پزشکی بالینی

پژوهشگران اخيرا کشف کرده‌اند افرادي که بيشتر دچار سنگ کليه مي‌شوند، شانس بيشتري هم براي ابتلا به سنگ کيسه صفرا دارند؛ و بالعکس. اين پژوهش که در دانشگاه جانز هاپکينز در بالتيمور انجام شده، در حقيقت يک فرابررسي روي 3 مطالعه مختلف با پيگيري بين 24-14 ساله با شرکت بيش از 240 هزار نفر بوده است. گفتني است که شرکت‌کنندگان هر 3 مطالعه را پزشکان و پرستاران تشکيل مي‌داده‌اند. طي مدت پيگيري، در 5100 نفر از شرکت‌کنندگان اين مطالعه سنگ کليه و در 18500 نفر سنگ کيسه صفرا ايجاد شد. پس از تعديل از نظر مشخصات جمعيتي و سني و عوامل خطري از قبيل چاقي، ديابت، فشار خون بالا، نوع رژيم غذايي و وضعيت نامناسب سلامت، مشخص گرديد که احتمال ابتلا به سنگ کليه در افراد داراي سابقه سنگ صفراوي 32-26 درصد بيشتر از سايرين است و افراد داراي سابقه سنگ کليه هم 51-17 درصد بيش از ديگران به سنگ صفراوي مبتلا مي‌شوند. از آن‌جا که جنس و حتي طرز تشکيل سنگ‌هاي کليه و کيسه صفرا با هم تفاوت دارد (مثلا سنگ‌هاي کليه عمدتا کلسيمي هستند و سنگ‌هاي کيسه صفرا عمدتا کلسترولي)، پژوهشگران توجيه قاطعي براي اين همراهي ندارند اما فکر مي‌کنند که شايد تغيير در فلور ميکروبي روده باعث افزايش شانس بروز هر دوي اين سنگ‌ها شده باشد. بنابراين شايد بهترين راه براي پيشگيري از اين هر دو سنگ، همچنان تاکيد بر رژيم غذايي سالم و حفظ وزن مناسب باشد.

جراحي براي درمان صرع روشي است که حتي خيلي از پزشکان ناخودآگاه نسبت به آن ذهنيتي منفي دارند ولي حالا يک مطالعه جديد در انگلستان حاکي از موفقيت بسيار عالي اين روش است. در اين مطالعه که روي 615 فرد بزرگسال دچار صرع‌هاي مقاوم به درمان طبي با سابقه حدودا 20 ساله تشنج‌ها انجام شد، جراحي توانست طي مدت 10 سال پيگيري، تقريبا نيمي از اين بيماران را بدون تشنج نگه دارد و کلا در 82 درصد موارد باعث بهبود قابل ملاحظه شود. در 11 درصد موارد باقي‌مانده نيز تشنج به صورت صرع پارشيل ساده در‌آمده بود که باعث از دست رفتن هوشياري فرد نمي‌شد. اين مطالعه همچنين نشان داد که جراحي رزکسيون ناحيه تمپورال قدامي نسبت به روش‌هاي رزکسيون کورتکس خارج از لوب تمپورال با کاهش 2 برابري عود تشنج همراه است.

پژوهشگران با استفاده از دوربين‌هاي خاصي قادر به تصويربرداري از سلول‌هاي آسيب‌ديده قلبي شدند. اين پژوهشگران کارديوميوسيت‌ها را از سلول‌هاي بنيادين موش‌ها استخراج و آنها را در معرض داروهاي مختلف قرار دادند سپس به صورت همزمان از طريق دوربين‌هايي با کيفيت بالا ميزان کارديوتوکسيسيتي اين داروها بر روي کارديوميوسيت‌ها در طول زمان مورد ارزيابي قرار گرفت. سازندگان اين دوربين معتقدند به کارگيري اين تکنولوژي مي‌تواند براي تعيين دوز درمان براي هر بيمار بسيار کمک‌کننده باشد.

شرکت تجهيزات پزشکي سورين به تازگي موفق به ساخت دستگاهي شد که مي‌تواند با روش اندک- تهاجمي وريد‌هاي مورد نياز از قسمت‌هاي مختلف بدن را برداشت کند. اين وسيله که VascuClear نام دارد، نسبت به نسل‌هاي قبلي که اين شرکت ساخته بود، بسيار پيشرفته‌تر و شانس بروز آمبولي CO2 در آن کمتر است. ميزان بروز عوارضي مانند درد و عفونت در بيماران در به کارگيري از اين دستگاه بسيار کمتر است و پس از استفاده از آن ميزان بهبودي بيماران و ترخيص آنان از بيمارستان تسريع مي‌شود.

مهندسان رباتيک دانشگاه Western Reserve نوعي صندلي چرخدار هوشمند ساخته‌اند که مي‌تواند معلولان حرکتي را با امنيت بيشتري جابه‌جا کند. هدايت اين صندلي چرخدار هوشمند با يک دسته که در دستان فرد معلول جاي مي‌گيرد، انجام مي‌شود. اين صندلي فرمان‌هاي صوتي از قبيل جلو، عقب، چپ يا راست را نيز تشخيص مي‌دهد و آنها را اجرا مي‌کند. اين فرمان‌ها با قدري آناليز امنيتي اجرا خواهند شد. براي مثال اگر فرد معلول تصميم بگيرد به سمت جلو حرکت کند و در اين حرکت احتمال برخورد به موانع خطرناک يا حتي سقوط از پله‌ها وجود داشته باشد، اين فرمان از طرف ويلچير هوشمند اجرا نخواهد شد. در واقع اين ويلچير هر فرمان را به کمک تجهيزاتي نظير لنزها و سنسورهاي ويژه به‌گونه‌اي پردازش مي‌کند که در صورت اجرا هيچ‌گونه خطري براي کاربر به دنبال نداشته باشد. محققان در تلاش هستند که در نمونه‌هاي پيشرفته‌تر امکان اجراي پيام‌هاي صوتي منطبق با موقعيت جغرافيايي را براي اين نوع ويلچير‌هاي هوشمند نيز فراهم کنند. تا اين ماشين بتواند منطقه مورد نظر فرد را در خيابان محل سکونت شناسايي کند و کاربر را به مقابل آن برساند.

مطالعات اخير نشان دادند که استفاده از سي‌تي اسکن براي تشخيص ترومبوآمبوليسم وريدي ضرورتي ندارد. دکتر شاربل ايزاک و همکارانش، طي مطالعه‌اي نشان دادند که انجام سي‌تي‌ونوگرافي براي تشخيص ترومبوآمبوليسم اندام تحتاني کمکي به تشخيص بيماري نمي‌کند و حذف اين اقدام ميزان دوز دريافتي اشعه را براي اين بيماران کاهش دهد. اين پژوهشگران عنوان کردند حذف سي‌تي‌اسکن لگن در افرادي که مبتلا به ترومبوز اندام تحتاني هستند، اطلاعات اضافه‌اي در اختيار پزشکان نخواهد گذاشت. گزارشات حاکي از آن است که فقط در 3/0 درصد بيماران، سي‌تي اسکن از ناحيه لگن اطلاعات بيشتري را فراهم کرده که آن هم تاثيري در روند درماني بيماران نداشته است.

بر اساس مطالعه‌اي که به‌تازگي انجام شده، ‌ام. آر.آي مي‌تواند بين سرطان اندومتر و سرويکس افتراق ايجاد کند. پژوهشگران ادعا کردند حتي زماني که بيوپسي قادر نيست بين اين دو افتراق بدهد، ام.آر.آي مي‌تواند کمک‌کننده باشد. پژوهشگران معتقدند استفاده از اين روش مي‌تواند در روند درماني بيماران موثر باشد. نتايج حاصل از اين مطالعه که در سوم مي در همايش انجمن رونتگن آمريکا در شيکاگو مطرح شد، حاکي از آن بود که استفاده از ام. آر. آي در 79 درصد موارد محل بروز سرطان را به درستي شناسايي مي کند و نسبت به انجام بيوپسي تواناتر است.
اين نتيجه در حالي حاصل شد که در اکثر موارد نتيجه بيوپسي دوپهلو گزارش شده بود. سرطان اندومتر و سرويکس دو مورد از سرطان‌هاي شايع در زنان هستند که در سه درصد موارد روش‌هاي تشخيصي موجود مانند بيوپسي نمي‌توانند منبع آنها را شناسايي و بين اين دو افتراق حاصل کنند. دکتر آير، سرپرست اين گروه تحقيقاتي در اين باره مي‌گويد: «تشخيص منبع بروز سرطان مي‌تواند در روند درماني بيماران موثر باشد و ميزان جراحي‌هاي بي‌مورد را کاهش دهد. در اين مطالعه دو راديولوژيست يکي با تجربه کاري پنج‌سال و ديگري با تجربه هجده سال مسوول بررسي تصاوير بودند.»
در اکثر موارد نتايج بررسي اين دو در تشخيص محل اصلي بروز سرطان باهم همخواني داشت. دکتر آير مي‌گويد: «براي استفاده از اين روش نيازي نيست که راديولوژيست تبحر خاصي يا تجربه زيادي در خواندن کليشه‌ها داشته باشد، بلکه با ميزان اطلاعات معمولي و تجربه کم هم قادر خواهد بود به تشخيص صحيح برسد.» در اين مطالعه همچنين پژوهشگران درصدد يافتن بهترين کليشه‌ها براي تشخيص بودند. نتايج حاکي از آن بود که سکانس‌هاي ساژيتال T2 FSE weighted و سکانس‌هاي ديناميک T1 weighted دوبعدي و سه بعدي بهترين نماها براي تشخيص هستند.
اين مطالعه روي 48 بيمار انجام شد و در 38 بيمار که نتايج بيوپسي‌شان ترديدآميز بود، ام.آر.آي توانست به خوبي سرطان اندومتر و سرويکس را شناسايي کند. حساسيت، اختصاصيت، ارزش اخباري مثبت و منفي در تشخيص سرطان اندومتر با ام.آر.آي به ترتيب عبارت بود از: 87، 89، 97 و 67 درصد. همچنين حساسيت و اختصاصيت اين روش در تشخيص سرطان سرويکس 80 و 88 درصد تخمين زده شد. اين نتايج نشان مي‌دهد که شايد در آينده‌اي نزديک ام. آر. آي بتواند در اين زمينه جايگزين روش‌هاي تشخيصي موجود شود.

يک تست ادراري جديد براي اندازه‌گيري ميزان تاثير آسپيرين وارد بازار شده است. اين تست در بعضي از ايالات آمريکا مانند بوستون و ماساچوست در دسترس پزشکان و آزمايشگاه‌ها قرار گرفته است. اين وسيله با اندازه‌گيري ترومبوکسان B2 در ادرار، ميزان تاثير اين دارو را روي پلاکت‌ها ارزيابي مي‌کند. هرچه نسبت ميزان اين ماده در ادرار بالاتر باشد، نشان‌دهنده اين است که تاثير آسپيرين در بدن بيمار کمتر است. اين روش غيرتهاجمي براي پزشکان اين امکان را فراهم مي‌کند تا بتوانند ميزان دارو را براي بيماران پرخطر تنظيم کنند.

شرکت دارويي ابوت اعلام کرده سازمان نظارت بر غذا و داروي آمريكا محصول جديد اين شرکت به نام ACCULINK را تاييد کرده است. اين وسيله نوعي استنت کاروتيد است که براي درمان بيماراني که انجام اندآرترکتومي در آنها امکان‌پذيرنيست به کار مي‌رود. نتايج مطالعات نشان داده‌اند به کارگيري اين وسيله براي درمان بيماران پرخطر براي جراحي، ايمن است و عوارض چنداني براي بيماران ايجاد نکرده است. نتايج مطالعات پيشين نشان داده بود بيش از 60 درصد از مبتلايان به بيماري‌هاي کاروتيد براي انجام جراحي پرخطر هستند. بنابراين وجود يک روش جايگزين براي درمان اين بيماران مي‌تواند نقش مهمي در بهبود بيماري آنان داشته باشد.

شرکت تجهيزات پزشکي بوستون اعلام کرد مجوز فروش محصول جديد اين شرکت به نام کاتتر بليزر را در اروپا دريافت کرده است. اين وسيله کاتتري است که با مکانيسم راديوفرکوئنسي باعث ريشه‌کني آريتمي‌هاي قلبي مانند فيبريلاسيون دهليزي مي‌شود. مزيت اين کاتتر نسبت به نسل‌هاي قديمي اين است که در انتهاي آن سيستم خنک‌کننده‌اي وجود دارد كه باعث کاهش کواگولاسيون در ناحيه عمل مي‌شود.

بر اساس نتايج مطالعه‌اي، در ترومبوز وريدهاي عمقي کارگذاري استنت در محل مناسب نسبت به والووپلاستي با بالون، کارايي بيشتري دارد. نتايج اين مطالعه نشان داد بروز ترومبوز مجدد طي يک مدت مشخص در بيماراني که براي آنها استنت گذاشته شده بود در 4 درصد موارد و در افرادي که بالون آنژيوپلاستي شده بودند در 10 درصد موارد رخ داده است. با توجه به اينکه ساليانه تنها در ايالات متحده 350 تا 600 هزار نفر به ترومبوز وريدهاي عمقي مبتلا مي‌شوند، درمان قطعي براي اين بيماران اهميت زيادي دارد.

نظر شما در مورد تشخیص عکس فوق چیست؟

1. سندرم کلیپر-ترنوری-وبر
2. سندرم مک کون-آلبرایت
3. مولتیپل لیپوماتوزیس
4. نوروفیبروماتوزیس
5. سندرم پروتئوس

این نظر سنجی از تاریخ ۹ دی ۱۳۹۰ تا ۳۰ دی ۱۳۹۰ در پزشکی بالینی برگزار گردید. در ۲۲ روز برگزاری این نظرسنجی تعداد ۲۴۳ نفر در این نظرسنجی شرکت نمودند. پاسخ شرکت کنندگان به صورت زیر بود:

1. سندرم کلیپر-ترنوری-وبر        ۱۷ رای- ۶.۹ درصد
2. سندرم مک کون-آلبرایت        ۱۹ رای- ۷.۸ درصد
3. مولتیپل لیپوماتوزیس            ۴۷ رای- ۱۹.۳ درصد
4. نوروفیبروماتوزیس                ۱۲۸ رای- ۵۲.۶ درصد
5. سندرم پروتئوس                 ۳۲ رای- ۱۳.۱ درد

برای مشاهده پاسخ صحیح به ادامه مطلب مراجعه نمایید 

برگزار کننده: دانشگاه علوم پزشکی بابل
 زمان برگزاری: ۲۴ الی ۲۵ خرداد ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۳۰/۱/۱۳۹۱
مکان برگزاری: بابل

سای همایش

برگزار کنندگان: دانشکده مدیریت و اطلاع رسانی پزشکی و مرکز تحقیقات مدیریت و اقتصاد سلامت دانشگاه علوم پزشكي اصفهان
 زمان برگزاری: ۸ الی ۹ اسفند ۱۳۹۰
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۱۱/۱۳۹۰
مکان برگزاری: اصفهان

سایت همایش

يک مطالعه جديد نشان مي‌دهد يک آزمايش جديد به نام «خوردن مافين» به عنوان جايگزين آزمون کلاسيک خوردن يک محلول حاوي مقدار معين گلوکز پيشنهاد شده که بعضي از افراد خصوصا زنان قادر به تحمل گوارشي آن نيستند يا آن را دوست ندارند. پژوهشگران نيويورکي مي‌گويند خوردن يک مافين با دوز تقريبا مشخص قند هم خوشايندتر، هم ارزان‌تر و هم به غذاي واقعي که انسولين بدن بايد به آن واکنش بدهد، شبيه‌تر است. اين مطالعه روي 73 زن در دهه 40 و 50 زندگي انجام شد و در آن افراد آزاد بودند تا بعد از ناشتايي استاندارد مافيني با رويه مورد علاقه خود- از شکلات گرفته تا مرباي توت‌فرنگي- بخورند و 2 ساعت بعد مجددا قند خونشان چک شود. دقت اين آزمون با آزمايش خوردن محلول گلوکز قابل مقايسه بود، هزينه معادل يک‌پنجم آن داشت و بسيار بهتر تحمل شد. به هر حال هنوز اين دغدغه وجود دارد که مافين‌هاي مختلف در مناطق مختلف ممکن است استاندارد نباشند و وزن و قند متفاوتي داشته باشند که باعث تفاوت در پاسخ‌دهي افراد شود.

اخيرا کميته مشورتي اقدامات ايمن‌سازي (ACIP) در آمريکا قويا توصيه کرده که تمام ديابتي‌ها- خصوصا افراد زير 60 سال- بايد واکسيناسيون هپاتيت B را انجام دهند. داده‌هاي حاصل از مطالعات موجود نشان مي‌دهند که خطر ابتلا به هپاتيت B در افراد ديابتي زير 60 سال، دو برابر جمعيت افراد بدون ديابت است. اين در حالي است که فقط 17 درصد افراد ديابتي در آمريکا واکسيناسيون کامل عليه اين ويروس را انجام داده‌اند.

شرکت دارويي پاکسل اعلام کرده که داروي جديدش به نام ايمگليمين که به صورت کمکي در کنار متفورمين براي مبتلايان به ديابت نوع دو به کار مي‌رود، کارآمدي مناسبي از خود نشان داده است.  ايمگليمين که کارآزمايي‌هاي فاز 2 را هم با موفقيت پشت‌سر گذاشته، قرار است در صورت تاييد توسط FDA در بيماراني به کار رود که تک‌درماني با متفورمين در آن‌ها قادر به کنترل مناسب قند خون نبوده است.

يک پژوهش جديد در آمريکا با بررسي اختلالات ژنتيکي و بيوشيميايي همراه با اوتيسم، نشان داده که اين بيماري با ديابت نوع دو همراهي دارد. شيوع هر دوي اين بيماري‌ها در جهان در حال افزايش است و حالا اين مطالعه مي‌گويد که مکانيسم زمينه‌اي اين دو بيماري مشابه است؛ به اين معنا که در اوتيسم هم نوعي اختلال تحمل گلوکز و مقاومت به انسولين وجود دارد. در اين پژوهش 4 ژن براي اوتيسم پيدا شده که همگي داراي نقش کليدي در مسيرهاي تاثير انسولين بر بافت‌هاي بدن هستند. همچنين در اين مطالعه مشخص شده که مهم‌ترين عامل خطر مادري براي اوتيسم، ديابت بارداري است. اگر نظريه اين پژوهشگران درست باشد، استفاده از رژيم غذايي کم‌کربوهيدرات در کودکان اوتيستيک باعث بهبود علايم خواهد شد. به گزارش CDC شيوع اختلالات طيف اوتيسم در کودکان آمريکايي 9/0 درصد است.

داروهاي سرکوبگر اسيد معده به پيشگيري از خونريزي گوارشي مرتبط با استرس در بيماران بسيار بدحال کمک مي‌کنند اما امروزه اين درمان براي بيماران غير بدحال هم به کار مي‌رود؛ بدون آن که شواهد مناسبي مبني بر منفعت آن وجود داشته باشد. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که تا 70 درصد از کل بيماران بستري، داروهاي سرکوبگر اسيد دريافت مي‌کنند. اخيرا محققان در بوستون تلاش کرده‌اند تا نتايج حاصل از کارآزمايي‌هاي تصادفي‌شده کوچک‌تر قبلي را با انجام يک مطالعه همگروهي گذشته‌نگر روي حدود 79 هزار بزرگسال بستري‌شده با تشخيصي غير از خونريزي گوارشي، تکميل کنند. از ميان اين افراد، 46 هزار نفر (59 درصد) داروهاي سرکوبگر اسيد دريافت مي‌کردند.
در اين مطالعه، ميزان خونريزي گوارشي بيمارستاني (يعني خونريزي ايجادشده پس از 24 ساعت اول بستري)، 29/0 بود. در يک تحليل تعديل‌شده که به مقايسه بيماران درمان‌شده يا درمان‌نشده با داروهاي سرکوبگر اسيد مي‌پرداخت، ميزان خونريزي گوارشي در افراد دريافت‌کننده دارو تقريبا 37 درصد کمتر بود. اين نتايج با وجود آن که حاصل از مطالعه‌اي گذشته‌نگر و بدون شاهد هستند، باز هم از توصيه عليه مصرف داروهاي سرکوبگر اسيد در بيماران غير بدحال حمايت مي‌کنند. منفعت اين اقدام بسيار اندک است و بيماران را در معرض طيف وسيعي از خطرات از جمله ايجاد عفونت کلستريديوم ديفيسيل و پنوموني بيمارستاني قرار مي‌دهد.

معمولا CT اسکن بدون ماده حاجب، روش تصويربرداري خط اول براي موارد شک به سنگ‌ حالب محسوب مي‌شود. با اين حال گاهي براي بيماراني که تحت درمان غير تهاجمي قرار مي‌گيرند (مثلا در مواردي که از دفع سنگ مطمئن نيستيم)، به انجام تصويربرداري پيگيري نياز است. در اين مطالعه راديولوژيست‌هاي نيوزيلندي به ارزيابي اين نکته پرداختند که آيا سونوگرافي پيگيري مي‌تواند سنگ‌هاي ديستال حالب را با دقت شناسايي کند يا خير.
اين مطالعه همگروهي شامل 152 فرد بزرگسال مبتلا به کوليک حاد حالب بود که تحت CT اسکن قرار گرفته بودند و سنگ‌هايي در نزديکي پيوستگاه حالب و مثانه داشتند. پس از يک ماه، تمامي بيماران تحت سونوگرافي ديستال حالب به اضافه CT اسکن (در 92 بيمار) يا راديوگرافي ساده (در 60 بيمار) قرار گرفتند. بررسي سونوگرافي از نظر تکنيکي در 143 بيمار به حد کفايت انجام شد و در هر 33 بيماري که سنگ‌ آن‌ها به وسيله CT اسکن يا راديوگرافي پيگيري تاييد شده بود، وجود سنگ را نشان داد (حساسيت 100). ميانگين اندازه سنگ 7 ميلي‌متر و ميانگين فاصله آن از پيوستگاه حالب و مثانه 13 ميلي‌متر بود. نتيجه مثبت کاذب سونوگرافي در يک مورد از 110 بيمار فاقد سنگ در CT اسکن، گزارش شد (ويژگي 1/99). در اين مطالعه پيگيري، سونوگرافي وجود يا عدم وجود سنگ‌هاي باقي‌مانده را در ديستال حالب (در محدوده 35 ميلي‌متري تا پيوستگاه حالب و مثانه) به دقت مشخص کرد. سونوگرافي يک جايگزين جالب توجه براي CT اسکن است زيرا بيماران به اين وسيله مي‌توانند از مواجهه اضافي با پرتو اجتناب کنند. با اين حال، پيش از درخواست سونوگرافي براي اين منظور، پزشکان بايد با همکاران راديولوژيست خود مشورت کنند تا از کافي بودن مهارت سونوگرافي در مرکز خود مطمئن شوند.

استفاده از CT اسکن براي تشخيص موارد مشکوک به آپانديسيت حاد از حدود 20 در سال 2000 به بيش از 90 در سال 2006 رسيده است. با اين حال، پژوهش‌هاي اندکي به بررسي عملکرد تشخيصي CT اسکن با چند ردياب (MDCT) براي اين منظور پرداخته‌اند. براي ارزيابي عملکرد تشخيصي اين روش، پژوهشگران بيش از 2800 بيمار بزرگسال متوالي را در يک موسسه دانشگاهي در ويسکانسين آمريکا وارد مطالعه کردند؛ اين افراد بين سال‌هاي 9-2001 با شک به آپانديسيت حاد براي انجام MDCT ارجاع شده بودند. از پاتولوژي جراحي و يافته‌هاي حين عمل براي تعيين ابتلاي بيماران به آپانديسيت حاد استفاده گرديد. بيماراني که تحت جراحي قرار نگرفتند نيز حداقل براي مدت 12 ماه از نظر تعيين وجود آپانديسيت حاد پيگيري شدند.
شيوع کلي آپانديسيت حاد 23 درصد بود. MDCT در 708 بيمار مثبت و در 2163 بيمار منفي گزارش شد. نتايج CT در 10 بيمار منفي کاذب و در 43 بيمار مثبت کاذب بود. حساسيت MDCT براي آپانديسيت حاد 5/98، ويژگي آن 0/98 و ارزش اخباري منفي و مثبت آن به ترتيب 5/99 و 9/93 گزارش شد. در اين مطالعه تک‌مرکزي، MDCT دقت بالايي براي تشخيص آپانديسيت حاد داشت. پروتکل انجام تصويربرداري در اين مرکز به صورت انجام MDCT شکم و لگن بدون تمرکز بر يک قسمت خاص پس از تجويز ماده حاجب خوراکي و وريدي بود.

استفاده از داروهاي ضد التهاب غير استروييدي (NSAID) غير انتخابي يا مهارکننده‌هاي سيکلواکسيژناز- 2 (2-COX) در يک مطالعه قبلي با افزايش خطر فيبريلاسيون دهليزي (AF) مزمن همراه بوده است. اکنون محققان دانمارکي در اين مطالعه جمعيتي مورد- شاهدي به بررسي خطر فلاتر يا AF همراه با مصرف اين داروها پرداخته‌اند. براي انجام اين مطالعه، نزديک به 33 هزار بيمار (با ميانه سني 75 سال) با تشخيص اوليه AF از نظر سن و جنس با 326 هزار فرد شاهد جور شدند. پس از تعديل از نظر عوامل متعدد از جمله عوامل خطر AF، مصرف NSAIDها يا مهارکننده‌هاي 2-COX با افزايش معني‌دار خطر AF همراهي داشت (نسبت ميزان بروز براي مصرف فعلي NSAIDها و مهارکننده‌هاي 2-COX به ترتيب 2/1 و 3/1 و براي مصرف اخير آن‌ها به ترتيب 5/1 و 7/1). اين نتايج در مورد هر کدام از NSAIDها و مهارکننده‌هاي 2-COX به تنهايي، مشابه بود.
در اين مطالعه مصرف NSAIDها و مهارکننده‌هاي 2-COX، به خصوص در مصرف‌کنندگان اخير آن‌ها، با افزايش خطر AF همراهي داشت. از نظر يک ويراستار مجلات پزشکي، اين يافته‌ها مي‌تواند کاربردهاي مهمي از منظر سلامت عمومي داشته باشد زيرا اين داروها به صورت گسترده‌اي در حال مصرف هستند و شيوع AF نيز با افزايش سن افزايش مي‌يابد. اين يافته‌ها با وجود احتمال تاثيرپذيري از عوامل مخدوش‌کننده (مثلا محققان داده‌اي در مورد BMI شرکت‌کنندگان ارايه نداده‌اند؛ در حالي که چاقي با آرتريت به عنوان يک انديکاسيون شايع مصرف اين داروها همراهي دارد و خودش هم يک عامل خطر AF است)، باورپذير هستند: اين داروها ممکن است پرفشاري خون و نارسايي قلب را بدتر کنند و در نتيجه فرد را مستعد فلاتر يا AF نمايند.

توضیحات در ادامه مطلب

يک مرد 44 ساله چيني با تنگي نفس و هموپتيزي مراجعه کرد. وي چندين سال پيش از انجام عمل جراحي براي بيماري دريچه ميترال خودداري کرده بود. او در حالت فيبريلاسيون دهليزي با پاسخ سريع بطني و نارسايي احتقاني قلب بود. با معاينه فيزيکي تشخيص تنگي شديد دريچه ميترال، مقداري رگورژيتاسيون ميترال، پرفشاري خون ريوي و رگورژيتاسيون دريچه تري‌کوسپيد گذاشته شد. نوار قلب انحراف محور به راست و فيبريلاسيون دهليزي را نشان داد. بررسي راديوگرافي قفسه ‌سينه، سايه بزرگ قلب با حداکثر قطر 19 سانتي‌متر را نشان داد (شکل 1). اکوکارديوگرافي از طريق قفسه‌ سينه يافته‌هاي معاينه باليني را تاييد نمود (شکل 2). سطح دريچه ميترال 7/0 سانتي‌متر مربع بود؛ بطن چپ بسيار کوچک به نظر مي‌رسيد که تنگي ميترال را به عنوان ضايعه اصلي مطرح مي‌کرد؛ و کسر تخليه بطن چپ 55 و فشار سيستولي بطن راست، 50 ميلي‌متر جيوه بود. اکوکارديوگرافي اتساع شديد دهليز چپ را نيز نشان داد که حجم محاسبه‌شده آن به روش سيمپسون 1085 ميلي‌ليتر بود.

 ادامه مطلب

در ماه ژوييه سال 2007، مردي 21 ساله با دليريوم به بخش اورژانس مراجعه کرد. وي از سه ماه پيش به کاهش اشتها دچار شده بود و ذکر مي‌کرد که اين مساله ناشي از دشواري بلع بوده و مغز وي بر غذا خوردنش نظارت مي‌کند. بيمار همچنين سابقه‌اي از دوبيني، افتادگي پلک، وزوز گوش، تنگي نفس‌، فراموشي و ضعف عمومي را گزارش مي‌داد. وي از 6 هفته پيش از مراجعه افسرده شده و از آن زمان 15 کيلوگرم وزن کم کرده بود. او هيچ گونه سابقه پزشکي مرتبط، سابقه سوء مصرف مواد و سابقه خانوادگي بيماري خاصي را ذکر نمي‌کرد. در معاينه، بيمار کاشکسي واضح و وزن 2/43 کيلوگرم (شاخص توده بدن kg/m²‌1/14) داشت. تکلم بيمار مختل شده بود. فشار خون در حد mmHg 116/174، ضربان قلب 153 ضربه در دقيقه، سرعت تنفس 20 بار در دقيقه، دماي بدن ‌9/36 درجه سانتي‌گراد و اشباع اکسيژن در هواي اتاق 97 اندازه‌گيري شد. پرشدگي مويرگي همراه با تاخير بود. سوفل سيستولي جهشي در لبه چپ جناق شنيده مي‌شد. مردمک‌هاي بيمار قرينه و داراي واکنش بود، اما بيمار نمي‌توانست حرکات را دنبال کند؛ نگاه بيمار ناهماهنگ (disconjugate) بود و پروپتوز داشت.

ادامه مطلب

دانشمندان ژنی را شناسایی كرده اند كه به ادعای آنها مسئول بروز صرع در برخی نوزادان است. صرع ارثی خوش خیم در كودكان (BFIE) به عنوان تشنج نوزادی شناخته می شود كه به صورت ارثی در برخی نوزادان بروز می كند. این تشنج ها در زمان شش ماهگی نوزاد اتفاق می افتد و در سن دوسالگی پایان می یابد. اما دلیل بروز این نوع صرع نادر در نوزادان سالم، سالها ذهن پژوهشگران را به خود مشغول كرده بود. اكنون گروهی بین المللی از محققان به سرپرستی دانشگاه ملبورن استرالیا می گویند كه یافته های آنها حاكی از وجود واریانی در ژن PRRT2 است كه یكی از مهمترین دلایل بروز صرع ارثی خوش خیم در كودكان محسوب می شود.
دانشمندان در مطالعات خود حدود 40 خانواده را در سراسر جهان بررسی كردند. آنها دریافتند كه نوزادان خانواده هایی كه دچار صرع ارثی خوش خیم می شوند واریانی را در ژن PRRT2 دارند كه موجب می شود پروتئین رمز گذاری شده ژن به صورت غلطی شكل بگیرد. با این حال عملكرد این ژن هنوز شناخته شده نیست و مشخص نیست چگونه تغییرات در این ژن می تواند موجب بروز صرع در نوزادان شود. این دانشمندان ادعا می كنند كشف این ژن فرصت با ارزشی برای یادگیری بیشتر در مورد عملكرد مغز و دلیل بروز صرع است.

محققان سوئدی از ارتباط مصرف گوشت های فرآوری شده مانند سوسیس و كالباس و بروز سرطان لوزالمعده پرده برداشتند. به گزارش ساینس دیلی، آنها می گویند كه مصرف روزانه 50 گرم اضافه گوشت فرآوری شده (حدود یك سوسیس) می تواند خطر ابتلا به سرطان را 19 درصد افزایش دهد اما شانس ابتلا به این سرطان نادر همچنان كم است.
پیش از این مصرف گوشت قرمز و گوشت فرآوری شده با بروز سرطان روده مرتبط اعلام شده بود. دولت انگلیس در سال 2011 به شهروندان خود توصیه كرد روزانه بیش از 70 گرم گوشت قرمز و گوشت فرآوری شده مصرف نكنند. 'سوزانا لارسون ' پژوهشگر این طرح از موسسه كارولینسكا در سوئد گفت: ارتباط گوشت های فرآوری شده با بروز دیگر انواع سرطان كاملا بحث برانگیز است. وی افزود: می دانیم كه مصرف گوشت قرمز خطر ابتلا به سرطان روده ( كولوركتال ) را افزایش می دهد اما اطلاعات زیادی در مورد این ارتباط با دیگر انواع سرطان در دست نیست. نتایج این تحقیقات در نشریه انگلیسی سرطان منتشر شده است.
آنها در این تحقیق داده های 11 آزمایش و همچنین 6 هزار و 643 بیمار مبتلا به سرطان لوزالمعده را بررسی كردند. پژوهشگران دریافتند مصرف گوشت فرآوری شده خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده را افزایش می دهد. این خطر برای هر 50 گرم گوشت اضافی در روز 19 درصد افزایش می یابد و مصرف 100 گرم گوشت اضافی نیز این خطر را 38 درصد بالا می برد. در حال حاضر تعداد اندكی از مبتلایان به سرطان لوزالمعده نجات پیدا می كنند از این رو علاوه براین كه تشخیص زودهنگام این بیماری مهم است بلكه دلیل افزایش این نوع سرطان نیز مهم است. لارسن و همكارانش مصرف كمتر گوشت قرمز را توصیه می كنند.

محققان آمریكایی اعلام كردند :زنان 65 ساله و مسن تری كه بیش از دو اینچ (1/5 سانتی متر) از قدشان كاهش پیدا كرده است با خطر زیاد شكستگی استخوان و مرگ روبرو هستند. دكتر 'ترسا هیلر' از 'مركز تحقیقات سلامت كیزر پرماننت' در پورتلند گفت: این مطالعه نشان داد زنان مسنی كه در عرض 15 سال بیش از دو اینچ از قدشان كاسته شده است احتمالا بیشتر از زنانی كه كمتر از این مقدار كاهش قد داشته اند، در پنج سال آینده با شكستگی استخوان و مرگ روبرو هستند. هیلر در بیانیه ای اعلام كرد: این زنان علاوه بر این كه با خطر شدید مرگ ناشی از شكستن استخوان روبرو هستند با خطر زیاد مرگ ناشی از دلایل معمول تر از جمله بیماری قلبی نیز مواجه می شوند. هیلر و همكارانش گفتند كه این مطالعه بر روی سه هزار و 124 زن آمریكایی 65 ساله و مسن تر در اواسط قرن 1980 انجام شد. در این مطالعه كاهش قد زنان با مقایسه اندازه گیری قد آنان در جریان معاینه بالینی اولیه با اندازه گیری هایی كه 15 سال بعد انجام شد، مشخص شد.
هیلر در این بیانیه نوشت: بیشتر زنان مسن به یاد دارند كه در 20 تا 30 سالگی قدشان چقدر بوده است و اگر اكنون آنها دو اینچ كوتاه تر از آن زمان شده باشند، پزشكان باید آنها را تحت آزمایش پوكی استخوان قرار دهند و درمان های احتمالی را برای كمك به پیشگیری از شكستگی های آتی انجام دهند. نتایج این مطالعه در مجله Journal of Bone and Mineral Research منتشر شده است.

انسان با استفاده از زبان خود توانایی تشخیص پنج مزه شیرین، ترش، شور، تلخ و تند را دارد؛ اما اكنون دانشمندان می گویند ششمین مزه قابل تشخیص برای انسان 'چربی' است. به گزارش ساندی تلگراف، گروهی از پژوهشگران دانشگاه واشنگتن می گویند كه گیرنده شیمیایی را برای مزه چربی شناسایی كرده اند و حساسیت افراد نسبت به آن، متفاوت است. نتایج این تحقیقات در نشریه Lipid Research منتشر شده است. در حقیقت این گیرنده بر روی جوانه های چشایی زبان قرار دارد و می تواند مولكول های چربی را تشخیص دهد. این یافته ها می تواند به توضیح این كه چرا برخی افراد علاقه مند به مصرف زیاد غذاهای چرب هستند، كمك كند. به گفته محققان افرادی كه غذاهای چرب فراوان می خورند، در مورد مزه غذای مورد مصرف كمتر آگاهی دارند. همچنین این یافته می تواند با افزایش حساسیت افراد به چربی موجود در غذاها، به مبارزه با چاقی هم كمك كند.
دانشمندان نشان دادند افرادی كه گیرنده های بیشتری موسوم به CD36 دارند بهتر می توانند وجود چربی را در غذا تشخیص دهند. آنها دریافتند واریان های ژنی كه گیرنده های CD36 را تولید می كند، حساسیت افراد را به وجود چربی كم و زیاد می كند. این بررسی نشان داد افرادی كه گیرنده های CD36 آنها یك دوم بقیه است، هشت برابر حساسیت كمتری در تشخیص چربی دارند. 'یانینا پپینو' از اعضای این تیم تحقیقاتی گفت: اگر این موضوع را بر روی حیوانات مطالعه كنیم، می بینیم كه یك رژیم غذایی پرچرب می تواند موجب كاهش تولید گیرنده های CD36 شود. پژوهشگران از این بررسی ها به این تئوری رسیده اند كه افراد چاق احتمالا پروتئین های CD36 كمتری می سازند. از این رو منطقی به نظر می رسد كه ژنتیك فرد می تواند با رژیم غذایی میزان این پروتئین را تغییر دهد.

محققان دانشگاه هاروارد و بیمارستان کودکان بوستون نوعی روش نانو درمانی تزریقی هوشمند راتوسعه داده اند که می تواند انتقال انتخابی دارو به سلول های لوزالمعده را برنامه ریزی کند.اگرچه این فناوری نانو به بررسی قابل توجهی قبل از اینکه برای استفاده بالینی آماده شود نیاز دارد ،اما به طور بالقوه می تواند با افزایش اثر بخشی درمانی و کاهش عوارض جانبی ، درمان دیابت نوع I را بهبود بخشد. به گزارش بنیان به نقل از medical xpress؛ این روش می تواند اثر بخشی داروها را درمطالعات آزمایشگاهی تا 200  برابر، بر اساس توانایی این نانومواد درمحافظت از داروها دربرابرتخریب و تمرکز آنها در بافت های هدف کلیدی ، مانند مناطقی از لوزالمعده که حاوی سلول های تولیدکننده انسولین است افزایش دهد. این افزایش قابل توجه در اثربخشی نیز بدان معنی است که مقادیر کمتری از داروها برای درمان مورد نیاز خواهد بود که در نتیجه احتمال عوارض جانبی سمی آن و همچنین هزینه های درمانی بطور قابل توجهی کاهش می یابد.
دیابت نوع I که اغلب ، کودکان و بزرگسالان جوان را مبتلا می کند ، یک بیماری ناتوان کننده است که در آن سیستم ایمنی بدن تدریجا سلول ها یی را که در لوزالمعده انسولین تولید می کنند را ازبین می برد. با توجه به تحقیقات سازمان دیابت نوجوانی ،بیش از3 میلیون آمریکایی به این بیماری مبتلا و حدود 30،000 مورد جدید هر ساله تشخیص داده می شود.
دیابت نوع I می تواند منجر به عوارض جسمی جدی مانند نارسایی کلیه و کوری شود و با دقت 90 درصد قابل پیش بینی است. اما مداخلات درمانی برای افراد پر خطربه دلیل عوارض جانبی شدیدی که بسیاری از درمانهای سیستمیک تولید می کنند محدود شده است. Ingber گفت : "عواقب ناشی از دیابت نوع I هم درافرادی که با این بیماری زندگی می کنند و هم بر روی اقتصاد به دلیل هزینه های درمان آن بسیار زیاد است، ما امیدواریم که که نانودرمانی قابل برنامه ریزی که ما ابداع کرده ایم تاثیر مثبت عمده ای بر زندگی مردم در آینده داشته باشد. " 

محققان کالیفرنیایی برای اولین باردرجهان امیدوار به ساخت بیضه مصنوعی برای تولید اسپرم انسان هستند. چنین ابزاری می تواند این امکان را برای درمان مردان نابارورفراهم کند. به گزارش بنیان به نقل از myhealthnewsdaily؛ دکتر Paul Turek مدیر کلینیک Turek در سان فرانسیسکو می گوید: در حالی که مطالعات اخیر نشان داده است که درمان موش های ناباروربا سلولهای بنیادی تولیدکننده اسپرم ممکن است ، تا به حال چنین درمانی برای انسان انجام نشده است. Turek ومحققان همکاراو امیدواربه ابداع  " ماشین بیولوژیکی تولید کننده اسپرم " در انسان هستند. او گفت: بر خلاف پروتزغیرتولید کننده اسپرم (ایمپلنت پرشده از سالین برای مردان فاقد بیضه) ،این دستگاه شبیه بیضه طراحی نشده است. در عوض بسیارشبیه یک کیسه استوانه ای به طول چند اینچ است.
افراد دیگری برای رشد اسپرم از سلول ها در ظروف آزمایشگاهی تلاش کرده اند ، اما سلول ها تمام مراحل لازم برای رشد و تمایز را طی نمی کردند، Turek گفت: به طور معمول سلول ها در بیضه ها  حدود 12 مرحله  را برای  تبدیل شدن به اسپرم عملکردی طی می کنند ، اما در یک ظرف آزمایشگاهی آنها درمرحله 9 یا 10  متوقف می شوند، تنها در یک محیط بسیار تخصصی بیضه ها می تواند این روند را تکمیل کنند. Turek گفت او و همکارانش می خواهند بیضه ها در یک محیط مصنوعی ، با تمام اجزاء آن تولید کنند."
برای تولید بیضه مصنوعی ، محققان ابتدا برسلولهای در حال رشد از جمله  سلول های سرتولی تمرکزخواهند کرد. سپس محققان سلول های بنیادی جنینی را خواهند افزود.این سلول های بنیادی با ژن هایی غنی می شوند که آنها را به مسیر صحیح هدایت می کنند ، به طوری که سلول های بنیادی به  سلول های پیش ساز اسپرم تبدیل خواهند شد ،در اصل ، این محققان امیدوارند که محیط داخل لوله منی سازرا دوباره ایجاد کنند.  Turek گفت : چرخه تولید اسپرم دربیضه مصنوعی احتمالا 70 روز طول می کشد.

در 28 ژانويه 2009 مردي 39 ساله و نامزد 19 ساله‌اش که هر دو اهل جنوب آسيا بودند در بيمارستان بستري شدند. آنها 2 ساعت پس از خوردن يک ادويه (کاري) غش کرده و معتقد بودند که مسموم شده‌اند. هر دو بيمار پارستزي (اطراف دهان، پيش از درگيري اندام‌ها)، از دست دادن ديد، ضعف، تعريق، درد شکمي و استفراغ شديد داشتند.آنها نمي‌توانستند بدون کمک بايستند. علايم ابتدا در مرد و حدود 10 دقيقه بعد از خوردن شروع شده بود. علايم حياتي و معاينات فيزيکي طبيعي بودند. اين دو بيمار با داروهاي ضداستفراغ درمان شدند اما استفراغ آنها همچنان ادامه داشت. در عرض يک ساعت پس از بستري، مرد بي‌قرار و تاکي‌کارد شد؛ او ضربان بطني نابجا داشت که به سمت تاکي‌کاردي بطني مقاوم به آميودارون و کارديوورژن الکتريکي پيش رفت. به دنبال آن افت فشار خون، تشنج، فيبريلاسيون بطني و مرگ 2 ساعت بعد از بستري رخ داد. زن هم ضربان نابجاي بطني، دوره‌هاي کوتاهي از تاکي‌کاردي بطني و افت فشار خون داشت. او با انفوزيون سولفات منيزيوم و آميودارون درمان گرديد و شستشوي معده و هموفيلتراسيون جهت برداشت سم مظنون انجام شد. دليل علايم اين دو بيمار ناشناخته بود. خدمات ملي اطلاعات سموم انگلستان درمان حمايتي را پيشنهاد کرد.

ادامه مطلب

برگزار کننده: اداره کل پزشکی قانونی تهران
 زمان برگزاری: ۲۸ الی ۳۰ دی ۱۳۹۰
مکان برگزاری: تهران، سالن همایش های برج میلاد

سایت همایش

كارشناسان زيبايي هشدار دادند پف زير چشم بهايي است كه زنان در ازاي روزهاي دلتنگ كننده زمستان مي‌پردازند و همين امر باعث مي‌شود كه زنان در اين فصل حداقل 5 سال پيرتر از سن واقعي خود به نظر برسند. در اين مطالعه كارشناسان چشم‌هاي 5000 زن 27 تا 60 ساله در فصول مختلف سال تحت معاينه قرار داده و متوجه شدند كه زمستان باعث مي‌شود چهره زنان به طور متوسط چهار سال و هشت ماه مسن‌تر ديده شود. به گزارش ايسنا، اين كارشناسان مي‌گويند كمبود نور خورشيد به معني زردتر و رنگ پريده‌تر شدن پوست است كه در اين وضعيت پف زير چشم‌ها بيشتر به چشم مي‌خورد و اين مشكل در فصل زمستان كه مقدار توليد ويتامين D در بدن كمتر مي‌شود با خستگي بيشتر فرد تشديد مي‌شود.

پزشكان استراليايي تاكيد كردند شواهد روزافزون و معتبر نشان مي‌دهند مصرف مقادير اندكي از روغن ماهي به صورت روزانه دردهاي مفصلي را در مبتلايان به اوستئوآرتريت تسكين مي‌دهد. اين پزشكان در يك ارزيابي جديد و دو ساله نشان دادند كه روغن ماهي در كاهش درد و التهاب ناشي از عارضه اوستئوآرتريت (التهاب استخواني - مفصلي) مفيد است. به گزارش روزنامه ديلي ميل، گروهي از متخصصان از چندين دانشگاه و بيمارستان مختلف در استراليا و تاسماني با مطالعه روي 200 بيمار با ميانگين سني 60 سال به اين نتايج دست يافته‌اند. به گزارش ايسنا، آنها دريافتند افرادي كه دوز كمتري روغن ماهي مصرف مي‌كنند در مقايسه با بيماراني كه دوز بالاي اين مكمل را مي‌خورند، خيلي كمتر دچار درد زانو مي‌شوند. در اين گزارش تاييد شد كه دوز كمتر اين مكمل تاثير بهتري در كاهش درد زانو دارد.

گروهي از متخصصان سلامت و تغذيه در انگليس اعلام كردند اگر سر كار دچار ولع و اشتياق شديد به خوردن شكلات مي‌شويد، مي‌توانيد با يك پياده روي 15 دقيقه‌اي اين ميل زياد را تا 50 درصد كاهش دهيد. دكتر آدريان تيلور در دانشگاه انگليسي اگزستر پس از مطالعه روي 78 داوطلب كه مصرف كننده مداوم شكلات هستند به اين نتايج دست يافت. اين آزمايشات معلوم كرد كارمنداني كه قبل از رفتن به محل كار و آغاز فعاليت‌هاي شغلي روزانه ورزش مي‌كنند تمايلشان به خوردن شكلات به عنوان تنقلات تا 50 درصد كاهش پيدا مي‌كند و به مصرف قطعه كوچكي از اين خوردني در طول روز قناعت مي‌كنند. به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، دكتر تيلور در اين مقاله كه در مجله «اشتها» منتشر شده تصريح كرد: ما اغلب احساس مي‌كنيم كه اين تنقلات به ما انرژي مي‌دهند، كمك مي‌كنند تا با استرس خود در محل كار و با كسالت و بي حوصلگي خود مقابله كنيم اما اين روش اغلب تاثير مفيدي ندارد در حالي كه مطالعه جديد تاييد مي‌كند كه يك پياده روي كوتاه مي‌تواند نياز شما را به خوردن اين تنقلات كه عامل چاقي و بيماري در بلندمدت هستند، تعديل كند و درعين حال از استرس شما هم مي‌كاهد.

هنگام ارزيابي يک ملوان 33 ساله روسي که اقدام به خودکشي نموده بود، موضوعي شگفت‌انگيز يافت شد. وي با زخمي باز در گردنش که خودش آن را ايجاد نموده بود به بيمارستان مراجعه کرد و ادعا مي‌نمود که در حال تعقيب توسط مافياي روسي است. بيمار ارزيابي گرديد و معلوم شد که داراي هذيان است. راديوگرافي قفسه سينه کدورت‌هاي متعدد فلزي و يک ضايعه حفره‌اي را در ريه نشان داد.
بيمار از نظر هموديناميک غيرپايدار و داراي تاکي‌کاردي (تعداد ضربان قلب 135 ضربه در دقيقه) و افت فشار خون (فشار خون mmHg 50/80) بود. در هواي اتاق اشباع اکسيژن شرياني بيمار 100 بود. پس از اينکه در اورژانس با مايعات احيا گرديد، فشار خون و تعداد ضربان قلب بيمار اصلاح شد. يک بريدگي 5 سانتي‌متري در ناحيه طرفي سمت چپ گردن بيمار سبب نمايان شدن حاشيه خلفي عضله استرنوکليدوماستوييد شده بود. زخم با خوني که به آرامي از وريدها نشت مي‌کرد پوشيده شده بود. معاينات قلبي- ريوي و نورولوژيک طبيعي بودند. بيمار ترشح بيش از حد بزاق، استوماتيت يا ترمور نداشت. صرف نظر از بريدگي در ناحيه گردن هيچ آسيب ديگري وجود نداشت و اسکار تزريق وريدي ديده نمي‌شد.

برگزار کنندگان: دانشگاه علوم پزشکی شیراز، مرکز تحقیقات کلیوی شیراز، انجمن نفرولوژی ایران، انجمن نفرولوژی کودکان ایران
 زمان برگزاری: ۲۰ الی ۲۲ اردیبهشت ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۲۰/۱۲/۱۳۹۰
مکان برگزاری: شیراز

سایت همایش

برگزار کنندگان: مرکز تحقیقات توانبخشی اطفال
زمان برگزاری: ۲۶ الی ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۱
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵/۱۱/۱۳۹۰
مکان برگزاری: تهران، دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی

سایت همایش

برگزار کنندگان: سازمان زمین شناسی و اکتشافات معدنی کشور، وزارت بهداشت
زمان برگزاری: ۱۱ الی ۱۱ بهمن ۱۳۹۰
مکان برگزاری: تهران

سایت همایش

درمان با مهارکننده‌هاي آنزيم مبدل آنژيوتانسين (ACE) باعث پيامدهاي مطلوب کليوي و قلبي- عروقي در بيماري مزمن کليه شده است. با اين حال منافع حاصل از اضافه کردن رژيم داراي محدوديت سديم، مسدودکننده گيرنده آنژيوتانسين (ARB) يا هر دو، به اين درمان مشخص نيست. در اين کارآزمايي، محققان اثرات محدوديت سديم رژيم غذايي، درمان ARB (با والزارتان) يا ترکيب اين دو را بر کاهش پروتئينوري و فشار خون سيستولي در 52 بيمار دچار نفروپاتي غير ديابتي تحت درمان با ACEi (ليزينوپريل 40 ميلي‌گرم روزانه) بررسي نمودند.
در هرکدام از 4 دوره 6 هفته‌اي مطالعه، بيماران يکي از اين 4 درمان اضافي ترکيبي را دريافت کردند: مصرف روزانه دارونما يا والزارتان (320 ميلي‌گرم) به اضافه رژيم غذايي کم‌سديم يا داراي سديم طبيعي. متوسط پروتئينوري طي مرحله دريافت دارونما به اضافه رژيم داراي سديم طبيعي 68/1 گرم در روز بود. اضافه کردن محدوديت سديم به صورت معني‌داري بيش از والزارتان باعث کاهش پروتئينوري مي‌شد. ميانگين فشار خون سيستولي طي مرحله دريافت دارونما به اضافه رژيم داراي سديم طبيعي 134 ميلي‌متر جيوه بود. اضافه کردن والزارتان اثري بر اين رقم نداشت اما افزودن محدوديت سديم فشار خون سيستولي را به 123 ميلي‌متر جيوه کاهش داد. ترکيب درمان ARB با محدوديت سديم در کاهش پروتئينوري يا فشار خون سيستولي، به صورت معني‌داري موثرتر از محدوديت سديم به تنهايي نبود.
اگرچه هدف از محدوديت سديم غذايي در اين مطالعه فقط 1200 ميلي‌گرم تعيين شده، ميانگين واقعي دريافت سديم در آن حدود 2500 ميلي‌گرم بوده که نسبت به ميزان توصيه‌شده بسيار بالاتر است. با وجود اين، چنين مداخله خفيفي براي کاهش پروتئينوري و فشار خون سيستولي در بيماران کليوي غير ديابتي تحت درمان با ACEi، موثرتر از حداکثر دوز ARB بوده است.

در مطالعه ای که در اسلوي نروژ انجام و در نشست سالانه انجمن قلب آمريکا به عنوان مطالعه برگزيده ارايه شده، نشان مي‌دهد که خوردن 3 عدد کيوي در روز (البته در 3 وعده مختلف) باعث کاهش معني‌دار (ولي اندک) فشار خون سيستولي در مبتلايان به پرفشاري خون مي‌شود. اين مطالعه تصادفي‌شده روي 118 فرد بالاي 55 سال و البته دچار پرفشاري خون خفيف انجام شده و در آن از نيمي از بيماران خواسته شده تا علاوه بر رژيم غذايي معمول و مشابه خود، روزي 3 بار کيوي بخورند تا با گروه دوم که همان «روزي يک عدد سيب» مشهور را خورده‌اند، مقايسه شوند. مقايسه فشار خون 24 ساعته اين دو گروه نشان داده که در اين جنگ ميان سيب و کيوي، کيوي برنده است چون باعث 6/3 ميلي‌متر جيوه کاهش فشار خون سيستولي نسبت به گروه سيب‌خورها مي‌شود. کيوي فشار خون دياستولي را هم کمي کاهش مي‌داده ولي اين مقدار از نظر آماري معني‌دار نبوده است. محققان مي‌گويند احتمالا اين فوايد کيوي به خاطر وجود ماده آنتي‌اکسيدان لوتئين در آن است.

پس از اختلاف نظرهاي فراوان، بالاخره يک مطالعه‌ قدرتمند جديد نشان داده که بالا بودن سطح ادراري بيس‌فنول A با افزايش خطر ديابت همراه است. اين مطالعه با پيگيري 4000 آمريکايي بين سال‌هاي 8-2003 حاکي از آن بوده که سطوح ادراري بالاتر از 2/4 نانوگرم در ميلي‌ليتر اين ماده با شانس 13 درصدي ابتلا به ديابت (در مقايسه با شانس 8 درصدي براي سطوح پايين‌تر از 1/1 نانوگرم در ميلي‌ليتر) همراهي دارد. بيس‌فنول A معروف به BPA ماده‌اي شيميايي است که در ساخت ظروف و محفظه‌هاي پلاستيکي محکم و معروف‌تر از همه، در آستر داخلي قوطي‌هاي فلزي نوشابه به کار مي‌رود. بر اساس مطالعات حيواني، BPA مي‌تواند باعث ايجاد بعضي سرطان‌ها، بيماري قلبي و اختلالات تکامل مغزي در بچه‌هاي حيوانات شود. يک مطالعه قديمي‌تر در آمريکا نشان داده که اين ماده در خون 95 مردم اين کشور قابل شناسايي است.

پژوهشگران دستگاه جدیدی موسوم به 'بالون پوشش دار دارویی موكسی' را ارائه كرده اند كه می تواند به زودی شیوه درمان بیماری سرخ رگ محیطی را متحول كند. به گزارش ساینس دیلی، بیماری شریان محیطی (PAD) ، حدود هشت میلیون نفر را در آمریكا مبتلا كرده است. در این بیماری عروق دست یا پا باریك می شود. خطر این بیماری در پاها و در افراد مبتلا به فشار خون بالا، كلسترول بالا یا دیابت بیشتر است. این خطر به ویژه برای افراد سیگاری بیشتر به نظر می رسد. افراد مبتلا به PAD چهار تا پنج برابر بیشتر احتمال دارد دچار سكته قلبی یا سكته مغزی شوند. این بیماری همچنین می تواند موجب قانقاریا و قطع عضو شود.
محققان در موسسه عروق 'جابست '(جابست )Jobst در اوهایو آمریكا در حال انجام بزرگ ترین تحقیقات در زمینه عروق محیطی و نخستین بالون پوشش دار دارویی هستند. آنها در این بررسی بالینی تاثیر بالون پوشش دار دارویی موكسی را در مقایسه با بالون آنژیوپلاستی استاندارد برای درمان PAD مورد مطالعه قرار دادند. این بالون موكسی با دارویی موسوم به Paclitaxel پوشش داده شده است كه معمولا برای درمان بیماری های مختلف از جمله نوع خاصی از سرطان تجویز می شود. این دارو همچنین به عنوان پوششی بر روی استنت هایی كه عروق مسدود قلبی را باز می كنند نیز بكار می رود. این ابزار به مدت 30 ثانیه در رگ باریك و متورم می شود و دوباره جریان خون را احیا می كند، در عین حال رگ را با دارویی كه می تواند مانع از مسدود شدن دوباره آن شود پوشش می دهد.

آهن نقش حياتي در رشد مغز ايفا مي‌كند اما از سوي ديگر مقدار آن در بدن بايد متعادل باشد چون كمبود بيش از حد آن موجب بروز مشكلات ذهني و افزايش بي‌رويه آن نيز منجر به بروز بيماريهاي تحليل برنده مغزي مثل آلزايمر و پاركينسون مي‌شود. فقر آهن يكي از شايعترين كمبودهاي تغذيه‌اي در سراسر جهان است كه موجب تضعيف دريافت‌هاي ذهني در دانش آموزان مي‌شود. اين بررسي جديد نشان داده است كه فقر آهن واقعا روي ساختار فيزيكي مغز تاثير مي‌گذارد. به گزارش ایسنا، پائول تامپسون، ‌متخصص نورولوژي در دانشگاه كاليفرنيا و دستياران وي با بررسي مقدار پروتئين ترانسفرينگ كه عنصر آهن را در سراسر بدن و مغز در كودكان و نوجوانان جا به جا مي‌كند دريافتند هم كمبود و هم افزايش زياد از حد آهن تاثير منفي روي كارآيي مغز دارد و از اين رو تنظيم نقل و انتقال در بدن براي حفظ سلامت مغز ضروري است. شرح اين مطالعه در مجله دستاوردهاي آكادم ملي علوم آمريكا ارائه شده است.

پزشكان در يك مطالعه تازه تاكيد كردند اسيدهاي چرب امگا -3 كه در روغن ماهي يافت مي‌شوند قابليت آن را دارند كه از آسيب‌هاي مغزي پيشگيري كرده و حتي به ترميم مجدد صدمات وارد شده به اعصاب (نورون‌ها) كمك نمايند. وقتي رشته‌هاي عصبي بر اثر حادثه‌اي آسيب مي‌بينند، فردي كه دچار اين آسيب ديدگي شده درد، ضعف و حتي فلج عضلاني را تجربه مي‌كند كه ممكن است به ناتواني جسمي منجر شود و سرعت بهبود يافتن آن نيز بسيار كند است. متخصصان مغز و اعصاب در دانشگاه لندن در اين باره خاطرنشان كردند: اسيدهاي چرب امگا 3 مي‌توانند نقش مهمي در سرعت بخشيدن به روند بهبود آسيب‌هاي عصبي ايفا كنند. اين مطالعه روي سلولهاي عصبي peripheral متمركز شده است. اين نورون‌ها در واقع وظيفه انتقال سيگنال‌ها بين مغز و نخاع و باقي قسمت‌هاي بدن را بر عهده دارند. اين سلولها قابليت آن را دارند كه ترميم شوند اما با وجود پيشرفت‌هاي اخير در زمينه تكنيك‌هاي جراحي، بيماران معمولا فقط زماني بهبود پيدا مي‌كنند كه جراحت آنها اندك باشد. به گزارش ایسنا،در اين مطالعه تاييد شد كه مصرف اين نوع چربي‌هاي مفيد مي‌تواند در بهبود آسيب‌هاي عصبي و در نتيجه بهبود برخي مشكلات نورولوژيك تاثيرات سودمندي داشته باشد.

نتايج يك مطالعه جالب و عجيب نشان داده است افرادي كه در بشقاب و فنجان قرمز رنگ غذا مي‌خورند و آب مي‌نوشند، مقدار مصرف مواد غذايي آنها تا 40 درصد كاهش پيدا مي‌كند. گروهي از كارشناسان آلماني و سوئيسي در اين مطالعه دريافتند از آنجا كه رنگ قرمز به طور ناخودآگاهي مردم را به ياد خطر، ممنوعيت و توقف مي‌اندازد مي‌تواند مانع از زياد خوردن شود و فرد را به كم خوري تشويق كند. به گزارش ایسنا، اين كارشناسان بر اساس يافته‌هاي اخير خود تاكيد كردند كه دولت‌ها و صنايع غذايي بايد براي بسته بندي تنقلات و غذاهاي ناسالم از رنگ قرمز استفاده كنند تا يك نشانه هشدار دهنده براي مصرف كنندگان باشد. نتايج اين مطالعه در مجله «اشتها» به چاپ رسيده است.

نوعي ماده شيميايي كه بعنوان نگهدارنده در محصولات آرايشي مثل دئودورانت‌ها و هم چنين در محصولات غذايي و دارويي استفاده مي‌شوند در نمونه‌هاي آزمايشگاهي حاصل از 40 زن مبتلا به سرطان سينه يافت شده است. اين ماده شيميايي كه پرابنز نام دارد در تمام محصولات آرايشي و بهداشتي روزمره شامل مرطوب كننده‌ها، لوازم آرايشي، كف‌هاي اصلاح صورت، لوسيون‌هاي برنزه كننده و حتي در خميردندان‌ها وجود دارد. اين ماده هم چنين در بسياري از مارك‌هاي دئودورانتها و نيز در گوشت فرآوري شده و مغزهاي روكش دار رنگي موجود است. به نوشته روزنامه ديلي ميل، چندين مطالعه مختلف كه از سال 1998 ميلادي تاكنون درباره تاثير بالقوه اين گونه مواد شيميايي در بروز سرطان سينه صورت گرفته موجب افزايش نگراني كارشناسان بهداشتي شده است چون اين مواد داراي خواص «اواستروژني» هستند. «اواستروژن» نقش مهمي در ايجاد، رشد و پيشرفت سرطان سينه دارد.

این سمینار در تاریخ 13 الی 14 بهمن 1390 توسط انجمن رادیولوژی ایران در سالن همایش های هتل المپیک برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل مقدمه اي بر كاربرد مواد حاجب در تصويربرداري پزشكي، تاريخچه مواد حاجب، تقسيم بندي و انواع مواد حاجب، کاربرد باريوم در بررسي دستگاه گوارش، كاربرد مواد حاجب در راديولوژي اينترونشنال، ملاحظات فارماکولوژيک مواد حاجب، عوارض مواد حاجب، Tips & Tricks in CT angiography:، تومور ابليشن، Renal safety of contrast media، تصويربرداري مولكولي، اينترونشن هاي سيستم ادراري و دياليز، MRI ديناميک پروستات، كاربرد مواد حاجب در MRI  پستان، MRI فانکشنال و MRS مغز، کاربرد مواد حاجب در کودگان، ملاحظات قانوني كاربرد مواد حاجب، درمان واكنش به مواد حاجب، Biliary Interventions، سي تي آنژيوگرافي شرايين کرونر، كاربرد مواد حاجب در بررسي MS، ام آر آرتروگرافي، تصويربرداري با مواد حاجب در تومورهاي شکم و لگن می باشد.

اطلاعات بیشتر

این سمینار در تاریخ 12 الی 13 بهمن 1390 توسط دانشگاه علوم پزشکی کرمان برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل ضایعات مثانه، تصویر برداری  ضا یعا ت مثانه، ضایعات پروستات، تصویر برداری  ضایعا ت پروستات، بیماریهای بیضه و اسکروتوم، تصویر برداری  بیضه و اسکروتوم، تصویر برداری  توده های تخمدان، بیماریهای التهابی  لگن   (PID)، تصویر برداری  بیماریهای التهابی لگن (PID)، تصویر برداری حاملگی نابجا (EP )، خونریزی غیر طبیعی و ناباروری مردان و واریکوسل، تصویر برداری ناباروری در زنان، توده ها ی استخوانی لگن، تصویر برداری توده های استخوانی لگن، توده  های تخمدان، توده های رحمی، تصویر برداری خونریزی غیر طبیعی و توده های رحمی، عفونتهای استخوانی لگن، تصویر برداری عفونتهای استخوانی لگن می باشد.

اطلاعات بیشتر