند. زمانی که شرکت‌کنندگان در مورد خودشان صحبت کردند، دانشمندان افزایش در فعالیت غشای MPFC را که با تفکر مرتبط با خود ارتباط دارد، کشف کردند. همچنین برای نخستین بار تیم علمی متوجه تغییر در فعالیت‌های NAcc و ناحیه VTA مغز شد. هر دوی این نواحی در مغز با آزادسازی دوپامین مرتبط هستند. دوپامین ماده شیمیایی است که سیستم‌های پاداش و شادی مغز را کنترل می‌کند. محققان نتیجه گرفتند که صحبت‌کردن در مورد خود اساسا لذت‌بخش است و این موضوع افراد را به صحبت‌کردن مکرر در مورد این احساسات لذت‌بخش ترغیب می‌کند.

پژوهشگران اروپایی طی تحقیقاتی هشدار می‌دهند که آلودگی هوا، خصوصا آلودگی ناشی از سوخت اتومبیل‌ها در ترافیک، به طور چشمگیری خطر پیشرفت سرطان ریه و سکته‌ی قلبی را در افراد افزایش می‌دهد. در این تحقیق یک تیم بین‌المللی، 36 مطالعه را با اطلاعات هزاران بیمار در 12 کشور اروپایی، آمریکا و چین بررسی کردند.
این پژوهش که بر روی 300 هزار نفر در یک دوره‌ی 13 ساله انجام شد، مشخص کرد افرادی که در مناطق پر ترافیک زندگی می‌کنند، بیشتر در معرض خطر پیشرفت سرطان ریه و سکته‌ی قلبی قرار دارند. در بیمارانی که در معرض سکته‌ی قلبی قرار داشتند، آلودگی موجب ضعف عضلات قلب و به تبع آن کاهش پمپاژ خون به نقاط مختلف بدن می‌شد که این موضوع ارتباط مستقیم با سکته‌ی قلبی داشت.
یک از پژوهشگران در این باره گفت: خطر بزرگتری که افراد را تهدید می‌کند، قرار گرفتن زیاد در معرض آلودگی‌های گازی مانند دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد و دیگر آلاینده‌های گازی است که می‌توانند در ریه‌ها رسوب کرده و از آنجا به جریان خون راه یابند. طبق مطالعات سازمان جهانی سلامت، آلودگی هوای شهرها سالانه یک میلیون و 300 هزار نفر را در سراسر جهان به کام مرگ می‌کشد.

گروهی از پژوهشگران توانسته‌اند با نانوذره‌های طلای پوشانده‌شده از سه نوع پپتید بر رگ‌سازی تاثیر بگذارند. از آن جا که رگ‌سازی عاملی مهم در درمان بسیاری از بیماری‌هاست و جلوگیری از آن گامی مهم در درمان تومورهای سرطانی‌ است، این آزمایش‌ها می‌توانند گامی بزرگ در بهداشت و درمان باشند. می‌توان نانوذره‌های پپتید-پوشیده‌ی طلا را در رویاندن رگ‌های خونی یا جلوگیری از آن به کار بست. این یافته‌ای تازه از گروهی فیزیک‌دان و زیست‌شناس از دانشگاه Southampton در بریتانیا است. پژوهشگران می‌گویند آزمایش‌هایشان می‌توانند گامی بزرگ به سوی درمان‌های بهتر سرطان با نانو‌ذره‌های پوششی باشد.
رگ‌زایی فرآیندی‌ است که با آن رگ‌های خونی درون بدن شکل می‌گیرند. این روند در رشد و نمو حیاتی‌ است و در فرآیند‌هایی چون ترمیم جراحت‌ها، بیماری‌های رماتیسمی و بارداری نقشی بزرگ دارد و البته در رشد و گسترش تومورها نیز درگیر است؛ از این رو اداره‌ی رگ‌سازی می‌تواند به درمان‌های تازه‌ای برای سرطان راه ببرد. رگ‌سازی زمانی آغاز می‌شود که ملکول‌های ویژه‌ای، یاخته‌های پوششی را که مانند آستر رگ می‌باشند، برمی‌انگیزانند؛ این ملکول‌ها به گیرنده‌های عامل رشد رگ که در یاخته‌های پوششی درون رگ هستند، می‌پیوندند.  این برانگیزش به چندشاخه‌ شدن یاخته‌های پوششی – به شکلی زنجیروار- و از آن جا شکل دادن ساختار رگی تازه‌ای می‌انجامد. این فرآیند با پیام‌هایی که رشد رگ‌ها را با عامل‌های پیش‌رگ‌سازی یا جلوگیری از رشد‌شان با عامل‌های ضد‌رگ‌سازیتنظیم می‌کنند، برانگیخته می‌شود.
داروهای رگ‌سازی می‌توانند با کاهش یا افزایش رشد مویرگی در درمان برخی بیماری‌ها به کار روند، اما این تنها برای مدت کوتاهی اثربخش خواهدبود. اغلب اوقات باید مقدار مصرفی را بیش‌تر کرد و این می‌تواند به اثرات جانبی و حتی مسمومیت بی‌انجامد.  آنتونیوس کاناراس ِ فیزیک‌دان، تیموثی میلر ِ زیست‌شناس و همکاران، باور دارند که نانوذره‌ها می‌توانند بسیاری از مشکلات ویژه‌ی دارو‌های رگ‌سازی را حل کنند. نانوذره‌ها، حامل‌های موثر و توزیع‌کننده‌های مناسب دارویی‌اند، چراکه می‌توانند مقدار زیادی از ملکلو‌های درمانی را در خود بگیرند و آن‌چه حتی بهترشان می‌کند این است که سطح‌شان با ملکول‌های گیرنده (بیش‌تر با پادتن‌ها) پوشانده می‌شود. بدین‌ ترتیب می‌توان مطمئن بود که داروها به بخش‌های ویژه‌ای از بدن مثلا توموری که مورد نظر است، می‌رسند.
این گروه، چگونگی کارکرد نانوذره‌های ِ طلای ِ پوشانده‌شده با سه نوع پپتید در رویاندن رگ‌های خونی یا جلو‌گیری از آن در جانداران را سنجیده‌است. نخستین پپتید ( که پژوهشگران p1 می‌خوانندش) به گیرنده‌های «عامل‌های رشد پوشش رگی» پیوسته و ژن‌های برانگیزاننده‌ی پیام‌های زنجیروار را پخش می‌کند؛ سومین پپتید (P3) به گیرنده‌های عصب‌دوست-۱ پیوسته، و از درست شدن موی‌رگ‌ها جلوگیری می‌کند؛ دومین پپتید (P2) یک عامل سنجه‌ای‌ است، چراکه با هیچ‌یک از این گیرنده‌ها برهم‌کنش ندارد، اما به سادگی به درون یاخته می‌رود.
کاناراس می‌گوید: «دریافتیم که نانوذره‌های برانگیزاننده، رشد را دوبرابر می‌کنند و نمونه‌های جلوگیری‌کننده به شکل معنی‌داری رگ‌سازی را خاموش می‌کنند.» او می‌گوید: برانگیختن رگ‌سازی می‌تواند در موقعیت‌هایی که در آن‌ها خواهان رشد رگ هستیم مانند ترمیم جراحت‌ها و یا شرایطی که جلوگیری از رگ‌سازی لازم است مثلا در کند کردن رشد تومور یا توقف آن، مفید باشند.  به نوشته تارنمای انجمن فیزیک، کاناراس باور دارد که چنین مطالعه‌هایی برای درک چگونگی تاثیر نانوذره‌ها بر رشد رگ‌ها مهم بوده و برخورد با رگ‌سازی با نانوذره‌های طلا، راه‌هایی تازه در مسیر پیشرفت داروها می‌گشاید. او می‌گوید: «به یقین گام بعدی در مطالعه‌هایم دست‌کاری رگ‌سازی تومور است.» «به خوبی می‌دانیم که یاخته‌های سرطانی برای آن که بتوانند رشد کنند به رگ‌سازی نیاز دارند. آیا ممکن خواهد بود که با به‌کارگیری نانوذره‌ها، رگ‌سازی را در نزدیکی یک تومور متوقف کنیم و چنین ترفندی تا چه اندازه بازده خواهد داشت؟ این‌ها پرسش‌هایی هستند که گروه پژوهشی ما از خود می‌پرسد.»

یک شرکت داروسازی با استخراج موادی از لیمو و تبدیل آن به نانوذرات موفق به تولید دارویی برای درمان سرماخوردگی و ترمیم زخم‌های حاصل از آسیبهای ورزشی شده است. شرکت پالاندای بیوتکنولوژی اخیرا چندین مقاله منتشر کرده است که در آنها به معرفی سه محصول زیستی جدید خود پرداخته است. یکی از این داروها مربوط به درمان سرماخوردگی است که با استفاده از فناوری نانو تولید شده است. تمام محصولات پالاندای در بازار تحت نام تجاری فیتوفیر عرضه می‌شود.
اولین دارویی که فیتوفیر به بازار عرضه کرد، کاتچین اکستراکت نام داشت که با اقبال عمومی در بازار روبرو شد. Phytofare™ Limonoid Glycoside Complex دومین داروی این شرکت است که همانند داروی اول با فروش نسبتا خوبی روبرو شد، فروش این محصول در حال حاضر بیشتر از میانگین فروش داروهای مشابه در بازار است. 
این شرکت داروی منحصر به فردی تولید کرده که از تمام اجزای لیمو نظیر آب، پالپ و پوست در تهیه این دارو استفاده کرده است. این دارو در واقع یک محصول استخراجی است که در آن هم ویتامین‌هایی نظیر A و C وجود دارد و هم اجزای لیموناد در آن است و از سوی دیگر مواد معدنی مختلفی نظیر پتاسیم و پکتین در این دارو یافت می‌شود. نتایج تست‌ها نشان می‌دهد که این سیستم که حاوی اجزای مختلفی است، به خوبی در کنار هم قرار گرفته‌اند. این دارو می‌تواند با عفونت‌ها مبارزه کرده و درمان مناسبی برای سرماخوردگی‌ و آنفلوآنزا باشد. همچنین این دارو دوره درمان بیماری را کاهش داده و قادر است زخم‌های حاصل از جراحات ورزشی را بهبود دهد.
در اوایل دهه 1960 کاروان المپیک آمریکا از Citrus Bioflavonoids برای ورزشکاران خود استفاده کرد، نتایج نشان داد گرفتگی عضلات به حداقل رسیده و جراحات ورزشی دو برابر سریعتر از حالت عادی درمان می‌شود. با توجه به این نتایج جالب توجه که با استفاده از این محصول به دست آمد، ورزشکاران می‌توانستند زمان بیشتری فعالیت داشته و ورزش‌های سنگین‌تری انجام دهند، در نتیجه عملکرد بهتری به دست می آمد. پس از آن محققان روی تجاری سازی این محصول که حاوی لیموناد بود، کار کردند. 
شرکت پالاندای اولین شرکتی بود که موفق شد این محصول را به صورت محلول در آب و با خلوص بالا تولید کند. این دارو تست‌های بالینی خود را به پایان رسانده است. همانند محصول اول این شرکت، در این محصول نیز از مواد زیستی استفاده شده که به صورت نانوذرات با ساختار ایزومری است و شباهت زیادی به بافت انسانی دارد.

دانشمندان مولکول غمگین مغز را یافته‌اند که گفته می‌شود مسوول تمامی حس‌های استرس و اضطراب است. محققان معتقدند که پروتئینی موسوم به CRF1 ممکن است با افسردگی نیز مرتبط باشد. تیمی از دانشمندان شرکت دارویی Heptares Therapeutics واقع در هرتفوردشایر انگلستان، از یکی از قدرتمندترین ماشین‌های پرتو ایکس برای مطالعه غده هیپوفیز مغز استفاده کردند.
مدت‌های طولانی است که تصور می‌شود این غده، استرس، افسردگی و اضطراب را با ترشح مواد شیمیایی استرس‌زا کنترل می‌کند. هم‌اکنون دانشمندان دریافته‌اند چنین واکنشی توسط CRF1 واقع در غشاهای بیرونی سلول‌های هیپوفیز ایجاد می‌شود. فیانو مارشال، یکی از محققان این پروژه، معتقد است استرس که با بیماری‌هایی چون افسردگی و اضطراب مرتبط است، همه ساله بر یک چهارم بزرگسالان اثر می‌گذارد، اما آنچه که بسیاری از مردم نمی‌دانند این است که چنین شرایطی توسط پروتئین‌هایی در مغز کنترل می‌شوند که یکی از آن‌ها CRF1 است. مارشال و همکارانش ساختار این پروتئین و چگونگی عملکرد آن را دریافته‌اند و این موفقیت پتانسیل لازم برای ساخت داروهایی با هدف کنترل آن را موجب می‌شود.
پروتئین CRF1 در سلول‌های هیپوفیز قرار دارد و مولکول‌های استرس را که خود توسط هیپوتالاموس شناسایی شده‌اند، شناسایی می‌کند. هیپوتالاموس بخشی از مغز و تولید‌کننده هورمون‌هایی است که دمای بدن، گرسنگی و مزاج‌ها را کنترل می‌کنند. زمانی که این بخش یکی از این مولکول‌ها را گیر می‌اندازد، سلول والد را برای ترشح هورمون‌هایی که منجر به استرس و اضطراب می‌شود، فعال می‌کند.
محققان با استفاده از «منبع نوری الماس» موجود در هارول هرتفوردشایر که پرتوهای قدرتمند ایکس را تولید می‌کند، موفق شدند ساختار این پروتئین را مطالعه کرده و نواحی ای را که با داروهای جدید می‌تواند هدف قرار داد، شناسایی کردند. این تیم علمی شکافی را شناسایی کرده‌اند که ناحیه‌ای ایده‌ال برای هدف‌ قراردادن مولکولی است که می‌توان آن را برای مسدودکردن و ناتوان‌کردن پروتئین مزبور طراحی کرد. دانشمندان امیدوارند از دستاوردهای این تحقیق برای تحلیل مولکول‌های دخیل در دیابت نوع 2 استفاده کنند و در آینده دارویی را طراحی کنند که بتوان آن را از راه دهان خورد و بیماران را از انجام تزریق‌های مکرر مصون دارند.

محققان آمریکایی با استفاده از یکی از ترکیبات موجود در فلفل قرمز، نوعی افشانه بینی ساخته‌اند که می‌تواند راه جدیدی برای درمان درد شدید مرتبط با بیماری زونا باشد. دردهای عصبی پس از هرپس یکی از عوارض رایج بیماری است. افشانه ساخت محققان آموزشگاه های وینستون برای مبارزه با این دردها در زمان بروز زونا در صورت تولید شده است. این افشانه برای توقف علائم درد در عصب سه قلو که مسوول حس صورت بوده، طراحی شده است.
زونا در اثر فعال شدن مجدد ویروس آبله مرغان ایجاد می‌شود. این ویروس پس از ایجاد آبله‌مرغان در عصب ها به طور غیرفعال باقی مانده و توسط سیستم ایمنی سالم به طور مستمر بررسی می شود؛ اما اگر سیستم ایمنی در اثر افزایش سن، تنش یا بیماری ضعیف شود، ویروس دوباره فعال خواهد شد. این امر ممکن است سالها و حتی دهه‌ها پس از عفونت اولیه آبله‌مرغان رخ بدهد. این ویروس در زمان فعالسازی مجدد در عصب‌ها عفونت ایجاد کرده و به آنها آسیب می‌زند که باعث ایجاد جوش و درد شدید در محل که معمولا سینه و شکم و برخی مواقع صورت است، می‌شود.
دوره زونا از دو تا چهار هفته طول می‌کشد اما یکی از هر پنج مبتلا ممکن است دردهای عصبی پس از هرپس را تجربه کند که تا حداقل سه ماه طول خواهد کشید. در برخی موارد این دردها ممکن است 10 سال یا بیشتر باقی بمانند. هنوز مشخص نیست چرا برخی افراد پس از ابتلا به زونا دچار درد می‌شوند. این در حالی است که خطر این دردها با افزایش سن بیشتر می‌شود و طبق آمار یک نفر از هر سه فرد بالای 80 سال با این دردها مواجه می‌شوند.
درمان متداول شامل داروهای ضد افسردگی دوز پایین و صرع است که پیام های درد را تعدیل می‌کنند. افشانه جدید مبتنی بر ترکیب کپسایسین بوده که باعث تندی فلفل قرمز می‌شود. در زمان خوردن فلفل، کپسایسین حس سوزش را با فعال سازی سلول های عصبی تحریک می‌کند و محققان بر این باورند که با این روش می‌توان از طریق بی‌حس کردن عصب ها بر درد غلبه کرد.
در یک کارآزمایی در مرکز سردرد کالیفرنیا قرار است 40 بیمار دارای درد عصبی پس از هرپس متوسط تا شدید از این افشانه یا یک دارونما به تعداد دوبار در روز استفاده کنند. به گفته محققان استفاده از این دارو به شکل افشانه از تاثیر بیشتری برخوردار است. در یک پژوهش دیگر از یک چسب حاوی کپسایسین به بیماران دچار دردهای عصبی استفاده شد. پس از یک هفته درمان، بیماران 40 درصد کاهش درد و ارتقا در خواب را تجربه کردند.

تحقیقات نشان داد زنانی که در دوران بارداری ماهی مصرف نمی‌کنند بیشتر در معرض اضطراب قرار دارند. تحقیقات در دانشگاه بریستول نشان داده است بین غذاهای مصرف شده در دوران بارداری و اضطراب ارتباط وجود دارد. این تحقیقات نشان می‌دهد خوردن ماهی در دوران بارداری استرس را کاهش می‌دهد. بیشتر زنان در دوران بارداری استرس و فشار روحی دارند، اما اضطراب زیاد و تشویش و نگرانی برای سلامتی آنان خوب نیست و ممکن است نوزادانشان ناقص یا دچار کمبود وزن باشند. براساس آزمایش‌ها و بررسی‌های صورت گرفته 5 نوع رژیم غذایی مورد استفاده زنان در دوران بارداری وجود دارد: 1) غذاهای سالم و مقوی 2) غذاهای سنتی 3) غذاهای فرآورده شده 4) شیرینی جات 5) سبزیجات. تحقیقات نشان داده است زنانی که فرآورده‌های دریایی مصرف نمی‌کنند 53 درصد احتمال دچار شدن به اضطراب در 32 هفته اول بارداری را دارند. براساس این تحقیقات در هر یک از رژیم های‌غذایی، کمبود ماهی عامل اصلی بوجود آمدن اضطراب و تشویش در زنان باردار است.

دانشمندان برای اولین بار موفق شدند سلول‌های حسگر نور درون شبکیه را که از ابتدا در آزمایشگاه پرورش یافته بودند در چشم های موش های نابینا پیوند بزنند. دانشمندان دانشگاه کالج لندن اعلام کردند که سلول‌های پیوندی با موفقیت بالغ شده و با عصب‌های مسوول انتقال سیگنال‌های بینایی به مغز مرتبط شده‌اند. به باور محققان اگر بتوان این فرآیند را با سلول‌های بنیادی انسانی تکرار کرد، می‌توان بیشتر شکل‌های نابینایی را که از انحطاط این سلول‌های گیرنده نور در اثر پیری یا بیماریهایی مانند دیابت ناشی شده، درمان کرد. 
یک درمان تجربی سلول بنیادی دیگر که شامل پیوند سلولهای مسوول پشتیبانی و تغذیه گیرنده‌های نوری در چشم بوده، توانسته بینایی مردی را که در اثر انحطاط سلول های شبکیه نابینا شده بود، بازگرداند اما به گفته پرفسور رابین علی، سرپرست پژوهش در کالج لندن، این درمان تنها بر روی افراد دارای تعدادی سلول گیرنده نور سالم عمل می‌کند در حالی که درمان جدید حتی در مواردی که این سلولها کاملا از بین رفته‌اند نیز کار می‌کند. این محققان با استفاده از یک فرآیند نسبتا جدید که به سلول های بنیادی جنینی اجازه خودسازماندهی به شکل ساختارهای شبکیه مانند در یک ذره سه بعدی ژله‌یی را داده، توانسته‌اند سلولهای گیرنده نور تولید کنند.
همچنین در یک دستاورد مهم برای درمان های انسانی، این دانشمندان مرحله بهینه‌ای در رشد سلول‌ها را که حدود 24 روز بوده، برای پیوند آنها در چشم موشها شناسایی کردند. در این مرحله، سلول‌های گیرنده نور هنوز نسبتا نابالغ هستند اما پس از کاشت، راه خود را برای ترمیم بخش‌های چشم پیدا کرده و در آن مناطق به طور کامل بالغ می‌شوند. اگر سلول ها به طور کامل به شکل ساختارهای گیرنده نور بالغ موسوم به بخش های بیرونی رشد کنند، دیگر قادر به پیوند به این شیوه نخواهند بود.
به گفته محققان، آنها اکنون یک نقشه راه برای انجام این فرآیند با سلولهای بنیادی جنینی انسان دارند. آنها در حال حاضر پیش‌سازهایی برای سلول‌های گیرنده نور انسانی پرورش داده‌اند. چالش پیش روی این دانشمندان اکنون کارا کردن کافی این فرآیند برای پیوند است. در همین حین، محققان قصد دارند پیوندهای بیشتری انجام داده و قابلیت بینایی موش‌ها پس از این پیوند را نمایش دهند. با وجود رشد سلول‌های پیوندی و اتصال موفق آنها به عصب‌ها، هنوز تعداد کافی از این سلولها برای بازیابی بینایی موش‌ها پیوند نشده است.

محققان سیستم رایانه‌یی جدیدی را توسعه داده اند که امکان ترجمه زبان اشاره به متن را برای ناشنوایان فراهم می کند. محققان مایکروسافت آسیا با همکاری موسسه تکنولوژی محاسباتی در آکادمی علوم چین از یک حسگر حرکتی کینکت برای تبدیل زبان اشاره به متن استفاده کرده اند. برنامه نرم افزاری مخصوصی برای حسگر حرکتی کینکت توسعه داده شد که امکان ترجمه زبان اشاره آمریکایی (ASL) به متن را فراهم می کند. این سیستم رایانه‌یی در دو حالت کار می کند؛ حالت اول شامل ترجمه ساده است که حرکات فیزیکی دست یا حرکات بدن را به متن یا گفتار ترجمه می کند. حالت دوم وضعیت ارتباطی است که امکان برقراری ارتباط بین یک ناشنوا را با فرد دیگری که در حال تایپ متن به زبان انگلیسی است، فراهم می کند و در این حالت فرد ناشنوا نیازی به تایپ متن ندارد. برخلاف نمونه های قبلی، سیستم جدید علاوه بر کلمات می تواند جملات کامل زبان اشاره فرد ناشنوا را به متن ترجمه کند. سیستم رایانه‌یی ترجمه زبان اشاره به متن ویژه ناشنوایان همچنان در دست طراحی و تکمیل است، اما محققان امیدوارند که در آینده نزدیک نمونه ارزان و عملکردی را به بازار عرضه کنند.

زنانی که سن آنها زیر 18 سال بوده و از سرطان جان سالم به در برده‌اند سه برابر بیشتر در مقایسه با افراد سالم احتمال بروز ناباروری در آنها وجود دارد. سرطان می‌تواند یک بیماری ناتوان‌کننده با یک دوره بهبود طولانی سخت و طولانی مدت باشد. در یک مطالعه جدید، محققان به اثرات ابتلا به سرطان در دوران جوانی پرداختند. این مطالعه بر موضوع باروری در مقابل ناباروری زنان پس از نجات از سرطان متمرکز شده است. یک تیم تحقیقاتی، بازماندگان از سرطان دوران کودکی را که زیر 21 سال سن داشتند مورد بررسی قرار داد. محققان، 3531 زن نجات یافته از سرطان دوران کودکی را که قبل از رسیدن به سن 18 سالگی مبتلا به سرطان شده بودند مورد بررسی قرار دادند. محققان دریافتند نجات‌یافتگان از سرطان که در تلاش برای باردار شدن بودند 50 درصد کمتر در مقایسه با خواهر و برادرهایشان احتمال دارد باردار شوند.

دانشمندان متوجه شدند كه چگونه يك ژن كه ارتباط آن از مدت ها پيش با چاقي مشخص شده است مي تواند انسان را با افزايش حس گرسنگي چاق كند. واريان معمولي ژن FTO كه از هر شش نفر، يكي را تحت تاثير قرار مي دهد احتمال چاق شدن را ۷۰ درصد افزايش دهد اما تا اكنون دانشمندان نمي دانستند كه اين ژن چگونه اين كار را انجام مي دهد. اكنون گروهي از محققان انگليسي با استفاده از يك سري آزمايشات متوجه شده اند كه افراد داراي اين واريان ژني نه تنها سطح هورمون گرسنگي (گرلين) در خونشان بيشتر است بلكه حساسيت مغزشان به اين ماده شيميايي نيز بالاتر است.
اين كشف به دنبال مطالعه نمونه هاي خون افراد مورد مطالعه پس از صرف غذا ، بررسي تصاوير ام.آر.آي مغزي آنها و مطالعات پايه سلولي كه توليد گرلين را در سطح مولكولي مورد مطالعه قرار مي دهد، بدست آمد. محققان گفتند: نتيجه حاصله از اين مطالعه مي تواند روش هاي درماني جديد موثري را براي چاقي ارائه دهد. يك مطالعه كه پيش از اين انجام شده بود، نشان داده است كه مي توان سطح گرلين را با مصرف يك رژيم غذايي مملو از پروتيين كاهش داد. محققان مي گويند: ژن FTO تنها بخش كوچكي از همه گيري چاقي را شامل مي شود اما يافته اخير گام مهمي در جهت كشف عوامل مختلف درگير به شمار مي رود.
شيوع چاقي در سراسر جهان با نرخ هشدار دهنده اي در حال افزايش است و كشورهاي توسعه يافته و كشورهاي در حال توسعه، هر دو درگير اين معضل شده اند. چاقي يك عامل خطر ساز مهم براي ابتلا به ديابت، بيماري قلبي و برخي سرطان ها به شمار مي رود. طبق اعلام سازمان بهداشت جهاني، دستكم ۸/۲ ميليون بزرگسال هر سال در نتيجه داشتن اضافه وزن و يا چاقي جان خود را از دست مي دهند و بيش از ۴۰ ميليون كودك زير پنج سال در سال ۲۰۱۱ داراي اضافه وزن بودند. نتايج اين مطالعه در مجله Clinical Investigation منتشر شده است.

مهندسان بيوپزشكي دانشگاه كاروليناي شمالي آمريكا با استفاده از يك اسفنج هوشمند موفق به درمان ديابت و سرطان شدند. اسفنج داراي خلل و فرج هاي بسياري است. زماني كه اسفنج توسط انسولين احاطه مي شود، مقداري از آن توسط منافذ اسفنج ذخيره و به بخش هاي مورد نياز بدن ارسال مي شود. مهمترين چالش براي ساخت اين ماده اسفنجي شكل، حداكثر سازگاري آن با بدن انسان است؛ به اين منظور از پلي ساكاريد موجود در استخوان ميگو و خرچنگ براي ساخت اين اسفنج هوشمند استفاده شده است.
سطح اسفنج حاوي هزاران نانوكپسول است كه از يك پليمر متخلخل ساخته شده اند. اين كپسول ها حاوي ماده اي به نام گلوكز اكسيداز هستند كه انسولين را احاطه مي كنند.  با استفاده از اين فرآيند هيچ انسوليني به هدر نمي رود. زماني كه ميزان قند خون بيمار ديابتي افزايش پيدا مي كند، گلوكزهاي درون كپسول وارد عمل و باعث آزاد شدن يون هاي هيدروژن مي شوند. اين يون ها با رشته هاي پلي ساكاريد تركيب و منجر به توليد بارهاي مثبت در سراسر اسفنج مي شوند.  همان طور كه مي دانيم، بارهاي همنام يكديگر را دفع مي كنند. دفع بارهاي مثبت توسط همديگر باعث انبساط اسفنج و ترشح انسولين درون كپسول ها و ورود آن به جريان خون مي شود. انسولين يك ماده محرك براي هدايت گلوكز به بخش هاي مختلف بدن و تنظيم قند خون است.
براي درمان سرطان، كار از اين نيز ساده تر مي شود، چرا كه محيط تومورهاي سرطاني مملو از يون هاي هيدروژن است و فقط كافي است كه منافذ كپسولي شكل، از داروهاي سرطاني پر شوند. با استفاده از اين روش مي توان سلول هاي سرطاني را به طور مستقيم هدف گيري كرد. اين آزمايش براي اولين بار روي موش انجام شده است و قند خون آن به مدت ۴۸ ساعت تنظيم مانده است. نتايج كامل اين تحقيقات در شماره اخير نشريه ACS Nano به چاپ رسيده است.

پژوهشگران به‌ تازگي توانستند از جريان متابوليسم طبيعي بدن استفاده و از ادرار برق توليد كنند. بنا به گفته اين پژوشگران، در آينده مي‌توان اين تكنولوژي را در توالت‌ها به كار گرفت و برق توليد كرد. بر اساس پژوهشي كه توسط دانشمندان دانشگاه شهر بريستول، واقع در جنوب غربي انگلستان، انجام شده است، ادرار انسان مي‌تواند حتي يك موبايل را شارژ كند. اين دانشمندان از جريانات طبيعي متابوليسم باكتري‌ها استفاده كرده و از ادرار انسان انرژي الكتريكي توليد كردند. انرژي توليد شده براي يك صحبت تلفني كوتاه، يك پيامك يا حتي يك بار مرورگري در اينترنت كافي است. اين نخستين باري است كه از طريق ادرار انسان، برق براي شارژ موبايل توليد شده است. اين روش قرار است توسعه پيدا كند.  
عامل توليد برق از ادرار، باكتري‌ها هستند. به گفته پژوهشگران، ادرار از ميان سلول‌هاي سوخت ميكروبي عبور مي‌كند كه كاركردشان مانند يك نيروگاه كوچك است و در آنجا ماده غيرآلي به نيروي الكتريكي تبديل مي‌شود. انرژي پديد آمده، محصول جنبي روند سوخت و ساز ارگانيسم‌هاست. هر چه مقدار ادرار بيشتر باشد، انرژي بيشتري نيز توليد مي‌شود. بنا به گفته يكي از اين پژوهشگران، مي‌توان در آينده اين تكنولوژي را در توالت‌ها كارگذاري كرد و از برق توليد شده براي دوش گرفتن يا توليد نور استفاده كرد.  در جاهاي ديگر نيز از نيروگاه‌هاي سلولي سوخت ميكروبي استفاده مي‌شود، اما ميزان برق توليد شده از اين طريق آنقدر زياد نيست كه در اقتصاد كاربرد وسيع داشته باشد. پژوهشگران نتايج اين تحقيق را در نشريه علمي Physical Chemistry Chemical Physics منتشر كردند.

محققان مركز علوم و فناوري نانوي آمريكا، با استفاده از فناوري نانو ( نانوفيبرهاي طلا )موفق به ترميم قلب آسيب ديده شدند. در پي يك حمله قلبي به بافت قلب آسيب جبران ناپذيري وارد مي شود. در اين حالت سلول هاي قلب قابليت تكثير و ترميم را از دست مي دهند و مقدار سلول هاي بنيادي قلب كاهش پيدا مي كند.  محققان مركز علوم و فناوري آمريكا با استفاده از نانوفيبر طلا موفق به حل اين مشكل شده اند. در اين فرآيند با استفاد از رشته هاي نامريي طلا، بافت مصنوعي قلب مهندسي مي شود و مانند وصله در قسمت آسيب ديده قرار مي گيرد. مزيت اين روش نسبت به ساير روش هاي پيشرفته ديگر، قابليت هماهنگي آن با ساير بخش هاي قلب از نظر مدارهاي الكتريكي است.
اين بافت مصنوعي به راحتي مي تواند سيگنال هاي الكتريكي بين ساير سلول ها را بهينه كند. در اين حالت ضربان و ريتم قلب بدون هيچ مشكلي مانند حالت طبيعي انجام مي شود. سلول هاي قلب داراي پروتئيني روي سطح خود هستند كه وظيفه آن انتقال سيگنال هاي الكتريكي است. زماني كه سلول هاي قلبي آسيب مي بينند، اين پروتئين ها از بين مي روند. درست است كه سلول هاي قلب و ساير اندام هاي بدن قادر به ترميم خود هستند ولي اين فرآيند با سرعت بسيار پاييني انجام مي شود و در اكثر مواد بيمار اين فرصت را ندارد و ازبين مي رود. وظيفه نانوفيبر طلا، انتقال سيگنال ها عصبي تا بهبود كامل سلول هاي قلب و توليد پروتئين هاي مسئول انتقال سيگنال هاست. سلول هاي مورد نياز براي ساخت اين وصله، از بدن خود بيمار گرفته مي شوند و روي يك داربست سازگار با بدن قرار مي گيرند.   نتايج كامل اين بررسي در شماره اخير نشريه Materials Chemistry B به چاپ رسيده است.

محققان مي گويند كه بازنشستگي ديرهنگام خطر بيماري آلزايمر يا انواع ديگر زوال عقل را به تاخير مي اندازد. محققان فرانسوي در اين مطالعه ۴۲۹ هزار نفر با ميانگين سني ۷۲ سال را كه از مدت بازنشستگي آنها متوسط ۱۲سال گذشته بود ، مورد بررسي قرار دادند. محققان متوجه شدند كه ۲/۳ درصد اين افراد به زوال عقل پيشرفته مبتلا بودند اما ميزان ابتلا به اين بيماري با افزايش سن بازنشستگي اين افراد كاهش نشان مي داد.  به عنوان مثال كساني كه در سن ۶۵ سالگي بازنشسته شده بودند حدود ۱۵ درصد كمتر در معرض خطر زوال عقل نسبت به كساني قرار داشتند كه در سن ۶۰ سالگي بازنشسته شده بودند.
پيش از اين دانشمندان انگليسي نيز اعلام كرده بودند كه تعويق بازنشستگي افراد به ‌مدت چند سال مي‌تواند باعث تعويق بروز بيماري‌هاي زوال عقل مانند آلزايمر شود. دانشمندان كينگزكالج لندن با بررسي ۱۳۰۰ ‌نفر كه به بيماري‌هاي زوال عقل مبتلا بودند به اين نتيجه رسيدند كه بروز اين بيماري در افراد، با تحصيلات، اشتغال و بازنشستگي، ارتباط مستقيم دارد. محققان اعلام كردند : افرادي كه ديرتر بازنشسته مي‌شوند در مقايسه با افرادي كه زودتر بازنشسته مي‌شوند، مدت زمان بيشتري در مقابل ابتلا به آلزايمر دوام مي‌آورند. براساس ادعاي اين دانشمندان هر يك سال كار بيشتر براي افرادي كه در شرف بازنشستگي هستند ۶ هفته ابتلاي احتمالي آنها به آلزايمر را به تعويق مي‌اندازد. پيش‌تر در برخي تحقيق‌ها مشخص شده بود كه سطح تحصيلات بالاتر، احتمال ابتلا به بيماري‌هاي زوال عقل از جمله آلزايمر را كاهش مي‌دهد. آلزايمر يكي از بيماري‌هاي شايع زوال عقل در ميان افراد مسن است واز هر ۲۰نفري كه بالاي ۶۵‌سال سن دارند يك نفر به اين بيماري مبتلا مي‌شود.

دانشمندان موفق به ساخت لنزهايي شده اند كه توان ديد افراد مبتلا به بيماري انحطاط ماكولار يا پيرچشمي را ۲.۸ برابر افزايش مي دهد. محققان دانشگاه لوزان سوئيس و دانشگاه سن ديه گو در كاليفرنيا به منظور بهبود بينايي افراد مبتلا به انحطاط ماكولار( پيرچشمي) كه با بالا رفتن سن پديد مي آيد، لنزهاي تماسي ساخته اند كه قابليت بزرگنمايي تصاوير تا ۲.۸ برابر را دارد. 
نتايج اين تحقيق كه در مجله اپتيك اكسپرس به چاپ رسيده نشان مي دهد، محققين اين پژوهش با استفاده از عدسي هاي پولاريزه كه از كريستال مايع تشكيل شده اند، لنزي ساخته اند كه به انسان امكان بزرگنمايي تصاوير را مي دهد. اين لنز كه ۱.۷ ميلي متر ضخامت دارد از لنزهاي معمولي سنگين تر است. اثر بزرگنمايي اين لنز به دليل وجود ۴ عدسي در آن است كه آن را به يك تلسكوپ كوچك تبديل مي كنند.
محققان اين پژوهش اميدوارند بتوانند توليد گسترش لنزهايي با قابليت بزرگنمايي تصاوير را گسترش دهند. اين لنز در پايان سال جاري ميلادي بر روي انسان نيز آزمايش خواهد شد. البته مواد به كار رفته در لنز انساني با لنز به كار رفته در اين تحقيق متفاوت است و از نوعي پليمر ساخته خواهد شد كه برخلاف لنزهاي كنوني در برابر هوا نفوذناپذير باشد.  انحطاط ماكولار يكي از بيماري هاي چشمي شايع در كهنسالي است كه با ابتلا به اين بيماري به تدريج بينايي مركزي چشم فرد از بين مي رود.

محققان دانشكده پزشكي هاروارد، راهكارهاي ساده و عملي براي جلوگيري از سكته مغزي ارايه كردند. سكته مغزي يكي از علل عمده مرگ و مير يا ناتواني عضلاني در سراسر جهان است. فرآيند بروز سكته مغزي دقيقاً مشابه با سكته قلبي است با اين تفاوت كه نقطه اثر سكته مغزي در ناحيه مغز و ستون فقرات است. علت بروز سكته مغزي، توسعه پلاك‌هاي آترواسكلروتيك و لخته شدن خون در رگ‌هاي اصلي گردن و ساقه مغز است.  زماني كه لخته خون باز مي‌شود، تكه‌هاي آن وارد انشعابات مختلف رگ‌هاي خوني و سپس وارد مغز مي شود. بر اساس اين فرآيند، خون لازم به بخش‌هاي مختلفي از مغر نمي‌رسد و سلول‌ها به‌طور ناگهاني مي‌ميرند. اين مكانيسم سكته مغزي ناميده مي شود.
مطالعات اخير محققان دانشكده پزشكي هاروارد نشان مي‌دهد كه اين عارضه كشنده با چند راهكار ساده و تغييرات جزيي در شيوه زندگي قابل مهار است. در اين تحقيقات علاوه بر تاكيد به حفظ آرامش و جلوگيري از تنش‌هاي روحي، به چهار مكمل غذايي كه از بروز سكته جلوگيري مي‌كند، اشاره شده است. اين مكمل‌ها عبارتند از : 
فوليك اسيد: فوليك اسيد با نام شيميايي فولات نيز شناخته مي‌شود. اين مكمل دارويي محلول در آب است و توليد گلبول قرمز مي كند ومقادير بالاي آن در سبزيجات سبزرنگ و غلات سبوس دار وجود دارد.
هموسيستئين يك ماده شيميايي است كه توسط اسيد آمينه توليد مي‌شود. زماني كه ميزان فوليك اسيد بدن كاهش پيدا كند، ميزان اين ماده شيميايي در بدن افزايش پيدا مي‌كند كه توسط آزمايش خون تشخيص داده مي‌شود. افزايش اين ماده شيميايي باعث رسوب كلسترول، كلسيم و تشكيل لخته خون مي‌شود. براي جلوگيري از تمام اين عارضه ها، مصرف روزانه ۴ ميلي گرم اسيد فوليك توصيه شده است. 
عصاره هسته انگور: عصاره هسته انگور حاوي يك ماده شيميايي به نام proanthocyanins است كه تمام راديكال‌هاي آزاد را جذب مي‌كند.  اين ماده خوراكي ميزان التهاب ديواره داخلي عروق و كلسترول بد را كاهش مي‌دهد و از بروز سكته جلوگيري‌ مي‌كند.
منيزيم: ماده معدني منيزيم يكي از مهمترين مواد غذايي توصيه شده براي سلامت عروق است كه از التهاب رگ‌ها و تشكيل پلاك جلوگيري مي كند. منيزيم حساسيت بدن نسبت به انسولين را افزايش مي دهد و براي بيماران ديابتي توصيه شده است.  مصرف روزنه ۶۰۰ ميلي‌گرم منيزيم در روز توصيه شده است. برخي از مواد غذايي حاوي منيزيم عبارتند از : سبزيجات سبز رنگ، آجيل و انواع دانه‌هاي روغني، ماهي، لوبيا، آووكادرو، شكلات تلخ،  لبنيات كم‌چرب، انجير، ميوه خشك، برنج قهوه‌اي، موز.
روغن ماهي: تمام مواد عذايي دريايي شامل مقادير بالايي از اسيد امگا ۳ هستند كه از بروز سكته مغزي جلوگيري مي‌كنند.

در پي يك بيماري بسيار نادر به نام سندرم لهجه خارجي فرد بيمار شروع به صحبت كردن با لهجه‌اي جديد وغير بومي مي‌كند. اين بيماري مي‌تواند بر اثر ضربه‌اي به سر يا يك حمله ميگرني به ‌وجود آيد. بيماري سندرم لهجه زبان خارجي بيماري‌ بسيار نادر است. فردي كه به اين بيماري مبتلا مي‌شود، يك شبه داراي لهجه زباني خارجي مي‌شود.
اين بيماري مي‌تواند بر اثر وارد شدن ضربه‌اي به مغز يا حتي يك حمله‌ ميگرني يا سكته به وجود ‌آيد. پس از آن، بيماران در حقيقت دچار يك مشكل زباني مي‌شوند و ديگر قادر به خلاص شدن از آن لهجه نيستند. سندرم لهجه زبان خارجي باعث افسردگي و اضطراب مي‌شود. يكي ازعواقب آن اين است بيماران در زندگي روزمره احساس انزوا مي‌كنند. كسي كه گفتار معمولي زبان خود را از دست مي‌دهد، تا حدودي قسمتي از شخصيت خود را نيز از دست مي‌دهد، زيرا از طريق اين سندرم، ملودي زبان فرد بيمار نيز تغيير مي‌كند. به همين خاطر كساني كه گفتاردرماني مي‌كنند، تلاش دارند كه روي گفتاراين بيماران كار كنند؛ تا اينكه بتوانند به آهنگ پيشين صداي آنها نزديك شوند.   
معروفترين مورد اين بيماري در زمان جنگ جهاني دوم رخ داد. در آن زمان يك خانم نروژي پس از مجروح شدن ناحيه‌اي از سرش دچار اين بيماري شد. در پي اين حادثه وي ديگر زبان نروژي را با لهجه آلماني صحبت مي‌كرد. به همين دليل اطرافيان وي به او گمان جاسوسي براي آلمان ها داشتند. براي اين بيماري كه نخستين بار در سال ۱۹۰۷ ميلادي كشف شد تاكنون هيچ راه درماني پيدا نشده است. متخصصان هنوز شناخت كاملي از اين بيماري ندارند. ولي آنها گمان مي‌برند كه صدمه‌هاي كوچك در قسمت چپ مغز انسان مي‌تواند به اين بيماري منجر شود. اين قسمت از مغز داراي ناحيه‌اي است كه مختص توانايي صحبت كردن است.  

يک مطالعه آينده‌نگر نشان مي‌دهد بعد از وقوع فيبريلاسيون دهليزي، بروز اختلالات شناختي سرعت مي‌گيرد. در يک بررسي محققان 5000 فرد بالاي 65 سال سالم و بدون هيچگونه سابقه سکته مغزي يا فيبريلاسيون دهليزي اوليه را به‌مدت 7 سال مورد پيگيري قرار دادند. در خلال اين مدت، 11% اين افراد مبتلا به فيبريلاسيون دهليزي شدند. بعد از تعديل متغيرهاي مختلف، آشکار شد پس از تشخيص فيبريلاسيون دهليزي در افراد، متوسط نمرات در دو آزمون شناختي سريع‌تر از کساني که به اين بيماري مبتلا نشده بودند، کاهش پيدا کرد. به گفته پژوهشگران آستانه اختلالات شناختي و زوال عقل درافراد مبتلا به فيبريلاسيون دهليزي در سنين پايين‌تري رخ مي‌دهد. آنها اشاره مي‌کنند که ارتباط بين AF و کاهش شناخت بعد از حذف افراد مبتلا به نارسايي قلبي از مطالعه کمتر مي‌شود؛ بنابراين برون‌ده قلبي پايين به دنبال نارسايي قلبي ممکن است توضيحي براي اين ارتباط باشد.

آپنه شديد حين خواب عامل پيش‌بيني‌کننده مستقل و قابل‌توجهي براي خطر مرگ ناگهاني قلبي (SCD) است. محققان 11 هزار بيمار متوالي را که براي اولين بار تحت پلي‌سومنوگرافي قرار گرفتند به‌مدت 5 سال پيگيري نموده تا ميزان نياز به احياي قلبي ريوي يا بروز SCD را در آنها مورد بررسي قرار دهند. نتيجه حکايت از بروز سالانه 27/0% مرگ‌و‌مير بود. با درنظر گرفتن متغيرهاي مختلف، وجود کمترين ميزان اشباع اکسيژن شبانه کمتر از 78% با افزيش خطر SCD همراه بود (نسبت خطر 81/1). همچنين شاخص آپنه – هيپوپنه بالاي 20 در هر ساعت نيز با افزايش اين خطر همراهي داشت. محققان مي‌گويند تکرار اشباع‌زدايي (desaturation) اکسيژن مرتبط با آپنه حين خواب مي‌تواند سبب اکتوپي بطني و ديس‌ريتمي شده و در نهايت در اين بيماران ميزان انعقادپذيري شبانگاهي افزايش مي‌يابد.

تازه‌ترين تحقيقات نشان مي‌دهد انجام آزمون DNA غيرتهاجمي در سه‌ماهه اول بارداري مي‌تواند نياز به نمونه‌گيري از پرزهاي جفتي براي تشخيص آنوپلوييد‌هاي جنيني را کاهش دهد. در مطالعه اول ، که شامل 90 هزار بارداري تک‌قلو بود، محققان زناني‌که بايد براي تعيين تريزومي 21 تحت آزمون سنجش DNA ‌آزاد سلول‌هاي خون مادري، (cfDNA)، سونوگرافي و غربالگري بيوشيميايي قرار مي‌گرفتند را مورد بررسي قرار دادند. يافته‌ها نشان داد با پيشنهاد انجام آزمون cfDNA به زناني‌که نتايج آزمون بيوشيميايي، آنان را در گروه پرخطر قرار مي‌داد، در 98% موارد مشکل‌ تشخيص داده مي‌شد،‌ درحالي‌که احتمال تشخيص در موارد آزمون تهاجمي تنها زير 1% بود. در مطالعه ديگري براي غربالگري تريزومي 21، 18 و 13، علاوه بر سونوگرافي و مطالعات بيوشيميايي، از آزمون cfDNA به‌طور روتين در 1000 بارداري تک قلو استفاده شد. همه تريزومي‌ها تشخيص داده شدند؛ ميزان نتايج مثبت کاذب براي cfDNA 1/0% بود درحالي‌که سونوگرافي و غربالگري بيوشيميايي 4/3% مثبت کاذب داشتند.

تازه‌ترين تحقيقات نشان مي‌دهد سندرم پاي بيقرار عامل پيش‌بيني‌کننده مستقلي براي مرگ‌ومير در ميان مردان است. محققان براساس يک مطالعه آينده‌نگر روي بيش از 18 هزار مرد سالم و پيگيري آنان به‌مدت 8 سال و با در نظرگرفتن عوامل مخدوش‌کننده از جمله سن‌ و شيوه زندگي،‌ دريافتند مردان مبتلا به سندرم پاي بيقرار (RLS) در مقايسه به آنهايي که به اين مشکل دچار نيستند، 30% بيشتر در معرض خطر مرگ قرار دارند. در زيرگروهي از مردان بدون مشکلات عمده نظير سرطان و بيماري‌هاي قلبي– عروقي احتمال مرگ‌ومير تا دوبرابر افزايش داشت. افزايش مرگ‌ومير به‌صورت اوليه ناشي از بيماري‌هاي تنفسي،‌ بيماري‌هاي خوني، بيماري‌هاي غدد درون‌ريز و متابوليک و اختلالات ايمني بود. محققان اينطور استنباط مي‌کنند که تغييرات فشارخون شبانه مرتبط با RLS مي‌تواند عامل زمينه‌اي بالقوه براي وقوع مرگ‌و‌مير در ميان اين مردان باشد.

محققان موسسه تحقيقاتي كارولينسكا در سوئد، دريافتند كه كاهش ناگهاني دما يكي از عوامل موثر در افزايش كلسترول و در نتيجه افزايش احتمال سكته قلبي است.  محققان با بررسي نحوه سوختن چربي قهوه‌اي در بدن موش‌ها دريافتند كه قرار گرفتن در معرض سرما موجب ضخيم‌شدن ديواره رگ‌ها و افزايش خطر سكته قلبي مي‌شود. چربي قهوه‌اي كه پيش از اين تصور مي‌شد براي بدن مفيد است و يكي از عوامل كليدي كاهش وزن محسوب مي‌شد، وظيفه تبديل انرژي حاصل از مواد خوراكي به گرما را بر عهده دارد. 
در اين آزمايش به منظور بررسي فرآيند تبديل غذا به گرما، ابتدا محققان چند موش‌ را با استفاده از تغييرات ژنتيكي توليد كردند. اين موش‌ها مستعد تصلب شريان بودند؛ سپس موش‌ها به دوسته دسته تقسيم شده و گروه اول به مدت ۸ هفته در دماي ۳۰ درجه و گروه دوم در دماي ۴ درجه نگهداري شدند.  درهواي سرد، چربي سفيد به چربي قهوه‌اي تبديل شده و سپس طي فرآيندي در بدن گرما توليد مي‌كند. اين فرآيند در هر دو گروه موش‌ها مورد بررسي قرار گرفت و مشخص شد در طول آن اسيدهاي چرب و گليكول توليد مي‌شود و در نتيجه آن كبد شروع به توليد كلسترول بد يا ال‌دي ‌ال مي‌كند. اين نوع كلسترول سبب افزايش ضخامت ديواره رگ‌ها و در نتيجه افزايش احتمال سكته قلبي مي‌شود. در پايان براي تاييد صحت اين نتايج، ۱۴ نفر داوطلب كه داراي سطح بالايي از كلسترول بد بودند، به مدت چهار ساعت در طول دو روز در دماي ۱۶ درجه مورد آزمايش قرار گرفتند. پس از پايان زمان آزمايش، ميزان كلسترول بد موجود در خون داوطلبان افزايش چشمگيري يافت.
نتايج حاصل از اين تحقيق، بيانگر وجود ارتباط بين كاهش دماي هوا و افزايش سكته قلبي است.  اين نتيجه‌گيري با نتايج حاصل از تحقيقي كه به مدت چهارسال به منظور بررسي ارتباط بين هواي سرد و حمله قلبي در انگليس و ولز انجام شد، انطباق دارد. بر اساس اين تحقيق به ازاي هر درجه كاهش دماي هوا، ۲۰۰ مورد به آمار سكته‌هاي قلبي افزوده مي‌شود. معمولا اختلاف دماي بين محيط بيرون و منزل در روزهاي گرم تابستان حدود ۲۳ درجه است كه موجب افزايش سكته قلبي مي‌شود. پزشكان به افراد و به‌خصوص سالمندان توصيه مي‌كنند كه بدن خود را در معرض تغييردماي شديد قرار ندهند. گزارش كامل اين تحقيقات در شماره اخير نشريه Cell Metabolism به چاپ رسيده است.

مطالعات اخير محققان مركز پزشكي دانشگاه كاليفرنيا نشان مي دهد كه انسولين مهمترين عامل توليد شير مادر است. مهمترين وظيفه انسولين، هدايت گلوگز به سلول ها و كنترل عملكرد صحيح آنهاست. زماني كه كلوگز به سلول ها فرستاده نشود، هيچ منبع انرژي براي فعاليت سلول ها وجود ندارد. تحقيقات نشان مي دهد كه غدد شيري سينه در دوران شيردهي به انسولين بسيار حساس هستند. اين اولين بار است كه اهميت انسولين در فرآيند توليد شير در مادران به وضوح مشخص شده است. در ادامه اين تحقيقات آمده است كه مادراني كه متابوليسم گلوكز در آنان بهينه نيست، مشكل بيشتري در توليد شير در دوران شيردهي دارند. برخي از نشانه هاي موجود دراين افراد، اضافه وزن، سن بالاي بارداري و تولد نوزادي با وزن بالاست. 
تابه حال تصور محققان بر اين بود كه غدد شيري هيچ نقشي در حمل انواع قندها مانند گلوكز ندارند. با توجه به اين بررسي، مهمترين عامل كمبود شير در مادران اختلالات انسولين گزارش شده است.معمولاً مادراني كه بدنشان نسبت به انسولين مقاومت دارد، دچار اختلالات مربوط به انسولين هستند. تغذيه با شير مادر اهميت زيادي دارد. تحقيقاتي كه اخيراً انجام شده نشان مي دهد كه توسعه بخش هايي از مغز كودكاني كه توسط شير مادر تغذيه مي شوند، بيشتر است. اين بخش ها مربوط به يادگيري زبان، توانايي هاي شناختي و احساسات است.

محققان موسسه درمان ژنتيكي سن رافائل واقع در ايتاليا به تازگي دريافتند كه ويروسي كه موجب بروز بيماري ايدز مي‌شود، توانايي درمان دونوع بيماري ژنتيكي را دارد. محققان توانستند با استفاده از ويروس HIV، دونوع بيماري ژنتيكي موسوم به لوكوديستروفي و سندروم ويسكات آلدريچ را در ۶ كودك درمان كنند.  اين نوع درمان با استفاده از ويروس HIV كاملاً ايمن است.
محققان در اين تحقيق ۶ كودك داوطلب را از سه سال قبل با استفاده از اين ويروس تحت درمان قرار دادند و درحال حاضر وضعيت آن‌ها كاملاً رضايت‌بخش است.  ايده استفاده از ويروس HIV براي درمان اين بيماري‌هاي ژنتيكي در سال ۱۹۹۶ مطرح شد. هر دو اين بيماري ها به دليل يك اختلال ژنتيكي بروز مي كند و در آن ميزان يك پروتئين حياتي در سنين كودكي كاهش چشمگير پيدا مي كند. در بيماري لوكو ديستروفي، سيستم عصبي بيمار تحت تاثير قرار مي‌گيرد و با گذشت زمان توانايي‌ تشخيصي و برخي قابليت‌هاي ذهني بيمار از بين مي‌رود.  پس از سال‌ها تحقيق در لابراتوار، محققان ايتاليايي روشي را يافتند كه در آن مي‌توانند اين اختلال ژنتيكي را با استفاده از سلول‌هاي بنيادين مغز استخوان بيمار درمان كنند. 
در اين روش ساختار ژنتيكي سلول‌هاي بنيادين با استفاده از ويروس HIV اصلاح شده است و مجددا به بدن بيمار تزريق مي‌شود تا پروتئين‌هاي لازم را به اندام‌هاي مختلف برساند. در سندروم ويسكات آلدريچ، سيستم ايمني بدن تضعيف و بيمار مستعد ابتلا به انواع عفونت‌ها و سرطان مي‌شود. در اين بيماري سلول‌هاي خون مستقيما تحت تاثير قرار مي‌گيرد. براي درمان اين بيماري نيز با استفاده از روش مشابهي، سلول‌هاي بنيادين اصلاح شده به بدن بيمار وارد مي شود و عملكرد سيستم ايمني وي را تصحيح مي‌كند. در اين پروژه تحقيقاتي بيش از ۷۰ نفر از محققان برجسته شركت داشتند و ۱۶ بيمار مورد درمان قرار گرفتند. البته تنها ۶ نفر از اين بيماران به مدت كافي تحت درمان بوده‌اند و نتايج تحقيق نيز به وضعيت همين ۶ نفر اشاره دارد.

نتايج نشان داد كساني كه ميزان امگا ۳ در خونشان در بالاترين حد است ۷۱ درصد بيش از ديگران در معرض خطر ابتلا به نوع كشنده سرطان پروستات قرار دارند كه به سرعت پيشرفت مي‌كند و به سختي درمان مي شود. محققان مركز تحقيقات سرطان فرد هاچينسون در آمريكا مي‌گويند مصرف كپسول‌هاي امگا ۳ نه تنها خطر سرطان پروستات را كم نمي‌كند بلكه احتمال موارد كشنده اين بيماري را هفتاد درصد افزايش مي‌دهد. اين پژوهشگران معتقدند هيچ مدرك قطعي وجود ندارد كه ثابت كند مكمل‌هاي غذايي براي سلامت سودمند هستند.
اسيد چرب امگا ۳ نوعي اسيد چرب اشباع نشده است كه در بدن ساخته نمي شود اما براي سوخت و ساز ضروري است. ماهي‌هاي روغني شامل ماهي آزاد، اِسقُمري اطلس (نوعي ماهي تن)، قزل‌آلا و شاه ماهي از منابع سرشار امگا ۳ هستند و مصرف هفتگي اين ماهي‌ها توصيه شده است. امگا ۳ بعنوان ماده‌اي شناخته شده كه خواص ضد التهابي دارد و براي پيشگيري از سكته‌هاي قلبي و مغزي، التهاب مفصل (آرتروز)، سرطان‌ها و افزايش تواناييهاي ذهني و پيشگيري از آلزايمر استفاده شده است.
با اين حال سودمندي مصرف امگا ۳ موضوعي بحث برانگيز بوده و برخي پژوهشگران و پزشكان معتقدند دلايل كافي براي اين نتيجه‌گيري وجود ندارد.
پژوهشگران مركز هاچينسون در اين تحقيق خون ۸۳۴ مرد مبتلا به سرطان پروستات را با خون ۱۳۹۳ مرد سالم مقايسه كردند. در باره سودمندي امگا ۳ براي قلب و مغز اخيرا ترديدهاي زيادي ابراز شده است. بعلاوه، در اين افراد خطر ابتلا به نوع خفيف‌تر سرطان پروستات ۴۳ درصد بيشتر است. اين مقدار امگا ۳ در خون با خوردن هفته‌اي بيش از دو وعده ماهي آزاد ايجاد مي شود. دكتر آلن كريستال محقق ارشد اين پژوهش با اشاره به نتيجه تحقيق ديگري كه ۱۲ سال پيش انجام شده مي‌گويد ما يك بار ديگر نشان داديم كه مكمل‌هاي غذايي ممكن است مضر باشند. هر چه تحقيقات بيشتري انجام مي دهيم - و من در بيشتر دوران كارم در اين تحقيقات شركت كرده ام - متوجه مي شويم كه دزهاي بالاي مكمل‌هاي غذايي در پيشگيري از بيماري ها سودي ندارند و ممكن است حتي اين خطر را افزايش دهند.
هنوز روشن نيست اين چربي چگونه باعث رشد تومور مي‌شود اما برخي حدس مي‌ زنند شايد امگا ۳ سيستم ايمني را ضعيف مي‌كند يا اينكه به دي‌ان‌اي (DNA) آسيب مي‌زند. سالانه ۷۰۰ ميليون پوند در انگليس صرف خريد مكمل‌هاي غذايي مي‌شود. روغن ماهي يك پنجم مكمل‌هاي غذايي را كه سالانه در انگليس مصرف مي شوند تشكيل مي‌دهد. فعالان محيط زيست مي‌گويند بازار كپسول‌هاي امگا ۳ باعث افزايش شكار كوسه‌هايي شده كه در آب‌هاي عميق زندگي مي‌كنند. بجز ماهي‌هاي روغني، امگا ۳ در گردو، تخم كدو، توفو (پنير شير سويا) و سبزي هايي كه برگ‌هاي سبز تيره دارند يافت مي‌شود. انجمن قلب انگليس مصرف هفتگي ماهي‌هاي روغني را توصيه كرده و به كساني ناراحتي قلبي دارند توصيه كرده هفته‌اي دو يا سه بار از اين ماهي‌ها بخورند.
سرطان پروستات يكي از شايعترين سرطان‌هاي مردان است و احتمال آن با افزايش سن بيشتر مي شود. در انگليس اين سرطان شايع‌ترين سرطان در مردان است اما در ايران، هشتمين سرطان شايع در مردان است.  اخيرا در تحقيق ديگري كه درباره سودمندي سلنيوم و ويتامين اي (E) در پيشگيري از سرطان پوستات انجام شد مشخص شد كه سلنيوم تاثيري در پيشگيري ندارد و ويتامين E اين خطر را بيشتر هم مي كند.
تاثير امگا ۳ در پيشگيري از بيماري‌هاي قلبي هم در چندين تحقيق كه اخيرا انجام شده زير سوال رفته است. بررسي ۲۰ تحقيقي كه روي هفتاد هزار نفر انجام شده است نشان داده كه امگا ۳ خطر بيماري‌هاي قلبي را كاهش نمي‌دهد. با اين حال برخي از متخصصان نتيجه تحقيق مركز سرطان هاچينسون را قطعي فرض نكرده‌اند و معتقدند به تحقيقات بيشتري نياز است. دكتر ايان فريم از مركز تحقيقات سرطان انگليس مي گويد مطالعات وسيع‌تر و پيچيده‌تري لازم است تا بتوانيم خطرات امگا ۳ در رژيم غذايي را با منافع آن بسنجيم. سارا ويليامز مسئول اطلاع رساني مركز تحقيقات سرطان انگليس مي ‌گويد:  شواهد اين كه امگا ۳ بر سرطان پروستات تاثير مي‌گذارد متناقض هستند و متاسفانه اين تحقيق هم موضوع را حل نكرده است.

مطالعات اخير محققان دانشگاه كنت اوهايو نشان مي دهد كه استفاده افراطي از تلفن همراه، مهمترين عامل چاقي و اضافه وزن است. استفاده بيش از حد از تلفن همراه موجب مي شود كه بدن فرد مدام در حالت غير فعال و بي حركت باشد و اين امر منجر به افزايش وزن مي شود. با پيشرفت تكنولوژي هاي مختلف قابل نصب روي تلفن همراه، اين وسيله به يك ابزار مهيج براي تمام سنين تبديل شده است. افراد به خصوص نوجوانان زمان زيادي را با تلفن همراه خود مي گذرانند.  گشت و گذار در اينترنت، بازي هاي رايانه اي ، ارسال پيامك و موارد ديگر باعث مي شود كه افراد هنگام استفاده از تلفن همراه متوجه گذر زمان نشوند. بعضي از افراد عادت دارند كه هنگام استفاده از تلفن همراه از تنقلات مختلف استفاده كنند و اين موضوع نيز فرآيند افزايش وزن را تشديد مي كند.  معمولاً هنگام استفاده از تلفن همراه، ستون فقرات و گردن در حالت مناسبي قرار ندارد. پس از ساعت هاي طولاني استفاده از تلفن همراه، عضلات منقبض مي شوند.
يكي ديگر از عوامل موثر در ارتباط بين تلفن همراه و افزايش وزن، استفاده از آن در رختخواب است. افرادي كه قبل از خواب از تلفن همراه استفاده مي كنند، ديرتر مي خوابند و خواب راحت و منظمي ندارند و بي توجهي به ساعات خواب و كم خوابي نيز يكي از مهمترين عوامل چاقي است. در اين تحقيق، بيش از ۵۰۰ كاربر تلفن همراه در سنين و شغل هاي مختلف مورد بررسي قرار گرفته اند. نتيجه اين تحقيق محققان را شگفت زده كرد چراكه برخي از نوجوانان دبيرستاني، بيش از ۱۴ ساعت در روز سرگرم تلفن همراه خود بوده اند. محققان بر اين باورند كه نسل جديد گوشي هاي هوشمند منجر به گسترش سبك زندگي بي تحرك شده است.

تحقيقات اخير محققان دانشگاه كاليفرنيا بركلي نشان مي دهد كه كم خوابي و خستگي مهمترين عامل مشاجره و اختلاف زوجين است. تحقيقات انجام شده بر روي ۱۰۰ زوج در رده سني ۲۵ تا ۴۵ سال نشان مي دهد كه خواب نامنظم مهمترين عامل بروز اختلافات زوجين است.  خواب منظم و كافي شبانه باعث مي شود كه بدن در تمام مدت روز درحالت آماده باش باشد.  خواب كافي همچنين باعث تعادل فشار خون و كاهش هورمون هاي استرس مي شود. افرادي كه به خواب شبانه خود اهميت نمي دهند مدام مضطرب هستند و آستانه تحمل بسيار پاييني دارند.  كم خوابي خطر بروز حملات قلبي و سكته مغزي را افزايش مي دهد. يكي ديگر از مهمترين اثرات كم خوابي، كاهش حضور ذهن و حافظه است.
تحقيقات اخير نشان مي دهد كه كم خوابي مهمترين عامل بروز مشاجره و اختلاف در زوجين و به خصوص زوج هاي جوان است. يكي ديگر از مهمترين اثرات كم خوابي، افسردگي است كه در روابط زناشويي و اجتماعي اثرات مخربي دارد. مشاوران خانواده در آمريكا از زوج هايي كه اختلاف داشتند، خواستند كه به مدت يك هفته هر شب ساعت ۱۰ به رختخواب بروند و ساعت ۷ صبح از خواب برخيزند و دوباره به مشاور مراجعه كنند. نتيجه كاملاً شگفت انگيز بود چراكه در اين حالت بيشتر اختلاف نظرهاي آنان برطرف شده بود. خواب كافي در روابط اجتماعي و شغل فرد نيز تاثيرات به سزايي دارد. روانشناسان به افراد توصيه مي كنند كه به كيفيت خواب خود توجه كنند. خوردن شام سبك و عدم استفاده از تلفن همراه و لپ تاپ در اتاق خواب از بدخوابي جلوگيري مي كند. شرايط مساعد محيطي از جمله دماي اتاق خواب، ميزان نور و رختخواب راحت نيز از اختلال خواب جلوگيري مي كند. نتايج كامل اين تحقيقات در شماره اخير نشريه Social Psychological and Personality Science به چاپ رسيده است.

محققان مي گويند بزودي از شكلات، نوشابه هاي گازدار و ديگر غذاهاي مملو از قند مي توان براي تشخيص سرطان استفاده كرد. دانشمندان با رديابي چگونگي جذب قند در بدن، روشي را براي تشخيص سرطان ابداع كرده اند. بر اساس اعلام ديلي ميل، تومورهاي بدخيم نسبت به بافت هاي سالم، گلوكز بسيار بيشتري براي رشد سريع خود مصرف مي كنند.  محققان دانشگاه كالج لندن با تنظيم يك دستگاه تصويربرداري «ام.آر.آي» براي بررسي جذب گلوكز، متوجه شدند كه تومورها پس از مصرف چيزي شيرين بوضوح نمايان مي شوند. 
اين موفقيت، جايگزين امن تر و ساده تري نسبت به فناوري هاي استاندارد راديو اكتيو به شمار مي رود و مي تواند در عرض ۱۸ ماه در دسترس قرار گيرد. دستگاه هاي «ام.آر.آي»، دستگاه هاي معمول و عادي هستند كه هيچ عارضه جانبي براي بيمار ندارند. همچنين استفاده از اين روش جديد، روشي ايمن و ارزان قيمت است كه مي توان آن را به دفعات مكرر براي رديابي واكنش سرطان به درمان استفاده كرد. در اين مطالعه همچنين محققان متوجه شدند كه رشد سرطانزايي را مي توان بدنبال جذب گلوكز از طريق تصويربرداري «ام.آر.آي» تشخيص داد. اين مطالعه در مجله «نيچر مديسن» (Nature Medicine) منتشر شده است.

نتايج يك تحقيق پزشكي نشان مي دهد كه مصرف زياد گوشت قرمز و فراورده هاي آن از جمله هات داگ، همبرگر و استيك خطر ابتلا به «ديابت نوع ۲» را در بلندمدت افزايش مي دهد. دكتر «فرانك هووا» از دانشكده بهداشت عمومي هاروارد و همكاران وي، ۲۶ هزار و ۳۵۷ مرد و ۴۸ هزار و ۷۰۹ زن را در فاصله زماني ميان سال هاي ۱۹۸۶ و ۲۰۰۶ ميلادي مورد مطالعه قرار دادند. در اين مطالعه افراد مورد بررسي، پرسشنامه هايي را در مورد غذاهايي كه مصرف مي كردند تكميل كرده و محققان اين پرسشنامه ها را هر چهار سال به روز مي كردند. همچنين عواملي از قبيل سن، سابقه خانوادگي، نژاد، وضعيت تاهل، ميزان مصرف گوشت قرمز و استعمال سيگار در اين افراد مورد بررسي قرار گرفت. ساير عوامل شيوه زندگي از قبيل فعاليت فيزيكي، مصرف الكل، مصرف كالري و كيفيت رژيم غذايي اين افراد نيز مورد مطالعه قرار گرفت.
بر اساس گزارش يونايتدپرس، «آن پن» از دانشگاه ملي سنگاپور كه در زمان حضور در دانشگاه هاروارد بر روي اين مطالعه فعاليت كرده، مي گويد: متوسط مردم، روزانه ۵/۱ وعده گوشت قرمز و فراورده هاي آن را مصرف مي كنند. نتايج اين مطالعه كه در مجله American Medical Association منتشر شده، نشان مي دهد، خطر ابتلا به «ديابت نوع ۲» در افرادي كه به اندازه نصف ميزان گوشتي كه در روز مصرف مي كنند به مصرف روزانه گوشت خود اضافه مي كنند، طي يك دوره چهار ساله ۴۸ درصد افزايش مي يابد. اين مطالعه همچنين نشان داد: با اين وجود، افرادي كه مصرف گوشت قرمز خود را كاهش مي دهند خطر ابتلا به «ديابت نوع ۲» در آنها نيز ۱۴ درصد كاهش مي يابد.

محققان معتقدند كه يك جلسه ۲۰ دقيقه اي يوگا بهتراز تمرينات متوسط تا پيشرفته ايروبيك سبب تقويت عملكرد مغز مي شود. ادوارد مك اولي پروفسور و مدير آزمايشگاه فيزيولوژي ورزش در دانشگاه ايلينويز گفت: در اين مطالعه محققان ۳۰ زن جوان را كه يوگا انجام مي دادند مورد بررسي قرار دادند. وي كه رياست اين مطالعه را بر عهده داشت افزود: يوگا يك علم و روش زندگي باستاني هندي است كه نه تنها شامل حركات و اعمال فيزيكي مي شود بلكه باعث تنظيم تنفس و تمدد اعصاب (مديتيشن) نيز مي شود.  وي ادامه داد: براي انجام يوگا به تمركز شديد حواس نياز است با اين وجود فوايد بالقوه اين ورزش كاملا كشف نشده است.  ورزش يوگا شامل يك جلسه ۲۰ دقيقه اي وضعيت هاي نشسته، ايستاده و خوابيده به پشت است كه شامل انقباض ايزومتريك و تمدد اعصاب از گروه هاي عضلاني مختلف و تنظيم تنفس مي شود.  هر جلسه يوگا با يك وضعيت مراقبه و تنفس عميق به پايان مي رسد.
افراد شركت كننده همچنين يك جلسه ورزشي ايروبيك را كه شامل راه رفتن و تند راه رفتن بر روي يك تردميل براي ۲۰ دقيقه مي شد، انجام دادند.  محققان گفتند: نتيجه اين مطالعه نشان داد كه افراد مورد مطالعه بعد از انجام يوگا، زمان واكنش آنها و دقتشان نسبت به كارهاي شناختي بهبود يافته بود.  بر اساس اين گزارش، بعد ازانجام ورزش هوازي ايروبيك پيشرفت هاي قابل ملاحظه اي در عملكرد حافظه اي افراد مشاهده نشد.  يافته هاي اين مطالعه در مجله Physical Activity and Health منتشر شده است.

محققان دانشگاه براون واقع در رود آيلند آمريكا، موفق به ساخت ابزاري براي تحليل گريه نوزادان شده اند . اين ابزارسلامتي و رشد نوزادان را به طور لحظه اي كنترل مي كند. اين ابزارنسبت به امواج صوتي گريه كودكان حساس است و والدين و پزشكان را از فرآيند سلامتي و رشد نوزادان آگاه مي كند زيرابرخي از فركانس هاي گريه نوزادان توسط گوش انسان شنيده نمي شود و تحليل آن به عهده اين دستگاه است. برخي از نوزادان همراه با يك اختلال عصبي مادرزادي متولد مي شوند؛ دلايل متفاوتي براي اين اختلال وجود دارد ولي به غير از موارد مادرزادي، عوارض دوران بارداري و تولد زودهنگام از مهمترين عوامل اين اختلال محسوب مي شود.
شناسايي اين اختلال در سال هاي اوليه زندگي به هيچ عنوان امكان پذير نيست ولي اين دستگاه به راحتي اختلالات عصبي را نشان مي دهد.  علاوه بر اختلالات عصبي، اين دستگاه قادر به تشخيص انواع اختلالات رفتاري نيز هست. همچنين ۸۰ پارامتر ديگراز قبيل حجم صوت گريه كودكان نيز توسط اين دستگاه آناليز مي شود. يكي ديگر از كاربردهاي اين دستگاه، تحليل اولين نشانه هاي سندرم دان در نوزادان است. محققان بر اين باورند كه تمام اطلاعات لازم براي كنترل سلامتي و رشد نوزادان در گريه آنان نهفته است. درحال حاضر نمونه هايي از اين دستگاه فقط درتعدادي از بيمارستان ها موجود است. مراحل اوليه تست اين دستگاه با موفقيت انجام شده است.

پژوهشگران در بخش عصب‌شناسي دانشگاه «استنفورد» مي‌گويند واکسن جديدي را کشف کرده‌اند که مي‌تواند بخشي از مشکلات افراد مبتلا به بيماري ديابت نوع يک را برطرف کند. تحقيقات اوليه نشان داده که استفاده از اين واکسن نمي‌تواند نياز بيماران را به تزريق انسولين مورد نياز برطرف کند ولي توليد انسولين را در بدن افراد افزايش مي‌دهد و از اين طريق از بروز پيچيده‌ترين و دردناک‌ترين عوارض اين بيماري جلوگيري خواهد کرد. به نوشته وب سايت «هلث ري» اين دارو برخلاف واکسن‌هاي معمول در درمان بيماري‌هايي مثل فلج اطفال و يا آنفولانزا که فعاليت بخش ايمني بدن را تشديد مي‌کنند، بخشي از واکنش‌هاي سيستم ايمني بدن را کاهش مي‌دهد. پژوهشگران در تحقيقات خود توانسته‌اند بخش مشخصي از سيستم ايمني بدن را شناسايي کنند که مربوط به بيماري ديابت نوع يک است. دکتر «لارنس اسينمن» از مسوولان اين تحقيقات مي‌گويد: «ما بدون اينکه به ساير بخش‌هاي ايمني بدن صدمه بزنيم توانستيم سلول‌هاي ياغي و مزاحمي را که به بخش توليد انسولين در بدن حمله مي‌کنند از بين ببريم. وقتي حملات اين سلول‌ها کاهش يابد بدن مي‌تواند براي مقابله با ديابت انسولين بيشتري توليد کند.» اين واکسن طوري ساخته شده که بخشي از دي ان اي سيستم دفاعي بدن را تغيير مي‌دهد و مانع از ارسال پيام‌هايي مي‌شود که سلول‌هاي توليد انسولين را نابود مي‌کنند.
پژوهشگران اين تحقيقات را طي پنج سال گذشته در مورد هشتاد داوطلب مبتلا به بيماري ديابت نوع يک انجام داده‌اند. سنجش ميزان توليد انسولين در بدن کار بسيار دشواري است و به همين خاطر پژوهشگران در مورد اين داوطلبان ميزان ماده ديگري را به نام C-peptide اندازه‌گيري کردند. نتايج تحقيقات نشان داد که تحت تاثير استفاده از اين واکسن ميزان اين ماده در بدن داوطلبان رو به افزايش گذاشت که مي‌تواند نشانه‌اي از افزايش توليد انسولين تلقي شود. در عين‌حال پژوهشگران تقريبا مطمئن هستند که افزايش ماده C-peptide در بدن بيماران بخشي از دشوارترين عوارض بيماري ديابت را مثل نارسايي در چشم، مشکل کليه‌ها و نارسايي‌هاي قلبي کاهش مي دهد. دکتر اسينمن مسوول اين تحقيقات مي‌گويد که طي سال آينده دور بعدي تحقيقات باليني در مورد اين واکسن انجام خواهد شد. ساير کارشناسان بيماري ديابت هشدار مي‌دهند که واکنش سيستم دفاعي بدن به بيماري ديابت نوع يک بسيار پيچيده و ناشناخته است، بنابراين هنوز براي اميدوار شدن به اين واکسن بسيار زود است. در عين حال به دليل تاثيرگذاري اين واکسن روي دي ان اي سيستم دفاعي بدن بايد آزمايش‌هاي بيشتر و دقيق‌تري در مورد آن انجام شود تا از سلامت آن مطمئن شويم.

 پزشکان بيمارستان دانشگاه شهر رگنسبورگ آلمان، روشي جديد براي درمان سرطان کشف کرده‌اند. آنها با شوک الکتريکي حاوي ولتاژ بالا مي‌توانند سلول‌هاي سرطاني را از بين ببرند، به گونه‌اي که بافت‌هاي کناري سالم بمانند. جراحان بيمارستان دانشگاهي شهر رگنسبورگ براي از بين بردن سلول‌هاي سرطاني از روشي جديد بهره‌برداري مي‌کنند. آنها براي اين کار از سوزن‌هاي بسيار کوچک و نازک اما داغ استفاده مي‌کنند. در هنگام عمل جراحي پزشکان اين سوزن‌ها را که قطر تنها چند ميلي‌متري دارند به بدن بيمار فرو مي‌کنند. در کنار اين جراحان نيز يک دستگاه سونوگرافي قرار دارد تا اينکه آنها بتوانند دقيقا مشاهده کنند که سوزن را به کجاي بدن بيمار وارد مي‌کنند. زماني که جراح سوزن را براي مثال وارد توموري مي‌کند، اين سوزن به مدت کوتاه در ميان آن سلول‌هاي سرطاني داغ مي‌شود و آنها را از بين مي‌برد. اما اين روش مشکلاتي نيز دارد. کريستيان اشتروزينسکي، يکي از مديران اين پروژه در اين‌باره مي‌گويد: «ما در برخي موارد در اين روش با دشواري مواجه مي‌شويم. براي مثال زماني که اين سلول‌ها در کنار رگ‌هاي خوني يا عضوهاي مهم بدن همچون معده قرار گرفته باشند». به گفته‌ي او در چنين مواردي، داغي سوزن نه‌تنها سلول‌هاي سرطاني را از بين مي‌برد، بلکه سلول‌هاي سالمي را که در کنار آنها هستند نيز نابود مي‌کند. اما اين جراحان روش بهتر و تازه‌تري براي درمان سرطان يافته‌‌اند. آنها به جاي اينکه از گرما استفاده کنند، از انرژي برق بهره مي‌گيرند. هنگامي که سوزن وارد بدن بيمار مي‌شود، آنها از طريق اين سوزن‌ها، شوک‌هاي الکتريکي با ولتاژ بالا به سلول‌هاي سرطاني وارد کرده و بدين وسيله آنها را مورد ضربات الکتريکي قرار مي‌دهند. کريستيان اشتروزينسکي مي‌گويد: «با اين روش سلول‌هاي سرطاني نخست شکافته و پس از آن از طريق بدن بيمار دفع مي‌شوند.» به گفته اين پزشکان، سلول‌هاي سرطاني حاوي آب زيادي هستند و به همين خاطر به شوک الکتريکي واکنش بزرگي نشان مي‌دهند. کريستيان اشتروزينسکي اين روش را بر ۳۵ بيمار که داراي سرطان کبد بودند آزمايش کرده و به نتايج خوب و مناسبي رسيده است.

تحقيق اخير محققان دانشگاه تنسي، در ناكسويل آمريكا نشان مي دهد كه استفاده مكرر از صابون هاي ضدباكتري در نوزان بسيار مضر است. صابون هاي ضدباكتري داراي مواد شيميايي هستند كه به نوزادان آسيب وارد مي كند. اين مطالعه كه بر روي موش‌ها انجام شده نشان مي دهد كه عمر موش‌هاي تازه متولدشده اي كه در مقابل اين تركيبات قرار مي گيرند كمتر از سايرين است.
در اين صابون ها تركيباتي به نام Triclocarban وجود دارد كه براي ازبين بردن باكتري ها مورد استفاده قرار مي گيرد. اين تركيبات معمولا اندام تناسلي نوزادان را هدف قرار مي‌دهند و به آنان آسيب وارد مي كنند. محققان در نتايج اين بررسي‌ها گفته‌اند كه به هيچ وجه استفاده از صابون هاي ضدباكتري را منع نمي‌كنند و حتي استفاده از آن‌ها را در مكان هايي مانند بيمارستان، كه امكان عفونت بيشتر وجود دارد توصيه مي‌كنند؛ ولي با توجه به سيستم دفاعي ضعيف نوزادان و حساسيت زياد پوست آنان، استفاده مكرر از اين صابون ها براي آنان توصيه نمي‌شود. در اين ميان مواد شوينده‌اي كه تركيبات شييمايي قوي در آنان حداقل است براي نوزادان توصيه شده است. در بزرگسالان نيز اين تركيبات شيميايي توسط پوست جذب مي شوند؛ بنابراين به مادران باردار توصيه شده است كه مصرف انواع مواد شوينده را به حداقل كاهش دهند. نتايج اين آزمايش در نود و پنجمين نشست سالانه غدد درون ريز و متابوليسم سانفرانسيسكو اعلام عمومي شده است.

محققان دانشگاه علوم پزشكي استراليا، علت بروز سندروم خستگي مزمن را شناسايي كردند. بر اساس تحقيقات آنان، ضعف غدد فوق كليوي مهمترين عامل بروز خستگي مفرط است. محققان استراليايي دريافتند اختلال در عملكرد غدد فوق كليوي منجر به بروز سندرم خستگي مزمن مي‌شود. سندرم خستگي مزمن يكي از متداول‌ترين بيماري‌هاي جوامع امروزي بشر است. اين سندرم معمولا داراي عوارضي همچون سردرد، تب، درد عضلاني، اختلال عصبي، افزايش وزن، گلودرد، درد مفاصل و البته خستگي است.
ممكن است اين سندروم به دلايل مختلفي بروز كند، اما مهمترين عامل عفونت‌هاي ويروسي است.  اغلب متخصصان معتقدند كه بروز اين سندروم با ضعف سيستم ايمني بدن داراي ارتباط مستقيم است.
در تحقيقي كه توسط دانشگاه علوم پزشكي استراليا انجام پذيرفت، مشخص شد ضعف عملكرد غدد فوق كليوي يكي از علل اصلي بروز خستگي مزمن است. اين غدد وظيفه تنظيم قندخون، توليد هورمون آدرنالين و كورتيزول را بر عهده دارند و امكان عكس‌العمل سريع در شرايط استرس زا را براي ما فراهم مي‌كنند. 
در اين تحقيق كه با شركت ۱۰۰ داوطلب انجام گرفت، رژيم غذايي و علائم جسمي ۱۰۰ زن و مرد مبتلا به اختلال عملكرد غدد فوق‌كليوي مورد بررسي قرار گرفت و از تحليل نتايج به دست آمده مشخص شد كه اين بيماران تمام علائم سندروم خستگي مزمن را دارند، سپس مقدار مشخصي هورمون آدرنالين به بدن داوطلبان تزريق و در بازه‌هاي زماني مشخص وضعيت هوشياري و ميزان علائم سندروم در آن‌ها مورد بررسي قرار گرفت. در پايان آزمايش مشخص شد كه با تزريق هورمون آدرنالين، علائم سندروم خستگي مزمن تا حد چشمگيري كاهش مي‌يابد. همچنين محققان با بررسي نحوه تغذيه اين افراد دريافتند كه موضوع كليدي براي اجتناب از سندروم خستگي مزمن، تنظيم قند خون است كه با رعايت رژيم غذايي مناسب تامين مي‌شود. بهره‌مندي از يك رژيم غذايي كامل شامل غلات سبوس‌دار، ميوه، گوشت قرمز بدون چربي، مرغ، ماهي، تخم‌مرغ، لبنيات، سبزيجات و روغن زيتون مي‌تواند علائم اين سندروم را به حداقل برساند.

محققان انگلیسی اسکالپل هوشمندی توسعه داده‌اند که از قابلیت بو کشیدن تومورهای سرطانی برخوردار بوده و می‌تواند انقلابی در اعمال جراحی تشخیصی سرطان بوجود آورد. در حال حاضر جراحان برای برداشتن بافت سرطانی از اسکن های تهیه شده قبل از جراحی استفاده می‌کنند؛ همچنین روش نمونه برداری در حین عمل برای تعیین بافت سالم از سرطانی صورت می‌گیرد، اما تمام این روش‌ها زمان‌بر و نسبتا پر هزینه هستند که نتایج کاملا دقیقی را نیز ارائه نمی‌کنند. سالانه 300 هزار مورد ابتلا به سرطان در انگلیس تشخیص داده می‌شود که منجر به انجام اعمال جراحی شده، اما بهترین جراحان نیز نمی توانند نسبت به برداشتن کامل تومور سرطانی اطمینان داشته باشند و در این شرایط بیمار به عمل های تکمیلی بعدی نیاز خواهد داشت.
اسکالپل (scalpel) وسیله‌ای بسیار تیز و برنده است که جراحان برای ایجاد برش بر روی بافت‌های بدن از آن استفاده می‌کنند. اسکالپل هوشمند iKnife قادر به تمایز قائل شدن بین بافت‌های سالم از تومورهای سرطانی است که می‌تواند عمل‌های جراحی برای برداشتن توده‌های سرطانی را با تحول چشمگیری مواجه سازد. دکتر «زولتان تاکاتس» از پزشکان کالج سلطنتی لندن و مخترع اسکالپل هوشمند تأکید می‌کند: با استفاده از iKnife بیماران تحت آزمایشات نمونه‌برداری کمتری قرار گرفته و شانس بیشتری برای نجات خواهند داشت؛ امکان تشخیص لحظه‌ای نوع یک بافت مشکوک و آگاهی از سرطانی بودن آن، کمک شایانی به روند معالجه و بهبود بیماران می‌کند. 
این چاقوی جراحی ترکیبی از دو ابزار است که به جراح برای برش دادن و نفوذ بداخل بافت کمک می‌کند؛ قطعه اول یک اسکالپل الکتریکی است که برای برش دادن بافت مورد استفاده قرار می‌گیرد و در هنگام برش، دودی تولید می‌کند که می‌تواند برای تشخیص سرطانی بودن بافت مورد استفاده قرار بگیرد. به گفته دکتر «تاکاتس»، این دود ارزشمند حاوی اطلاعات مهمی در خصوص گوشت سوخته شده است. در قطعه دوم از یک لوله برای جمع‌آوری دود و هدایت آن به طیف سنج جرمی استفاده شده است؛ با تجزیه و تحلیل این دود و مقایسه ساختار شیمیایی آن با ساختار تومورهای سرطانی شناخته شده، جراح براحتی می تواند سرطانی بودن بافت را تشخیص دهد.
این اسکالپل نتیجه لحظه‌ای در اختیار جراح قرار می‌دهد که از صحت و دقت کم نظیری برخلاف روش های متداول برخوردار است؛ همین عامل باعث کاهش پتانسیل میزان عود تومور و نجات تعداد بیشتری از مبتلایان به سرطان خواهد شد. نتایج در کمتر از یک ثانیه بر روی صفحه نمایشگر متصل به اسکالپل هوشمند iKnife نمایش داده می‌شود. عملکرد این چاقوی هوشمند در هنگام عمل جراحی بر روی 91 بیمار مبتلا به سرطان مورد آزمایش قرار گرفت که حاکی از توانایی 100 درصدی در تشخیص تومورهای سرطان است؛ نتایج این تحقیق در مجله Science Translational Medicine منتشر شده است. در حال حاضر از اسکالپل هوشمند iKnife در سه بیمارستان شهر لندن به عنوان بخشی از یک مطالعه گسترده استفاده می‌شود و در صورت موفقیت آمیز بودن عملکرد آن، تا سه سال آینده در اختیار جراحان قرار خواهد گرفت.

محققان آمریکایی موفق به کشف ارتباط بین دو آنزیم مغز و سطوح غیر طبیعی ترس و اضطراب در موش‌ها شده‌اند که می‌تواند بینش جدید در خصوص اختلالات رشدی مرتبط با طیف اوتیسم ارائه کند. مطالعه قبلی ارتباط بین کمبود این آنزیم در انسان و ناتوانی رشد در طیف اوتیسم را نشان داده بود. عصب‌شناسان و متخصصان زیست مولکولی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی در تحقیقات اخیر خود موش‌های فاقد آنزیم‌های مونوآمینو اکسیداز B و A که در کدهای ژنتیکی انسان و موش در کنار یکدیگر هستند را مورد بررسی قرار دادند.
این تحقیق نشان می‌دهد، فقدان این پروتئین‌های خاص مغزی رابطه مستقیمی با سطوح غیرطبیعی ترس دارد. دکتر «ژان شیه» از محققان مدرسه پزشکی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی تأکید می‌کند: موش‌های فاقد آنزیم MAO A/B‌ مدل مناسبی برای توسعه مداخلات پزشکی برای درمان اختلالات عصبی محسوب می‌شوند. شدت تغییرات در موش‌های فاقد MAO A/B در مقایسه با موش‌های فاقد MAO A از این ایده پشتیبانی می‌کند که ویژگی‌های شبه اوتیسمی احتمالا با مقدار سطوح مونو آمین به خصوص در مراحل اولیه رشد و نمو در ارتباط است. نتایج این یافته در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شده است.

دانشمندان آمریکایی مدعی‌اند شیوه‌ای را برای خاموش‌کردن کروموزوم اضافی که موجب بروز سندروم داون می‌شود، یافته‌اند. محققان مدرسه پزشکی دانشگاه ماساچوست موفق ‌شده‌اند در آزمایشگاه از بروز این شرایط در سلول‌های انسانی جلوگیری کنند. آن‌ها معتقدند که این موفقیت سرانجام به درمان سندروم داون خواهد انجامید. پیشتر از ژن‌درمانی برای درمان مشکلات پزشکی ناشی از وجود نقص‌ ژنتیکی استفاده شده، اما این نخستین باری است که ساکت‌کردن اثر یک کروموزوم کامل ممکن شده است.
تیمی از دانشمندان دانشگاه ماساچوست ژنی موسوم به XIST را به سلول‌های بنیادی رشد‌ داده‌ شده در آزمایشگاه که مبتلا به سندروم داون بودند، افزودند. این ژن در رشد طبیعی سلول مهم است زیرا یکی از دو کروموزوم X را که در رحم زنان وجود دارد، خاموش می‌کند. محققان دریافتند که می‌توان از این ژن برای خاموش‌کردن کپی اضافی کروموزوم 21 عامل سندروم داون استفاده کرد. به گفته دکتر جین لارنس، این موفقیت علاوه بر استفاده از اساس سلولی برای درمان سندروم داون، امکان استفاده از یک ژن منفرد را برای تصحیح‌کردن بیان بیش از اندازه یک کروموزم کامل فراهم کرده و ژن‌درمانی برای سندروم داون را به واقعیت نزدیک‌تر می‌کند.
سندروم داون شرایطی ژنتیکی است که موجب بروز ناتوانی‌های یادگیری و طیفی از مشخصه‌های جسمانی می‌شود.  افراد مبتلا به این سندروم اغلب کوتاهتر از حد متوسط هستند و دارای چشم‌های به سمت بالا و گوش‌هایی کوچک هستند. همچنین امکان ابتلای آن‌ها به نارسایی‌های قلبی، مشکلات تیروئیدی، عفونت‌ها، اختلالات خونی و شروع زودهنگام بیماری آلزایمر زیاد است. سندروم داون یکی از شایع‌ترین عوامل ژنتیکی در بروز ناتوانایی‌هایی یادگیری بوده و حدود 750 نوزاد مبتلا به این شرایط هر سال در انگلیس متولد می‌شوند.

محققان «مرکز تنظیم ژنومی» (CRG) در بارسلونا موفق به احیای شبکیه چشم با استفاده از بازبرنامه‌ریزی عصبی شدند. هم‌اکنون خطوط تحقیقاتی مختلفی برای بررسی امکان احیای بافت از طریق بازبرنامه‌یزی سلولی وجود دارند که یکی از مکانیسم‌های مورد مطالعه، بازبرنامه‌ریزی از طریق هم‌جوشی سلولی است. پیا کازما، رییس گروه احیا و بازبرنامه‌ریزی مرکز تنظیم ژنومی و تیم علمی‌اش از روش هم‌جوشی سلولی برای بازبرنامه‌ریزی عصب‌های شبکیه استفاده کردند. این مکانیسم شامل وارد کردن سلول‌های بنیادی مغز استخوان به درون شبکیه آسیب‌دیده است.
سلول‌های غیرقابل‌تمایز جدید با نورون‌های شبکیه هم‌جوشی داشته و قابلیت احیای بافت را به دست می‌آورند. این نخستین بار است که دانشمندان موفق به احیای شبکیه و بازبرنامه‌زیزی نورون‌های آن از طریق هم‌جوشی هسته‌یی داخل بدن شده‌اند. محققان حاضر در این پروژه یک گذرگاه سیگنال‌دهنده را شناسایی کرده‌اند که هنگام فعال‌شدن به نورون‌ها امکان بازبرنامه‌یزی‌شدن از طریق هم‌جوشی با سلول‌های مغز استخوان را می‌دهد.
این کشف نه تنها به دلیل کاربردهای پزشکی ممکن برای احیای شبکیه بلکه به دلیل احیای احتمالی دیگر بافت‌های عصبی از اهمیت فراوانی برخوردار است. مطالعه جدید نشان می‌دهد که احیای بافت‌های عصبی از طریق هم‌جوشی سلولی در پستانداران ممکن است و همچنین این تکنیک نوین را به عنوان مکانیسمی بالقوه برای احیای بافت عصبی پیچیده‌تر توصیف می‌کند. جزئیات این مطالعه در Cell Reports منتشر شد.

خواب ناكافي ريتم طبيعي بدن را بر هم مي زند و اين باعث مي شود توانايي مغز براي يادگيري اطلاعات تازه كاهش يابد. نتيجه تحقيق گسترده‌اي كه در انگليس بر روي ۱۱ هزار كودك انجام شده نشان مي‌دهد كودكاني كه دير (بعد از ۹ شب) و در ساعت‌هاي متغير مي‌خوابند در خواندن و حساب كردن از بچه‌هايي كه سر وقت و به اندازه كافي مي‌خوابند عقب‌تر هستند. در اين تحقيق پژوهشگران اطلاعاتي را درباره كودكان، سه، پنج و هفت ساله جمع آوري كردند تا متوجه شوند آيا يادگيري آنها ربطي به عادت خوابيدن آن‌ها دارد يا نه.
اين تحقيق نشان داد نامنظم بودن ساعت خواب در كودكان سه ساله بيشتر از سنين ديگر است و در هفت سالگي نيمي از كودكان سر وقت مي خوابند، يعني بين هفت و نيم تا هشت شب. علاوه بر اين، تاثير بدخوابي و كم‌خوابي در دختر بچه‌ها بيشتر از پسربچه ها است و به مرور زمان هم افزايش پيدا مي كند. استاد دانشگاه كالج لندن كه اين پژوهش زير نظر او انجام شده، بي نظمي در خواب نشانه آشفتگي زندگي خانواده است و به نظر مي‌رسد كه تاثير منفي در رشد مهارت‌هاي شناختي كودكان بيشتر محصول اين بي‌نظمي در زندگي خانواده است تا اختلال خواب.
به گفته محققان، كودكان خانواده هاي محروم يا دچار مشكلات خانوادگي بيشتر مبتلا به بي‌نظمي در خواب شب هستند. در اين خانواده‌ها والدين كمتر ممكن است قبل از خواب براي كودكانشان كتاب بخوانند؛ اين كودكان بيشتر تلويزيون نگاه مي كنند و معمولا پاي تلويزيون مي‌خوابند. به گفته پروفسور ساكر، نتيجه تحقيق نشان مي دهد كه عادت دادن بچه‌ها به خواب مناسب از ابتداي كودكي بهترين گزينه است، اما هيچوقت براي شروع دير نيست. پژوهشگران مي‌گويند هيچ نشانه‌اي از اينكه خوابيدن زودتر از هفت و نيم شب در توانايي مغز كودكان تاثير مثبت بگذارد، وجود ندارد.
دكتر رابرت اسكات-جاپ استاد كالج سلطنتي بيماري‌ها و سلامت كودكان، درباره اين تحقيق مي‌گويد: در نگاه اول به نظر مي‌رسد كه خواب كمتر باعث كم شدن هوش كودكان مي‌شود. اما عوامل اجتماعي و زيستي كه در رشد مغز كودكان تاثير مي گذارند ارتباطي بسيار پيچيده با يكديگر دارند؛ با اين حال به نظر من، تمام كودكان براي اينكه بهترين عملكرد را در مدرسه داشته باشند، صرف نظر از زمينه خانوادگي، بايد شبها خوب بخوابند. به گفته متخصصان حدود ده ساعت خواب شبانه براي كودكان زير هفت سال ضروري است.

سوئدی‌ها ماشینی ابداع کرده‌اند که رطوبت لباس‌های حاوی عرق را به آب آشامیدنی تبدیل می‌کند. این ابزار که توسط آندریاس هامر راحی شده، لباس را برای برطرف‌کردن عرق گرما داده و سپس بخار حاصل را از خلال یک غشای ویژه عبور می‌دهد. این غشا به مولکول‌های آب امکان عبور از خلال آن را می‌دهند. از زمان عرضه این سیستم در روز دوشنبه، بیش از هزار نفر در گوتنبرگ از آن برای آشامیدن آب استفاده کرده‌اند. گفته می‌شود، مایع تولیدشده توسط این سامانه تمیزتر از آب آشامیدنی حاصل از شیر آب است. این ابداع برای بخش خیریه کودکان متعلق به یونیسف طراحی شده است زیرا 780 میلیون کودک در جهان از فقدان آب آشامیدنی پاکیزه رنج می‌برند.
سامانه ارائه‌شده از تکنیکی به نام تقطیر غشایی استفاده می‌کند که امکان عبور بخار را فراهم کرده اما باکتر‌ی‌ها، نمک، فیبرهای لباس و دیگر مواد را فیلتر می‌کند. میزان آب‌تولید شده به میزان عرق‌کردن فرد بستگی دارد، اما یک تی‌شرت نوعی معمولا 10 میلی‌لیتر آب تولید می‌کند. کیت ساخته‌شده در Gothia Cup، بزرگ‌ترین تورنمنت بین‌المللی فوتبال جوانان، به نمایش گذاشته شده است. قرار است فوتبالیست‌ها با این دستگاه پس از پایان بازی از لباس‌های عرق کرده خود آب آشامیدنی بگیرند.

پزشکان مزايا و خطرات استفاده از سي‌تي اسکن را در جهت تشخيص سرطان ريه سنجيده‌اند و اکنون اطلاعات بيشتري در اختيار دارند تا در تصميم‌‌گيري‌ها به آنها کمک کند. يک آناليز جديد در ايالات متحده حاکي از آن است که کاربرد سي‌تي اسکن با دوز کم به‌طور معني‌داري بيشتر از X-rays قفسه سينه تومورهاي ريه را مشخص مي‌کند. البته در سال 2010 نيز اين نتايج به نوعي منتشر شدند، اما پزشکان همواره معايب تابش اشعه را در نظر گرفته و به آن عمل نمي‌کردند، در حالي که ثابت شده سي‌تي اسکن با دوز کم مي‌تواند جان‌هاي زيادي را نجات دهد. در واقع با تشخيص زودهنگام تومورها در مراحل اوليه امکان درمان آنها وجود دارد و اين امر با کمک سي‌تي اسکن قابل انجام است. در اين ميان يک سوال باقي است: چه افرادي بايد تحت غربالگري قرا گيرند. در اين مطالعه که با حضور 53 هزار فرد سيگاري بين سنين 55 تا 74 سال انجام شد، به‌طور تصادفي تحت سي‌تي اسکن يا X-rays قفسه سينه سالانه به مدت 3 سال قرار گرفتند. اين مطالعه از سال 2002 آغاز شد. تا سال 2010، ميزان مرگ ميان افرادي که سي‌تي اسکن شده بودند، 20 درصد کمتر گزارش شد. در واقع سي‌تي اسکن نشانه‌هاي بالقوه سرطان را ميان 27 درصد از افراد اسکن شده نشان داد، در حالي‌که X-rays قفسه سينه توانسته بود نشانه‌ها را ميان 9 درصد افراد بيابد. لازم به ذکر است که اغلب نقاط مشکوک و ندول‌ها سرطاني نبودند. پس از پيگيري بيماران، سرطان ريه در 1/1 درصد از افراد گروه سي‌تي اسکن و 7/0 درصد از افراد گروه X-rayتشخيص داده شد. سي‌تي اسکن اين قابليت را داشت که به احتمال بيشتري سرطان ريه را در مراحل اوليه و قابل درمان مشخص کند: مرحله 1 سرطان در 158 بيمار سي‌تي اسکن شده و 70 بيمار X-ray شده کشف شد. در هرصورت بايد قبول کرد که اين روش غربالگري روشي هزينه‌بر است. از سوي ديگر تصور مي‌شود حدود 1 درصد از سرطان‌ها توسط رادياسيون در پزشکي ايجاد مي‌شوند. بنابراين بيماران نيز خود بايد آگاهانه و با اطلاع کامل از مزايا و معايب اشعه سي‌تي اسکن روش غربالگري را انتخاب کنند. البته بايد به آنها يادآور شد که ترک سيگار همچنان مهم‌ترين کار براي عدم ابتلا به سرطان است و تصور نکنند که غربالگري با سي‌تي اسکن معجزه مي‌کند. در همين رابطه مطالعه اوليه‌اي نيز که نتايج آن در نشست انجمن توراسيک آمريکا در فيلادلفيا ارايه شد حاکي از آن است که در گروه کوچکي از افراد سيگاري، 6 درصد آنها که تحت سي‌تي اسکن قرار گرفتند، سرطان ريه داشتند. نتايج ذکر شده در New England Journal of Medicine به چاپ رسيده است.