پزشکی بالینی

بر اساس مطالعه‌اي که به‌تازگي انجام شده، ‌ام. آر.آي مي‌تواند بين سرطان اندومتر و سرويکس افتراق ايجاد کند. پژوهشگران ادعا کردند حتي زماني که بيوپسي قادر نيست بين اين دو افتراق بدهد، ام.آر.آي مي‌تواند کمک‌کننده باشد. پژوهشگران معتقدند استفاده از اين روش مي‌تواند در روند درماني بيماران موثر باشد. نتايج حاصل از اين مطالعه که در سوم مي در همايش انجمن رونتگن آمريکا در شيکاگو مطرح شد، حاکي از آن بود که استفاده از ام. آر. آي در 79 درصد موارد محل بروز سرطان را به درستي شناسايي مي کند و نسبت به انجام بيوپسي تواناتر است.
اين نتيجه در حالي حاصل شد که در اکثر موارد نتيجه بيوپسي دوپهلو گزارش شده بود. سرطان اندومتر و سرويکس دو مورد از سرطان‌هاي شايع در زنان هستند که در سه درصد موارد روش‌هاي تشخيصي موجود مانند بيوپسي نمي‌توانند منبع آنها را شناسايي و بين اين دو افتراق حاصل کنند. دکتر آير، سرپرست اين گروه تحقيقاتي در اين باره مي‌گويد: «تشخيص منبع بروز سرطان مي‌تواند در روند درماني بيماران موثر باشد و ميزان جراحي‌هاي بي‌مورد را کاهش دهد. در اين مطالعه دو راديولوژيست يکي با تجربه کاري پنج‌سال و ديگري با تجربه هجده سال مسوول بررسي تصاوير بودند.»
در اکثر موارد نتايج بررسي اين دو در تشخيص محل اصلي بروز سرطان باهم همخواني داشت. دکتر آير مي‌گويد: «براي استفاده از اين روش نيازي نيست که راديولوژيست تبحر خاصي يا تجربه زيادي در خواندن کليشه‌ها داشته باشد، بلکه با ميزان اطلاعات معمولي و تجربه کم هم قادر خواهد بود به تشخيص صحيح برسد.» در اين مطالعه همچنين پژوهشگران درصدد يافتن بهترين کليشه‌ها براي تشخيص بودند. نتايج حاکي از آن بود که سکانس‌هاي ساژيتال T2 FSE weighted و سکانس‌هاي ديناميک T1 weighted دوبعدي و سه بعدي بهترين نماها براي تشخيص هستند.
اين مطالعه روي 48 بيمار انجام شد و در 38 بيمار که نتايج بيوپسي‌شان ترديدآميز بود، ام.آر.آي توانست به خوبي سرطان اندومتر و سرويکس را شناسايي کند. حساسيت، اختصاصيت، ارزش اخباري مثبت و منفي در تشخيص سرطان اندومتر با ام.آر.آي به ترتيب عبارت بود از: 87، 89، 97 و 67 درصد. همچنين حساسيت و اختصاصيت اين روش در تشخيص سرطان سرويکس 80 و 88 درصد تخمين زده شد. اين نتايج نشان مي‌دهد که شايد در آينده‌اي نزديک ام. آر. آي بتواند در اين زمينه جايگزين روش‌هاي تشخيصي موجود شود.

يک تست ادراري جديد براي اندازه‌گيري ميزان تاثير آسپيرين وارد بازار شده است. اين تست در بعضي از ايالات آمريکا مانند بوستون و ماساچوست در دسترس پزشکان و آزمايشگاه‌ها قرار گرفته است. اين وسيله با اندازه‌گيري ترومبوکسان B2 در ادرار، ميزان تاثير اين دارو را روي پلاکت‌ها ارزيابي مي‌کند. هرچه نسبت ميزان اين ماده در ادرار بالاتر باشد، نشان‌دهنده اين است که تاثير آسپيرين در بدن بيمار کمتر است. اين روش غيرتهاجمي براي پزشکان اين امکان را فراهم مي‌کند تا بتوانند ميزان دارو را براي بيماران پرخطر تنظيم کنند.

شرکت دارويي ابوت اعلام کرده سازمان نظارت بر غذا و داروي آمريكا محصول جديد اين شرکت به نام ACCULINK را تاييد کرده است. اين وسيله نوعي استنت کاروتيد است که براي درمان بيماراني که انجام اندآرترکتومي در آنها امکان‌پذيرنيست به کار مي‌رود. نتايج مطالعات نشان داده‌اند به کارگيري اين وسيله براي درمان بيماران پرخطر براي جراحي، ايمن است و عوارض چنداني براي بيماران ايجاد نکرده است. نتايج مطالعات پيشين نشان داده بود بيش از 60 درصد از مبتلايان به بيماري‌هاي کاروتيد براي انجام جراحي پرخطر هستند. بنابراين وجود يک روش جايگزين براي درمان اين بيماران مي‌تواند نقش مهمي در بهبود بيماري آنان داشته باشد.

شرکت تجهيزات پزشکي بوستون اعلام کرد مجوز فروش محصول جديد اين شرکت به نام کاتتر بليزر را در اروپا دريافت کرده است. اين وسيله کاتتري است که با مکانيسم راديوفرکوئنسي باعث ريشه‌کني آريتمي‌هاي قلبي مانند فيبريلاسيون دهليزي مي‌شود. مزيت اين کاتتر نسبت به نسل‌هاي قديمي اين است که در انتهاي آن سيستم خنک‌کننده‌اي وجود دارد كه باعث کاهش کواگولاسيون در ناحيه عمل مي‌شود.

بر اساس نتايج مطالعه‌اي، در ترومبوز وريدهاي عمقي کارگذاري استنت در محل مناسب نسبت به والووپلاستي با بالون، کارايي بيشتري دارد. نتايج اين مطالعه نشان داد بروز ترومبوز مجدد طي يک مدت مشخص در بيماراني که براي آنها استنت گذاشته شده بود در 4 درصد موارد و در افرادي که بالون آنژيوپلاستي شده بودند در 10 درصد موارد رخ داده است. با توجه به اينکه ساليانه تنها در ايالات متحده 350 تا 600 هزار نفر به ترومبوز وريدهاي عمقي مبتلا مي‌شوند، درمان قطعي براي اين بيماران اهميت زيادي دارد.

يک مطالعه جديد نشان مي‌دهد يک آزمايش جديد به نام «خوردن مافين» به عنوان جايگزين آزمون کلاسيک خوردن يک محلول حاوي مقدار معين گلوکز پيشنهاد شده که بعضي از افراد خصوصا زنان قادر به تحمل گوارشي آن نيستند يا آن را دوست ندارند. پژوهشگران نيويورکي مي‌گويند خوردن يک مافين با دوز تقريبا مشخص قند هم خوشايندتر، هم ارزان‌تر و هم به غذاي واقعي که انسولين بدن بايد به آن واکنش بدهد، شبيه‌تر است. اين مطالعه روي 73 زن در دهه 40 و 50 زندگي انجام شد و در آن افراد آزاد بودند تا بعد از ناشتايي استاندارد مافيني با رويه مورد علاقه خود- از شکلات گرفته تا مرباي توت‌فرنگي- بخورند و 2 ساعت بعد مجددا قند خونشان چک شود. دقت اين آزمون با آزمايش خوردن محلول گلوکز قابل مقايسه بود، هزينه معادل يک‌پنجم آن داشت و بسيار بهتر تحمل شد. به هر حال هنوز اين دغدغه وجود دارد که مافين‌هاي مختلف در مناطق مختلف ممکن است استاندارد نباشند و وزن و قند متفاوتي داشته باشند که باعث تفاوت در پاسخ‌دهي افراد شود.

اخيرا کميته مشورتي اقدامات ايمن‌سازي (ACIP) در آمريکا قويا توصيه کرده که تمام ديابتي‌ها- خصوصا افراد زير 60 سال- بايد واکسيناسيون هپاتيت B را انجام دهند. داده‌هاي حاصل از مطالعات موجود نشان مي‌دهند که خطر ابتلا به هپاتيت B در افراد ديابتي زير 60 سال، دو برابر جمعيت افراد بدون ديابت است. اين در حالي است که فقط 17 درصد افراد ديابتي در آمريکا واکسيناسيون کامل عليه اين ويروس را انجام داده‌اند.

شرکت دارويي پاکسل اعلام کرده که داروي جديدش به نام ايمگليمين که به صورت کمکي در کنار متفورمين براي مبتلايان به ديابت نوع دو به کار مي‌رود، کارآمدي مناسبي از خود نشان داده است.  ايمگليمين که کارآزمايي‌هاي فاز 2 را هم با موفقيت پشت‌سر گذاشته، قرار است در صورت تاييد توسط FDA در بيماراني به کار رود که تک‌درماني با متفورمين در آن‌ها قادر به کنترل مناسب قند خون نبوده است.

يک پژوهش جديد در آمريکا با بررسي اختلالات ژنتيکي و بيوشيميايي همراه با اوتيسم، نشان داده که اين بيماري با ديابت نوع دو همراهي دارد. شيوع هر دوي اين بيماري‌ها در جهان در حال افزايش است و حالا اين مطالعه مي‌گويد که مکانيسم زمينه‌اي اين دو بيماري مشابه است؛ به اين معنا که در اوتيسم هم نوعي اختلال تحمل گلوکز و مقاومت به انسولين وجود دارد. در اين پژوهش 4 ژن براي اوتيسم پيدا شده که همگي داراي نقش کليدي در مسيرهاي تاثير انسولين بر بافت‌هاي بدن هستند. همچنين در اين مطالعه مشخص شده که مهم‌ترين عامل خطر مادري براي اوتيسم، ديابت بارداري است. اگر نظريه اين پژوهشگران درست باشد، استفاده از رژيم غذايي کم‌کربوهيدرات در کودکان اوتيستيک باعث بهبود علايم خواهد شد. به گزارش CDC شيوع اختلالات طيف اوتيسم در کودکان آمريکايي 9/0 درصد است.

داروهاي سرکوبگر اسيد معده به پيشگيري از خونريزي گوارشي مرتبط با استرس در بيماران بسيار بدحال کمک مي‌کنند اما امروزه اين درمان براي بيماران غير بدحال هم به کار مي‌رود؛ بدون آن که شواهد مناسبي مبني بر منفعت آن وجود داشته باشد. مطالعات مختلف نشان داده‌اند که تا 70 درصد از کل بيماران بستري، داروهاي سرکوبگر اسيد دريافت مي‌کنند. اخيرا محققان در بوستون تلاش کرده‌اند تا نتايج حاصل از کارآزمايي‌هاي تصادفي‌شده کوچک‌تر قبلي را با انجام يک مطالعه همگروهي گذشته‌نگر روي حدود 79 هزار بزرگسال بستري‌شده با تشخيصي غير از خونريزي گوارشي، تکميل کنند. از ميان اين افراد، 46 هزار نفر (59 درصد) داروهاي سرکوبگر اسيد دريافت مي‌کردند.
در اين مطالعه، ميزان خونريزي گوارشي بيمارستاني (يعني خونريزي ايجادشده پس از 24 ساعت اول بستري)، 29/0 بود. در يک تحليل تعديل‌شده که به مقايسه بيماران درمان‌شده يا درمان‌نشده با داروهاي سرکوبگر اسيد مي‌پرداخت، ميزان خونريزي گوارشي در افراد دريافت‌کننده دارو تقريبا 37 درصد کمتر بود. اين نتايج با وجود آن که حاصل از مطالعه‌اي گذشته‌نگر و بدون شاهد هستند، باز هم از توصيه عليه مصرف داروهاي سرکوبگر اسيد در بيماران غير بدحال حمايت مي‌کنند. منفعت اين اقدام بسيار اندک است و بيماران را در معرض طيف وسيعي از خطرات از جمله ايجاد عفونت کلستريديوم ديفيسيل و پنوموني بيمارستاني قرار مي‌دهد.

معمولا CT اسکن بدون ماده حاجب، روش تصويربرداري خط اول براي موارد شک به سنگ‌ حالب محسوب مي‌شود. با اين حال گاهي براي بيماراني که تحت درمان غير تهاجمي قرار مي‌گيرند (مثلا در مواردي که از دفع سنگ مطمئن نيستيم)، به انجام تصويربرداري پيگيري نياز است. در اين مطالعه راديولوژيست‌هاي نيوزيلندي به ارزيابي اين نکته پرداختند که آيا سونوگرافي پيگيري مي‌تواند سنگ‌هاي ديستال حالب را با دقت شناسايي کند يا خير.
اين مطالعه همگروهي شامل 152 فرد بزرگسال مبتلا به کوليک حاد حالب بود که تحت CT اسکن قرار گرفته بودند و سنگ‌هايي در نزديکي پيوستگاه حالب و مثانه داشتند. پس از يک ماه، تمامي بيماران تحت سونوگرافي ديستال حالب به اضافه CT اسکن (در 92 بيمار) يا راديوگرافي ساده (در 60 بيمار) قرار گرفتند. بررسي سونوگرافي از نظر تکنيکي در 143 بيمار به حد کفايت انجام شد و در هر 33 بيماري که سنگ‌ آن‌ها به وسيله CT اسکن يا راديوگرافي پيگيري تاييد شده بود، وجود سنگ را نشان داد (حساسيت 100). ميانگين اندازه سنگ 7 ميلي‌متر و ميانگين فاصله آن از پيوستگاه حالب و مثانه 13 ميلي‌متر بود. نتيجه مثبت کاذب سونوگرافي در يک مورد از 110 بيمار فاقد سنگ در CT اسکن، گزارش شد (ويژگي 1/99). در اين مطالعه پيگيري، سونوگرافي وجود يا عدم وجود سنگ‌هاي باقي‌مانده را در ديستال حالب (در محدوده 35 ميلي‌متري تا پيوستگاه حالب و مثانه) به دقت مشخص کرد. سونوگرافي يک جايگزين جالب توجه براي CT اسکن است زيرا بيماران به اين وسيله مي‌توانند از مواجهه اضافي با پرتو اجتناب کنند. با اين حال، پيش از درخواست سونوگرافي براي اين منظور، پزشکان بايد با همکاران راديولوژيست خود مشورت کنند تا از کافي بودن مهارت سونوگرافي در مرکز خود مطمئن شوند.

استفاده از CT اسکن براي تشخيص موارد مشکوک به آپانديسيت حاد از حدود 20 در سال 2000 به بيش از 90 در سال 2006 رسيده است. با اين حال، پژوهش‌هاي اندکي به بررسي عملکرد تشخيصي CT اسکن با چند ردياب (MDCT) براي اين منظور پرداخته‌اند. براي ارزيابي عملکرد تشخيصي اين روش، پژوهشگران بيش از 2800 بيمار بزرگسال متوالي را در يک موسسه دانشگاهي در ويسکانسين آمريکا وارد مطالعه کردند؛ اين افراد بين سال‌هاي 9-2001 با شک به آپانديسيت حاد براي انجام MDCT ارجاع شده بودند. از پاتولوژي جراحي و يافته‌هاي حين عمل براي تعيين ابتلاي بيماران به آپانديسيت حاد استفاده گرديد. بيماراني که تحت جراحي قرار نگرفتند نيز حداقل براي مدت 12 ماه از نظر تعيين وجود آپانديسيت حاد پيگيري شدند.
شيوع کلي آپانديسيت حاد 23 درصد بود. MDCT در 708 بيمار مثبت و در 2163 بيمار منفي گزارش شد. نتايج CT در 10 بيمار منفي کاذب و در 43 بيمار مثبت کاذب بود. حساسيت MDCT براي آپانديسيت حاد 5/98، ويژگي آن 0/98 و ارزش اخباري منفي و مثبت آن به ترتيب 5/99 و 9/93 گزارش شد. در اين مطالعه تک‌مرکزي، MDCT دقت بالايي براي تشخيص آپانديسيت حاد داشت. پروتکل انجام تصويربرداري در اين مرکز به صورت انجام MDCT شکم و لگن بدون تمرکز بر يک قسمت خاص پس از تجويز ماده حاجب خوراکي و وريدي بود.

استفاده از داروهاي ضد التهاب غير استروييدي (NSAID) غير انتخابي يا مهارکننده‌هاي سيکلواکسيژناز- 2 (2-COX) در يک مطالعه قبلي با افزايش خطر فيبريلاسيون دهليزي (AF) مزمن همراه بوده است. اکنون محققان دانمارکي در اين مطالعه جمعيتي مورد- شاهدي به بررسي خطر فلاتر يا AF همراه با مصرف اين داروها پرداخته‌اند. براي انجام اين مطالعه، نزديک به 33 هزار بيمار (با ميانه سني 75 سال) با تشخيص اوليه AF از نظر سن و جنس با 326 هزار فرد شاهد جور شدند. پس از تعديل از نظر عوامل متعدد از جمله عوامل خطر AF، مصرف NSAIDها يا مهارکننده‌هاي 2-COX با افزايش معني‌دار خطر AF همراهي داشت (نسبت ميزان بروز براي مصرف فعلي NSAIDها و مهارکننده‌هاي 2-COX به ترتيب 2/1 و 3/1 و براي مصرف اخير آن‌ها به ترتيب 5/1 و 7/1). اين نتايج در مورد هر کدام از NSAIDها و مهارکننده‌هاي 2-COX به تنهايي، مشابه بود.
در اين مطالعه مصرف NSAIDها و مهارکننده‌هاي 2-COX، به خصوص در مصرف‌کنندگان اخير آن‌ها، با افزايش خطر AF همراهي داشت. از نظر يک ويراستار مجلات پزشکي، اين يافته‌ها مي‌تواند کاربردهاي مهمي از منظر سلامت عمومي داشته باشد زيرا اين داروها به صورت گسترده‌اي در حال مصرف هستند و شيوع AF نيز با افزايش سن افزايش مي‌يابد. اين يافته‌ها با وجود احتمال تاثيرپذيري از عوامل مخدوش‌کننده (مثلا محققان داده‌اي در مورد BMI شرکت‌کنندگان ارايه نداده‌اند؛ در حالي که چاقي با آرتريت به عنوان يک انديکاسيون شايع مصرف اين داروها همراهي دارد و خودش هم يک عامل خطر AF است)، باورپذير هستند: اين داروها ممکن است پرفشاري خون و نارسايي قلب را بدتر کنند و در نتيجه فرد را مستعد فلاتر يا AF نمايند.

دانشمندان ژنی را شناسایی كرده اند كه به ادعای آنها مسئول بروز صرع در برخی نوزادان است. صرع ارثی خوش خیم در كودكان (BFIE) به عنوان تشنج نوزادی شناخته می شود كه به صورت ارثی در برخی نوزادان بروز می كند. این تشنج ها در زمان شش ماهگی نوزاد اتفاق می افتد و در سن دوسالگی پایان می یابد. اما دلیل بروز این نوع صرع نادر در نوزادان سالم، سالها ذهن پژوهشگران را به خود مشغول كرده بود. اكنون گروهی بین المللی از محققان به سرپرستی دانشگاه ملبورن استرالیا می گویند كه یافته های آنها حاكی از وجود واریانی در ژن PRRT2 است كه یكی از مهمترین دلایل بروز صرع ارثی خوش خیم در كودكان محسوب می شود.
دانشمندان در مطالعات خود حدود 40 خانواده را در سراسر جهان بررسی كردند. آنها دریافتند كه نوزادان خانواده هایی كه دچار صرع ارثی خوش خیم می شوند واریانی را در ژن PRRT2 دارند كه موجب می شود پروتئین رمز گذاری شده ژن به صورت غلطی شكل بگیرد. با این حال عملكرد این ژن هنوز شناخته شده نیست و مشخص نیست چگونه تغییرات در این ژن می تواند موجب بروز صرع در نوزادان شود. این دانشمندان ادعا می كنند كشف این ژن فرصت با ارزشی برای یادگیری بیشتر در مورد عملكرد مغز و دلیل بروز صرع است.

محققان سوئدی از ارتباط مصرف گوشت های فرآوری شده مانند سوسیس و كالباس و بروز سرطان لوزالمعده پرده برداشتند. به گزارش ساینس دیلی، آنها می گویند كه مصرف روزانه 50 گرم اضافه گوشت فرآوری شده (حدود یك سوسیس) می تواند خطر ابتلا به سرطان را 19 درصد افزایش دهد اما شانس ابتلا به این سرطان نادر همچنان كم است.
پیش از این مصرف گوشت قرمز و گوشت فرآوری شده با بروز سرطان روده مرتبط اعلام شده بود. دولت انگلیس در سال 2011 به شهروندان خود توصیه كرد روزانه بیش از 70 گرم گوشت قرمز و گوشت فرآوری شده مصرف نكنند. 'سوزانا لارسون ' پژوهشگر این طرح از موسسه كارولینسكا در سوئد گفت: ارتباط گوشت های فرآوری شده با بروز دیگر انواع سرطان كاملا بحث برانگیز است. وی افزود: می دانیم كه مصرف گوشت قرمز خطر ابتلا به سرطان روده ( كولوركتال ) را افزایش می دهد اما اطلاعات زیادی در مورد این ارتباط با دیگر انواع سرطان در دست نیست. نتایج این تحقیقات در نشریه انگلیسی سرطان منتشر شده است.
آنها در این تحقیق داده های 11 آزمایش و همچنین 6 هزار و 643 بیمار مبتلا به سرطان لوزالمعده را بررسی كردند. پژوهشگران دریافتند مصرف گوشت فرآوری شده خطر ابتلا به سرطان لوزالمعده را افزایش می دهد. این خطر برای هر 50 گرم گوشت اضافی در روز 19 درصد افزایش می یابد و مصرف 100 گرم گوشت اضافی نیز این خطر را 38 درصد بالا می برد. در حال حاضر تعداد اندكی از مبتلایان به سرطان لوزالمعده نجات پیدا می كنند از این رو علاوه براین كه تشخیص زودهنگام این بیماری مهم است بلكه دلیل افزایش این نوع سرطان نیز مهم است. لارسن و همكارانش مصرف كمتر گوشت قرمز را توصیه می كنند.

محققان آمریكایی اعلام كردند :زنان 65 ساله و مسن تری كه بیش از دو اینچ (1/5 سانتی متر) از قدشان كاهش پیدا كرده است با خطر زیاد شكستگی استخوان و مرگ روبرو هستند. دكتر 'ترسا هیلر' از 'مركز تحقیقات سلامت كیزر پرماننت' در پورتلند گفت: این مطالعه نشان داد زنان مسنی كه در عرض 15 سال بیش از دو اینچ از قدشان كاسته شده است احتمالا بیشتر از زنانی كه كمتر از این مقدار كاهش قد داشته اند، در پنج سال آینده با شكستگی استخوان و مرگ روبرو هستند. هیلر در بیانیه ای اعلام كرد: این زنان علاوه بر این كه با خطر شدید مرگ ناشی از شكستن استخوان روبرو هستند با خطر زیاد مرگ ناشی از دلایل معمول تر از جمله بیماری قلبی نیز مواجه می شوند. هیلر و همكارانش گفتند كه این مطالعه بر روی سه هزار و 124 زن آمریكایی 65 ساله و مسن تر در اواسط قرن 1980 انجام شد. در این مطالعه كاهش قد زنان با مقایسه اندازه گیری قد آنان در جریان معاینه بالینی اولیه با اندازه گیری هایی كه 15 سال بعد انجام شد، مشخص شد.
هیلر در این بیانیه نوشت: بیشتر زنان مسن به یاد دارند كه در 20 تا 30 سالگی قدشان چقدر بوده است و اگر اكنون آنها دو اینچ كوتاه تر از آن زمان شده باشند، پزشكان باید آنها را تحت آزمایش پوكی استخوان قرار دهند و درمان های احتمالی را برای كمك به پیشگیری از شكستگی های آتی انجام دهند. نتایج این مطالعه در مجله Journal of Bone and Mineral Research منتشر شده است.

انسان با استفاده از زبان خود توانایی تشخیص پنج مزه شیرین، ترش، شور، تلخ و تند را دارد؛ اما اكنون دانشمندان می گویند ششمین مزه قابل تشخیص برای انسان 'چربی' است. به گزارش ساندی تلگراف، گروهی از پژوهشگران دانشگاه واشنگتن می گویند كه گیرنده شیمیایی را برای مزه چربی شناسایی كرده اند و حساسیت افراد نسبت به آن، متفاوت است. نتایج این تحقیقات در نشریه Lipid Research منتشر شده است. در حقیقت این گیرنده بر روی جوانه های چشایی زبان قرار دارد و می تواند مولكول های چربی را تشخیص دهد. این یافته ها می تواند به توضیح این كه چرا برخی افراد علاقه مند به مصرف زیاد غذاهای چرب هستند، كمك كند. به گفته محققان افرادی كه غذاهای چرب فراوان می خورند، در مورد مزه غذای مورد مصرف كمتر آگاهی دارند. همچنین این یافته می تواند با افزایش حساسیت افراد به چربی موجود در غذاها، به مبارزه با چاقی هم كمك كند.
دانشمندان نشان دادند افرادی كه گیرنده های بیشتری موسوم به CD36 دارند بهتر می توانند وجود چربی را در غذا تشخیص دهند. آنها دریافتند واریان های ژنی كه گیرنده های CD36 را تولید می كند، حساسیت افراد را به وجود چربی كم و زیاد می كند. این بررسی نشان داد افرادی كه گیرنده های CD36 آنها یك دوم بقیه است، هشت برابر حساسیت كمتری در تشخیص چربی دارند. 'یانینا پپینو' از اعضای این تیم تحقیقاتی گفت: اگر این موضوع را بر روی حیوانات مطالعه كنیم، می بینیم كه یك رژیم غذایی پرچرب می تواند موجب كاهش تولید گیرنده های CD36 شود. پژوهشگران از این بررسی ها به این تئوری رسیده اند كه افراد چاق احتمالا پروتئین های CD36 كمتری می سازند. از این رو منطقی به نظر می رسد كه ژنتیك فرد می تواند با رژیم غذایی میزان این پروتئین را تغییر دهد.

محققان دانشگاه هاروارد و بیمارستان کودکان بوستون نوعی روش نانو درمانی تزریقی هوشمند راتوسعه داده اند که می تواند انتقال انتخابی دارو به سلول های لوزالمعده را برنامه ریزی کند.اگرچه این فناوری نانو به بررسی قابل توجهی قبل از اینکه برای استفاده بالینی آماده شود نیاز دارد ،اما به طور بالقوه می تواند با افزایش اثر بخشی درمانی و کاهش عوارض جانبی ، درمان دیابت نوع I را بهبود بخشد. به گزارش بنیان به نقل از medical xpress؛ این روش می تواند اثر بخشی داروها را درمطالعات آزمایشگاهی تا 200  برابر، بر اساس توانایی این نانومواد درمحافظت از داروها دربرابرتخریب و تمرکز آنها در بافت های هدف کلیدی ، مانند مناطقی از لوزالمعده که حاوی سلول های تولیدکننده انسولین است افزایش دهد. این افزایش قابل توجه در اثربخشی نیز بدان معنی است که مقادیر کمتری از داروها برای درمان مورد نیاز خواهد بود که در نتیجه احتمال عوارض جانبی سمی آن و همچنین هزینه های درمانی بطور قابل توجهی کاهش می یابد.
دیابت نوع I که اغلب ، کودکان و بزرگسالان جوان را مبتلا می کند ، یک بیماری ناتوان کننده است که در آن سیستم ایمنی بدن تدریجا سلول ها یی را که در لوزالمعده انسولین تولید می کنند را ازبین می برد. با توجه به تحقیقات سازمان دیابت نوجوانی ،بیش از3 میلیون آمریکایی به این بیماری مبتلا و حدود 30،000 مورد جدید هر ساله تشخیص داده می شود.
دیابت نوع I می تواند منجر به عوارض جسمی جدی مانند نارسایی کلیه و کوری شود و با دقت 90 درصد قابل پیش بینی است. اما مداخلات درمانی برای افراد پر خطربه دلیل عوارض جانبی شدیدی که بسیاری از درمانهای سیستمیک تولید می کنند محدود شده است. Ingber گفت : "عواقب ناشی از دیابت نوع I هم درافرادی که با این بیماری زندگی می کنند و هم بر روی اقتصاد به دلیل هزینه های درمان آن بسیار زیاد است، ما امیدواریم که که نانودرمانی قابل برنامه ریزی که ما ابداع کرده ایم تاثیر مثبت عمده ای بر زندگی مردم در آینده داشته باشد. " 

محققان کالیفرنیایی برای اولین باردرجهان امیدوار به ساخت بیضه مصنوعی برای تولید اسپرم انسان هستند. چنین ابزاری می تواند این امکان را برای درمان مردان نابارورفراهم کند. به گزارش بنیان به نقل از myhealthnewsdaily؛ دکتر Paul Turek مدیر کلینیک Turek در سان فرانسیسکو می گوید: در حالی که مطالعات اخیر نشان داده است که درمان موش های ناباروربا سلولهای بنیادی تولیدکننده اسپرم ممکن است ، تا به حال چنین درمانی برای انسان انجام نشده است. Turek ومحققان همکاراو امیدواربه ابداع  " ماشین بیولوژیکی تولید کننده اسپرم " در انسان هستند. او گفت: بر خلاف پروتزغیرتولید کننده اسپرم (ایمپلنت پرشده از سالین برای مردان فاقد بیضه) ،این دستگاه شبیه بیضه طراحی نشده است. در عوض بسیارشبیه یک کیسه استوانه ای به طول چند اینچ است.
افراد دیگری برای رشد اسپرم از سلول ها در ظروف آزمایشگاهی تلاش کرده اند ، اما سلول ها تمام مراحل لازم برای رشد و تمایز را طی نمی کردند، Turek گفت: به طور معمول سلول ها در بیضه ها  حدود 12 مرحله  را برای  تبدیل شدن به اسپرم عملکردی طی می کنند ، اما در یک ظرف آزمایشگاهی آنها درمرحله 9 یا 10  متوقف می شوند، تنها در یک محیط بسیار تخصصی بیضه ها می تواند این روند را تکمیل کنند. Turek گفت او و همکارانش می خواهند بیضه ها در یک محیط مصنوعی ، با تمام اجزاء آن تولید کنند."
برای تولید بیضه مصنوعی ، محققان ابتدا برسلولهای در حال رشد از جمله  سلول های سرتولی تمرکزخواهند کرد. سپس محققان سلول های بنیادی جنینی را خواهند افزود.این سلول های بنیادی با ژن هایی غنی می شوند که آنها را به مسیر صحیح هدایت می کنند ، به طوری که سلول های بنیادی به  سلول های پیش ساز اسپرم تبدیل خواهند شد ،در اصل ، این محققان امیدوارند که محیط داخل لوله منی سازرا دوباره ایجاد کنند.  Turek گفت : چرخه تولید اسپرم دربیضه مصنوعی احتمالا 70 روز طول می کشد.

كارشناسان زيبايي هشدار دادند پف زير چشم بهايي است كه زنان در ازاي روزهاي دلتنگ كننده زمستان مي‌پردازند و همين امر باعث مي‌شود كه زنان در اين فصل حداقل 5 سال پيرتر از سن واقعي خود به نظر برسند. در اين مطالعه كارشناسان چشم‌هاي 5000 زن 27 تا 60 ساله در فصول مختلف سال تحت معاينه قرار داده و متوجه شدند كه زمستان باعث مي‌شود چهره زنان به طور متوسط چهار سال و هشت ماه مسن‌تر ديده شود. به گزارش ايسنا، اين كارشناسان مي‌گويند كمبود نور خورشيد به معني زردتر و رنگ پريده‌تر شدن پوست است كه در اين وضعيت پف زير چشم‌ها بيشتر به چشم مي‌خورد و اين مشكل در فصل زمستان كه مقدار توليد ويتامين D در بدن كمتر مي‌شود با خستگي بيشتر فرد تشديد مي‌شود.

پزشكان استراليايي تاكيد كردند شواهد روزافزون و معتبر نشان مي‌دهند مصرف مقادير اندكي از روغن ماهي به صورت روزانه دردهاي مفصلي را در مبتلايان به اوستئوآرتريت تسكين مي‌دهد. اين پزشكان در يك ارزيابي جديد و دو ساله نشان دادند كه روغن ماهي در كاهش درد و التهاب ناشي از عارضه اوستئوآرتريت (التهاب استخواني - مفصلي) مفيد است. به گزارش روزنامه ديلي ميل، گروهي از متخصصان از چندين دانشگاه و بيمارستان مختلف در استراليا و تاسماني با مطالعه روي 200 بيمار با ميانگين سني 60 سال به اين نتايج دست يافته‌اند. به گزارش ايسنا، آنها دريافتند افرادي كه دوز كمتري روغن ماهي مصرف مي‌كنند در مقايسه با بيماراني كه دوز بالاي اين مكمل را مي‌خورند، خيلي كمتر دچار درد زانو مي‌شوند. در اين گزارش تاييد شد كه دوز كمتر اين مكمل تاثير بهتري در كاهش درد زانو دارد.

گروهي از متخصصان سلامت و تغذيه در انگليس اعلام كردند اگر سر كار دچار ولع و اشتياق شديد به خوردن شكلات مي‌شويد، مي‌توانيد با يك پياده روي 15 دقيقه‌اي اين ميل زياد را تا 50 درصد كاهش دهيد. دكتر آدريان تيلور در دانشگاه انگليسي اگزستر پس از مطالعه روي 78 داوطلب كه مصرف كننده مداوم شكلات هستند به اين نتايج دست يافت. اين آزمايشات معلوم كرد كارمنداني كه قبل از رفتن به محل كار و آغاز فعاليت‌هاي شغلي روزانه ورزش مي‌كنند تمايلشان به خوردن شكلات به عنوان تنقلات تا 50 درصد كاهش پيدا مي‌كند و به مصرف قطعه كوچكي از اين خوردني در طول روز قناعت مي‌كنند. به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، دكتر تيلور در اين مقاله كه در مجله «اشتها» منتشر شده تصريح كرد: ما اغلب احساس مي‌كنيم كه اين تنقلات به ما انرژي مي‌دهند، كمك مي‌كنند تا با استرس خود در محل كار و با كسالت و بي حوصلگي خود مقابله كنيم اما اين روش اغلب تاثير مفيدي ندارد در حالي كه مطالعه جديد تاييد مي‌كند كه يك پياده روي كوتاه مي‌تواند نياز شما را به خوردن اين تنقلات كه عامل چاقي و بيماري در بلندمدت هستند، تعديل كند و درعين حال از استرس شما هم مي‌كاهد.

درمان با مهارکننده‌هاي آنزيم مبدل آنژيوتانسين (ACE) باعث پيامدهاي مطلوب کليوي و قلبي- عروقي در بيماري مزمن کليه شده است. با اين حال منافع حاصل از اضافه کردن رژيم داراي محدوديت سديم، مسدودکننده گيرنده آنژيوتانسين (ARB) يا هر دو، به اين درمان مشخص نيست. در اين کارآزمايي، محققان اثرات محدوديت سديم رژيم غذايي، درمان ARB (با والزارتان) يا ترکيب اين دو را بر کاهش پروتئينوري و فشار خون سيستولي در 52 بيمار دچار نفروپاتي غير ديابتي تحت درمان با ACEi (ليزينوپريل 40 ميلي‌گرم روزانه) بررسي نمودند.
در هرکدام از 4 دوره 6 هفته‌اي مطالعه، بيماران يکي از اين 4 درمان اضافي ترکيبي را دريافت کردند: مصرف روزانه دارونما يا والزارتان (320 ميلي‌گرم) به اضافه رژيم غذايي کم‌سديم يا داراي سديم طبيعي. متوسط پروتئينوري طي مرحله دريافت دارونما به اضافه رژيم داراي سديم طبيعي 68/1 گرم در روز بود. اضافه کردن محدوديت سديم به صورت معني‌داري بيش از والزارتان باعث کاهش پروتئينوري مي‌شد. ميانگين فشار خون سيستولي طي مرحله دريافت دارونما به اضافه رژيم داراي سديم طبيعي 134 ميلي‌متر جيوه بود. اضافه کردن والزارتان اثري بر اين رقم نداشت اما افزودن محدوديت سديم فشار خون سيستولي را به 123 ميلي‌متر جيوه کاهش داد. ترکيب درمان ARB با محدوديت سديم در کاهش پروتئينوري يا فشار خون سيستولي، به صورت معني‌داري موثرتر از محدوديت سديم به تنهايي نبود.
اگرچه هدف از محدوديت سديم غذايي در اين مطالعه فقط 1200 ميلي‌گرم تعيين شده، ميانگين واقعي دريافت سديم در آن حدود 2500 ميلي‌گرم بوده که نسبت به ميزان توصيه‌شده بسيار بالاتر است. با وجود اين، چنين مداخله خفيفي براي کاهش پروتئينوري و فشار خون سيستولي در بيماران کليوي غير ديابتي تحت درمان با ACEi، موثرتر از حداکثر دوز ARB بوده است.

در مطالعه ای که در اسلوي نروژ انجام و در نشست سالانه انجمن قلب آمريکا به عنوان مطالعه برگزيده ارايه شده، نشان مي‌دهد که خوردن 3 عدد کيوي در روز (البته در 3 وعده مختلف) باعث کاهش معني‌دار (ولي اندک) فشار خون سيستولي در مبتلايان به پرفشاري خون مي‌شود. اين مطالعه تصادفي‌شده روي 118 فرد بالاي 55 سال و البته دچار پرفشاري خون خفيف انجام شده و در آن از نيمي از بيماران خواسته شده تا علاوه بر رژيم غذايي معمول و مشابه خود، روزي 3 بار کيوي بخورند تا با گروه دوم که همان «روزي يک عدد سيب» مشهور را خورده‌اند، مقايسه شوند. مقايسه فشار خون 24 ساعته اين دو گروه نشان داده که در اين جنگ ميان سيب و کيوي، کيوي برنده است چون باعث 6/3 ميلي‌متر جيوه کاهش فشار خون سيستولي نسبت به گروه سيب‌خورها مي‌شود. کيوي فشار خون دياستولي را هم کمي کاهش مي‌داده ولي اين مقدار از نظر آماري معني‌دار نبوده است. محققان مي‌گويند احتمالا اين فوايد کيوي به خاطر وجود ماده آنتي‌اکسيدان لوتئين در آن است.

پس از اختلاف نظرهاي فراوان، بالاخره يک مطالعه‌ قدرتمند جديد نشان داده که بالا بودن سطح ادراري بيس‌فنول A با افزايش خطر ديابت همراه است. اين مطالعه با پيگيري 4000 آمريکايي بين سال‌هاي 8-2003 حاکي از آن بوده که سطوح ادراري بالاتر از 2/4 نانوگرم در ميلي‌ليتر اين ماده با شانس 13 درصدي ابتلا به ديابت (در مقايسه با شانس 8 درصدي براي سطوح پايين‌تر از 1/1 نانوگرم در ميلي‌ليتر) همراهي دارد. بيس‌فنول A معروف به BPA ماده‌اي شيميايي است که در ساخت ظروف و محفظه‌هاي پلاستيکي محکم و معروف‌تر از همه، در آستر داخلي قوطي‌هاي فلزي نوشابه به کار مي‌رود. بر اساس مطالعات حيواني، BPA مي‌تواند باعث ايجاد بعضي سرطان‌ها، بيماري قلبي و اختلالات تکامل مغزي در بچه‌هاي حيوانات شود. يک مطالعه قديمي‌تر در آمريکا نشان داده که اين ماده در خون 95 مردم اين کشور قابل شناسايي است.

پژوهشگران دستگاه جدیدی موسوم به 'بالون پوشش دار دارویی موكسی' را ارائه كرده اند كه می تواند به زودی شیوه درمان بیماری سرخ رگ محیطی را متحول كند. به گزارش ساینس دیلی، بیماری شریان محیطی (PAD) ، حدود هشت میلیون نفر را در آمریكا مبتلا كرده است. در این بیماری عروق دست یا پا باریك می شود. خطر این بیماری در پاها و در افراد مبتلا به فشار خون بالا، كلسترول بالا یا دیابت بیشتر است. این خطر به ویژه برای افراد سیگاری بیشتر به نظر می رسد. افراد مبتلا به PAD چهار تا پنج برابر بیشتر احتمال دارد دچار سكته قلبی یا سكته مغزی شوند. این بیماری همچنین می تواند موجب قانقاریا و قطع عضو شود.
محققان در موسسه عروق 'جابست '(جابست )Jobst در اوهایو آمریكا در حال انجام بزرگ ترین تحقیقات در زمینه عروق محیطی و نخستین بالون پوشش دار دارویی هستند. آنها در این بررسی بالینی تاثیر بالون پوشش دار دارویی موكسی را در مقایسه با بالون آنژیوپلاستی استاندارد برای درمان PAD مورد مطالعه قرار دادند. این بالون موكسی با دارویی موسوم به Paclitaxel پوشش داده شده است كه معمولا برای درمان بیماری های مختلف از جمله نوع خاصی از سرطان تجویز می شود. این دارو همچنین به عنوان پوششی بر روی استنت هایی كه عروق مسدود قلبی را باز می كنند نیز بكار می رود. این ابزار به مدت 30 ثانیه در رگ باریك و متورم می شود و دوباره جریان خون را احیا می كند، در عین حال رگ را با دارویی كه می تواند مانع از مسدود شدن دوباره آن شود پوشش می دهد.

آهن نقش حياتي در رشد مغز ايفا مي‌كند اما از سوي ديگر مقدار آن در بدن بايد متعادل باشد چون كمبود بيش از حد آن موجب بروز مشكلات ذهني و افزايش بي‌رويه آن نيز منجر به بروز بيماريهاي تحليل برنده مغزي مثل آلزايمر و پاركينسون مي‌شود. فقر آهن يكي از شايعترين كمبودهاي تغذيه‌اي در سراسر جهان است كه موجب تضعيف دريافت‌هاي ذهني در دانش آموزان مي‌شود. اين بررسي جديد نشان داده است كه فقر آهن واقعا روي ساختار فيزيكي مغز تاثير مي‌گذارد. به گزارش ایسنا، پائول تامپسون، ‌متخصص نورولوژي در دانشگاه كاليفرنيا و دستياران وي با بررسي مقدار پروتئين ترانسفرينگ كه عنصر آهن را در سراسر بدن و مغز در كودكان و نوجوانان جا به جا مي‌كند دريافتند هم كمبود و هم افزايش زياد از حد آهن تاثير منفي روي كارآيي مغز دارد و از اين رو تنظيم نقل و انتقال در بدن براي حفظ سلامت مغز ضروري است. شرح اين مطالعه در مجله دستاوردهاي آكادم ملي علوم آمريكا ارائه شده است.

پزشكان در يك مطالعه تازه تاكيد كردند اسيدهاي چرب امگا -3 كه در روغن ماهي يافت مي‌شوند قابليت آن را دارند كه از آسيب‌هاي مغزي پيشگيري كرده و حتي به ترميم مجدد صدمات وارد شده به اعصاب (نورون‌ها) كمك نمايند. وقتي رشته‌هاي عصبي بر اثر حادثه‌اي آسيب مي‌بينند، فردي كه دچار اين آسيب ديدگي شده درد، ضعف و حتي فلج عضلاني را تجربه مي‌كند كه ممكن است به ناتواني جسمي منجر شود و سرعت بهبود يافتن آن نيز بسيار كند است. متخصصان مغز و اعصاب در دانشگاه لندن در اين باره خاطرنشان كردند: اسيدهاي چرب امگا 3 مي‌توانند نقش مهمي در سرعت بخشيدن به روند بهبود آسيب‌هاي عصبي ايفا كنند. اين مطالعه روي سلولهاي عصبي peripheral متمركز شده است. اين نورون‌ها در واقع وظيفه انتقال سيگنال‌ها بين مغز و نخاع و باقي قسمت‌هاي بدن را بر عهده دارند. اين سلولها قابليت آن را دارند كه ترميم شوند اما با وجود پيشرفت‌هاي اخير در زمينه تكنيك‌هاي جراحي، بيماران معمولا فقط زماني بهبود پيدا مي‌كنند كه جراحت آنها اندك باشد. به گزارش ایسنا،در اين مطالعه تاييد شد كه مصرف اين نوع چربي‌هاي مفيد مي‌تواند در بهبود آسيب‌هاي عصبي و در نتيجه بهبود برخي مشكلات نورولوژيك تاثيرات سودمندي داشته باشد.

نتايج يك مطالعه جالب و عجيب نشان داده است افرادي كه در بشقاب و فنجان قرمز رنگ غذا مي‌خورند و آب مي‌نوشند، مقدار مصرف مواد غذايي آنها تا 40 درصد كاهش پيدا مي‌كند. گروهي از كارشناسان آلماني و سوئيسي در اين مطالعه دريافتند از آنجا كه رنگ قرمز به طور ناخودآگاهي مردم را به ياد خطر، ممنوعيت و توقف مي‌اندازد مي‌تواند مانع از زياد خوردن شود و فرد را به كم خوري تشويق كند. به گزارش ایسنا، اين كارشناسان بر اساس يافته‌هاي اخير خود تاكيد كردند كه دولت‌ها و صنايع غذايي بايد براي بسته بندي تنقلات و غذاهاي ناسالم از رنگ قرمز استفاده كنند تا يك نشانه هشدار دهنده براي مصرف كنندگان باشد. نتايج اين مطالعه در مجله «اشتها» به چاپ رسيده است.

نوعي ماده شيميايي كه بعنوان نگهدارنده در محصولات آرايشي مثل دئودورانت‌ها و هم چنين در محصولات غذايي و دارويي استفاده مي‌شوند در نمونه‌هاي آزمايشگاهي حاصل از 40 زن مبتلا به سرطان سينه يافت شده است. اين ماده شيميايي كه پرابنز نام دارد در تمام محصولات آرايشي و بهداشتي روزمره شامل مرطوب كننده‌ها، لوازم آرايشي، كف‌هاي اصلاح صورت، لوسيون‌هاي برنزه كننده و حتي در خميردندان‌ها وجود دارد. اين ماده هم چنين در بسياري از مارك‌هاي دئودورانتها و نيز در گوشت فرآوري شده و مغزهاي روكش دار رنگي موجود است. به نوشته روزنامه ديلي ميل، چندين مطالعه مختلف كه از سال 1998 ميلادي تاكنون درباره تاثير بالقوه اين گونه مواد شيميايي در بروز سرطان سينه صورت گرفته موجب افزايش نگراني كارشناسان بهداشتي شده است چون اين مواد داراي خواص «اواستروژني» هستند. «اواستروژن» نقش مهمي در ايجاد، رشد و پيشرفت سرطان سينه دارد.

نتایج یك مطالعه نشان می دهد كه داروهای كاهش دهنده چربی مانند استاتین با افزایش خطر ابتلا به دیابت در زنان میانسال و سالخورده ارتباط دارد. به گزارش رویترز هلث، نتایج این مطالعه نشان می دهد كه در میان هزاران زن مورد مطالعه خطر ابتلا به دیابت در آنهایی كه در آغاز این مطالعه یعنی شش تا هفت سال پیش هر نوعی از استاتین مصرف كرده بودند حدود 50 درصد بیشتر از افرادی بود كه استاتین نمی خوردند. 'یونشنگ ما' از دانشكده پزشكی دانشگاه ماساچوست و همكارانش گفتند: مصرف داروی استاتین در زنانی كه یائسه شده اند با افزایش خطر ابتلا به دیابت همراه است. محققان در این مطالعه از اطلاعات طرح سلامت زنان شامل بیش از 150 هزار زن سالم و بدون دیابت كه در دهه های سنی 50، 60 و 70 سالگی بودند ، استفاده كردند. علاوه بر این به برخی از این زنان توصیه شد كه رژیم غذایی خود را تغییر دهند و یا هر روز هورمون درمانی و یا ویتامین مصرف كنند. این در حالی است به سایر زنان چیزی در مورد تغییر شیوه زندگی و رژیم غذایی شان گفته نشد.
در آغاز این مطالعه كه در اواسط سال 1990 آغاز شد ، زنان پرسشنامه های سلامتی در مورد مصرف استاتین و نیز پرسش هایی در مورد خطر ابتلا به دیابت مانند وزن و سطح فعالیت پر كردند. محققان زنان مورد مطالعه را به طور متوسط برای شش تا هفت سال مورد نظارت و پیگیری قرار دادند. در مجموع بیش از 10 هزار و 200 نفر از این زنان به دیابت مبتلا شدند . در این میان از هر 14 زنی كه گزارش داده بودند نوعی از داروی استاتین را مصرف می كنند، یك نفر آنها به دیابت مبتلا شده بود كه به این ترتیب خطر ابتلا به دیابت در این افراد 48 درصد بیشتر از افرادی بود كه استاتین مصرف نمی كردند. این در حالی است كه مطالعاتی كه پیش از این بر روی مردان انجام شده بود ، نشان داد كه خطر ابتلا به دیابت در مردانی كه استاتین مصرف می كردند تنها 10 تا 12 درصد افزایش می یابد. به گفته محققان، علت افزایش خطر ابتلا به دیابت در زنانی كه استاتین مصرف می كنند شاید به این دلیل است كه این دارو بر روی ماهیچه ها و یا كبد اثر می گذارد و موجب می شود كه بدن نسبت به معمول قند بیشتری بسازد و یا استاتین موجب شود كه مصرف كنندگان آن كمتر ورزش كنند. نتایج این تحقیق در نشریه Annals of Internal Medicine منتشر شده است.

گروهي از متخصصان چشم پزشكي در آمريكا اظهار داشتند خوردن انگور در طول عمر از بروز نابينايي دوران پيري جلوگيري مي‌كند. افراد سالخورده مستعد ابتلا به نوعي بيماري چشمي موسوم به تحليل نقطه ماكولار چشم ناشي از افزايش سن هستند كه از عوامل مهم نابينايي در اين گروه سني است. دكتر سيلويا فين‌من، متخصص اصلي اين مطالعه در دانشگاه فوردهام نيويورك دراين ‌باره خاطرنشان ساخت: افرادي كه در طول عمر خود به خوردن انگور عادت دارند در سالهاي پيري، كمتر در معرض نابينايي ناشي از تحليل نقطه ماكولار چشم قرار مي‌گيرند.
به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس، فين‌من تصريح كرد: نابينايي ناشي از افزايش سن، حاصل آسيب اكسيديته به بافت چشم است كه به مرور زمان و با بالا رفتن سن بروز مي‌كند. يك رژيم غذايي غني از آنتي‌اكسيدان‌هاي طبيعي در طول عمر مانند آنتي‌اكسيدانهاي موجود در انگور به طور مستقيم براي سلولهاي رنگدانه‌اي اپي‌تليوم شبكيه و در نتيجه براي سلامت و بهبود عملكرد شبكيه چشم موثر و سودمند است. به گفته متخصصان تغذيه، انگور درعين حال ميوه‌اي ضدعفوني كننده است و براي درمان بيماري‌هايي چون يبوست، عوارض روماتيسم، كم‌ خوني و پيشگيري از سرطان بسيار مفيد است. اين ميوه همچنين سرشار از پتاسيم است كه براي برطرف كردن ضعف بدن بسيار مفيد است و مصرف آن براي افراد مبتلا به ناراحتي‌هاي قلب و اعصاب توصيه مي‌شود. به گزارش ایسنا،انگور براي حفظ سلامت قلب، ريه و كليه‌ها موثر و به دليل داشتن املاح و مواد سلولزي، ملين و مدر است و موجب كاهش اوره خون مي‌شود. دانه‌هاي خشك انگور صفرا و بلغم را دفع و به رفع حالت‌ خستگي كمك مي‌كنند. جزئيات اين مطالعه در نشريه بيولوژي و طب راديكال آزاد ارائه شده است.

متخصصان دانماركي در يك آزمايش جديد نوعي هورمون روده‌اي را شناسايي كرده‌اند كه مي‌تواند اشتها را سركوب كند و بنابراين براي كمك به كاهش وزن و پايين آوردن فشارخون موثر است. به گزارش ايسنا، اين هورمون «پپتيد-1 شبه گلوكاگون» يا «GLP-1» نام دارد و زماني كه ما چيزي مي‌خوريم از روده باريك ترشح مي‌شود. اين هورمون از آنجا كه مي‌تواند ميزان قند خون را تنظيم كند بعنوان درماني براي ديابت نوع دوم در نظر گرفته مي‌شود. متخصصان علوم پزشكي دانشگاه كوپنهاگ در آزمايشات اخير خود متوجه شدند كه هورمون GLP-1 مي‌تواند درعين حال اشتها و ولع به خوردن را سركوب كند و از اين رو براي مقابله با چاقي كاربرد دارد. اين متخصصان با تجزيه و تحليل 25 آزمايش كنترل شده با انتخاب تصادفي و با حضور 6000 شركت كننده دريافتند افرادي كه مدت حداقل 20 هفته، دوز مشخصي از اين هورمون را دريافت مي‌كنند دست كم 71 پوند از وزنشان كاسته مي‌شود. اين هورمون هم براي بيماران ديابتي و هم براي افراد سالم در زمينه كاهش وزن كاربرد دارد ما تاثير آن روي افراد غيرديابتي بيشتر است. به گزارش روزنامه اينديپندنت، دكتر ديويد هاسلم رئيس گردهمايي ملي چاقي در انگليس در اين باره خاطرنشان ساخت: هورمون GLP-1 مي تواند تحولي چشمگير در زمينه روش‌هاي مقابله با بحران چاقي ايجاد كند. اين مطالعه به تفصيل در مجله طب انگليس ارائه شده است.

پزشكان هشدار دادند مصرف يك عدد سوسيس در روز خطر احتمالي ابتلا به سرطان پانكراس را تا يك پنجم افزايش مي‌دهد. متخصصان سوئدي در مقاله جديدي تاكيد كردند خوردن حتي مقادير اندكي گوشت فرآوري شده به طور روزانه احتمال ابتلا به اين بيماري كشنده را تشديد مي‌كند. سرطان پانكراس نيز از جمله اختلالاتي است كه «قاتل خاموش» ناميده مي‌شود چون اغلب در مراحل ابتدايي بيماري هيچ علايمي از خود بروز نمي‌دهد. به نوشته روزنامه ديلي‌ تلگراف، علايم اين سرطان حتي اگر هم بروز كنند اغلب مبهم و گيج كننده هستند مانند كمردرد، بي‌اشتهايي و كاهش وزن كه معمولا با ساير بيماري‌ها مشترك بوده و همين امر تشخيص صحيح بيماري را دشوار مي‌سازد. به اين ترتيب بيماري معمولا زماني تشخيص داده مي‌شود كه ديگر خيلي دير شده و به دليل پيشرفت سرطان، شانس زنده ماندن بيماران تا پنج سال بعد از تشخيص سرطان، فقط سه درصد است.
پزشكان به جز عواملي چون سيگار، الكل و اضافه وزن تقريبا درباره ساير عوامل موثر در بروز اين سرطان اطلاعات بسيار اندكي دارند اما در اين بررسي جديد دريافته‌اند كه خوردن فقط 50 گرم گوشت فرآوري شده مثل سويس يا كالباس در روز احتمال ابتلا به اين سرطان را تا 20 درصد افزايش مي‌دهد. همچنين خوردن 100 و 150 گرم از اين نوع گوشت در روز به ترتيب 38 و 57 درصد احتمال ابتلا به سرطان پانكراس را تشديد مي‌كند. بنابراين گزارش، تاكنون علت شناخته شده‌اي براي اين سرطان بيان نشده است اما مطالعات بيانگر اين مطلب است که افراد سيگاري دو برابر افراد غيرسيگاري به سرطان غده پانكراس مبتلا مي‌شوند. رژيم غذايي نيز ممکن است در ايجاد سرطان لوزالمعده دخالت داشته باشد به طوري که اين سرطان در افرادي که کافئين مصرف مي‌کنند و همچنين افرادي که غذاهاي پرچرب به خصوص چربي‌هاي حيواني مصرف مي‌کنند، بيشتر مشاهده مي‌شود. براي جلوگيري از ابتلا به سرطان پانكراس توصيه مي‌شود که رژيم‌هاي غذايي متنوع، کم ‌چرب و با فيبرهاي غذايي فراوان مصرف كرده و از استعمال دخانيات نيز پرهيز نماييد.

در يك آزمايش جديد تاكيد شد مبتلايان به بيماري پسوريازيس بايد بيشتر مراقب سلامت قلب خود باشند چون اين بيماران بيشتر در معرض خطر انسداد عروق سرخرگي هستند. پزشكان در اين مطالعه خاطرنشان كردند هرچند اين خطر چندان زياد نيست اما بهتر است مورد توجه قرار بگيرد. اين پزشكان در دانشگاه كاليفرنيا كه نتايج مطالعات خود را در مجله آمريكايي كارديولوژي منتشر كرده‌اند در عين حال تاكيد كردند: هرچه طول مدت بيماري در اين افراد بيشتر باشد، احتمال بروز مشكلات قلبي نيز افزايش پيدا مي‌كند. به گزارش رويترز، دكتر آوريل آرم‌استرانگ در اين مطالعه متذكر شد: يكي از موضوعاتي كه ما در اين بررسي درك كرده‌ايم اين است كه پسوريازيس يك بيماري محدود به بافت پوستي نيست و مي‌تواند به ساير بافت‌هاي بدن نيز نفوذ كند. اين مطالعه روي تقريبا 9500 فرد مبتلا به بيماري عروق كرونري نشان داد 84 درصد از مبتلايان به پسوريازيس با مشكل تنگي عروق سرخرگي كه خون را به قلب مي‌رسانند، مواجه هستند در حالي كه درصد ابتلا به اين اختلال عروقي در افرادي كه پسوريازيس ندارند به 75 درصد كاهش مي‌يابد. دكتر جوئل گلفاند استاد درماتولوژي در دانشگاه پنسلوانيا تصريح كرد: توصيه ما به بيماران مبتلا به پسوريازيس اين است كه براي كنترل فاكتورهاي خطرزاي قلبي و عروقي تحت معاينه دقيق قرار بگيرند. به گزارش ايسنا، بيماري پسوريازيس‌ با‌ اختلالات‌ پوستي‌ همراه‌ را با پوسته‌ريزي‌ تظاهر پيدا مي‌كند‌. در اين‌ عارضه‌ پوست‌ سر، آرنج‌ها، زانوها، قفسه‌ سينه‌، پشت‌، بازوها، ساق‌ها و انگشتان‌ دست‌ و پا درگير مي‌شوند. پسوريازيس‌ در اواخر كودكي‌ يا اوايل‌ بزرگسالي‌ شروع‌ شده‌ و در سراسر عمر تداوم‌ مي‌يابد. علائم اين بيماري نواحي‌ پوستي‌ برجسته‌ با كناره‌هاي‌ قرمز و تنگ‌ و پوشيده‌ شده‌ از پوسته‌هاي‌ بزرگ‌ سفيد يا نقره‌اي‌ رنگ‌ است كه اين‌ ضايعات‌ ترك‌ خورده‌ و دردناك‌ مي‌شوند. همچنين اين بيماري با خارش‌ و درد مفاصل‌ همراه است. عواملي چون آرتريت‌ روماتوئيد، آسيب‌ موضعي‌ پوست‌،‌ عفونت‌هاي‌ ويروسي‌ يا باكتريايي‌ در نواحي‌ ديگر بدن‌،‌ استرس‌،‌ آب‌ و هواي‌ سرد و عوامل‌ ژنتيكي علائم اين بيماري را تشديد مي‌كنند.

در يك بازبيني مطالعاتي جديد از سوي متخصصان دانشگاه آريزونا معلوم شد افرادي كه طلاق مي‌گيرند در مقايسه با افراد متاهل بيشتر در معرض خطر مرگ زودرس هستند. به گزارش ايسنا،‌ اين ارزيابي روي بيش از 30 مطالعه قبلي انجام گرفته است. اين متخصصان دريافتند خطر مرگ زودرس در افراد مطلقه نسبت به اشخاص متاهل 23 درصد افزايش پيدا مي‌كند. پروفسور ديويد اسبارا متخصص روانشناسي در اين دانشگاه تاكيد كرد: خطرات مرتبط با طلاق شبيه به ساير فاكتورهاي خطرزا براي سلامت انسان نظير كشيدن 15 نخ سيگار در روز، محدوديت تحرك بدني و ورزش، داشتن اضافه وزن و مصرف شديد الكل است. به نوشته روزنامه سان، اين مطالعه كه اخيرا در مجله «دورنماي علوم روانشناسي» منتشر شده 32 بررسي قبلي را مورد بازبيني قرار داده كه در آنها به طور كلي بيش از 6.5 ميليون فرد بزرگسال از 11 كشور مختلف جهان از جمله امريكا حضور داشته‌اند. به علاوه تمام مطالعات قبلي طي يك دوره بلندمدت 27 ساله صورت گرفته‌اند.

محققان با بيان اينكه انجماد کورتکس تخمدان بهترين روش براي حفظ باروري دختران و زنان جوان مبتلا به سرطان است، معتقدند: انتخاب روش هاي رايج حفظ باروري مانند انجماد كورتكس تخمدان، جنين و تخمك و غيره به پارامترهاي متعددي از جمله نوع و زمان شروع درمان، نوع سرطان، سن بيمار و وضعيت تاهل فرد دارد. به گزارش ايسنا روش هاي درمان سرطان مي تواند منجر به نارسايي عملکردي تخمدان و ناباروري در زنان مبتلا به سرطان شود. به همين دليل، دستيابي به شيوه اي به منظور حفظ باروري در اين افراد ضروري به نظر مي رسد. در اين مقاله مروري، مقالات منتشر شده در رابطه با روشهاي مختلف حفظ باروري از سال 1976 تا 2009 که امکان دسترسي به مقاله کامل آنها از طريق منابع اطلاعاتي PubMed و Sciencedirect وجود داشت، جمع آوري و مورد بررسي قرار گرفت.
بر اساس بررسي مقالات جهت حفظ قدرت باروري در زنان روش هاي متعددي وجود دارد که شامل جابجايي تخمدان، انجماد تخمك، جنين و کورتکس تخمدان است. روش جابجايي تخمدان در افرادي که از شيمي درماني استفاده مي کنند کارائي چنداني در حفظ باروري ندارد. استفاده از روش انجماد جنين و تخمك مستلزم تاخير در شروع درمان است. به علاوه تخمك هاي متافاز II، سلول هاي بزرگ و تمايز يافته اي هستند که منجمد كردن آنها باعث آسيب هاي سيتوپلاسمي مي شود.
محدوديت در تخمك هاي جمع آوري شده، شانس باروري را بسيار کاهش مي دهد. از سويي تحريک تخمدانها و جمع آوري تخمك در بيماران جوان به خصوص كودكان عملي نيست. انجماد جنين علاوه بر محدوديت در تعداد جنين هاي جمع آوري شده و مسايل قانوني و اخلاقي مطرح شده در مورد آن، تنها محدود به افراد بالغ و متاهل مي باشد. روش انجماد کورتکس تخمدان در مقايسه با دو روش قبل مناسب تر به نظر مي رسد، مقاومت بافت تخمدان به روش انجماد، جمع آوري نسبتا آسان بافت تخمدان (با روش لاپاراسکوپي)، امکان استفاده از آن در کودکان و تعداد زياد فوليکول در بافت تخمدان که شانس موفقيت در باروري را افزايش مي دهد از مزاياي اين روش است.
نتايج اين مقاله مروري كه توسط جمعي از پژوهشگران گروه جنين شناسي، پژوهشکده بيوتكنولوژي توليدمثل، پژوهشگاه فن‌آوريهاي نوين علوم زيستي جهاددانشگاهي‌ ـ ابن‌سينا، طراحي و اجرا شد نشان داد، به طور کلي انتخاب يکي از روش هاي فوق بستگي به پارامترهاي متعددي از جمله نوع و زمان شروع درمان، نوع سرطان، سن بيمار و وضعيت تاهل فرد دارد.

این سمینار در تاریخ ۲۹ الی ۳۰ دی ۱۳۹۰ توسط مرکز تحقیقات قلب و عروق دانشگاه علوم پزشکی یزد در بیمارستان افشار یزد برگزار خواهد شد. مباحث این سمینار شامل برخورد با درمان نارسائی حاد قلب، دیورتیک تراپی، درمان نارسائی مزمن، Device Management، کاردیو رنال سندرم، اکوکاردیوگرافی در نارسائی بطن چپ، نارسائی قلب با EF نرمال، اکوکاردیوگرافی در نارسائی بطن راست، پیوند قلب (آمادگی بیمار)، پیوند قلب (Follow up)، نقش بیوپسی میوکارد در نارسائی قلب، کاردیومیوپاتی (DCM)نقش جراحی در نارسائی قلب می باشد.

اطلاعات بیشتر

در يك مطالعه جديد معلوم شد مصرف نوعي اسيد چرب امگا -3 خاص كه در ماهي‌ آزاد و ماهي تن يافت مي‌شود تاثير مهمي در افزايش توان بارور سازي در مردان دارد.  به گزارش ايسنا، كارشناسان طب توليدمثلي در دانشگاه ايلينويز در اين مطالعه تاكيد كردند اسيد چرب docosahexaenoic acid با علامت اختصاري DHA براي شكل گيري ساختار صحيح سلول‌هاي جنسي مردانه (اسپرم‌ها) ضروري است. اين اسيد چرب باعث مي‌شود اسپرم‌ها دنباله طويل تري پيدا ‌كنند و در نتيجه قدرت بارورسازي آنها افزايش مي‌يابد.
به گزارش آسوشيتدپرس، مانابو ناكامورا استاديار بيوشيمي و تغذيه مولكولي دانشگاه ايليونز در اين باره اظهار داشت: اسپرم‌هاي معمولي داراي يك ساختار قوسي شكل موسوم به آكروزوم هستند كه در فرآيند بارورسازي وجود آن ضروري است. اين مطالعه براي اولين بار نشان مي‌دهد كه اسيد چرب DHA در هم‌جوشي واحدهاي سازنده آكروزوم به يكديگر نقش حياتي ايفا مي‌كند. بدون وجود DHA اين ساختار حياتي شكل نمي‌گيرد و در نتيجه اسپرم‌ها نمي‌توانند كار خود را به درستي انجام دهند.
بنابراين گزارش، خواص معجزه آساي دو اسيد چرب امگا - 3 موسوم به DHA و EPA در پيشگيري و درمان بسياري از بيماري‌ها شناخته شده است. با توجه به اين كه اين دو اسيد چرب فقط در ماهي و روغن ماهي يافت مي‌شوند، سعي كنيد خود و خانواده خود را به مصرف بيشتر اين منبع غذايي بسيار مهم و پرخاصيت عادت داده و آن را جزء برنامه غذايي خود قرار دهيد. بر اساس مطالعات فراوان ثابت شده كه هر چه مصرف ماهي بيشتر باشد، اثرات مفيد آن در جهت جلوگيري از امراض زيادتر خواهد بود.

روانشناسان در يك بررسي جديد دريافتند كه بين احساس قدرت و درك شما از بلندي قدتان ارتباط خاصي وجود دارد. به گزارش ايسنا، پروفسور جك گونكالو كه سرپرستي اين مطالعه را در دانشكده روابط تجاري و كاري دانشگاه كورنل بر عهده داشته ثابت كرد كه در واقع يك تجربه جسمي و فيزيكي باعث مي‌شود كه در انسان احساس قدرتمند بودن بوجود آيد. به نوشته روزنامه تلگراف، وي مي‌گويد: هرچند بسياري از بررسي‌ها در گذشته نشان داده است افرادي كه از نظر فيزيكي غالب مي‌شوند قدرت به دست مي‌آورند اما در اين مطالعه جديد رابطه‌اي ديگر بين قدرت داشتن و دريافت انسان از وضعيت فيزيكي‌اش مشاهده شده است به بيان ديگر افرادي كه قدرتمندتر هستند احساس مي‌كنند كه قد بلندتري نسبت به اطرافيانشان دارند. در واقع وقتي آنها موقعيت قدرتمندي را به دست مي‌آورند خود را از نظر جسمي نيز بالاتر از ديگران مي‌دانند. به همين ترتيب افراد كوتاه قد نيز تلاش مي‌كنند كه با كسب قدرت بيشتر خود را از نظر تصور فيزيكي به سطح بالاتري نسبت به ديگران برسانند. اين مطالعه در مجله علوم روانشناسي ارائه شده است.

سازمان غذا و داروي آمريکا به مصرف‌کنندگان فلوکونازول هشدار داده است که استفاده مزمن و با دوز بالاي اين دارو (400 تا 800 ميلي‌گرم در روز) طي 3 ماهه اول بارداري ممکن است خطر بروز برخي از نقايص مادرزادي را افزايش دهد. اين عوارض به‌دنبال مصرف تک‌دوز و دوز پايين فلوکونازول که در درمان عفونت قارچي واژن (کانديديازيس) متداول است، ايجاد نمي‌شوند.

سازمان غذا و داروي آمريکا در مارس 2012 داروي در دست تحقيق پگينزاتايد، با نام رسمي هماتايد، را براي تاييد مورد بررسي قرار خواهد داد. اين سازمان اطلاعات علمي ارائه شده از سوي شرکت توليدکننده را پذيرفته است. اگر پگينزاتايد مورد تاييد سازمان غذا و دارو قرار گيرد، نخستين داروي محرک اريتروپويزيس خواهد بود که به‌طور ماهيانه براي درمان کم‌خوني مرتبط با بيماري مزمن کليه در افرادي که تحت دياليز قرار مي‌گيرند تجويز مي‌شود. مطالعه فاز 3 روي پگينزاتايد، بزرگ‌ترين مطالعه‌اي است که براي ثبت يک داروي محرک اريتروپويزيس مورداستفاده در درمان آنمي مرتبط با بيماري مزمن کليه ارائه شده است و اولين مطالعه آينده‌نگر براي ارزيابي خطرات قلبي-عروقي يک داروي محرک اريتروپويزيس خواهد بود. آنمي شايع‌ترين عارضه بيماري مزمن کليه است زيرا کليه آسيب‌ديده ديگر نمي‌تواند به ميزان کافي اريتروپويتين توليد کند.

ترکيبات صناعي متعددي بر پايه ساختمان ايزوفلاوون در دست ساخت هستند که اثربخشي ضدسرطان خود را در هر دو محيط آزمايشگاه و بدن حيوانات به اثبات رسانده‌اند. ترکيبات مذکور تا به امروز مسموميت بسيار اندکي را در سلول‌هاي طبيعي نشان داده‌اند. ايزوفلاوونوييدها فعاليت‌هاي ضدسرطاني قابل‌توجهي به‌خصوص در سلول‌هاي سرطاني با گيرنده هورموني -نظير بدخيمي‌هاي پروستات، پستان و تخمدان- دارند. محققان يافته‌هاي ارزشمندي از اثربخشي ضدسرطان اين گروه از ترکيبات ايزوفلاوونوييد در مطالعات پيش باليني به‌دست آورده‌اند.

برخي از مبتلايان به سرطان تيروييد در مراحل اوليه بيماري خود ممکن است بدون نياز واقعي تحت درمان با يد راديواکتيو قرار گيرند در حالي که ساير بيماران در مراحل پيشرفته بايد از اين درمان بهره ببرند ولي يد راديواکتيو براي آنها تجويز نمي‌شود. ساليانه در کشور آمريکا براي بيش از 44 هزار نفر تشخيص سرطان تيروييد گذاشته مي‌شود. در صورت تشخيص زودرس اين بدخيمي، شانس درمان بيماران پس از جراحي و برداشت تيروييد زياد است و اغلب اين افراد از بدخيمي جان سالم به‌در خواهند برد. براي از بين بردن هرگونه بافت سرطاني، بيماران اغلب با يد راديواکتيو تحت‌درمان قرار مي‌گيرند اما نتايج تحقيقات جديد نشان داده‌اند که طيف وسيع و بسيار متنوعي از بيماران مبتلا به بدخيمي تيروييد تحت‌درمان با يد راديواکتيو قرار مي‌گيرند.
چنين يافته‌اي به اين معناست که پزشکان هنوز مطمئن نيستند چه مواقعي تجويز يد راديواکتيو ضروري است و در چه مواردي اصلا لازم نيست. نتايج مطالعه مذکور در شماره ماه آگوست نشريه انجمن پزشکان آمريکا به چاپ رسيده است. دستورالعمل‌هاي جديد، تجويز يد راديواکتيو را براي کاهش خطر عود در سرطان‌هاي پيشرفته تيروييد -شامل تومورهاي بزرگ که به‌نظر مي‌رسد به خارج از تيروييد گسترش يافته‌اند- توصيه کرده‌اند. در مواردي که بيماري تا اين حد پيشرفت نکرده است، مطالعات تجويز يد راديواکتيو را تاييد نمي‌کنند.
براي اطلاع از نحوه و زمان تجويز يد راديواکتيو توسط پزشکان، محققان پرونده 190 هزار بيمار با تشخيص بدخيمي تيروييد را که در خلال سال‌هاي 1990 تا 2008 ميلادي در 981 بيمارستان در آمريکا تحت‌درمان قرار گرفته بودند مورد بررسي قرار دادند. طي اين دوره زماني، تجويز يد راديواکتيو از 40درصد بيماران در 1990 به 56 درصد بيماران در 2008 ميلادي رسيد. بيماران با بدخيمي تيروييد مرحله يک در مقايسه با بيماران با سرطان پيشرفته تيروييد مرحله 4، به ميزان کمتري تحت‌درمان با يد راديواکتيو قرار گرفته بودند. جالب آن بود که بيماران در مرحله 2 و 3 بدخيمي به همان اندازه بيماران در مرحله 4 بيماري، تحت درمان با يد راديواکتيو بوده‌اند. نکته ديگر آنکه احتمال دريافت يد راديواکتيو به ميزان زيادي به بيمارستان و پزشک درمانگر بستگي داشت!

محققان در حال ارایه لنزهای تماسی الكترونیكی مجهز به حسگر گلوكز هستند كه می تواند میزان قند خون را مشخص كند. به گزارش گیزمگ ، این طرح ابتكاری توسط موسسه تحقیقاتی شركت مایكروسافت و دانشگاه واشنگتن ارایه شده است. این طرح می تواند كمك بزرگی برای افراد مبتلا به دیابت نوع یك باشد كه باید روزانه چند بار میزان قند خون خود را بررسی كنند. اگرچه اشك چشم می تواند میزان قند خون را نشان دهد اما نمونه برداری از آن كار بسیار دشواری است. لنز تماسی طراحی شده برای بررسی آنزیم های گلوكز دراشك چشم می تواند این مشكل را رفع كند. اكنون پژوهشگران كاوشگرهای نانو ساختارهای اوپتیكی را در لنزهای هیدروژنی قرار داده و به موفقیت هایی دست یافته اند.این اندازه گیری به واسطه بررسی تغییرات ایجاد شده در الكترودهای زیستی موجود در لنزهای تماسی انجام می شود.

كارشناسان بهداشتي آشكار ساختند بيماراني كه از سرطان سينه جان سالم بدر مي‌برند ممكن است چند سال پس از درمان، مشكلات خاصي را در رابطه با توانايي‌هاي ذهني و حافظه‌اي خود تجربه كنند. به گزارش ايسنا، اين كارشناسان مي‌گويند در هر دو روش درمان يعني شيمي درماني توام با پرتودرماني و يا پرتو درماني به تنهايي ممكن است اين گونه مشكلات حافظه‌اي تجربه شوند. اين مطالعه هم چنين حاكيست كه روشهاي معمولي يا حتي شيوه‌هاي خاص درمان اين سرطان مي‌توانند روي توانايي‌هاي ذهني نجات يافتگان از سرطان سينه تاثيرات منفي داشته باشند. به نوشته روزنامه هرالد سان، در يك بررسي قبلي معلوم شد كه شيمي درماني مي‌تواند موجب بروز مشكلات حافظه‌اي و تمركزي در اين بيماران پس از درمان شود اما در بررسي‌هاي جديد ساير انواع روشهاي درمان اين سرطان علاوه بر شيمي درماني ارزيابي شده‌اند. پروفسور پاول جاكوبسان از مركز سرطان و انستيتو مطالعاتي موفقيت با آزمايش روي 313 شركت كننده بيمار و سالم به اين نتايج دست يافت و شرح بررسي‌هاي خود را در نشريه آنلاين سرطان ارائه كرده است.

دانشمندان ادعا می كنند نشانگر ژنتیكی مهمی را یافته اند كه می تواند طول عمر فرد را با اندازه گیری طول تكه كوچكی از DNA موسوم به تلومرها پیش بینی كند. به گزارش ساینس دیلی، تلومرها توالی های تكراری از DNA هستند كه در انتهای كروموزوم ها یافت می شوند و به تدریج با افزایش سن از بین می روند. اكنون گروهی از محققان دانشگاه گلاسكو در انگلیس دریافته اند طول این كلاهك ها كه در اوایل زندگی می تواند طول عمر فرد را پیش بینی كند. محققان در این تحقیق با بررسی پرنده كوچكی موسوم به سهره راه راه، طول تلومرها را اندازه گیری كردند . آنها این تلومرها از گلبول های قرمز خون این پرنده گرفتند. پژوهشگران نخستین بار طول تلومرها را بیست و پنج روز پس از بیرون آمدن از تخم اندازه گیری كردند. این اندازه گیری قوی ترین پیش بینی كننده طول عمر واقعی این پرنده بود. علاوه بر این، پرنده های دارای بلندترین تلومرها در اوایل عمر، و در سراسر این مطالعه آنهایی بودند كه به احتمال زیاد به سنین پیری یعنی 7 تا 8 سال می رسیدند. این پژوهشگران می گویند برای مهره دارانی - مانند سهره راه راه و انسان - كه طول عمر نسبتا طولانی دارند ، سن و از بین رفتن تلومرها ظاهرا به هم مرتبطند. در حالی كه به نظر منطقی می رسد در انسان نیز طول تلومر در اوایل زندگی می تواند طول عمر را پیش بینی كند، اما این امر هنوز قطعی نیست چرا كه هیچ تحقیقی در این زمینه بر روی انسان انجام نشده است. پژوهشگران می گویند با این حال عوامل بسیار زیاد دیگری مانند آسیب دیدگی در منطقه دیگری در DNA، آسیب دیدگی در مولكول های مهم زیست شناختی، كاهش ظرفیت برای جایگزینی سلول های از دست رفته نیز وجود دارند در بروز پیری موثرند. نتایج این تحقیقات در نشریه مجموعه مقالات فرهنگستان ملی علوم آمریكا منتشر شده است.

نتایج مطالعات دانشمندان حاكی از آن است كه آنهایی كه حتی در یك دوره كوتاه مدت رژیم غذایی پرچرب مصرف می كنند به مغز خود آسیب می رسانند. به گزارش ساینس دیلی، محققان دانشكده پزشكی دانشگاه واشنگتن ، مغز موش هایی كه بر اثر پرخوری و مصرف رژیم غذایی پرچرب چاق شده بودند ، بررسی كردند. هیپوتالاموس این حیوانات دچار آسیب دیدگی شده بود . هیپوتالاموس منطقه ای در مغز است كه میل به غذا خوردن را كنترل و سیگنال هایی را برای متوقف سازی غذاخوردن در هنگام سیری ارسال می كند. محققان نشانه هایی از آسیب دیدگی را در همان منطقه از مغز افراد چاق مشاهده كردند. 'مایكل شوارتز ' یكی از محققان این پروژه گفت: در طول 24 ساعت تغییر تغذیه موش ها به سوی غذاهای پرچرب شاهد بروز آسیب دیدگی در منطقه هیپوتالاموس بودیم. وی یادآور شد: هنوز دلیل و عامل بروز این آسیب دیدگی مشخص نیست و به طور حتم نمی دانیم این آسیب دیدگی به دلیل چاقی بروز كرده است یا خیر، اما این بخش از مغز ،وزن بدن را كنترل می كند. این پژوهشگران فرض می كنند چاقی می تواند با التهاب در هیپوتالاموس مرتبط باشد و این موضوع مانع از واكنش هیپوتالاموس به هورمون هایی مانند انسولین می شود. نتایج این تحقیقات در نشریه بررسی های بالینی منتشر شده است.

بدن انسان روش‌های جالب و جذابی‌ برای فرستادن علائم هشداردهنده دارد كه این علائم در واقع اسراری را از درون بدن فاش می‌كند. به عنوان مثال آیا می‌دانید كه خندیدن پس از خوردن هر وعده غذایی چه تاثیری روی بدن دارد؟ یا این‌كه آیا می‌دانید سفید شدن زودهنگام موها نشانه چه فرآیندی در بدنتان است؟ بدن انسان در تمام طول عمر به شیوه‌ای هوشمندانه و منحصر به فرد علائم و نشانه‌های زیركانه و هشداردهنده را بروز می‌دهد، اما اكثر افراد به دلیل ناآگاهی از این روابط و علائم، پیغام‌های حیاتی بدن را نادیده می‌گیرند كه حاصل آن به خطرافتادن سلامتی است. روزنامه ‌دیلی میرور‌، در گزارشی به چند راهكار جالب و شگفت‌انگیز به عنوان اسرار زندگی اشاره كرده كه بی‌تردید در زندگی روزمره، قابل استفاده و مفید خواهند بود:

ادامه مطلب

در يك مطالعه جديد نزديك به دو سوم از بيماراني كه اوزون به آنها تزريق شده بود اظهار داشتند كه پس از اين تزريق كمردرد آنها كه ناشي از مشكلات ديسك كمر بود، بهبود يافته است. به گزارش ايسنا، اين مطالعه با حضور 327 داوطلب كه مشكل طولاني مدت كمر درد را داشتند انجام گرفت. اين بيماران با هيچ يك از روشهاي ديگر معالجه نشده بودند. متخصصان دانشگاه فرانكفورت در آلمان تاكيد كردند كه اين بيماران به دليل مشكل شديد بيرون زدگي ديسك كمر با هيچ روش ديگر بهبود نيافته بودند و قرار بود تحت جراحي‌هاي بزرگي قرار بگيرند تا كمردرد آنها تسكين پيدا كند.
بنابر گزارش روزنامه ديلي ميل، اين متخصصان مي‌گويند: پس از يك نوبت تزريق گاز اوزون 37 درصد از بيماران گزارش دادند كه حتي 6 ماه پس از اولين تزريق هنوز هم دچار كمر درد مجدد نشده‌ بودند و درد آنها تسكين يافته بود. در يك سوم ديگر از بيماران نيز تعداد دفعات بروز كمر درد كاهش يافته بود و به جاي چند نوبت در روز بعد از تزريق اوزون فقط يك بار در روز دچار درد كمر مي‌شوند. از باقي بيماران 22 درصد هيچ بهبودي نيافتند و در هفت درصد درد كمر تشديد شد. اسكن‌ها نشان داده است كه پس از تزريق اوزون تركيب شده با داروي استروئيد اندازه ديسك‌هاي برآمده دو تا 15 درصد كاهش پيدا كرد. شرح اين يافته در نشست سالانه انجمن راديولوژي آمريكاي شمالي ارائه شده است.