پزشکی بالینی

دژنرسانس وابسته به سن ماکولا(ARMD)  علت اصلی کوری در افراد بالای 60 سال می باشد. بیماری اولیه به صورت ضایعه بزرگ رنگدانه دار در اپیتلیوم رنگدانه شبکیه ای ماکولا تظاهر می یابد. بیماری پیشرفته به دو نوع خشک یا غیراگزوداتیو و مرطوب یا اگزوداتیو طبقه بندی می شود. در نوع خشک به تدریج اپیتلیوم رنگدانه ای شبکیه ناپدید شده و جای خود را به یک یا تعداد بیشتری از مناطق آتروفیک می دهد. در نوع مرطوب در ابتدا تصویر بالینی همانند نوع خشک بوده ولی به تدریج با تشکیل عروق خونی جدید و بافت فیبروزه در ناحیه ماکولا دید مرکزی فرد به طور کامل از بین می رود. با وجودی که نوع آتروفیک (خشک) 90 درصد موارد بیماری را شامل می شود و پیشرفت تدریجی دارد، نوع اگزوداتیو (مرطوب) مسئول 88 درصد موارد کوری ناشی از این بیماری گزارش شده است.
در نوع مرطوب، تشکیل رگ های خونی جدید در مشیمیه را که عامل مهمی در القای نابینایی در نوع اگزوداتیو است، به عواملی مثل فاکتور رشد، سایتوکاین ها و پروتئازها نسبت می دهند. ریسک فاکتور مهم دیگر آسیمتریک دیمتیل آرژینین (ADMA)، مهارکننده رقابتی NO سنتاز است. در ARMD مرطوب، مقادیر هموسیستئین افزایش و محتوای تیولی کاهش می یابد. در شرایط عادی گلوتاتیون از اتواکسیداسیون هموسیتئین ممانعت می کند. اما در شرایط پاتولوژیک و پیری گلوتاتیون و محتوای توتال تیولی کاهش می یابد که می تواند به اکسیداسیون هموسیتئین و افزایش سطح ADMA کمک نماید.
در مطالعه پژوهشگران تبریزی، ۴۵ بیمار مبتلا به E-ARMD با ۴۵ فرد سالم از نظر سطح سرمی ADMA مورد مقایسه قرار گرفتند. نتایج نشان داد مقادیر پلاسمایی ADMA در بیماران بالاتر از افراد گروه سالم بود.
تاثیر ADMA در بیماری های عروقی تنها از طریق مهار آنزیم NOS نیست. ADMA با افزایش فعالیت آنزیم مبدل آنژیوتانسین (ACE) و سپس با تاثیر بر عملکرد رسپتور آنژیوتانسین I تولید محصولات سوپراکسید را زیاد می کند. پس ADMA مارکر خوبی برای استرس اکسیداتیو می باشد. چرا که افزایش استرس اکسیداتیو، آنزیم DDAH را که مسئول تخریب ADMA است متوقف کرده و باعث افزایش سطح پلاسمایی ADMA می شود.

متن کامل مقاله

محققان دانشگاه کالیفرنیا در پژوهش جدید خود دریافته‌اند که برخلاف تصور پیشین، عشق می‌تواند دوام زیادی داشته باشد. محققان مغز 17 داوطلب را که بیشتر آنها در دهه 50 سالگی قرار داشته و بطور میانگین حدود 21 سال بود که ازدواج کرده بودند، در زمان مشاهده تصویر همسرانشان اسکن کردند. نتایج به دست آمده کاملا متفاوت با نظر روانشناسانی بوده که به گفته آنها، احساس عشق شدید تنها حدود 18 ماه و در بهترین حالت سه سال طول خواهد کشید.
محققان دریافتند که مغز زنان و مردان عشاق میانسال همان فعالیتی را نشان داده که مغز عشاق جوان با تجربه هفت ماه ارتباط نشان می‌دادند. اگرچه تنها یک تفاوت میان این دو گروه وجود داشت. در میان عاشقان میانسال، مناطق مغزی مرتبط با اضطراب دیگر فعال نبوده بلکه مناطق مرتبط با آرامش از بیشترین فعالیت برخوردار بودند. گفته می‌شود که ازدواجهای شاد بر اساس ارتباط خوب، ارزشهای مشترک، حمایت محکم از اقوام و دوستان، شادی، کودکی باثبات، گفت‌و‌گوهای منصفانه و اراده سخت و ...هستند. این در حالیست که دکتر مارسل زنتر از دانشگاه ژنو در بررسی 470 مطالعه انجام شده در مورد سازگاری دریافت که هیچ ترکیب خاصی از صفات شخصی وجود نداشته که منجر به قرار گرفتن فرد در یک رابطه عاشقانه پایدار شود بجز یک استثنا که آن قابلیت حفظ تصورات مثبت است.

دانشمندان بیمارستان عمومی ماساچوست با استفاده از سلول‌های بنیادی توانسته‌اند رگهای خونی مصنوعی تولید کنند که تا 9 ماه در بدن دوام می‌آورند. در این پژوهش، شبکه‌های رگ‌های خونی بدست آمده از سلول‌های انسانی در سطح مغز موش پرورش داده شد که در آنجا تا 9 ماه مانند رگهای طبیعی به کار پرداختند. تحقیقات پیشین با استفاده از شیوه‌های مشابه نتوانسته بودند رگهای خونی بادوام و دراز مدت را در بدن حیوانات تولید کنند.
به گفته محققان، توانایی ترمیم یا پرورش سلولهای خون جدید می‌تواند پایه درمانهای جدید برای بیماریهایی مانند بیماری قلبی و دیابت باشد. محققان در این پژوهش که در مجله مجموعه مقالات آکادمی ملی علوم منتشر شده، به توصیف چگونگی استفاده از نوعی از سلول‌های بنیادی انسان برای ساخت سلول‌های پیش‌ساز عروقی که در نهایت به رگهای خونی تبدیل می‌شدند، پرداخته‌اند. این سلولها پس از کاشته شدن بر روی سطح مغز موشها، طی دو هفته به رگهای خونی کارا تبدیل شده و تا 280 روز به کار خود ادامه دادند. سلولهای مشابهی که بجای سطح در زیر پوست کاشته شده بودند نیز به رگهای خونی تبدیل شدند اما این نمونه‌ها از طول عمر کمتر برخوردار بوده و نیازمند پنج برابر سلول پیش‌ساز بیشتر برای ادامه فرایند تولید بودند.

محققان دانشگاه ويكتوريا در نيوزلند با استفاده از فناوري چاپ سه بعدي ، آتل هاي سبك براي بهبود و مراقبت از زخم ها و شكستگي ها ساختند. اين آتل ها (پانسمان هاي قالبي ) مقاوم، سبك و پر از حفره هاي هوا هستند و ميزان خارش روي زخم و نيز درد شكستگي را به كمترين ميزان كاهش مي دهد. در هنگام استفاده از اين قالب پانسماني مي توان از اشعه ايكس و تمام اسكنرهاي سه بعدي استفاده كرد. وجود سوراخ و حفره هاي زياد بر روي اين پانسمان ها در جلوگيري از خارش محل زخم بسيار موثر است و همچنين بيمار مي تواند با استفاده از اين آتل ها به دليل سبكي به راحتي لباس بپوشد و در عين حال اين پانسمان هاي قالبي به گونه اي تهيه شده اند كه شخص آسيب ديده قادر به حمام كردن است.

نتايج يك مطالعه نشان مي دهد كه پروتيين توليد كننده شير در زنان مبتلا به سرطان سينه موجب مي شود كه فعاليت سلول هاي سرطاني تشديد شود. نتيجه اين مطالعه مي تواند فرصت هاي جديدي را براي درمان شايع ترين و كشنده ترين نوع سرطان در ميان زنان ايجاد كند. براساس نتايج اين تحقيق كه توسط دانشمندان استراليايي و انگليسي انجام شده است، پروتيين ELFS در تمام سلول هاي بافت سينه يافت مي شود . اين پروتئين موجب توليد شير در سلول مي شود . با ترشح اين پروتئين علاوه بر سلول هاي سالم ،سلول هاي سرطاني نيز فعاليت خود را براي توليد شير آغاز مي كنند ولي از آن جا كه اين سلول ها نمي توانند شير توليد كنند بنابراين فعاليت بيشتر آنها موجب تهاجمي تر شدن سلول و تشديد سرطان مي شود. پروفسور كريس اورماندي از موسسه تحقيقات پزشكي گراوان در سيدني گفت: اين كشف منجر به روش هاي جديد درماني براي سرطان سينه مي شود.
مطالعه اورماندي در سال ۲۰۰۸ نشان داد كه پروتيين ELF۵ با توليد شير در زنان ارتباط دارد. مطالعه اخير كه توسط وي و گروهش انجام شده يك گام جلوتر رفته است و نشان مي دهد كه اين پروتيين موجب فعاليت بيشتر سلول هاي سرطاني سينه مي شود. وي گفت: سلول هاي سرطاني سينه نمي توانند به تحريك پروتيين ELFS واكنش مناسبي نشان دهند بنابراين خصيصه هايي پيدا مي كنند كه باعث مي شود كه سلول تهاجمي تر و نسبت به درمان هاي موجود مقاوم تر شود. سرطان سينه از شايع ترين سرطان ها و بيشترين عامل مرگ و مير در ميان زنان است. به طوري كه ۲۳ درصد از سرطان ها را سرطان سينه تشكيل مي دهد و ۱۴ درصد مرگ و مير زنان در سراسر جهان بر اثر ابتلا به سرطان سينه است. اورماندي و گروه وي همچنين دريافتند كه تومورهاي سرطاني سينه نسبت به داروي هورموني مانند تاموكسي فن كه حاوي سطوح بالايي از ELF۵ است نيز مقاوم مي شوند. محققان گفتند: اگر بتوانيم دارويي ابداع كنيم كه ELF۵ را هدف قرار دهد در واقع روش درماني موثربراي سرطان سينه را يافته ايم. جزييات بيشتر اين تحقيق در مجله journal PLOS Biology منتشر شده است.

نتايج يك مطالعه نشان مي دهد كودكاني كه روزي دو ليوان شير مصرف مي كنند ميزان لازم ويتامين D و سطح سالم آهن خون خود را حفظ مي كنند. مطالعات قبلي نشان داده بود كه شير گاو ميزان ويتامين D را در خون كودكان افزايش مي دهد و موجب كاهش سطح آهن خون آنها مي شود. آهن كه بدن مي تواند آن را از گوشت و لوبيا تامين كند براي رشد مغز و پيشگيري از كم خوني مفيد است. ويتامين D نيز كه به طور طبيعي از قرار گرفتن بدن در مقابل آفتاب جذب مي شود. اين ويتامين به بدن در جذب كلسيم و پيشگيري از ابتلا به بيماري نرمي استخوان كمك مي كند. افراد مي توانند اين ويتامين را از طريق مصرف غذاهايي مانند شير و ماهي چرب كسب كنند.
در اين مطالعه محققان ۱۳۱۱ كودك دو تا پنج ساله را در فاصله زماني دسامبر ۲۰۰۸ و دسامبر ۲۰۱۰ مورد بررسي قرار دادند. محققان متوجه شدند كه يك ليوان شير (۲۵۰ ميلي ليتر) موجب افزايش ۵ نانو مول در ليتر ويتامين D در خون كودكان مي شود و سطح آهن خون آنها را اندكي كاهش مي دهد. بر اساس گزارش انجمن طب اطفال كانادا ، كودكان بايد سطح ويتامين D خون خود را به ميزان ۷۵ نانو مول در ليتر حفظ كنند. اين در حالي است كه كودكاني كه تنها روزي دو ليوان شير مصرف مي كنند سطح ويتامين Dخونشان بيشتر از اين ميزان مي شود. محققان نتيجه گرفتند كه نوشيدن روزي دو ليوان شير گاو در روز براي حفظ ميزان ويتامين D در بدن كافي است. اين مطالعه در شماره اخير مجله Pediatrics منتشر شده است.

نتايج يك مطالعه نشان مي دهد افرادي كه تحت عمل جراحي تعويض مفصل زانو قرار گرفته اند نبايد ورزش را كنار بگذارند زيرا اين افراد بيشتر با خطر افزايش وزن مواجه هستند. پيش از اين مشخص شده بود كه داشتن اضافه وزن خطر لزوم تعويض مفصل زانو را افزايش مي دهد اما مطالعه اخير نشان داد كه عمل جراحي زانو نيز احتمال افزايش وزن را به همراه دارد. محققان با تجزيه و تحليل سوابق پزشكي حدود ۱۰۰۰ بيمار كه تحت عمل جراحي زانو قرار گرفته بودند، متوجه شدند كه ۳۰ درصد اين افراد در مدت پنج سال پس از انجام عمل جراحي بيش از پنج درصد اضافه وزن پيدا كرده اند. محققان مي گويند كه احتمالا دليل اين موضوع آن است كه افرادي كه سال ها به منظور كاهش درد زانو از زانوي خود كم كار كشيده اند پس از عمل زانو و كاهش درد آن حاضر به ترك عادت خود نيستند. ژوزف زني پروفسور دانشگاه دلاور گفت : افرادي كه تحت عمل جراحي زانو قرار مي گيرند پس از اين عمل زانوي آنها قويتر مي شود و زانو بهتر مي تواند حركت كند.
براين اساس عادت به زندگي بي تحرك قبل از انجام عمل جراحي زانو ، پس از عمل نيز همچنان ادامه مي يابد. اين در حالي است كه بايد بيماران را تشويق كرد تا از فوايد توانايي حركت بهتر استفاده كنند و شيوه زندگي فعال تري داشته باشند. به گفته محققان، بايد اين افراد را در زمزه گروهي قرار دارد كه در معرض بيشترين خطر اضافه وزن قرار دارند. محققان مي گويند كه بيماران مي توانند با پزشك خود براي داشتن وزن مناسب مشورت كنند و همچنين در خانه حركات ورزشي انجام دهند و براي تغيير شيوه زندگي با يك متخصص تغذيه و يا يك فيزيوتراپيست مشورت كنند.

نتايج يك مطالعه كه به تازگي انجام شده است، نشان مي دهد كه التهاب پوست ( درماتيت پوست ) درخطوط و شكاف هاي منحصربه فرد پوست انگشت ها اختلال ايجاد مي كند واثر انگشت را از بين مي برد. نتايج يك تحقيق جديد نشان مي دهد، بزرگسالاني كه پوست دست هايشان به اندازه زيادي خشك است چهار برابر بيشتر از همسالان سالم خود در تاييد اثر انگشتشان با مشكل مواجه مي شوند. ليي چو كك متخصص پوست دانشگاه يو.سي.اس.ال گفت:التهاب پوست دست (درماتيت) در اثر انگشت افراد تاثير مي گذارد و ممكن است در آينده نتوان از اثر انگشت فرد براي تشخيص هويت وي استفاده كرد زيرا التهابات پوستي در خطوط و شكاف هاي پوست انگشتان تغييراتي ايجاد مي كند.
بر اساس نتايج يك مطالعه كه پيش از اين انجام شده بود، حدود ۱۵ درصد مردم سراسر جهان به درماتيت پوست (التهاب پوست كه معمولا بر اثر واكنش هاي آلرژيك ايجاد مي شود) مبتلا هستند. بيماري درماتيت يكي ازعواملي است كه مي تواند تاثيرخاصي بر كيفيت نقش و نگارهاي اثر انگشت بگذارد. همچنين با وجود اين كه درماتيت دست را مي توان با استفاده از كرم هاي خاصي از بين برد اما افراد مبتلا به درماتيت تماسي آلرژيك ممكن است دائما در محل كار خود با عوامل تحريك آميز در تماس باشند.  براي مثال كارگران بهداشتي كه دائما دست هاي خود را مي شويند ، مكانيكي كه بايد به پيچ و مهره هاي چرب و روغني داخل موتور ماشين دست بزند و يا سرآشپزي كه مقدار زيادي سير و پياز را با استفاده از انگشتان شست و اشاره خود خرد مي كند از جمله افرادي هستند كه در معرض خطر ابتلا به درماتيت تماسي آلرژيك قرار دارند. نتايج اين مطالعه در مجله Archives of Dermatology منتشر شده است.

مغز در قبال هر خنده‌اي که مي‌شنود مسووليت پيچيده‌اي دارد و بايد به تشخيص اين بپردازد که آيا آن خنده‌محبت‌آميز است يا تمسخرآميز. حال پژوهشگران آلماني دريافته‌اند که اين فرايند ادارکي در کدام بخش مغز رخ مي‌دهد. «ديرک ويلدگروبر»، پژوهشگر آلماني از دانشگاه توبينگن توانسته به همراه ديگر همکارانش ثابت کند خنده‌اي که از روي شادماني سر داده مي‌شود و خنده‌اي که از روي نيش و کنايه است و همينطور خنده‌ کسي که قلقلکش گرفته، در مغز انسان به طور متفاوت مورد پردازش قرار مي‌گيرند. در جريان اين بررسي ويلدگروبر و تيم پژوهشي او براي داوطلبان انواع مختلف خنده را پخش کردند و همزمان فعاليت مغز را هنگام پردازش اين صداها اندازه‌گيري کردند. آن‌ها متوجه شدند که هنگام شنيدن خنده کسي که قلقلکش گرفته، بخش‌هايي از مغز فعال مي‌شوند که مسوول پردازش پيام‌هاي صوتي پيچيده هستند. اما هنگام شنيدن خنده‌ي محبت‌آميز و تمسخرآميز بخش‌هايي در مغز فعال مي‌شوند که مسوول تحليل رفتار انسان‌هاي ديگر هستند. ويلدگروبر مي‌گويد: «پي بردن به اين موضوع براي بيماران ما در روانپزشکي از اهميت بالائي برخوردار است.» در مورد بسياري از اختلالات رواني مانند اختلالات ترس، افسردگي و اسکيزوفرني، بيماران در تشخيص و دريافت پيام‌هاي ارتباطي بدون کلام دچار مشکل مي‌شوند.

تحقيقات يک دانشمند آلماني مقيم آمريکا نشان مي‌دهند که قطر مردمک چشم انسان مي‌تواند شرايط روحي آن فرد را لو دهد. براي مثال اينکه آيا او در استرس است، از چيزي چندشش مي‌شود و يا اينکه کشش جنسي به چيزي دارد. تحقيقات اکهارد هس (Eckhard Hess) روانشناس آلماني در سال‌هاي ۶۰ ميلادي در دانشگاه شيکاگو نشان دادند که مردمک چشم انسان به تصاوير عاطفي واکنش نشان مي‌دهد. اگر تحريکي براي انسان خوشايند باشد، مردمک باز مي‌شود و اگر ناخوشايند باشد، مردمک جمع مي‌شود. اين روانشناس در تحقيقاتش به عامل تمايل جنسي نيز پرداخته است. او نظريه‌اي دارد که هنوز کاملا به اثبات نرسيده است. بنابراين نظريه، قطر مردمک بستگي به تمايلات جنسي نيز دارد. افزون بر اين، مردمک چشم به استرس و فشار ذهني نيز واکنش نشان مي‌دهد. زماني که فشار ذهني بالا مي‌رود، مردمک جمع مي‌شود تا اينکه استرس را کاهش دهد. همچنين زماني که يک نفر از چيزي چندشش مي‌شود، مردمک چشمش جمع مي‌شود. پزشکان از اين واکنش مردمک براي آزمايش کارکرد صحيح مغز انسان بهره‌برداري مي‌کنند. اگر هر دو مردمک گرد و هم‌اندازه باشند، باز و بسته شدنشان متناسب و درست باشد و به طور مناسب به نور واکنش نشان دهند، مغز آن فرد درست کار مي‌کند.

همه ما مي‌دانيم که سيگار کشيدن براي سلامتي ما بد است، اما تا چه اندازه بد؟ پاسخ اين سوال بسيار نااميد کننده است. همه ما در طول زندگي خود کساني را مي‌شناسيم که در تمام عمر خود سيگار کشيده‌اند، اما نه به سرطان ريه مبتلا شده‌اند و نه ديگر بيماري‌هاي تنفسي و طول عمر درازي هم داشته‌اند؛ البته هميشه استثنائاتي هم وجود دارد، اما اين يک قانون نيست. مهم آن است که بدانيم به‌طور متوسط افراد سيگاري 12 سال زودتر از افراد غيرسيگاري مي‌ميرند، يعني بيش از يک دهه! بدين‌معنا که زندگي براي افراد سيگاري بيش از 10 درصد کوتاه‌تر از افراد غيرسيگاري است. در اين ميان ديگر علل قابل پيشگيري بيماري يا مرگ مهم‌تر از سيگار کشيدن نيستند. نتايج فوق برآمده از 2 مطالعه بزرگ و قوي است که در نشريه معتبر نيوانگلند به چاپ رسيده‌اند و از مطالعات قبلي نيز که در همين راستا بوده‌اند و به نتايج مشابهي رسيده‌اند، حمايت مي‌کنند. در اينجا حقايق مهمي نهفته‌اند. ميزان مرگ و مير افراد سيگاري نزديک به 3 برابر بيشتر از افراد غيرسيگاري است و اساسا ميان زنان و مردان نيز برابر است. افراد سيگاري تا 6 برابر بيشتر احتمال دارد که مبتلا به حمله قلبي شوند و اين ميزان به تعداد نخ سيگار که در طول روز کشيده مي‌شود نيز بستگي دارد. بنابراين شايد وقت آن رسيده باشد که ديگر سيگارهايتان را براي هميشه خاموش کنيد.

 حملات تشديد بيماري انسدادي مزمن ريه (COPD) در تقريبا نيمي از موارد ناشي از عفونت‌هاي باکتريايي هستند و ساير موارد آن بر اثر ويروس‌ها و محرک‌هاي محيطي ايجاد مي‌شوند.  پژوهشگران گروه کاکرين (Cochrane) اخيرا يک فرابررسي را روي 16 مطالعه انجام دادند که همه آن‌ها به مقايسه‌ اثرات آنتي‌بيوتيک‌ها با دارونما در درمان حملات تشديد COPD مي‌پرداختند. در اين خلاصه، بر نتايج 7 کارآزمايي تاکيد مي‌شود که فقط بيماران بستري را شامل مي‌شدند.
در ميان 612 بيمار بستري (ولي نه در ICU) به علت حملات تشديد بيماري، مصرف آنتي‌بيوتيک باعث کاهش معني‌دار شکست درمان پس از 4 هفته مي‌شد (42% در مقابل 52%، تعداد مورد نياز براي درمان: 10 نفر) ولي از مرگ‌ومير ناشي از تمامي علل پيشگيري نمي‌کرد. تعريف شکست درمان در اين مطالعه اين بود: عدم بهبود يا بدتر شدن علايم، نياز به اضافه‌ کردن آنتي‌بيوتيک‌ها يا داروهاي ديگر، يا مرگ ناشي از حمله تشديد بيماري. در ميان 93 بيمار بستري در ICU به علت حملات بسيار شديد بيماري، آنتي‌بيوتيک‌ها ميزان شکست درمان را به صورت معني‌داري کاهش مي‌دادند (11% در مقابل 57%، تعداد مورد نياز براي درمان: 2 نفر) و باعث کاهش مرگ‌ومير ناشي از تمامي علل مي‌شدند (4% در مقابل 22% ، 6 نفر).
اين کارآزمايي‌هاي تصادفي‌شده به دليل تعداد اندک بيمارانشان دچار محدوديت بودند ولي کارآزمايي‌هاي مشاهده‌اي بزرگ هم از مصرف آنتي‌بيوتيک‌ها براي درمان حملات تشديد COPD در بيماران بستري حمايت مي‌کنند. راهکارها همچنين از درمان آنتي‌بيوتيکي براي آن دسته از موارد تشديد COPD که علايم خاص دارند يا به تهويه مکانيکي نياز پيدا مي‌کنند، حمايت مي‌نمايند. اين فرابررسي کاکرين نشان مي‌دهد که تمامي بيماران بستري‌شده در ICU به علت تشديد COPD بايد آنتي‌بيوتيک دريافت کنند. شواهد موجود همچنين نشان مي‌دهند که بيماران بستري‌شده در بخش (نه ICU) به علت حمله تشديد COPD، از درمان آنتي‌بيوتيکي نفع مي‌برند. البته براي تعيين زيرگروه‌هايي که بيشترين نفع را از اين درمان مي‌برند، هنوز به انجام کارآزمايي‌هاي شاهددار بيشتري نياز است.

مقايسه‌هاي بسياري بين انوکساپارين و هپارين معمولي (unfractionated) در حين انجام مداخله کرونري از راه پوست (PCI) انجام شده ولي هيچ‌کدام از قدرت کافي براي تعيين تفاوت‌هاي احتمالي اين دو روش از نظر مرگ‌ومير و بي‌خطري، برخوردار نبوده‌اند. از اين رو، علي‌رغم شواهد محدود (سطح C) به نفع اثربخشي هپارين معمولي در حين PCI، اکثر راهکارها همچنان مصرف هپارين معمولي را به عنوان يک توصيه درجه I حين PCI پيشنهاد مي‌دهند.
اين پژوهشگران اقدام به تجميع داده‌هاي 23 مطالعه کردند که به مقايسه انوکساپارين با هپارين معمولي حين PCI پرداخته بودند. از ميان 30966 بيمار واردشده به اين تحليل، 10243 نفر (1/33%) تحت PCI اوليه به دليل انفارکتوس ميوکارد همراه با بالا رفتن قطعه ST 8750 نفر (2/28%) تحت PCI ثانويه پس از فيبرينوليز، و 11973 نفر (7/38%) تحت PCI برنامه‌ريزي‌شده به دليل آنژين پايدار يا سندرم‌هاي حاد کرونري بدون بالا رفتن قطعه ST، قرار گرفته بودند. براي حدود 14 هزار بيمار انوکساپارين و براي حدود 17 هزار نفر هپارين معمولي تجويز شده بود. انوکساپارين با کاهش معني‌دار ميزان مرگ، انفارکتوس ميوکارد، عوارض انفارکتوس ميوکارد، و نيز خونريزي‌هاي عمده همراهي داشت. بيشترين ميزان کاهش مرگ و خونريزي‌هاي عمده در بيماراني مشاهده شد که تحت PCI اوليه قرار گرفته بودند.
اين يافته‌ها نشان‌دهنده بي‌خطري و کارآمدي بيشتر انوکساپارين در مقايسه با هپارين معمولي هستند. هيچ کدام از اين کارآزمايي‌ها به تنهايي کاهش معني‌دار مرگ‌ومير ناشي از انوکساپارين را نشان ندادند؛ ولي اندازه و ثبات منافع انوکساپارين در اين فرابررسي بزرگ در کنار هزينه پايين اين دارو، دلايل کاملا محکمي را براي توصيه انوکساپارين به جاي هپارين معمولي در حين PCI فراهم مي‌کنند. لازم است که کميته‌هاي تدوين راهکارها در بازنگري‌ بعدي راهکارهاي خود به اين شواهد توجه کنند.

دانشمندان کالج دانشگاهی لندن از یک ژن مرتبط با چاقی رونمایی کرده‌اند که انسان را با تحریک به گرسنگی بیشتر چاق کرده و می‌تواند راههای بالقوه جدیدی را برای مبارزه با مشکلات فزآینده سلامت جهانی ارائه کند. به گفته دانشمندان، میلیونها انسان از یک رشته سرکش دی‌ان‌ای برخوردارند که جلوی احساس سیری را گرفته و آنها را مجبور به خوردن غذاهای شیرزین و چرب می‌کند. ژن FTO که در نیمی از جمعیت جهان وجود داشته، چندین سال پیش کشف شد اما علیرغم آنکه دانشمندان می‌دانستند که این ژن باعث چاقی انسان می‌شود، شیوه عملکرد آن ناشناخته بود.
آنها اکنون دریافته‌اند که این ژن با تحریک حس گرسنگی کار کرده که می‌تواند به روشهای جدید در مبارزه با بحران چاقی کمک کند. 16 درصد جمعیت دارای دو نسخه از این دی‌ان‌ای سرکش حدود 70 درصد بیشتر از افراد فاقد آن با احتمال چاق شدن روبرو هستند. آنها تا 200 کالری اضافی در روز مصرف کرده و از تقریبا سه کیلوگرم وزن بیشتر از میانگین همتایان خود برخوردارند. همچنین برای افراد دارای این ژن رژیمها همیشه با شکست مواجه می‌شوند. حتی در افرادی که تنها یک ژن ناقص FTO را به ارث می‌برند(49 درصد جمعیت) حدود 30 درصد بیشتر احتمال چاقی وجود دارد.
محققان در پژوهش خود از مردان جوان با و بدون نقص ژنتیکی خواستند تا گرسنگی خود را پیش و پس از خوردن غذا ارزیابی کنند. سپس نمونه‌های خونی این داوطلبان برای بررسی هورمون گرلین که باعث احساس گرسنگی می‌شود، مورد آزمایش قرار گرفت. سطح این هورمون معمولا پیش از خوردن غذا بسیار بالا بوده و پس از آن کاهش می‌یابد. این در حالی بود که سطح این هورمون در افراد دارای ژن گرسنگی حتی پس از خوردن نیز نسبتا بالا باقی می‌ماند. آنها همچنین بیشتر از سایرین احساس گرسنگی می‌کردند.
در آزمایش بعدی به داوطللبان تصاویر غذاهای صرف شده توسط آنها نشان داده شد تا میزان جذابیت آنها را ارزیابی کنند. افراد دارای این ژن حتی پس از خوردن غذا نیز تصاویر کیک، شیرینی، چیپس و برگر را بسیار وسوسه کننده می‌خواندند. در گام بعدی دانشمندان از اسکنرهای ام‌آرآی برای بررسی مغز این داوطلبان استفاده کردند. بر اساس این یافته‌ها که در مجله Clinical Investigation منتشر شده، افراد دارای ژن گرسنگی در زمان تفکر در مورد غذاهای چرب و شیرین فعالیت مغزی بیشتری را نشان می‌دادند.

محققان دانشگاه شفيلد انگلستان با استفاده از مدل مجازي پوست، موفق به كشف اسرار پيري شدند. روزانه حدود ۲ ميليون سلول پوستي مي ميرند و جاي خود را به سلول هاي جديد مي دهند. تا امروز نحوه اين مكانيسم آشكار نبود تا اينكه محققان دانشگاه شفيلد پرده از اين راز برداشتند. اين تيم تحقيقاتي نحوه توسعه خارجي ترين لايه پوست و توليد سلول هاي جديد را مدلسازي كردند؛ در اين حين سه نظريه براي نحوه بازسازي پوست ارايه شد. 
در اين تحقيقات كه به مدت ۳ سال به طول انجاميد مشخص شد كه يكي از نظريات از بقيه دقيق تر و قابل قبول تر است. در اين تحقيقات مشخص شده است كه پوست داراي جمعيتي از سلول هاي بنيادي خفته است كه در پايين ترين لايه پوست قرار دارند.هنگامي كه پوست آسيب مي بيند يا تعداد سلول هاي سالم پوست كاهش مي يابد، اين سلول ها بيدار شده و وارد عمل مي شوند. با استفاده از اين مدل كامپيوتري مشخص شده است كه به مرور زمان و با گذشت سن، اين سلول هاي خفته از بين مي روند و جمعيت آنها كاهش مي يابد.
هربار كه روي پوست زخمي ايجاد مي شود يا ذخيره سلولي پوست كاهش مي يابد، اين سلول ها بيدار مي شوند؛ پس از پايان كار، برخي از اين سلول ها مجدداً به خواب نمي روند و همين امر باعث كاهش تعداد آنان مي شود. دليل اصلي اينكه با افزايش سن، توان پوست در التيام بخشيدن زخمها كاهش مي يابد نيز همين است.  محققان بر اين باورند كه با استفاده از اين روش مي توان سلول هاي بنيادي خفته را تحريك و بيدار كرد و با اثرات پيري روي پوست مبارزه كرد.
سلولهاي لايه خارجي ريه و روده نيز به همين روش بازسازي مي شوند، بنابراين آگاهي كامل از اين چرخه سلول سازي، در درمان برخي از بيماريهاي روده و ريه نيز موثر است. يكي ديگر از مهمترين كاربردهاي اين روش، درمان انواع سرطان پوست است. مدير اين پروژه تحقيقاتي گفته است كه سخن فيزيكدان معاصر، ريچارد فاينمن، الهام بخش وي در اين پروژه بوده است. او مي گويد : شما واقعاً چيزي را درك نمي كنيد مگر اينكه خود آن را از ابتدا بسازيد. همين امر باعث شده است كه محققان با استفاده از اين مدل كامپيوتري، سلول هاي پوست را يك به يك در كنار يكديگر قرار دهند تا بافت پوست ساخته شود؛ در اين حين يافته هاي جديدي نيز بدست آمده است. نتايج كامل اين تحقيقات در شماره اخير نشريه Nature Scientific Reports به چاپ رسيده است.

مطالعات اخيرپزشكان بيمارستان سنت مايكل كانادا نشان مي دهد كه مهمترين عامل بيماري هاي قلبي و عروقي در بزرگسالي، فقر غذايي كودكان در دوران پيش از مدرسه است. دوران پيش از مدرسه مهمترين تاثير را در سلامتي فرد در بزرگسالي دارد.  در واقع شالوده اصلي سلامتي در ۶ سال اول زندگي پايه گذاري مي شود. علاوه بر سيستم قلبي و عروقي، سيستم اعصاب نيز در اين دوران شكل مي گيرد. محققان به پدران و مادران توصيه مي كنند كه به شدت مراقب تغذيه كودكان باشند و به هيچ وجه اجازه مصرف غذاهاي آماده را به آنان ندهند.
در ادامه تحقيقات آمده است كه غذاخوردن هنگام تماشاي تلويزيون و خوردن تنقلات ناسالم بين وعده هاي غذايي، مهمترين عامل فقر غذايي كودكان است. در اين تحقيقات ۱۰۰۰ كودك بين سنين ۳ تا ۶ سال مورد بررسي قرار گرفته اند. مبناي اين تحقيقات، ارتباط بين تغذيه ناسالم و ميزان كلسترول بد در كودكان است. نوع تغذيه يكي از مهمترين عوامل تعيين كننده قد و وزن كودكان است. متخصصان به والدين توصيه مي كنند كه علاوه بر وزن كودكان، ميزان آهن خون آنان را نيز به طور مداوم كنترل كنند. نتايج كامل اين تحقيقات در شماره اخير نشريه Canadian Medical به چاپ رسيده است.

گروهي از دانشمندان اسپانيايي مي گويند در يافته هاي خود در مورد سرطان سينه به اين نتيجه رسيده اند كه اگرچه وجود شمار فراوان مولكول پي ال كا - ۱ با سرطان سينه ارتباط دارد اما در عين حال، وجود اين مولكول براي فعاليت درست سلولها لازم است. اين موضوع از سوي گروهي از محققان مركز تنظيم ژنوميكي بارسلونا كشف شده است كه روي مولكول پي‌ ال كا ۱(كيناز PLK۱ ) كار مي كنند. يكي‌ از مهمترين نشانه هاي فعاليت يك تومور، تكثير سلولي است زيرا سلول هاي سرطاني بيش از هر سلول ديگري تكثير مي‌ شوند و اين در حالي است كه پي ال كا - ۱ يك آنزيم بسيار فعال در تكثير هاي سلولي( چه در ميتوز يا رشتمان و چه در ميوز يا كاستمان ) به شمار مي رود.
ميگل بئاتو يكي از اعضاي تيم تحقيقاتي اسپانيا در اين زمينه به افه گفت: هنگامي كه مولكول در سطح مطلوب خود نمايان مي‌ شود، وجود آن براي كنترل و تنظيم ژن هايي‌ كه مانع از تكثير سلولي مي‌ شوند، الزامي است. بر اساس اين گزارشها، نتايج اين تحقيقات كه در نشريه علمي‌ سل ريپورتس (گزارش سلولي) منتشر شده است، نشان مي دهد كشف پي ال كا- ۱ در بدن انسان همواره پيام آور يك خبر بد براي افراد نيست. بر همين اساس، بئاتو به متخصصان توصيه كرد هنگامي كه درمان هايي‌ براي سرطان سينه به اجرا مي گذارند، بايد توجه داشته باشند كه سطح بالاي پي ال كا- ۱ را به اندازه اي تنظيم كنند كه با فيزيولوژي بدن افراد مناسب باشد.

مطالعات پيشين نشان داده‌اند سگ‌ها مي‌توانند با بوئيدن بدن بيماران، وجود ملانوما در بدن آنها را تشخيص دهند. اين مطلب مي‌تواند نشانگر آن باشد که شاخص‌هاي استنشاقي خاص مي‌تواند مبتلايان به ملانوما را از افراد سالم افتراق دهد.
در يک پژوهش جديد، پژوهشگران دانشگاه پنسيلوانياي آمريکا از اسپکترومتري توده‌اي- کروماتوگرافي گازي براي شناسايي شاخص‌هاي استنشاقي ملانوما استفاده کرده‌اند. اين پژوهشگران موفق به شناسايي تعدادي ترکيب استنشاقي شدند که از آن ميان مي‌توان به الکل ايزوآميل اشاره کرد که در سلول‌هاي ملانومايي بيش از سلول‌هاي غيرسرطاني وجود داشت. اسيد ايزووالريک هم ترکيب دومي بود که امکان افتراق بيني ملانوما و سلول‌هاي غيرسرطاني را فراهم مي‌کرد؛ به طوري که غلظت اين ترکيب استنشاقي در سلول‌هاي ملانومايي از سلول‌هاي عادي به‌طور معني‌داري کمتر بود؛ علاوه بر اين سلول‌هاي ملانومي ترکيبات دي‌متيليدي و تري سلولفيدي ديگري هم توليد مي‌کنند که توسط سلول‌هاي عادي ساخته نمي‌شوند.
پژوهشگران نتيجه‌گيري کرده‌اند پايش گازهاي قابل استنشاقي که از سلول‌هاي پوستي متصاعد مي‌شوند مي‌توانند به عنوان يک روش تشخيصي غربالگري و غيرتهاجمي مورد استفاده قرار گيرد. از آنجا که اين پايش نياز به فن‌آوري‌هاي پيچيده‌اي همچون اسپکترومتري توده‌اي و کروماتوگرافي گازي دارد، هزينه چنين غربالگري بايد در مقابل منافع آن همچون عدم تهاجم سنجيده شود.

سميت رکتومي يکي از مهمترين عوامل محدودکننده در پرتودرماني‌هاي سرطان پروستات است. ابداع جديد پژوهشگران دانشگاه لوبک آلمان نوعي بالون جديد است که طي يک عمل جراحي از راه پرينه، در فاصله بين رکتوم و پروستات جايگذاري مي‌شود. وجود اين بالون از پرتوتابي غيرضروري به مخاط رکتوم و ايجاد عوارضي همچون التهاب ناشي از پرتو نکروز و عفونت به‌طور قابل‌توجهي مي‌کاهد. مهمترين ويژگي اين بالون اين است که قابل جذب بود و پس از مدتي، بدون نياز به انجام جراحي مجدد براي خارج نمودن آن، توسط بدن بيمار جذب مي‌گردد.
در اين طرح چند مرکزي 27 بيمار مورد ارزيابي قرار گرفتند. پس از جاگذاري بالون، فاصله بين پروستات تا رکتوم حدود 10 برابر افزايش پيدا کرد و از 2/0 سانتي‌متر به 4/2 سانتي‌متر رسيده بيماران طي ماه مورد پيگيري قرار گرفتند و طي اين مدت براساس وسعت سرطان اوليه تحت پرتو درماني بودند. طي اين مدت قطر بالون از 25/4 سانتي‌متر تنها به 8/3 سانتي‌متر کاهش پيدا کرد، اما فاصله بين رکتوم و پروستات کاهش معني‌دار را نشان نداد.
کارگذاري بالون تنها با عوارض محدودي همراه بود: چند بيمار دچار احتباس موقت ادراري طي چند ساعت پس از کارگذاري بالون شدند که خودبخود بهبود يافت، درد خفيف در ناحيه پرينه و مقعد هم توسط تعدادي از بيماران گزارش شد. طي 6 ماه پيگيري بيماران، گزارش از عفونت يا عوارض جدي ديگر وجود نداشت. کاهش قابل‌توجه و معني‌داري در دوز پرتوي دريافت شده توسط بافت رکتوم پس از کارگذاري بالون مشاهده گرديد. پژوهشگران نتايج فوق را بسيار اميدوار کننده مي‌دانند و ارزيابي بيشتر بر روي تعداد بيشتري از بيماران رادر دستور کار خود دارند.

تعدادي از کودکاني که با اکسيژن رساني غشايي خارج پيکري (ECMO; Extra Corporeal Membrane Oxygenation) تحت درمان قرار مي‌گيرند، به عوارضي همچون خون‌ريزي‌هاي داخل بطني مبتلا مي‌شوند. همواره وجود ابزاري براي پيش‌بيني وقوع اين عوارض براي متخصصين رشته کودکان جذاب بوده است. به تازگي پژوهشگران دانشگاه کلومبوس، اوهايوي آمريکا از سونوگرافي براي پيش‌بيني اين عوارض استفاده کرده‌اند.
در اين مطالعه 18 بيماري که با ECMO درمان شده بودند مورد ارزيابي قرار گرفتند، سپس با استفاده از سونوگرافي، سرعت جريان خون مغز به عنوان درصدي از مقادير طبيعي مربوط به سن و جنس محاسبه شد. در نهايت مشخص شد در کودکاني که دچار عوارضي همچون خونريزي مغزي مي‌شوند، سرعت جريان دياستولي خون به مراتب بيشتر از کودکان فاقد عوارض است. در گروه اول، سرعت جريان دياستولي 123% و در گروه دوم 73% بود. ميانگين سرعت جريان هم در گروه اول 64% و در گروه دوم 130% گزارش شد. معمولا افزايش سرعت جريان خون 6-4 روز پيش از وقوع خونريزي اتفاق مي‌افتاد. با توجه به غيرتهاجمي بودن سونوگرافي و فقدان تشعشعات يونيزه کننده، استفاده از آن مي‌تواند ابزاري بسيار کارآمد در مديريت درمان کودکان در طول دريافت ECMO باشد.

پژوهش‌های جدید نشان می‌دهد بیان عواطف از طریق نوشتار می‌تواند التیام جسمانی زخم‌ها را سرعت بخشد. این پژوهش که به رهبری الیزابت برودبنت از دانشگاه اوکلند نیوزیلند بر روی 49 شهروند بزرگسال سالم بین سنین 64 تا 97 سال انجام شده، یکی از جدیدترین کاوش‌های ارتباط روان-جسم است که نشان می‌دهد بیان عواطف در خصوص یک تجربه تروماتیک به شیوه‌ای منسجم می‌تواند نه تنها برای سلامتی روان، بلکه برای سلامت جسمانی مهم باشد. پژوهش فوق نشان می‌دهد که نوشتن می‌تواند زمان التیام زخم جسمانی را تا نصف کاهش دهد.
در این تحقیق برای سه روز، به نیمی از شرکت‌کنندگان گفته شد که به مدت 20 دقیقه در روز در خصوص تروماتیک‌ترین رویدادی که تجربه کرده بودند، بنویسند. این افراد تشویق شدند که در مورد آن‌چه دقیقا در آن زمان فکر و حس می‌کردند، صادقانه بنویسند. همچنین از آن‌ها خواسته شد که در صورت امکان، تفکرات و احساساتشان را در مورد آن چه تجربه کرده و هرگز با دیگران مطرح نکرده بودند، به شراکت بگذارند. از شرکت‌کنندگان دیگر نیز خواسته شد در همان بازه زمانی در خصوص برنامه‌هایشان برای روز بعد بنویسند و از ابراز احساسات، عقاید یا نظراتشان اجتناب کنند.
دو هفته پس از نخستین روز نوشتن، محققان تحت بیهوشی موضعی، بافت‌برداری کوچک پوست که زخمی را در بازوی تمامی شرکت‌کنندگان به جا گذاشت، انجام دادند. از این بافت پوستی برای مطالعه‌ای دیگر استفاده شد. یک هفته بعد، برودبنت و همکارانش عکسبرداری از زخم‌ها را هر سه تا پنج روز یک بار، انجام دادند تا این که این زخم‌ها کاملا التیام یافتند. 11 روز پس از بافت‌برداری، 76 درصد از گروهی که در مورد ترومایشان نوشته بودند، کاملا التیام یافتند، در حالی که فقط 42 درصد از گروه دیگر التیام پیدا کرده بودند. گفته می‌شود پژوهش مذکور، نخستین پژوهش برای نشان‌دادن این واقعیت است که نوشتن درباره مناسبت‌های ناراحت‌کننده شخصی می‌تواند سرعت التیام زخم‌ها را در جمعیت مسن‌تر که در معرض خطر التیام کمتر هستند، افزایش دهد.

دانشمندان دانشگاه سالفورد دستکش ویژه‌ای طراحی کرده‌اند که ممکن است بتواند درد آرتروز دست را در بیماران تسکین دهد. حدود 130 مبتلا به روماتیسم و آرتروز با این دستکش فشرده‌سازی در یک کارآزمایی بالینی جدید درمان شده‌اند. این دستکش از پارچه خاصی ساخته شده که در زمان کشیده شدن بر دست و مفاصل فشار وارد می‌کند. تصور می‌شود که فشار باعث ایجاد یک التهاب خفیف شده که درد را تسکین می‌دهد. اگرچه دلیل این امر هنوز ناشناخته باقی مانده است. در یک کارآزمایی یکساله که از ماه سپتامبر آغاز خواهد شد، بیماران به عنوان بخشی از درمان عادی خود از این دستکش نیز استفاده کرده و درد و تسکین مفاصل آنها قبل و بعد از استفاده ارزیابی خواهد شد.

محققان سوئیسی دستگاهی در ابعاد جعبه کبریت توسعه داده اند که امکان بررسی وجود باکتری را در مدت زمان چند دقیقه فراهم می کند. اندازه گیری پاسخ عفونت باکتریایی به درمان آنتی بیوتیک بسیار زمان بر است و این کار در برخی موارد مانند بیماری سل تا یک ماه نیز به طول می انجامد. این دستگاه در ابعاد جعبه کبریت توسط گروهی از فیزیکدانان موسسه EPFL توسعه یافته و با کمک لیزر و فناوری نوری، زمان تشخیص وجود باکتری را به چند دقیقه کاهش می‌دهد. نانو اهرم این دستگاه در حضور فعالیت باکتریایی شروع به ارتعاش می کند و با کمک یک لیزر، این ارتعاش خوانده شده و به سیگنال های الکتریکی ترجمه می شود؛ عدم وجود سیگنال نیز به معنای عدم وجود باکتری خواهد بود.
برای اندازه گیری ارتعاش، پرتو لیزر به داخل اهرم تابانده می شود؛ با انعکاس مجدد نور، این سیگنال به یک جریان الکتریکی تبدیل می شود که توسط پزشک یا محقق قابل تفسیر خواهد بود. اگر جریان الکتریکی یک خط صاف باشد، به معنای مرگ تمام باکتری ها توسط آنتی بیوتیک است. این روش امکان تعیین این مساله که آیا یک باکتری به طور موثر توسط آنتی بیوتیک قابل درمان خواهد بود را فراهم می کند؛ همچنین یک روش مناسب برای بررسی اثربخشی شیمی درمانی محسوب می شود. «جیووانی دیتلر» از محققان EPFL‌ خاطر نشان می کند: این دستگاه یک روش تشخیصی سریع و دقیق بوده و یک ابزار سودمند برای تعیین دوز مناسب آنتی بیوتیک توسط پزشکان و تعیین موثرترین شیوه درمانی توسط محققان محسوب می شود. نتایج این تحقیق در مجله Nature Nanotechnology منتشر شده است.

محققان،‌ دستگاه تصفیه هوایی را طراحی کرده‌اند که به راحتی روی کیف یا لباس نصب شده و می‌تواند مانند ریه مصنوعی به تصفیه هوای محیط کمک کند. آلودگی هوا از جمله مهمترین مشکلات کلانشهرها محسوب می شود و راهکارهای مختلفی برای بهبود کیفیت هوای شهرها تاکنون توسعه یافته اند. طرح مفهومی Ohita نسل آینده دستگاه تصفیه هوای قابل حمل محسوب می شود که در نقش یک جفت ریه کمکی عمل کرده و قادر به فیلتر کردن هوای محیط است. این دستگاه کوچک توسط تلفن همراه هوشمند قابل کنترل بوده و قادر به آنالیز لحظه‌یی کیفیت هوا و ارسال داده ها به گوشی تلفن کاربر است. همچنین اگر فرد در محیطی با آب وهوای پاک و سالم حضور داشته باشد، دستگاه می تواند نمونه ای از این هوا را مانند یک عکس فوری در خود ذخیره سازی کند. این دستگاه در حال حاضر یک طرح مفهومی بوده و هنوز زمان دقیقی برای تولید تجاری آن اعلام نشده است؛ این طرح به مرحله نیمه نهایی رقابت طراحی Electrolux 2013 راه یافته است.

دانشمندان دانشگاه تافتز اخیرا کشف کرده‌اند که نوعی کرم زرد رنگ می‌تواند در صورت قطع شدن سرش، آنرا دوباره بازسازی کرده و مغز خود را که حاوی همان خاطرات قدیمی است، مجددا بدست بیاورد. این محققان حافظه کرمهای پلاناریان(planarian) را با اندازه‌گیری مدت زمانی که طول می‌کشید تا آنها در محیط آزمایشگاه به غذا برسند، آزمایش کردند. دانشمندان پس از آموزش این کرمهای زرد رنگ کوچک به منظور نادیده گرفتن نورهای درخشان آزمایشگاه و شناسایی غذای خود بدون منحرف شدن دریافتند که این موجودات حتی پس از جدا شدن سرشان نیز خاطره این آموزش را به یاد می‌آورند.
برای این پژوهش، تیمی از زیست‌شناسان به آموزش کرمهای یک سانتیمتری برای شناسایی غذاهای پنهان شده در وسط یک ظرف آزمایشگاهی پرداختند. این غذاها با پرتو درخشانی از نور روشن شده بودند. کرمهای پلاناریان از دو نقطه چشمی برخوردارند که می توانند شدت نور را شناسایی کنند. این نقطه‌ها مانند گیرنده نور عمل کرده و برای دور شدن از منابع نور درخشان مورد استفاده هستند. این بدان معنی است که کرمها برای دور ریختن این ترس از نور برای گرفتن غذا باید آموزش می‌دیدند. دانشمندان پس از یادگیری این مهارت توسط کرمها، سر آنها جدا کردند. دو هفته بعد هنگانی که بیشتر سر کرمها دوباره رشد کرد، محققان مجددا آنها را درون ظرف آزمایشگاه قرار دادند.
آنها با استفاده از فناوری پیگیری ویدیویی دریافتند که کرمهایی که آموزش دیده بودند، سریعتر از دیگران مواد غذایی نورانی را پیدا می‌کردند. اگرچه این کرمها در اولین تلاش خود نتوانستند غذا را پیدا کنند، تنها یک جلسه آموزشی طول کشید تا دوباره مهارت خود را بدست آورده و نور را نادیده بگیرند. این درحالیست که هنوز دانشمندان دلیل و چگونگی این رویداد را نمی‌دانند.
نتایج نشان می‌دهد که حافظه کرمها احتمالا در منطقه دیگری از بدنشان ذخیره می‌شود. ایده دیگر بر این اساس است که مغز قدیمی کرمها سیستم عصبی خود را برای مطابقت با نور تغییر داده و این تغییرات پس از رشد مغز جدیدی نیز در سیستم باقیمانده است. به گفته محققان، کار بیشتری برای کشف چگونگی قابلیت این موجودات جهت دستیابی به خاطرات قدیمی نیاز بوده اما یافته‌های کنونی که در مجله Experimental Biology منتشر شده، می‌تواند به عنوان یک نقطه آغاز در چگونگی بازیابی خاطرات در انسان و حیوانات دیگر مورد استفاده قرار بگیرد.

برگزار کنندگان: شاخه خراسان جامعه جراحان ایران، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
زمان برگزاری: ۷ الی ۱۰ آبان ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۳۱ شهریور ۱۳۹۲
مکان برگزاری: مشهد

همایش همزمان: اولین کنگره بین المللی جراحی عروق و آندوواسکولار
زمان برگزاری: ۸ الی ۹ آبان ۱۳۹۲- مشهد
(با مشارکت انجمن جراحان عروق ایران و انجمن رادیولوژی ایران)

سایت همایش

محققان دانشگاه ویسکونسین در پژوهش جدید خود نشان داده‌اند که تزریق یک محلول قندی به زانو می‌تواند شیوه جدیدی در درمان آرتروز باشد. این پژوهش نشان داده که ترکیب قند و آب می‌تواند درد و سفتی را با تحریک سازوکار طبیعی ترمیم طبیعی بدن کاهش دهد. این محلول شیرین به‌عنوان یک محرک خفیف درون مفصل عمل کرده و عفونت سطح پائین را بوجود می‌آورد. این عفونت برای ایجاد هرگونه آسیب شدید کافی نیست اما برای تحریک آزادسازی سلول‌ها جهت کمک به ترمیم آسیب ایجاد شده توسط بیماری تاثیرگذار است.
پزشکان از محلولی شامل آب و 10 تا 25 درصد دکستروز که نوعی قند بوده، استفاده می‌کنند. کاربرد دکستروز بدان جهت بوده که ارزان، در دسترس و ایمن است و تنها یک التهاب خفیف درون مفصل زانو ایجاد می‌کند. تصور می‌شود که این درمان موسوم به درمان تکثیر با تحریک آزادسازی فیبروبلاستها که مسئول ساخت و حفظ بافتهای همبند مانند رباط‌ها هستند، کار می‌کند. فیبروبلاستها رباط‌های آسیب دیده درون زانو را ترمیم کرده و با ثابت‌تر کردن آن، ناراحتی را تسکین می‌دهد. این درمان همچنین برای بیماری‌های دیگر مانند کمردرد مزمن و آرنج تنیس‌بازان مورد آزمایش قرار گرفته است. نتایج این پژوهش در مجله Annals of Family Medicine منتشر شد است. برای مشاهده متن کامل این مقاله اینجا را کلیک نمایید.

نتایج یکی از وسیع‌ترین پژوهش‌های مرتبط با آلزایمر و سرطان، حاکی از آن است که احتمال اندکی از ابتلا به سرطان برای افراد مسن مبتلا به آلزایمر و همچنین خطر اندکی برای ابتلا به آلزایمر برای مبتلایان سرطان وجود دارد. طی این پژوهش 203 هزار و 451 ایتالیایی 60 سال به بالا به مدت شش سال مورد بررسی قرار گرفتند. در این بازه زمانی 21 هزار و 451 نفر به سرطان و 2 هزار و 832 نفر نیز به آلزایمر مبتلا شده بودند. 161 مورد نیز به هر دو بیماری مبتلا شده بودند و این در حالی است که انتظار بر این می‌رفت 281 مورد سرطان برای آلزایمری‌ها و 246 مورد آلزایمر برای سرطانی‌ها گزارش شود. بنابراین خطر ابتلا به سرطان برای آلزایمری‌ها به نصف و خطر ابتلا به آلزایمر برای سرطانی‌ها به 35 درصد کاهش یافته بود. به گفته دکتر"ماسیمو موسیکو" از شورای تحقیقات ملی ایتالیا، گرچه تحقیقات پیشین وجود این رابطه را متذکر شده بودند اما این وسیع‌ترین پژوهشی است به طور دقیق و با در نظر گرفتن نقش مولفه‌های دیگر که وجود این رابطه را اثبات کرده است. این پژوهش در مجله انجمن عصب‌شناسی آمریکا تحت عنوان "Neurology" منتشر شده است. برای مشاهده متن کامل مقاله اینجا را کلیک نمایید.

یک کارآفرین هلندی مدعی ساخت برنامه جدیدی شده که می‌تواند در آینده جای قرص‌های ضد بارداری را گرفته و حتی به زنان در مورد زمان تنش پیش از قاعدگی هشدار دهد. آیدا تین 34 ساله با هدف تغییر صنعت برنامه‌ریزی خانواده و همچنین این که از زمان ابداع قرص‌های ضدبارداری در 60 سال گذشته هیچ فناوری جدیدی در این زمینه معرفی نشده، این طراحی موسوم به Clue را ابداع کرده است. برنامه رایگان Clue ‌برای تلفن‌های همراه آیفون به پیگیری چرخه قاعدگی کاربر پرداخته و می‌تواند زمان تخمک‌گذاری را پیش‌بینی کند. این برنامه همچنین می‌تواند زمانی را که کاربر در بالاترین حد باروری قرار داشته، برای شانس بالاتر بارداری اطلاع‌رسانی کند. زنان می‌توانند اطلاعاتی در مورد حالت خود،‌ سطح درد و عوامل دیگر را در این برنامه وارد کرده و Clue به مرور زمان با چرخه آنها آشنا شده و زمان باروری‌شان را پیش‌بینی خواهد کرد. این برنامه اولین نمونه از مجموعه‌ای از محصولات این شرکت بوده و تین در حال کار بر روی یک دستگاه سخت‌افزاری برای دقیق‌تر کردن این برنامه است. این برنامه در نشست MobileBeat در سان‌فرانسیسکو ارائه شده است.

دستبندهای فناوری پیشرفته با قابلیت پیگیری شیوه زندگی توأم با سلامت، نظارت بر الگوی خواب، ضربان قلب و نوع غذای صرف شده طرفداران زیادی در میان مردم داشته و اکنون طراحی جدید آن می‌تواند به زوجها در پیگیری سلامت رابطه‌شان کمک کند. زوجها با بررسی داده‌های بدست آمده توسط این دستبند می‌توانند مچ همسران خیانتکارشان را هم بگیرند! این فناوری، دقیقه به دقیقه شرایط را ثبت کرده و حتی میزان کالری سوزانده شده فرد را نیز به اطلاع خواهد رساند.
دستبند قابل حمل به پیگیری عادات سلامت شخص و همگام سازی آن با برنامه‌ای بر روی تلفن همراه وی جهت ارائه پیشنهادات در مورد سلامتی بیشتر فرد می‌پردازد. این دستبند 100 پوندی Jawbone UP نام داشته و از یک حسگر حرکتی درونی برخوردار است که گامها، کالری سوزانده شده، مسافت و زمان فعالیت در مقایسه با عدم فعالیت را ذخیره می‌کند. این حسگر حتی در زمان خواب نیز کاربر را ارزیابی کرده و حرکات آنها را برای ثبت زمان به خواب رفتن، مدت آن و عمق خواب بررسی می‌کند.
در صورت ناکافی بودن داده‌ها، برنامه نصب شده بر روی گوشیهای آیفون از کاربر خواهد خواست تا از تمام غذاهای صرف شده‌اش عکس انداخته و زمان مکان و محتوای غذای صرف شده را دنبال می‌کند. مدل دستبند جدید تفاوت میان کالری سوزانده شده در زمان فعالیت جنسی یا وزنه‌برداری یا حتی دویدن را نمایش می‌دهد. جورج اوزبورن، وزیر خزانه‌داری انگلیس از جمله کسانی است که از یک نسخه سیاه رنگ آن استفاده کرده و برای اولین بار زمانی که به ارائه اسناد به کمیته منتخب خزانه‌داری می‌پرداخت، در دست وی دیده شد. اوزبورن از این فناوری برای نظارت بر الگوی خواب و پیگیری رژیم تناسب اندامش استفاده می‌کند. در آمریکا برخی از این دستبندها برای استفاده همیشگی حتی در زمان حمام طراحی شده‌اند. در حقیقت نسل بعدی دستبندهای پیگیری سلامت چسبهایی هستند که هیچگاه نیازی به برداشتن یا شارژ مجدد نخواهند داشت.

گریه کودک می‌تواند عامل مهمی در شناسایی مشکلات سلامتی باشد که ممکن است بدون تشخیص باقی بمانند و اکنون محققان دانشگاه براون و بیمارستان زنان و نوزادان رودآیلند ابزار رایانه‌ای جدیدی برای تحلیل آن ابداع کرده‌اند. برای والدین، گریه کودک می‌تواند نشان گرسنگی درد یا عدم راحتی باشد اما برای دانشمندان، ویژگی‌های نامحسوس صوتی گریه کودک می‌تواند اطلاعات مهمی در مورد سلامت آن داشته باشد.
محققان امیدوارند که تحلیلگر گریه کودک آنها بتواند راه غیرتهاجمی جدیدی برای شناسایی کودکان دارای مشکلات عصبی یا اختلالات رشد ارائه کند. آنها بر این باورند که این دستگاه حتی می‌تواند راهی برای شناسایی اوتیسم در نوزادان ارائه کند. این سیستم در دو مرحله کار می‌کند. در مرحله اول تحلیلگر به جداسازی گریه‌های ثبت شده به فریمها 12.5 میلی‌ثانیه‌ای می‌پردازد. هر فریم برای پارامترهای مختلف از جمله ویژگیهای فرکانسی، انعکاس صدا و حجم صوتی مورد بررسی قرار می‌گیرد.
مرحله دوم از این داده‌ها برای ارائه یک دیدگاه وسیع‌تر از گریه و کاهش تعداد پارامترها به میزان مفید استفاده می‌شود. فریمها در کنار هم قرار گرفته و به عنوان یک حرف(یک صدای گریه اووه) یا سکوت که وقفه میان گریه‌هاست، توصیف می‌شوند. گریه‌های طولانی‌تر از کوتاهترها جدا شده و زمان بین آنها ثبت می‌شود. سپس می‌توان میانگین زیر و بمی صدا شامل حد فاصل بین آنها در طول زمان و دیگر متغیرها را در هر بار گریه بدست آورد. در انتها، سیستم 80 پارامتر مختلف را ارزیابی کرده که هر کدام می‌تواند نشانه‌ای از سلامت کودک باشد. اگر اختلالات عصبی باعث تغییر شیوه کنترل تارهای صوتی کودکان شود، این تفاوتهای کوچک می‌توانند خود را در ویژگی‌های موجود در زیر و بمی صدا و دیگر ویژگی‌های صوتی نشان دهند. پزشکان قصد دارند از این دستگاه برای بررسی ویژگی‌های گریه کودکان که ممکن است با اوتیسم ارتباط داشته باشند، استفاده کنند.

محقق انگلیسی دانشگاه ساوت همپتون با همکاری محققان مرکز تحقیقات آژانس سرطان (BC) کانادا روش نوینی را در کشتن سلول‌های سرطانی کشف کرده‌اند که طی آن بر خلاف درمان‌های رایج امروزی مانند پرتودرمانی، سلول‌های سالم بدن در روند درمان، سالم باقی می‌مانند. پروفسور "Chris Proud" درباره این پژوهش می‌گوید: سلول‌های سرطانی بسیار سریعتر از سلول‌های سالم رشد و تقسیم می‌شوند و این بدان معناست که این سلول‌ها برای زنده ماندن نیاز بیشتری به مواد مغذی و اکسیژن دارند. ما موفق به کشف این امر شدیم که یک ترکیب سلولی موسوم به "eEF2K" نقشی حیاتی را در کسب اجازه سلول‌های سرطانی برای استفاده از مواد غذایی ایفا می‌کند و این درحالی است که معمولا سلول‌های سالم برای ادامه بقا به این ترکیب نیازی ندارند. بنابراین با مهار عملکرد "eEFK2" ما باید بتوانیم سلول‌های سرطانی را بدون آسیب رساندن به سلول‌های سالم از بین ببریم.
آنچه که در این پژوهش پر اهمیت است، شناسایی پروتئین خاصی است که وجودش در سلول‌های سالم امری ضروری نیست، اما در بقای سلول‌های سرطانی نقش مهمی را ایفا می‌کند. شیمی درمانی و پرتودرمانی معمولا سلول‌های سالم را نیز از بین می‌برد و سایر روش‌های درمانی نیز تنها برای انواع خاصی از سرطان موثر هستند. در حال حاضر پروفسور "Proud" و همکارانش با همکاری سایر آزمایشگاه‌های دیگر مانند کارخانجات داروسازی، سعی در تولید و آزمایش داروهای مهارکننده "eEFK2" را دارند تا بتوان در آینده روش درمانی بالقوه‌ای را گسترش داد. "Proud" خاطرنشان می‌کند: سنتز پروتئین _تولید پروتئین در خود سلول_ فرآیندی اساسی محسوب می‌شود که سلول را قادر به رشد، تقسیم سلولی و عملکردهای مربوطه می‌کند. اکنون تلاش محققان در شناسایی چگونگی تاثیر این فرآیند بر ایجاد سرطان و سایر بیماری‌ها خواهد بود. این پژوهش در مجله "Cell" منتشر شده است.

برخی محققان بر این تصور هستند که دلفین‌ها می‌توانند با استفاده از فراصوت، جنین درون رحم زنان باردار را مشاهده کنند. دلفین‌ها در محیط خود به انتشار صدا پرداخته و به پژواک آن گوش می‌دهند. این فرآیند به آنها در شناسایی شکل و موقعیت اجسام کمک می‌کند. پزشکان از یک شیوه مشابه برای تصویربرداری از کودک انسان استفاده می‌کنند. هر دو فرآیند از فراصوت بهره برده که شامل پالسهای زیر صدای بالاتر از طیف قابل شنود برای انسان است.
بر اساس گزارشهای محققان، دلفینها به زنان باردار علاقمند هستند. این پستانداران به سوی زنان باردار شنا کرده و در نزدیکی شکم آنها از خود صدا تولید می‌کنند. این صداها شامل انعکاس صدای بسیار متمرکز هستند. دلفینها در زمان توجه به چیزی یا تحریک دلفینهای دیگر، پوزه‌شان را بر روی پوست قرار داده و صدایی شبیه جیرجیر در تولید می‌کنند. برای مثال زمانی که یک دلفین با آموزشگر زن خود پیش و پس از بارداری وی شنا می‌کرد، احتمالا می‌توانست تفاوت را در نمایه انعکاس صدا یا الگوی صداهای بازگشتی از شکم این زن احساس کند. این حیوانات ممکن است حتی از قابلیت شناسایی ضربان قلب جنین در شکم مادران برخوردار باشند. این در حالی است که همه اینها فقط در حد گمانه‌زنی است.
حداقل یک پژوهش نشان داده که دلفین ها می‌توانند شکل اجسام را از پشت یک مانع کدر مانند جعبه درک کنند. بر این اساس دانشمندان امکان برخورداری این موجودات از قابلیت تمایز انسانهای باردار یا غیرباردار را منطقی دانسته‌اند. به گفته محققان، اگرچه آب بهترین رسانا برای فراصوت بوده اما دلفینها ممکن است ندانند آنچه درون شکم یک زن باردار می‌بینند در واقع یک انسان دیگر است.
با توجه به این گمانه‌ها، کاملا امکان‌پذیر است که دلفینها بتوانند بارداری همنوعان خود را تشخیص دهند. در حقیقت پیش از این دیده شده که این موجودات به سمت دلفینهای باردار رفته و صدا تولید کرده‌اند. دلفینها از انعکس صدا برای اهداف مختلف از برقراری ارتباط در گروه گرفته تا تربیت فرزندانشان استفاده می‌کنند. این موجودات با برخورداری از قابلیت انعکاس صدا به دنیا نیامده بلکه آنرا به مرور زمان فرامی‌گیرند. برای مثال بچه دلفینها پیش از یادگیری تولید صداهای پیچیده صداهای نامفهوم ایجاد می‌کنند.

محققان آمریکایی مدل مجازی از مغز را توسعه داده‌اند که از توانایی خیال‌پردازی مانند مغز انسان برخوردار بوده و به درک بهتر ساختار آناتومی مغز کمک می کند. محققان در اواخر دهه 1990 و اوایل 2000 میلادی دریافتند که مغز حتی در شرایط عدم انجام کارهای ذهنی، فعال است؛ در مطالعات صورت گرفته چندین شبکه مغزی «در وضعیت استراحت» شناسایی شدند که با بخش های مختلف مغز در ارتباط هستند. سطح فعالیت این بخش ها بصورت مستمر در حال افزایش و کاهش بوده و با آسیب های مغزی یا بیماری های مرتبط با مشکلات شناختی، حرکتی و گفتاری در ارتباط هستند.
مدل رایانه‌ای جدید بر پایه پویایی سلول های مغزی، ارتباطات بین سلول های همجوار و سلول های موجود در بخش های مختلف مغز توسعه یافته است. «مائوریتزیو یوکوبتا» از متخصصان عصب شناسی مدرسه پزشکی دانشگاه واشنگتن تأکید می‌کند: با کمک این مدل مجازی مغز امکان آزمایش روش های مختلف بازگرداندن فعالیت مغزی به شرایط عادی فراهم می شود. این مدل رایانه ای مغز از قابلیت اعمال ضایعات مغزی مانند سکته یا سرطان مغز برخوردار است که می تواند بعنوان ابزاری موثر برای بررسی عملکرد صحیح مغز مورد استفاده قرار گیرد.
محققان امیدوارند که این مدل بتواند به درک عملکرد بخش های خاص مغز که در هنگام رویاپردازی با یکدیگر در ارتباط هستند، کمک کرده و برای تشخیص آسیب های مغزی، بررسی ساختار آناتومی مغز و ارتباط سلول های مغزی با یکدیگر نیز مورد استفاده قرار گیرد. نتایج این مطالعه در مجله Neuroscience منتشر شده است.

برگزار کنندگان: پژوهشکده سرطان پستان، انستیتو کانسر مجتمع بیمارستانی امام خمینی
زمان برگزاری: ۱۵ الی ۱۷ آبان ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۳۱ مرداد ۱۳۹۲
مکان برگزاری: تهران

سایت همایش

محققان انگلیسی مدعی توسعه آزمایش خون جدیدی شده اند که علاوه بر پیش بینی طول عمر افراد، می تواند مسیر را برای توسعه درمان های جدید بیماری های وابسته به سن فراهم کند. محققان دریافته اند، اثر شیمیایی موجود در خون می تواند سرنخ هایی از وضعیت سلامت فرد شامل عملکرد ریه، تراکم استخوان و فشار خون در آینده ارائه کند. محققان کالج سلطنتی لندن در تحقیقات خود موفق به شناسایی 22 متابولیت - مولکول های کوچک مرتبط با متابولیسم - شده اند که می تواند به عنوان شاخص مناسبی برای سنجش طول عمر افراد مورد استفاده قرار بگیرند. این متابولیت ها به طور مستقیم با سن تقویمی افراد در ارتباط هستند. برخی از این متابولیت ها با وزن نوزاد در هنگام تولد مرتبط بوده و می توانند فاکتور مهمی در خصوص وضعیت سلامت فرد در آینده باشند. به عنوان مثال سطح متابولیت C-glyTrp به تسریع روند پیری کمک می کند.
دکتر «آنا والدز» از نویسندگان این تحقیق تأکید می کند: سن انسان فرآیندی مرتبط با ژنتیک، سبک زندگی و عوامل محیطی است و تغییرات مولکولی که بر وضعیت سلامت فرد و روند پیری تأثیر می گذارند، تحت تأثیر مستقیم تغییرات اپی ژنتیک هستند. انجام این آزمایش خون در بدو تولد می تواند به پزشکان برای پیش بینی وضعیت سلامت فرد در آینده، بررسی روند پیری و توسعه روش های درمانی بسیار موثر برای بیماری های مرتبط با افزایش سن از جمله مشکلات استخوانی و بیماری قلبی کمک کند. نتایج این یافته در مجله بین المللی Epidemiology منتشر شده است. برای اطلاعات بیشتر اینجا را کلیک نمایید.

محققان انگلیسی دستگاهی را طراحی کرده‌اند که با استفاده از آن می‌توان سرطان مثانه را از طریق بوهای خاص موجود در ادرار تشخیص داد. محققان دانشگاه لیورپول و دانشگاه غرب انگلستان (UWE) می‌گویند که این دستگاه را با الهام از توانایی سگ‌ها در بو کشیدن انواع خاصی از سرطان طراحی کرده‌اند. "Norman Ratcliffe" از موسسه تکنولوژی حسگر زیستی (UWE) در این باره اعلام کرد: باور بر این است که سگ‌ها می‌توانند سرطان را بو بکشند اما پر واضح است که به کارگیری سگ‌ها در تشخیص سرطان کاری عملی نخواهد بود. بااین حال با الهام از این امر، ما توانسته‌ایم دستگاهی را تولید کنیم که مختصاتی از بوی موجود در ادرار را در اختیار قرار می‌دهد. هنگامی که نمونه ادرار را حرات می‌دهیم، این دستگاه می‌تواند به گونه ای مواد شیمیایی موجود در ادرار را بخواند.
این دستگاه به نام "odoreader" دارای حسگری است که به مواد شیمیایی گازهای منتشر شده از ادرار واکنش نشان می‌دهد. پس از آنالیز گاز و مواد شیمیایی موجود در ادرار می‌توان سرطان مثانه را تشخیص داد. کریس پروبرت، استاد دانشگاه لیورپول، دیر تشخیصی سرطان مثانه را به عنوان عاملی در مشکل شدن درمان اولیه این بیماری عنوان کرده است. این دستگاه در تشخیص بیماری سرطان در نمونه‌های ادراری موفقیت صد در صدی از خود نشان داد. گام بعدی در این پژوهش، آزمایش بر روی نمونه‌های بیشتر و بررسی سودمندی استفاده از آن در بیمارستان‌ها خواهد بود. نتایج این پژوهش در مجله "PLoS ONE" منتشر شده است.

مهندسان فورد در حال ارائه فناوری جدیدی هستند که در آن خودروها به زودی بر سلامتی راننده نظارت کرده و حتی در صورت بیماری یا خواب‌آلودگی آن‌ها هنگام رانندگی، هدایت خودرو را به دست می‌گیرند. فورد در حال طراحی "خودروهای آمبولانسی" است که شامل آرایه‌ای از حسگرهای پزشکی بوده و به پزشکان امکان معاینه افراد را از راه دور می‌دهند. نسخه‌های پیشین این فناوری در هند آزمایش شده و طراحان امیدوارند که ویژگی‌های حسگر را بر روی تمامی خودروهای مصرفی این شرکت پیاده کند. مهندسان این ابداع در حال آزمایش کارکردهایی در هند هستند که در آن پزشکان می‌توانند از ابزار الکترونیکی آنبورد برای انجام تشخیص‌های اساسی پزشکی و مخابره آن‌ها به یک واحد مرکزی استفاده کنند. این وسیله در واقع، تبدیل به نوعی آمبولانس سیار چرخدار می‌شود.
فورد پیش‌بینی می‌کند که در آینده این حسگرها در مدل‌های روزانه ظاهر شوند. این شرکت همچنین حسگرهایی را آزمایش کرده که پیش‌بینی می‌کنند افراد چه هنگام دچار حمله صرع می‌شوند تا خودرو را پارک یا به طور ایمن رانندگی کنند. فورد همچنین در حال طراحی صندلی‌ها و کمربندهای هوشمند مجهز به حسگر است. حسگرهای مادون قرمز موجود بر روی فرمان خودرو بر کف دست رانندگان و چهره آن‌ها برای جستجوی تغییرات دما نظارت می‌کنند. همچنین یک حسگر مادون قرمز که به سمت پایین متمرکز است، در بخش زیرین ستون فرمان تعبیه شده و بر دمای اتاقک برای ارائه معیاری با هدف مقایسه تغییرات دمای بدن راننده نظارت می‌کند. حسگر نهایی نیز در کمربند ایمنی برای ارزیابی میزان تنفس راننده تعبیه شده است.

زنان شاغلی که در شیفت‌های متغیر کار می‌کنند در معرض خطر بالایی برای وقوع سقط جنین، اختلالات قاعدگی و باروری قرار دارند. نتایج این پژوهش بر اساس مطالعه‌ای متا آنالیز از تمام تحقیقات منتشر شده در این زمینه از سال 1969 تا ژانویه 2013 حاصل شده است. طی این پژوهش تاثیر برنامه‌های غیر استاندارد کاری زنان شاغل (شامل شیفت‌های شب و متغیر) با زنان غیر شاغل مورد مقایسه قرار گرفت.
این پژوهش که داده‌های مربوط به 119 هزار و 345 زن را دربرداشت نشان می‌دهد، زنان کارمند با شیفت‌های متغیر در مقایسه با سایر زنانی که شیفت‌های منظم کاری دارند در خطر 33 درصدی ابتلا به اختلالات قاعدگی و 80 درصدی اختلال بارداری قرار دارند. زنانی که فقط در شیفت‌های شب کار می‌کردند خطر قابل توجهی از اختلال قاعدگی و مشکلات باردار شدن را نشان ندادند اما میزان بالایی از سقط جنین را داشتند و البته این در حالی است که این امر در زنانی که گاهی شیفت‌های شب کار می‌کردند گزارش نشد.
به گفته دکتر "Stocker" رابطه بین شیفت‌های کاری و پیامدهای منفی بارداری امری اثبات شده است اما هنوز رابطه علت و معلولی مورد تایید قرار نگرفته است؛ به عنوان یک شاخص می‌توان اختلال خواب ناشی از شیفت‌های کاری را با وقوع اختلالات بیولوژیک کوتاه و بلندمدت مرتبط دانست. وی اظهار کرده است: توضیح محتمل برای کل نتایج این پژوهش اختلال در ریتم شبانه روزی است که می‌تواند عملکرد بیولوژیک ساعت ژنیتیکی بدن را تحت تاثیر قرار دهد؛ پیش از این نشان داده شده که ساعت طبیعی بدن با تغییر در عملکردهای بیولوژیک بدن مرتبط است.

دانشمندان دانشگاه ایندیانا موفق به تبدیل سلولهای بنیادی جنینی موش به ساختارهای اصلی گوش میانی شدند. این کشف به ارائه بینش‌های جدید در مورد فرآیند رشد این اندام حسی پرداخته و زمینه را برای مدلهای آزمایشگاهی بیماری، کشف داروها و درمانهای بالقوه برای فقدان شنوایی و اختلالات تعادلی آماده خواهد کرد. این محققان با استفاده از یک شیوه کشت سلولی سه بعدی توانستند سلولهای بنیادی را به سلول‌های اپیتلیوم حسی گوش میانی تبدیل کنند که حاوی سلولهای مو، سلولهای پشتیبان و نورون‌ها بوده و صدا، حرکات سر و گرانش را شناسایی می‌کنند.
تلاشهای قبلی برای پرورش سلولهای موی گوش داخلی در سیستمهای کشت سلول استاندارد تا حدی ضعیف عمل کرده چرا که نشانه‌های لازم برای رشد گروههای سلول مو در ظرف مسطح کشت سلولی وجود نداشت؛ اما اکنون محققان نشان داده‌اند که این سلولها باید به صورت متراکم در یک محیط کشت تخصصی معلق بماند که محیطی مشابه بدن را در زمان رشد اولیه اندام فراهم می‌کند.
این محققان با کاربرد با زمان‌بندی دقیق از چند مولکول کوچک به تقلید از فرآیند رشد اولیه پرداخته اند که باعث تمایز سلولهای بنیادی از یک مرحله به مرحله دیگر به شکل پیش‌سازهای گوش داخلی شد. تعلیق سه بعدی همچنین نشانه‌های مکانیکی مهمی مانند تنش ناشی از کشش سلولها روی یکدیگر ارائه کرده است. به گفته محققان، هنوز به پژوهش های بیشتری برای تعیین چگونگی تولید سلولهای گوش داخلی دخیل در حس شنوایی و چگونگی اعمال این فرآیندها برای ساخت سلولهای گوش داخلی انسان نیاز است. این پژوهش در مجله نیچر منتشر شده است.

برگزار کننده: دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان
زمان برگزاری: ۳۰ بهمن الی ۲ اسفند ۱۳۹۲
ارسال خلاصه مقالات: ۱۵ دی ۱۳۹۲
مکان برگزاری: اصفهان، مرکز برگزاری همایش های علمی دانشگاه علوم پزشکی اصفهان

سایت همایش

دانشمندان دانشگاه وارویک انگلیس برای اولین بار یک آزمایش 10 پوندی ابداع کرده‌اند که هشدار پیشرفته‌ای احتمال افسردگی پس از زایمان است. این آزمایش که می‌تواند انقلابی در درمان افسردگی پس از زایمان ایجاد کند، به زنان اجازه خواهد داد تا درمان زودهنگام دریافت کنند که ممکن است حتی از پاگرفتن بیماری نیز جلوگیری کند. یکی از هر پنج مادر به افسردگی مبتلا شده که می‌تواند تاثیری جدی بر مادر و فرزند داشته باشد. در موارد شدید برخی مادران خود یا فرزندشان را کشته‌اند.
این درمان می‌تواند بطور همه جانبه برای پنج سال مورد استفاده قرار بگیرد. اگر این آزمایش در اوایل بارداری تجویز شود، از چند قطره خون مادر برای تشخیص وجود ژنهای معیوب که نشانگر خطر ابتلای آنها به این بیماری است استفاده می‌شود. علیرغم ابتلای سالانه دهها هزار بیمار به این بیماری، هنوز راه‌حل قابل اطمینانی برای شناخت زودهنگام آن وجود ندارد. مادرها تنها زمانی درمان دریافت می‌کنند که علائم آنها مانند زودرنجی، بی اشتهایی، غمگینی و احساس بی‌ارزش بودن شدید بروز پیدا می‌کند. کودکان آنها نیز ممکن است از کم توجهی و بی مهری مادران در سالهای اول زندگی رنج ببرند که این امر آنها را درمعرض خطر بالای مشکلات یادگیری و احساسی در سالهای بعدی زندگی قرار خواهد داد.
محققان با بررسی 200 زن باردار دریافتند افرادی که از دو ژن تنش معیوب برخوردار بودند، سه تا پنج برابر بیشتر احتمال ابتلا به افسردگی پس زایمان دارند که به دلیل ناتوانی آنها در بازیابی تعادل عادی هورمون پس از بارداری است. این آزمایش در مقیاس بزرگ حدود 10 پوند هزینه داشته و نتایج آن در همان روز آماده خواهد بود. اگر آزمایش دوم بیماری را تائید کند، زنان می‌توانند حمایت عملی بیشتری را پس از زایمان دریافت کرده و یا به انجام تمریناتی که افسردگی را به عقب می‌رانند، تشویق شوند. تجویز داروهای ضد افسردگی در دوران بارداری نیز یک گزینه دیگر است. پزشکان باید تصمیم بگیرند که آیا خطر آسیب‌رسانی دارو به کودک متولد نشده بیشتر از مزایای آن برای مادر و کودک است یا خیر. پس از زایمان داروهایی مانند پروزاک برای همه مادران حتی زنان در حال شیردهی تجویز می‌شود چرا که احتمال مضرات آن بسیار کم است. آگاه سازی زنان از امکان ابتلا همچنین می‌تواند منجر به شناسایی زودهنگام علائم و درمان شود.
افسردگی پس از زایمان بیشتر در زنانی رایج است که از تاریخچه افسردگی یا کمبود حمایت برخوردار بوده و یا فرزندشان نیاز به مراقبت بیشتر دارد. همچنین امکان ابتلای مادرانی که در انتظار فرزند پسر هستند نیز بیشتر است. محققان آمریکایی نیز در حال ابداع آزمایش مشابهی هستند؛ اگرچه این آزمایش برای علائم زودهنگام بوده و به دنبال نشانه‌های ژنتیکی نیست.

محققان مؤسسه فناوری تکنیون با استفاده از ذرات ریز طلا و نوعی رزین توانسته‌اند به کشف چگونگی ساخت نوع جدیدی از حسگر منعطف نائل شوند که در آینده می‌توان آن را در پوست الکترونیکی ادغام کرد. اگر دانشمندان چگونگی اتصال پوست مصنوعی را به اندام مصنوعی یاد بگیرند، افراد قطع عضو ممکن است بتوانند بار دیگر تغییرات محیط اطرافشان را احساس کنند.
راز این دستاورد در قابلیت این حسگر در شناسایی سه نوع داده بطور همزمان قرار دارد. در حالی که نمونه‌های کنونی پوست مصنوعی تنها قادر به درک لامسه هستند، اختراع این محققان می‌تواند بطور همزمان حس لامسه، رطوبت و دما را مانند یک پوست واقعی درک کند. همچنین این سیستم از لحاظ لامسه حداقل 10 برابر حساس‌تر از سیستم‌های پوست الکترونیکی مبتنی بر لمس کنونی است.
دانشمندان همیشه به حسگرهای منعطف علاقه داشته‌اند اما در سازگارسازی آنها برای کاربرد در جهان واقعی با مشکل روبرو بوده‌اند. یک حسگر منعطف برای کاربرد در جامعه باید با ولتاژ کم کار کرده، طیف وسیعی از فشارها را سنجیده و در یک زمان بیشتر از یک سنجش را انجام دهد. علاوه بر آن این حسگرها همچنین باید سریع، آسان و ارزان ساخته شوند.
حسگر این محققان از تمام این کیفیت‌ها برخوردار است. راز آن استفاده از نانوذرات دولای دربسته‌ای است که قطر آنها تنها پنج تا هشت نانومتر است. این ذرات از طلا ساخته شده و اطراف آنها را مولکولهای رابط لیگاند احاطه کرده‌اند. محققان دریافتند هنگامیکه این نانوذرات در بالای یک زیرلایه قرار می‌گیرند که در این پژوهش ترفتالات پلی‌اتیلن انعطاف‌پذیر بوده، ترکیب نهایی بر اساس چگونگی خم شدن زیرلایه بطور متفاوتی برق را هدایت می‌کرد. این خاصیت الکتریکی به این معنی است که حسگر می‌تواند طیف گسترده‌تری از فشار از دهها میلیگرم تا دهها گرم را شناسایی کند.
همچنین دانشمندان با تغییر ضخامت لایه و ماده سازنده آن می‌توانند حساسیت حسگر را اصلاح کنند. از آنجایی که این حسگرها قابل سفارشی‌سازی بوده، می‌توان از آنها در آینده برای اجرای کاربریهای دیگر مانند نظارت بر کشش در پلها و شناسایی ترک در موتورها استفاده کرد. این پژوهش در مجله ACS Applied Materials & Interfaces منتشر شده است.

محققان نمونه اولیه‌ای از نانو ربات هوشمندی را طراحی کرده‌اند که می تواند اعمال جراحی تهاجمی چشم را به شیوه ای بسیار آسان و غیر تهاجمی تبدیل کند. این نانو ربات از پتانسیل اعمال تغییرات چشمگیر و ایمن‌تر کردن عمل های جراحی چشم برخوردار است. نانو ربات استوانه‌ای OctoMag‌ تنها یک چهارم میلی‌متر قطر داشته و براحتی بر روی تیغه‌های استاندارد جراحی چشم جای می‌گیرد.
این وسیله از شبکه‌ای از الکترومغناطیس های محکم تشکیل شده است که امکان حرکت جلو و عقب سوزن - ربات را با دقت فوق‌العاده کنترل می کنند. بر خلاف نمونه‌های قبلی که بر روی چشم خوک مرده آزمایش شده بودند، این نانو ربات بر روی چشم خرگوش زنده آزمایش شد و آزادانه از طریق لایه های سطحی چشم حیوان عبور کرده و عمل جراحی محدود شبکیه را امکانپذیر کرد. با توجه به مقیاس بسیار ظریف این نانو ربات، امکان استفاده بر روی چشم حیوانات بزرگ تر یا انسان هنوز وجود ندارد؛ اما محققان امیدوارند با توسعه نسل پیشرفته آن و تزریق بداخل چشم، بتوانند اعمال جراحی تهاجمی چشم را در شیوه‌ای ایمن‌تر انجام دهند.

محققان بزودی خواهند توانست با استفاده از لیزرهایی که سلولهای قرمز خون دارای اشکال عجیب را شناسایی می‌کنند، اختلالات خونی را به سرعت تشخیص دهند. سلولهای قرمز خون انسان معمولا دیسک مانند با یک گودی مرکزی هستند اما بیماریهایی مانند کم خونی سلول داسی شکل و مالاریا شکل آنها را تغییر می‌دهند. سلولهای خونی ذخیره شده برای انتقال خون نیز در اثر بالا رفتن سن تغییر شکل می‌دهند. محققان دانشگاه رایرسون کانادا از نور لیزر برای حرارت دادن پروتئین هموگلوبین درون سلولهای قرمز خون بدون اثرگذاری بر اطراف آنها استفاده کردند. این کار منجر به یک موج فشار فراصوت شد که به عنوان صدا برای ارائه اطلاعات در مورد اندازه و شکل سلول قابل شناسایی است.
محققان نمونه‌ای از سلولهای خون تازه را که به دلیل از دست دادن انرژی ذخیره شده‌شان به شکل میخ درآمده‌اند مورد مقایسه قرار دادند. تنها 21 سلول و سنجشهایی که چند ثانیه طول کشید برای این محققان به منظور تشخیص سلولهای عادی از سلولهای میخی کافی بود. این دستاورد می‌تواند برای آزمایش خون درون سرویسهای ذخیره مورد استفاده قرار گرفته و کیفیت انتقال خون را بالا ببرد.

محققان آمریکایی آزمایش ادراری جدیدی را توسعه داده‌اند که احتمال رد پیوند کلیه را در بیماران پیش‌بینی می‌کند. این آزمایش ادرار جدید علاوه بر تعیین احتمال رد عضو پیوندی، می‌تواند خطر رد پیوند کلیه اهدایی را چند هفته تا چند ماه قبل از آغاز نشانه‌های اصلی تشخیص دهد. دکتر «مانیکام سوتانتاریان» سرپرست تیم تحقیقاتی کالج پزشکی Weilll Cornelly تأکید می کند: در این آزمایش سه مولکول ژنتیکی در نمونه ادرار اندازه گیری می شود که امکان تشخیص دقیق رد پیوند کلیه را فراهم می‌کند.
با پیش‌بینی زودهنگام احتمال رد پیوند که می‌تواند منجر به از بین رفتن عضو اهدایی شود، پزشکان قادر به اتخاذ تدابیر درمانی جدید برای بیمار خواهند بود. آزمایش ادرار جدید همچنین می‌تواند به پزشکان برای تعیین دوز دقیق داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی که برای عدم رد عضو پیوندی تجویز می شود، کمک می کند. این آزمایش ادراری جدید، مدیریت دقیق وضعیت بیماران تحت عمل پیوند و تجویز داروهای مورد نیاز در صورت احتمال خطر رد پیوند را امکانپذیر می کند. نتایج این دستاورد تحقیقاتی در مجله The New England Journal of Medicine منتشر شده است.

محققان کانادایی موفق به توسعه نقشه راه پروتئین‌های ناقل غشایی وابسته به ATP شده اند که می تواند به ابداع روش های نوین درمانی منجر شود. پروتئین های ناقل غشایی وابسته به ATP با حفظ مواد مغذی و حذف سموم از سلول ها مانند دروازه های سلولی عمل می‌کنند. عدم کارآیی درست این سلول ها می تواند باعث بروز بیماری های مختلف فیبرو کیستیک، دژنراسیون ماکولای وابسته به سن، بیماری تانژیه (Tangier) و سندرم دوبین جانسون شود. این پروتئین همچنین می تواند باعث رد داروهای شیمی درمانی توسط سلول های سرطانی شده و شیوه های متداول درمانی را ناکارآمد کند. پروتئین های ناقل غشایی وابسته به ATP اجزای حیاتی برای هر سلول محسوب شده و در مقاومت تومور نیز دخالت دارند.
دستاورد محققان مرکز تحقیقات سلولی و بیومولکولی دانشکده پزشکی دانلی سنتر دانشگاه تورنتو، نحوه عملکرد پروتئین های ناقل، ارتباط آنها با سایر پروتئین ها و تعامل با اجزاء حیاتی در سلول ها را نشان می دهد. دکتر جیمی اسنایدر از نویسندگان این تحقیق تأکید می کند: سیستم های سلولی پیچیده بوده و نیازمند درک نحوه اتصال و تعامل قطعات مجزا با یکدیگر به منظور درک بهتر علت بروز برخی بیماری های خاص و نحوه درمان موثر آنها هستند. یافته جدید محققان، نحوه اثر پروتئین های ناقل بر سلول های سرطانی و بیماری های مختلفف را نشان می دهد که می تواند به توسعه داروهای هدفمند و روش های درمانی موثر منجر شود. نتایج این یافته در مجله Nature Chemical Biology‌ منتشر شده است.

محققان بیمارستان دانشگاهی "Hackensack" در آمریکا پس از انجام یک پژوهش، تاثیر دارویی جدید را برای مبارزه با لنفوم سلول مانتل _ نوعی سرطان متهاجم که اغلب به علت مقاومت در مقابل درمان‌ها کشنده محسوب می‌شود_ ثابت کردند؛ این دارو توانست پیشرفت بیماری را در یک چهارم بیماران متوقف کند. دکتر "Andre Goy" با انجام تحقیقی بر 134 بیمار دریافت که 26 درصد از بیماران به داروی "رولیمید Revlimid" پاسخ درمانی قابل انتظاری را نشان داده‌اند. طبق گزارش سازمان غذا و داروی آمریکا، 9 بیمار نیز پس از پایان رویه درمانی با این دارو، کاملا درمان شده بودند. پیش از انجام این تحقیق، تمامی بیماران تحت شیمی درمانی قرار گرفته بودند و وضعیت بیماریشان هیچ تغییری نکرده بود؛ نه درمان شده و نه پیشرفت کرده بود.
بر اساس گزارش موسسه ملی سلامت آمریکا، عوارض جانبی این دارو شامل کاهش گلبول‌های سفید و پلاکت‌ها، کم خونی، اسهال، تهوع، بثورات جلدی و خستگی است. لنفوم نوعی سرطان است که سلول‌های سفید خونی خاصی را موسوم به "لنفوسیت" تحت تاثیر قرار می‌دهد. لنفوم سلول مانتل نوع خاصی از بیماری است که معمولا در گره‌های لنفاوی، طحال، مغز استخوان و خون یافت می‌شود. این بیماری که معمولا در مردان 60 سال به بالا رخ می‌دهد نادر اما کشنده است و معولا شانس بقای آن چهار الی پنج سال است. از علائم این بیماری کاهش اشتها و وزن، تب، عرق شبانه، تهوع و استفراغ، دردهای شکمی و احساس ناراحتی به علت بزرگ شدن لوزه‌ها را می‌توان نام برد. "رولیمید" که با تحریک سیستم ایمنی با این سرطان مقابله می‌کند، در حال حاضر برای افرادی مورد تایید قرار گرفته که بیماریشان عود کرده است.

نتايج يک مطالعه اخير نشان مي‌دهد، استرس شغلي باعث افزايش احتمال خطر بروز سرطان نمي‌شود. در اين مطالعه حدود 116000 کارگر که در سلامت کامل بودند با توجه به ميزان استرس شغلي‌شان دسته‌بندي و تحت پيگيري به مدت 12 سال قرار گرفتند. بعد از اين مدت حدود 5% از شرکت کنندگان در مطالعه دچار سرطان شدند. با تحليل آماري تمامي عوامل مخدوش کننده، نشان داده شد که بين ميزان استرس شغلي و بروز سرطان هيچ ارتباط معني‌داري وجود ندارد. در اين مطالعه، بروز سرطان به صورت کلي و سرطان کولورکتال، ريه، پستان و پروستات به صورت اختصاصي مورد بررسي قرار گرفته بود.

کلسيفيکاسيون عروق کرونري عامل خطر مستقلي جهت پيش‌بيني ميزان سکته مغزي در بيماران گروه کم خطر يا با خط متوسط مي‌باشد. در يک بررسي کوهورت روي 4180 بيمار سنين 75-45 سال، 90 بيمار در طي پيگيري 8 ساله دچار سکته مغزي شدند. بعد از جورسازي از نظر عوامل خطر فرامينگهام، بيماران با نمره کلسيفيکاسيون عروق کرونري 400 يا بالاتر، 3 برابر بيشتر در معرض خطر سکته مغزي نسبت به بيماران با نمره صفر بودند. کلسيفيکاسيون عروق کرونري، مستقل از جنس و فيبريلاسيون دهليزي، در پيش‌بيني ميزان خطر سکته مغزي در بيماران سنين کمتر از 65 سال (نه مسن‌تر) موثر است.