پزشکی بالینی

محققان کانادایی دریافتند که خواب ناکافی در دوران جوانی خطر بیماری‌های قلبی را در سنین بزرگسالی افزایش می‌دهد. دکتر "نارنگ" سرپرست این پژوهش از بیمارستان کودکان تورنتو می‌گوید: "طی این پژوهش رابطه‌ای را بین اختلالات خواب و خطر بیماری‌های قلبی و عروقی در جوانان پیدا کرده‌ایم که بی‌ارتباط با سطوح بالای کلسترول خون، فشار خون و افزایش شاخص توده بدنی نیست. این یافته‌ها از این حیث حائز اهمیت است که شیوع بی‌خوابی در بین جوانان بسیار شایع است و به همین سبب است که عوامل خطرساز بیماری‌های قلبی و عروقی از سنین پایین تا بزرگسالی ادامه خواهد یافت".
تقریبا 20 درصد از جوانان دچار مشکلات چشمگیر مرتبط با خواب مانند اختلالات خواب و بی‌خوابی هستند. اختلالات خواب شامل حالاتی نظیر از خواب برخاستن مکرر در طول شب، برخاستن بسیار زود از خواب، ناتوانی در به خواب رفتن طی 30 دقیقه، بی‌قراری و رویاهای بد می‌شود. طی این مطالعه، محققان چهار هزار و 104 جوان را از نظر رابطه احتمالی بین خواب و شاخص‌های خطر بیماری‌های قلبی و عروقی مانند سطوح بالای کلسترول، فشار خون و شاخص توده بدنی بالا و رژیم غذایی ضعیف مورد بررسی قرار دادند. شرکت‌کنندگان در اين پژوهش، به‌طور میانگین 7.9 ساعت در شب‌های هفته و 9.4 ساعت در تعطیلات آخر هفته خوابیدند. تقریبا 20 درصد از این افراد از کیفیت بد خواب خود در روزهای عادی خبر دادند و 10 درصد نیز بد خوابی خود را طی تعطیلات آخر هفته گزارش دادند. 5.9 درصد از افراد شرکت‌کننده نیز با استفاده از دارو به خواب می‌رفتند. محققان با جمع آوری اطلاعات و داده‌های شاخص توده بدنی، سطوح فشار خون و کلسترول، خطر و پیشینه بیماری‌های قلبی و عروقی را مورد بررسی قرار دادند.
افرادی که غذاهای سرخ شده، نوشیدنی‌های شیرین و کافئین‌دار و شکلات‌های شیرین مصرف می‌کردند، کمتر به ورزش می‌پرداختند و وقت بیشتری را پشت نمایشگرها سپری می‌کردند و بالطبع، تجربه اختلال خواب بیشتری را داشتند. هر امتیاز بالا در بروز اختلال خواب با سطح بالای کلسترول و شاخص توده بدنی، سایز دور کمر بیشتر، فشار خون بالاتر و خطر افزایش فشار خون مرتبط بود. خواب کوتاه مدت با شاخص توده بدنی و سایز دور کمر زیادتر، مرتبط بود اما گزارشی مبنی بر رابطه‌ای بین خواب کوتاه مدت و سطوح بالای کلسترول و فشار خون داده نشد.
دکتر "برایان مک کریندل" از بیمارستان کودکان تورنتو در رابطه با نتایج این پژوهش عنوان داشته است: " علاوه بر خطرهای ذکر شده، تحقیقات پیشین نشان داده است که خواب ناکافی به‌طور منفی بر کارآرایی کودکان در مدرسه تاثیر می‌گذارد. والدین باید جذب کافئین، زمان خواب و محیط خواب کودکان را از نظر وجود انواع نمایشگرها (تلویزیون، کامپیوتر و...) مورد بررسی قرار دهند. بر اساس این گزارش، شواهد آشکاری در مضرت خواب ناکافی و تاثیر آن بر وقوع بیماری‌های قلبی و عروقی در بزرگسالان وجود دارد. یافته‌های جدید این پژوهش نشان می‌دهد که اختلالات خواب در سنین جوانی می‌تواند به‌طور قابل توجهی خطر بیماری‌های قلبی و عروقی را در بزرگسالی تحت تاثیر قرار دهد، بنابراین تلاش‌ها در بهبود عادات خواب دوران جوانی می‌تواند در جلوگیری از بروز بیماری‌های قلبی و عروقی در بزرگسالی موثر واقع شود. این پژوهش در مجله انجمن پزشکی کانادا "CMAJ"منتشر شده است.

تحقيقات جديد نشان مي‌دهد كه مغز در شنيدن صداهاي جديد و در حال نزديك شدن موفق‌تر از تشخيص صداهاي در حال محو شدن عمل مي‌كند. محققان موسسه تحقيقات گوش در دانشگاه كالج لندن بدنبال بررسي و درك اين مسأله هستند كه چرا صداهاي خاص در مقايسه با ساير اصوات بهتر قابل شنيدن هستند. اصوات مصنوعي متشكل از صداهاي مختلف توليد شده و از شركت كنندگان در اين پژوهش خواسته شد كه زمان شروع يا ناپديد شدن صداهاي مختلف را مشخص كنند.  محققان دريافتند كه شنوندگان بطور قابل ملاحظه‌اي قادر به تشخيص اصوات جديد هستند، درحالي كه قدرت شنوايي صداهاي در حال محو بسيار ضعيف است؛ يعني در محيط هاي شلوغ صوتي، شركت‌كنندگان قادر به شنيدن بيش از نيمي از تغييرات صوتي اطراف خود نيستند.
به گزارش ایسنا، اين اثرات حتي در صداهاي نسبتا ساده نيز ديده مي شود و به نظر نمي رسد كه قدرت شنوايي تحت تأثير ميزان صدا باشند. دكتر «ماريا چيت» سرپرست تيم تحقيقاتي تأكيد مي كند: تصور كنيد كه در يك جنگل به همراه دوستان در حال حركت هستيد، ناگهان صداي قدم هاي آنها ناپديد مي شوند. يافته هاي ما نشان مي دهد كه حوادث بالقوه اي در اطراف ما وجود دارند كه نسبت به آن حساس نيستيم كه از اين پديده بعنوان «كوري ناپديد شونده» نام برده مي شود. تحقيقات نشان مي دهد كه حتي وقفه هاي كوتاه مانند يك بوق ساده براي ايجاد اختلال در شنوايي و توجه به تغييرات بزرگتر كافي است.

استفاده از عصاره روغني كنجد و سبوس برنج مي‌تواند در كاهش فشارخون و كلسترول تام مفيد باشد. براساس تحقيقات جديد در انجمن قلب آمريكا، محققان با بررسي 300 نفر از افراد داراي فشارخون و تقسيم آنها به 3 گروه شامل گروهي كه از داروي كاهنده فشارخون به نام نيفديپين استفاده مي‌كردند، گروهي هر روز در وعده‌هاي غذايي خود حدود يك اونس از مخلوط روغن‌هاي سبوس برنج و كنجد استفاده مي‌كردند و گروهي كه از تركيب اين روغن‌ها همراه با داروي نيفديپين بهره مي‌بردند دريافتند كه استفاده همزمان از تركيب روغن‌هاي كنجد و سبوس برنج و داروي نيفديپين به‌طور چشمگيري مي‌تواند منجر به كاهش فشارخون سيستوليك و دياستوليك در آنها شود.
محققان افزودند: كاهش ميزان فشارخون ناشي از مصرف يك اونس از مخلوط روغني دانه‌هاي سبوس برنج و كنجد تقريبا برابر كاهش فشارخون با مصرف داروي كاهنده فشارخون بوده است كه در اين ميان استفاده همزمان تركيب روغني همراه با داروي نيفديپين توانسته تا بيش از 2 برابر باعث افت فشارخون افراد در مقايسه با بقيه شود. نتايج ديگر اين مطالعه همچنين مي‌افزايد: 26 درصد در ميزان LDL‌ (چربي بد) كاهش و 9.5 درصد در ميزان HDL‌ (چربي خوب) افرادي كه فقط از اين تركيب روغني استفاده كردند افزايش حاصل شد و اين در حالي است كه افرادي كه هم از اين تركيب روغني و هم از داروي كاهنده فشارخون بهره بردند با كاهش 27 درصدي LDL‌ و افزايش 10.9 درصدي HDL مواجه شدند ولي هيچ تغييري در سطوح كلسترول افرادي كه فقط از داروي كاهنده فشارخون استفاده كردند، مشاهده نشد.
به گزارش ایسنا، مصرف اين اسيدهاي چرب سالم غيراشباع با داشتن مواد منحصر به فرد آنتي اكسيداني به نام‌هاي سيسامين، سيسامول، سيسامولين و اوريزانول كه در گياهان يافت مي‌شوند با پايين آوردن فشارخون و كلسترول تام خون مرتبط بوده است وهمچنين تأثيرات مطلوبي بر روي قلب دارد. با وجود اين يافته‌ها افراد مبتلا به فشارخون بالا نبايد مصرف داروهاي خود را قطع كنند و بايد قبل از انجام هر اقدامي ابتدا با پزشك خود مشورت كنند.

محققان آمريكايي دستگاهي به اندازه يك تمبر پستي ساخته‌اند كه مي‌تواند آزمايش سمیت کبدی ناشي از دارو را در جهان در حال توسعه ارتقا بخشد. اين دستگاه در مجموعه آزمايشات انجام شده بر روي آن، نشان از برابري 90 درصدي با آزمايشات استاندارد آنزيمهاي كبد داشته است. اين دستگاه با هزينه پيش‌بيني شده كمتر از 10 سنت مي‌تواند نظارت بر بيماران تحت درمان سل و اچ‌آي‌وي را در كشورهاي جهان سوم كه دستيابي به آزمايشات استاندارد سخت و پر هزينه بوده، تسهيل كند. اين فناوري كه نتايج آن در مجله Science Translational Medicine منتشر شده،‌ از يك قطره خون براي اعلام نتيجه در 15 دقيقه استفاده مي‌كند.
به گزارش ایسنا، دستگاه فوق، از لايه‌هاي كاغذ الگودار و يك غشاي جداساز پلاسما برخوردار است. خون وارد شده در اين غشا از كاغذهاي فيلتر مانند عبور كرده و از كانالهاي میکروسیالی به مناطق جداگانه منتقل مي‌شود تا ميزان آسپارتات آمینوترانسفراز(AST) و آلانین آمینوترانسفراز(ALT) مورد آزمايش قرار بگيرد. اين دستگاه يك مجموعه از نقطه‌هايي است كه براي نمايش سطوح آنزيم در سه طبقه: كمتراز سه برابر حد فوقانی طبیعی، سه تا پنج برابر حد فوقاني طبيعي و بيش از پنج برابر حد فوقاني طبيعي تغيير رنگ مي‌دهند. اين دستگاه با همكاري شركت «تشخيص براي همه» در ماساچوست آمريكا ساخته شده است. محققان قصد دارند يك كارآزمايي ميداني را در ويتنام براي ارزيابي عملكرد اين دستگاه بر روي 600 بيمار مبتلا به اچ‌آي‌وي انجام دهند.

ساكنان كشورهاي جهان سوم بزودي مي‌توانند با عينك‌هاي جديد، شاهد نگاه جديدي به جهان باشند. عينك‌هاي «Eyejusters» به فرد اجازه مي‌دهد تا با چرخاندن يك شاخص در كنار دسته عينك تصاوير را با تمركز دلخواه مشاهده كند. كاربر مي‌تواند شاخص قابل جابجايي را چرخانده تا زماني كه صحنه مورد نظر در نقطه تمركز مناسب قرار گيرد كه آن را به يك دستگاه آزمايش بينايي در يك عينك تبديل كرده است. فناوري «عدسي لغزشي» مورد استفاده در اين عينك در حقيقت حالت اصلاح‌شده ايده‌اي است كه در دهه 1920 بوجود آمده بود. با لغزاندن يكي از عدسي‌ها بر روي عدسي ديگر، نسخه عدسي براي ارائه بينايي بهتر تغيير مي‌كند. اين عينك‌ها بويژه براي كشورهايي مناسب بوده كه از چشم‌پزشك كافي براي تشخيص نمره چشم افراد برخوردار نيستند. بر اساس آمار سازمان جهاني بهداشت، حدود 670 ميليون انسان از عينك مناسب نمره چشم خود برخوردار نيستند. اين عينك‌ها اكنون در سودان، اوگاندا، كامرون، موروكو و هند در دسترس قرار گرفته‌اند. قيمت اين عينك‌ها در آمريكا 40 دلار تعيين شده و همچنين مي‌توان از آنها به عنوان عينك مطالعه نيز استفاده كرد.

بنياد سلامت دندان بريتانيا در گزارشي اعلام کرد بيماري لثه و سرطان پانکراس مي‌توانند با هم در ارتباط باشند. اين مطلب که در نشريه Gut به چاپ رسيده، حاکي از آن است که بعضي انواع خاص باکتري که باعث ايجاد بيماري لثه خواهند شد، خطر بروز سرطان پانکراس را تا 2 برابر بيشتر خواهند کرد. از سوي ديگر باکتري‌هاي بي‌ضرر دهاني مي‌توانند اين خطر را تا 45 درصد کاهش دهند. مطالعه‌اي در سال 2007 نشان داده بود مردان با سابقه بيماري پريودونتال، 64 درصد بيشتر به سرطان پانکراس دچار خواهند شد. اين محققان معتقدند هنوز براي اثبات اين رابطه زود است، اما مي‌توان گفت ارتباط معني‌داري ميان بيماري لثه و سرطان پانکراس وجود دارد. البته هنوز مشخص نيست باکتري‌هاي خاص يافت‌شده در بيماري لثه علت بروز سرطان پانکراس است يا نتيجه آن.

محققان ژاپني به تازگي توانسته‌اند از سلول‌هاي بنيادي، جنين موش توليد کنند که منجر به دنيا آمدن نوزادان سالمي شده و اين خود دستيابي به موفقيت بزرگي در زمينه درمان نازايي افراد به حساب مي‌آيد. در اين تحقيق 2 نوع مختلف از سلول‌هاي بنيادي مورد آزمايش قرار گرفت؛ سلول‌هاي بنيادي جنيني (يک روش چالش‌برانگيز که در آن دانشمندان بايد جنين را نابود کنند تا مورد کشت قرار دهند) و ديگري سلول‌هاي induced Pluripotent Stem يا iPS که در واقع سلول‌هاي بزرگسال هستند مانند سلول‌هاي پوست. محققان معتقدند کار انجام شده مانند نوعي کيمياگري است که توانسته‌اند جنين توليد کنند. زيرا از سلول‌هاي پوست يا خون مي‌توان جنين ساخت. در مطالعات پيشين، محققان توانسته بودند سلول‌هاي اسپرم و تخمک را در آزمايشگاه توليد کنند، اما نتوانسته بودند از اين سلول‌ها جنين به وجود آورند اما در مطالعه حاضر که در نشريه Science به چاپ رسيده، محققان در ابتدا عامل رشد و پروتئين‌ها را به سلول‌هاي بنيادي افزودند تا آنها را به ژرم سل‌هاي اصلي تبديل کنند. سپس اين سلول‌ها با سلول‌هاي سوماتيک از تخمدان‌هاي موش ترکيب شدند تا تخمدان‌هاي بازسازي شده درست شده و به موش پيوند زده شوند. 4 هفته بعد، دانشمندان آنها را دوباره درآوردند، سلول‌هاي تخم نابالغ را از تخمدان‌ها جدا و آنها را در آزمايشگاه بالغ کردند. آنگاه اين تخم‌هاي بالغ شده با اسپرم موش بارور شدند که نتيجه آن توليد جنين است.

«نوموفوبيا» اصطلاحي است که براي اولين بار در سال 2008 به وسيله پژوهشگران بريتانيايي استفاده شد که خلاصه شده‌اي از no-mobile-phone phobia است و اشاره به افرادي دارد که وقتي دسترسي آنها به تکنولوژي همراه مانند موبايل قطع مي‌شود، دچار تشويش و اضطراب زيادي مي‌شوند. امروزه تحقيقات جديد در اين زمينه نشان مي‌دهند تعداد اين افراد از 53 درصد به 66 درصد رسيده است. افراد بين 18 تا 24 سال بيشترين وابستگي را به تکنولوژي‌هاي همراه دارند و 77 درصد آنها با اين مشکل دست‌وپنجه نرم مي‌کنند. افراد با سن 25 تا 34 سال نيز وضع بهتري ندارند و 68 درصد آنها دچار نوموفوبيا هستند. اين افراد هرگز نمي‌توانند موبايل خود را خاموش کنند، مدام از تمام شدن باتري در هراسند، مرتب موبايل خود را براي ديدن پيامک‌ يا تماس‌هاي از دست رفته يا ايميل‌هاي جديد چک مي‌کنند و حتي در توالت هم دست از آن نمي‌کشند! اين وابستگي که نوعي ناتواني محسوب مي‌شود، باعث تاسيس مرکز بازپروري Morning Side در کاليفرنيا شده تا به افراد داراي اين مشکل کمک کند نشانه‌ها و آثار وابستگي اعتيادگونه خود را به موبايل تشخيص دهند و ريشه‌هاي دروني آن را جستجو کنند تا بتوانند استقلال دروني خود را بازيابند.

بر اساس يافته‌هاي جديد، مصرف روزانه آسپيرين مي‌تواند سرعت کم شدن فعاليت مغزي را در زنان سالمندي که در معرض خطر ابتلا به امراض قلبي-عروقي قرار دارند، کاهش دهد. طي يک تحقيق حدود ۵۰۰ زن که سن آنها بين ۷۰ تا ۹۲ سال بود، به مدت 5 سال تحت نظر قرار گرفتند. از لحظه شروع تا پايان تحقيق، تست سنجش ظرفيت ذهني و رواني روي آنان انجام شد. براي آن دسته که در کل طول دوره آسپيرين مصرف کرده بودند نتايج تست، کاهش بسيار کمتري را نسبت به آنهايي که مصرف نکرده بودند نشان داد. گزارش اين تحقيق که توسط محققان سوئدي انجام شده، در نشريه BMJ Open منتشر شده است.
دکتر سيلکه کِرن، يکي از نويسندگان اين گزارش گفت: «برخلاف کشورهاي ديگر، سوئد وضعيت منحصر بفردي دارد. چون در آن کشور روال مرسوم اين نيست که براي زناني که در معرض ابتلا به بيماري‌هاي قلبي و سکته قرار دارند، آسپيرين تجويز شود. معنايش اين است که ما در تحقيق‌مان يک گروه خوب را براي مقايسه کردن در اختيار داشتيم.» زنان مورد اشاره در آن تحقيق، تحت يک آزمون ويژه سنجش وضعيت رواني (به اختصارMMSE ) قرار داشتند. اين تست‌ها، ظرفيت عقلاني و فکري هر فرد را مورد بررسي قرار مي‌دهند و شامل سوالاتي درباره تشخيص موقعيت زماني و مکاني او مي‌شوند. مثلا از او پرسيده مي‌شود: «امروز چندم است؟» يا «امروز ما کجا هستيم؟». همچنين براي تست ميزان تجسم هندسي فرد، از او خواسته مي‌شود که به عنوان مثال دو پنج ضلعي تو در تو را ترسيم کند. اما همان گزارش نشان مي‌دهد با آنکه آسپيرين باعث کندي روند کاهش قابليت ادراک در زناني مي‌شود که ريسک حمله قلبي يا سکته در آنان بالاست، تاثيري در جلوگيري از پيشرفت دمانس (زوال عقل) در زنان ـ بطور عام ـ ندارد.
دکتر سايمون ريدلي، رييس مرکز تحقيقات آلزايمر در بريتانيا گفت: «نتايج آن گزارش اطلاعات جالبي را در زمينه اهميت سلامتي قلب و عروق بر ادراک انسان در اختيار مي‌گذارد. ولي ما با اصرار از مردم مي‌خواهيم که به هيچ وجه به منظور جلوگيري از دمانس، دست به خود درماني با آسپيرين نزنند.» دکتر کرن گفت: «به طور کلي اين گزارش، برتري خاصي را از بابت تاثير آسپيرين بر درصد ابتلا به دمانس در گروه زنان مورد تحقيق نشان نمي‌دهد و نتيجه تحقيقات قبلي نيز از بابت تاثيرگذاري بالقوه داروهايي مانند آسپيرين بر دمانس منفي بوده‌اند.» او اضافه کرد: «ما چيزي را درباره خطرات ناشي از مصرف روزانه آسپيرين در بلندمدت نمي‌دانيم. مثلا ممکن است خطر ايجاد زخم و خونريزي‌هاي جدي بر فايده‌هاي آن بچربد. بايد در اين زمينه بيشتر کار شود. ما زنان مورد اشاره در اين تحقيق را به مدت پنج سال ديگر تحت نظر قرار خواهيم داد.»

محققان دانشگاه سينسيناتي موفق به شناسايي جهش ژنتيكي جديد مسؤول بروز ناشنوايي و كم شنوايي مرتبط با سندرم آشر نوع يك شدند. سندرم آشر يك نقص ژنتيكي است كه باعث بروز ناشنوايي، شب كوري و از دست دادن ديد محيطي از طريق تخريب پيشرونده شبكيه مي شود. در اين تحقيق موفق به شناسايي ژن عامل بروز ناشنوايي در سندرم آشر نوع يك شديم. پروتئين موسوم به CIB2 كه به كلسيم داخل يك سلول متصل است، با ناشنوايي سندرم آشر نوع يك و از دست دادن شنوايي غير سندرمي در ارتباط است. در مدل‌هاي حيواني اين پروتئين در گوش داخلي وجود دارد كه باعث بروز تعادل و شنوايي مي‌شود و در سلول‌هاي گيرنده نوري شبكيه امكان ديدن را فراهم مي‌كند. جهش در پروتئين CIB2 يكي از علل شايع و قابل پيشگيري ژنتيكي ناشنوايي و كم شنوايي در پاكستان محسوب مي‌شود، اما محققان در اين مطالعه جهش ژنتيكي ديگري مرتبط با بروز ناشنوايي شايع در تركيه را نيز شناسايي كردند. اين پروتئين در سيگنال دهي كلسيم كه فرايند انتقال مكانيكي- الكترونيكي را تنظيم مي‌كند، دخالت دارد؛ در طي اين فرايند انرژي مكانيكي يا انرژي حركتي به نوعي از انرژي كه مغز را قادر به شنيدن صدا مي كند، تبديل مي‌شود.
با كشف اين جهش ژنتيكي يك گام به درك بهتر مكانيسم انتقال مكانيكي-الكتريكي و يافتن هدف ژنتيكي براي پيشگيري از ناشنوايي غير سندرمي نزديك شديم كه مي تواند به توسعه اهداف درماني جديد براي افراد در معرض ابتلا به سندرم آشر مورد استفاده قرار بگيرد. محققان بيمارستان كودكان سينسيناتي، موسسه ملي ناشنوايي و اختلالات ارتباطي (NIDCD)، كالج پزشكي بايلور و دانشگاه كنتاكي در اين مطالعه همكاري داشته اند. نتيجه يافته جديد محققان بصورت آنلاين در مجله Nature Genetics منتشر شده است.

يك رويكرد مستقيم 15 دقيقه‌يي با هزينه كمتر از 100 پوند مي‌تواند شانس موفقيت لقاح خارج رحمي را تا دو برابر افزايش دهد. محققان انگليسي دريافته‌اند كه با ايجاد يك خراش جزئي در لايه داخلي رحم در مدت زمان يك ماه پيش از درمان لقاح خارج رحمي، شانس بارداري افزايش مي‌يابد. چکیده ای از يك پژوهش در مورد اين روش نشان داده كه با اين فرآيند ميزان موفقيت در باروري به دو برابر رسيده است. پزشكان بيمارستان‌هاي گاي و سنت توماس در مركز لندن در حال كار بر روي يك كارآزمايي بزرگتر براي تعيين اثربخشي كلي اين شيوه هستند تا بتوانند طي سه تا پنج سال آينده آنرا به بيماران عرضه كنند. تصور مي‌شود كه خراش دادن لايه داخلي رحم مي‌تواند عوامل رشد را تحريك كرده و مكانيزم‌هايي كه به تسهيل جا گرفتن تخمكهاي بارور شده كمك مي‌كنند، تقويت كند. اين فرآيند تنها 15 دقيقه به طول انجاميده و پرستاران باتجربه نيز مي‌توانند آنرا با تجهيزات ساده موجود اجرا كنند. گام بعدي اين محققان، بررسي امكان تاثيرگذاري اين فرآيند بر ميزان تولد است. اين پژوهش در مجله Reproductive Biomedicine منتشر شده است.

پژوهش جديد محققان نروژي در نتايجي كه براي مردان بهانه خوبي براي فرار از كار خانه را فراهم خواهد كرد، نشان داده كه زوجهايي كه كارهاي خانه را به طور شريكي انجام مي‌دهند، با احتمال طلاق بيشتري روبرو هستند! بررسي بر روي زوجهاي جوان نشان داد كه در حاليكه بسياري از آنها با خوشحالي در كارهاي خانه باهم شراكت دارند اما زنان بيشتر موارد مديريت كارها را برعهده مي‌گيرند. حتي در 11 درصد موارد زنان در كل موارد مديريت مي‌كردند و زماني كه مردان قصد داشته باشند در بخش خود مديريت كنند، مشكل پيش خواهد آمد.
اين تحقيقات نشان داد كه آمار طلاق در ميان افرادي كه بطور عادلانه كارهاي خانه را انجام مي‌دادند نسبت به مواردي كه زنان بيشتر عهده‌دار بودند، بيشتر بوده است. به گفته محققان، پيش از اين تصور مي‌شد كه طلاق بيشتر در خانواده‌هايي رخ مي‌دهد كه مساوات كمتري در خانه برقرار بوده اما آمار بدست آمده نشان دهنده عكس اين موضوع بوده است. هرچند نتيجه اين پژوهش مي‌تواند در نگرشهاي مدرن درمورد ازدواج نهفته باشد.
به گفته دكتر فرانك فوئردي، جامعه‌شناس لهستاني، شراكت در كارهاي خانه بيشتر در ميان زوجهاي شاغل مرسوم بوده كه آمار طلاق در آنها بالا است. رويكرد «قراردادي» در مورد ازدواج مي‌تواند منجر به يك رابطه پر شده شود. اين درحاليست كه پائولا هال، مشاور اين پژوهش اين نتايج را مغاير با ديگر تحقيقات خواند و اظهار كرد: اين مهم است كه زوجها احساس كنند در حال انجام يك همكاري عادلانه هستند. اين لزوما بدين معني نيست براي مثال در زمان اتو كشيدن يك لباس همه چيز بطور مساوي انجام شود بلكه بايد به اندازه قدرت خود در آنها مايه گذاشت. وي افزود: در تجربه من، مجادله‌ها در مورد كارهاي خانه نه در مورد زحمت آن، بلكه در مورد توجه و احترام بوده است.

محققان دانشگاه ايالت کانزاس يک تست خون ساده‌اي را ابداع کرده‌اند که مي‌تواند به طور دقيق مراحل ابتدايي سرطان را تشخيص دهد. در کمتر از يک ساعت، اين تست مي‌تواند سرطان پستان و سرطان ريه غيرسلول کوچک را قبل از آنکه علايمشان آشکار شود، تشخيص دهد. محققان پيش‌بيني مي‌کنند اين تست به زودي براي سرطان پانکراس نيز مورد استفاده قرار گيرد. محققان معتقدند اين تست، اولين قدم به سوي دنياي جديدي است که تحقيقات در آن مي‌تواند به تشخيص زودهنگام سرطان‌هاي انساني بينجامد. در حال حاضر بيماران در معرض خطر مانند افراد سيگاري يا کساني که سابقه خانوادگي سرطان دارند از اين تست بهره مي‌برند. اين تست بر مبناي تشخيص افزايش فعاليت نوعي آنزيم در بدن بنا شده است. نانوذرات آهن که با آمينواسيد و همچنين يک رنگ پوشانده شده‌اند به مقداري از خون يا ادرار بيمار اضافه مي‌شود. اين آمينواسيدها و رنگ با آنزيم‌ها در نمونه خون يا ادرار بيمار واکنش نشان مي‌دهد. الگوهاي مختلف آنزيم به افتراق ميان سرطان و عفونت‌ها يا ديگر بيماري‌هايي که به طور رايج رخ مي‌دهند نيز مي‌پردازد. آزمايش‌ها حاکي از موفقيت 95 درصدي اين تست در تشخيص سرطان بيماران است.

با بالا رفتن سن، يکي از بيماري‌هايي که سر اغ افراد مي‌آيد دژنراسيون ماکولاست که شبکيه چشم را درگير مي‌کند، اما اکنون اميدهاي تازه‌اي براي بازگشت نور به چشمان اين افراد برانگيخته شده که همانا يک ايمپلنت جديد ديداري در اندازه بسيار کوچک است که مي‌تواند بينايي افراد مبتلا را به آنها بازگرداند. درواقع يکي از جديدترين درمان‌هاي اين بيماري استفاده از تلسکوپ کاشتني است که با پشت‌سر گذاشتن لکه‌زرد، نور ورودي به چشم را مستقيما به بخش‌هاي سالم شبکيه چشم هدايت مي‌کند. با اين عمل، فرد بيمار مي‌تواند چهره اشخاص و جزييات اشيايي را که درست مقابل وي قرار دارند، دوباره ديده و تشخيص دهد. فعلا براي انتخاب شدن براي انجام اين شيوه درماني فرد بايد حداقل 75 سال سن داشته و مبتلا به نوع خشک و پايدار دژنراسيون ماکولا باشد. نوع‌ تر اين بيماري که به علت نشت خون از رگ‌هاي پشت چشم به وجود مي‌آيد، با اين تلسکوپ‌ها قابل درمان نيست. حدود 60 درصد از بيماران دريافت‌کننده اين تلسکوپ توانسته‌اند حداقل يک‌سوم قدرت خواندن يک چشم معمولي را بازيابند. مقدار ديد اين افراد به مرور زمان بهتر خواهد شد و مغز آنها با تمرينات بيشتر ياد مي‌گيرد که چگونه ببيند.

يک مطالعه جديد روي طول عمر مردان خواجه نشان مي‌دهد که اخته شدن باعث افزايش طول عمر مي‌شود. محققان در کره جنوبي آمار طول عمر مردان خواجه کره را در چند قرن اخير بررسي کردند و به اين نتيجه رسيدند متوسط عمر اين مردان نزديک به 20 سال از ساير مردان بيشتر است. اين محققان تصور مي‌کنند که احتمالا هورمون‌هاي مردانه باعث کوتاه شدن عمر مي‌شود. اين اطلاعات حاکي از آن است که طول عمر افراد خواجه به طور متوسط 70 سال بوده است. محققاني که اين مطالعه را منتشر کرده‌اند، اين نظريه را مطرح مي‌کنند که شايد هورمون تستوسترون باعث کوتاه شدن طول عمر مي‌شود. به عقيده اين محققان احتمالا هورمون تستوسترون به سيستم ايمني بدن و قلب صدمه مي‌زند. کارشناسان بريتانيايي که در زمينه طول عمر تخصص دارند مي‌گويند نتايج تحقيقات اين دانشمندان جالب توجه است: اما اضافه مي‌کنند که سبک زندگي اين افراد هم ممکن است عامل موثري در افزايش طول عمر آنها بوده باشد.

يک خبر مسرت‌بخش آنکه به نظر مي‌رسد کودکان نوپا و نوزادان بيشتر از بقيه افراد از واکسن آنفلوآنزاي امسال سود خواهند بود. اگر سال گذشته عليه اين بيماري واکسينه شده‌ايد، امسال شما را محافظت نمي‌کند، زيرا امسال دو گونه جديد از اين ويروس در سراسر جهان در حال گردش است و تنها واکسن‌هاي به روز شده کنوني عليه آنها محافظت خوبي ايجاد مي‌کنند. هر ساله انجام واکسيناسيون‌ تقريبا براي همه توصيه مي‌شود اما آمار نشان مي‌دهد تنها 25 درصد کودکان و 39 درصد بزرگسالان عليه آن واکسينه مي‌شوند. گونه‌هاي حاصل از خانواده H3N2 تمايل دارند که از بقيه انواع گونه‌هاي آنفلوآنزا بيماري شديدتري ايجاد کنند و يک گونه از آن نيز در واکسن امسال گنجانده شده است. متخصصان اظهار مي‌دارند که امسال فصل سختي از نظر شيوع آنفلوآنزا خواهد بود بنابراين کارشناسان به همه افراد، خصوصا افراد در معرض خطر پيشنهاد مي‌کنند حتما تحت واکسيناسيون قرار گيرند.

هر چند رويکرد درماني استاندارد به آپانديسيت حاد برداشت آپانديس طي جراحي است،‌ يک مطالعه در سوئد نشان مي‌دهد که درمان با آنتي‌بيوتيک‌ها در بسياري از افراد مانند جراحي موثر و کارآمد است. در اين مطالعه دو کار باليني بزرگ مورد بررسي قرار گرفته است. در مطالعه اول جراحي با آنتي‌بيوتيک مقايسه شده و در مطالعه دوم بيماران مبتلا به آپانديسيت با آنتي‌بيوتيک به عنوان خط اول درمان تحت درمان قرار گرفتند. اين دو مطالعه نشان داد که درمان با آنتي‌بيوتيک مانند جراحي براي بسياري از بيماران مثمرثمر است. البته بعضي از بيماران به قدري بيمار هستند که جراحي براي آنها واقعا لازم است، اما 80 درصد از افرادي که مي‌توانند با آنتي‌بيوتيک درمان شوند کاملا سلامتي خود را بازمي‌يابند. همچنين اين افراد با عوارض جانبي کمتري نسبت به افراد جراحي شده مواجه مي‌شوند. خطر بازگشت در درمان با آنتي‌بيوتيک به مدت 12 ماه، حدود 10 تا 15 درصد است. البته محققان اميدوارند بتوانند بيماران را براي مدت بيشتري پيگيري کنند تا خطر عود را در درمان با آنتي‌بيوتيک بيشتر مطالعه کرده و ببينند آيا عود بيماري نيز با آنتي‌بيوتيک درمان مي‌شود يا خير. حتي اگر خطر مقاومت با آنتي‌بيوتيک را نيز بپذيريم، بايد گفت درمان با آنتي‌بيوتيک يک جايگزين مناسب براي جراحي است.

دانشمندان آمريكايي موفق به ساخت دستگاه الكترونيكي فوق باريك شدند كه پس از پايان كاربري، درون بدن حل شده و مي‌توان از آن براي طيف گسترده‌اي از نقش‌هاي پزشكي استفاده كرد. به گفته محققان دانشگاه نورث‌وسترن كه پژوهش آنها در مجله ساينس منتشر شده، اين دستگاهها به محض انجام يك تزريق ذوب شده و در بدن حل مي‌شوند. از اين فناوري در حال حاضر براي گرما دادن به زخم براي ضدعفوني كردن آن استفاده مي‌شود. تركيبات اين ماده از سيليكون و اكسيد منيزيوم بوده و در يك لايه محافظتي ابريشم قرار مي‌گيرد.
اين فناوري بخشي از حوزه «دستگاه‌هاي الكترونيك گذرا» بوده و توسط محققاني توليد شده كه پيش از فناوري تاتوي الكترونيكي را ايجاد كرده بودند. اين تاتو در حقيقت حسگرهايي بودند كه به پوست بدن كشيده و خم مي‌شوند. اين دانشمندان دستگاههاي محو شونده خود را به عنوان «قطب متضاد» دستگاه‌هاي سنتي معرفي كرده‌اند كه بايد ثابت باقي مانده و دوام داشته باشند. دستيابي به دستگاه‌هاي الكترونيكي با خاصيت محوشوندگي در يك شيوه كنترل شده بر دو دستاورد علمي تكيه دارد كه شامل حل شونده بودن دستگاه و استفاده از يك پوسته براي كنترل زمان آن است. ماده سيليكون در آب حل مي‌شود. مشكل اين جاست كه اندازه اجزا در دستگاه‌هاي رايج الكترونيك به معني دوام بالاي آنهاست. اما اين دانشمندان از ورق‌هاي بسيار نازك سيليكون موسوم به غشاي نانويي استفاده كردند كه طي چند روز تا چند هفته حل مي‌شوند. سرعت اين حل شدن با ابريشم كنترل شده است. اين ماده از كرمهاي ابريشم بدست آمده، حل شده و دوباره شكل گرفته است. تغيير در شيوه بلوري شدن ابريشم حل شده باعث تغيير در ويژگي‌هاي نهايي آن و ميزان دوام دستگاه مي‌شود.
طيف كاربردهاي اين دستگاه اكنون در آزمايشگاه مورد آزمايش قرار گرفته كه از ميان آنها مي‌توان به يك دوربين ديجيتال 64 پيكسلي، حسگر دما و سلولهاي خورشيدي اشاره كرد. از ديگر كاربردهاي آينده اين فناوري مي‌توان به انتشار تدريجي دارو در بدن يا ساخت حسگرهايي براي مغز و قلب و يا حتي در صنايع رايانه و تلفن همراه نيز اشاره كرد.

محققان دانشگاه جانز هاپكينز يك ابزار جراحي با نوك متحرك را طراحي كرده‌اند كه مي‌تواند در عملهاي جراحي بسيار دقيق چند ساعته كه دستان جراحان بسيار ماهر نيز ممكن است به لرزش بيفتد، مورد استفاده قرار گيرد. اين دستگاه دستي موسوم به «اسمارت»(ابزار روباتیک جراحی دستکاری میکروسکوپی هوشمند کمکي) از يك ليزر نزديك مادون قرمز برخوردار بوده كه از نوك آن بر روي منطقه هدف در بافت بيمار منتشر مي‌شود. اين ليزر به عنوان يك حسگر مسافتي عمل كرده و از يك كابل فيبر نوري براي دريافت پالس‌هاي نور منتشر شده و انتقال بازتاب اين پالس‌ها به يك رايانه متصل استفاده مي‌كند. اين رايانه با بررسي اطلاعات مي‌تواند زمان و ميزان حركت در بافت را تأمين كند.
نوك اين ابزار همچنين از موتورهاي فيزوالكتريك داراي پايه برخوردار بوده كه اتصال ابزاري مانند چاقوي جراحي يا پنس را بر روي خود ممكن مي‌كند. هنگامي كه رايانه با لرزش دست روبرو مي‌شود، آنرا با فعال كردن موتورها براي حركت موارد اتصالي در ارتباط با آن جبران مي‌كند. براي مثال اگر جراح سهوا كل ابزار را براي ميزان 10 ميكرون به سمت چپ حركت دهد، ابزار اسمارت بطور خودكار آنرا با تغيير محل چاقو براي 10 ميكرون به سمت راست جبران مي‌كند. اين تنظيمات با سرعت 500 بار در ثانيه انجام شده كه بسيار سريع‌تر از فركانس لرزش در 15 بار در ثانيه است.
تاكنون اين فناوري بر روي مدلهاي خشك‌شده و يك جنين زنده مرغ براي دوره‌هاي تا 30 ثانيه آزمايش شده كه تا اين مرحله نشان‌دهنده دقت كافي آن براي ارزيابي ويژگيهاي اوليه فيزولوژيكي لرزش دست جراح بوده است. با اينحال براي آزمايشات بيشتر و واقعي‌تر بايد از اين دستگاه در يك عمل جراحي بالاي سه ساعت مورد آزمايش قرار بگيرند كه محققان اميدوارند بتوانند در چند سال آينده اين كارآزمايي را انجام دهند. نتايج اين پژوهش در مجله Optics Express منتشر شده است.

پژوهش جدید محققان آمریکایی حاکی از آن است که بیماران مبتلا به نقرس که طی دوره‌ای دو روزه پیش از بروز هرگونه حمله نقرسی گیلاس مصرف می‌کردند، 35 درصد کمتر از سایر افراد مبتلا، حملات نقرسی را تجربه می‌کنند. تحقیقات پیشین نشان داده است که فرآورده‌های گیلاسی، دارای اثرات کاهنده اورات (نمک اسید اوریک) و ضد التهابی است و در نتیجه می‌تواند تاثیرات بالقوه‌ای در کاهش درد نقرس بر جای بگذارد. به منظور انجام این پژوهش، محققان 633 بیمار 54 ساله مبتلا به نقرس که 88 درصد آنان سفیدپوست و 78 درصد نیز مرد بودند، مورد بررسی قرار دادند. تمامی این بیماران از نظر تاریخ شروع علائم و حملات نقرس، داروها، عوامل خطر و همچنین مصرف گیلاس و عصاره گیلاس طی دو روز پیش از وقوع هرگونه حملات نقرس مورد پرسش قرار گرفتند. هر وعده در نظر گرفته شده برای مصرف گیلاس، نصف فنجان یا 10 الی 12 عدد از این میوه بود. از تمامی افراد مصرف‌کننده گیلاس، 35 درصد گیلاس تازه خوردند، دو درصد عصاره گیلاس و پنج درصد نیز از مخلوط گیلاس تازه و عصاره گیلاس استفاده کردند. در طول یک سال سپری شده برای این تحقیق، هزار و 247 حمله نقرسی گزارش شد که 92 درصد این حملات در مفصل شصت پا رخ داد.
به گزارش ایسنا، دکتر "یوکینگ ژانگ" سرپرست این پژوهش می‌گوید: نتایج به دست آمده نشان از این دارد که مصرف یک تا سه وعده از گیلاس با کاهش هرچه بیشتر خطر حملات نقرسی همراه است. البته با مصرف بیشتر از سه وعده گیلاس، گزارشی از کاهش هرچه بیشتر خطر حمله نقرسی مشاهده نشد. بر اساس این گزارش، پژوهشگران نیز دریافتند که خطر نقرس هنگام مصرف مخلوط گیلاس و داروی کاهنده اوریک اسید موسوم به "آلوپورینول" در مقایسه با عدم مصرف این دو مورد ذکر شده، 75 درصد کاهش پیدا می‌کند. اثرات محافظتی مصرف گیلاس و عصاره آن پس از تطبیق با تاثیر سایر مولفه‌هایی نظیر جنسیت بیماران، چاقی، جذب پورین، مصرف الکل و مصرف داروهای ادرار آور و ضد نقرس همچنان ثابت ماند.
پژوهشگرانی از دانشگاه‌های هاروارد، بریگهام (""بیرمنگهام نیست"")، جانز هاپکینز بر اهمیت نتایج این مطالعه تاکید و خاطرنشان کرده‌اند که یافته‌های به دست آمده نباید مانع از ادامه درمان‌های تجویزی برای بیماران شود و برای اثبات قطعی تاثیر فرآورده‌های گیلاس در جلوگیری از بروز حملات نقرس، تحقیقات بیشتری نیاز است. این پژوهش در مجله "Arthritis & Rheumatism" منتشر شده است.

شروع خروپف در دوران بارداري خطر ابتلا به فشارخون بالا و مسموميت حاملگي را در زنان باردار افزايش مي‌دهد. پژوهشگران از دانشگاه ميشيگان با انجام يك مطالعه بر روي بيش از 1700 زن باردار دريافتند كه شروع اوليه خروپف در دوران بارداري به شدت با بروز فشارخون بالا و پره اكلامپسي (مسموميت حاملگي) در اين دوران مرتبط است. نتايج حاصل از اين تحقيق مي‌افزايد: حدود 25 درصد از زناني كه خروپف مي‌كنند اغلب در دوران بارداري به آن دچار شده‌اند كه اين پديده خطر ابتلا به فشارخون بالا را در آنها در مقايسه با زنان غيرخروپفي افزايش مي‌دهد. محققان افزودند: فشار خون بالا در دوران بارداري و بروز پره‌اكلامپسي مي‌تواند باعث كاهش رشد نوزادان شده و احتمال تولد كودك نارس را افزايش دهد و سلامت قلبي – عروقي مادر و كودك را تهديد كند.
به گزارش ایسنا، نتايج ديگر اين مطالعه افزود: تا 19 درصد از اختلالات فشارخون بالا در بارداري مي‌تواند با درمان اختلالات تنفسي در خواب كاهش يابد و زنان باردار مي‌توانند با بهره‌گيري از دستگاه فشار مثبت راه هوايي (CPAP) در خواب كه با فشار هواي خفيف راه‌هاي هوايي را باز نگه مي‌دارد، ميزان خروپف و نهايتا فشارخون بالاي خود را كاهش دهند. به گفته محققان اختلالات فشارخون بالا يكي از علل عمده جهاني مرگ و مير نوزادان و مادران است كه سالانه هزينه بالايي براي درمان دارد كه تشخيص پره‌اكلامپسي بر فشارخون بالا و وجود پروتئين در ادرار بعد از هفته 20 حاملگي است. خروپف مداوم و مكرر يك اختلال تنفسي در خواب است كه به صورت خروپف كردن در3 تا 4 شب در هفته است. يافته‌هاي اين تحقيق در نشريه آمريكايي زنان و زايمان منتشر شده است.

مهندسان دانشگاه براون موفق به كنترل باكتري استافیلوکوکوس اورئوس با استفاده از نانوذرات سلنيوم شدند. سلنیوم یک عنصر ارزان است و بطور طبیعی به بدن تعلق دارد. اگرچه مشخص شده است که این عنصر به باکتری‌ها حمله می‌کند، اما هنوز سلنیوم بعنوان روکش آنتی‌بیوتیک روی مواد افزاره پزشکی امتحان نشده است. مهندسان دانشگاه براون در یک مطالعه جدید گزارش کرده‌اند هنگامی که آنها از نانوذرات سلنیومی برای روکش پلی‌کربنات که ماده سازنده لوله‌های جراحی بولی و ریوی است، استفاده می‌کنند، کاهش زیادی در جمعیت باکتری استافیلوکوکوس آریوس کشت شده تا مقدار 90 درصد مشاهده می‌شود.
برای این مطالعه، «وبستر» و «کی وانگ» نانوذرات سلنیومی را با دو بازه اندازه‌ای مختلف رشد داده و سپس از محلول آنها برای روکش تکه‌هایی از پلی‌کربنات استفاده کردند. سپس آنها به بعضی از این پلی‌کربنات‌ها يک چسب نواری چسبانده و کندند تا هم دوام پوشش‌ها را تست کنند و هم این‌که ببینند غلظت رقیق‌شده سلنیوم در برابر باکتری‌ها چگونه عمل خواهد کرد. «وانگ» و «وبستر» برای اندازه‌گیری غلظت نانوذرات و تعیین این‌که چه سطحی از سلنیوم در معرض برهم‌کنش با باکتری‌ها قرار می‌گیرد، از میکروسکوپ‌های نیروی اتمی و الکترونی روی پلی‌کربنات‌های روکش‌ شده (هم قطعات روکش‌شده اصلی و هم قطعات تست‌شده- نواری) استفاده کردند. یکی از یافته‌های آنها این بود که بعد از انجام تست‌های نواری، نانوذرات کوچک‌تر بهتر به پلی‌کربنات‌ها می‌چسبند. سپس آنها آماده گام کلیدی شدند؛ آزمایش‌هایی که باکتری‌های کشت‌ شده استاف را در معرض تکه‌های پلی‌کربناتی قرار می‌دادند که بعضی از آنها بعنوان معیار سنجش، بدون روکش بودند. در بین قطعات روکش‌ شده بعضی دارای ذرات بزرگ‌تر و بعضی هم ذرات کوچک‌تر بودند. روکش بعضی از قطعات این دو دسته با اِعمال نوار رقیق‌ شده بودند.
در اين تحقيق ثابت شد که تمام چهار نوع روکش سلنیومی در کاهش جمعیت باکتری‌های استاف بعد از 24، 48 و 72 ساعت در مقایسه با نمونه‌های بدون روکش موثر بوده‌اند. قوی‌ترین تاثیرها – کاهش بیش از 90 درصد بعد از 24 ساعت و 85 درصد بعد از 72 ساعت – به روکش‌هایی مربوط می‌شد که تحت تست نواری رقیق نشده بودند. در بین روکش‌هایی که در معرض تست نواری قرار گرفته بودند، ثابت شد که روکش‌های نانوذرات کوچک‌تر دارای تاثیر بیشتری هستند. جمعیت باکتری‌های استاف که در معرض هر کدام از این قطعات پلی‌کربنات روکش‌ داده‌ شده قرار گرفته بودند، در چارچوب زمانی 48 ساعت به بیشینه رسید، شاید به این خاطر که در این زمان باکتری می‌تواند از بیشترین مزیت محیط کشت مصنوعی استفاده کند. ولی این مقادیر همیشه بعد از 72 ساعت به شدت افت می‌کرد.
«وبستر» مي‌گويد: قدم بعدی شروع تست در حیوانات است. چنین آزمایش‌های محیط زنده منجر به تست روکش‌های سلنیومی در محیطی که باکتری‌ها غذای بیشتری در دست دارند، ولی با پاسخ‌های سیستم ایمنی نیز مواجه هستند، می‌شود. این پژوهشگران جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در«Journal of Biomedical Materials Research A» منتشر کرده‌اند.

محققان آمريكايي در پژوهش جديد خود نشان داده‌اند كه شيوه حمله ويروس اچ‌آي‌وي به سلولهاي T حافظه مي‌تواند روش استفاده از داروها را براي توقف اين ويروس متحول كند. سلولهاي كمك‌كننده T از سيستم ايمني بدن با سازماندهي نيروهايي براي مبارزه با عفونت محافظت مي‌كند. ويروس اچ‌آي‌وي اين سلولها را دزديده و با كاهش ميزان آنها، بدن را در برابر ابتلا به بيماري آسيب‌پذير مي‌كند. البته تمام سلولهاي كمك‌كننده T مشابه نيستند. برخي از آنها از تجربه بيشتري برخوردار بوده و سلولهاي كمك‌كننده حافظه خوانده مي‌شوند و گروه ديگر سلولهاي ساده‌تر هستند كه تاكنون با عفونت مواجه نشده‌اند.
محققان در اين پژوهش دريافتند كه اين سلولهاي پشتيبان با وجود شباهت ساختاري بسيار از تفاوتهايي در سطح مولكولي برخوردارند. برخلاف سلولهاي كمك‌كننده ساده تر، گروه ديگر از تحرك ديگري برخوردار بوده و اين ميزان جنبش است كه باعث جلب توجه ويروس و آسيب‌پذير شدن اين سلول‌ها مي‌شود. به گفته محققان، اچ‌آي‌وي از يك گيرنده براي اتصال به سلول براي ورود به آن استفاده مي‌كند. اين فرآيند مانند در زدن است كه در پي آن يك سيگنال در داخل سلول ارسال و در تمثيلي باز مي‌شود تا ويروس بتواند به راحتي وارد شود. اگر اين فرآيند بر روي سلول‌هاي ساده صورت بگيرد، جوابگو نخواهد بود چرا كه اين سلولها از حساسيت لازم برخوردار نيستند. از اين رو سلولهاي باتجربه‌تر بيشتر در دام هجوم اين ويروس قرار مي‌گيرند. همچنين اين ويروس از مهارت زيادي براي تغيير و جهش برخوردار است كه كنترل آن را براي بدن سخت مي‌كند. اين موضوع در كنار از بين رفتن سلولهاي T كمك كننده حافظه باعث مي‌شود كه سيستم ايمني نتواند در برابر بيماري مقاومت كند.
محققان با تكيه بر همين دانش تصميم دارند كه به جاي ويروس اچ‌آي‌وي، تمركز درمان را بر روي اين سلولها تغيير داده و راه جديد براي مقابله با ايدز پيدا كنند. از ديگر اهداف اين دانشمندان، شناسايي يك هدف سلولي جديد براي ويروس بوده تا بتوانند در نهايت آنرا محدود كرده و بدون آسيب به سلول ميزبان از بين ببرند. اين محققان قصد دارند از داروهاي موجود از جمله داروهاي ضد سرطان استفاده كنند چرا كه هر دو در يك مورد با هم مشابهت دارند و آن سلولهاي عفوني است. اين پژوهش در مجله Biological Chemistry منتشر شده است.

در نوامبر 2010، هميسفرکس Hemispherx خبر از انتشار نتايج مطالعه AMP-516 درمورد اثربخشي آمپليژن Ampligen (در مقايسه با دارونما) در درمان سندرم خستگي مزمن داد. مرگ قلبي يکي از سه علت اصلي مرگ و مير در مبتلايان به نشانگان خستگي مزمن است که اغلب زنان را در دهه چهارم زندگي درگير مي‌کند. تاکنون هيچ دارويي از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا براي درمان نشانگان خستگي مزمن مورد تاييد قرار نگرفته است. بنابراين تاييد آمپليژن اميد تازه‌اي براي اين گروه بيماران خواهد بود. سازمان غذا و داروي آمريکا پذيرفته که نتايج جديد ارائه شده به اين سازمان را که ازمطالعات باليني فاز 3 به‌دست آمده‌اند، مجددا بررسي كند. اين سازمان متعهد شده طي 6 ماه راي نهايي خود را به هميسفرکس اعلام کند.

سازمان غذا و داروي آمريکا در مورد استفاده از ضددرد کدئين متعاقب جراحي کودکان هشدار داده است. سه کودک پس از دريافت ضددرد کدئين پس از جراحي براي برداشتن لوزه‌ها جان خود را از دست داده‌ و يک بيمار دچار تضعيف تنفسي شد. هدف از اين جراحي‌ها درمان آپنه انسدادي حين خواب بود که طي آن بيمار اپيزودهاي کامل يا نسبي انسداد مجاري هوايي در حين خواب را تجربه مي‌کند. کودکان دوز متداول کدئين را دريافت کرده بودند. پزشکان در مورد کودکان بايد داروهاي حاوي کدئين را با کمترين دوز موثر و براي کوتاه‌ترين زمان ممکن تجويز کنند.

اخيرا سازمان غذا و داروي آمريکا درخواست تاييد داروي تکميلي جديد ليناگليپتين linagliptin با نام تجاري ترادجنتا Tradjenta را براي افزودن به انسولين درماني در بزرگسالان مبتلا به ديابت نوع دو پذيرفته است. ترادجنتا يک داروي نسخه‌اي است که همراه با رژيم غذايي و ورزش براي کاهش گلوکز خون در بيماران مبتلا به ديابت نوع دو تجويز مي‌شود و مي‌تواند به صورت تک دارويي يا همراه با ساير داروهاي متداول در درمان ديابت نظير مت‌فورمين، سولفونيل اوره، پيوگليتازون يا انسولين مصرف شود. تجويز ترادجنتا در مبتلايان به ديابت نوع يک و نيز مبتلايان به کتواسيدوز ديابتي ممنوع است. تصميم تازه FDA براساس نتايج مطالعه فاز 3 روي اثربخشي ترادجنتا در ترکيب با انسولين (با يا بدون مت‌فورمين و/ پيوگليتازون) اتخاذ شده است. مطالعه مذکور نشان داده افزودن ترادجنتا به انسولين در مقايسه با درمان به تنهايي، کنترل بهتر قندخون را به دنبال داشته است. ترادجنتا متعلق به گروه داروهاي نسخه‌اي مهارکننده‌هاي دي پپتيديل پپتيداز-4 (DPP-4) است.

مطالعات اخير نشان داده‌اند مبتلايان به پسوريازيس که تحت درمان با گروه دارويي جديد مهارکننده‌هاي فاکتور نکروز تومور قرار دارند و نيز بيماران دريافت‌کننده داروهاي سيستميک قديمي‌تر همراه با فوتوتراپي ممکن است در مقايسه با بيماران مصرف‌کننده داروهاي موضعي کمتر در معرض خطر حمله قلبي باشند. از ميان 8845 شرکت‌کننده در اين مطالعه، در حدود 57 درصد تحت درمان با داروهاي موضعي قرار داشتند و فقط 19 درصد يک مهارکننده نکروز تومور را براي مدت حداقل 2 ماه مصرف کردند و در حدود 24 درصد از درمان‌هاي ديگر همراه با فوتوتراپي سود جستند. بيماراني که درمان با مهارکننده‌هاي فاکتور نکروز تومور را دريافت کردند در مقايسه با مصرف‌کنندگان داروهاي موضعي کاهش 50 درصدي خطر وقوع مشکلات قلبي را تجربه کردند. يک گروه از بيماران تحت مطالعه، يکي از بلوک کننده‌هاي فاکتور نکروز تومور يعني اتانرسپتetanercept ، اينفليکسيماب infliximab يا آداليموماب adalimumab را دريافت کردند. ساير بيماران به طور کاملا تصادفي در گروه دومي قرار گرفتند که داروهاي خوراکي نظير سيکلوسپورين، آسيترتين يا متوترکسات يا فوتوتراپي دريافت کردند و درمان انتخابي براي گروه سوم، فوتوتراپي بود. نتايج مطالعات مذکور نشان داد استفاده از مهارکننده‌هاي فاکتور نکروز تومور مي‌تواند از وقوع حملات قلبي در مبتلايان به پسوريازيس پيشگيري کند.

شرکت ژننتک Genentec اخيرا اعلام کرده رانيبيزوماب ranibizumab با نام تجاري لوسنتيس Lucentis از سوي سازمان غذا و داروي آمريکا براي درمان ادم ماکولاي ديابتيک كه يک بيماري چشمي در مبتلايان به ديابت است و باعث تاري ديد، از دست رفتن بينايي و گاه کوري مي‌شود، موردتاييد قرار گرفته است.
هم اکنون ديابت علت اصلي موارد جديد کوري در آمريکاست و تخمين زده شده ادم ماکولاي ديابتيک بيش از 560 هزار آمريکايي را گرفتار کرده است. لوسنتيس نخستين و تنها داروي مورد تاييد FDA براي درمان ادم ماکولاي ديابتيک است. استانداردهاي جهاني درمان اين عارضه طي 25 سال گذشته تغييري نکرده است. تاکنون درمان استاندارد ادم ماکولاي ديابتيک در آمريکا جراحي با ليزر بود که روند کاهش بينايي را کند کرده و وضعيت بينايي را تثبيت مي‌کند اما در بازگرداندن بينايي از دست رفته چندان توانا نيست.
به گفته ديويد براون، فوق تخصص شبکيه از بيمارستان متوديست تگزاس و محقق مطالعه باليني، تاييد رسمي اين دارو پيشرفت مهمي در مبارزه عليه کوري در مبتلايان به ديابت است و اين دارو زندگي مبتلايان به ادم ماکولاي ديابتيک را متحول مي‌کند. لوسنتيس 5/0 ميلي‌گرم ماهانه اولين بار توسط FDA براي درمان دژنراسيون مرتبط با سن ماکولاي مرطوب در سال 2006 ميلادي مورد تاييد قرار گرفت. تاييد آن براي درمان ادم ماکولاي متعاقب انسداد وريد شبکيه در سال 2012 انجام شد. لوسنتيس 3/0 ميلي‌گرم ماهانه براي درمان ادم ماکولاي ديابتيک مورد تاييد قرار گرفته و از 15 آگوست در بازار مصرف قرار خواهد داشت. تاييد لوسنتيس در درمان ادم ماکولاي ديابتيک براساس مطالعات فاز 3 ژننتک با نام‌هاي رايد RIDE و رايز RISE صورت گرفت. در اين دو مطالعه مجموع 759 بيمار به طور تصادفي در 3 گروه قرار گرفتند و ماهانه درمان با 3/0 ميلي‌گرم لوسنتيس (250 نفر)، 5/0 ميلي‌گرم لوسنتيس (252 نفر) يا دارونما (گروه کنترل شامل 257 نفر)را تجربه کردند. نتايج نشان دادند که دريافت کنندگان لوسنتيس 3/0 ميلي‌گرمي طي 7 روز بهبود و طي 24 ماه پايداري در بينايي را تجربه کردند. بيشتر بيماران تحت درمان با لوسنتيس توانستند پس از گذشت 24 ماه دست کم 3 خط بيشتر از جدول ارزيابي چشم را بخوانند (درمطالعه رايد، 34 درصد در گروه دريافت کننده 3/0 ميلي‌گرم لوسنتيس در برابر 12 درصد در گروه شاهد و در مطالعه رايز، 45درصد در دريافت کنندگان 3/0 ميلي‌گرم لوسنتيس در برابر 18 درصد گروه شاهد.)

یک دانشمند ژاپنی و یک دانشمند انگلیسی (شینیا یاماناکا و جان گوردون) برندگان جایزه نوبل پزشکی و فیزیولوژی امسال شدند. آنچه که باعث شد اعضای مجمع نوبل در انستیتو کارولینسکای سوئد این دو را مستحق دریافت جایزه نوبل بدانند، تحقیق بر روی بازگرداندن سلولهای بالغ به سلول‌های بنیادی بود. بر اساس این تحقیقات آنها قادر شده‌اند که سلول‌های تمایز یافته را به حالت بنیادین برگردانند، در چنین حالتی سلول بنیادی می تواند به هر سلول تخصصی دیگر بدن تبدیل شود. سالها پیش دانشمندان بر این عقیده بودند که فرآیند بلوغ یک پروسه یک طرفه است و هیچ سلولی بعد از بالغ شدن نمی‌تواند به حالت بنیادین خود بازگردد، اما گوردون در مقاله‌ای که نیم قرن پیش منتشر کرد، نشان داد که تحت شرایطی خاص می‌توان سلول‌های بالغ را طوری برنامه ریزی کرد که به حالت بنیادین برگردند و قابلیت تبدیل به سایر سلول‌ها را پیدا کنند. او هسته سلول تخم یک قورباغه را خارج کرد و به جای آن هسته سلول روده یک بچه قورباغه را گذاشت. هسته سلول مخصوص روده بعد از قرار گرفتن در این شرایط تغییر یافت و کاملاً خصوصیات سلول تخم را از خود نشان داد. سلول تخم جدید تقسیم شد و رشد یافت و به یک قورباغه جدید تبدیل شد.

گوردون در سال 1960 دکترای خود را از دانشگاه آکسفورد گرفت و برای دوره مطالعاتی پس از دکترا به انستیتو تکنولوژی کالیفرنیا رفت و قورباغه‌هایش را در اروپا تنها گذاشت. او نتایج تحقیقات خود را تا زمانی که از رشد و بقای قورباغه‌های کلون شده اش مطمئن نشده بود، منتشر نکرد. چرا که در آن زمان تردیدهای زیادی در این مورد وجود داشت. در آن زمان هنوز حدود 35 سال دیگر زمان لازم بود تا در سال 1996 "دالی" اولین گوساله شبیه سازی شده متولد شود. (بد نیست بدانید که دالی اولین مورد از میان 277 تلاش ناموفق بود که توانست رشد یابد و به یک موجود زنده تبدیل شود)
یاماناکا سالها بعد از آزمایش‌های گوردون، در دانشگاه کیوتو تحقیقات خود را بر روی علت تبدیل سلول‌های تمایز یافته به سلول‌های بنیادین آغاز کرد. در حوالی سال 2000 دانشمندان می‌دانستند که این مساله امکانپذیر است اما نمی‌دانستند چرا و تحت چه روندی این تبدیل اتفاق می‌افتد. یاماناکا بعد از تلاش‌های بسیار بر روی سلول‌های موش‌ها، دریافت که تنها با فعال کردن 4 ژن می توان یک سلول فیبروبلاستی (سلول‌های ویژه بافت همبند) را به سلول بنیادین تبدیل کرد. او نتایج این تحقیق را در سال 2006 اعلام کرد.
این تحقیقات می‌توانند زمینه ساز روش‌های جدید درمانی مبتنی بر بازسازی بافت‌های آسیب دیده بدن با استفاده از سلول‌های بافت‌های دیگر باشند. مثلا می‌توان تصور کرد که بدون نیاز به پیوند کلیه قادر باشیم با استفاده از سلول پوست یک فرد برای او کلیه نو بسازیم. البته هنوز تا رسیدن مطالعات به آن مرحله راه زیادی در پیش داریم اما می‌توانیم با اطمینان بگوییم که دانشمندان در این مسیر در حال پیش‌رَوی هستند.
به گزارش نارنجی بد نیست بدانید که: یامانا تازه 50 ساله شده اما گوردون سال آینده 80 شمع روی کیک تولد خود فوت خواهد کرد. یعنی زمانی که گوردون در حال دستکاری قورباغه هایش بود، یاماناکا تازه چشم به جهان گشود. هر دو این دانشمندان به خوش اخلاقی و داشتن روحیه بالا برای کار گروهی معروف هستند. یاماناکا قبل از اینکه وارد کارهای آزمایشگاهی و تحقیقاتی شود، پزشک جراح بود اما او فکر می کند که برای این کار آفریده نشده و در لابراتوارها بهتر می‌تواند وظیفه پزشکی خود را انجام دهد.
یاماناکا هنگامی تماس تلفنی و خبر برنده شدن خود را دریافت کرد که مشغول گردگیری و نظافت خانه اش بود. اکنون دولت‌های ژاپن و انگلیس هر یک انستیتوهای ویژه ای برای این دو دانشمند و به نام آنها اختصاص داده اند و با دست و دلبازی تمام بودجه مناسبی برای تحقیقات در اختیارشان گذاشته اند.

پژوهشگران ژاپنی و دانمارکی موفق به ساخت یک ژل نانوکامپوزیت قابل تزریق شدند كه می‌تواند جایگزین عدسی‌های چشمی شده و به جراحی‌های پیچیده آب مروارید خاتمه دهد. آب مروارید به خاطر نقایص نوری عدسی‌های طبیعی ایجاد می‌شود و با افزایش سن توسعه پیدا کرده و می‌تواند منجر به تاری روزافزون دید و کوری شود. در حال حاضر، عدسی‌های پلاستیکی می‌توانند از طریق جراحی جایگزین عدسی‌های طبیعی شوند، ولی آنها جایگزین خوبی نیستند. برای مثال، آنها تمایل به تک‌ کانونی شدن دارند و با این کار توانایی چشم را برای کانونی شدن خارج از یک بازه تنظیم شده محدود می‌کنند. اندازه آنها نیز متناسب نیست و باعث مشکلاتی مانند غیرهمخطی می‌شود.
«ماساهیکو آناکا» و همکارانش از دانشگاه کیوشو، فوکوکا و دانشگاه پزشکی نارا، با همکاری دانشگاه کوپنهاگ ماده‌اي نانوکامپوزیتی ساخته‌اند که به کیف کپسولی بجای مانده از تخلیه عدسی‌های چشمی تزریق می‌شود. این نانوکامپوزیت - یک سوسپانسیون آبکی از نانوذرات سیلیکایی که شامل پلی‌اتیلن گلایکول آب‌گریز شده است - کیف کپسولی مذکور را پر می‌کند و سپس در دمای بدن بصورت ژل درآمده و محفظه را به راحتی پر كرده و نیاز به جراحی پیچیده را برطرف می‌كند. «آناکا» مي‌گويد: با عدسی تک‌ کانونی شما به انتخاب کانون خود يعني خیلی دور یا خیلی نزدیک نیاز داريد. در کار ما خود ژل، کانون را روی شبکه تنظیم می‌کند.
اگرچه عدسی‌های قابل تزریق قبلا هم مورد کاوش قرار گرفته‌اند، ولی تلاش‌های قبلی شامل تزریق یک محلول مونومر بود که در محل اصلی پلیمر می‌شود. این کار نگرانی‌ها را درباره سمیت مونومرهای واکنش نداده و فرایند طولانی پلیمری شدن که منجر به نشت مونومرها می‌شود، افزایش می‌دهد. «جان هانت»، متخصص مواد زیستی از دانشگاه لیورپول انگلیس، بسیار شگفت زده شده و می‌گوید که این کار دارای قابلیت‌های زیادی است. او می‌گوید: ژل‌های قابل تزریقی که جامد می‌شوند و یک ساختار زیست‌پذیر در بدن تشکیل می‌دهند، بسیار جالب هستند و این دقیقا همان چیزی است که ما می‌خواهیم. این کار بسیار جالب است؛ با این حال مطالعات بیشتری در محیط زنده لازم است، مخصوصا برای اطمینان از پایداری این عدسی‌ها. «آناکا» قبول دارد که پایداری ژل اتصال- عرضی فیزیکی او جای بحث دارد. او در کنار انجام آزمون‌های بیشتر مشغول بررسی ژل پایدارتری است که بعد از تزریق به چشم بصورت شیمیایی اتصال- عرضی شود. این پژوهشگران، جزئیات نتایج کار تحقیقاتی خود را در مجله‌ی «Soft Matter» منتشر کرده‌اند.

محققان آمريکايي نانوذراتي توليد کردند که مي‌تواند سوپراکسيدهاي توليد شده در نتيجه جراحات مغزي را خنثي کند. با اين کار مجروحي که دچار عارض مغزي شده، شانس بيشتري براي زنده بودن خواهد داشت. دانشگاه رايس با همکاري محققاني از کالج پزشکي بيلور نانوذراتي ساخته‌اند که مي‌تواند براي درمان مجروحاني که دچار ضايعه مغزي شدند، مفيد باشد. اين نانوذرات از ترکيب خوشه‌هاي کربني آب‌گريز با پلي‌اتيلن گليکول (PEG-HCC) توليد شده‌ است. در حال حاضر از اين ماده براي درمان سرطان استفاده مي‌شود که بعنوان آنتي‌اکسيدان بکار گرفته مي‌شود.
در مطالعاتي که روي حيوانات انجام شده، با تزريق PEG-HCC در مراحل ابتدايي درمان، تعادل سيستم آوندي مغز بهبود يافته است. با تزريق PEG-HCC به بدن، جريان خون در مغز به سرعت پايدار مي‌شود که اين موضوع براي درمان‌هاي اورژانسي بسيار مهم است. «جيمز تور» از نويسندگان اين مقاله‌ مي‌گويد: اين ماده مي‌تواند اولين سپر دفاعي در برابر گونه‌هاي اکسيژن فعال باشد که هميشه در جراحات پزشکي، خواه جراحات حاصل از تصادف خواه جراحات جنگي، مشکل ساز است. وي مي‌افزايد: زماني که مجروح خون زيادي از دست داده اين مشکل وخيم‌تر خواهد بود.
در يک جراحت مغزي، سلول‌ها مقادير زيادي از گونه‌هاي اکسيژن فعال را رهاسازي مي‌کنند که به آنها سوپراکسيد گفته مي‌شود، اين سوپراکسيدها وارد خون مي‌شوند. آنها حاوي راديکال‌هاي آزاد هستند، اين راديکال‌ها الکترون‌هاي منفردي دارند که معمولا موجب از بين بردن ميکروارگانيسم‌ها مي‌شود. ارگان‌هاي سالم معمولا براي متعادل نگهداشتن سوپراکسيدها از آنزيمي به نام ديسموتاز سوپراکسايد استفاده مي‌کنند که موجب خنثي شدن سوپراکسيدها مي‌شود. اما در جراحات مغزي ممکن است سطح سوپراکسيد به حدي بالا باشد که سيستم دفاعي نتواند آن را خنثي کند. سوپراکسيدها روي مکانيسم خودتنظيمي در مغز تاثير مي‌گذارند، آنها سيستم چرخه‌اي را در مغز مديريت مي‌کنند. زماني که رگ‌ها متصاعد مي‌شود، فشار خون افت مي‌کند و در صورت انقباض رگ‌ها فشار افزايش مي‌يابد. هر گونه اختلالي در اين فرايند مي‌تواند به مغز آسيب برساند.
محققان اين پروژه با تزريق نانوذرات PEG-HCC فعاليت سوپراکسيدها را متوقف کردند و با اين کار موجب متعادل شدن سيستم خودتنظيمي مغز شدند. بعد از تزريق PEG-HCC، راديکال‌ها با اين نانوذرات پيوند دوگانه ايجاد کرده و غيرفعال مي‌شوند. چنين مکانيسمي در بدن موجود زنده وجود ندارد. هرچند آنزيم ديسموتاز سوپراکسيد يک مولکول سوپراکسيد را خنثي مي‌کند اما يک نانوذره PEG-HCC مي‌تواند صدها يا هزاران راديکال را از بين ببرد. در واقع يک داروي نانومقياس مي‌تواند کاري را انجام دهد که يک پروتئين قادر به انجام آن نيست. نتايج اين تحقيق در نشريه «ACS Nano» به چاپ رسيده است.

يافته‌هاي جديد نشان مي‌دهد كه سلول‌هاي جنين پسر قادر به مهاجرت به مغز مادر هستند. در طول دوران بارداري تبادل سلول‌هايي بين جنين و مادر انجام مي‌شود و اين سلول‌ها مي‌توانند تا چند سال در بدن زنده بمانند؛ اين پديده به نام «ميكروشيمريسم» شناخته مي‌شود. محققان پيش از اين با بررسي موش‌ها دريافته بودند كه سلول‌هاي جنين حتي قادر به مهاجرت به مغز مادران هستند و براي نخستين بار شواهدي از مهاجرت سلول‌هاي جنيني به مغز انسان مشاهده شده است. در اين مطالعه مغز 59 زن كه در سنين 32 تا 101 سال فوت كرده بودند، از لحاظ نشانه‌هاي احتمالي DNA مردان كه توسط سلول‌هاي جنيني پسر منتقل شده‌اند، مورد بررسي قرار گرفت. در حدود دو سوم زنان (37 از 59 مورد) آثاري از كروموزوم Y‌ مردان در مناطق مختلف مغزي مشاهده شد كه قديمي ترين نمونه در مغز يك زن 94 ساله وجود داشت.
سيستم دفاعي مشهور به سد خوني مغزي مانع از ورود بسياري از مواد و جرم‌هاي موجود در جريان خون بداخل مغز مي‌شود، اما محققان دريافتند كه اين سد در دوران بارداري نفوذ پذيرتر مي‌شود و مي تواند توضيحي براي ورود سلول‌هاي جنيني به مغز مادر باشد. يافته ها همچنين نشان مي‌دهد كه 26 نفر از اين زنان در طول حيات خود دچار اختلالات مغزي نشدند، درحاليكه 33 نفر ديگر در سال هاي پاياني عمر به بيماري آلزايمر مبتلا شده بودند. به گفته محققان، زنان مبتلا به آلزايمر از شانس كمتري براي دارا بودن DNA مرد در مغز خود برخوردار هستند.
به گزارش ایسنا، در مطالعه قبلي بر روي پديده «ميكروشيمريسم»، تأثير سلول هاي جنيني در پيشگيري از بروز سرطان سينه و كمك به ترميم بافت در بدن مادر مورد بررسي قرار گرفته بود، اما در كنار آن نسبت به خطر بروز سرطان روده بزرگ و بيماري هاي خودايمني هشدار داده شده است. هنوز بطور دقيق مشخص نيست كه آيا سلول هاي جنيني به ضرر يا نفع مادر است. تحقيقات آتي محققان بر روي نقش نقش سلول هاي جنيني در بروز آلزايمر متمركز خواهد شد. نتايج يافته جديد محققان بصورت آنلاين در مجله PLoS ONE منتشر شده است.

محققان با بررسي امواج مغزي 18 زن با وزن طبيعي و 17 زن مبتلا به چاقي مفرط با نشان دادن تصاوير غذاها به آنها در دو روز جداگانه شامل يك روز بعد از انجام 45 دقيقه پياده‌روي سريع روي تردميل و يك روز بدون انجام پياده‌روي، دريافتند كه واكنش توجهي افراد به تصاوير مواد غذايي پس از انجام تمرينات شديد ورزشي كاهش مي‌يابد. نتايج حاصل پس از نشان دادن 240 عكس شامل 120 عكس از مواد غذايي و 120 عكس گل بعنوان يك عامل كنترلي در گروه مورد مطالعه پس از انجام ورزش صبحگاهي و بدون انجام ورزش همچنين مي‌افزايد كه 45 دقيقه ورزش در اين افراد نه تنها باعث توليد واكنش‌هاي پايين‌تر مغز به تصاوير مواد غذايي انجاميد بلكه افزايش فعاليت فيزيكي افراد را در همان روز بدون در نظر گرفتن شاخص توده بدني (BMI)آنها افزايش داد.
به گزارش ایسنا، از طرفي نتايج ديگر اين مطالعه افزود كه زنان در اين آزمايش در روزي كه ورزش نكردند نيز همان مقدار غذايي را مصرف كردند كه در روز انجام ورزش مصرف كرده بودند و اين نشان مي‌دهد كه كالري اضافي آنها در اثر ورزش سوزانده مي‌شود. به گفته محققان: ما مي‌خواستيم بدانيم كه آيا چاقي انگيزه‌هاي غذايي را هم تحت تأثير قرار مي‌دهد كه اينگونه نبود با اين حال اين يكي از اولين مطالعاتي است كه به طور خاص انگيزه عصبي غذا خوردن را در واكنش به ورزش كردن تعيين مي‌كند ولي هنوز هم براي درك اينكه ورزش تا چه مدتي مي‌تواند تمايل و انگيزه‌هاي غذا خوردن را در افراد كاهش دهد، نياز به تحقيقات بيشتري در اين زمينه است.

در يك مطالعه جديد، پژوهشگران گزارش مي‌كنند افراد با سطح بالاي آنتي‌بادي عفونت‌هاي باكتريايي دهاني به احتمال 2 برابر بيشتر مبتلا به سرطان خواهند شد. اما سطوح بالاي آنتي‌بادي باكتري‌هاي دهاني «بي‌خطر» منجر به كاهش خطر سرطان پانكراس خواهد شد. در اين مطالعه نمونه خون بيش از 800 بزرگسال اروپايي موردمطالعه قرار گرفت و مشخص شد سطوح بالاي آنتي‌بادي يك يا بيشتر از عفونت‌هاي گونه‌هاي باكتريايي پريودنتال مي‌تواند خطر سرطان پانكراس را 2 برابر بيشتر كند. اما سطوح بالاي آنتي‌بادي بعضي گونه‌‌هاي باكتري دهاني بي‌خطر، باعث كاهش 45 درصدي سرطان پانكراس خواهد شد. افزايش نسبي خطر ناشي از سيگاركشيدن بيشتر از 2 نيست، بنابراين خطر ناشي از عفونت‌هاي باكتريايي دهاني اگر واقعا 2 برابر باشد، ارتباطي شگفت‌انگيز است. البته قبلا نيز ارتباط بيماري‌هاي پريودنتال و سرطان پانكراس اثبات شده بود اما اين مطالعه اولين در نوع خود است كه نشان مي‌دهد آنتي‌بادي‌هاي باكتري دهاني، پيش‌بيني كننده خطر سرطان پانكراس هستند، هر چند مكانيسم فيزيولوژيكي آن نامشخص است.

از چند دهه پيش جنبه‌هاي گوناگون تاثير رژيم‌ غذايي بد يا تغذيه ناكافي روي بيماري‌هاي گوناگون مشخص بود. اكنون اكثر تحقيقات علمي و پزشكي نشان مي‌دهند كه علاوه بر ناكافي بودن رژيم غذايي، خوردن موادغذايي ناسالم نيز مي‌تواند سلامت افراد را به خطر جدي اندازد. تحقيقات جديد پزشكي نشان مي‌دهند كه دلايل اصلي و بنيادي بروز بيماري آلزايمر به متابوليسم بدن مربوط مي‌شود به طوري كه بعضي آن را ديابت نوع سوم نامگذاري كرده‌اند. آن طور كه اكثر پژوهشگران مي‌گويند دليل اصلي بروز آلزايمر واكنش‌هاي غيرعادي مغز به ماده انسولين است و بيماري آلزايمر با ديابت نوع 2 و حتي چاقي مفرط ارتباط نزديكي دارد. در مغز افراد مبتلا به آلزايمر ميزان توليد و وجود انسولين و مواد مشابه بسيار كمتر از حد طبيعي است بنابراين به نظر مي‌رسد علاوه بر پانكراس در مغز انسان نيز انسولين و مواد مشابه توليد مي‌شود. يكي از عوامل بسيار مهم در به خطر افتادن كيفيت تغذيه اكثر مردم نحوه توليد موادغذايي به شكل صنعتي يا توليد انبوه است. يكي از نتايج تاسف‌بار اين تغيير عمده در رژيم غذايي مردم ديابت و چاقي مفرط بوده كه اكنون بايد آلزايمر را هم به آن افزود.

اطلاعات جديد پيشنهاد مي‌كنند كه زايمان در خانه شايد گزينه واقع‌بين و ايمن ‌با عوارض كمتر نسبت به زايمان در بيمارستان باشد. اين مطالعه جديد معتقد است همه كشورها بايد در پي ايجاد زمينه لازم براي انجام زايمان در منزل باشند و زنان باردار با خطر كم را ترغيب كنند تا با تصميم‌گيري درست بهترين گزينه را انتخاب كنند. به اين منظور بايد به عنوان قسمتي از سيستم خدمات بهداشتي در نظر گرفته شوند. در مواردي كه خانم باردار با خطرات كمي مواجه است، مي‌توان زايمان در منزل را به زايمان در بيمارستان ترجيح داد كه البته بايد همراه با يك ماماي باتجربه اين كار انجام شود. زناني كه در منزل زايمان مي‌كنند، با احتمال بيشتري زايمان خودبه‌خودي خواهند داشت. اين امر به اين علت است كه برنامه‌ها و دسترسي آسان به خدمات بيمارستاني خود مي‌تواند مداخلات غيرضروري پزشكي را بيشتر كند. به بيان ديگر زايمان در منزل باعث 20 تا 60 درصد كاهش در انجام مداخلاتي همچون سزارين خواهد شد. همچنين باعث كاهش 10 تا 30 درصدي عوارضي مانند خونريزي پس از زايمان و پارگي پرينه‌آل مي‌شود.

براساس آخرين تحقيق محققان رژيم غذايي ناسالم و ورزش نكردن تنها مجرمان بروز چاقي نيستند، بلكه كودكاني كه پناهگاه سطوح بالايي از اختلال مواد شيميايي و غدد دورن‌ريز در بدن خود هستند نسبت به افراد با سطوح پايين‌تر آن، بيشتر احتمال دارد كه به چاقي مبتلا شوند. اين اختلال در اثر BPA كه در مواد پلاستيكي يافت مي‌شود، ايجاد مي‌شود. اين گزارش كه در نشريه معتبر JAMA به چاپ رسيده، داده‌هاي BMI و ميزان مواجهه با BPA (اندازه‌گيري شده با مقدار آن در ادرار) را در بيش از 2800 كودك 6 تا 19 سال مورد بررسي قرار داده است. بيش از 34 درصد كودكان داراي اضافه‌وزن و 18 درصد نيز چاق بودند. افرادي كه در صدك‌هاي بالايي ميزان مواجهه به BPA قرار داشتند، با ميزان بالاتر چاقي نيز دست و پنجه نرم مي‌كردند (3/22 درصد) در حالي كه سطوح پاييني BPA با چاقي كمتري همراه بود (10 درصد). به عقيده متخصصان اين يك ارتباط قوي و شگفت‌آور است كه در تمام سطوح طبقات اقتصادي اجتماعي ديده مي‌شود و متضمن اين موضوع است كه در بررسي چاقي بايد عوامل محيطي را به عنوان ستون سوم عامل دخيل در آن بشناسيم.

به گفته پزشكان بريتانيايي عده‌اي از مردم در يك دور معيوب گير افتاده‌اند كه در آن تلاش براي خلاصي از درد باعث بروز سردرد بيشتر مي‌شود. اين هشدار را موسسه ملي بهداشت و بهبود خدمات درماني (NICE) منتشر كرده است. در اولين دستورالعملي كه اختصاصا درباره درمان سردرد توسط اين موسسه منتشر شده به تاثير سوء داروهاي مسكن اشاره شده است. حس سردرد ناشي از مصرف زياد دارو مشابه ديگر سردردها و ميگرن‌هاي رايج است، به‌طوري كه براساس گزارش سازمان جهاني بهداشت نزديك به 5 درصد مردم به اين عارضه دچارند. با اينكه براي عده زيادي از مردم استفاده از داروهاي مسكن اولين واكنش به پديده درد است، اين امكان وجود دارد كه عذاب ناشي از درد با اين كار بدتر نيز بشود. رياست هيات علمي موسسه مذكور معتقد است: «چنين رويكردي مي‌تواند به يك دور معيوب ختم شود به گونه‌اي كه در آن سردرد شما تشديد مي‌شود و شما هم مسكن بيشتري مصرف مي‌كنيد كه اين خود باعث بدتر شدن سردردتان مي‌شود. اين مساله?اي است كه مي‌توان به سادگي از آن جلوگيري كرد.» اينكه داروهاي مسكن دقيقا چگونه بر مغز تاثير مي‌گذارند، امري ناشناخته است. يك متخصص نورولوژي مي‌گويد: «در هر بازه30 روزه، يك نقطه بحراني در فاصله 10 تا 15 روز پس از شروع مصرف مسكن وجود دارد. اين براي كل جمعيت يك مشكل عظيم است. افرادي كه از نظر ابتلا به سردردهاي عصبي يا ميگرن سابقه خانوادگي دارند، ممكن است به لحاظ ژنتيكي آسيب‌پذيري بيشتري نسبت به سردرد ناشي از مسكن داشته باشند. آنها حتي اگر براي مداواي دردهاي ديگر (و نه سردرد) از داروهاي مسكن استفاده كنند هم مي‌توانند مستعد مبتلا شدن به اين عارضه باشند.»
دستورالعمل جديد NICE به پزشكان انگلستان و ولز توصيه مي‌كند به بيماران خود بگويند كه بلافاصله مصرف همه داروهاي مسكن را قطع كنند، هر چند كه چنين كاري يك ماه پر از رنج و عذاب ناشي از سردرد را براي بيمار به همراه خواهد داشت. پس از آن نشانه‌هاي بهبود بيماري قابل‌مشاهده خواهند بود. اعضاي هيات علمي NICE گفته‌اند كه مي‌توان گزينه‌هاي ديگري را براي تحت‌ كنترل در‌آوردن هرگونه سردرد در نظر گرفت، از جمله روش‌هايي از مداوا كه مبتني بر پيشگيري هستند. همچنين به پزشكان توصيه شده كه بيماران خود را صرفا براي حصول اطمينان از وجود يا عدم وجود تومور مغزي به مراكز ويژه اسكن مغز ارجاع ندهند. آنگونه كه NICE مي‌گويد علايم وجود يك تومور مغزي بايد با نشانه‌هاي ديگري همچون تغييرات رفتاري يا صرع همراه باشد. در واقع دستورالعمل جديد به تشخيص دقيق عارضه و ارجاع به مراكز تخصصي و هم‌چنين ارائه اطلاعات مستدل به افرادي كه از سردرد رنج مي‌برند، كمك خواهد كرد. افرادي هم كه ميگرن دارند، به واسطه اين دستورالعمل كيفيت تازه‌اي را از زندگي تجربه خواهند كرد. به گفته متخصصان با اين دستورالعمل جديد از فشارها كاسته خواهد شد.

یافته‌های پژوهشی جدید حاکی از آن است که کمبود خواب با بروز انواع سرطان‌های مهاجمی‌تر پستان مرتبط است. محققان دانشگاه «کیس وسترن رزرو» و مرکز پزشکی بیمارستان‌های دانشگاهی «سیدمان» با انجام پژوهشی به سرپرستی دکتر «چارلی تامسون» دریافتند که خواب ناکافی و بروز تومورهای مهاجمی‌تر سرطان پستان و همچنین احتمال عود مجدد این بیماری با یکدیگر مرتبط است. این پژوهش جزء اولین تحقیقاتی است که چنین رابطه‌ای را مورد بررسی قرار داده است.
به منظور انجام این پژوهش، تیم تحقیقاتی پرونده‌های پزشکی و بررسی‌های نظرسنجی از 412 بیمار یائسه مبتلا به سرطان پستان را مورد بررسی قرار دادند. تمام بیماران از نظر میانگین خواب طی دو سال اخیر مورد پرسش قرار گرفتند. محققان متوجه شدند زنانی که پیش از تشخیص سرطان پستان برای آنان، به طور میانگین شش ساعت یا کمتر از شش ساعت در روز می‌خوابیدند، امتیازات بالایی را در آزمایش «Oncotype DX» برای عود تومورهایشان از خود نشان دادند. آزمایش «Oncotype DX» معیار سنجشی است که با پیش بینی احتمال رخداد مجدد سرطان پستان، به طور گسترده به عنوان راهنمایی برای درمان این سرطان در مراحل ابتدایی مورد استفاده قرار می‌گیرد.
به گفته دکتر «تامسون»، این پژوهش از اولین شواهدی است که نشان می‌دهد زنانی که به طور دائم ساعات اندکی را به خواب اختصاص می‌دهند، ممکن است در مقایسه با سایر زنانی که ساعات بیشتری می‌خوابند، وقوع سرطان‌های پستان مهاجمی‌تری را از خود بروز دهند. وی با اشاره به نتايج اين تحقيق می‌افزاید: در اين تحقيق ما رابطه‌ای جدی بین ساعات اندک خواب شبانه و وخیم شدن خطر بازگشت مجدد سرطان پستان را بویژه در زنان یائسه پیدا کردیم؛ این امر نشانگر این است که فقدان خواب کافی ممکن است باعث بروز تومورهای تهاجمی‌تر شود، اما برای بررسی و تشخیص این رابطه تحقیقات بیشتری نیاز است.
بر اساس اين پژوهش، اگرچه رابطه ذکر شده در زنان یائسه مشاهده شده، اما در سنین پیش از یائسگی چنین رابطه‌ای مشاهده نشده است. داده‌های به دست آمده از اين تحقيق نشان می‌دهد: خواب ممکن است مسیرهای سرطان‌زایی را که بویژه در توسعه سرطان پستان پس از یائسگی (نه پیش از یائسگی) دخیل است، تحت تاثیر قرار دهد. دکتر «لی لی» از نویسندگان این پژوهش، نیز درباره این تحقيق مي‌گويد: مدت زمان خواب کوتاه، یک مخاطره بهداشت همگانی است که نه تنها منجر به چاقی، دیابت، بیماری‌های قلبی می‌شود، بلکه با بروز سرطان نیز مرتبط است. وی در ادامه می‌افزاید: اقدامات موثر در افزایش زمان و کیفیت خواب می‌تواند راهی موثر برای کاهش خطر ابتلا و وقوع بازگشت مجدد به تهاجمی‌ترین نوع سرطان پستان شود. این پژوهش در مجله «Breast Cancer Research and Treatment» منتشر شده است.

دانشمندان بیمارستان دانشگاه رویال لیورپول با همکاری شورای تحقیقات پزشکی انگلستان (MRC) موفق به طراحی دارویی جدید برای تسکین دردهای مزمن شده‌اند. محققان با استفاده از شیمی دارویی، روش‌های محاسبه‌ای و تست‌های آزمایشی، موفق به کشف ترکیبی جدید شده‌اند که می‌تواند در درمان دردهای مزمن موثر واقع شود. دانشمندان با هدف قرار دادن گیرنده گلیسین (Glycine)، این ترکیب را مورد آزمایش قرار دادند. گیرنده گلیسین یکی از متداولترین گیرنده‌های بازدارنده در سیستم اعصاب مرکزی است که نقش مهمی در احساس دردهای مزمن ایفا می‌کند.
بر اساس این گزارش درمان‌های امروزی دردهای مزمن، تنها برای 40 درصد از 1.4 میلیون بیمار مبتلا به دردهای مزمن، موثر واقع می‌شود که حتی این تعداد از بیماران نیز برای ادامه روند درمانی خود به علت تلاش در حفظ تعادل برای تسکین درد و تحمل اثرات جانبی این درمان‌ها، دچار کشمکش هستند. "پروفسور مارتین لیور" از گروه داروشناسی بالینی و مولکولی دانشگاه رویال لیورپول در موسسه " پزشکی تفسیری" در رابطه با نتایج این تحقیق می‌گوید که مطالعه انجام شده، اکتشافات دارویی دانشمندان را برای یافتن راه‌های درمای جدید گسترش خواهد داد و همکاری شیمی‌دان‌های داروساز، طراحان مولکولی و زیست شناسان عصبی باعث پیشبرد چشمگیری در تولید دسته جدیدی از داروهای درمانی دردهای مزمن شده است. "لیور" تاكيد كرد:اکنون دانشمندان در تلاش هستند تا این ترکیب جدید را برای هدف قرار دادن گیرنده گلسین به صورت قرص در بیاورند. تحقیق نشان می‌دهد که این روند عملا قابل انجام است، اما برای دستیابی به داروی خوردنی ایمن، موثر و قابل دوام تحقیقات بیشتری لازم است. هدف نهایی این پژوهش، تسکین دردهای مزمن بیماران برای بازیابی چشمگیر کیفیت بهتر زندگیشان است."

محققان دانشگاه ايلينويز در حال طراحي بخيه الكترونيكي هوشمندي هستند كه مي تواند در آينده براي تشخيص عفونت در محل زخم و كمك به بهبود سريع‌تر مورد استفاده قرار گيرد. نمونه اوليه بخيه الكترونيكي هوشمند توسط پروفسور «جان راجرز» طراحي شده كه از حسگرهاي سيليكوني فوق باريك متصل به نوارهاي پليمري يا ابريشمي استفاده مي‌كند. اين حسگرها در زمان تماس با پوست مي توانند نشانه هاي بروز عفونت را شناسايي كنند و حتي قادر هستند با افزايش دما به از بين رفتن عفونت در محل زخم نيز كمك كنند؛ ديويد سيليكون و نانو غشاي پلاتين به عنوان حسگرهاي گرمايي استفاده مي‌شوند. براي ساخت حسگرهاي نازك، محققان با استفاده از مواد شيميايي، قطعه كوچكي از سيليكون را از يك ويفر سيليكون برش دادند و سپس از يك مهر لاستيكي براي انتقال غشاي نانو به نوار پليمري يا ابريشمي استفاده كردند؛ با افزودن الكترودهاي فلزي و سيم‌ها در بالاي نوار، دستگاه در لايه‌اي از اپوكسي پوشش داده شد. نتايج اين دستاورد در مجله Small‌ منتشر شده است.

شايد روبات‌هاي ريز فضايي حشره مانند آخرين چيزي باشند كه بخواهند به خون شما نزديك شوند؛ آنها احتمالا مي‌توانند يك دستاورد را در آزمايش بيماراني كه تحت درمان براي لخته شدن خون قرار گرفته‌اند، ارائه كنند. فناوري پشت اين موجودات الكترومكانيكي كه براي كار در ايستگاه‌هاي فضايي طراحي شده‌اند، براي ايجاد يك بسته آزمايش ساده خانگي جهت شناسايي مشكلات موجود در جريان خون بيماران سازگار شده‌است. پانزده سال پيش، والديسلاو دژاكوف، يك فارغ‌التحصيل صربستاني به ساخت اين روبات‌ها پرداخت كه از گروه حشرات موجود در طبيعت تقليد مي‌‌كنند. اين حشرات مجهز به منبع تغذیه ، هوش محدود و سيستم‌هاي نظارتي به اندازه كافي كوچك هستند كه بتوان آنها را به يكباره به مكانهاي داراي دسترسي سخت مانند لوله‌هاي حامل مايعات در ايستگاه‌هاي فضايي فرستاد.
در اين حوزه‌ها، نظارت بر تغييرات در دما يا جريان مي‌تواند به هشدار در مورد نقص‌هاي قريب‌الوقوع بپردازد. اين دانشمند براي حركت اين حشرات روباتيك از حركت مژك مانند استفاده كرده كه موجودات اعماق دريا با استفاده از آن خود را به جلو حركت مي‌دهند. آنها يك سوي ريزتراشه را يا بازوهاي معلق پوشش دادند. به گفته دكتر دژاكوف كه اكنون رياست توسعه حسگر را در شركت فناوريهاي Microvisk بر عهده دارد، اين روباتها سپس مي‌توانند بر روي اين بازوها مانند يك هزارپا حركت كنند.
اگرچه اين روباتها هنوز مرحله آزمايشي خود را نگذرانده‌اند، اما رويكرد مژك يا همان بازوهاي معلق براي حركت حشرات گامهاي بيشتري را طي كرده است. براي كاربري پزشكي، تيم دكتر دژاكوف اين ريزتراشه‌ها را ساده‌تر كرده و مكانيزمهاي حسي هوشمند را در بازوهاي معلق قرار دادند. اين بازوها براي نظارت بر مايعات بسيار خوب عمل مي‌كنند. آنها در زمان حركت بر روي مايعات مي‌توانند تغييرات را در چسبناكي مشاهده كرده و هر چيز معلق در مايعات را ثبت كنند. اين كاربري براي بررسي خون، پلاسما و ديگر مايعات بدن بسيار مفيد است.
در حال حاضر سرمايه‌گذاران به دنبال دستگاهي براي نظارت بر انعقاد خون در بيماراني كه داروهاي رقیق کننده خون مصرف مي‌كنند، هستند. با اين دستگاه سنجش انعقاد خون، بيماران بزودي مي‌توانند در خانه خون خود را آزمايش كنند. هنگامي كه محفظه كوچك درون نوار آزمايش با خون پر شد، اين روبات‌هاي كوچك درون قطره فرو رفته و سرعت انعقاد آن را بررسي مي‌كنند. اين دستگاه سنجش خون كه اكنون تحت بررسي سازمان دارو و مواد غذايي آمريكا قرار دارد، تا سال آينده احتمالا وارد بازار خواهد شد. اين در حاليست كه اين فناوري تنها محدود به آزمايش خون نبوده و مي‌توان از آن براي مايعاتي مانند پلاسما يا اشك يا حتي براي آزمايش روغن در موتور خودرو يا براي آزمايش شكلات و سس گوجه‌فرنگي در صنعت غذايي استفاده كرد.

تحقيقات صورت گرفته در دانشگاه ارجيس تركيه نشان مي دهد، فعال شدن پلاكت ها در افراد سالم منجر به تشكيل لخته خوني و آسيب ديدن بسياري از اعضاء بدن از جمله قلب، مغز و كليه ها مي شود. استنشاق دود سيگار باعث افزايش سطح فعاليت پلاكت، لاكتات و مونوكسيد كربن در خون مي شود. فعاليت پلاكت ها بوسيله حجم متوسط پلاكتي (MPV) كه در وقايع ترومبوتيك افزايش مي يابند، نشان داده مي شود. در وقايع ترومبوتيك، لخته هاي ميكروسكوپي در رگ هاي خوني كوچك تشكيل مي شوند و لاكتات نيز در زمانيكه اكسيژن رساني به سلول هاي خوني محدود مي‌شود در خون انباشته مي شوند.
محققان در اين مطالعه 55 داوطلب غير سيگاري و سالم را مورد بررسي قرار دادند. در ابتدا نمونه هاي خون از اين افراد گرفته شد و پس از سپري كردن يك ساعت در اتاق حاوي دود سيگار، سطح MPV و لاكتات همچنين سطح كربكسي هموگلوبين (COHb) در خون اندازه‌گيري شد. كربوكسي هموگلوبين در زمان اتصال مونوكسيد كربن (CO) با هموگلوبين (Hb) در گلبول هاي قرمز تشكيل مي شود.
مطالعات قبلي نشان مي دهد، مواد شيميايي موجود در دود سيگار به ويژه نيكوتين و مونوكسيد كربن باعث افزايش فاكتور فعال كننده پلاكت مي شود. همچنين منوكسيد كربن نقش مهمي در افزايش سطح MPV ايفا مي كند. سطح هر سه پارامتر در خون افراد پس از قرار گرفتن در معرض دود سيگار غير مستقيم افزايش يافت و محققان ارتباط معنا داري بين سطح MPV و COHb پيدا كردند؛ به نظر مي رسد افزايش سطح لاكتات نيز بدليل كاهش سطح اكسيژن خون و در نتيجه افزايش سطح منوكسيد كربن روي مي دهد. نتايج اين تحقيق در كنگره انجمن قلب و عروق اروپا ESC 2012 ارائه شده است.

پژوهش محققان آمریکایی حاکی از آن است که بیماران مبتلا به ایدز در خطر بالایی از ابتلا به سرطان معده و مری و همچنین لنفوم غیر هوچکین قرار دارند. محققان انجمن ملی سرطان و انجمن گوارش آمریکا با مطالعه 27 ساله (1980 تا 2007) بر 596 هزار و 955 فرد مبتلا به ایدز دریافتند که این بیماران در خطر 69 درصدی ابتلا به سرطان مری و 44 درصدی سرطان معده قرار دارند. علاوه بر این خطر لنفوم غیر هوچکین (NHLs) در معده و مری مبتلایان به ایدز نیز به‌طور جدی افزایش می‌یابد.
در لنفوم غيرهوچکيني، سلولهاي دستگاه لنفاوي، از حالت طبیعی خود خارج شده و بدون توقف شروع به رشد و تقسیم شدن می‌کنند، در نتیجه بدن بدون نیاز به بافت جدید، دارای بافت‌های اضافی به نام توده می‌شود. تحلیل اطلاعات به دست آمده از این پژوهش نیز نشان می‌دهد که بیماری ایدز خطر ابتلا به سرطان قسمت پایین معده را 53 درصد افزایش می‌دهد.
بر اساس این گزارش، از آنجاییکه عفونت هلیکو باکتر پیلوری یکی از دلایل سرطان قسمت پایینی معده است، یک توضیح برای افزایش خطر ابتلا به این سرطان می‌تواند افزایش شیوع هلیکو باکتر پیلوری در بین مبتلایان به ایدز باشد. علاوه بر این، استفاده مکرر از تنباکو و الکل در بین بیماران ایدزی می‌تواند دلیل موجه دیگری برای افزایش خطر ابتلا به سرطان در این بیماران تلقی شود. به گفته دکتر "کریستینا پرسن"، به دلیل پیشرفت راه‌های درمانی، مبتلایان به ایدز طول عمر بیشتری پیدا کرده‌اند، اما هنوز خطر ابتلا به سرطان‌های مختلف برای آنان باقی است. پژوهشگران توصیه کرده‌اند که برنامه‌های تشویقی برای ترک دخانیات و الکل می‌تواند در کاهش وقوع سرطان مری و معده در بیماران ایدزی یاری رسان باشد. این مطالعه در مجله "Gastroenterology" منتشر شده است.

محققان يك هدست الكتريكي كوچكي طراحي كرده‌اند كه در زمان خواب مورد استفاده قرار گرفته و مي‌تواند به كاهش حملات صرع و اختلالات افسرگي كمك كند. متخصصان علوم اعصاب دانشگاه كاليفرنيا روش تحريك عصب سه قلو (Trigeminal Nerve Stimulation) را ابداع و شركت توليدكننده دستگاه‌هاي پزشكي NeuroSigma گجت آن را طراحي كرده‌اند. اين دستگاه به نام Monarch به شكل يك پد طراحي شده است كه روي پيشاني و در قسمت بالاي عصب اصلي مغز چسبيده مي‌شود؛ پد از طريق سيم‌هاي نازك به يك جعبه كوچك در اندازه تلفن همراه كه در قسمت كمر قرار دارد، متصل مي‌شود.
جعبه در مدت حداكثر 30 ثانيه پالس‌هاي الكتريكي ضعيف توليد مي كند و توليد پالس به مدت 30 ثانيه متوقف مي‌شود. پالس هاي الكتريكي باعث تحريك عصب سه قلو (تري ژمينال) شده و تعداد حملات صرع شديد را كاهش مي‌دهد و مي‌تواند براي كاهش علائم افسردگي نيز موثر باشد. مطالعات اوليه نشان مي‌دهد، در گروهي از بيماران دچار صرع شديد كه در طول يكسال از اين دستگاه استفاده كرده‌اند، تعداد حملات بطور ميانگين 60 درصد كاهش يافته است؛ همچنين نمرات افراد در آزمون هاي سنجش سطح افسردگي نيز پس از استفاده از اين دستگاه افزايش قابل توجهي را نشان مي‌دهد. اين دستگاه در مراحل تحقيقات باليني قرار دارد و تا چند ماه آينده در كلينيك‌هاي خصوصي انگليس مورد استفاده قرار خواهد گرفت.

محققان كره جنوبي به شواهدي در خصوص تأثير هورمون‌هاي جنسي مردان در كاهش طول عمر آنها دست يافته‌اند. تحقيقات صورت گرفته بر روي 81 مرد عقيم در دوران سلسله چوسان (1897-1392 ميلادي) و مقايسه آن با شجره نامه مردان ديگر از همان طبقه اجتماعي نشان مي‌دهد، عمر اين گروه از مردان عقيم 20 سال بيشتر از ساير مردان بوده است. ميانگين عمر اين گروه از مردان عقيم كره‌اي 70 سال گزارش شده است كه 14 تا 19 سال بيشتر از متوسط عمر مردان غير عقيم همان طبقه اجتماعي است؛ همچنين سه نفر از اين گروه مورد بررسي نيز عمري بيشتر از 100 سال داشته‌اند و نرخ يكصد سالگي آنها 130 برابر بيشتر از نرخ فعلي در كشورهاي توسعه يافته است.
پروفسور «كيونگ جين مين» نويسنده ارشد اين تحقيق و از محققان دپارتمان علوم زيستي دانشگاه اينها كره جنوبي تأكيد مي‌كند: اين يافته شواهد قانع‌كننده‌اي از تأثير هورمون‌هاي جنسي مردان در كاهش طول عمر آنها را نشان مي‌دهد. در تحقيقات قبلي بر روي حيوانات نيز مشخص شده بود كه عقيم سازي و حذف منبع توليد هورمون‌هاي جنسي، مي‌تواند منجر به افزايش طول عمر حيوانات نر مي‌شود. اما محققان معتقدند كه نتايج اين يافته تأثير مستقيم عقيم سازي بر افزايش طول عمر مردان را اثبات نمي‌كند؛ همچنين ساير فاكتورهاي اثرگذار بر طول عمر مردان از جمله رژيم غذايي، ورزش و استرس در اين مطالعه مورد بررسي قرار نگرفته است.
ميزان رسيدن زنان به سن 100سالگي 10 برابر بيش از مردان است و دلايل متعددي براي تفاوت طول عمر زنان و مردان ذكر شده است؛ بطور مثال زنان داراي كروموزوم X‌ پشتيبان هستند و نيمي از سلول‌هاي بدن زن داراي كروموزوم X‌ فعال از مادر و نيمي ديگر از پدر است كه در زمان بروز نقص در يك كروموزوم، نيمي ديگر بدون آسيب باقي مي‌ماند. نتيجه اين مطالعه در مجله Current Biology منتشر شده است.

بررسي‌ها نشان مي‌دهد که مصرف گردو مي‌تواند خطر ابتلا به سرطان سينه را کاهش دهد. مصرف گردو مي‌تواند ارزش دارويي زيادي داشته باشد؛ به درمان سردرد کمک کند، از تاسي جلوگيري کرده و در باروري نيز موثر است. در حال حاضر، يک تحقيق جديد نشان داده است که خوردن مقدار مناسب گردو به عنوان بخشي منظم از رژيم غذايي ممکن است خطر ابتلا به سرطان سينه را در زنان کاهش دهد. محققان دانشگاه مارشال اظهار كردند: مصرف روزانه يك دوز گردو که در حدود 57 گرم در روز براي هرفرد است ، از رشد تومورهاي سرطاني سينه جلوگيري مي‌کند. دانشمندان اين تحقيقات را بر روي موش‌ها انجام داده و با موفقيت روبرو شدند. محققان دريافتند: رژيم غذايي حاوي گردو مي‌تواند فعاليت چندين ژن را که مربوط به سرطان سينه است در موش و انسان تغيير دهد. گردو سرشار از امگا 3، اسيدهاي چرب، آنتي اکسيدان ها و فيتوسترولها است. نتايج اين مطالعه نشان داد افزايش مصرف گردو به عنوان بخشي از يک رژيم غذايي سالم به کاهش خطر ابتلا به سرطان در نسل‌هاي آينده کمک مي‌کند. اين مطالعه در مجله Nutrition and Cancer منتشر شده است.

شركت خودروسازي تويوتا از يك روبات كمكي جديد رونمايي كرده كه به زندگي مستقل‌تر افراد معلول كمك خواهد كرد. اين فناوري موسوم به «روبات پشتيبان انسان(HSR)» به ارائه آخرين ابتكارات در برنامه روبات شريك تويوتا پرداخته و قرار است با كارهايي مانند گرفتن اجسام، باز كردن پرده‌ها و برداشتن اجسامي كه روي زمين افتاده‌اند، به افراد در خانه كمك كنند. اين روبات بوسيله يك رابط كاربر ساده گرافيكي با استفاده از رايانه تبلت قابل كنترل است. HSR همچنين مي‌تواند در جلو سر خود يك تبلت را قرار دهد كه به پرستاران و اعضاي خانواده در برقراري ارتباط با صاحب آن از طريق فناوريهاي اسكايپ و ديگر خدمات كمك خواهد كرد. اما برخلاف روباتهاي حضور از راه دور اخير از جمله RP-VITA شركت iRobot، HSR از يك بازو و چنگك براي انجام وظايف ساده برخوردار است.
اين روبات با استفاده از بدن تلسكوپي خود با قد بين 83 سانتيمتر تا 1.3 متر و بازوي بلند 76 سانتيمتري آن مي‌تواند اجسام را از روي زمين يا روي ميز و كانترهاي بلند بردارد. اين بازو در زمان عدم استفاده ، كوچك شده و قطر بدنه آن را به 36 سانتيمتر كاهش مي‌دهد. اين بازوي روباتيك از نيروي كمي استفاده كرده و براي جلوگيري از بروز تصادف و آسيب به آرامي حركت مي‌كند.
جزئيات فني اين دستگاه هنوز مشخص نبوده اما وزن آن نزديك به 32 كيلوگرم با قابليت نگهداشتن اجسام تا يك كيلوگرم با چنگال دو انگشتي ساده خود است. اين روبات كه براي استفاده درون فضاي بسته طراحي شده، قادر به حركت با سرعت 2.8 كيلومتر درساعت است. HSR مي‌تواند از روي موانع تا ارتفاع هفت ميليمتر در سطح عبور كند كه براي حركت از روي كفپوش روي فرش كافي است. اين روبات حركتي همچنين مي‌تواند در شيب تا پنج درجه حركت كند. از ديگر فناوري‌هاي موجود در HSR مي‌توان به حسگر كينكتي Prosense و دوربين‌هاي استريو در سر آن اشاره كرد كه به آن قابليت احساس عمق و شناسايي افراد و اجسام را ارائه كرده است.
شركت تويوتا از سال 2011 در حال آزمايش اين روبات با همكاري مركز توانبخشي يوكوهاما بوده كه در آن بيماران به ارائه بازخورد از طراحي روبات پرداخته‌اند. اين روبات قرار است در نمايشگاه ديد بزرگ توكيو به عنوان بخشي از پروژه تجهيزات توسعه مراقبت‌های بهداشتی فناوري پيشرفته به نمايش درآيد.

تحقیقات دانشگاه پیزا ایتالیا نشان می‌دهد: افرادی که دچار کم خوابی هستند در مقایسه با سایر افراد، دو برابر بیشتر در معرض خطر ابتلا به پر فشاری خون مقاوم به درمان قرار دارند. محققان 230 مرد و زن مبتلا به فشار خون با میانگین سن 58 سال را از نظر کیفیت خواب و میزان تغییر فشار خون مورد بررسی قرار دادند. دکتر "رزا ماریا برانو" نویسنده این پژوهش در رابطه با این مطالعه می‌گوید که پیش از این، تحقیقات بسیاری رابطه میان بی‌خوابی یا کم خوابی با فشار خون را ثابت کرده‌اند اما این مطالعه رابطه بین کم خوابی و شدت فشار خون را نشان داده است. به گفته دکتر "برانو" نتایج به دست آمده حاکی از آن است که بی‌خوابی در بیماران مبتلا به پرفشاری مقاوم به درمان و به ویژه در زنان، نه تنها می‌تواند کیفیت زندگی بلکه سلامت قلب و عروق را نیز می‌تواند تحت تاثیر قرار دهد.
پرفشاری خون به حالتی اطلاق می‌شود که بیمار با وجود مصرف سه یا بیشتر از داروهای کاهش فشار خون، دارای فشار خون بالاتر از 140.90 میلی متر جیوه باشد. بر اساس این گزارش، شیوع بی‌خوابی در افراد مورد مطالعه زیاد بود اما به‌نظر می‌رسید که زنان رنج بیشتری را از این بی‌خوابی و علائم افسردگی می‌کشند. تقریبا 12 درصد از تمام شرکت‌کنندگان قبلا سابقه بیماری‌های قلبی و عروقی داشتند، درحالی که 8 درصد نیز به دیابت و 15 درصد نیز سیگاری بودند. "برانو" با تاکید بر نتایج به دست آمده تصریح داشته است که این نتایج موید هیچ رابطه علت و معلولی را بین شدت پرفشاری خون مقاوم به درمان و بی‌خوابی نشان نمی‌دهد، اما باید در نظر داشت که اختلالات قلبی و عروقی و خواب شدیدا به یکدیگر مرتبط هستند.
دکتر "بالو گاد" نیز در این باره می‌گوید که مطالعه انجام شده نیاز به عادات خواب سالم شامل ورزش کردن را برای افزایش کیفیت خواب آرام نشان دهد. وی خاطرنشان کرده است که اگر اجازه استراحت سالم به بدن داده نشود، آن وقت است که بدن اعمال خود را به درستی انجام نمی‌دهد و بالطبع آن بروز بیماری‌های مختلف دور از ذهن نخواهد بود. این پژوهش طی نشست تحقیقاتی "فشار خون بالا" در انجمن آمریکایی قلب مطرح شد.

انجام ورزش منظم، امید به زندگی را در افراد مسن افزایش می‌دهد. محققان دانشگاه موناش استرالیا با همکاری پژوهشگران تایوانی به منظور بررسی اهمیت وزن و عملکرد جسمانی بدن بر مرگ و میر افراد سالمند، هزار و 435 زن و مرد 65 تا 97 ساله تایوانی را به مدت هشت سال مورد بررسی قرار دادند. دکتر "مارک والک ویست" سرپرست این پژوهش از دانشگاه موناش می‌گوید به‌طور کلی ضعیف بودن و از دست دادن وزن به عنوان خطر بزرگی برای کاهش بقا در افراد مسن تلقی می‌شود. به گفته وی، محققان طی این پژوهش متوجه شدند که سالمندان مبتلا به کم ماهیچگی ( از دست دادن قدرت و بافت ماهیچه‌ای در اثر پیری) و حجم اسکلتی کمتر، در خطر بالایی از مرگ قرار دارند، به ویژه هنگامی که فعالیت‌های جسمانی‌شان نیز محدود باشد. علاوه بر این سالمندانی که وزن طبیعی یا حتی بیشتر دارند و فعالیت‌های بدنی مانند پیاده روی، کوهنوردی، انجام کارهای روزمره و مراقبت‌های شخصی را به‌طور منظم انجام می‌دهند، سالم‌تر و امید به زندگی‌شان بیشتر است.
طی این مطالعه عواملی نظیر سن، جنس، وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی و رفتارهای شخصی نیز برای دستیابی به نتایج دقیق‌تر در نظر گرفته شد. دکتر "والک ویست" در خاتمه عنوان داشته است که اگر عملکرد جسمانی در بین افراد سالمند افزایش یابد، می‌توان میزان مرگ و میر را به‌طور قابل توجهی کاهش داد و این امر حتی می‌تواند با انجام ورزش‌های کششی و هوازی ملایم و اندک در روزهای مختلف هفته محقق شود. این مطالعه در مجله Nutrition, Health and Aging منتشر شده است.